장음표시 사용
61쪽
Dixerat superius Mehael Bajus titulo de Legibus . seu Piaeceptis divinis: Desinitiva hae sententia. Deum homini nihil impossibile praevisse, falsὸ tribuitur Augu- sino, eum Pelagiisit. Undὸ Bajus huic primae Propositioni Jansentanae praelusit . y m dudum Tridentina SVnodus sess. 6. eap. H. itae definierat. Nemo temeraria illa, is a Patribus sub anathemate prohibita voce uti debet, mi Praemen iam ni justificato ad observandum esse impossibιlia . Nam , , Deus impossibilia non jubet, , et sed jubendo monet, o Deera quodpossis, se petere quod non possis , adiuvas ut possis e
Quae sententi de piompta est ex Augustim lib. de Neuraci Gratia cap. 43. & lib. x de pecc. merit. cap. 6. addidi praeterea praefatum Cone ilium eademi sessi ean. 88. Si
quis dixerit Dei praeeita homini estiam justimato , , --
gratia constituto, esse ad obserυandum impossibilia , anathema sit: Ita, ut satis eoneipi non possit, quid passus sit Iansentus dum hoe dogma & a Tridentin p)ofligatum . dc in Bajo denuo reprobatum recudie. Magnus Augustinus hanc assertionem non solum in Ioeis praecitat s , sed de a I iis perspicud praedamnavit . Execramur , inquit serna. 191. de temp. bi ρhemiam eorum, qui dicunt impossibile aliquid homini a Deo asse receptum. Et lib. de fide contra Manich : Quis non elamet, stultum esse stra repta dare et , eui liberum non est. quod praespitur , facere , ct iniquum esse eum damnare, cui non fuit potestas iussa eo tire ' Deinde enarratione in Psalmam s6. Non imperat aliquid Deus ut
faceremus sibile judiearet, ut Me ab homine fieret,ia Accedit , quod Deus Da gratia semel justificatas norad/serat . inquit Τridentinum capite M. prae allegato , nisi prius ab eis defera ν, desereret autem prius justos Dominus , si illis eo nantibus , de volen ibus Gratiam subtraheret, qua possibilia mandata fierene ιΤtidentino conseimis est Augustinus, tractatu 2. in oennem . Opus est, ne tu non deferas r , a deo non δε-
ferreis ι Noli eadere'. m non tibi occidet s si tu feraris e tum , ille tibi facis oceasum e si autem tu flas, prasenses tibi: Et tractatu 31. in Joannem. Nos non deserar sons, si non deferamus fontem . Nonne autem iusium sons ille justitiae desereret, si ei gratiam, si aquas neα
62쪽
garet fallentes, dum gratia ieet8 utitur, in vita materinnam Θ Augustino adstipulatur Aquinas strenuissimus ejus & propugnator, dc sectitor cl L . de veritate art.
I . ad I. Illud, quod praecipit Deus , is non est impodile
homini ad serυandum ,,. Et in responsione ad 2. Rem homo eorripitur, inquit, quipracepta nou implet, quia ex ejus negligentia est , quod gratiam non habeat, per quam potest mandata servare . Porro haec erronea
Ianfemi propositio potissimulta sundatur in eo , quod
contendat ille solam gratιam etficacem , qua talem ,
esse gratiam Christi, seu nullam Christ i gratiam effectu suo carere t in istam omnem operam , laborem , studium , nervos & vires intendit : Piaecipue vero . di ex pro sesso argumentum illud versat lib. 2. de gratia Salv. cap: Σ . cujus in titulo legitur : Ruomodo nulla gratia dfectu suo careat. Ex hoc principio irrefragabiliter insertur prima assertio . Si enim sola gratia eisicax, qua talis, sit gra. ita Christi, seu si nulla Christi gratia effectu suo careat s sed omnis sit etficax ; igitur justus peccans gratiam Christi non habet, qua posset a peccato abstineae: si enim eam habuisset, in peccatum non incidisset: nam secundum Jan senium nulla Christi gratia effectu
suo caret. Si autem gratiam , qua posset non peccare, non habuerit; ergo non peccare erat ei impossibile eae proinde aliqua Dei praecepta justo conanti , & volenti secundum praesentes, quas habet unes, sunt impossibilia dcc. Confirmatur, & magis illustratur haee ratio'. Finge hominem justum gravi tentatione quassatum labi in peccatum mortale s Iusto illi , iuxta Jan senium , hic& nunc impossibile erat non labi, seu illi hie & nunc impollibile erat praeceptum, in quod impegit, obser-Vare , quia juxta eundem, gratiam Christi, sine qua ei praecepti observatio impolii bilis , erat , non habebat . Non enim habebat gratiam efficacem ; nam si illam habuisset , cum in fallibiliter estectum suum inserat , in peccatum lapsus non suisset : Si ergo esΓ- cacem gratiam non habuit , ergo nullam habuit ;nam praeter illam , nullam aliam Augustinus larensis agno cit.
63쪽
Itaque justus ille , omni Chri iti gratia , qua mandatorum observatio sibi fieret possibilis , ipso si tente Jan senio, fuit destitutus; adeoque ex ipsis Jansentanae doctrinae Principiis sine ullo labore eruitur , aliqua, Dei prae tu , iustis eonantibus volentibus , fecundam prasentes, quas habent vires, esse impossibilia dce. Non sie prosecto discurrendum est e non sequitur :Iustus dum graυi tentatione pulsatus labitur in pere
tum mortale , non habuit gratiam escaram : ergo is nullam ,, habuit. Non sequitur, inquam, praeter efflaatem enim datur gratia fusciens , qua justus sic
tentatus potest servare praeceptum , seu tentationem superare ἐν adeoque praeceptum illud non est ei tune
impossibile. Gratia haec passim vocatur Nomissisi suffieiens, i IIa
in hoc eonsistit, quod statuat voluntatem proxime, Se ultimate potentem in linea potentiae, id est , ex parte actus primi, ita ut ex parte gratiae ad plenum posse nihil desit, nec plus requiratur: quamvis ut haec gratia actus in effectum influat, ad quem ipsa est tantum suseficiens . gratia efficax requiratur ita potentiam ad actum applicans. Latissimum per gratiam illam sufeten. rem diserimen Τhom istas inter, &Jan senistas asIignatur. Jan senistae docent praeter gratiam etficacem, quae dat ipsum agere , non dari aliam , quae dat posse rΤhomistae intrepide & constanter asserunt , praeter gratiam escarem, quae semper dat ipsit magere , etiam dari inefficacem , quae solum dat posse e quam tamen ad ponendum ipsum actum omnino sufficientem ex iissimant, quae idcirco fusciens dicitur. Hinc juxta Ian- senistas, clim justo graviter tentato, & gratia emcaci destituto non remaneat ulla Christi gratia , per quom huic tentationi possit resistere, sponte sua fluit , quod huic tentationi resistere . seu praeceptum adimplere , justo illi secundum praesentes , quas habet vires , sit impossibile. Econtra cum justus ille gratia emeaei destitutus , & peccans juxta Thom istas sussiciens h beat auxilium, quo poterat observare praeceptum , & recte de suapte natura sequitur , praeceptum illud non esse
ei impossibile. Quis igitur ut nuper nonnulli divulgirunt cum
64쪽
sundamento affirmet, Thomilias nullatenus discreparea Ian senistis S. Petro non defuit cui princeps Jansen istarum obje ctio diluatur in gratiae haec lassiciens, qua possibile fuit ei
mandatum Christum . urgente tentatione ,. confitendi.
Illis non favet D. Ioannes Chrysostomus Homilia 83. in Matth. & in epistolam ad Hebraeos Homilia 3 I. cum ait: Petri caras non frigiditate, non eordia , ct negli. gentia , θή superni auxilii subtractione contigit.
De auxillo namque edicara: S.Chlysostomus loquitur. non de auxiliosusticisnti, quo Christum consteri, tentationesque superare absolute poterat : auxilium vero emeax illi subtractum est ob praesumptionem de suis miribus: de hinc ortam negligentiam orationis, dc vigilantiae, quam rein tamen Christus ipsi, & aliis Apostolis, ne intrarent in tentationem, commendarat. Expende D. Chrysostomum Homilia 33. in Matthaeum: Petrus ait, nimirem sibi arrogans . Et si omnes standa. 1igati fuerint in te, ego numquam scandalizabor, Matth. 26. Hae res sensim eum ad tetrum insolentia crimen devehebae , , , quod reprimere Chrsus volens, negationem M.
vi permisit is . Nec Jansenio adstipulatur Augustinus quibusdam in
locis, praesertim tract. 92. in Joan. asserens non potuisse Petrum mulieris ancilla interrogatione perterritum ve-σum Christo testimonium perhibeνε : hi lce enim verbis significat S. Doctor , non potuisse id Petium per se ipsum, & per proprias vires, in quibus nimirum confidebat: quamvis posset per gratiam Dei, quae ipsi su D scienter aderat. Per illam vigilare , 5c orate poterat, ac uberiora subsidia usque ad ipsam essicacem gratiam advocare , & impetrare r sua his omnibus arrogantia Petrus obicem posuit: Haec causa est , cur illum deseruerit Deus, dc in negationis crimen labi permiserit . Id pluribus in locis docet Augusinus , sed praecipuρ tractata 6 . in Joannem . Quid festinas Petre Z Nondum te suo Spiritu soli υιt Petra : Noli extolli prasumendo , non potes modo, scilicet per proprias vites . Noli deiici desperando .'Sequeris postea. Sed ad huc ille quid dicit λ quare non possum te sequi modo' animnNrna meam pro te ponam. xuid in animo ejus esset Cu-D 3 piditatis,
65쪽
pidιtatis , videbat, quid virium, non vιdebat: Holuminia tem 'am iactabat infirmus , sed inspiciebat valetudinem medietis : iste promittebat . ille pra noscebat : qui nesciebat, audebat i qui prasciebat, docebat. RUponditerab Iesus. Animam tuam pro me pones Praire potes, qui sequi non potes t Suid A tantum prasumis, quid de re fentis ; quid te esse credis 3 audi quid sis is . Amen , amen dico tibi, quia prius quam gallus cantet, ter me negabis. Eere quomodo tibi eito apparebis , is qui magna loqueris, ct re parvulum nescis Nunc ad Propositionem secundim , in qua rursus agendum erit de gratia suscienti.
De Resistentia , quae fit Gratiae. PROPOS. DAMN. . .. Π Ερ isi i' st tu natura lapsa nunquam ra. CENSURA PONTIFICIA.
Naretieam declaramur, se uti talem
Dum Jansentu dicit di interiori gratia nunquam resi-yitur , tantundem est, ac si diceret: gratia interior sive oblata sive habita ab homine nunquam repellitur snunquam in vacuum recipitur, sed strum semper proinducit effectum, unde apud Jan senium nulla datur gratia inescax , fusciens , seu tantummodo dans posse . Η:nc. 1 haec Propositio primae, di totius serme Janse- misi est infausta Genitrix . Si dixisset Jansenius gratiae interiori escaei non resini, nihil a s de , vel a Castigitiori Τheologia dixisset
extraneum t totque haberet suae assertionis Patronos , quot SS. Augustini, dc Thomae numerantur sectatores , gratiae efficaci nunquam resisti unanimiter asserentes . Hoc enim ipso , quo escax est , semper cum effectu conjungitur, bonamque vel voluntatem, vel operationem inlabilliter, indeclinab .liter, & inevitabiliter proe
66쪽
ducit. Et illuis ratio est, quoa iit munus gritiae de se efficacis potentiam per gratiam subsicientem plane instrum m. di ad operationem paratam, & accinctam, spinplicare ad opus: ac proinde tam fieri non potest , ut sat applicatio ad operationem, di operatio non sequatur . quam ut detur actio sine Termino. De ea sic fatur Magnus Aurelius lib. de praedel . Sanctorum cap. g. hee era. tia , qua cordibus homιnum dsυina largitate tribuitur , a nullo duro corde respuitur st ideo quippe tribuitur , ut duritia eordis primitus auferatur. Si igitur, inquam, Propolitio diceret, glatiae de se efficaci non resisti, nil nisi Doctrinam sanam exprimeret: unde Innocentius X. qui Propositiones Iansenii, confixit,ao. Martii 36s3. in Congregatione coram se habita aperte declaravit, se nolle ut ullum omnino Praejudicium creetur Doctrinae SS. Augultini, & Thomae, qui sunt gratiae per se efficacis de Professores, & propugnato-xes acerrimi. At ecce Propositio loquitur indesinite, de Generaliter de quacumque interiori Christi gratia , de illi non resisti decernit , atque hinc jure merito
Porro quod Jausensus tradat interiori gratie numquam resisti, patet ex eo, quod ubique in suo Augustino alterat omnem Christi gratiam esse escacem, si autem omnis Cristi gratia sit efficax, eigo nulli resistitur, etficaci enim gratiae nunquam resistitur. Dogma vero illud, omnem Christi gratiam esse escacem , Jan senio Capitale est, ita
ut unice in illius rei asse rtionem incubuisse videatur. Ex locis innumeris tantum aliqua depromamus . Primus locus habetur lib. I. de gratia Salv. cap. q. tibi sic satur. mne ulterius docet Augustinus, nullam
Christi gratiam essectu operis, ad quod esciendum
voluntatι datur, ulla voluntatis pervicacia frustrari. Et lib. a. de Gratia Salv. cap. 24. in principio: natu ram Gratiae medicinalis , seu Christi describens, pro- , ut contra gratiam Adami , seu integiae sanitatis diit m guttur, lic de ea loquitur . Simul ac pulsat fores . rumpit ostia , reputuantemque domat voluntatem , rollit omnem resissentiam, rapιt eam secum ct ex in νι μω olentem ineffabιlisua υit ue, ac potesatefacit. i Libro etiam a. de gratia Salv. cap. 32. veisias fi emi mez.
67쪽
mentem suam Jansenius breviter , & suetincte expi, nit. Nulla gratia actualis ab Augustino pro illa mera Christi gratia agnoscitur, quam tanquam medicus inis firma voluntati attulit , nisi qua agit, is peragit est um: is omnis alia , qualiscumqua fuerit, ab imo ad
legem, Doctrinamque retegatur is .
Denique libri 1. de Gratia Salv. eaput fi . hune titulum ut statim ad propositionem 3. dictum est praeinfixum habet s quomodo nulla Christi Gratia effectu ea reati ergo omnis Christi gratia est efficax ergo Nulla
est gratia , eui unquam resistatur . Repellit proindδJan senius omnem Gratiam sufficientem. Ne quis vero existimet rejicita'Iansenio Gratiam tantum Molin iee, non Thomsice sufficientem , contrarium ex ipso aut hone manifestum est. apertissime enim declarat lib. 3. de Gratia Salv. cap. I. ante medium ,
gratiam in fano Thomsarum sufficientem non esse gratiam Christi ; Sigraria suseienssie aeripiatur, inquit.
ut fuseiens dieatur, sicut a quibusdam id est nominis dieitur, quod homo dicatur posse ope ri, quam sis aliud adhue necessarium sit, ut de facto operetur. talem DFeient/m fortasse non diseulter S. Agustinus admitteret , quamvis illam esse is veram Christi omtiam , is de qua quassio est, is pernegaret M. Sed ut omnis tollatur ambiguitas , quamvis sirpra quid sit gratia fusciens, insinuatum sit, eam modo in
Gλὰ ia Nonnulli per gratiam sufficientem eam intelligunt, Molini. praeter quam nihil aliud et parte Dei necessarium est ad Acestis hoc, ut homo credat, diligat, vel benὸ operetur, Ac ficiens. haee vocatur gratia Molinistiee sumtiens. Alii suifieientem gratiam appellant illam, quae etsi
Gratia se soIa non sufficiat ad actualiter credendum. diligen- Thomi. dum, operandum 3 stificit tamen , ut per eam redda Ricesus tur homo potens credere, diligere, & operari 3 ita ueες-ν ' p aeter eam , aliquid quidem aliud sit necessarium ad actualiter eredendum, diIigendum , vel benὸ agendum. scilicet gratia essicax, quae tribuit actualiter operari s
nihil tamen requiratur ad posse operari . Glis gratia dieitui Thomsitὸ sussciens. Explicamur haec ulterius i Gratia suffieiens est divina
68쪽
divina quaedam motio , sive quoddam Dei auxilium pquo homo ita roboratur , ut Illud reddat voluntatem proxime, & expedite, plene, & ultimate potentem adactum salutarem in linea potentiae, seu ex parte actus primi, ita ut ex parte Dei, aut grat:ae ad plenum nihil desit, nec plus requiratur: Numquam tamen homo
actum illum in actu secundo producet , nisi accesserie gratia efficax, per quam illud posse sufficienti gratiae ap4plicetur, & ad actum secundum reducatur. Unde gra. eia essicax est ea divina motio, seu illud Dei auxilium, quod hominem in linea potentiae sufficienter instruinctum actualiter applicat operi. Quom modo igitur, inquies, gratia, quae dicitur H sciens, ita voeari potest, cum illud dicatur sussciens, prater quod nihil aliud es necessarium & ecce , praeter gratiam, quae vocatur sussciens, aliquid aliud est neces. aritim ad operandum , scilicet gratia efficax : Itaque
haec gratia non re, sed nomine tantum est sussiciens.
Recte nihilominus, vere ι dc rei a gratia illa quae dat solum posse , licet ad actualem operationem reisquiratur gratia efficax: appellatur gratia osciens. In genere enim principii solum dantis posse operari non requiritur praeter eam, ullum aliud principium, quod tribuat posse operari: quamvis aliud sit ne eessarium, ut illud posse reducatur ad actum , seu quamvis necesse sit, ut is, qui per gratiarn suffientem effectus est potens in actu primo , actualiter , seu in actu fecundo operetur per gratiam efficacem. Exemplum esto in potentia visiva bene instructa . Illa est sussciens ad videndum in ratione actus primi, sive ut qui illa prae litus est , dicatur posse videre s in isto enim genere non requiritur alia potentia, per quam ipse constituatur potens ad videndum ἀν attamen ut ista potentia reducatur ad actum fecundum, hoc est, ut actu videat, praeter eam allud quid pia in necessarium est , nempe
applicatio & motio potentiae. Gratia haec Thomistice sesse iens jam descripta non solum reddit hominem plenῆ , & expedite potentem ad credendum , diligendum , operandum: sunt ejus & xlia , quae sibi vendicat . munera : Conjunctos scilicet semper habet aliquos actus , veluti illuminatior
69쪽
minationem intellectus ad considerandum e , quae an. nunciantur, Vel proponuntur, de excitationem volun
eatis ad eoncipiendum aliquod emendandae vitae desiderium, petam affectionem, alia De ad salutem dispois sitiones. Si enim Deus per interiorem motionem mo4 lmeat, ac illa minet intellectum , de voluntatem excitet; omnino consequens est, quod intellectus moveatur de illuminetur; quodque voluntas excitetur: Bc sic eadem gratia quae ad credendum , vel diligendum est tam tum fusciens, est tamen effieam respectu actuum jam enumeta eorum ζ efficax , inquam, respectu actuum quos producit , subficiens vero respectu ulterioris, seu perse- ctioris opemisonis; quam licet non produc t, eam lavimen producere eomplete, Zc proxime est potens. Jan senius quidem admittere videtur gratiam Nom me sufficientem quantum ad primum , videlicet inquantum est effcax alleujus actus; verum in quantum 4lla gratia est iussiciens a seu proximὸ dc complete potem inducere effectum ulteriorem , ut Thomistae d cent, eam Ian senius omnino aversatur, ac diserte ait,
illam ici isto sensu gratiam Christi non esse. Semper enim in eo sibi constat Iansenius , non aliam esse agnoscendam Christi gratiam, quam illam , qua a- lor, is perauer emaum suum, id est, quae posse, de
agere actualiter operatur et omnem aliam gratiam .
qualiscumque ea silerit, ad gratiam Pelagianam , ad legem stilicet , dc doctrinam ablegat . Liquee igitur ad oculum , hujus propositionis radicem doctrinam hanc esse erroneam omnis Christi gratia est efficax . Sane non omnis est 4sea xt sed si evi caliis tantispee sepositis rationibus in natura distingui mus esse , posse deoperari: ita dc in ordine supernaturali gratiam ponimus quae dat esse, nempe sanctificantem, quae dat posse , nempe sufficientem, quae dat agere, nempe efficacem. Porro gratiam fuscionum a emittendam probans Scripturae sacrae oracula , quotquot gratiam in vacuum reeipi, hominis gratia Dei deesse . varisui Sancto resistere, Spiritum Sanctum extingume testantur .
SoIi enim gratiae suffieienti resistitur sola haec sucis ustatur effectu . Primus to ua habetur a. ad Co
70쪽
rinth. 6. Alter ad Hebraeos i 2. : tertius Actorum I. Ultimus ad Thessalinicenses s. Hanc quoque magnus tuetur Augustinus . Sane ut
nihil dicam de samoso adjutorio quo & sine quo seu possibilitatis, eor eorum peccatorum congelascit, inquit, adversus Deum, o sit is durum adversus imbrem gratis sua , ne fructum ferat ,, . In Psalna. I 24. Sed & libro so. Homiliarum Homitia i a. sic discurrit Praesiui Hipponensis. Cussi per Dei adsutorium in potestate tua sit utrum consentias diabolo ι quare non magis Deo , quam is obtemperare deliberas 3 pollunt ne hetet verba ad illum dirigi , qui gratia ad siste nados dae inonis impetus subsicienti careat in potestate tua est Deo obtemperarer Ecce gratiam fuscientem ad effetium illum obtinendum : ct tamen non obtemperas Iecce Gratiam illam, quae effectu suo si ustratur : Non frustraretur autem effectu , nisi tua pervet se obstaret voluntas . Hic gratia uti renuit, & peccare mavult. Sed de Augustino latius infra ad Propositionesta uesnellianas. Audiatur Angelicus r. pari. quaei l. 62. art. 3. ad 2. aliquis habens gratiam potes ea is non uti, is peccare Si homo gratia uteretur , si media, quae gratia inspirabat, V. G. orarionem, dc aha opportuna adhiberet remedia , Deus ei Gratiam largiretur efficacem, qua principalem effectum obtineret: Quod modo effectus ille non sequatur , hoc voluntariae hominis resistentiae, reni sui, repugnantiae tribuendum est. Aliquis dicitur extinguere Spiritum Sanctum. seu gratiam privare effectu , cum aliquis bonus motus in ipso surgit, ipse impedit,, act. I. vos is semper Spiritui Sancto resistitis is . Lect. 2. in cap. I, priori ad
Thessal. An potuit Aquinas hane secundam directius praede- bellare Propositionem sed de Angelico etiam fusius ad Seuesnellianas. Qvis igitur di hic non videat Thom istas toto caelo differre a Janonisiis Porro absit a nobis , ut gratiam Molinistice susE-
Cientem, quam nonnulli per damnationem Jan senii Canon iratam volunt, admittamus. Per gratiam Tho