장음표시 사용
41쪽
Henriem Andreat Craniis, quondam uel λ-diensis Professor Iurus, religione Lutheranus, . in tractat. de Pace Religionis.
Bona Ecclesiastica, veluti Monasteria, Coenobia, Colle- .gia,& alia id genusbona sacra, a tempore transactionis Passauicnsiuinitae, occupata, & ad pios usus conuersa, ad Au- gustanae Confessionis Status pertinere, dictum est in praece dentibus connexis: cuius occasione hic quaeritur, nec inutiliter inquiritur ; Vtrum bona Deo semel dicata hoc est, E Clesiae,& sacris usibus, atque pauperibus olim destinata deficiente usu, ad quem ab initio data sunt, ad formam patrimonialium di studestu redigi, & 1 Laicis iuste possideri possinit
Negativa sententia communi Dd . saniorum calculo rocepta est, & omni iure verior, quam etiam nouissime propugnauit pio Zelo, nec non rationibus urgentissimis,ICtus longe celeberrimus Dn. Ernestus Cothmann. in Consilio suo . IOO. pag. m. 338. Vbi hanc quaestionem illustrem vocat & a Q. duam, moribus & temporibus nostris conuenientissimam. Matth. VVesenb. conss. 3 Hieron. Schurmeent.I. consi s. Nititur haec negativa subseqq. rationibus. I. Text. Iuras ἀ Canonici in c. Bene quidem. I. ibi . ne unquam praedium, seu r sicum, seu urbanum, vel ora menta, aut ministeria Ecclesia rum, sec. or ibi: iniquum eis enim eo Sacrilegi, instar, ut quae vel prosalute, vespro requie animarum fluarum unusvisique et
merasiti Ecclesiae,pauperum causa contulerit, aut certὶ reliqueris, ab his, quos saec maxime struare conuenerat, in alterum. transferatur,ere. 96, disina. c. Sacrilegium. Φ. c. OmneF. F. caW.1 q.
a quibus textibus constat, res Deo & pauperibus nuncupatas, siue destinatas, sub fulmine anathematas, excommunicutionis
42쪽
pli eorum, quae ablata sunt, a Laicorum iurisdictione, pote, pauperibus
state & possiessione simpliciter, ac praecise exemptas esse. Fimbri haec rebus sacratis iniecta qualitas, talem illis indidit, & quasi 'i insculpsit naturam, ut eam nunquam deponere, nec ad pristinam redire naturam & primaevam sitam recipere condi- tionem possint: nisi si quem casum aduersamque fortunam audaci alicuius spiritu dc mente sacrilega experiantur, quod expectari neque ciuile, neque naturale est ; sed tantum de fa-.icho sit, & si rerum naturam inlucamur, impossibile est,arg. Linter stipulantem. 83 9 sacram vel retiosam rem . de verbor. obligat. ut grauiter respondit Dn. Ern. Cothmann. d. consI . n. aa. o Hq. II. Et hinc est, quod etiam si maxime quis bona fide rem stasto caera cram possederit; non tamen illi usucapio ullo tempore procedat. S. Sed aliquando.I. Inst. de map. se ibi Infern. Rφμ ξψxest. III. Accedit Ius diuinum, Exod. c.3o. Matth. 23. v. 17. Vbi Iehoua tabernaculum fieri iubens,res quoque peculiares templo consecrari voluit; & Saluator CHRIsT VS aurum tem- plo sanctificaridicit. Vnde non obscure colligitur, regulam Quod semel
illam verissimam esse, qua dicitur, illud, quod semel DE OV
dicatum,ad Vsus humanos amplius transferri non posse. Imo humanos
tantum abest, ut rebus secratis abuti liceat, ut etiam non nisi certis personis, cer to & praescripto modo ijs uti permissu sit. 'φη IV. Exemplis haec res illustranda, quibus nobis ob ocu- Exempla d. Ios ponitur, grauissima poena coercendo sesse, qui rebus sacris manus inijciunt. i) Exemplum habemus in P. Cipione in istunt.
eiusq; Comitibus qui cum oppidum Tolossanum diripuistent,aiaultumque auri ex oppidi eius templis eripuissent, quisquis
ex ea direptione aurum attigit, miserrimo, cruciabilique exitu perijt, ita ut res postea in prouerbium abierit: Aurum habet Aiuum M. Tolossanum, dictum in eos, qui exitiosis&fatalibus assiciun k'M- tur malis, & Velut noua, insperata, ac miraculosa calamitate
Praegraaantur. Era=.- iliad. Docet aὶ idem tragicum E a exitium
43쪽
36 ud.ώ exitium regis Cambissis, qui eodem serro, quo Apim in& I. '' gypto violarat, consumptus est, ingens praetcrea illa hominum manus,quam ad templum Amonis diripiendum miserat, subita ventorum tempestate dc arenarum cumulis euersa ac deleta, ut ex hist. refert Dn. Cothman. d. sic. num. 39.
Eiem=ium Idem 3 docet Historia Phocensium, qui propter Delphicum , xh φήη templum spoliatum, partim de rupe seipsos praecipites dede' runt,partim suspensi, partim fulmine icti, partim deniq; igni absumpti sunt ict0rin. Striget. l a.rar Hip.c .26. Dn. Cothri
..tii, Vc Probatur Vlterius exemplo D Ambrosj Episcopi, qui is tibi.ἰἶ Basilicam quandam Imperatori tradere iustiis quasi in eius
potestate essent omni animo sorti dc plusquam masculo re 1pondit: Nee mihi s est inquit ira exedit nec tibiaccipere, Imperator,experit. Domum priuati nulli potes iure temerato, Domum i autem DEI existimas auferendam ' Noli te grauare Imperator, ret putes, te in ea , quae diuina siunt, imperiale aliquod ius habere.
Noli re extiagere, sitasi diutius vis imperare, es' DEo siubditus:
scriptum eis; diva Dei Deo, qua Caesaris Caesari. Ad Imperatorem palatia pertinenx; ad Sacerdotem Ecessae: publicorum illis maenium ius commissum est, non sacrorum. 0'. 33. Canoni ata. in ic. conuenior ipse 2I. vers. Alligatur, Imperatori licere omni a,erc. .& pasam ea ta3. ρ 8 Hieron. Schuris d. conss. 48 n 6. Coth- man. d. consiLIOD. n.2o. Et sicut ipsa Ecclesia Religionis & Fidei mater perpetua est ue ita eius patrimonium iugiter seruandum esse illaesum, grauiter rescripserunt Imperatores Leo &:
VI. Hinc Marcus Tullius in orat. deres. inarus res Nihil inquit. Mortales a Dijs immortaljbus usucapere posse. Quod Ietiam in bonis Ecclesiasticis obtinere, ut in iis usucapio nullo , tempore proced/t, &c. ostenditur ad obiectionem 3. Idem obtinet in rcbus pauperibus consecratis: imo saepe res sacrae in pauperum egestatem, Ut & in redemptionem captiuorum, aliasque id genus calamitates pie recteque expenduntur , con- .
44쪽
serunturque. Vnde tamen affirmativae opinionis assertor - ' bbus non licet concludere, res sacras pro libitu alienari, & in prophanos Vsus conuerti posse. Nam tunc maxime bona Ecclesiae usibus sacris conseruantur, siue ad pios usus transferuntur, quando Vel ad pauperes alendos, vel ad captiuos redime-dos, vel ad fideles Ecclesiae ministros sustentandos, scholas pias erigendas,vel ad scholares & studiosos diligentes iuuandos erogantur,dc impenduntur,teste Dn.Cothman.n.29. Huc facit
exemplum Imp.Tiberij II. qui cum reprehcnderetur,quod ae- Itides '' rarium publicum nimia liberalitate in pauperes & cgenos eA hauriret, dixisse sertur: Nunquam defutura est regio si sco pecunia, quam diu pauperes Eleemosinas accipient. Neque de-- fuit euentus, cum paulo post thesauri ingentes, terra defossi, ei sint patefacti. Phil. Melanth. in explic. Ol. Da. Notanda quoqqe hic egregia ac pia sententia D. Ambrosis, lib.2.4fic. c.28. Quemadmodum salt) misericordiae magnae opus eximiu m est; sic vice versa res Ecclesiae i ta propri os usus
tantum conserre summum impietatis crimen habeta AddeJuκstan. Nouect 7. de non alienanae reb. Ece . Ex quibus omnibus continv i iam recte concludo, praedicta bona Ecclesiastica, & in specie Getesa. ei- quoque ea, quae ante transactionem Passauianam in manus : i 2: Protestantium peruenerund; exemptas esse ab omni iurisdiis usu.nbpossectione Potestatum secularium, cuiuscunque dignitatis, etiam .. his, Imperialis: nec Praelatos bona Ecclesiarum, vel Monasteriorum etiamsi eorum desinet usus, ad quem ab initio deputata sunt) quibus ipsi tantum praesunt, non ppsse tradere Dominis secularibus, yt pluribus idem euincit. Hier. Schurifici. consia'. 8 per tot fContraria Sententia suos quoque habet deserisores, qui hona Ecclesiae in formam rerum patrimonialium redacta Laicorum arbitrio, dispositioni & vsiti subi jciunt; sed quoi ure, qRove praetextu id faciant, plane non video. Audiamus .
Potissimiam mouentur. I. textu l. omnia loca. 3. de paganis mi inio I.
45쪽
te rescripserunt, omnia loca, quae sacris error Veterum depu- taut, rei suae dominicae sociari debere. Vnde concludi possie Videtur, ex eadem ratione, res Ecclesiasti cas, quae non solum errore, sed & falsa, callidaq; Papicularum persuasione, ac stul-ra possessiorum credulitate Sc superstitione aliqua, sacris consecratae sunt, Prouinciarum Dominis deberi: & sic Protestantes siue Augustanae Consessionis Status, non obstante constitutioneReligionis, bona illa Ecclesiastica, quae ante pacificationem Passauiensem, in illorum manus peruenerunt, ad formam patrimonialium redigere posse. Respousio. Ad antecedens respondetur, rescriptum illud Honorij dc Theodosij in d. l. omnia. s. agere de falsis Dijs, Idolis, & templis Gentilium, non Deo, sed daemoniis consecratis, quae perinde habentur, ac si nunquam essent consecrata, vide locum D. Pauli, I.Cori bio .vcyro. Ideoque d. rescriptum non recte extenditur ad bona Ecclesiarum s licet superstitionibus de traditionibus humanis commaculatarum & inquinatarum Veroq; Deo semel consecrata, S. Sacra res. 8. Ing. derer. Hus. ἰPhil. Melanth. in exsic. cap. s. Daniel. art. . Matth. V escnb. d. consil. 37. n. II. Ern. Cothman. d.loc. num 3 . & usibus pauperum deputata, Vancimus. I8. opassim. C. deSS. Eccles Destri cto itaque antecedente, falsum quoque est consequens: Nam sellitati licet eiusmodi res in Papatu, errore dc superstitione aliqua,
Ecclesijs dicatae & consecratae sint, & insuper a posse ribus antiquis spurcitie dc libidine inquinatae, Imo vi,clam,aut precario inuata ac possessae si ni; Exinde tamen non recte inse tur,illas res pro mere prophanis habendas esse,ac proinde in Vsus plane prophanos conuerti posse: Quin potius super sti-.tione expiata in usus pios, quibus consecratae erant, rursus redigantur. arg. c. A. 3Ι. de R. f. in 6. Dn. Ern. Cothm. oc locinum. 2 . Exemplo Modestini ICti, qui consultus super illo casu, ubi legatum ciuitati relictum erat, ut ex reditibus quotamnis in ea ciuitate memoriae defuncti conseruandae causa spe-
46쪽
mcullam celebraretur,quod tamen eo in loco celebrare non licebat, re spondit, legatum illud in aliud & quidem licitum
genus celebrandi memoriam defuncti deputandum esse. I I. Sed regerunt hic bonorum Ecclesiasticorum possesso. oblini. res,quod res Ecclesiae a maioribus suis sint diuinis usibus con secratae. Ergo istis usibus, tanquam causa finali, cessantibus, . cessat etiam istarum rerum natura adsumpta, & res ad pri- sinam, siue primaevam suam naturam facile reuertuntur,ata sum A 27. , lactus ne peteret ad . depact. Quod ulteriussi declaro: In omnibus negotijs,tum. vero inprimis in Vitumis voluntatibus & donationibus, per quas pie que res Ecelesijs relictae sunt, videndum est, quae fuerit testatoris vel do. natoris. intentio, quae affectio, quaeve opinio, quale in largiendo propositum,&quae causa, denique quae ex his com sequentia quaeve cu js consentanea sint, ut eleg. tradit Em.
Cothman. d. loc. n. 3..Iam autem constat, testatores, Vel donaritores facultates suas sub hac conditione, si in usus pios com ferrentur , Ecclesiae relictas fuisse. Ergo hac causa finali, quae. donationis factae rectrix fuit, cessante, vel vana existente, ipsas quoque largitiones expirare, & quod relictum est, heredum lucro cedere, consequens est, per text. l. paterfamilias sa. 6 fideicommiser. 6. . de legata. l. libertosuo. 21. f. Lucius.3. f. .
iis annuis legat. . R. Ex eo, quod res Ecclesiae a maioribus ad pios usus con- Responso. .secratae sunt, Vitiose,insertur,easdem pro libitu, vero usu cetisante, repeti & occupari posse. Nam tempore fundationis tr . z. lim edibus dc successoribus nil quicquam reseruatum est, sed. h. posvnx, omne ius abdicatum & usui sacro dicatum dc mancipatum, αἰὼ
ac proinde successores in aeternum ex lusine praeterea. 23. Vbi Abbas n.3 exre. detur.patron. Mesen b. d. cons 37. num. 9. Ern. eonis ara
thman. d. confaOO. n. 26i Cum tamen Principes de Status 'α ζ Augustanae Confestioni in verbo Dei firmiter fundatae addi-. , rem piam ac praeclaram secerint, quod possessores Vitio-fos e possessione vitiosa detruserint ue non immerito illis ius
47쪽
patronatus in res a Tyrannide ac libidine possessorum iiiiii.
storum liberatas ac vindicatas attribuitur. Bald in c. quamo. 3. num. s.ct 6. extr. de iussic. Coth m. d.l. n. 27. minime vero illis
potestas datur bona illa sibi habendi & appropriandi. Paris de
Puteo de Syndicatsub rubr. deprincip. excesib num.S, obiictio a. III. Attamen ais res Ecclesiae praescriptione quadragenaria vel centenaria a Laicis recte acquiri, ipsi Canones statuunt. Ergo dicendum videtur bona Ecclesiastica a Statibus Augustanae Consessionis occupata,4 Laicorum commercio nequaquam esse exempta, sed tam quoad usum, quam quoad possessionem sine hac enim praescriptionem non procedera certi iuris est laicis patere. Resronso. Antecedens tantum procedit in facultatibus Ecclesiae temporalibus & in commercio existentibus. Gossi in c.semec Linpr. exra. de Reg. Iur. in 6. & ibi P. Peck. n. 7. Secus est in rebus Deo Sacris & pauperibus consecratis: in his enim praescriptio neque inchoari, neque decurrere, neque compleri certo certius est; cum rei vitium ex occupatione &inuasione violenta iniectum,ifides quoque mala,reique sacrae scientia,cu sum praescriptionis impediant. P. Pee dic. & Dn. Cothm.
obi olo 4. IV. Obijci posset, quod bona illa Ecclesiastica non tantum territorijs Dominorum sint conclusa, sed etiam a Dominis illis terrarum hodiernis iuste possideantur; cum tit ius pro herede, vel pro diuiso, legitimus & canonicus sit.
Resonsio. R. Frustra possessores hodiernos eiusmodi titulum praetexere, cum eum potius colorem, quam titulum esse, res ipsa ostendat, cordate recteq; respondit Da Cothman. d. loc. nu.
4 . Schurifaeloe. Nam titulus pro herede vel pro diuisorum demum iustus est & legitimus, si non ei titulus pro posses re iniustus cohaereat,& quasi iniunctus sit. I. nec vigam. I 3. 9. I. f. de hereae tit. Atqui in praesenti casu, titulo hereditatis vel diuisionis, qui praetenditur, coheredet titulus pro possessore
iniustus, qui ex occupatione rebus Ecclesiasticis iniectus est. Ergo
48쪽
Ergo titulus iste,quem hic praetendunt Domini terrarum, iniustus est. Nec ipsos iuuat, quod bona illa Ecclusiastica in ipso.
rum territorijs sitia sint: Paria enim sunt, locum non esse si tum in territorio, Vel exemptum esse. s. cum episeopus deos .iud. ord in 6. mesenb.d cons. 37.n IO. Neque censetur pars iure totius, ubi diuersa patet ratio Nec. Euerhard.m π. legati,n loco, atoto Tiracl. de retra I prox , a b 7 n. ter L cum de in debi to as. ubi Salic. Bald .not . deprobat eleg. Schuris. d cons. g. in Ir.nu I. 2.ct cons. . n. l. erat. I. de immunitatibus Eccles Quid iuris habeant in rebus Eccles Praelati & Administratores Ecclesiae, vide V Vescnb d. v. n. I 2. I3. I .
V. Denique mouere quis posset, quod in Comitiis Spi .rensibus, Anno Is . & in conuentu Augustano,de Anno is 3&rursus in Comitiis Spirae habitis, de Anno Ibuer. & tandem in communi omnium S. Imperii ordinum Concilio Augusta. no,de Anno I 66. & Ratisbonensi, de Anno 1376. Imperator una cum Statibus Imperij, utriusque Religionis asseclas pari-hus priuilegijs donarit, & Augustanae Consessioni addictis potestatem dederit ius peculiares Constitutiones faciendi, resque siuas, prout tunc possidebant,retinendis,& ut in ijs Pomtificia iurisdictio in posterum quiesceret,publica lege constituerit vide Const. Relig. S. i9. Dion eis aber eiuste ZMnhel vern
laus textibus inserendum videtur, Status Imper ij seculares, bona Ecesesiastica, quae ante transactionem Passa utensem ab ipsis occupata sunt,posse in sormam patrimonialium redigere.
49쪽
PR.*onso Resp. Ad hanc obiectionem faede responderi potest. Ceipta alleg. Const. Relig. quae auream hanc pacem religiosam, non ideo induxit, ac confirmauit, ut Ecclesiae& pauperes rebus suis spoliarentur, ac fraudarentur; sed ut Pontifici js res. Ecclesiae olim dicatas repetendi, & in abusu antiquo detinendi, potestas omnis eriperetur abscinderetur. vide hic Dn..