T. Livii Patavini Historiarum ab Urbe condita libri, qui supersunt, omnes, cum notis integris Laur. Vallae, M. Ant. Sabellici, Beati Rhenani ... et al.; excerptis Petr. Nannii, Justi Lipsii, Fr. Modii, Jani Gruteri; nec non ineditis Jani Gebhardi, Ca

발행: 1820년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

T. LIVII

quidquam vi adortus, quum obsidendi quoque u bem spes pulso a mocnibus admia osset, postremo minime arto Romana, fraudo ac dolo, adgres-5 sus est; nam quum, velut posito bello, sundamentis templi jaciendis aliisque urbanis operibus intcntum se esse simularet, Sextus filius ejus, qui minimus cx tribus crat, transfugit ex composito

Epirotae eommuni gentis consensu et Mei a PeIoponneso venerunt, Postremam vocem non esse Liviii romi iaciat. Nam et similiter loquitur Livius i. 5O, 6. Naque maingia obs e rν at uros iste/u concilii, quom ipse, qui indixerit, obseris Def. ibid. c. 50, 7. Nec minorem

motum auimorum Romae tam atrox

κatus P. Scipionem eousulem, quem et priores cetasores legero ut, Ie-geruus. DURER. Caussa, cur postrema vox Gron Ovio displicuerit, non alia fuisse videtur, quam quod eadem mox Praecesserit. At similes vocam ropellistiolios Livio frequentissi inas esse supra vidimus ad I, 3. 0. Celein rum nequiquam scribitur in Loid. I. .adio. 47, 9. init: eo tentius mox Erbem cum obsidendi Veith. ause Romana Ilelm. I.Jl. 5. Fundamentis rempli fabieno disJ faetendis Florent. Leid. ut risque, Harlei. I. Portus'. et IIa verti. IIclin. i. Ue illi. J Et ita ot-lam odilum olim exstitit ante ascosanum, qui Primus jaciendis admisit. quod etiam verum puto. Alibi saepe verba jacere Diracoro in IIstis commutantur. V.

infra ad 41, 4,

Sex ur siIius eius. qui misImus ex tribus i quidam codices habent qui in nor ex νribμr, quod Propter Latinitatem alii emenda.

runt tu minimus: quamquam idem

error esse Poterat in major ae

maximus. Dionys. Sane non uno

in loco dumtaxat Sextum ex tribus Tarquinii filiis maximum naiatu perhibet, id quo multis ac dignissimis argumentis. Sed hoe p. a II. lectori iudieandum reis linguimus. qualo etiam illud de Collatino Egerii. ut ait Livius se. 57, 6. J filio, cum tomporum ratio non admittat, eum Egerii filium fuisse. sed noro te m. Inducit enim ipse Livius hune tu.

enem, ut reliquos. Quin, sivi. gor sinquit) jnventae inest, coninscendimus equos. Haec eo Pertinent, lit studiosus Ioetor videat,

quam circumspecte se ilicet Latini seripserint ii istorias. in Grae- eos ut, ique dehaechati seript res. Di non caviller interim. do Sibyllinis libris, quorum toti os postea mentio fiet. historinin sublioe rege a Livio praetermisSam. GLAREAN. qui minor ex eribus erat constanter Oxeusi ante Al.

dum, qui primus dedit qui inini.

mus. Aldo vero consentiunt codd. nostri. pariter peccant codd. nonnulli avud Salliist. Jug. II. ubi

v. Cortium. e tribus, pro ex tribus . est in Leid. a. quamvis vero Dion. IIalle. 4. Atili I. Rom. l . a54. ac pluribus locis Sextilani unc Tarquinii filium maximum socerit, sunt tamen et alii scriptores, qui ad exemplum Livii

eum minimum suisse narrarint.

412쪽

Gabios, patris in se saevitiam intolerabilcm con- qucrons; Pam ab alienis in suos vertisse superbiam: 6 ei liberorum quoque eum frequentiae taedere; Ηt, quam

in curia solitudinem fecerit, domi quoque faciat: vequam stirpem, ne quem haeredem regni relinquat. Se quιdem, inter tela et gladios patris elapsum, nihil usequam siti tutum, nisi apud hostes L. Tamquinii, credavit. Similiter Ovid. a. Fastor.

I. Namque trium minimus, protis manifesta Superbi, In modios Aosιes nocta silanta

Transfugit ex composito Gab os Illud ex composito non agnoscitoxon. L. a. ut HParne monet. Mox patris in raeo ιiam Vos . a. Sed voculam se elisit prima syl- Intia insequentis vocis saevitiam. in se se luel m. I.Jl. 6. M Iiberorum quoqua eum freque riae taedere I Antiqua lectio continet frequentia. Septimus casus est, hoc est . ob frequentiam. Et verbum taedera aeis pipiendum absolute. RHENA . frequentro constanter scripti, quinus usus sum, Praeter Florent. qui frequentia ex ithot a m. a. Verum Leid. a. Iibertim, pro Iibe Vorum. Et solet ita plerumquoin hoc voeabulo eontrah rs genitivum pluralem. V. infra ad 22, 22, 5. MOx 3ie quam sιirpem , neque heredem , P ro ne quem here-aem. idom Loid. uterque. Male. sueve haeredem Vetth.Jf. . Se quidem tutor fera ae gi Mos patris elapsu in J Parum est, quod notabo, attamen non Omitistoridum, ut pateat, quo casu Io.ctio recepta commutari possit. nιer feru inter gladios praesert

set, praesertim quum Livium Praepositiones hae ratione iterare solitum fuisse pluribus Mxem. lis infra ostendam ad 6, 23, 6. erum reliqui, quo adhibui,Msti iκter tota et gladios. Atquo ita iam primae edd. omne , do nec in Paris. anni 35 3. lapsi li-hrarii in er ι Ia ad gIadios dedis sent ; quod quum etiam fit secuis

tinuisset, Modius decennio post

errorem do prehendit, et non in- speetis prioribus edd. ,.sur ιν εoc gladios emendavit, quam leo et ionem omnes rostoriores sos. Varunt. ego igitur inter teIa eι

gradios restitui. Pro Se quidem , male in Voss. a. et Lipsiens. est Siquidam. Boeli. legit patri ut Ovid. 7. Her. I T. Nisi apud horres L. Tarquiuii

credidisseJ Praenomen L. nran estin, oss. a. Hari et .a. Have rh. Leid. I. Lipsiens. et Portug. .Praetor. ea Palillo ante nihiI uuluam. Pro nihiι usquam. Voss. a. solitis Pris

rore seri harum, qui ita pax imalibi peeearunt. V. infra ad , 33, 5. Tum apud hos/em oditi antiquiores, pro quo Aldus api

hostes reposuit, quod in omni trii seriptis superost. sapud hos fetis Iolin. I. Nam, ne erraron . inmisere Mehetlum J Vet. manere his. r ct P.

LIPS. Et hie oportuit insu caro Sigonianum eo licem, immines e. At multo grandius est sortius iii in ore. illo futurum dicitur, lio o

prapsona. quod putatis positum

413쪽

T. LIVI Ididisse. Nam, ne errarent, manere his bellum, quia positum simuletur; et per occasionem eum incautos inis

suasurum. QMd si apud res supplicibus locis non sit,

pererraturum se omne Latium: Volscosque se inde, et

Aequos, et Hernicos petiturum; donec ad res perveniat,

me bellum, eum maxime geri. ur et continuatur. Consistit modo paullum, dum oecasio invadendi exspectatur. Utitur arte Livius, mi am in alio simulato transfuga Sinono ponit Virgilius a. Aen. si .aει nuue quod patrias νento petiere

Mycenas 4. Arma Deosque param comiιο, pelagoque remenso Improvisi adorunt.

Ubi bene Servius. Sicu/ at factum esι. Et artifeiose: nequa enim men itur, M tamen deeipiι: nam verum metum fatio metu abegit, nst, dum reversuros /iment, non etiameaut, ne nou abierint. Sic enim

ibi legendum. Ita Sextus iniiciendo. quasi Prodita arcana re, metum a patre, facit incautos sibi. Plirasis est nota. Iustinus l. 6. I.3 quippe Arheniansibus etsi fra

ctae sint opes, manere famen nava-

ιem urum. I. FR. GRONOV. im--iore etiam Harlei. a. ut, ut He-ame monet, Oxonn. L. a. et C. minu Vos r. a. Sed manere Florent.

Imrici. prior, Leid. ambo, Ηaverti. Lipsiens. Et Porlug. quod recto Lipsius probavit . et Groin novius docte inlustravit. Infra 33. . Ita pacem Karthaginiauribus d tam ego, uι inexpiabiis b/IIum ad-

quum regibus Macedonum, Macedonibusque ipsis, flnibus imerdixisse. mus. maueretque id decretum. Cie. q. ad Att. Ep. 23. Si viveret, mihi cum iIIo niata eontentio jam ma-

Herest. Si quis adtentius ad loci Liviani sensum animum advor. terit, saeile videbit, manere Praeis serendum esse. Bellum enim, P .aia. quod inminet, prope quidem adest; nondum tamen Feritur; adeoque do eo praedicari non potest, positum simuIari, ut sequitur; sed, revera positum esse, diei deheret. Recte vero hellum, quod quis se posuiss. simulabat, dieitur manera. id est. adhuc durare, nonduin bona fide finitum esse. Quamvis autem Scholion Sigonii, quo veteris li-hri ieetionem imminere memora inhat, in repetita editione omissum sit. attamen lectio illa. quam

iam prima editio in contextum ree epit, in Postea insecutis aliis et Sigonii, in quihus ipgum Selio.

Iton induetum est, et aliorum. servata est usque ad Gruterum, qui recte manere ei subposuit.

Iei. h. et Leid. I. Per oecariovem eum incautos invasurum I eos tueausos invasarum

Ila Hei. a. ot Haverv. Veith.36.8. Pererraturum re omna L stium: VnIse quo se inde et Aequos et Hernicos prateurumJ Vet. lib. pleniores, p. s. O. Latium, F rissumque se inde GIscos et Aequos. SIGOX. Flor. Hel m. et Gud. ut Ieetum est ante Sigonium, pr

errasurum se omne Latium: LoIsis eosque se indo et Aequos. Uhi tamen se superare videtur: aut

414쪽

LIBER I. CAP. LIII.

a patrum crudelibus atque inpiis suppliciis tegere liberos sciant. Forsitan etiam arrimis aliquid ad bel- 9lum armaque se adversus superbisuinum regem ac ferocissimum populum inventurum. Qui , si nihil mo- a rarentur, insensus ira porro inde abiturus videre-

omnia libris Sigonii consentit.

Vel enim pulsum non agnoscunt, vel Volscos. Ita pererraιurum omne Latium: IGIscosque se indeat Aequos Praesert Harlei. I. pererrasurum se omua esse Latium: miscosque se inde et Aequos IIar-lej. a. pererraturum se omne Lati-tim : Vulsosque se inde eι Aequos Mid. I. pererraturum se omno La-Aum: VMscosque se deinde et Aequos. Leido 2. pererrarurum se omne Larium : pulsum se deinde et Aequos Volr. a. pererratremm Ast O mne Latium: puIsumque se exindeos Aequos Haverv. pererraturum se esse Latium: pulsumque se inde Lipsiens. et Portu g. perinarraturum so nomen Latinum: puI-

sumque Ira inde et Aequos Oxon. C. ut testis est 1loame, qui ex

Oxonn. Ia. I. a. et B. Proseri pererraturum se omna Latium e puι-

In que se inde H Aequos. Unius ita pio eodieis lectionem reliquo. Tum seripturae prae rei temerarium 'udicavi; ideoque id, quod . iis Sigonium obtinebat,

reduxi Forte autem aeriptum fuerat rituumque, ut solet, inde vero facili lapsu prisumquo. Volscos vero omnino hoc Ioeo omittere Sex. Tarquinius non potuit. quod ab ipsis, utpote patri ob diuessam Pometiam expusnatam ae direptam iratis, certissi--- 'sibi auxilium pollieeri potuerit. Latium, puisumque se in . A. Viath.3 o qui a Ριrum erudalibus atque -- piis su missis regere Linus Hiarint Irraepositio a exsulat a Leid. x. Deinde rogare liberos Leid. see.

Solent autem Mo voces in rustis eonfundi. V. infra ad 37, 11, 3.

Denique sciem Leid. I. l. 0. Adoersus superbissimum reis

gem, ae ferocissimum popuIumi qui tandem' tunc serocissimus Pol ulus' sub tyrannide' Nugae.

ego patrem, non popuIum: ita ut Tarquinius dieatur superbus rex, serocissimus pater. Eadem figura supra se . ia, B. J persdox hoviιes, imbeIIes hostes. Infra sa, 5, 7.I Superbo quondam regi, tumi ex o exstiti. Denique emendatio firmatur illis vectis r quia patrum crudelibres suppIiciis. TAΝ. FABER. Doujatius vulgatum adversus Fabrum tuetur. Cum enim jorocia tantum vehementiam naturae indieci, saevissimo patri et eruento in suos ferocissimi adpellationem minus conveniriseenset. Neque tyrannidem domesticam Romanorum in extoros ferociam minuisse credit. Cetorum superbissimum restem ferocissimumque populum habet uaverk. qui

etiam mox iuvecturum, sui Veith. Pro inventurum, praesere. Paullo ante ardoris ad baruinaIiquis. trajectis dietionibus . est in Voss.f. Io. quum si nihiι moverenturJAliter Iolitur in vetusto eo dice, eum si nihia moraxen nr. Certe 4. Iibro huius Deeadis se. 4et. 8. rursum hunc loquendi modum usurpat. vhi Hortensius trihunus plebis C. inquit, Sarra ronium .ihit moror. Id est, C. Sempronium dimitto. Uecta videntur fuisse . quae iudex ex more Proferebat, quoties reum absolveret. Proinde expone hic si nihiι νε--

415쪽

tur, benigne ab Gabinis excipitur. vetant mirari , si, qualis in civos, qualis in socios, talis ad ul-εi timum in liberoa esset. In se ipsum postremo saeviturum, si alia domit. Sibi vero gratum adventum ejus cssor saturumque credere brevi, ut, illo adjuvante, ab portis Gabinis sub Romana moenia

bellum transferatur.

a LIV. Inde in concilia publica adhiberi. ubi, quum de aliis rebus adsentire so veteribus Gabinis diceret, quibus hae notiores essent, ipse idemtidem

rarentur, id est, sἱ dimitterent. utram lite respiciatur. Simpli. - BHENAN. Aio reponendum si ei ter capio si tithiι morareuiue nihil morarentur, quo paclo et scit. Tarii uinium, id est, si eum

scriptus cod. COIon. habet, et non detinerent. Eo enim fiensu Beatus testatur in veteri libro exis morari sumi, docuit Passerat. adstare, addens hanc sibi lectio- Propert. p. i et ita infra io, nem placere, quod videantur ver- 18, 13. Tu Dero abeas, inqui , --ba fuisse, quae iudex ex more quo te quisquam moratur. ut si Proserebat. quoties reum obsol- niatu moraren/ur, id est, si non veret. Poli rei na tamen haee sig- eurarent, si non Probarent. Ut

nos ant mihi Rhenani maneq)p-- apud Plaut. in .Cin oll. 5.5. bore non possum, Iliod a Lipsio NihiI moror, aliena mihi opera didicerim, non iudiei illud solis fieri plures ιiberos.

lemne verbum suisse reum absol- Iox indo habiturus, pro abiturus, venti ν sed potius consuli seu con- Leid. a. et Lipsiens. Perperam stili , is senatum mittentibus, cui praeposita adspiratione; quod lum dicere in more habuerint: Μ- alibi non raro factum est. V. quae hil vos moramur. Patres e scripti. infra dicentur ad II, , I9. Tum p. at 3. MODIUS. Novant. Loet. a Gabinis exemittir, pro ab Gabiis Epist. M. Hkiι moverextur Leid. a. nis, , Osr. 2. Leid. l. et Hari l. 2. llaver, . a m. a. Lipsiens. et Poris Denique tatis in tiberos ad uIιi- tug. Atque ita in Oxon. C. se inum esset, voethus traiectis, Leid. roperisse auelor est Ilea e . Sed a. squalis ad x. in I. o. alam in sani u morarentur Florent. Leid. i. Vetth. I, o m. a. ambo Ilarioi. et Haverh. a m. t. quod praeserendum, li- l. II. I. se ipsum postremo saaret aliam lectionem veriorem pu- νiturum, si aIta dos αι J Forte a Iii. t tel Douiatius. Celerum hae sor- J. FR. GRO . D re ipsum saevi-

mula tum consules senatum, tum turum postremo Haverh. Coni

vel iudicem reum dimittere, vel eturam autem Gronovii alii. Pro

aerugatorem ab nee usando desi- aIia, veriorem esse etiam Doriis flere, eonstat ex iis, quae notat jatius suspicatur, addita hac ra-Brἱsson. a. de Form. pag. m. I93. tione: in personas enim Potius.

et 5. 4m. etiam Sigoii. ad Liv. 8, quam in res saeviri. Livius --35, 8. Nescio tameu, an ad alteri men minima in desuria dixit θι,

416쪽

LIBER I. CAP. LIV.

belli auctor esse, in eo sibi praecipuam prudem Dam adsumere, quod utriusque populi vires nosset, sciretque, invisam profecto superbiam regiam civibus csse, quam ferre ne liberi quidem potuissent. Ita quum sensim ad rebellandum primores a Gabinorum incitarct, ipse cum promtistinis juvcnum pracdatum atque in expeditiones iret, et dictis factis quo omnibus ad fallendum instructis vana adcresceret fides, dux ad ultimum belli legitur.

Ibi quum, inscia multitudine, quid ageretur, Proe-3

3o, io. A momIbus vi atque amni se opuIsum in ea delubra, quae sotar Iigione tuta fuerint, saeuisse. Et similitem Florum semel au te iter ini loculum fuisse, ex Indico Fre insitentii constare potest. Quam qnam autem si aIia desint Livius dixerit, attamen non PersIta, res indicax it, sed potius fretius neutrum adhibuit, ut tanto intius oratio Pateret. V. Cl. Coelium nil Salluli. Itigurth. I 3, 6. ubi vulgata in lection in hoc loco coiriecturae Grono vii Prae. ferre videtur, et ad 14. 36. V. et in m. citi ne notantur infra adet, 5, 4. si alia praesert edit. Mediolan. anni i4M. sed invitis Omnibus codd. seriptis. Moxit tum ejus ado urti u alio ordine Leid. a. Tum isto adiuvante, ProiIIo, Ilaverti. Denique a portis Gabinis, pro abinortis, Florent. m. I. Vost'. 2. Leid. uterque, Har-lei. uterque, Lipsiens. Porlug. et Haverv.f. . Inde in eoneiIia pubIDa M- Athori J Prima vox aberat a Porin tig. a m. I. Id inde tactum, quod Per compendium in membranis scribi soleret Isi, et ita saei te a voco sequenti antercipi potuerit. . ad 37, 52, 2. Praeterea ιnpubis rica consilia Leid. a. in eo uia pubIt a Leid. 1. Haveis. meim. I. et oditi vetusti usque ad Basileens. anni 1555. in tonstitia publica Lip-

Ipsa identide n belli auctor esseta Lese, esse, ex vet. lib. ut eadem sit forma dicendi, atque ea, quae sequitur: in eo sibi praecipuam pruden iam arsremere. SIGON. oroeti ini I. eid. a. lΙarlei. a. et Lip. siens. noli qui perperam Ser. vant; nisi quod erat vitiosius praeserat 1 Ortug. lasset II Im. I. Veitli.IIn eo sibi praecipuam prudentiam adrumeret yriaec ne prudentiam a sumere vost . a. liariei. a. Lipsietis. Portug. et liaverh. sVo illi. quod etiam in Oxonn. B. et C. sibi Ohis vitim fuisse, testatui Hearne. praeoci prudentiam Loid. sec. prudeuriam praecipue assu/vere SoapoLLatinii cum priscis Ddd. anto Al

Ilaverti. qui paullo post vocen regiam omittit. s ne liberi quid

verti. Lipsiens. et Portug. Sylla. ba ac, cujus Prima litera eraecessit ultima in voce Proximas

417쪽

lia parva inter Romam Gabiosque fierent, quibus plerumquc Gabina res superior esset; tum certatim summi infimique Gabinorum Sex. Tarquinium 4 dono Deum sibi missum ducem credere. Apud milites vero obcundo pericula ac labores, paritex praedam munifico largiendo, tanta caritate osse, ut non pater Tarquinius potentior Romae, quam 5 filius Gabiis esset. Itaque, postquam satis virium

conlectum a d omnes conatus videbat, tum e suis

unum sciscitatum Romam ad patrem mittit, quidnam so saccre vellet 2 quandoquidem, ut omnia

unus Gabiis possci, et Dii dedissent. Huic nuncio, quia, credo, dubiae fidei videbatur, nihil voce responsum

altera sequitur initialis in eresceres , excidit culpa librariorum, qui iterare literas illas neglexe- runt. I . infra ad 30, 6, 2. Praο- terea ad uisimiam dux beIti Ieaitur, in alium ordinem digeitis vocabulis, Leid. a. Paullo ante υι dictis factisque, pro eι dictis,

vetiistiores excusi et Florent. m. a. Solent autem hae voculae in-t Pr se commutari. V. infra ad sti,

ais, B. Ρrimus Aldus et dictis edidit , quomodo etiam Praeserunt om nos rasti, nisi quod cum dictis sit iti Voss. g. sipse enim promptis-ffimis mox proeliaque par eitii. l. 3. Tamtitutam dono Deiam sibi missumi Deum dono Leid. 2. At

vox Deum non adparet in I Osr. I. Paullo anto iis or Romam Gabinosisque, pro Gabiosque, Hariol. 2.

ducem cerdere Florent. m. 1. crea pere m. a.

p. at 4. l. 4. Rari or praedam mutassea Iamisae I Cl. Ant. Peri-29nius ad oram Livii conjiciebat rarιiendo. Sed nihil mutandum. ndieat Livius, Sex. Tarquinium raedam ex Romanis partam li-eraliter militibus suis e ne sississe. Infra 6, 2, 12. quum eastro inpetu cepisset dictator, praedam milisi dedit, quo minus speratam a minime largitora duca, eo mulιigratiorem. s Tarquinius Romas

f. 5. Uutim sciscitatum Romam ad Farrem mittit J seiιatum Lipsiens. Leid. i. et Portug. Poeta hoe verbo usos osse non ignoro. Sed, idem prosateae orationis seriptoribus etiam in usu fuisse. nondum mihi constat. Videtur itaque lectio ex librarii oscitariatia orta esse, qui tres priores voeis uiscuari literas iterare Per- Peram neglexerat. Similiter nonnulli codiees seribunt in a 3. m. 12. Paullo ante ex suis unum Haris Iei. I. Hel m. I.I et Primae edd. his quo ad Aldum, qui primus aesuis substituit, ut habent reliqui mei manu exarati. lexsciscuatumuelm. 1.4Diuilippo ny GOrali

418쪽

sponsum est. rex, velut deliberabundus, in hor- 6 tum aedium transit, sequente nuncio filii: ibi, inambulans tacitus, siunma papaverum capita dicitur baculo decussisti. Interrogando exspectandoque 7 responsum nuncius sessus, ut re inperfecta, rudit

Gabios; quae dixerit ipso, quaeque viderit, rescrtr

Seu ira, seu odio, seu superbia in fila ingenio, nullam cum vocem emisisse. Sexto ubi, quid vellet BParens, quidve pracciperet tacitis ambagibus, patuit ; primores civitatis, criminando alios apud populum, alios sua ipsos invidia opportunos interemit. multi palam; quidam, in quibus minus Speciosa criminatio orat sutura, clam interfecti. Pa- 9tuit quibusdam volentibus suga, aut in exsilium

quandoquidem υι omnia unus Gabiis posse/I Liber manu scriptus habet, quandoquidem ut omnia uinnus 3trae Gabiis posset. Til seriis he . quandoquidem ut omnia natis ipsis Gabiis posset. Nec psi e et vox hic supervacanea. EmPhasim eis

nim habet. IIII EX AN . unus pra. Gabiis Florent. I OT. a. lla Plei. uterque, Leid. uterque, Have rh.

nus unus ipsis Gabiis scribendum

coniecit; pro quo in Basileensi

seus ipse Gabiis: quod deinde per

reliquas propa atum est ri 'quo ad Gruterum, qui vocem it Erum eiecit. Νon male, ut videtur. lμονιιtis Gabinis facere posseι 1 Plin. .mnus prae Gabinis posset , ei th. Ig. 6. Sequeu o utineto Mii J Vo- eos hae do sunt in L id. sequeu- .i nuncio habot Leid. i. Pt Florent. -- . sHPlm. I. qui et in ortum aereatum I mox eapita sapave iam

It A. Postea dici ur bactito decussisisso desunt in Leid. a.

Praeterea re non Urfeta Haristi. a. s ei th. I eι inperfer a Florent. m. I. MOx quod dixeris ipsa Lipsiens. pro quae dixerit. Tum quae dixerit ivxe, quas vider r, Pro quaeque uiaerit. Haverh. Sed et hie liti rarius ex negieeta lito rarum iteratione lapsus 'esse viis detur. v. ad 5, Male etiam quoqus videriιVOss. a. et Loid. a. sexspectando responsum Veii h .ag. 8. Iu quibus minns speciosa eriminatio erat futuraJ Ultima vox exsulat a Leid. a. to minus a Loid. I. Paullo ante sua ipsa invidia. Pro ipsos. Leid. a. et Lipsi oris.s quod vellet pureus, quod prae ciperra mox muIri palam quidem denique erat criminatio uelm. I.ὶς. 0. Paruir quibusdam voIenti bus fugaJ Pall. Primus ac tortius fugere. Ita saepe loquitur Livius,

Quem in Do sexitper corruperunt

419쪽

acti sunt, absentiumque bona juxta atque Intereminxo torum divi tui fuero. Largitionis inde praedac quo et dulcedine privati commodi sensus malorum publicorum adimi, donce, orba consilio auxilioque, Gabina res rogi Romano

manum traditur.

1 LV. Gabiis reccptis

eorrectoros praeposteri. V. Creo Ρitii lia 2, 18. GEB HAI m. fugera etiam , oss. 2. Neque multum abit Lipsiens. in quo est fugae, Vel

fuit. Ita supra c. 47, 0. A. non νεκisse fraudi essu. Ovid. Epist. 3. Ier. 54.

id plane persecteque exhihilum fuit. in Flor. S. Marci, sed ro-

avult . de vi Pt iis. quo ruind. V rbor. p. 6. Vel unius tantum Cod. a GDOnovio memorati nu.c ori lato firmnlam lectionem ine ora trutum re PI, issem, quod eruditior videatur, quam ut ab

indocto lihrario proficisci potueri ty nunc voro tanto magis id rapiendum existimavi, quod et-lom auel oritate optimi Leid. I. Conlimrietur. Paullo ante nIii in

Iium acti su ιι Portus. Passim ac,

sine ulla dimicatione in Tarquinius pacem Cum

et aust commutantur. V. ad II.

53, 3. Vocula in abest in Have rh. jux a non agnoscit Portug.

quae tamen vox hoc sensu sectiaquenter apud Livium occurrit. Infra 3, 33, Io. In re juxsa manifesta atqtio atroci. i vide. 5, 6. 5. M juxsa aes ate a/que hi vie beIIa gerere posse. 6, 6, 18. Ra-

ero atque imperare juxta para tox. 9, 13, 9. Juxta obsidentes obsessosque tuopia vexaνit. 28, 2Ο, G.

riodum , Largitiones iude praedoeisque. et privati dula. comm . LIPS. Largitionesque Loidens. uterque. Largitiones inde praedaeque Florent. silet m. I.b Hinc di inde Ilarial j. 2. Passim hae voculae in Mais commutantur. I . infra ad 36, 2 ι, io. Tum dulcedine privati com=yroiadi Florent. I Ost . 2. LPid. ut Prquo, larici. uterque, Havcrv. LiΡ- siens. Et Portug. cum edd. ariti. qui Orthiis usque ad Vascosani m. qui Primus mulato ordine vrriari dωti edine commod dedit. Pristianam serio in rostitui. sadimi orb eous. et Romano fuit sim Vcith.Il. I. Cum Aequorum gente Deil , foedus enm Luseis renovaviρὶ facie Haverti. qui id om cum Harte i. a. et Lipsiensi eum Etruscis prae sortis Deindo reticcavist Leid. a. solit

420쪽

LIBER I. CAP. LV.

Aequorum gento iacit 3 foedus cum Tuscis renovavit. Indo ad n ogotia urbana animum convertit. quorum orat Primum, ut Iovis templum in monte Tarpejo, monumentum regni sui nominis quo, relinqueret: Tarquinios reges ambos, patrum Vovisse,

filium persecisse. Et, ut libera a coloris religioni- 2bus arca esset tota Jovis templique ejus, quod in-

aherratione geribarum. qui fas-po liaee verba consititerunt in membranis vetustis. V. infra ad 3. 5I, 7. sanimum contu Iir , ei th.J

strem , Lei l. 2. U. infra ad 4. io, 6. Deinde relinquere, pro reliuque --ι , Leid. i. in quo ultima lite .ra eius vocis intere opta est a Prima sequenti . V. ad 23, B, 0. Patrem vovisse , filum perset sinse J V et . voluisse. LIPS. volu sse etiam Leid. uter ille. ot Haristi. Prior. sllelm. I.J Vuod ex scillemni librariorum errore natum reor. 1ide, quae notantur ad Silii Ital. τ, 610. novisse Pra Et Pri

tum est ad a, 5, 3.

l. D ut tibera a ceteris reIiis δἰonibus arx ea esret tota 'vis emplique eius , quod in ea aedificaretur , exaugurare fana saceIIaque s at vir , quia aliqua vota ibis Iu . 1ο rego prisu ιin in ipso discrimine aduersus Ro=nulum pugno. consecrata Diaugura/aque posse Meranti In hac iterio io m nil aenunt aliquot ingentes. Primum ei lanilo ii Oii ιle arce exstruo nila, nod ite templo Jovi condendo . late avitur, non seribendum est Urx ea esset /o a g ovis: verum rea esses tota Iovis. Non habet hie locum prorsti arcis Tarpeis sne mentio. Deinde seribendum est, quoκ inaedificaretur, tram quod ἐνι ea aediscaretur. Est aut cm oleis stans verbum inaediscare. Mox,

pota ibi, substitui debet qucto aI quot ibi. Postrenio v cabulum

Do a transso rendum est, ut an is consecrata ponatur hoc ri odo. Ettit tibe a a caeteris religio uibus amrea esset tota 'diis semplique ejus, quod iact/discure ur, exaugurara fana sara Itaque statait, quae aliquos ibi a Latio roga primum sis

ipso discrimine adversus Romulum pugnae vosa, consecrata, tuasguin tuque postea fuerant. Aide, mi lector, quam necessaria res ait, auctor ad exemplaria antiqua conferre. Hae e non sunt Impua

tanda Laurentio 1 aliae , sed νυμ-gio, Auris pne, Aloriensi. viis

et rino, et Potra retiae, qui do. etissimi quidem surre, verum non M'quo quaqtio Latine calle.

bant. Illi ΕΝ. Omnia, quae ex

suo Rhenianuq in inulavit, Pr hantur ptiam auctori in te eo ille is Hariol. primi. Drea, pro arx ea, servant practor a Florent.. Leid.

ambo, et Ρortug. Sed aνx ea, Vel arxea , adieeia litora insitietax, est in Hariel. 2. Lih iens. Mais verti. et Neapol. Lat; nii. Proqiiorodigio ius corruplum aute ea in T. 2. Praetorea in ea aediscaretur Uo T. 2. Leid. ambo. ilar. Iei. I. Portug. Lipsiens. Et ita. verh. t iitii. J Quae lectis ox alalerius iMaeditearetur, qNBm exohthot oiiam Florent. interpreta. tione nata videtur. Alibi autem verbo inaedi care Lix itis usus est.

SEARCH

MENU NAVIGATION