장음표시 사용
391쪽
exsilium agerc, bonis multare poterat non Suspe- , Ctos modo aut invisos, sed unde nihil aliud, quam 6 Praedam, sperare posset. Ita Patrum praecipuo numero inminuto, statuit nullos in Patres legero ;quo contemtior paucitate ipsa Ordo esset, minus- que per se nihil agi indignarentur. Ilio enim m- .gum primus traditum a prioribus morem de omnibus senatiun consulendi solvit: domesticis consiliis.
Constatque sensus. Sed idem non modo constabit, verum et non Paulo augebitur, si τὼ poterat reeidamus. Parum enim ei fuit potuisse: secit . quod potuit, R- critis, quam debuit. J. FB. GΙ O- NOV. per eam caussam Loid. 2. Tum tu exsiIia agere Ita versi. multara quos poterat Hel m. I. l. 6. Da Patrum praecipue nu mero iuut inutoJ In scripto codice legitur, Praecipue ita Pu rum uu mero imminuto. Η ΗΕΝΑΝ. Simili. er omnes antiquiores edd. et eod. Florent. silet ni . . J Pro quo Pri- . mus Aldus recepit id, quod nunc vulgo exstat. Aldo adsentiunt omnes nostri codd. nisi quod Item Pu rum praecipue solus praeserat Loid. a. Mox eligere , pro Iege e.
Et paullo post iudignaretur, Proindiguarentur, Marte i. g. Tandem vox ordo exsulat a Leid. a. g. . Hic euim regum primus eruis dirum a prioribus morem J Ita re-ete oditum Basileae ex ossicina Frobenti ἔ:nno i 331. OmnΟ non
modo edd. quas vidi, priores.sed eodd. etiam Florent. Harlet. ambo. Leid. ambo, Lipsiens. Portu g. II averti. et Neapol. Lati . nil eitti.J prae runt primus,
u/ ιν aditur a prioribus, morem: quam seripturam in Oxon. L. .sihi obviam fuisse Hearne mo. nuit. lus ιroditum ueluia ι.J Et iam primoribus, pro prioribus. Ita verti. V. infra ad 37, 43.
Tum, quia domesticis consiIiis, vocula ab initio addita, idem 11ave rh. Praeterea rempublicam domesticis couxiliis, alio verborum ordino, edd. ante Aldum, qui ordinum ita inmutavit, ut nunc vulgo exstat, adsentientibus, qui-
l. 3. La inorum sibi maxime gentem eouciliabat I maxima gestem sibi conciliabar Harlet. sec. et Lipsistias. sibi gentem maxime conci- Iiabar Ilavo k. maxima sibi gentem comitiabat Portu g. Paullo post peregrinis quoque operibus, Pro opibus, Leid. a. V. infra ad 8, 16, 4. g. q. Oe avio Mamulo TufetitanoISi nomon gentis huius est Mamilius, ut Dionysius et Festus scri-hunt, ergo Octavius Praenomen est, quod alias Oeta viae gentiaost nomen. Quia vero nusqua praenomina loco nominum usuris Pata sunt, PrΟΡterea su Pitor,
ne se oso Mamilio sit legendum ut Oe avus sit praenomen, Perinde ae in viris quintus, Sexιur, Dreimus: et in seminis Prima, Secunda, Terria. quarta, quinta, auctoro Varrone s8. de L. L. P., 33. i viuq etiam post Ithro temtio sc. 20, 6.J L. Mamilio Tuscu-
Ioraiis datam ei vitatem serinit. SI- ,
392쪽
rempublicam administravit: hellum, paconi, foedera , Societates per Se ipse, cum quibus voluit, injussu populi ac senatus, socii, dircinitque. Lati-8norum sibi maxime gentcni conciliabat, ut perc-grinis quoque opibus tutior intor civus PT t. neque hospitia modo cum primori laus eorum, Sed
Rdfinitates quoque, jungchat. Octavio Mamilio 'Tusculano, is longo princeps Latini nominis erat,
GON. Oetatis Mamilio Tusculano seripsit Sigoni u : sic scri hcι dii in monuit et Carrio. Seil omnes libri et volt. editt. Oetovio. Cau antur, ut quintus, Sextus, Detimus, ita Oc avus Praenomen esse; Oc avius vero nona n g n-tilo. Sed alia ratio est RomanOvii n nominum, alia reliquae Italiae: horii in videas praenomina. quae Romanis familiarum vel
sentiunt nomina sunt, ut istis r.
vavit l, erardus ossius illius, brevia gauilia nolira , ad , elle. iuni. set, i6. J Marius Statilius pro Oseetus equitum Lucanorum 22,
4'. Decius Magius 23, T. quem Perperam Decimum iacit Sigoni-u . et ibid in IIarius Blosius, item idem Marcum , vel Mausum tigit. I. FII. GROXOU. Octavo Mamilio se invenisse in Pal. Pr. tuin hic tum in a 2, II, 7. ad posteriorem locum Gesiliaritus notavit. Ex nostris solus Leid. see. octauo Mamnio lite praesert. Reliqui omnes octonio Mamilio
exhibent non tantum loco, quem Prae inanibus hab mu , sed praeter Leid. pr. etiam infra 2, 15, 7. et e. 18, 3. quod recte probat GrOnovius. Ita passi in apud Dionys. II ali c. l. 4. 5. et 6. Ureraios, uri 'Duraὐior Maiιotos voentur;
quae scriptura constanter firma.
tur in codd. eius 'Istis, quos vi. vi docti consuluerunt. Noseio
itaque , quanta fides habenda sit Lud. Carrioni, qui 1. Emend. I. octavo in antiquissimi; Livii mom-
do id nomen aliquot locis 'pud
7. I line n quo concitum Pighii Orobo, qui apud Valor. IIax. I,
ctoritate Mami Iius Octa Nus, Pro Oetavius, reponebat; cuius inee P lum nullus Ptiam sequentium doctorum interpretum probavit. Otiaolus IIa milius eliam vocatur Ciceroni q. ad Allic. Epist. io. ta. do Nat. D or. I. Pariter Octavius Metitis infra est io. 4 , o. ubi
tamen Sigo nilim non cod in modo mutasse, quum eadcin sit ratio , demiror. Ilocte autem Gro novius monuit, aliam rationem esse i rari omisi ilia Romanorum,oliam ro liquorum Italorii m. duaP-dam supra v. ad c. 23, 4. ot infra ad 0, 26, τ . Etiam quae Gro- novius monuit prima ed. notarum
Manilio I Osr. 2. Lipsiens. et Ha verti. V. infra ad 3, id, a. Ab Muixe Deaque Circe ortur duri ab Ulixe Volin et . Loid. uterque, Ilari ei. uterque, Porti g. et Haveris. qua ratione freqti nistissime hoc nomen in membranis optimae si dei exarari solet. V. viros doctos ad Xason. Epist. . Heroid. i. Deinde Deaque Cir- ea Florent. Leid. i. et IIarlej. I.
393쪽
si famae credimus, ah Ulixo Dea que Circe oriundus) ei Mamilio filiam nuptum dat; perquo eas nuptias multos sibi cognatos amicoSque ejus con-eiliat. t L. Iam magna Tarquinii auctoritas inter L
tinorum proceros erat; quum, in diem coriam ut . ad lucum Ferontinuo conveniant, indicit: osse, a quae sgum do rebus communibus velit. Conu
LatIna torminatione, qua potius, quam Graeca, Livius passim uti solitus est. Eadem, etiam in ipsa hoc voce, aliis optimis seri .ptori hus in usu suit. V. Uossium
Primum indorata es/r tum prae terea , quae seruuda ei dos erat.
Par it: pro virgine dari nuptum
At sartur fisrar, eam uiro dare nuptum po ius. Suetonius In Aug. 63. Iiampri.
1. 7, 3, . fecit, ut eodem tem pore tres filos eonsuIa rex, unumeriam censorium ac striumphalem, et quartum praetorium Ni erat: κι-que tres filias nuytum dares, e rumque subolem siuu suo exciperet.
quo utroque loco videndi sunt eruditi commenta toros. Ε Ul-Plan. I. II. 3. T. Quod salso tutore. 'Gauus libro I . Digeis reorum tractas, an etiam in patremGhea/ dari haec aerio, qui fIiummiuorem duodecim auuis ura tum Redi p Similiter nup/tim eoIIocar Caesae dixit i. do holl. Gall. 18. Ipsum ex Helvetiis uxorem haberor
Iocasse: ulli alia exemula ex ICtis laudavit Claceon. Eadom locutio rostituonda est Columellae 4. de re trustie. 3. Miuorem dei- o Hiam murtuin eouorasse in dimidia par ereIiqui agri. Ita legit praestanis
Quod aperte vitiosum alii muta.
394쪽
niunt frequentes prima luco. ipsc Tarquinius diem quidem scrvavit; sed paullo ante, quam sol Occideret, venit. Multa ibi tota dic in concilio variis jactata Sermonibus erant. Turnus Herdonius ab 3. Aricia scrociter in absentem Tarquinium crat invectus; Haud mirum esse, Superbo ruitum Romae cognomen. jam cnim ita clam quidem mussitantes, vulgo tamcn, cum adpellabant. 3 Au quidqitam su-
Lipsien . stum et rem, Vel quum, passim in libris scriptis consui di solent a librariis. V. infra ad Epit. l. 48. circa finem. p ceres eram exciderunt IIost m. i.Jl. 2. Conveniunt frequentes prima Iuco I Voeem freqMutos deesse
in Oxon. L. I. auctor est licarne. frequenter praescrt Lipsiens. Vulgatum Probum est. Mox c. 52, 5. Iarictum junioribus Latiuorum, uι ex foedere die eerta ad Iulum Ferenistinae armati frequentes adessent. 2, 43, 6. Frequenter in praetorium coureuiun , poscunt puguum. 1' stulant ut signum, detur. Et ita saepi simo tum Livius, tum alii eriptores . Guveniunt prima Iure frequentes, vocabillis traiectis.
est in Leid. q. ssol omittit uel m. i. Multa ibi tota dio in tonet Iin Jεoto die Florent. et liarici. uter. que . illelm. x.J Infra et . O pr lio per di/m totam infelieitor solerato tristior iis tro i ducis oratio exse . Ubi vide, iliae notantur. uenustitio liabet Lipsiens. U. supra ad e. 8, 6. . 3. Haiid mirum esse. Superbo
UNOV. Primus, non Cura sat Vaseo sanus To ei in contextum
no vilis induxit. Abeli otii iii ab initi hiis codd. nostri : neque Νοin Oxon. L. i. reperi se it carne teliatus est. Floroni. tamen Superbo iuditum Eoinae ei nomem . I. Eo mae cognomen in . 2. 1'raeterea Opem Romae a quibusdam libris exsularo idem Heamio auctor eli, quam tamen nostri omne , calamo et manu exarati, servant. Tandem nomen , Pro cognomin.
Ia ui J II illi is locus perpetuosus poetus suit; neque sinP rata a. Pugnant enim inter se QUO S. D E A clam mussitau/es, et I U L. G 9 eum aptisIIasse Superbum. VuI-go enim diei iur, quod a nominoi P. 202. non iactatur; a quibusdam dicitur. quod a Paucis. Ite-ete igitur ad illum modum liber Buslid. jam enim quidem cIam ita
reIIaham, dietione quidam mutata in quidem, ut intelligeremus, elam totidem ita eum vocitari xed tamen paggim. N X. 5. Misiseell. II. Recte hane X annii emen datio noni Gri item A reeopit. Eamdem probant codices nostri, ni.
si quod quidam supersit in solo
iustis eonlauduntur. V. infra ad
395쪽
pertius esse, quam ludificari sic omne nomen Latinum 'Principibus longe ab domo excitis, ipsum, qui concialium indixerit, non adesse. tentari profecto patie tiam, ut, si jugum acceperint, obnoxios premat. Cui enim non adparere, adfectare eum imperium in Lati-5 πω ' Quod si sui bene crediderint cises, am n creditum illud, et non raptum parricidio, sit, credere et Latmos quamquam ne sic quidem alienigenao debere.
, i , 5. Tum muri an es scri hiiiit Florent. Loid. uterque, Lipsien . Portii g. et uave rh. prava Posiori ritui te inporii in ortii gra-plita. 3I is iappellant I'o tug. De nique τὼ esse non adyaret in eodem I'ortug. et Lipsiensi. l. 4. Ismin, qui eouenium tu. dixeris 3 1a fixera/ o T. 2. Luid. I. Isai lol. 2. Haverti. Lipsiens. et Portii g. eoruitium vero UOT. 2. Loid. ambo, et Haverti. V. ad Cap. se l. in Prine. Paullo antea domo, pro ab domo .Voss. a. et Leid. a. i princisibus enim Ionesti Iel in. I.J i euim non adparet J,Adhueendet sententia per verba inis nita. Praecessit D prebro me, non adesse. tentari: itaque scribendum lite opparere. Cui enim non syrarere. His EX. Emendationi Ritonani savent morent. m. I. Leid. ulor ilio, liarici. v iustior.
et Lipsiensis. At reli sui nostri eum Noa polit. Latinii damnatum adpares male retinent. sanare. νιι et ili.33. 5. quod si sui heno erodiderinteioe J quod si sui ei eradiderin/ adoram Livii coniecit Cl. xnt. Perieonitis. Sed male. Vulgatum iis lusi ravit Grotiovius ad Seiaceam de nrevit .. itae in. so quod sui he eith.3 Mox si creditum it Iud est. non raptum parricidio, exerira Leid. a. Credere.es Latiuos r quamquam ne sie quidem alienigenas deberentIMoo periculo distingue, et lege: crede=e es Latinos quamquam nasia quidem aliouigenaei debere. In
finitis Io eis infinitam huiu modi
orationem addita mentis suis sule iro sunt aggressi; quorum acer vum congessimus in Observationibus. Caeterum, quo minus dubitos, scito. Rebera plane in Florentino legi. J. FR. GIION. Omnino probanda emendatio Grono iana, quamvis ex omnibustiostris solus ita veru . tam firmet.
Eamdein lectionem in Ox nn. L. i. et N. sibi obviam fuisse 1loarne testatur. Oratione infinitivas saepissime librariis displicuisse, ideoque inperite ab iis conmiptas esse, praesertim in seri ytis Livii eo diei hus, multis,exempli ad hunc loeum eongestis oli in do-
euerat Gro nov. in Prima notarum editione; quae, non contemnenis da mantissa a ueta , deinde trans. tulit iliet. Oh sorv. i4. Addentie- nati. infra ad 3, B, I. Sigo n. ad 2, 5 i. 7. Gebhard. supra ad , a, . Gro nov. ad 6, 27, io. Similia eiusdem erroris exempla frequentissime in eodd. scripti ocis currunt. 'ide, quae notantur
396쪽
Su.suos ejus poeniseat, quippe qui alii super alios 6
trucidentur, exsulatum eant, bona amittant, 3 quid spei metioris Latinis portendis Si se audirent, domum suam quemque inde abituros: neque magis observaturos diem concilii, quam ipse, qui indixerit, observet. Haec 7
atque alia eodem pertinentia seditiosus lacinorosusque homo, hisque artibus opes domi nactus, quum maximo dissererct, intervenit Tarquinius. Is finis
26. 3. 3 , I 5, 2. e. 2 ,8. 38, 24, 8.e- 4ο, Io. 45, I', Io. et aliis locis plurihus. Praeterea credera etiam , Latinos, Pro et Latinos , Isari ei. g. V. infra ad M, 47. q. Tum . quamquam nea siquidem aIienigenae Vo T. et . quicquom nee sic quidem αιienigenae Leid. a. quamquam nec siι quidem a Iienigenas HavPrk. quamquam nec sic quidem alienigenae Harlei. a. De quo Pris rore. in seriptis ubique obvio, . supra ad C. Io, 3. Vnx quidem Non comparebat in Lipsiensi. deberent Hel m. a. quamquam sic quidem - deberent ri suos Veith. Jl. 6. Sin suos ejus poeniteaρὶ Si pro Sin, Portu g. et Haverh. V. in a ad 4, 6. Si in suos ejus poeui1ων VOT. 2. Loid. I. et Lipsiens. Hel m. I.J Si u suos ejus poeniteat Harlei. a. lectio. nos, lie et et ipsae viliatae, Verioris tamen Acripturae vcstigia qDaedam servant. Mox qui eum retii super alior trucidemur idem Dari ei. a. Denique portendisse, Pro portendi, Leid. Q. Sed ultimas litorae portio in repetitae
sunt ox Voce seqv nti. Domum suam quemquae inda abi-
euroxJ Tb iude abest a Leid. a. ha-Fisuros autem, pro abituros, V Ilibent Leid. i. Lipsiens. et Ha verti. ΓΗel m. i.J perporam Prae-Posita adspiratione. V. in a ad a, Fu, tu. sau taut et domum I. quemqua abisuros' eiih. I Mox nes magis. Pro neque magis, ost inuaverh. Tum diem consilii in Leid. i. V. ad cap. eq. f. I. Hi ne το ipse deficit in Havork. Tandem iisdixit, pro indixeris, Ob. Vio passim errore, habent Νoapolit. Latinii, et edd. xl ditia antiquiores. Primo scriptum sucis rat per compondium iudix'im, sod librarius curronto eain moad pietam notam addere oblitu est; vel eadem dilutior atramento scripta aut aliam ob caus Am P. 2M. oculos ejus fugit. Simili errore in Leid. 2. exaratum est disseres , Pro dissereret, hoc cap. l. 7. et abfuit, Pro abfuerit, eap.
seq. l. 4. V. plura infra ad 4o.
I4, o. indixerat est in Leid. a. dixeri/ in Loid. i. Forte scrip tum suerat Idixerit. Primam au tem literam eum supra scripta nota intercepit ultima vocis prae-
g. v. as domi nactus, quum maxime dissereret I opes domiuatus, quum Loid. I. Lipsi cnq. ot
Poriri g. a ui. . manifesto seri ha riam lol sit, qui, uniea litora trita, duas diversas voces in narii coniunxerunt. Prael Pr a
397쪽
: .l a B orationi fuit. Avorsi omnes ad Tarquinium saluistandum. qui, silentio tacto, monitus a proximis,
ut purgaret se, quod id temporis venisset, discepta
torem, ait, se sumtum inter patrem et Aurum: cura reconcitian i eos in gratiam moratum esse: et, quia ea res exemisset illum inem, postero die acturum, quae in constitvisset. Ne id quidem ab Tumo tulisso tacipe ab audiendo Turno Herdonio. v. supra ad 1, 4o. . et infra ad
Vetth.J Mox admonitus, Pro mo- uitiis, IIarlei. a. quia id temporis venisse J Flor. fuisse . Forio, quod ad id temporis abfuisseι, vel afuisset, ut saepe veteres libri. J. GR. GHO NOV. Illud cod. Floroni. potius adscribo erranti librario. Simili enim modo faturam, Pro Deuturam, infra datum erat in cod. scripto a , 56, 5. ubi vide. Coniecturae tamen Groia ovii non nihil savct Haversi. exhibons quod ad id remporis venisset. Ceterum Florent. funisset m. I. fuisset m.
Cura reconelitandi eos in gra/iam moratum esseJ et cura reconciliandi Leid. a. Tum reconculaudi eos in gralia IIaversi. Male. Cic. Pro Donio 5o. Inimici tu gratiam reconciliabau tir. Ultimam litoram tu gratium intercepit Prima sc-quentis. Quin eadem uoque in vote sequenti salva in omnibus Mitis sui 1. oratum ouim, PTO μο- ratum, praesert Leid. i. prima
lito ea itidem intercidente ob ultimam vocis praecedentis. V. infra ad a, 44,
quia ea res exemissaι i IIum diem. postero dis acturumJ quia res exemissest eum diem Loid. a. quia Aae res IIaveis. Deinde iIIum diar a e urum Voss. s. omissis duabus
vocibus negligentia scribae, cui caussa exstitit repetilio των die, id est, diem, et die. f. q. Ne id quidem ab Turno Iisse 1acitiam fersnιJ Vet. lib. Naid quidem Turnum tuiisse taeitum farunt. Recte. nam in priore le-ellono fulisse ad Superbum , in hae ad Turnum refertur; quo sit oratio re et ior. Nam addit .dιxisso enim. Si e l. si , 5.J Non μώ-tianιibus ιaeiιum oribunis. SIGON. Vel . abs Turno tutisse facitum. LIPS. Adsert Sigonius ex veteris io Turnum tulisse. probat e et ininus recta si videtur oratio, si ιυιisse ad Superbum reseratur. At non ita visum Livio. qui si . militer i. 3, 44. 6.ὶ Ferro hinc ιibi summovendias sum, Appi , ut tacitum feras, quod eetari vis. Ci-eero ad Atti eum a. Ep. 3. Cetera si reprehenderis, nou feres raei- sum, nisi quid erit ejusmodi, getroasina sumιu corrigi possit. Plautus Asin. 4, 2. Suspendas po/ius me. quam taciιa haec tu auferas. Di iacitur igitur quis et tacitum ferraedictum vel factum, cui nemo re clamat et Obmurmurat. Perinde ut dicimu forro impunisum. Aa sententiam Turni pertinoi I. 4.D. de audi c. Lis nuIIa uobis es a
potesι cum eo, quem tu potest oste abemus . nisi ex castreusi pecuIio.
398쪽
tum serunt. dixisse enim, Nullam breviorem esse
cognitionem , quam inter patrem et Alium , paucisque transigi verbis posse: ni pareat patri, habiturum in
fortuvium esse. LI. Haec Aricinus in regcm Romanum incre- 1 pans cx concilio abiit. Quam rem Tarquinius Mi- quanto, quam videbatur,
hae Ieelione abit Voss. a. praeserens Abi id quidem Hilissa Tu .um tacitum fertur. ' ut tacitum aIiqnid ferre ita aIiquid inuIιum auferre Terent. Andr. 3, 5, 4. Praestat tamen scriptura a Gro-novio Vindicata, pro qua etiam stant reliqui codices , quos eoninsuli. ab Turuo stilisse taetrum et
iam Florent. Ceterum Sigonius non absoluto negabat, tacitum ab Hi quo Drre recte dici posse, ut Gronovius eius verba copisse videtur; verum desini iv illa locutio ei lio e loeo displicebat pro .pter sequentia dixisse enim. Uerre iraque non potuit, verbum tulisse ad Supernum referri, et tomon sequens dixisse ad Turnum Herdonium pertinere, nullo ad. dito signo, unde lector hane o- Tationis mutationem colligat,
quod abruptius: ipsi vi um est. Si tamen diligentius ad stilum eruditum Livii animum tidiendisset, id alibi quoque tu eo de-Drehendere potuisset. Ita 3, 34, D. Alibi popuIariς juventus erat. nee cetera modo tribuni franquillo peregere: sed ofecti quoque tu in
sequeutem uiruum. ue voce quidem
incommoda. nedum vi ulla vis feret, pauIIatim permulcendo tractandoque mansuefecerant FIebem.
tibi ultima pars referenda est adiuvenes patricios, licet proxime Praecedentia ad tribunos plebis pertineant. 4, 48, Ii . PrensanturAE priacipibus tribuni: poIIicendo
id gratum singulis, gratum universo senaιui fore, sex ad intor.
cessionem comparavere. ubi sim ἱ-liter comparavere respicit princi res, quum praee edens prensantur
dicatur de tribunis. Similia alia exempla observavit Gronovius ad 37,2ο,τ. et ad 43, 15, 5. p. et . Paucisque transigi is bis posse I paucis quoque transigillave rh. V. ad 5. 27, 3. Cerbi Stransigi poss/, dictionibu traiectis, Leid. 2. stransfigii. J,Mox in rivulum habiturum esse, alio iterum ordine, idem Leid. a. habiturum esse infortunium Harlei. a. f. I. In regem Romanum tuere. murex couet Iio abiit J ia Rouianum regem Leid. a. Ilari ei. a. et Lipsiens. Deinde ex conscitis idem Lipsiens. ut saepe alibi Prauserre solitus eae V. supra ait c. 8, 6. ex eousillo os . a. et Leid. 2..Ubique librarii duo haec vocabula confuderunt. Ita Cap. Praee. 3. 4. qui consilium iudixerit. procoueiIium, praeserunt Uou et . Leid. ambo, et uavcrh. et Postoa 6. f. obseruaturos diem consilii Loid. a. Et ita iiiiiiiiiis locis aliis. Verum et hoe et adductis locis contalium,
non consilium. Vurius esse, osten
trius f. easJ vox quam deiicit in
lave A. Sed eam intercepi se videntur ultimae syllabae vocis Praecedentis aIiquanto.
399쪽
Turno nocem machinatur; ut eumdem terrorem,
quo civium animos domi obpresserat, Latinis inji-2 ceret. et, quia pro imperio palam intorsici non
poterat, oblato salso criminc insontem obprcssit. per adversae factionis quosdam Aricinos servum Turni auro conrupit, ut in defcrsoriinn ejus vim 3 magnam gladiorum inferri clam sineret . ea quum una nocte persccta essent, Tarquinius, . paullo ante
lucem adcitis ad se principibus Latinorum, quasi
piρ, ut in diversorium ejus J ut Paristiculam adjecit aliquis, quae non eli in libro scripto, nee est necessaria. Elegantius enim diei
thir, servum Iurni auro corrupis, tu dioersorium eius νim magnam stadiorum inferri clam sineret.
perisse Hearno professiis est. Vorum excidisqo videtur ob duetvum similitudinem vel voci ' sequentis in . vel oliam ultimae syllabae V ei pra perdentis cor rupit. s v. ad 0, 37, 5. 24, 16, 17. 6, 33, 4.3 Contrario errore eamiadem a librariis additam suisse exr polition o posterioruin litera- Tum vocis pro roderitis jussit infra videbimus ad-63. 5. Praeter ea cum Florent. legendum Lareversorium Uux , vi omodo opi ἔ-mus codex Salmasianus Suetonii deversorias tabernae exhibet iravit. Neron. 1 . et deversoria invita Vitell. I. v. ad 7. 2., T. Et ita mox hoc cap. g. 8. TOPonendum est disertistiti, pro diser rictili. Ubi plura vide. Tandemetam inferri inverso ordine habet Haverk diuersorium Veith.
l. 3. Ea quum una nocte perfoeta esseuν J Gronovius prima edit. notarum seribi iusserat . ea vuum prima nor e . addens non plures noctes Tarquinio ad scelus Vacasse. Verum recte in iterati curis hane coni octuram induxit.
nam una nocte est una eademque
noete. Livius 45, 34 , 3. Amo iis
reIteriores, quam inpν opiores, Frο- ferti, Mi Mno die in omnes perυ nisertir. Plaut. in Mereat. 2, 1, 22. De Muifcio neminem in uo, reua aetate grane sit. Terent. Evn.2, 3, 75. Aderit una iv tinis Maiis
bus. Cic. pro Cluent. q. st a muno tempore audisset, sibi usu soIum Uium , sed etiam exsequiarum munus ereptum. Ovidius Epist. S. Heroid. 95.
- - . - halamoque relictus tu rerio Inpavidus somno, nocreatisne
frui. Iustin. 6, a. quino aetas, vi rei x,
400쪽
re I OVa'perturbatus, moram Iliam hesternam, velut
Deorum quadam providentia inlatam, ait, saluti sibi
atque illis fuisse. ab Turno dici sibi et primoribus 4
populorum parari necem, ut Latinorum solus imperium teneat. Adgressurum fuisse hesterno die in concilio. dilatam'rem esse, quod auctorSconcilii afuerit, quem maxime peteret. Inde illam absentis insectationem esse 5 natam, quod morando spem destituerit. Nou dubitare,
si vera deferantur, quin prima luce, ubi ventum iu
consiliuin, samentia utrique prope Dua, gloria quoque rerum gestarum eadem. 27, 2. Ne cum duobustius tempore dimicaret. Ceterum quum nocte rana IIarlei. a. et Lipsiens. Et paullo ante lucem Taris quinius. Loii l. a. iitrobique ordine mutato. Tum accitis a se prin
1anil moram' suam externam, Sol
Iomni lii rariorum errore. Voss. I. et Leid. a. quorum Prior etiam mox l. se l. externo die, Pro Minsterno, i raefort. V. infra ad 4ο, 14, et. Deinde dilatam Haverit.
primoribus autem error Operarum
erat in ed. Paris. anni 15 3. Mox ru consilio Leid. I. V. supra tiocCBP. ad i. a. quod auctor concilii abfuerit lactor consilii Loid. sec. aetor con-oitii Portug. et Lipsiens. quae Ioctiones dormitantium librario rum somnia habenda sunt. V. supra ad e. 26, 5. Dcinde auctor coMilii afueriι Florent. m. 1. Abis fuerit m. a. concilio abfuerit Voss. 2. concilio afuerit Ilari ei. r. a qua eriptura non multum abiit librarius Leid. i. misi quod inperite divisis vocibus dederit co/reuia fueris, pro conetII afuerit. corruptius tonsciIia feceriι est in
Lipsiensi. Sed hassi in fui et feci
in lihris seriptis consuriduntur. V. infra ad 3i, 45, 2. De Ortho graphia etsi afui,.Pro abfui, V. infra ad 4 , 12, 6. defuerit habet
p. 205. llariol. 2. illelm. I.J ab fuit Leid. I. V. supra ad cap. Praec. l. 6. Denique quae maxime peteret, Pro quem , Ilari ei. I. g. 5. quod inorando spem destituerit J Vet. lib. spes destituerit. Videat autem eruditus lector, an reetius dicatur spem destituo, Arinia spes destitui . Livius quidem l. 20, s 24, 2. J ait. Scipio magna spe desti utus erat. SIGON. Videri iubet Sigonius, utrumare
et ius dicatur destituo spem, anx 'es me-destituis. Sed neutrum reetius altero, iitrumque recte
satis dicimus t Priore enim in ede suisse spei; posteri Ore ne a spe frustra habitum Proni incio. In ista culpam facinius aliquam ejus, quem destituisse spem nostram dicimus; in hoc nullius exprimitur culpa. Livius i. 35, si', 4.J Si tu spem meam destitueris, ubicumque vires, ubi arma