T. Livii Patavini Historiarum ab Urbe condita libri, qui supersunt, omnes, cum notis integris Laur. Vallae, M. Ant. Sabellici, Beati Rhenani ... et al.; excerptis Petr. Nannii, Justi Lipsii, Fr. Modii, Jani Gruteri; nec non ineditis Jani Gebhardi, Ca

발행: 1820년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

hiccine fuerit Ascanius, an major, quam hic, Creusa matre Ilio incolumi natus, comesque inde patreriae fugae, quem Julum cumdem Julia gens auctorom

am dicitur praecedente alio ge .

nere et numero. Terentius A. delpli. a t. III. So. V. Uers. 32.

Pro certon tu isthaee dieis 3

Cieero v. ad Attic. Ep. xx I. Posia hae omnia, quae certa non erunt, Pro certo negato. Et foe mininum res saepe Iost se habet diversum genus. Terent. Ε in.

. t. V. fie. V. vers. 28. Tu isti narra omnem rem ordine, ut

factum siet. nempo negotium,

vel quidque, ut apud Plautum

in Ampli it r. aet. II. R . I. V. 52. et rursus Terentius Heaut. Ret. . Se . I. v. 3. In me quidὐis harum rerum conuenit, quae sunt

dicta in stultum. quod sine eaussa sollieitat Guyetiis. DU- ΗΕBUS. praeseram , Vulgatam stripturam, an Gronovit conjecturam , dubito. Pro certo etiam alibi apud Livium occurrit. XXIII, VI, 8. Quia nimis eomyar Latinorum quondam postulatio

erat, Caeliusque et alii id haud

sine caussa praetermiserant aerii tores, ponere pro certo sum Meritus. xxVII, 3. Roman rum sociorumque quot caesa in

eo proelio millia sint, quis Pro

i. Valerius Antias auctor est, rumorem eelebrem Romae fuisse, et yene yro certo habitum. In illis tamen nomen generisso eminini, ut hoc loco, non PrRecesserat. Contra Gronovit coniecturam firmat Neapolit. Latinii, pro qua insuper illud stare videtur, quod Livius in his similibusque losutionibus saeptisus ad genus nominis. quod praecessit , respicero, quam nullarius ratione habita neutrum ad.

hibere solitus sit. xxv. XXXV, 2.

Alteram pro haud dubia parem victoriam exspectantes. ita Gro. novius edidit, quum antea vulgaretur pro haud dubio. Vide,

quae ibi notantur. xXVI i 1LV I, i. mlιitudo quoque m or solita Oisa est. Et lio e loeo ita Gro novius pro solito ex IIstis restiatuit. xxxv Ii, xI, 4. Haec ne Pro Meris audirentur, animus errore et Spe ὐana praeoceupatus fetat. e. XLVI I, τ. Neque ad mmata res mea ostinione sit, nec pro vana Praetermissa. TITIT,

xxx IV, 6. Nexare Amius, rem euidentem pro dubia quaerendam. Nihil hic mutandum e nissuit Cel. Burmannus ad Nason. I. Amor. El. D. V. 4'. cui, ut et Cel. Dia ero, omnibus Per.

p. 23. pensis, tanto libentius nunc subgeribo, quod reliqui,

Praeter unum, quom dixi, codices vulgatum constanter RPrvent, et non modo alii scripto.

res pari ratione loqui soliti suerint , ut Lactant. I. Divin. Instit. xx. Totam Ganymedeam fab tam pro falso reyudiant. sed et

ipse Liviuς illud loquendi genus

non refugerit. Ita infra xL, I 15. Si deprehensos intra limen meum eum ferν o ad te deducerem 1 rem pro manifesto haberes. Ita praeserunt eod i. et Meis tustissimae edd. Golentiis postea rem omisit, sed vero similiter librariorum errore, quihus fraudi mii prae eodentix vocis ulti. ma syllaba. Gronovius autem, Gelenium secutus, insuper Pro manifestis scribendum coniecit. Et ita nomini numero multitudiis nis τὼ pro eerto id om Livius sub. ieeit infra iv, xv, 8. Illa Drocer.

to habenda , in quibus non dis.

sentiunt. Ita omnes non modo

typis descripti, Aedet eodd. quibus utor; nisi quod eod. Vor. posterior praeserat pro certis,

62쪽

nominis sui nuncupat. Is Ascanius, ubicumque et 3 quacumque matre genitus, certe natum Aenea constat abundante Lavinii multitudine, florentem iam

Fragm. Hav. ym certa. In praecedentibus verbis Haud nihil ambigam, ni e liam vocem nihil male omittunt Leid. pr. Η ariet.

Harlei. see. Haversi. et I ortug. a manu see. I e illi. Hel m. 2.3 Itat epe erratum in IIstis . vide infra ad vi, xvi I, 3. xxxv DL, TLIx, 4. s erit abest in Hel m. I. ΜΟΣ, an major, quam hic, qui ex Creusa Har ei. see. an major

hic, qui Crelisa Haverk. squi Creusa Vetth. qui ex Crelisa

Helin. a. I Tum, quem Itilium Hariet. sec. Portii E. Haverti. et Neapolit. Latinii. v. Bob. Ti

Iulia gens authorem nominis sui nuncuyatJ Auctor et auctoriatas scribendum, ita et MSS. Ii-hris et vetustis Lapidibus attestanistibus, et Dione tradente, qui, declarans quid auctoritas senatus sit, a ωριτas scribit si . LV. P. Mo.J postremo ex voeis etiam ipsius ratione, a veteribus raminaticis tradita. SIGOXIUS. alatinus primus nuncHPant. GEB IARDUS. De vera ortlio. graphia vocum auctor et auctoritas eopiose agit Pierius ad Maron. xi . Aeneid. v. i . Quod autem Palat. primus, teste Geb. hardo , praeferat nuncupant, ab ipsius Livii manu pro ettim Vi cleri posset, quum similiter loqunis tur ν. xxxvi I, 8. Nata in Manos tumultus gens truci cantu clamoribusque uariis horrendo cun

4. Quae e raso axmine ad entat, ons est, cui natura eoria Pora animosque magna mans, quam Arma, dederit: eo in estis tamen omne Plus terroris, quam virium. ferunt. Vide infra ad

xxxVIII, III, Passim solitum suisse Livium conlectivis singulari hiis verba pluralia addere, multis locis monendum erit. Viis de in a ad xxxv, xxv I, 9. Attamen unius illius eodicis aucto. ritato nihil mutandum censeo, quamvis non multum abeant Haria iei. poli e r. ct Portug. in quibus eli nuncupaυit. Ceterum vietois rem , Pro auctorem, Haveis. male a manu pr. v. ad V I, II, 6. tum inverso ordine vocab lorum sui nominis VOsr. Ρr. et Leid. sce. nuncupavri Hebita. i.33. 3. Natum Aenea constat JAeneae cod. Oxon. s. ut Hearne

testatur. alterum Livio frequens est. Vide ad Epit. lib. I. snatum certe Ilelm. 2.3Abundante Lauinii multitudiane J In Flor. Bott. Gud. video Laυini. quod mihi suspicionem

facit, ultimam syllabam definentem in eandem literam, a quaineeeit vox sequens, mure praetermissam, et scripsisse Livium. abundante La inium multitudine norentem jam ut tum reserant atque oμulentam urbem matri seu novercae reliquit. p

Conjectura Gronovit, Iieet ita etiam exhibeat Harlej. antiquissimus, ot Leid. prior, subtilior. quam verior, videtur. Saepe enim librarii Laὐin I, pro Lavinii, et similia hujus generis etiam apud seriptores prosateos exisararunt. vide ad xxxVI, Ε Ε, 2. Praeterea non raro etiam Laoinum , pro Laoinium, Per errorem daro soliti fuerunt. ut 1,

63쪽

T. LIVII

ut tum res crant) atque opulentam urbem matri, Seu novercae, reliquit: novam ipse aliam sub alba

no monte condidit ; quae, ab situ porro cinc in dor-4 so urbis, Longa Alba adpellata. Intor Lamnium otAlbam Longam coloniam deductam triguita sermo

interfuere anni. tantum tamen opes CPeVerunt,

maxime susis Etruscis, ut ne morte quidem Aeneao, nec deinde, inter muliobrem tutelam rudimentum-

alibi. saburi lantem Lavinii mutilitudinem Hrirn. .JUt tum reserantJ erat Voss. I. et Leid. prior a manu pr. nihil muto. vid. ad x, xxx II, 8. sturn ut res erant Ilel m. a. Mox re

ιinquit, pro reliquit, Ilari ei.

prior. ἰλυam ipse alium sub Auano monte condiditὶ Palatin . primus monte edidit. Dubito , an locutus sic Latine. Consideretur. GEBI IAIlDUS. Illud edidit

prosectum arbitror ab i norantia indocti librarii, non adsecuti Pernotas scriptum 'didit, vel ediadit. v. ad xv, xx ,4.1 Praeterea Nosam ipse Albam sub albo monte condidit corrui'to tr. I.

Nouam ipse Albam sub albo condidit eorruptius Leid. Ρost. Quae ab situ porreetae in dorisso urbic quidam in dorsum habent libri: sed aeque in Obscuro

manente Rensu. v idolur autem

in dorsum dictum Perinde, Ri-ue diceret, in Ionrum atque orsum est. GLABEANUS. No dum in scimo quaerere videtur, eui sensus huius loci in obseuro manet. Porrigi dicuntur, quae in longitudinem extenduntur. AI-ha itaquo non rotunda vel quadrata, sed in longitudinem extensa condita erat, et quidem in dorso montis. Nostri nihil mutant i nisi quod sollemni errore

scribarum in Pori . a manu Prinina sit prometae, a manu a. Pre reetae. Irox apyellata est, addito verbo sutillantivo, UOT. I. Portug. Iaversi. et Ilarte . P ster. Postea de luetam coloniam, et interfuerunt anni Portug. etiam tri inta fere, pro ferme,l Livertis quac varietas in IIui frequenti Itime oecurrit. vide ad xxv x, xxxv lx, 5. sa situ llelm a. apstelliata est idem.J p. 24.3 3. 4. Tantum tamen O-Pes creverantJ Et hie voluere cor. reetores exere re liberalitatem suam. Natii in Pall. primo aetertio visitur Tantum tamen ιonga Alba opes creverant. in secundo , Tantum tamen Lavinii opes ereὐerant. GEDHARDUS. Pari modo longa Alba

interponitur in Voss. a. Lavinii in IIarlei. a. nox ut nee morte quidem Portugall. frequentinimo errore. de riuo vide ad t, x, 3. stantum inde ves Vetth. Opes

mortem quidem idem.JRudimentumque Primum Pue. ruis regnia τὼ primum abunda.

re tum Latina norma loquendi, tum eodex Pal. Ree. Pervincit.

tant. Neque magis in hoc sem ne aliquid abundat, quam cum panim, etiam apud Livium, Oecurrunt primum initium, de quo Vide ad vi, xit, Io. ante praeoceupare, quod inlustratur

64쪽

que primum puerilis regni, movere arma aut Meis gentius Etruscique, aut ulli alii adcolae ausi sint. Pax ita convenerat, ut Etruscis Latinisquq fluvius 5 Albula, quem minc Tiberim vocant, sinis esset. Sil-6vius deinde regnat, Ascanii filius, casu quodam in silvis natus. IS Aenean Silvium creat. is deinde Latinum Silvium. Ab eo coloniae aliquot deductae,

Prisci Latini adpellati. Mansit Silviis postea omni- B

de quo egi ad xxxv. xxxvii. IP- sum illud nostrum habes etiam 'pud Taeit. in vita Agric. V. prima eastrorum rudimenta in, Britannia Suetonio Paullinsdilirenti ae moderato diaei adis probarit. apud Justin. v I , V. Prima meritiae rudimenta in urbe s oritatis antiquae et in domo Κρaminondae, summi et Philosophi et Imyeratoris, deinosuit. Apulei. in Apolog. E. x6. M. Elmenh. Quime homines eruditissimi luoenes laudiseratia primum hoe rudimentum Drensis operae subibant, ut a liquo insieni iudieio eiὐibus suis noscerentur. In Florid. p. 352. Prorsus, inquam, hoe erat Priamum sapientiae rudimentum, meditari eondiseere, loquitari dediseere. s tutelam muliebrem

Ulli alii areolari Media voxis, Vossi see. postrema in Leid.

l. 5. Mbulae, quem nunc ΤDberim Moeanta Qui nune Tiberis

Noeatur Haverv. cui mutationi Caussam dedisse puto, quod li-hrarius non videret nomen, quo Moeanι roserendum esset. Sed vide infra ad xxxiV, LV , 1. quam nune Tiberim Moeant Vost . sec. Non ignoro, saepissime fluvio. rum nomina vulgo ejus generis haberi, quod terminatio requirit, adeoque quam delendi Pos-

et quum tamen reliqui eodd. sient a reeepta lectione, eam etiam veriorem Existiano, et Albimia, quem diei, vel quia respicitur vox Auvius, qui praecessit; quod etiam fieri potest, licet ea vox per ellipsin subintelligatur, Praesertim apud poetas , ut apud

Ovid. ix. Fast. V. 2.5.

Ut eeIeri yassu Cremeram

Turbidus hibernis iIle numbat aquis

vide Voss. aia. Grammat. x. Vel quia pronomen quem reseicit sequens Tiberim. quod Livio familiare esse patet ex illis, quae notantur infra ad xxxii, xxx, 6. Tiberis enim, etiam apud nostrum, genero masculino dicitur, ut xxxv, xxi, 5. Tiberis infestio.' , quam priore, in tu inla

3. 7. Coloniae aliquot deduetari aliquo deduetae IIarlei. i. aliquae eoloniae deductae Neapol. Latinii. vox aliquot exsulata fragmento Haverv. a manu prima. saliquod eo niae Helm. I. de luetae aliquot Helm. a.I

65쪽

T. LIVIIbus cognomen, qui Albae

Dium. Optime. snepe ita scriptores. Et vix olt, ut aliter Livius. Hoc eodem libro reperiesse. I, II. J nomen Ascanium. et se. XXXIV, Io.J Tarquinium Priscum edidere nomen. LIPSIUS.

Silvium AISS. tres. Quare ii deliter iussi migrare Silvius,

quod occuparat edd. omnes,

Praeterquam Campani, in qua Sitolis. GRUTERUS. Lipsius Silvium, et, vix est, inquit, ut

aliter Livius. Sane ubi nomen familiam significat aui gentem, anuit ita ponere auctor. ut in aso. XLVIt, 4.J Te nomen Tarquianium creat voeatque reςem. Hoc est, iure gentis, ut ali hi loquitur, rugnum ad to Pertinet. I. ii. xLit, a. J μυisum erat Fabium nomen plebi propter ri Missimum consulem. Et stati in: Fabium inde nomen ingens post tres continuos consuratus. At cum vocabulum viri signifieat, pace tanti viri dixerim, numquam si e Livius. Quae ero Lipsius obducit, Ascanium di. Terenomen: L. Tarquinium Pris- eum edidere nomen: potuisset addere Ox l. viii. xvrat, a.J Flaceum Potitumque varie in annalibus cognomen eos. inuenio. in iis opexegelis seu compositio quasi siinstantivi eum substantivo, non adieetivi eum substantivo. Agnoseas ex liis, 1. xx. sxxM, 3.2Quidam Caesonem, alii Cajum nomen Qvineti O adjiciunt. I. xxxv. s x vix, 5.J Filiis duobus Philippum atque Alexandrum, et Isiliae Apamiam nomina imposuerat. Haec sic posita, ut non ametunt Caesonem, Philippum , Alexandrum, Astam iam pro adiectivis haberi. ita

nec cetera in isto tisu. Vulgo legebatur antea Silvius, Pro veteri, quam invenit in suis ediditque Campanus, nosque eon

regnarunt. Latino Alba

speximus in Oxon. ac Bott. et amici nostri in Cilissetiano, et omnium optimo Flor. I ransit Silviis postea omnibus cognomen. Atque liae sorma PerPetuo noster. Hoc libro lxx xlx, I. Puero dormienti, cui Servio Tullio nomen fuit. sc. XLIX, I. Cui Superbo eo omen faeta indiderunt. so. L, 3. J Superbo indutim Romae cognomen. l. II.

xvi, 4. I Atta Clausus, cui postea Appio Claudio fuit Romae

nomen. sic locis Prope innumera hi libus. Nec numerus ossanin

p. 25. dat tirones. Nam ita l. XXXVII. sxLura, B. J Duo Quinti Fabii, Labeo et Pietor. Interim haud rei ieio istain figuram, quam

ex Pisone observant Noctes alisti eae xv, xxix. sed morem euiusque sequendum Censeo. Seneca Epist. xii. Heracletus, cui nomen Scotinon fecit orationis obscuritas. Nisi tamen mavis Scotino. J. FR. GBONOVIUS. Siluitis Ρortug. Harlei. recentior, uaverv. et Fragm. Havein. contra Silotis Leid. uterque, Harlei. antiquissimus, et, ut videtur, Voss. utorque. Certe in

excerptis ex neutro eorum aliquid notatum video, licet Eollatio instituta fuerit cum editione, quae ex mento Gronovit Silviis praeserat. Post tam elara luce perfusum a Gronovio genus hoc loquendi, tenebras adhuc Douiatio, qui Livium Prine ipi iuventutis Francica venarravit, ohoriri potuisse , quis non iure miretur 2 Ceterum, mutato verborum ordine, Mansit postea Silotis omnibus cognomen Leid. see. Mansit postea Silvius Om.

nibus e nomen omnes editio. nes , quibus usus sum, ante Aldinam. Mansit SiIὐius yostea cognomen omnibus Portug. Postea regnaverunt idem Portus. Diqilia eo by Cooste

66쪽

LIBER I. CAP. III.

ortus, Alba Atys, At e Capys, Capye Capetus, Capeto Tiberinus 3 qui, in trajectu Albulae amnis Sub

nibus est, quae literam I respuunt : quod Veiora exemplaria docent, et derivativum nomen

Atius. De quo ita Virgilius sv. Aeneid. v. JAlter Atis, genus unde Atii

duxere Latini. Cans etiam , cum Graecorum more nectitur, Cayyos, amat literam X, cum Latinorum , CGρis,

Petur. Et prosecto ea inflectio non spern Pi da, quam etiam in

Catulli priscis libris invenit Phoebus huius seculi Scaliger.

Alias legi potest, A e Capys,

Cune Cayetus. LIPSIUS. Andreas Romae dedorat Aune Cu-ns , Calme Capetus: sed mox nautarunt. I ipsa mis ot nonnulli At ne et Cap= ne. Legendum est, ut ipse Lipsius logi posse ait, ha-hrtur lite in Floroni. et Chisset. Aue Pys, Calme Capetus. l.

37, 3. J Vulturnum Etrusco. rum urbem, quae nunc Capua est, ab Samnitibus caρtam, ρυσmque ab duce eorum Ca-Pye etc. anellatam. I. 42. ultimo. Ipse cum Cotye Thessalo. nicam est profectus. Phoeas denomine et vorho P. x M. Ed. 'ut h. In iis yroyria mascu- uni reneris sunt, et tertiae de-elinationis. ut cans Camis, Imoros Phoruis. sic scribendum apud Ovidium 4. Fiat. 45. Ille dedit cani repetita voca bula Troja. Vulgo eaptae Troiae. Sed eer. tum est hoc nomen desiderari: Livius. Tom. I. et apud Servium ad io. Aeneid. v. 145. J habes, Ille dedit Capis. Successorem, inquit, filium habuit, denominatum a CaPye Tro. iano. Sie enim et Anclaitae patrem , et sobrinum Aeneae ferunt appellatum. Repetita fio iterat 1. . Me t. lv. 6I .JQuo satus antiquo tenuit re, petita Latinus Nomina cum sceytro. Virg. 6. Aen. sv. 768.3ω - - et qui te nomine reddet Siloius Aeneas. A Troia igitur repetitum vocabulum Capys habuit. Frustra quoque in sis litoram Graecam respuit Sigonius. Tacit. II. Ann.

e. 64. J Partem Alio Com permisit. Et seup. eod. J Vertere in se Cotyi data. Et se. 65. J A G. Ue dimissa. J. FH. GRONOVIUS. Alba Athis, Athi Capis, Capi Capetus Harte . posterior ot Νeapol. Latinii. Alba Atis, Ati Cayis, Cayi C eius Haverh. Hein .et. Aune Capis, Capi Petus uel m. r. J Alba Atis, Ate Cayis, Caye Capetus Fragmentum Haversi. Alba Atis, Au Cσ-pis, Capi Capetus Portu g. Al. ba Atys, Ate Capys, Cape Ca Petus Volr. a. Alba Aus, Atyne Caras, Canne, vel Cayine,

Capetus Voss. i. et L idens. sec.

Caρetus Leid. prior. Alba Atys, Atye Cans, Cane Capetus Hari. antiquillimus, quod recto Gron V. Probavit. 42, 6 , In Cotyis Anes inyetumfecisse. 45, 42, 6. Legati ab Coloe, rege Thraeum,

venerunt. Hac sorma emendanis

dum videtur apud Frontin. I, 5. ex i9. Milo perisus ab Ardνε Π-ινris. vulgo legitur Ardi . sed ex

67쪽

T. LIVII

mersuS, colebre ad posteros nomen flumini dedit.

ecl. Paris. Heuchenius lati dat v. 328. Omnes etiam codd. quoad tiItyν in. I ii optimis editionibus eonsului, stant pro la ac lectione. ir illi loco , tilicia Sigonius lauis Ceterum Cl. Dulicrus monuit, davit, liodie, non Atis, le- Cluverium M Ital. Λntiq. 1 o. f. gitii r. viiiii et in Eliseb. Graeco 694. ostendite, in loco Eustathii, . tiron. p. 338. Ἀτυς, si τοι Ai- a Sigonio lauaalo, Λιωνος P-a ιπOs Vocatur. Eadem sorma Peram pro sim υσiου legi, et Libyes a recto Libys dixit Sall. Eustathium vitioso codico L io dite. I R. ubi vid. Cl. Cortium. nysii liali earn . usum, in quo I, Viveniliis etiam Col. Burmaun. βερ isti seriptum fuerat, pro Tε- pd 1 cilci. Paterc. 2, i 20. βερiνου. Sed Τιβερι os etiam Vo- ρeto Tiberinus J Tiberius eatur apud Elise h. in Claron. legoti durat Diro, Buctoritate Ue- Graec. p. I. I. et apud Auctorem te uin lais orieorum, et maxime de Orig. Gent. Hom. IB. V. Dionis, Eustat litus in Dionysium ibi Arnigen. ut etiam apud Fe- nil vers. 35O.J constrinat; qui stum voe. Albula. Verum duos Tihorim, cram Albula diceretur, posteriores erroris accusat, et a Tiberio vocati in osse seribit, Tiberinus, pro Liberius, scriben- non ab eo, qui Augusto sue ces- dum docuit etiam Merula ad Enia sit, sed a 'iodam alio, qui ra- nii fragm. I. An n. P. 17O.ptus a illi mitio nomen Pi reliquit. Utvus Hel m. I.J Verba citaui illius placuit RPPο- reis ire u AIbulae J IISS. travnere. Ort O Ttμεμιs, Αλ ου' haec talia saepe scripta

γουςον, ωλY Zτese δ' inlisa ad 15, 7. θέ, 3 se in libris priscis comperior Prier mentem vulgi. LIPSIUS. Non aliter etiam Florent. Vosni. Harlei. antiqHἰor, Fragm. Ha-Verh. a manu Prima, et Dor u-

66. aliis est El. q. Videndus insuper Pier. ad Maron. 8. Aeu. Celebre ad posteros nome sumi--i dedi Livii otymologiam x cuius olim Servius Lad irgil. 3. A n. v. 5 . J non dubitavit deinde dicere, non Proceder ideo, quia etiam ante Atham Tybris dictus invenitur Lad B. Ae ne id. v. 33o.J Ceterum eum Livius et arro in primo de lingua Latina libro, et item Hali eam a T. Dionysius sic scribant. et in Faliis Naso eanat sa. v. 389. Albula, quem Tibrim meraκr Tiberinus in iIIo Fecit.

68쪽

Agrippa inde Tiberini filius 3 post Agrippam Romu- 9

non videri , cur a Servici standum diutius xit. PTOLEMAEUS FLA.

tato, Portugall. f. s. Agrippa inde Tyborini f- IitisJ Poli Tinerinum Livius ac Dionysius Agrippam ponunt. At ovi lius 14. Iotain. sv. 6 6. In mulum subjicit. Post Agrippam vero Dionysius Alladiit in , Livius, Romulum Silvium. Idem Livius ac Diotiysius post Aventinum Protam ponunt, Numitoris ac Amulli parentem. Ovidius eod. lib. sv. 6get. J Palatinum; at in quarto Fastorum libro su. 5et. Isimilitor Procam, ut alii. vii aedillorentia num inde acciderit,

quod uni varia fuerint nomina, an serit torum errore. dubium relinqui mu'; maxime cum Ovidius ipse sibi pugnet, idque noniti fioluta oratio iac , ubi Deilior crat et riar, scd in earmine . quare ego de liis plura disse rore nu- Persedeo. Typum tamen lectori oppido utilem subnectere Placuit, in quo quatuor elataicorurn variationem uno intuitu coli spi

cimus.

Livio. Ovidio. Dionysio. Eusebio.

Aeneas. Aeracta a Aeneas. 2. A cunius.

Ascanius. Ascanius. Ascanius.

3. Silvius. Silvius. Silvius Silvius Aeneae 4. Aeneas Silvius. 5. Latinus Silvius. Latinus. Aeneas Silvius. Latintis Silvius. filius Aeneas Silvius. Latinus Silvius. 6. Altin. Λlha Altina Alba Silvius. . Atys. Epytus. Capetus. Silvius Athis si .

Capys Silvius.

Calpetus. ve Ae guptus. Capys Silvi q. 0. 'npetus. Capetus. Calpetus Silvius. Io Til, Prinus. I iberinus. Tiberinus

Tiberi n. Silvius.

r. Λ ri I I . t. Remulus.

Agrippa. Agrippa Silvius.

32. Horimius Sitatus. Acrota. Alladius. Demulus Silvius. 3. Aventin M. Aventinus. Aventinus. Aventin . Silvius.14. rio ea. Palatinus.

Phoeas Silviris. 15. Amulius. Amulius. Amulius. Amulius Silvius. Cum in omni hus his tantam videam differentiam; Bunos omittere placuit, quos etiam Livius omisit: Dionysius ae Eusebius Posuerunt, sed nequaquam in omnibus consentientes. Qui autem omnino scire velit, quid dolis gentiam, videre poterit, quas in Dionysium scripsimus, annotationes, clariusque in chrono Iogia. Haec ad hunc auetorem

nunc satis. GLAREANUS. Ni .hil addo, nisi viros doctos Io.ciam Nasonis, in quo Glareanus

suo tempore Palatin νωι, regem Albanum, invenit, nunc ita eis inendasse, ut reliquis eonsentiens similiter Prorum exhibeat. Ceterum Agrippa deinde exhibent Iarlei. 2. Di IIa verti. v. ad 3, 5, 15. Itius Tiberini Ilelm. a.IPUI Agrippam Eoimulus Silvius Murcius a a marginem libri sui p. 27. notavit dubium

ex MS. an ex conjectura. Certe

si e legi praecipit Ovidius I. 14.

69쪽

T. LIVI Ilus Silvius, a patre accopto imperio, regnat. A VEntino, ita lini tu ipse ictus, regnum per manus tradidit is, sepultus in eo colle, qui nunc est pars Bomanao

et 4. Fast.

Videras. Sed illic fratres facit, et Remulum mali trior in annis. An igitur serit, sit Reinultamque priorem ' an potiuq alios auctores est secutiis 8 ut Liviuq et Dionysius. Naiii Iliberium Graecorum quorumdam et Sis nil refutat v. troqMe loco Ovidius. J. FR. GRO O, IUS. Vitelliadmodum Ovidii loca satis resutant quorumdam Graecorum lectionem Tiberius, i in olla in Remulus, non Romulus, lilc legondum ense satis D vincunt. v. Arni A. ad Auct. d. Orig. Gent. Rom. 18. Statui enim non potest. Ovidium Potius ex Livio, quam Livium ex Ovidio emendandum esse. Ita enim sylla hac modulus obstaret. Nam prima in Romulus Prodii. citur, quae in H mulus Corri. Pitur, ut monuit Ciosan. ad Xa SD . I i. Metam. v. 6 a. qui ob eam caussam etiam Remulus hie seribendum monuit. n quo aliter exlii hent Havcrh. et Fragmentum IIa verti. Mox alio ordine acceρtoimyerio a patre Harici. a. et tum regna it, pro regnat, st . a. quomodo sequitur tradidit. antamon poliriq lihrarius regnant

seribere voluit ' Deniquo A entino, fulmine ictus, ime regnum per manus tradidit Haverti. exhibet. foentino fulmine ictus

Is sepultus in eo colle, qui nunc est pars Romanae urbis,

cognomen colli feeit J Si quo in

vetere libro invenirem, Is sepultus in eo, qui nune est Pars

Romanae urbis, cognomen col

Contra Cl. Anton. Perigonius, Jacobi pater, in ora codicis sui legendum censebat, D sepultus in eo colle, qui nunc est Pars Romanae urbis, cognomen illiseeit. erum et haec et illa Iro- . novit conjectura non aliunde natae esse eeliteri debent, quam

quod viris doctis displicuerint

τά colle et colli tam paucis veris his interjectig repetita. Sed nota satis adtendisse videntur ad genium lilii Liviani, qui a similibus repetitionibus non ahli inuit. Id quum saepissime inferius monendum erit , hic pluscula loca, in quibus eadem emendandi ratio esse posset, et lanaeia codices, quos contilli, nihil a recepta lectione recudunt, ex Livio colligere libuit; iit Postea, ubi linis veniet, ad eadem haec lectorem dimittere potnim. Ita supra in praefat. lam et hoc gentes hv

mo , qnam imperium p at i u κ-t ii r. hoc cap. Patillo antD, Nondum ma urus imperio Ascanius Aeneae fIius erat: et ramore id i misp er tum ei ad puberem araatem in-coIume mansit. hoc lib. I , h. Naecisitate in sine imperio, exerci-rtim sine duce. mαtturum circa ci-υi otium irritatis animis, vis aliqua externa adoriretur. II, 3. Lucus erat . quem medium ex Opaco specu fons perenni rigabat aqua. quo quia se persaepe Numa sine arbi ris Delus ad cougressuis Deae inferebat, Camenis eum I u- eum sacravi/. 35, R. 3 4 i. i. Quae

70쪽

LIBERI. C p. III.

urbis, cognomen Colli fecit. Proca dei nil regnat: 'is Numitorem atque Amulium procroat. Numitori, Ioqui stirpis maximus crat, regnum vetustum Silvia c

alia praesdia moIitur. 56, 3. quia reddeban . Eo die penes praefe-co Iouis mittendis Oeenpari e um juris fasces duodecim eraui. Iatius imperii fnes νοIebar. Si- 3 , 4. mae abulae Iegum adgniam Cirtuosque eo Ioniam mi- prioris anni decem t a bu I as eraΜι sit. lib. 2, 4, quoque in isse e ae. 43, 3. Ut eum obportuno societatem consIii avunculi adfu- odor i loco i ut e r si ea re n ι. Haud murat , prae erea et nobiles nIiquot iuul o interfecere. 5 i, 3. Od i- adolescenses conscii ad fumri. 7, n m in se ali tirum suo in eos mea. Adjiciunt miracula sinis pnguae: /ieus odio. Patillo la Ost eo l. cap. siIentis proximae noctis ex silva 8. Qua hic mod a s ιν a fuistis . ubi

Arsa ingeκtem edicam voce in , MI- nuItius ager in tot usu Verum ue-νani Mocem eam eredi a m. tibi u- tessario tantae mulsitudini est vio-nus tantiam eo lex, isque non ma- Iattis , eam modos iam ferte in gnae auctoritati , To vocem Se- urbem. 4, 3, τ. 6, 9. 2I, 1. 32, 2.

eundo loeo omittit. 33. 4. Si δε- 50, 5. lib. 5, 4. q. n usu-nicuti praefatum deduci vesteκι. scipi heIIum oportuit, aur geri His condi ιionibus composita paea , pro dignitate popuIi Romani . erexeret una ab d e d ti x t e. persci quam primum oportet. 18, 8. Neque enim aIterius auxi- i0. 5. et , 5. 23, 5. 47. 40, 4.

Iium, neque provocatio erat , -- 28, io. Proelium ante Iuram sestque ultum v, quam, nis in cura Iuna pernox erat, commissum es, parendi . auxilium. 26. 5. in et haud incertius diurno proelionae eonfuli ordiue Patres , nec pa- fuit. 54. 4. cousa Diteatum responsum arma ius renti- Aominesque hunc urbi condendae Iobus arma iesi eopientes dare pos c u m elegerunt , saluberrimos eoIsnρ. 3i. 3. Post pugnam ad Re- p. 28. Ias. flumen obpor unum,giIIum Iacum non uita litis avnis quo ex mediterraneis Io eis fruges pugna ciarior fuit. 4 , IO. omni devehan ur, quo maritimi commea auro riumst o depos ustrium- rus acet iantur: mare vicinum ad phias eIarior fuit. 48, 5. Ni K. commoditates ἰ nec expositum nimia Fabius in tempore subsidio -- propinqui are ad pericula cta sumae ei. Ex eo tempore neque pax exfernarum: rogionum Italiae me--que heIlum eum Veientibus fuit . dium, ad incremaulum urbis na-56, i. quum summu vi resiste- tum unice Iocum. lib. 6, 2, 5. renι Patres ἰ nec, quae una vis D i e 1 a orem , diei M. Furina resis eudum era . lib. 3. um CumiIIuin. D Die ρator C. M . 5. Lex Terentilla, ab eo o SeroiIium Ahalam magistrum equi- Iota coIIegio, nosor adgressa conia rum dixit. lib. 8, ii. 13. Lati-sas Ierest. Erant consules P. Mus a ge r. Priterunti addito a gr o, Iumnius, Ser. Sutrietur. 28, I. et Faber ms psebi Romanae diuidi- Tribuuis militum imperaui e . rur. l. q, i5, II. Mi ssadrae sarcinas in mium cn ici iube- arcem expIo foribus. cum feIa et an . miIi em cum armis valioque armatos seuera arcem audirerit. Mira in ordines suos. o. sum, quod auertunt animum a spe recuperan-

imperavi t. 3I. 6. Nec haec prio- dae arcis. lib. 23 3τ, io. quibus rum caInmigas eo re s u ι iam segni- diebus Cumae liberatae sunt obores novos fecerat consuIes. 33. fidione, iisdem diebus es in Lu-

SEARCH

MENU NAVIGATION