장음표시 사용
51쪽
I97 ean Apulo atque Luceria equites Romanos, homines honestissimos, laudatores videtis ablativus pertinet ad videtis, quoi breviter dictum est pro adesse Dicetis), p. Rosc. m. 27, 74 quos homines indidemne Ameria an hosce eae urbe sicarios Si Ameria, qui sunt ii si Roma, unde eos noverat Roscius' ep. Ep. 5, 2 Memeeliden quendam, indidem hebis, Caes. b. c. I. 24 4 N. Magius Cremona III. 71, 1 C. Fleginatem Placentia, A. Granium Puteolis, M. Sacrativirum Capua, Livius I. 50, 3 urnus Herdonius ab Aricia, IV. 3, 11 arquinium, incolam a arquiniis, VI. 12 6 13 8. 17, 7 coloni a Velitris, Plautiis Iere. 40 ideo ibi hospitem Zacyntho Asin. 499 Periphanes Rhodo mercator dives, Ter Andr. 33 Illam hinc civem esse aiunt 892 qui illam civem hinc dicant, un. 234 Conveni hodie adveniens quendam mei loci hinc atque ordinis, ad quod exemplum Plauto restitutum est Trin. 326 adulescenti hinc, 359 Lesbonico hinc adulescenti, quibus locis in libris est huic restituendum adhuc 872 Lesbonicum hinc adulesceritem quaero in his regionibus, Ubi habitet, ubi hic legitur, cuius
concursum cum verbis in his regionibus ita vitare student editores, ut haec ad sequentia trahant.
DE EG. I, 1, ubi in codicibus, nisi quod Graeciae habent, haec Ieguntur ii fere fuerunt Graecae gentis duces, sui memoria digni videantur . errarunt. qui
Nepoti aut viderentur vel idebantur aut sunt scribendum dui se dixerunt Duplex in verbo fuerunt sententia inesse potest Nam et hoc signissicare ita Aepos poteratiis, quae antea egerentur se absolvisse, quae de Graecae aentii ducibus is emoria dignis exponenda fuissent, et hoc, praeter illos, qui antea commemorati issent, nullos fuisse Graecae gentis duces memoria dignos. Utrum eligimus, recte onitur Dideantur, cum id significetur, quod eo tempore, quo haec scribebat Nepos, omnibus videretur. 0uod si tuerentur vel viuebantur posuisset, aut de illo tempore diceret Nepos, quo eorum vitam exposuisset, quid ibi tum esset Visum, aut quid tum, cum illi vixissent, de iis iudicatum esset; quorum hoc ineptum erat, cum posteritatis iudicium donges sit gravissimum illud sane fieri Olerat et saepe in simili re factum est cum scriptoris iudicium idem esse, quod antea fuerit, raesertim non magno aut nullo totius Inter-
cedente temporis intervallo, per se intellegatur suod si quaerimus, lira sententia
verbum fuerunt obitum existimemus, praeserenda est sines dubio simplicissima. quam altero Oco commemoravimus, cui coniunctivum raesentis unum vidimus accomodatissimum esse. sui autem coniunctivo praeseniis legem de consecutione temporum, quae dicitur, violari utarunt, naturam enuntiati relativi non satis perspectam tabuerunt. Nam haec enuntiata relativa, quibus, quomodo aliquid comparatum sit, significatur in quibus u est talis, ut , apertum est enuntiata esse consecutiva. ad maec autem non pertinet illa lex, quae tamen ne in reliquis quidem exceptione caret, ut enuntiata
ex verbo praeteriti temporis apta tum quoque impersectum habeant, cum etiam de
52쪽
1. PROFESSORUM ORDINARIORUΜ. CAROLUS AUGUSTUS HASE, D prinatim d. senis h. X Iesu Christi Vitam interpretabitur, Imblice tum recentissimam ecclesiae catholicae historiamdd. binis . . i. enarrabit, tum Seminarii theologici exercitationes una cum collegisSS. V. moderari perget die Iovis horis VIII ei IX. LEOPOLDUS IMMANUEL LCKERT D. h. t. Decanus, privatim 1 D-hannis evangelium interpretabitur sen. d. hora VIII; 2 Τheologiam dogmaticam pertractabit, adhibito in subsidium Grimmi V. S. V. libro Institutio theol dogmat. sen diebus hora IX et binis Lunae et Iovis h. III. Seminarii theologici exercitationes moderari Perget una cum collegis V. S. V. LUDOVICUS DIES TEL, D privatim 1 Iesaiae librum interpretabitur quinquies per hebd. hora ΙΙΙ-ΙV 2 Paedagogicen tradet quater er hebd. h. 11-l; publice 3 Seminarium suum paedagogicum diriget die Lunae .QV-V 4 Seminarii theologici exercitationes in Vetere o interpretando una cum collegis S. V. moderari perget die Veneris horis VII et VIII. OTTO FLEIDERER, privatim senis d. h. XI XII Ethicen christianam tradet, publice Xerciliationes Seminarii homiletici die Mercurii . XII, ut .metiei die Saturni . 11 moderabitur.
CAROL. LUDOV. MILIBALDUS GRIMI D. priniatim 1 Pauli epistolami t Romanos et quae Hebraeis inscribitur est,tolam explicabit sexies per hebd. hora VIII IX. 2 Historiam litteriarium novi estamenti quae vulgo Introductio in Nov. est historico-critica dicitur tradet quinis vel senis diebus h. XI-XII.-Denique 3 privatissime scholas examinatorias ad theologiam dogmaticam historiamque dogmatum spectantes habebit librum suum , qui Institutio theologiae ο-gmtiticae Edit. II. Ien. 1869 inscribitur secuturus, sexies et quini quidem diebustiora VΙ-VII vesp. die Saturni hora auditoribus commoda.
54쪽
55쪽
i xx. 4 4 lini ita thri scit pium esset P. SerDumm Gemmum itemque Cat. 1,2P. nudi i eronis, iiiiiiiiii illi Gntiei huic Gai praenomen fuisse constaret, postquam haec ditir riis initu quam mepoli tribuenda visa sunt item ut Hann. 12. 1 Quintius Flamininus pro rito positus) in minoribus editionibus aliquando, quia
Cn. et librariis in P. corrupta esse non satis probabile putabam Praenomina omisi: nunc ita statuo. illud a. ut omnium iraenominum notam iro Singulis praenominibus, quae scribere non liberet, a librario esse positam Aepos enim, ubi primam aliquo loco hominis alicuius Romani mentionem facit constanter Praenomen a P
tivm Cutvllvmque 12. 4. Item, ut homo litteris totus, Hann. 13. 1 historicus vl-pieivs Blitho sine praenomine appellatur, ibidem eadem de causa Atticus; quem Νepos cum praef. I familiariter ttico allo litus esset hi praeter hoc locos et vitam ipsius commemoravit, Cat. G. 1 Hvius de vita et moribus, inquit, liis in eo Π-ώro persecus Sumu8 quem mariatim e e scimus rogatu Pomponii /ttiei. Jnum mirum est quod Att. 18, 3 haec cleguntur Fecit hoc idem septi ratim In
56쪽
aliis ibris ut M. Bruti rogatu Iunium familiam a Stirpe u tinc iacta fon ordine enumeraverit, notans, qui ci quoque ortu quo honores quibusque temporibus emisset, pari modo Marcelli Clavdii de Marcellorum, Scipionis orno Des ubi Maximi Fabiorum et Aemiliorum. Videtur hic eum Iorem secutu PSSE Νepos, quo illi homines ab aequalibus nominari soliti sunt, quamquam tres Marcelli fuerunt Attiei fere aequales, sed ex his unus, quem hic significari Verisimile St. ρο- ierorum superstes et eo tempore, quo epos haec scribebat propter affinitato in Augusti notissimus.7 4, quem locum iam in ira elatione AEditionis ranni QS6 tetigi, laeso scripta sunt Huc ut rediit, praetor factus St, postquam reae vertit , anno Secundis ει Dicesimo. enim Romae consules, Mic Carthiagine suo tannis innui bini reges oretibuntur Hic primum ineptum est de aegibus Carthaginiensium degentes verbifio enim Romae consule et q. s. accuratius edoceri, de praetore nihil adici, cum illi antea obiter commemorati sint, hic in ea re, quae narratur irimarium locum Obtineat Deinde hic unus Iocus est, tu iraetor Carthaginiensium, cui quidem domi res publica administranda esset, a rege diversus fuisse tradatur. Aam Livius XXXIII. 46. ubi de iisdem rebus atque AeΡος tradens ritem praetorem vocat Hannibalem, recte existimatur hac Voce regem Vel Sufetem Significasse qui ipsa Punica voce usus
XXX. 7, 5 Sentitum itiaque sufetes, quod velut consulares imperium ipva eos erat vocaverunt. XXXIV. 61, 15 cum in etes a ius uicendum consedissent et de Gaditani. XXVIII. 37, 2 sufetes eorum, sui Summus Poenis Si magiStriatus,
neque priaetorem Carthaginien Sium quemquam praeter sufetem meque suseiem Latino
vorabulo alio quam praetorim videtur appellasse. aeque enim in iis, quae XXVIII. 30 4 leguntur comprensosque Omnis Miago Adherbali praetori Carthaginεm de Dehendos trauit, erat, quod Meissentiornius dubitaret, utrum dux an suses signifiearetur, et in perloelia libri L CarthaginienSei Hasdrubalem. Masinissam nepotem,
quem praetorem habebant. hominem proditionis suspectum. in curia interem runt recte Hendricum secutus Drahentiorchius Guiatem intellexit. Nam alterum Hasdrubalem, quem, eum illi Masinissae neΡoti interitum machinatum Sse τὴν της πολεως
irmn ατηγία προσλαβεῖ ἐπε ὶόμ θυου Appianus iunci 111 exir. tradat, necato Masinissae nepote omnia eius munera suscepi se vel maxime verisimile est. Orosius IV. 23 regem eiusque uxorem reginam appellat: neque obstat, quod apud eundem superio te capite Hasurubal, Poenorum imperator, Masinissam nepos legitur et antea Car
commemorantur, qui simul et reges et imperatores fuerunt, Vel ut Hamilcar, qui ellum cum Therone et Gelone gessii, quem Herodotus Vll. 165 vocat στοατηγο 'Ali; -κα του Aυυcuvos', Καρχηδονίcυ εο υτ βασιλεα, Diodorus XI. 20 στοατεηγου Polraenu SI. 27, 2 cui est 'I 1ἱλκco βασιλία, Mannibal Gisgonis filius, apud Diod. XIII. 43. Himilco apud eundem XIV. 54, quem imperatorem appellat Iustinus XIX. 2, p. 3, 1. regem item Orosius IV. 6, mago apud Diod XV. 15, qui etiam Iamilcarem, quem
Bomilcar, duc adversus Agathoclem. de quo Diodorus tradit XX 10. 12. 43, rex Poenorum dicitur a Iustino XXII. I. 7, et Adherba ille praetor a Livio XXVIII.
30, 4 commemoratus, de quo supra diximus cum classi iraefuerit, et sufes et impotator fuisse existimandus est Uno loco pilist Livium imperatores Carthaginiensium praetoros dicuntur. XXI. 3. 4 Nos tamen minime te et iuventutem nostram pro
militiari , in imento assuefaceres libidini praetorum, verum Ibi rectis,ime o Idusseribendum dixit et untina recepit imperatorvm eque recte seissent, Ornius eosdem imperatores in Livio reges dictos iudicavit: nam in iis, quae SubSequuntur, quilius hoc probari putat, An hoc timemus, ne Hamilcaris litis nimis sero imperiti immodita et regni paterni speciem ideat, et cuius regis gener hereditari sintretiet exercitus ο8tri, eius sti partim mature serviamus ' in his igitur rege et et perno. ut saepe . mimiam et tyrannicam potentiam significari apparet. Imperatore,
57쪽
Carthaginiensium a nullo antiquo scriptore regem appellat L sunto nisi inui introque magistratu simul fungebantur Livius ne sufetes quidem rcges dixit. Sed ii salso praetorem Carthaginiensium rege 'liscerni existimemus . haec accedunt Zonaras sive Potius Cassiu Dio. in cuius reliquiis eius rei vestigia supersunt r. p. 86 apud Bekkerum. postquam de Iace retulit qua bellum Punicum secundunt compositum est. haec subiungit IX 14 eXir. 'Avυιβας 4 ma τηγορητο παρα
υ π αὐτῶ ι και προς τους Ῥωμaιου. ὁιεβληθη. Iustinus autem XXXI. 2. 6, cum pro- eium esse Hannibalem narrasset, PoStera die . inquit, civitias principem suum actum temporis consulem ii foro expectabat Quam quis aliter Intellegere lotest nisi Hannibalem inito Secundo bello iunico sufetem esse iactum, cum aristoteles Pol. II. I 1 reges et ina peratores Carthaginiensium identidem Voceu τας μεγίστa τιυυάον cub. sufetes Livius intimmum Poenorum magistria tru ei clut consulare imperium. apud Paulum deni iii l. 30ς haec legantur Sufes consul linguia Poenorum. in hoc relii tuorum Scriptorum omnium consensu mihil est ineptius sententiis Hendiici
sei lugii qui hoc uno Nepotis loco moti ille in Carthagine sive Ciarthaginiensium re ivblica p. 316 praeturam Carthaginiensium maiore ni auisse Magisti alum quam sufetum . hic in libro, qui inscriptus est Aristoteles e politia Carthaeiniensium
p. 96, novum hunc et extraordinarium magistratum, ceteris maiorem Mannibali esse mandatum statuerunt. Quem, ut cetera Omittamus, qui Romanus scriptor praeturam dixisset 'am cum Sufetes consulibus comparentur, neces,ario Praetor, si a sufete diversus fuisset. Romani praetoris similis fuisse existimandus esset. Is autein consule mi nor uti Atque hae ipsa res aliud argumentum nobis Iubministrat, cur hunc magistratum a suisti hu ili versum apud Carthaginienses mullum suisses iudicemus Hunc enim praetorem Carthaginiensem domi citem Romanum iurisdictioni iraesuisse ne cesse esset, id quod ego olim in maiore editione Statui hoc ipsum munus fuisse
suseium et nomen eorum indicat, quo iudice significantur quo eodem nomine consules Romani ante Institutam praetura in appellabantur , et Livii locus ex XXXIV. Gl. I supra allatus demonstrat. Praeterea quae et epos deinceps g et Livius XXX lli. 46 8 de vectigalibus et aerari Carthaginiensium ab Hannibale melius adminis irai reserunt, aut quaestori aut summo magistratu sufeti conveniunt. Denique ipsa illa, quae apud Nepotem ii adiunguntur tamquam rex Carthaginiensium a praetore diVersus fuerit, OStqucim rex fuerat, anno secvnclo et Dicesimo, vera non sunt. Quae lugius . 73 et 7 Perverse de aetate Hannibalis intellexit, cum intervallum inter utramque dignitatem interiectum significari appareat. Quo temporis spatio si rex fuisset Hannibal, aliqua eius rei significatio, si non apud reliquos scriptores, certe apud Polybium inVeniretur: non fuisse antequam Carthaginem rediret, silentium Omnium Vincit. Quid autem apertius est quam eum qui ha scripserit, falso regem pro imperator' posuisse Nam inter annum i h. i. 'll. quo imperator factus est Hannibal, et annunt 199 qui proximus est post P. Sulpicium C. Aurelium consules, post quos OnSules Hannibalem domum revocatum irae iorem esse factum apud epotem legimus, ipsi illi duo et viginti anni intercedunt. Ex iis, quae proximis verbis traduntur: Ut enim Romae consules, sic Cartha gine quotannis annui bini rege creti bantur, hoc binos sui se reges Carthaginiensium, item hoc uno loco ceria significatione declaratur; cum tamen Aristoteles regeΝ Carthaginiensium comparet eum regibus Lacedaemoniorum εχει, inquit Pol. II. 11.1 ΚαρχηP. υἱων πολιτεῖα του βασιλεῖς καὶ τὴν γερουσίαν ναλογον τοῖς κεῖ βασιλευσικαὶ γερουσιυ), Livius, ubtinus, Paulus Diaconus cum consulibus Romanorum, neque dubitavit de ea re quisquam neque dubitandum est. In diversas partes discessum si de altera re, quod annui fuisse apud epotem dicuntur. endricus p. 12 et tu ius . in hoc vere traditum censuerunt, cum multum tribuerent Onarae consensui.
Neque onaram vel Otius Cassium Dionem, ex quo illum sua petisse nunc inter omnes constat, in his epotem secutum esse satis probabiliter statuit oetilingiti noster ad Arist. Ol. p. 484 Perpetuam auisse aegum Carthaginiensiuna potestatem
58쪽
praeter Goetilingium, qui uno Aristotele nititur, maxime lesendi Hoerenus in libro eui index est Ideen si ber dies Potiti et q. s. l. 1. 13, ed. quartae) Qui quod
Cieeronem de re p. II. 23. 42 reges Carthaginiensiuiti conferre ait cum regibus Romanorum primum Verum non est Nihil inim dicit aliud nisi triplex rerum publicarum genus, e regali. Ptimati, populari mixtum commune suisse Romanis cum Laeedaemoniis et Carthaginiensibus . tuae res si rege. Carthaginiensium usque ad vitae finem tenuisse PoteStatem demonstraret, eodem argumento unum fuisse Carthaginiensium et Lacedaemoniorum regem ut Romanorum statuendum esset. iraeSertim uia muli Cicero S 3 dicat de unius potestater neque minus recte inde quod Livius reges Carthaginiensium cum consulibus Romanis comparat, alii consules appellant, eos annuos fuisse probaretur. Longe etiam debiliora alia sunt eiusdem argumenta Grave est unum, quod Aristoteles, ubi, quibus rebus Carthaginiensium et Lacedaemoniorum reges disserant exponito nihil diceret de tempore Quod si verum esset, sane rem conficeret Atqui is oeus corruptum ad ios pervenit, ut quid aristoteles dixerit, ex parte tantum affirmare liceat. Haec enim in codicibus deguntur lost verba supra allata. p. a 272 b, 38 4Ρ. Bekk.: χαἰ βελτιου τους βασιλεῖς μητε κατα O UT O εἰ-
Boetiicherus mistoriae Carthaginiensium p. 46 itemque Godoliedus olfluis in dis sertatione de principibus rei publicae Carthaginiensis magistratibus Bonnae anno l857edii p. 8 nihil sane movi attulit Moernerus in libello de re publica Carthaginiensium Halis . I 867 vulgato reges Carthaginiensium neque e unum tantuni unum neque e totam Vitam aegnasse censuit; ex quibus 'oc sane certum est . illud non melioribus quam superiores argumentis robavit molirius Potius ita statuendum est, iis, quae apud epotem leguntur, non leve momentum accedere Vonarae testimonio, quod ego quoque adhuc neglexi; cum tamen mirumque aestimonium non iam grave sit, ut ceriam ei rei fidem iaciat, et Aristotelis aut alius gravioris scriptoris testimoni vi desit, hoc unum constare, aegiam Carthaginiensiuna lotestatem Perpetuam non
fuisse quo temporis spatio circumscripta fuerit, dubium , annuam fuisse omnium maxime probabile essΡ. Denique ea quae apud Nepotem leguntur in Deinde anno post praeturam. M. Claudio L. Furio consuli s ita tantum probari ossunt, si Hannibal aut non statim ut rediit hoc est anno . h. 199, sed 197 demum raeturam acceperit, aut non per unum Sed iturPs annos tenuerit. Iam si quaerimus, quid ex his omnibus rebus epoti tribuere liceat, unum constat etiamsi Verum non sit, annuo fuisse reges Carthaginiensium tamen cum id aliiqantiquis Oininibus ita Visum sit Nepoti quoque videri potui-se uirili gravissimi r- rores quibus praetor Carthaginiensium discernitur a rege et hic pro imperatore ponitur, et inepta sententiarum coniunctio, qua verba V enirn Romu Consule et q. s. iis, quae antea legimus, adiunguntur, ipsi an aliis qui eius Verba corruperint debeantur id et universa scriptoris natura et emendandi huius loci difficultas u hilaro nos cogit Linum est remedium simplicissimum, sed idem violentissimum ut illa omnia postqviam rex fuerat, anno secvnclo et vicesimo. Ut enim Romae consules si Carthagine quotannis annui bini reges creabantur, aut SerVati aut ipsis quoque reiectis inferioribus anno post prae uram , spuria iudicemus. Aliam rationem qua servarentur verba Ut enim Roma consulos, sic Carthagine quotannis annui bini reges creabantur iniit Heusingerus ita enim Nepotet scripsisse ut avis: Hve ulreuiit rex factus est, postgirerm praetor Mercit anno Secundo et NicESimo et praetorem ab eo dictum esse imperatorem. At Romani Scriptores sane Graecarum ciVitatiui στρατηγους proprio vocabulo praetores dicere consu Prunt. Carthaginiensium στρατηγους a Graecis appellatos, quorum unicum nomen ne- imus numquam
praetores vocaVerunt de uno enim Livii loco, qui refragatur antea diximus , sed aut ictatores aut iaces aut imperatorcs. Et dictatorem quidem alii sufetem alii eum, qui simul et sufes et imperator esset appellatum opinati sunt. Quae salsa esse evincunt Catonis loci apud Gell. l. 19 9. X. 24. 7 quibus Hannibal Ost ugnam Cannensem, quo tempore eum sufetem fuisse propter Polybi silentium minime credibile est uictator appellatur. identur autem hoc nomine maxime antiqui si esse, velut praeter Catonem in I viiii columna rostrata cimitatione rantiquitatis laudii 4e.
59쪽
late somposita . . . I p. 38 haec legimus in hunc moilum a viris Hoetis suppleta maxJumus opias sartaciniensis praesente ii manibaleil incititore o-lsorium inulto mari puenfandod vicet'. iraeterea Hasdrubalis lictaturas unis ei Iustinus XIX. 1 7 commemorat. Livii locus XX ΙΙ. 13, ' rectes plerisque corruptus videtur minus ' i' suspectus fuit Frontini Etrateg. II. I. 4 et Hotiator Carthaginiensium cotidie ante ipsa ummenta Romanorum irigerent aciem ubi recte Oudendorpius in curis secundis significari statuit Mannibalem agrigonii anelii sum et annonen huic subsidio missum. quorum ille impertitor Poenorum, hie impertitor novus Carthaginiensium ab Grosio 1V. 7 vocatur. iv, quamquam plerunaque, quicumque militibus Praeest appellatur et magis rem quam dignitatena significat velut Hannibale duce Hamilcare ive apud Liv. XXI. 1, 1. 2, 2 tamen nonnumquam peculiarem habet summi ducis signissimationem, qua Livius dei nnibale
ita impigre rem gente, ut ducem abesse nec cives nec hostes sentirent. At proprium huius rei vocabulum et apud onines scriptores Trequentissimum est imperatoreoque epos ana. 2, 3. 3, 1. ann. 2, 3. 3. 1. 2 neque ullo alio usus est Unum igitur relinqui videtur. ut Nepotem sic seripsisse iudicemus: mo ut rediit, eae factus est. postqvrem imperiator vertit tinn secvndo et Die imo. IJ en omtioeonsules, Sic Ciarthiagine quotunnis innui bini reges creabantur. Ex quibus ea, quae nunc leguntur ita Orta esse possvnt, ut aliquis, qui a Livio XXXIII. 46 in a dein re tradenda Mannibalem pr&etorem diei legisset, hanc vocem regi ascripserit,
deinde alius priaetorem tro rege, et eum proxima regem hic commemoratum esse demonstrarent et seriar se iniui ipse sibi deinceps non imperatorem . sed praetorem legere videreiuri regem pro imperatore posuerit. Apparet auteni cum hac ratione non
onvenire verbaris Deinde anno post priaeturam. M. Clavclio L. Furio eonsulibus. Et eusingerus quidem unam vocem priaefurtim interpolatam iudicabat . ita ut Hannibaleni extremo anno 2004. Ch domuni revocatum, proximo designatum, Diagistratuis non calendis lanuariis, se serius Gnito 19 demuin abisses statu rest hanc artificiosam rationem refutant verba postquam imperator fuerat, tinno secvnu ει
vicesimo quae Hannibalem anno a F sufetem factum esse declarant, quod idem optiine iis Convenit, quae antea narrata sunt, cum anno 200 Iegati Romani de eo essent questi, Hannibalem domum revocatum et, ut redierit, aegem esse factum haeci uina, quicumque alia edoctu non fuerit, ita accipiet, ut nullo longiore spatio interiecto se exceperint. Heusingerus autem, qui liberare errore Aepotem studet, 4Iterum
ei affingit ut de tempore. quo Hannibal imperator erat creatus, quod ira notissimum, erraverit. Fuit qui et praeturam deleret et Meinde corruptum tutaret ex
quinto. quod ne litterarum quidem similitudine commendaturo cuius adeo cupidus fuit ille. ut iii foedis , imum calculorum errorem incideret. Et quae ratio est duplici monili genere Corrupta latuere. quae ad unum revocare licet Itaque totius tria vocabula anno post priaeturam interpolata existimanda sunt ab eodem adiecta. qui rimus regi scripserit praetorem is enim cum rapud Livium XXXul. 45. 8 haec legi9set do Hannihale Irritaverat etiam recenti facto multorum potentium animos praeturam in qua illud perpetraverat Hannibal, ploximo anno utaVit assignandam consulum quibus Hannibalis fugam tradit Livius, nulla ratione habita. Neque quo minus ita statuam. Flecheiseni iudicium me deterret cui in Philol. IV. 324 eiectis praeter praeturam ei iam illis anno post reliqua nimis nude radiungi et haec res tanti videtur ut Nepoti errorem tribuere malit servim haec Omnia eiusmodi sunt ut cauto ac sobri critico. etiamsi tam graviter errasse epotem non credato tamen mutare qui
quam hoc loco non liceat. At idem nunc facile adducor, ut quod adhuc non feci. etsi rem ab aliis neglectam dudum notaveram, initi c. 8 Nepotem scripsisse credam Gnno quarto postqvam Mom profugerat, L. Cornelio Q. Minucio consulibus,
cuna, quod in codicibus legitur, anno tertio, Romanae consuetudini repugnet. Versu irini EPIGRAΜMATIA ROBT quod libri Hannibali subiciunt, et ego quo, que retuli in editione anni a 86 i. 85, secutus non sum codicis arcensis scripturam aue liber, nostri fato meliore mementis. quia, ut multa alia in e libro, coniectura effectam putavi, in quam iam ante inventum hunc codicem alii inciderant suae in universa familia Braeguntur de qua sola praeter arcensem constat, sic distincta antea edebantur:
60쪽
aue, liber noster, fiat meliore memcnto, quo facto vitiose mement eum ablatiVo coniungebatur Itaque i scripsi: ade, liber noster, fato meliore, Emento, ut fato meliore cum imPeratiVo iace coniungeretur, memento nude adiectum gravius
inculcaret Melius Gaium Manere clibrum apud imperatorem quam fuerat antea apud Probum; quomodo Cicer dixit ad Att. IX. 7, 4 Causti igitur non bona est Immo optima, sed getur, Emento , OecliSSime.
Item vitiose scribebatur ultimur, versus Felices, clominum quia merMErE, MnMS.
Nam merere clominum est ominum ibi partire vel ignum esse, qui ominum habeat quae inepta unt Ioc loco. uaae Probum emeruere scripsisse iudicavi, ut praeter alios dixit Ovidius m. l. 8, 24 Unum es e dominis emeruisse Satis Ηetoid. 6, 13 Crimine otiata es emeruitque irvm, Trist. 1 . , 52 Aequantem
superos emeruiSSE Uirum. Ex cuius Tri,tium primo carmine complura Probum in epigramma suum transtulisSe iam ab aliis adnotatum est, velut ex . 3 Diaue 1 vade,
liber, felices ornent haec instrumenta bellos 1 nee fragili geminae poliantur pumice frontes, 2 te liquet esse meum. ATT. , deserui ex Parte OStea, quam iniit tenueram, codicis archetypi scripturam Ipsi autem Fulvitie, cum tibia uestinaretur magnisquo terroribus Deaearetur, tanta iligenti Ussicivm suum praestitit, ut nullum illia stiteri Diauimonium sine Attico, SponSor omnium rerum fuerit. Ne sue enim de futuris litibus dici, ut olim putabam, quas Antonii adver,arii se Fulviae intenturos minati sint, sed de praesentibus et iam intentis, Proxima demonstrant. e autem uestinare hic primaria significatione positum exibtimemuS, qua est uigure vel eligiare, ingere, qua usi sunt ex antiquioribus Caesar b. G. Ill. 4, 6 funees, qui iantemnias u tilos ue- simiabunt. Vll. 22, 2 Mqueis citce avertebiant, quia cum eStinaverant, tormentis introrsus reclucebant, . c. I. 25 7 Bias quiaternis ian oris eae utillvor notis uestinabat et Vitruvius V. 2 3 rcae in quam emittenuia uestinian eque Frmiter, qui 'bidem et I 5 etiam isubstantivum estinas Ῥο, uti, irini uti hoc
illipedit, quod hoc significatu Verbum translate poni non videtur nam . AD AES, verba animum mentemque perterritam atque in fugam destinatam dabere . quae Schneide rus ad Caes. b. s. III. 14, 6 commemorat, non aliter dicuntur atque certae uestinataeque sententiae p. Cic. Tusc. Ιl. 2, 5, opinio uestinata, consilia a bo lum uestinata ap. Liv. XXVIII. 14 9. XLII. 48, 1 hoc est obfrmatu, neque apud Caes. . . VII. 72, 2 per destiniati sunt per intenti, in opere occupati, sed quibus opus iniunctum, mandatum erat, quos per destinaverat Caesar, ii avr iarbeis bestimmton); tum hoc ne aptum quidem esset am ut litibus dativum putaremus, non patitur usus, quia hac Significatione destinari aliqui a aliquam rem dici solet, neque haec imago non magis quam illigari litibus, convenit Latinae consuetudini quae implicari litibus probavit. ablativus autem significaret Fulviam impedirilitibus, quo minu aut discederet aut ageret quicquana, quorum illud omnino in animotion habebat Fulvia, meutrum litibu effici poterat. Redii igitur ad scripturam familiae o istineretur, Superioribus editoribus probatam, quae rei gravitati accommodatis,ima est Contra nihil mutavi in ultimis huius loci verbis, cum nihil apud Nepotem sit frequentius quam mutatum subiectum non poni, sed intellegi, id quod hoc loco fit facillime Sic hem. 6, 4, cum antea te Lacedaemoniis aetatum esset, subiciuntur haec His pracsentibus uesierunt, nempe Athenienses 9, 3 legimus ut pons, quem in Heliasponi fecerat, uissolveretur atque ab hostibus circumiretur Xerxen dicit ;Paus I, 3 suo uctu barbaros pia Plataeas esse deletos, eiusque ictoriae ergo Apollini Monum euisse, scilicet non illos, sed Pausaniam, cuius haec verba sunt;
Lys. 4, 1 Quem cum legisset probassetque, iuerum pari magnitudine subiecit, priora de Lasandro, haec de Pliarnabaκος Dion Q. 3 Itaque cum a Dionysio crv- ueliter Diolatu, SSct, quippe quem venianuari iussisset, illud de Platone. hoc de Diona,io, Chabr. Cum enim e penetraSset Chabriam dicit), ceterae non sunt secutae naves intellegit)i Ep. 10. 1 In quo cum reprehenueretur a Pelopicla.
maleque cum in eo putriae constitere uiceret, nimirum Pelopidas Phoc. 2, 3 Atimque auctu, uiuιακque cmοSthene iam, quem tenebiat, ascendera grticum. Cum iaciDerbia Chiaretem eum suborniaret hic Demosthenes, illic Phocion intellegi