Baptisma puerorum in uteris existentium iterum assertum. Dissertatio medicotheologica auctore p.d. Gabriele Gualdo clerico regulari sacrae theologiae professore in hac secunda editione correctior, & auctior

발행: 1712년

분량: 98페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

Fundamenta Oppositae opinionis , cte. Ti

ctor suae opinionis. Debent etiam assignate Doctores vIventes inister tempus D. Augustini, & D. Isidori, quod complectitur ex Philippo Labbe de serim. Eccles ducentum, Ec sex annos. Dein hent etiam referre Doctores existentes inter tempus D. Isidori, ZeNagistri Sententiarum, quod continet ex eodem Labia quingentos , & vinti octo annos. Cum ergo tanto tempore non habean.

tur Doctores pro Adversariis, sequitur hanc opinionem perseete. σanter traditam non fuisse; & tum initium habuerit a Divo A gustino, nec semper Doctores habuit; atque adeo evidenter opiis nio Adversariorum non est Ecclesiae Traditio. Vide num

iri. Sed nec contra nos allegari potest ex num. 1 . consuetudo Eccjesiae. Dico ergo non rite nos ratiocinari: Hoc nunquam a.

ctum est in Ecclesia. Ergo nec posthac fieri debet; nam ante amnum I 492. nunquam ab Eccletia missi suerunt operarii Evangeluci in Americam; Ergo nec posthae mittendi erunt Ita etiam . tisque modo nunquam missi sunt Sacerdotes in regiones potares; Ergo nec postea mittentur Creth haec argumentatio prophetica esset contemnenda, di Principes non ob id desisterent ab explo ratione illarum Regionum. Igitur veritate manifestata, dicebat

Augustinus lib. 3. c. o. contra Donat. Cedat eo uetudo veritati. c. veritate. C.si consuetudinem. C. qui contempta. C. fruLtra. c. conis

suetudo. c.Molum 8. dist. Tum quia ex Beda in Marc. lib. 3. c. it. non omnia scripta sunt, quae in Eccleta sunt gesta. Ergo, licet non legamus baptizatos suisse pueros in utero,non propterea certo credere debemus id factum non suisse. t r. Sic etiam Ecclesia antiquitus non mittebat Ministros ad Zonam torridam, uti ra Oceanum , & ad Antipodas, quin etiam tempore D. Thomae par. I. q. Io2. art. t. ad 4. opinio Aristotelis allerentis illam Zonam esse inhabitabilem probabilior videbatur; Oceanum vero ut innavigabilem asseruit D. Naaianaenus Epist. I. dc orat. to. quod si plures veterum cognoverunt illum iit transmeabilem apud Malvendam de Antichristo lib. 4. c. 14.

intelligendi sunt de Ocearis, per quem ad plagas Orbis veteris

transmeamus, non de illo, per quem ad novum orbem navis mus. Quoad Antipodas istos ut fabulas rejiciunt Lactantius de instit. Divin. lib. 3. e. 1 D. August. de Civit. Dei lib. I 6. c. s. Procopius Gagaeus in I. Genesis, & Beda de ration. temporum c. 32. Quinimo tempore Durandi in dist. 44. q. s. num. 3. comis muniter tenebatur, ex opposito terra nostra habitabilii non esse nisi aquam. Cum ergo in hoc facto Ecclesia deciperetur a Doctoriis bus , non poterat sequi veritatem, quae necessario dependet abiIlosacto, ec mittere operatior in illas Regiones. Hic nota E

82쪽

m . . . caput Decimam : ..Hesiam in Falla nonnunquam opinionem sequi, quas a falii eoo

ringit, is fallere ex c. a nobis e l. 1. de senten. excomm. & Panormitanus num. 1. intelligit etiam de Ecclesia Universali. Manifestata postea veritate a nunquam satis laudato Christophoro, Columbo nune Ecclesia in Zonam torridam, ultra Oceanum, de ad Americam operarios mittit, missura etiam ad plagas Polares, i Recentiores magnanimo ausu detegent esse ab hominibus cultas. In nostro casu antiqui Theologi credebant pueros in utero non

posse ablui; Soto , & Estius eertam hane existimationem censebant num. I 6 hine Ecclesiae Ministri hosce libros i gentes hae credulitate imbuebantur; ac proinde operam non navabant illos pueros baptizandi . Accedebat in Patribus, si excipias Tertullianum , sortin hujusce Hlutionis vestigium nocii eriri. i 3. Ad confirmationem rationum alIatatum num. 21. res pondetur faciaE . Quamvis VuIgus insantes in utero non vo ret Natos, dc genitos, tales illos appellat Schola Theolori-'ca, a qua explicantur Scripturae, non vero a vulgo: maximEcum etiam Jesus in utero dicatur init. r. Natas. Sed de hoc alibi sitis dixi; hine nihil remanet respondendum.

Ad Leges. Hae pene in toto jure Civili l. qui in utero

sunt K de stat. homin. habent insantes in utero pro Natis, quando agitur de illorum favore; quando vero agitur de illorum damno, Illos nec habent pro Natis, nee pro hominibus distinctis a Matre, sed nomine noris eosdem accipiunt; dclichiind. I. rintri agatur de favore, adhuc nomine Ventris vocantur figurate accipiendo continens pro contento. Ex dictis etiam num. II. & 8 . patet abortus vivos certo esse baptizandos . Ergo ad baptismum non requiritur persecta generatio , dc ideo abortus non frangunt testamentuin , quia pueri

in utero sibi prodesse possunt, non aliis l. lni in utero est. C.

de stat. homin. I s. In meo Trin. e. 39. Se e. o. Clarissimis exemplis demo stra vi opiniones ex eapite N iraris non esse improbandas; qui imo D. Antoninus ex hoc praesertim laudavit Doctorem Angeliacum. Ind. α 39. num. 2I. dc seqq. demonstro Novitates contra principia certa esse abiurdas, de prohibendas, non vero novitates contra principia probabilia, & incerta, Se hac distinctione intelligendi sunt Canones ad oppositum producti num. 29. Cum ergo, iit dicebam, opinio D. Augustini fuerit innixa principiis probabilibus, possum, illis solutis, oppost .n docere ex ipso Iustino Epist. i M. in c. neque quorumιιιιι ν dist. relato.

83쪽

Fundamenta opposiis opinionis, σc. 73

Τum quia nostra opinio de novitate redargui non potest; quia quoad materiam Theologicam non differt ab illa Gabrielisi Mesque adeo in hoc genere antiqua dicenda eis. In re philosophica est Omnino nova, nimirum haec veritas i Infans in utero abuta potes, eit nova, & recens, & primus, qui de illa mentionem faciat, est Paulus Comitolus allegatus num. Zo. Sed jam novi mullis hae materia novitatem spernendam non esse, sed amandam , nec Veterum Theologorum opposituin assertum aliquid negotii facessere debet ex dieiis cap. 3. Verum potius debemus illos , si possumus, benignὸ interpretari; & revera laudatus Pater viva credit Antiquos Doctores nobis non opponi, dc intelligendos esse loqui de pueris existentibus in utero omnino clauso . t o. Ad textum Tridentini, di c. placuis allatum num. xvi

Ad Authoritatem Rituans Romani dico intelligendam esse .s infans sit ita in uteroclausus , ut aqua nequeat ad illum pervenire. Ratio eli, quia in obicuris minimum est sequendum c. istis obcuris de reg. tuta in o. Ergo lassicit, si regula Riiualis salvetuet in minimo catu inter plures, qui habent diversas rationes. Tum ruta per Rituale posiέa quacumque parte extra uterum , quae pocit ablui, conceditur baptisma; Ergo etiam, si in utero potest ablui, poterit baptizari. Concedo porro Ecclesiam Romanam esse ita omnium Masti stram, ut etiam extra Concilium sit infauli bilis; at nego , ipsam docere non esse Myti ndum puerum in utero, quando uterus eii apertus i inio valde cica ibile est . cum ipsa sit omnibus Mazis misericors, cum civerit veritatem physi, cam de ablutione horum puerorum, ese benigia iisdem Saci mentum concessi iram. Addo nos haptinando hos pueros non m tare ritus Sacramenti, nec libere eosdem relinquere, sed ob necessitatem omittere ritus. qui non sunt de necelsitate Sacramenti, quod fieri in aliis casibus passim videmus .i I. Quia Innocentius Undec. determinavit in conserendis sacramentis pos non posse uti opinione probabili relicta tutiore, quando agitur de valom.Sacramenti , hinc in nostro casu debemu miniitrare baptisma fit b conditione; sic enim vitatur periculum Dultrandi Sacramentum , si vera esset opinio Adversariorum, de periculum Animarum, si esset falsa; εc ita faciendo certum t nemus, quia omne palaulum devitamus. quod non faciunt Adversarii, dum negando Sacramentum Ili periculum damnationis

Puerorum incurrunt.

I 8. Denique, quantum attinet ad Authoritates, quas adeo eraggerant Doctores oppositi, dico quoad Authoritatem Din

84쪽

xum longὲ nostram opinionem excedi. At ipsi negare nequeunt hosce tantos Doctores in hac dissicultate non obtinere summam existimationem, ut alias merentur , cum evidens sit, majorem,& meliorem partem fundari in ratione, quae vel ex parte est emror, vel non solvit questionem insensu proprio I Fundantur enim, . quaa infans in utero nequit ablui. Si haec propositio intelligatur universe, est error apertus, si de tempore, quando uterus est clausus, tunc non solvitur quaestio juxta sensum proprium verborum. Quaestio est de Utero; ast uterus in seipio, di semper Bon implicat impedimentum baptismi, sed indifferens est, cum aliquando possit admittere ablutionem baptismalem. Quidam Religiosi viri ridebant, di mihi inculcanti abluti Rem Clystere faciendam illudebant; aliis vero videbatur esse valde indecens, & indecorum baptizare pueros existentes intra ute

xum , de ejus Vaginam.

Sed contra, quia potius ipsi digni sunt risu, qui judicant acti

inem illam esse ridiculam, cum tamen revera sit eadem eum illa , qua pueri extra Uterum Coelum acquirunt; nec illa actio irrevexentiam Sacramenti praeseseri, sed solum minorem quandam reverentiam , quae tamen est excusabilis ob extremam necessitatem horum infantium c. quod non est de reg. jur. cum concordantiis.

Tum quia antiquitus Circumcisio fiebat absque irreverentia in I arte generationi inserviente. Tum quia etiam mod i celebratur1ptisma, lichi solum caput sit extra uterum. Tum quia respecta Dei nulla pars eo oris nostri est indecens; hine Lactantius de scpifie. Dei c. II. voeat partes generationi dicatas Admirabile Dei opus, O rem Sancti am. Pater Martinus Uvingandi in Tribunali eonfessitiorum tract.

I .exam. s. num. Ig. sequitur opinionem antiquam, non quidem ob rationem, quam toties inculcat D. Thomas , ob incapa eitatem ablutionis scilicet, sed quia puer non est natus . Mirum est, Doctorem de Schola Divi Thomae adhaerere rationi, qua nunquam usus est Angelicus Praeeeptor, quamque fortia invali

cum credidit, de quo vide num. 162. & Iog.

85쪽

Diluitur ollectum dicentium opinionem nostrari esse Patribus ignotam. 4

i f. T T ne objectio ine Icari solet a Probabilioristis In quaIMI 1 bet passim materia, de , ut ita dicam, quando ipsa optanto illis non arridet; sed quo facilius 'usurpatur, eo & facilius

contemnitur, ut pote sine ullo sundamento prolata. Quidania Sacrae Theologiae Regens in suis Assertis Theologicis denae mea opinione hanc eandemsensuram protulit . me multis, de spero satis etficaeiter, diluere placet hujusmodi objectum. Igo. Respondeo primo optandum omnino esse, Se suade dum , ut calus Constientiae , de quaestiones theologicae Patrum textibus dissolvantur; at esse negotium adeo arduum , ut paucis simi id exequi possenr; namque nimia librorum Copia , de nimium tempus requireretur; quapropter pro certo habeo , ut, si ruis vellet ex hisce solis principiis tractatum de matrimonio con hcere, prius vitam sit confecturus, quam librum.. 1 gr. Respondeo secundo retorquendo argumentum. Theol gus utens hisce principiis errare potest, sicut utens rationibus nam turalibus: Ergo non ob id, quod nostra opinio Patribus esset in cognita, argui potest non habere principia , quibus probari possit. Antecedens non intelligo, quasi Patrum textus ex se induincant in salsitatem; estet enim grande piaculum , vel solum hoc suspicari; sed quod Theologus ob sui intellectus imperfectionem, sicut male applicat naturalia principia ex severa, ita math applicabit authoritates Patrum. Antecedens ita intellectum cum praeseserat quaestionem Facti, Testibus est probandum, de s ιum quinque ineram , cum alias in ore duorum, vel trium stet

181. Primus siι Famosissimus Canonistarum Princeps, Gratianus . Hujus errores colligit D. Antoninua. Par. q. tit. D. c. s. de quibus ego in meo Probabilitatis Tractatae e I a. num. 3. Hic unicum reseram tanquam deteriorem plurimis , & plurimis dDiflusissimam , licet ipse vocet brevem, quaestionem instituit dewnit. dist. I. an consessio peccatorum sit sub praecepto. O M

86쪽

Einis novem Purum . & Conciliorum textus retulit pro solutiois ne dissicultatis, pluis pro parte Assir nte . vlures pro ne tante. Tandem v concludit ἔ ambos aut .i tous, vel qui ἀbus rationum smamaaetis utroquo sententι Iatus actionas , o conωι-s innitatur, c an scilicet sit necellaria, vel non , inquit

fida adluerendum sivi Lectoris judicio resseo H ut apis enι post exactissimam,& Iolutissimam allegationem Patrum, & Conciliorum videreo

non Ootuit solendidissimam Fidei verit Iem , quinimo potuitid re lieantiam se i haeresim Iaxissimam, quae sola deterint est om- hibis laxitatibus, qu1s invexisse Iuniores in materia decori eru fle ranunt Adversarii

ig4. Secundus sit Theologorum Antesigna nus, Petrus Lo-harων, Maesar Seniantiamum dictus, quia Patium sententia sin unum volumen collegit, di ex eis Theologicas conellifiones equit. Hoc volumen Henricus Gandavensi de Script . secl. e. 33. . at insu magnum, is arduum. Credo ego diei pur m numno molae, est enim in hac ratione Parvum , sed materie rerum

mimiam. Hujus Celeberrimi Theologi e rores collegit D. Α socii mi, ibidem, de ait esse quatuordeeim. Carthusianus in f Sentem pri . di Bella unus d Scriptor. Ecelas asserunt esse viginti sex. Ego ibidem mentionem facio de sex moralibus . ineseiam ducisageram. In dist. I rudabis docet cognosce em roremit mra suae non teneri Uxori petem, debitum reddere , redae. 36. q. fi . sustinet, uxoratum in Patria, si in aha regione alteram ducat, di ticti poeniteas velit ad priorem redirσ, di ne quere; Sed pex Ecclasiae disciplinam cogatur secundam tenere aine ina oris arti e obedisntiam, is timorem, quod poscererimuι-i ribitum radidis, aqua ine nunquam poscere deber a ρομαε alias hvij modi seisian est. Ecce aperta iniustitia, Be averatum is alterium a fam sinio Theologo procedente juxta princia

8s. Tertius sit Gisiator Canonteus. Quantum versati tu rint Authores glossae Canonicae in dictis Patrum, ficile intellia gen legentes glostemata, viae in Decretum, di Deereteses ediis derutavia Quot,. quantoserrores sequuti sumini hi viri famosi ,

videri patefiata t-a lilius mei Tractatus'. me duos iterum re fero. In c. pacto dis deo fic Judic. ord. V. praterquam in antiis quis glossis asserit Laieunti posse abisvere a peccatis mortalibus

87쪽

elone , 5c dist. s. de mimit. g. in paenitentia autem. v. eod. Co fessionem Sacramentalem non esse de jure Divino, sed Ecclesiasistico, di quia haee lex Belleliae non emanavit apud Giaeos, ideo

Graei non tenentur ad Confessionem Saerameneulem.

186..Ex his in d. meo opere asteruν hoste aincisissimos Anti quos procedentes jiixta principia, quae sola celebrantur ahia pro moribus ab Al ursariis, plu&errarisse, quam Recentiores, qui per ipsos procedunt solis rationibus natura1ibus. Plust, inquam erravisse, si non Artimetice, saltem Geometrice. R G. Magi. stet Sententiarum paucissima laripsit de Morali, te in hae mileria sex habuit errores. Coneesam quendam Iuniorem eenties erarisse. Adhuc Magister proportione geometriea serΦata intre seri pia Magistri , di hujus Recentioris plus erravit. . t 1 . Alii duo testes nostrae veritatis erunt Recentioris Esed

valde famost b&ambo Episcopi, di versatissimi in Pinacii Suri

autem Cornelius Iansenius, Episcopus Ipsensis , de Oti tantum loquitur tota Europa, & Franciscus Genetius, Episcopus Uasi siensis , cujus Theologiam moralem Eminentissimus Catainalisia Camus, Episcopus Gratianopolitanus, praecepit ad laxitates morum compescendas, ut Clerici suae Dicderes ediscerent.183. Uterque ex hu Illustrissimis Episcopis est illius ostinio, ais, nimirum Theologicas quaestiones solis Scriptura, Ed Τradiatione distolvendas esse. Episeopus I prensis in Praesar. Sus operuelotiatae se latum, Augusti num..Mos ies legisse, sed libros de corrept. di gratia trigesies. Iam scimus edocuisse quinque s mosas propinaimes , quas ut haereticas Sedes Apostolici da.

189. Episeopus Uasionensis tom. . trin. I. e. t. q. r. asserit

r. quι non se expresae deeisus , auesaltem cujus deeso per la. gitimas, di nullo modo violentas consequentias, non possit erui , O habari a principiis a Contιυιs, aust Sanins Patribus in mare

Iso. Sed videamus, quaeso, utrum ipse quoque errores d ἀeuerit, & facta verbis consentiam. Igitur Author ibidem e. E. quaest. L. asserit duas eIle tantum eonscientiae species, ad quas emterae reducuntur . Prima vera est , di ea , ad quae obligamur, re cte ostendit. Altera salsa, aut erronea appellari potest, Dei arar in errσrem reduclle, ct frigum pro vero ν ponit. I9 I. Ecce in hae quaestione confundit c seientiam Alsam endi conse stra omnea , 8e tamen discipulis est notum toto coelo di

88쪽

Aut thom Ista ἰ aut Scotista in oppositis opinionibus habet conis

scientiam salsam , sed non erroneam. D. Antoninus 3. Par. tit. I 3. e. q. f. F. habuit conscientiam non pereandi lethaliter, si de industria animo distractus horas Canonicas recitaret. Certe hanc benignissimam opinionem damnat Illustrisi. Clerus Gallicanus amo troci. ad Comitia Generalia congregatus , & damnant

Probabilioristae i hine ser in haec opinio henigna est falsa ;& tamen certissimE D. Antoninus non habuit conscientiam

erroneam

392. Secundus error est tom. 3. de bapt. e. t. q. γ. me quaerit, in quo consistat eognatio, quae contrahitur in baptismo. Respo det asserendo e. nedum de cognat. Spirit. in 6. in quo statuitur ba Pti tum contrahere cognationem spiritualem, etiam eum suis

scipientis filiis, & Uxore. Nescio, an in Gallia si receptum

Trideatinum sess. 14. de resor. matrim. Certe C. Σ. decernitur coisinationςm Spiritualem in baptismo tantum contrahi a baptizato cum suscipientibus, & in fine capitis tolluntur omnes aliae e gnationes . Ergo est evidens nostris temporibus baptizatum non

contrahere cognationem Spiritualem eum fitiis , ct Uxore sus dientis . Si in Gallia quoad cognationem Spiritualem perseverant Iura Antiqua, tune Author est excusabilis aliquo modo, sed non sunt excusandi, qui laudant excudi Opus pro Italis, apud quos

est error manifectus illud antiquum rigorosum decretum. Ari

Probabiliori stae credunt omne illud esse laudandum , quod Rig ditatem sapit 393. In progressu Operis ejusdem Doctoris non solum facilis τι eo nullum e a casum , qui non sit expresse derisus, aut saltemper consequentias legitimas , ct nullo modo violenter deductus a Conei liis, & Patribus, sed plures invenio nullo modo ex him principiis stabilitos, Sc alios illegitime erutos. Pauca reseramτquisque ex se hoc facile noscet. In tom. I. tract. 3. c. r. facit quatuor quaestiones. Primam resolvit ex suo judicio, di textu exi. obligatio. E. mandati. Secundam ratione naturali, & authoritate Ciceronis in Epist. pro Sexto Roscio. Tertiam determinat solis rationibus naturalibus. Quartam dissol vit asserendo rationem naturalem , & in probatione confirmat propositiones evidentes a thoritate D. Thomae. Ecce in hoc capite tres quaestiones dissolutae sine Conciliis, & Patribus, & solis rationibus naturalibus, . Sc quod magis est, authoritate etiam Ciceronis. Certe authoritas Philosophorum apud Theologos minoris ponderis est, quam ratio naturalis. Quarta quaestio dissolvitur quidem etiam autho.

itate D. Thomae, quae tamen non assertur ad propositum. Difficultas

89쪽

scultas est, an casus, dc quaestiones dubiae erui possint ex conciliis , & Patribus, non, an Propositiones certae , & evidentes reperiantur in Conciliis, & Patribus. Cui in mentem venire minrest Concilia, & Patres nescivisse certa, & evidentia non viain se quis illos caecos suspicari poterit 3 Hic est error plurium Pr habiliori starum, quem in meo Tractatu saepe detexi . Hi Doct res in materia de Probabilioritate, & aliis longa serie cogunt te, tus Patrum, quos si mature perpenderis, videbis asserri non proxe dubia, de qua dissicultas procedit, sed de re clara, quam etiam vident Probabilistae; ac proinde de illa quaestionem non movent.

Lege etiam tract. q. c. q. di c. I q.

io . Quoad casus ille timE erutos, ipse in pluribus locis adprobandum aliquod ad jus ecclesiasticum spectans affert vel Comcilium Provinciale, vel Synodum Diocceianam, vel etiam st tuta alicuius parvae Abbatiae, & haec licet novissime celebrata . Hune modum probandi in hac materia rejicit ut illegitimum Do ctor Subtilis in . dist. o. q. 8. ubi tenet ignorantem ignorantia s cti bis baptizatum non esse irregularem, quamvis talis lit per c. qui bis de consecr. dist. q. di rationem assignat; quia scilicet Ca- non ille non est conditus a Pontifice , sed a Theodoro Episcopo Cantuariensi, qui proinde totam Ecclesiam obligare nequit. Vide tom. 3. tract. a. c. 3. q. Z. tract. q. c. 9. q. F. e. I O. q. 3.39s. Respondetur tertio ad obiectum, non esse necesse, ut dubios conscientiae casus resolvamus, nos Patribus uti. D. Thomas movens dissicultatem an theologicae determinationes fieri debeant authoritate, an ratione, quodl. . art. Is . docet , si di Dputatio sit cum Haereticis, Hebraeis, &e .utendum esse Sacra Scriptura, & illa quidem, quam recipiunt Adversarii ; quod si hi

nullam authoritatem scripturae admittant, oportere ad eos convincendos ad rationes naturatis confugere. Si vero disputatio sit magistralis in Scholis non ad removendum errorem, ted ad instruendos auditores , ut inducamur ad intellectum veritatis, quam intendit, & tune oportet rationibus annita invesigantibus dicem veritatis , O facientibus scire, quomodo sit verum , quod Ateituν ι alioquin, si nudis auctoritatibus magister quaestionum determinet, certificabitur quidem auditor, quia ita est, sed ni-kil scientia, vel intellectus acquiret , sed vacuus abscedet. 396. Habes per D. Thomam rationes naturales convincere in materia Theologica eos, qui nullas sacras authoritates recipiunt. Nunquid hae rationes naturales non convincent etiam nostros Theologos, & Fideles Habes etiam rationes investigare radicem veritatis , di facere stipe, quomodo sit verum id, quod dis

90쪽

8α Vaput Undecimum.

eitur. Habes temo authori intea probare , lem ita esse, sed Noa per ipsas nihil scientia , vel lintellectus acquιrere. Ergo in Sente tia Doctoris Angelici Rationes naturales convincun I easus con. seientiae, radicem veritatis illorum investigant, ct Icιentiam .va intellectum acquirere faciunt . Ergo, ut dubios conscien tiae casus resolvamus . uti Patribus necesse non est juxta D.

Thomam aist . Secundo,sicut plures partes sacrae Scripturae perierunt,d quibus fit mentio 3. Reg. c. 4. c. II. Machab. I. c. o. & alibi; linia plurima scripta Patrum dispersa sunt. Ergo veritates contentae in illis libris Scripturae, & Patrum disparuerunt. Nec juvat. si diacas cum Juenino tom. l. dissieri. 4. c. s. art. I. ex D. Augustino in Ios Scripturae libros non fuisse Canonicos; nam Libri a Salomonς Reg. 3. c. q. scripti supra herbas, plantas, & iumenta licet non haberent verit tes Supernaturales, haberent veritates naturales ut pote a Virρ omnium Doctissimo lacti i & sic ex cognitione i lium veritatum potuissemus obligari pro curatione morborum adsumenda quaedam pharmaca , ad quorum simptionem modo non adigimur . quia illas veritates ignoramus.198. Terrio haec veritas habetur, ni fallor, in c. de quibus χαdist. Ea canon. De quibus causis nulla solvendi, ligandique auia thoritas in libris veteris Testamenti, quatuor Evanseliorum mototis Scriptis Apost lorum appareat, ad Divina recurre Scripta Graeca: si neque in illis, Canones Apostolicae Sed is intuere; si nec in illis, ad Catholicae Ecclesiae Hiliorias Catholicas a Cath licis Doctc ribus scriptas manum mitte s si nec in illis, Sanctorum exempla perspicaciter recordare . aenod si ominbus his ins actas

Amus quasionis qualitas non lucide inve garur , Seniores Previncia Cori rega , eos interroga . DcιIAs namqua in enitur , quod a pluribus Senioribus quaratur. Ecce datur casus, qui lucidae Don solvitur per Scripturas, Patres, Pontifices, Historias S cras, dc Sanctorum exempla; &, ut solvatur, seniores Provi eiae congregandi sunt. Lege Gloham in figuratione casus, Aidi chidiaconum , Prepositum, Gemii. ianuiu , I urrecrematam a s& Bella meram in illum Canonem, qui omnes inveniri crodunt quaestionem, quae nequeal solvi per illa priuelpia ; Uproinde esse conὀregandos beniores, utique homine, Viventes. O , θώ id hic sis agendum , Dominus ravela.u, in Fit cum

in. Assisnando casus particulares , qui ex 'incipiis scilia si pernaturalibus decidi nequeunt . dicimui esse ilium , nempe Pontificem de te mittere operarios Eva tantum ad Anyipod 3.

SEARCH

MENU NAVIGATION