장음표시 사용
301쪽
Ordinis Pred. S. T. Licentiato , cr Studii Generalis Antuerpiensis Regente.
UM vacamus Libro novissime edito de Haremus ab incunabulis Ecclesiae ad haec usque tempora per D. Thomam e Scriptura Sacra praedebellatis; inetis dimus in scriptuna ι cui titulus e Cinis quieme memoire pour servir ὰ ι' Examen de la Constitution dis Pape contre le Nouueau Testament en Francois aυec des Reflexions Morales . Author illius est P. Quesnel tantarum orago procellaxum . Vel ipse titulus varia milii adversius eum argu menta suppeditabri r non enim inferioris est discut re sententiam superioris , praesertim Constitutionem a suprema sede emanatam , illius erat se subdere Pontisci. Pressisset utinam vestigia viri Illustrissimi, eu-jus prompta , candida, sincera animi submissio . qua anno Iosis Apostolicae acquie it sententiae , num:
Illustris is Fenelon is vivit post fata supεUtis .
At ecce in prologo praefati Iibri offendo nomm novi strum ornatum hac Epigraphe a Dux Thomser citorim dem pag. M. ad Propositionem sa. accedit libellus su sequens inne Memoire, in quo illi sistor ad Propositi nes68. dc 0. Ut responderem illico, accendebatur ani mim . Amici urgebant, ut recaderem priorem librum eritas in Medio brevissimo tempore distractum . versantem inter alia circa Propositionc siqI. uellianas
302쪽
quae occasionem de Onusculo, de responso Que ellian 6 praebuet unt sed satius elIe duxi editioni secundae praesi-gere opus de Haremus, ut demonstraretur Doctorem
mi, sed & omnium plane extitisse praedamnatorem e rotum ante vitam, invita, dc post vitam ad hanc usque
Hise peractis, refellenda sunt, sed citra ullam spe. ciem acrimoniae , quae P. Rues pro se allegat ad dictis
At cur ut fassus traducor Thomista Z Quia nempe Sue net cum suis contendit Constitutioni Unigeniatis D minam refragari Thomsicam. Scilicet Jan senistae ad
extremas redacti angustias instar Ioab in praesenti vitae discrimine apprehendentis eornu altaris 3. Reg. 2. sub S. Τhomae pallio tamquam sub alis nituntur latitare . Prodiate in medium abditi sub Chlamyde , nullus hie conceditur locus refugii s vos aversatur Angelieus omnium victor , & praesussocator errorum . Non solum non Conis stitutioni Doctrina ejus refragatur, sed dc illi impense 1avet, ita ut famosas Propositiones Io I. jam dudum ante Praedamnarit. Quare genuini omnes D. Thomae discipuli Constitutionem suscipiunt, amplectuntur, Veneran tur, sectantur. Nescit Oνdo Praedicatorum tum a veritate quoties ille vel ab infrendentibus inimicis nuncupa. tus est is ordo Veritatis ,, . tum ab avita in Sedem Ap stolicam desciscere observantia . Cui libet perspectum est, quam acriter pauciores quosdam nostros in Galliis Co vitutioni reluctantes Reverendissimus noster perstrinxerit per Epistolam Encyclicam Romae datam 26. Februarii I i . Unde universus qua late patet ordo Constitutioni in divulse adhaeret . Ad piaecitatas modo Propositiones progrediamur. Piopositio s2. inter samosas Ioi. Damnatas est hare . Omnia alia salutis media continentur in fide, tamquam
in suo germine, se femine I sed hae fides non vi absque
amore . ct fiducia . Illi more solito D. Thoma subnexui authoritatem Propositionis peremptricem . D. THOM AS I. 2. nu. 6 s. art. q. incorp. fides potest is
303쪽
Ad credendum, etiamsi is informis, id est Charitate de,
stituta. 2. 2. q. s. art. 3. ad 1.
Profesto nul lus est aequus rerum ponderator , qui non existimet hasce ulpimat Propositionis particulas, haesdes non ost absque amore ct fidueia in prae se serre hune sensum obvium, & naturalem: fides uo. est ab ua amo re, seu charitate utique habituali 3 seu iustificante , verba enim pro famosiori significato quale est Charitas has, hi uatis accipienda sunt ι ex quo deinde suapte natura seqhmur, non dari fidem informem, proindeque illa Mnon dari in peccatoribus. Imo, inquit Su/μιι, vera fides inelinans hominent ad credendum non reperitur in paeeatoribus, seu liberti. nis. quemadmodum nec in damonibus. Sed quantum erat i latissimum enim est diserimen fidem inter daemonis, dc peccatoribus. Fides enim, quas in damonet in I, dist. 13. q. 3. arr. 3. quaestiuncula r. ad x. non est habitus ins sus, sed ex naturali carnitione
iora dieiaur de hominibus fidelibus, ct de damonibus , ne eg in eis fides ex aliquo lumine gratia, sicut est in fidat .
hus: sed damones coguntur rae ere ex perspicacitata naturalis intellectus 2. λ. q. s. art. a. ad 2. fidelis vero e iam peccator convincitur per auctorιtatem divinam δι'
sentire his, qua non videt, in corp. Hinc in fideli peciscatore non est destructa, sed remanet ratio formalis ob jecti fidei, nempe revelatio divinas hoc vero dici nequit de daemonς , adeoque ne quidem datur in eo vera fides Informis, quae tamen invenitur in peccatore. At ori init Quesnel. Doctor Angelicus citato are. 3. 241. ait. Fides qua est onum gratia is , inrtinat hemianem ad eredenήum is secundum aliquem assectum boni
etiamsim informia, .sed assectus illi boni non est in fideli
Peccatore , ergo in eo non est proprie files inelintns hominem ad credendum . sicuti nee est in daemone. Tali autem fides includens afaum boni invenitqr in Catechumeno , seu vero poenitente, qui se ad justificationem disponit: atque ita fides non est abisua ameriret hoc enim sonat To aliquis assectus boni s de sic intelligo Propositionem de Caraehumeno scilicet seu
304쪽
stu boni, amore seu charitate actuali ante justificatio.
Hie est Quesnelli Achilles, sed Thersite debilior.
R. In primis, fidem, qua est onum GrAEtia , esse in Abs
fideli peccatore 1 non enim peccat r ordinarie omni do. rno actualis gratiae destitutus est. 2.essse in eo aliquem affecturn boni , seu pium motum voluntatis ad credendum: hoc enim Je non aliud ut statim videbimus intelligitue per alιquem assectum boni. 3. Eum voluntarie crς dere. ri damone autem i. Fides improprie d:cta non est do. num tralia , ibid. omnibus enim ille don s gratuitis spo. liatus est. 2. Nulla est in eo pia motio voluntatis, quε intellectus captivetur in obsequium fidei. Unde non pertinet ad laudem voluntatis damonum , quod tre/unt . Ad i. sed reguntur 3. ad eredendum ex signorum eviden tia. Proinde in fideli peccatore reperitur proprie fide inclinans hominem ad credendum, non vero in daemo,
Quod autem per To aliquam assectum boni intelligaturpia motio voluntatis, probatur evidenter . Sane positit omnibus motivis ad credendum , non solum non necessitatur homo ad eliciendam actum circa res fidei , sed nee etiam ad elieiendum actum alIensus potius, quam dissensus t peardi eante enim ipso mee DOctare Gentium, qui- dam nostrae fidei mysteriit dissentiebant: alii assentiebant juxta illud Actorum 28. Cum audissent resurrectis,nem mortuorum , quidam quidem ιrrιdebant , quιdam vero dixerunt. aridiemus te de hoc iterum 9 quidam verssmiri adharentes ei credιderunt. Unde intellectus credentis non determinatur ad assentiendum veritati ex necessitate rationis sicus intellectus scientis sciri sed ex volunta-ye,, . D. Thoina Sconimentan in cap. Io. ad Romanos, Consrmat id S. Doetor. . 2. q. h. art. 8. in cor p. Crederes actus intellectus assentientis υeritati Ditiina ex is Imperio voluntatis a Deo mota D. Huc accedunt haec ipsamet loca a ΩuUnello pag. 44. adversus me vibrata . sed quae in ipsum retorquentur . Fides in ista tale est . . . . Fides ςonsistit in ere entium voluntate. Augustinus de praed.
SS. Cap. Angelicus autem L. Σ. qu. I. art. q. in cor p.
Die lectus assentit alicui . . per quamdam glectionem i
305쪽
vel niaris declinans 1n un m partem magis, quam δε aliam: Nobis etiam suffragatur ipsi lIirnus articulus x. quaest. s. unde Tὸ assectus boni de proni tur. Iαιellectus credentis assentit rei credita .... quia convincitur per auinctoritatem Divinam essentire his , qua non videt propter Imperium is voluntutis is moventis intellect ρm , ct obe .dientis Deo. Itaque juxta sensum hunc solidum , 5ce vi-l dentem asserit S. Thomas ad a. quod fides inclinet hominem ad credendum secundum, seu per ut etiam vult Quesnel par is uri certatu amour debιen per aliquem affectum boni , per piam scilicet motionem aliqaam voluntatis, seu motionem Voluntatis ad bonum. Nec incallum hoc dicitur. Obj ctum e mira voluntatis est bonum . & in quantum movet Voluntas intellectum adesse um , sic verum essub bono. D. Tho m. in cap. I r. ad Hebr. proinde dum dicitur To assectus boni, id idem est, ac si dicatur motio voluntatis ad bonum. Unde perinde est inclinari hominem ad credendum secundum, seu per aliquem assecium boni, ac secundum , seu
per piam quandam motionem voluntatis, sive motio. nem voluntatis ad bonum. Illa autem motio non dea
est peccatori fideli. cum actum fidei quae per pecca.
tum non extinguitur elicere nequeat sine volunta re. Perperam agitur Lu Dei asserit non esse assectam boni in tali peccatore , perperam omnes Vires exerit, ut ex assectu boni, de fide in voluntate aliisque allegatis probet fidem in Catechumeno, seu vero pinnitente non esse absque amore etiam actuali. Certe assectus boni, seu motio illa voluntatis proprie non est amor. aut amoein praefato peccatore sit, oportet: unde Quesnel suisse armis jugulat: praesertim cum dicat Angelicus. Fides ..., inclinat hominem ad credendum secundum aliis quem assectum boni, etiamsi sit is informis,, , id est si isne amore: censet igitur assectum illum boni, seu piam motionem posse esse sine amore is
Aliud refellendum est, quod mihi Quesnel objiete
Argumentum. Supponit adversarius, inquit, quod D. Thomas in authoritate propositioni substrata , Fides potest esse sine charitate I. a. qu. 6S. art. q. in corp. hoc
intelligat de charitate habituati: item quod S. Doctoe solam charitate ni habitualem sustineat esse formam fidei a
306쪽
dei , atque Mnc line charitate habituali esse in foris mem . Hae a me, ait, suppositaci salsa est . Fides enim dupliciter sor matur, per charitatem scilicet inis
persectam, & persectam quae est habituatis , per
hanc fides sor matur pei secte, per illam imperfecte :proinde fides sine charitate habituali non est insormis, adeoque Fides cin Catechumeno, seu psumtente noues absque amore. Age, haec omnia discutiamus. Quod D. Thomas loco citato loquatur de charitate habituali, hoc torrens sentit Theologorum. Verba eis nim pro celebra ori sigm scato quale est charitas habitualis ) sumenda sunt; prout etiam hic supra insin
Hi ne desola eliaritas habitualis est forma fidei. Imo expresse quaerit Doctor Angelicus 2. z. quaest. q. art. 3.an charitas sit forma Deir de lic resolvit in corp. Chari-ias dicitur forma fidei, inquantum per charitatem actus Fidei formatur. Profecto si duplex foret forma stet . alia impersecta per charitatem imperfectam. alia persecta per chJritatem persect m, seu habituat m, isto ita articulo, in quo ex professo petebatur ancharitas esset
surma ei, divisio illa praedicta sormae saei data, de
explanata sui isset: Nihil autem istius rei meminit, sed clare . perspicue , Sc irrefragabiliter concludit: Charitas utique habitualιs , cum illa sit famosius significatum,
Sed ut omnis plane cavillandi umbra removeatur, en verba S Thomae art. . in cor p. se distinctis Dei formata se informis est.... secundum charitatem Non igitur substat it distinctio Ruesnilliana fidei formatae imperfecte per charitatem imperiectim, & formatae persecte per charitatem p e sectrara r sed fides omnino distinguitur peries charitatem utique habitualem, ita ut fides dicatur sormata, quae est secundum charitatem habitualem , in-sormis vero , quae illa de diruta est: proinde fides sine charitate habituali revera est insor mis . At instat Geuesnel allegans Praecepto rena Angelicum in cap. 2. epist. ad Rom. lect. 2. Erravit in citatione loci , non est caput secundum, sed primum, ex quo sequemia verba deprompta sunt . Sicut corpus πιυις per
307쪽
ter animam naturati vita, ita anima vivit per Deiras Sita gratia. Primo autem Deus animam inhabitae νεν
fidem. Eph. 3. habitare Christum per fidem in eordibu vestris, nee tamen est perfecta inhabitatis . nisi fides ρεν tharitatem sit formata, qua per vineulum Mersemonis nolunit Deo , ut dieitur Coloss. 3. e, ideo quod hie diei Ex fida sitiit, i falletn/um est deside formata. Inde sie inseti Ruemel. Datur igitur fides impei secte formata per charitatem aliquami qua Christus primo habitet in nobis, seu habitate incipiat . antequam sit in nobis perse- ista habitatio ι seu sormatio, quae fit per tharitatem ha
RE'. Sed negatur illatio. christui enim sibilat in nob
inchoative . etiam per sdem charitatis expertem, habitat enim in nobis per donum suum: Fides autem expers eha litatis non fides daemonum ut omnis elidatur repliea 3 est donum Dei . a. i. q. 6. arti 1. Unde fides non debet in- eludire charitatem aliquam impernetam ι ut detur inchoata hibitatio Christi in nobis. Certe eitata Div. Thomae verba non solum non favent me sinesto, sed illi potiust adversantur c ιjem Urget rursus Quesnel ι eitansque verba famosa r. i. q. 6 s. a. q. O. Firispotest esse e cisaritate: arguit me ea quam verborum mutilatorem , quod hoe adverbium aliquali est studiose omiserim. Ste autem habet corpus articuli. siris , stes e charitate possunt quidem is alia quali er Aesso j se perfecta is aurem virtutio rationem sine Maritare non habent. Allegat deinde verba haee taminquam verba Angeliei . Ruamvis es, se spes sine charitate in homine aliquo modo esse possint . virtutes tamen persecta sino illa esse non possunt. Tum ita pergit. Cur inmisisti m aliqualiter λ An illud non conducebat ad rem isane quam maxime ι inquit, ad mentem S. Doctoris exprimendam . Etenim S. Thomas sic discurrit. Fides e, spes, sicus , virtutas morales, dupliciter eonsiderari possunt. Uno modo seeundum inchoationem quandam. Alio modo seundum perfectum esse vir utis. Ex quo principioleoncludit δε quo des o spes si e charitate simplieiter.& cbsolute sumpta . seu habituali 2 persaa vir tis rastionem non habeant. fossint tamen aliqualiter esse vir fu-
ει . Unde sequitur. ait Quesnel, quod fides, ut fit vidicus
308쪽
tus impsrsecta , debeat aliquam continere charitatem 4 hoc enim prae se serunt To aliqualiter, secundum inehoationem quamdam. Non enim fides juxta D. Τhomam potest else virtus sine charitate s debet itaque illa Charitatem habere imperiactam, seu inchoatam, ut sit virtus imperfecta, seu inchoata.
Hactenus P. Ωue net, cui ad singula respondeo. Quan- Resiatum ad To aliqualiter , non mutilavi verba Angelici . Quesnel medium corporis articuli, non finem inspexit. Sub medium illud adverbium, sub sinem Autharitas a me citata fides potest esse sine Charitate sine ly aliqualiων conspicitur. E fine Corporis ii non e medio S. Doctoris verba adoptavi. Non igitur truncavi verba Angeliei. Econtra desidero ego maxime fidem in iauesnel. qui αΤhomae imponit haec verba . Ωuamvis fides . ct oessina Charitate in bomine,, aliquo modo is esse=ossint, virtutes amen perfectasine illa esse non possunt. δε Pourquoi aveae
VOus rettancheces mors aliquo modor sed cur a a Patre
Queis et in medium producta sunt verba, qnae D. Thomae non sunt adhibeatur vel Iucerna Diogenis, ista in articulo citato non repertis. At audio, haee habentur ita Conclusione, quae in Summae editionibus mediat inriter argumentum sed contra & eorpus articuli a Sanctialis conelusio sive ut me et vocat D sommaira aquae in plerisque editionibus non invenitur . Chara eter S. Doctoris nGn est. Unde perperam dieitne I . It dit S. Thomas dans te somma ire. Sed domus in articulo contineri Verba haec ι aliquo modo δquar aequivalene adverbio aliqualiter e prosecto tum Iaaec, tum ly secundum inchoationem quamdam . ita quibus artem argumenti eoi Ioeat , nihil nobis ossi. Clunt, quod agendum demonstremus. Itaque serio advertendam est , virtutes Τheologieas ἰae Morales spectari posse & ut virtutes sunt, dc ut pers ctar virtutes sunt. Juxta primam considerationem fides etiam informis vere & essentialiter est virtus; idque eon- sat ex hoe ipsemet celebri articulo ad I. Fidos, fetuum dum is proprias rationes se a Charitate non dependet. orideo sine Charitate .sse potest. Aecedit art. s. Responsio ad i. Fides,, secundum rationem propriam is prafupponitur ad charitatem. Assertioni patrocinatur & Eximius Sybvius
309쪽
xius ad 2.2. quaestionis A. aiticuluui s. o si solam virtutis is elientia in spectes, sic fites etiam informis est vera viris tus, quia fides informis est principium actus boni , sci- ., licet asIensus intellectus ad res divinas A. Fides tamen sine Charitate c habituati non est persecta virtus. Fides inquit S. Doctor articulo toties repetito ex I. 2. squidom sine Charitate, sed is non perfeci a virtus,, . Et ad i. cum sibi objecisset, F des non potest esse sine Charitase: sic respondet. Dicenήum, quod ratio illa proceἐii deside , qua habet perfectam rationem υirtutis. Deinde a. v. quaest. q. art. s. Fi.es informis, ait, non pertingit AE perfectam rationem virtutis, , . si tam perspicuis D. Thomae testinioniis facile colligitur, qui haec citata verba aliqualiter, secundum inchoationem quandam , & si vis, aliquo modo explananda sint. Sensus enim illorum est hic. Fides , pes sine Charitate possun=qMidem secundum se aliqualiter esse virtutes, inchoatae 1cilicet, seu impersectae, perfecta autem virtutis rati nem sine Charitate non babent. Unde non sequitur ; fides cum Charitate habet virtutem persectam, ergo ut sit virtus imperfecta, seu inchoata, debet habere char. tatem impersectam et quia fides etiam insor mis de se en viditus essentialiter , licet imperfecta , Fides informis cum sit, , imperfecta is cecce impersecta virtus non pertinete ad perfectam rationem υirtutis: si impersecta virtus de se, ergo ut sit talis , non requirit Charitatem impei sectam . Os; a Denique perperam auesiel in suae favorem sententiae producit Angelicum 3. p. q. Ss. art. s. sic loquentem. Actuum quibus ad justificationem pervenitur primum
principium est Dei operatio convertentis cor. Secundus a ciuν
est motus fidei. Unde, inquit Quesnet, motus fidei in poenitente se ad iusti scationem ὸisponente, est effectus
conversionis cordis: δε& cet te conversion , oseroit Onis dire dans l'ecole de S. Thomas, qu'elle se fasse aut re- Iment, que par l' amour de Dieu eo. Imo vero in Schola D. Τhomae ordinarie illa conversio cordis est sine amore ; illa enim conversio est tantum conversio cordis , seu voluntatis lad credendum his, quae divinitus revelata sunt , ex qua pro
inde pullulat a ius fidei. Quin imo iniesnel sibi ipsi
repugnat , dum contendens fidem non esset absque
310쪽
amore in fide stilicet contento tanquam in suo germine ἰmodo amorem asserit esse ante fidem. Quo tandem ruit GUnelὶ integrum Iustrasse de ibuerat articulum, non impegisset sane in scopulum etἀxoris. In illo ipso laae continetur Propositionis Damis
Reeensitis actu primo, dc secundo ad justi fieationem Praeviis, eonversios scilicet eardis. & actorii, hi s muntur actus: Tertius es motus timoris servilis, quo quis pimore suppliciorum a peccato retrahitur. Ouartus .actus est motus Dei, quo quis sub spe venia eons uenda assumitpropstum emendandi. Quintus actus es motus Charitatis c id est . ut communius Thom istae loquuntur, motus amoris benevoli quo alieni peccatum dise
plicet jam non propter supplicia, sed propter , sum, O
quo peccator Deum, ut ait Tridentinum sess. 6. cap. 6. tanquam omnis justitia fontem diligere ineipit. Sextus ainctus est motui timoris filialis, qui Charitatem habitua.
ut patet ex X. R. quaest. γ. artic. I. timoris
servilis est eausa fides informis, timoris Aialis es causa
sides formata, qua per Charitatem Deit hominem Deo a sarere. En motum amoris actualis, seu benevoli passspem, sive fiduciam, non ante; proinde falsum est . fidem non esse absque amore, α fiducia. Fidem imis mediate sequitur timor, etiam in poenitente. de graindibus enim.poenitentiae hic ea professo tractat Ange licus, adeoque haec famosa propositio fides non ast abseque amore, nequidquam se in omne latus versante Ovesinet, justissime proscripta est. Procedamus nunc ad Propositionem 68. quae est haee. Dat bonitas abbreviavit viam salutis claudendo totum iraside, is precibus.
Opposui δε si via saIutis elaudatur, seu consistat tota Propo insue. precibus, igitur non requiruntur ad salutem iis sit. est dogma Calvini jam dudum a D. ΤHOMA praede bellatum 3. p. q. 8. art. 3. ad 2. Fides sine operibus mortua ess, ut dicitur Iaeobi a. Sed hane consequentiam vel non praevidit Rueseel, vel illa certe. ipisci invito, ex propositione deducitur. Poteramne mitiores adhibere terminosi non arguo