Georgii Raguseii Veneti theologi, medici, et Patauinae scholae philosophi ordinarij Epistolarum mathematicarum seu De diuinatione, libri duo. Quibus non solùm diuinatrix astrologia, verùm etiam chiromantia, physiognomia, geomantia, nomantia, cabala,

발행: 1623년

분량: 685페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

24 2 Georgii Ragusiij

quae in omnibus fere hominibus reperiuntur. accidentarias verὀ, quae in aliquibus latum.Naturales finitς sui, sed de earum numero Chiromantici non consentiunt: alij enim quatuor tantum constituunt,ut Tricassus,alij. quinq. Vt Tybertus, alij sex, ut Tais nier. Accidentariae desinito numero carent, ac propterea ad artem non omnino pertinent. Lineae igitur prim. Cipales, quae totius Chiromatici dis . ciplinae fundamenta statuunt, hae V ' sunt. Vitalis,seu cordis, quς pollici N turalis montem circundat. Naturalis, seu media, quae inter pollicem, & inducem initium sumens, per transiuer- . sam manum protenditur,&ad momEpiiij. tem Lunae terminatur. Epatis, quae a radicibus lineae vitalis oriens, Me- Mens tu. versus extenditur. Mensalis, quae prope montem Auricularis oria Riseetta. ta,Indicem petit. Rasceita , quae ma- siluinis.. numa brachio seiungit. Saturnina,

252쪽

De Divinatione. Lib. I r. 243

seu felicitatis, quae a Rascella incipiens , volam in duas partes diuidit,& ad Medij radices pertinet.Habent

interdum hae lineae alias eiuldem g

neris sibi proximas, quas sorores appellant,easque chiromanticas vaticia Pnationes perficere arbitratur. Pr ter has lineas, duas etiam obseruant, quae si non in omnibus hominibus , at saltem in plerisque reperiuntur. Altera est, que inter Indi-

cem, & Medium Orta, Inter Anu- Veneri .

larem , & Auricularem terminum habet, Cingulusque Veneris nuncupatur , effrenatae libidinis index. Altera, quae a Rascella ad Auricularem tendit, & dicitur Via lactea, quae metis leuitate ostedit. Alias plures obseruat,ex earum numero,quas accidentarias vocavi: Sed omnes re-

Censere non est operaepreciu.Cςteru quonia plures lineas sese mutuo ad angulos tagetes, superficie claudere

253쪽

Ttiagulus. Montes planetara.

atque adeo figuram constituere ne- ceve est Α, ideo Chiromanticis praeter

supradictas lineas, duas etiam figuras praecipuas, Videlicet Triangulu.& Quadrangulum in manu hominis considerant. Triangulus ex tribus prioribus lineis costruitur, Naturali, Epatis,atque Vitali: habetque angulum supremum,ad quem Naturalis, atque Vitalis inter pollicem, & indicem iunguntur: dextrum, qui ex co- iunctione Vitalis, & Epatis Rascella versus exoritur: sinistrum, quem lunea Epatis, & Naturalis conficiunt. Quadrangulum nominant spatium illud, quod inter Mensalem, & N

turalem intercedit. Porro, ut maior

huic arti fideshaberetur, manum ipsam caelestibus corporibus subiecta

esse dixerunt, & singulis planetis sua

cuique partem adscripserunt. Cum enim tubercula quaeda in digitorum radicibus appareat, quae Montes ab

254쪽

De Divinatione. Lib. ii. 2 seisde diculur,comuni consensu mo- te Indicis Ioui,medij Saturno,anui ris Soli,illa vero parte,quaGrςci Hypothenar,& Latini manus percussi' ne appellant, hoc est spatium illud, quod extra triangulu inter Mensale,& Rascella intercedit, Lunae coq-secrarunt. De reliquoru aute plane- Dirdium

taru dominio nonnihil est apud ip sos discriminis.Na Coclesaricassus,

Indagine, Tailnier,& alij monti pollicis Venerem,auricularis Mercuriu, trianguli spatio Marte Praefecerui; haecque communis esse sententia via detur. Antiochus vero Tybertus, &Ruffus Ephesius,quos Hieronymus Cardanus secutus est,montem Polli' citiuniis ris Marti, auricularis Veneri, Trian-:.ciei. gulum Mexcurio tribuerunt.Neque Psivvero planetas solum distinctis manu u partibus praeesse existimarunt, sed characteres etiam uniuscuiusque

x . . .

255쪽

varia in manibus, vel digitis disposetione, euentus quoq. Varios secunduplanetaru significationem prςdiceresiis. si potenti Expediet characteres aliquos ch racteres exempli causa hic apponere,ut dein- lib.Mcap. . ceps, quati haec ars aestimanda sit,&quibus sudamentis nitatur, facile intelligere possis. Saturni characteres

ita describunt G μ, Θ Iouis

. . .

Mercurij

chara cieres hos ex Taisnterio excepi: sed quot sui autores Chiromatiae, tot fere apud eosdediuersi planetaru characteres reperiu

uinae literae A A .

apud Chu: arte pertinere alui 7. lit. lecundu plastro chir. netaru numeru, quas diuinas appel-7- lat,& sui ABCDEFG, quae prout in manibus diuersoru planetarum loca

256쪽

De Divinatione. Liber II. a Tobtinent, varias quoq. significati nes habere dicuntur. Vt exepli gr. Ain loco Iouis,hominem diuite significat: in loco Solis,fortunatu:in loco Mercurij, studiosu: in loeo Veneris, infidele: in loco Martis, crudelem: in loco Lunae,infirmu. Docent autem, omnes huiusmodi literas malu fere seperindicare,praeterB,quae bonum seper portendit. Denique punctula pilisauio

quaeda, que interdu apparent in un- umquae

re, & situ Chiromantici obseruant, altiso' ''quoru multitudine docent spes ina-ζ'

ra,in medio praesentia, in sumo, quae lib. Papia evanescui,significare. Alba bonas spes, nigra demmeta, rubra iniurias prςnuciare.Profuda in pollice hono-xeS,atq.itinera,in indice lucru,in me dio studiu laboriosu,in anulari inue time,in aurico amor', & VoluptateS

257쪽

decernere. Post haec omnia sequitur Chiromanticum iudicium , quod in quarumdam rerum obseruatione AE. . ' consistit. Debet,inquiunt,in primis, sex Mi': qui iudicium ferre debet, omni an,

iudieium mI atae rione carere, erga eum cuius

se R manum intuetur: nam amor, & O In Ce xl. dium, Ptolomaeo teste, vera iudicia

r 'l' ' prohibent Ille deinde, qui iudicium

expectat, debet exhibere manus bene totas,callo minime obductas eiu no stomacho,quiescente corpore nloco a nimio frigore, radiisque sol ribus remoto. Priterea in masculis, atque in iis,qui diu nati sutidextrasin foeminis vero, atq.in iis,qui nati sunt noctu,sinistra mana examinada esse quamuis hac de re Chiromantici inter se discrepent, cum multi utramque manum indiscriminatim obser- . uent. Ad haec, forma, & magnitudo manus, digitorum,& Vnguium,pri cipue vero quatuor linearum ques,

258쪽

De Divinatisne. Lib. I 2 'tas diligenter spectanda, num videla . longae,sint,latae profundς,rectae,obliquae, intercisae, separatae, continu , lucidae,apparetes,rubrς, pallidae, fusca an alio quocumque modo se ha beant. Considerat denique triangulum, quadrangulum, semicirculum,

cruces,stellas, radios, ramos, char

cteres, literas, & alia quaecumque si

gna quae in manibus reperiunturie quorum obseruatione, experimentisque multis, Chiromantiam origi-nε traxisse assimant. Hanc autem in Shx ψ δ' scientiarum albo scrib ere non VerI- Chiloma*ti sunt,putantes,ipsam & subiectam ineio seie- materiam,& omnes ad veram scientiam necentias conditiones habe- de Chir. re. Est enim Chiromantia , autore

Tyberto, scientia quςdam, qua ex εsens bilibus manuum signis, hominis fortunam , propensiones eius Varias, naturalesque affectiones cognoscere possumus. Eius subiecta

259쪽

ctum.

rom.

Chiroman tia variis

scientiis subiicitur.

materia,ut Achillino placuit, homo est: quamuis alij non nominem, sed hominis potius partem , seu membrum , hoc est manum ipsam esse censuerint. Hanc Taisnter putauit Astrologiae subiici,nec posse quem quam line Astrologia perfectum Chiromanticum esse:vt enim Astrologi planetas, ita Chiromantici lineas illis respon dentes considerant. Cocles eandem subiecit Physiogno- mi , cuius tanquam ramus quidam existit. Achillinus vero Naturali Philosophiae,a qua sua principia, & fundamenta sumit. Tybertus, inuitis Stoicis,hanc scientiam magni fecit, eamque asseruit hominibus saltem

sapientibus prodesse plurimum, qui

ob quandam diuinitatem, quam in se continent, astris quodammodo imperare dicuntur. Huius diuinarrbcis facultatis scriptores veteres dicut fuisse Hermetem, Alchyndum, 'thagoram,Pharaotem Iadum, Z -

260쪽

De Divinatione. Lib. II. 2yl

pyrum,Helenum, Ptolom qum, Alpharabium, Galenum, Avicennam, Rasim, Iulianum, Maternum, LO-xium,Philemonem: recentioreS VC-ro Petrum Aponensem, Albertum, Michaelem Scotum, Savonarolan Cermisonum, Corvum, Petrum de Artha,&alios, quos ego supra nominaui. Sed & Aristotelem inter Arist de

huius artis patrocinato res comemor iiirat,quem inquiuilibru Hermetis de Chiromatia literis aureis coscriptu inteplo quoda super ara, eide Hermeto dicata, reperisse, euq; ad Alexadrum Philippi misisse; eadeq; postea varia ad Cniromantia spectantia docuisse.

Deniq;, ut magni haec ars ab omnib' . .

raru au toritate Illam firmare conati chiibi

sui.Primo ex lib. Iob,ubi de Deo loques, ita scribit, praecipit nisi ut co firmR

σ imbri fortitudinis suae. ui in manu inusignat, ut nouerint Mysi opera:

SEARCH

MENU NAVIGATION