장음표시 사용
151쪽
vulgarem Linguam , Italicam nimirum, usurpasse ad condendos Uersus. Quae omnium vetustissima OEmata Italicae Linguae supersunt . Siculis Poetis tribuuntur. Insuper errarcha in Triumph. Amor. Cap. 4. Italicos
Poetas recensens, commemolat i ἱ-
mam , usumque consonantium vocum
antea disputatum est inter Italicos eruditos Iohannes Marius Crescimbenius, cui supra ceteros ducem suam
debet Mistoria Italicae loes eos. in
ti rem υ dentissima statuit, Siculosa Provincialibus Poetis quorum Vitas Nostra damus scriptas reliquit, utpote qui antea foruere,' universam Poeteos oeconomiam fuisse mutuatos. Et revera Provincialium Carmina fere mni complectitur pretiosus Effensis Bibliothecae Codex manu Xa- ratus Anno CCLIV. eosque novimus scripsisse Versus ab Anno MCX.
usque ad eundem Annum, quum contra , Italicorum Poetarum vestigium vix
post Annum Christi MCC nunc in
veniamus, atque eorum praeterea pau
culi Uersus incomti omnino ac rudes, nascentis oes eos infantiam pro- .ant Clarissimus autem Fontaninius
in lib. primo laes Eloquent. Italic. cap. 7. sequent ostendit Brunetti Latini, auctoritates fretus, vulgarem Provincialium dei Francorum ainguam Anno CCLX fuisse dis pili
diletlevole la piis comune, abe auitigii altri et quam propterea illius sententia est non solum ex ea Lingua Italos derivasse artem Rhyth-m nrum vulgarium, sed etiam, ebe lat. m.
ninium neminem tam enormi sententiae consentientem habiturum, quamquam di archius censuerit, Proviu-cialium Linguam matrem magna enparte fuisse Italicae post Annum CC
Neque enim tam sero emersit, statumque accepit Italica Lingua immo hae a Provincialibus non nisi pauca vocabula accepit, ut jam palam factum est supra in Dissertatione XXXII.
de Origine Linguae Italicae. Et quam
quam multas voces ex Francorum aut
Ρrovincialium Lingua in Italicarumigrasse daremus: non propterea u-ra Matris illi tribuenda forent. Huetius ipse, vir spectatissimae eruditionis, licet Gallus, in Lib. de Origin. Fabular Romanens nostros ridet, quod nimia liberalitate multas Linguae nostrae voces Provincialibus veluti acceptas reserant, quas tamen cum illi tum nos Latio debemus. Exempla ego attuli in Notis ad Carmis a Italica Petrarchae. Denique eos etiam ruet probavit ante Aligerius in Convivio , qui Provincialium Linguam Italicae praeserebant. Ceterum quod est ad Italicorum oesim , non ab re Marius quicola, e trus Bem-bus, peronius , anfovinus , atque , ut alios omittam , praelaudati Crescim benius Fontaninius arbitrati sunt, originem istius a rovincialium imitatione esse omnino arcessendam.
Liceat tamenis mihi addere' id
quidem veri simile, minime verbisertum esse. Iam produxi Lib. primo, Cap. . delia Perseita ossa, verba Petrarchae, quae rursus ei consideranda veniunt. In Praefatione ad Epistolas suas Familiares de Libris a se compositis ille astens, Rhythmos etiam vulgari Lingua a se lucubra tos
152쪽
tos hisce verbis describit Pars muleendis vulgi auribus intenta, suis ipsa legibus tebatur. Quod genus apud Sieulos ut fama es non multis ante
Saeculis renatum, re υἰ per omnem Italiam a longius an Δυ tu apud Graecorum olim a Latinortim vetustissimos celebratum I siquidem O Romanos vulgares blbmico tantum Carmine titi solitos accepimus. Haec etrarcha circiter Annum Christi CCCLX scri-hebat quae Ludovico Castelvetro Mutinensi in Additament ad Lib. primum ros Bembi jamdiu animadversa, persuaserunt, immerito obtrudi Provinciales oetas , tanquam parentes aut agistros Italicae oes eos.
Et ea quidem sibi opposuit Crescim-
benius ; sed quamvis multa commentatus fuerit, nemini hactenus videatur debilitat , nedum confossa Camuetri sententia. Nam quod nulla Siculorum Carmina vulgaria habeamus, ante Annum CC scripta, nequaquam inserendum est, nulla rea pse composita ante Annum illum fuisse. Quot enimo quanta nobis eripuerit tempus , is tantum ignorat, qui hospes in eruditione prorsus est ut omittam, plura condi potuisse se, quae literis minime fueriat consignata Perspectissimum ver Petrarcha habuit, utpote per annos complures in Provincia versatus , quot oetas ea regio tulerat , quoque tempore ii foruere. Nihilo tamen secius, non ab
iis Siculos didicisse artem Rhythmorum scribit sed potius a Latinis
Graecis , apud quorum vulgus in usu
olim fuisse 'hythmos. ipse Petrar-
cha acceperat. Cur nos a Urmemus, quod is longe propior Provincialium Ρoetis inter patres talia a Poes eos numeratus, ignoravit Ac praecipue quum eo nardus Arretinus in Vita antis scripserit ex ipsius Dantis verbo: bibmorum Vulgaritim ta
li coνtim artem circiter Annos centum
quinquaginta ante eum de Aligerium originem habuisse . Epocha ista in eos ipsos Annos convenit, quibus Provincialium Poestarum primi floruere. Quies quod idem Crescim-henius Part. et Libri et Commentar. auctor est, Tusciae non defuisse vulgares cetas Anno etiam CC. Quum vero Etruscis, Petrarcha teste, praeiverint Siculi , reliquum est ut quo tempore rovinci allum P esis vigebat Siculorum quoque Oesis usitata apud vulgares fuerit ac proinde veritate niti, quod et rarcha ait. videlicet Rhylimorum artem apud
bus saltem in enatam fuisse . Neque injuria subdit ille , Siculos e Graecis atques Latinis cis genus 'ce eos di-
Di dicisse , quum antea conspeXerimus , familiares fuisse cum Graecis tum Latinis Rhythmos, ac praeterea V
cum consonarum usum , qua nune R me nuncupamus, sera antiquitate
commendari . Apud ipsos Siculos Saeculo Duodecimo de urrente , ejusmodi Versus a Latinis oecis excultos, paucis ostendam. Rogerio . inclyto Siciliae malabriae Comiti
qui Anno MCI. naturae eb; tum solvit tumulus hac epigraphe ornatus
M leti postus fuit, Roccho Pirro teste in Chronolog. Reg. Siciliae:
LIN ENS TERRENAS, MIGRAVIT DV AD AMOENAS ROGERIUS SEDES, NAM COELI DETINET AEDES.
153쪽
Par est Epitaphium Raynaldi Comi A. Notitia Catanens. Ecclesiae. Ita uitis Anno MCXXVI. rebus humanis exemti apud eumdem Pirrum cinlielmi I. Regis sepulcro, Anno MCLXX. Inscriptio haec incisa est:
HIC TUA ROGERI DUX QUONDAM TEMPORE PATRII OSSA TENET TVMULVS , TUM VLO CONTERMINA MATRIS, UNDECIES CENTUM DECIES SEX BIS MAGIS ANNO, MIGRANS POST CHRISTUM NATVΜ SUB HERODE TΥRANNO e.
Reliqui Versus eodem Rhythmo procedunt. Similis est 4nscriptio Anno MCLXXXIII. posita Margaritae Reginae
HIC REGINA IACES REGALIBUS EDITA CUNIS, MARGARITA, TIBI NOMEN QUOD MORIBUS UNIS c.
Nihil ergo opus sui Siculis to vin Bcialium disciplinae sese tradere , ut artem contexendi Versus αοιοτελευτους
Atque ei addendum est, non Latinos tantum, Graecoc Rhythmici Carminis exempla Siculis praebuisse, ut Petrarcha erudite' animadvertit sed alios quoque Populos in hac ar-
te eisdem reliquis uralis dacem
ministrare soluisse. Nam ultra duo Secula iub Saracenorum Arabum t jugo Sicilia gemuit ad Annum usque M LX quo Messana iis irepta est. Anno autem MXCI. integra Insulati Principum mor mannorum ditionem venit. Atqui certum est, Arabes quoques delectatos Rhythmicis Versibus , quos , in morem nostrorum
consonantibus verbis terminabant .
Sunt apud eos antiquissima Carmina, quae adhuc fidem rei faciunt. Idque vel ipsius Maumetis temporibus familiare fuit: nam testante Marraccio in Prodromo uni de Alcorano agit
Cap. impii illius Libri Signa,
ve Versiculi in istbmum desinunt, qui ut plurimum onsonans us, vocali
ditissimi uetit: in Libr. de Origin.
Fabular. Romanens. sententia fuerit, nos ab Arabum Populo accepisse Artem R,ibmaudi hoc est consonantium verborum rusum in Versibus, ex quo videlicet nefanda gens meliorem Hispaniae partem jugo suo premere coepit quod ineunte Eeculo: Octavo contigit. Eadem quoque Seculo Non sedem fixi in Sicilia atque Calabria . Innumera dixi adhuc exsistere Arabicae gentis carmina es idque
etiam Derbetotius nos docuit. Immo Spanhemius rauctori est, Foetii illis non , inventione etantum, sedis numero Foematum ines Versuum copia ab eis scriptorum quemlibet ilium Populum longe concedere. Et prosecto mihi perquam veri simile videtur,
nos posse non temere Arabum Populo acceptam referre Artem Rhythmicam sive rusum consonantium vocum in fine Versuum quando Eruditi testantur, i antiquissimum esse a-
154쪽
rem, quem adhuc retinent, celebres fuit olim eorum nomen e Literarum studiis , multumque commercii eis erat cum iuropaeis, ac praecipue dialis . Fortassis Si ab eis accepimus varias Vertuum formas quas describit Agapitus a Ualle Flemma
Arte metrica Arabum praeter alios ejus gentis Libros hanc rem celebris est Tractatus Bade Aladini Damamiani Principis Poetarum rapud Ἀ- rabes, qui accurate de usu hythmρ- Mim scripsit . antiquis ver, Seculis post abachum ex Italia Graecorum Imperium, Arabum doctrina tanto talis in honores fuit imi praecipue
Literarum magistri censerentur quod ac commemorandum mihi erit infra in missertatione XLIV. de Literarum fortuna . Addo, non levem nobis suspicandi caussari praeberi Arabes a vetustissimo Populo Judaico Rhythmorum artem usum edoctos fuisse. Supra vidimus di Eterium mulierum Hebraearum 4 Saul caussat victoriae a David relatae . Ibi consonantia Vo- cum Hac de re disputatio proxime praeteritis annis viguis inter doctis simum ti virum alasium Garo solum ac , alios Eruditos. Quod novi Augustinus Eugubinus, et bornius Ludovicus Capellus , clericus . Huetius di alii sensere , Iudaeos ab antiquissimis Seculis concentum hunc Verborum usurpasse in suis Carmini
Anno DCCXIV. Dissertationem edidit in eadem Urbe typis impressam Tom. 5. Memoires, de a terature de P AEadem de Inscript ons. Ibi pag. I 6 multa erudita one , ostendit, in Poeticis Libri veteris Testamenti ejusmodi concentum ies fine Versuum
contonantium vocum usum in Versibus, supra uli vulgo credatur, longe antiquissimum esse, utpote qui a
Judaeis in Syros, Arabes 4Juxisse
videtur. Deinde et Arabum gente
veri videtur similes ipsos occidentis Populos . artem ianes didicisse, milieamdem Populis Septentrionalibus antea didicerint. Nam ad illos in
hisces investigandis oculos convertamus oportet. Certe post Arabes imperium Siciliam arripuere comites Duces aes Reges Mormannici gens nempe e gelido Septentrione olim in Galliam , ac demum in magnam Britanniam , inpuliam atque Siciliam
effusa, dominatione iis in locis fortissime constabilita Ad Annum usque , CXCIV. Normannorum Regum potentia ac sedes in pu Siculos perduravit. in, hoc autem Topulo ediscere etiam licuit Siculis, quando
consentire nolimus, ab Arabica gente mox accepisse Vulgarium carminum rartem. Rhythmorum profecto vulgari Lingua conditorum apud gente. Septentrionales antiquior est i
sus, quam Provincialium Italorum. Ostendunt Germani Evangelia Ab tbm L Theotiscis e Latino reddita
per Olfridum Monachum circiter Annum DCCCLXXX quae cantica revibus Versiculis in voces consonantes desinentibus constant , Alia . quoque
ejusdem generis Foemates ille procadit, quam adhuc Sta seruantur in antiquissimis Codicibus Caesareae indobonensis Bibliothecae ac Vaticanae, immo clypis etiam Geneis a Iohanne Schiltero tradita prostant. Sunt lia apud manos. Suecos, ceterosque Germanos ejus generis vetustissima Carmina Georgius itidem Hic hesius, inter Britannos summae vir eruditionis , in Thesaur Linguar. Veter Septem
155쪽
ptentrional quanquam scribat, in antiquissimis Anglo- Saxonum Versi bus Pseudo- Rhythmos , hoc est , e
Rime, minime reperiri attamen Cap.
24. Grammaticae Anglo- Saxon specimina adfert Carminum , quae ipse Sem - Saxonica appellat , ubi Similiter cadens Occurrit, quale a nobis in fine Uersuum usurpatur. Usserius quoque Cap. 7. pag. 43 Antiquitat. Britann. Eccles ex Vita Beati Albei haec adfert Inde Sanctus Patricius, Archipontifex o patronus totius Hiberniae, Versum sequentem Scotica Lingua, quasi Μοddam oraculum, Legis vigorem habens, cantavit. Quem Verbum familia
Sancti Albet, o familia Sancti telani noluerunt pro se vel bibmice, seu
ioris auctoritatis ei conciliandae gratia, illum proprio ct genuino , quo pronun tiatum ct compostum es a Sancto Patricio idio nate, pro lan late proferemus in medium. Da Scotice canitur ille Versus
Theolai Patrii Nan eis, et beelango brat . Ad hae M abillonius Tom. q. Annal. Benedistin pag. 3 . producit Rhythmum Teutonica Lingua Anno DCCC- LXXXIII. confectum, in quo eundem vocum concensum invenies. Haec
profecto, ultra quam multi sint opinati Rhythmotum Vulgarium antiquitatem oppido seram evincunt. Franci ipsi, antequam Provincialium
Poetarum celebrata cohor emergeret,
ejusmodi Uersus elucubrasse videntur. Bulaeus in istor. Univers. aris. refert Epitaphium Gallicis Rhythmis Frodoard Remensi Historico positum, qui Anno DCCCCLXV finem vivendi fecit. Duo tantum Versus delibatos inde accipe:
EQVIT CASTE CLERC BON MOINE ME ILLE ABBE, ET D AGA PIT LY ROMA IN UT UBE c.
Idem abillonius in Ac t. Sanctor Benedicti n. Seculo . hos Uersus non Ionge ab illis temporibus scripto , ipse arbitratur. Apud eos sit fides.
En ergo unde alteram normam vul
garium Rhythmorum haurire potuerint Siculi ex Normannis videlicet Siciliae ipsi imperantibus, aut ex aliis Germaniae Populis , antequam Politae in Provincia famam suis Car lminibus sibi quaererent. Francorum autem a Germanorum , addeo Britannorum, mores Linguam Normanni probe edocti, hunc etiam ce-seos usum in Siciliam invexisse non immerito credantur. Quartopere e
r ejusmodi hythmis oblectatus fuerit circiter Annum Chrasti C. Gaus redus Mala terra, patria Normannus, sed nomster factus Sicultas, supra innui. Ad Vulgarium Italicorum Carminum formam quod attinet, ne hanc quidem necesse fuit, ut Siculi, ceterique Italici a Provincialibus cetis mutuarentur. Crescim benius Lib. primo Histor Vulgar. ces eos scripserat: Eeli ob ara cosa, ebe 'aude: 7llabori a e visu in Italia alia Proυeueta. Verum ipse re diligentius inspecta, ab ejusmodi opinione discessit in Commentar. Lib. primo , a P. quincto, ubi diserte fatetur, se quo-
156쪽
que agnoscere Italicorum Versus eximitatione Latinorum processisse. Id vero ante illum erudite adnotarat noster Castelvetrus, Iacobus MaZZonius Lib. 2. Cap. 33. in polog. Comoed. antis Addo ego, non e Metris tantum , perfectisque Latinorum Versibus , derivari potuisse Italicorum fot mam , sed etiam ex incomtis, rudibusque eorum Rhythmis. Jam supra ostendi, nullo negotio luculentius ostendere rursus possem Rhythmos Latinos fuit Te compositos tetrasyllabos, penta syllabos e. eosque longe ante tempora Poetarum Provincialium . Sed jam satis superque Dissertatio ista excrevit. Quare unum persequar, Versum videlicet Hendecasyllabum , quo potissimum Ι-talica celis delectatur, praeterquam quod apud Graecos, Latinos occurrit, a Rhythmopoeiis etiam ac Metricis Poecis exculium fuisse, dum barbarica tempora fluerent. Inter Opera alafridi Strabonis, cujus est fama celebris inter Scriptores Seculi Noni, legitur ejusdem pia ratio, equa nonnullos Versus decerpo
Dona poenas Crucis innocens uidi In quo nil foeneris inuinam c.
In his non antlim pedes , sed, numerum habes Hendecasyllabi Italici: quod contingit in Horatiano illo: Iam satis terris nivis , atque dirae c. Et quoniam oesis nostra pro pondae Dactylum adhibere potest in fine hujul modi Versuum , qui tunc propterea evadunt Dodecasyllabi, jusdem tamen temporis atque endecasyllabi, drueeio Italice a nobis appellati s quorum inventum nescio cur archius in Merculano tribuerit i
Sanna rario eorumdem Versuum specimen ex ipsius alafridi Carminibus exero:
LM sis , meminit vestra sagacitas. D mullis egomet sordibus obsitus Donari veniam creas agaciter oeci
Sane in hisce antiquorum Mendecasyllabis rar, deprehendax collocatio nem accentuum s Ua:ure nos dicimus in Versibus Italicis facilem atque patentem Attamen quum primi Poetae Vulgares Versibus paucarum syllabarum praecipue operam darent, ac postea Versum conquirerent, cui
aliquid majestatis ex plurium syllabarum cursu accederet, nullum aptiorem invenere quam Hendecalyllabum C sive is ex duobus brevioribus Versibus confletur , sive alio ordine coalescat illius autem exemplum apud Rhythmorum Scriptores Obvium habuere. Atque ei publici juris fa-εtum volo hythmum hactenus luce Carentem , cujus mentionem feci in Dissertatione . de Ateris Gentibus
Eum descripsi ego e vetustissimo Co- dice Sto Capituli Canonicorum Mutinensium . Tum quae praecedunt,
tum antiquitas Codicis, satis indicant, ipsum fuisse compositum sub initium Saeculi Decimi a Christo nato quo tempore, ut ibi praefatus sum mungari tot impressiones in Italiam, praesertim in Mutinenses fecere. Dodecasyllabi sunt Uersus,
sed temporis ratione computata pares Hendecasyllabis. Inter ipsos autem quosdam sentias ita contexto , ut familiarem in iis texturam ac sonum nostrorum Versuum deprehendas. Ad
haec singuli Uersus aliquid Leonini
praeserunt, quum in unam eandemque Vocalem, ac pari concentu desinant. Tu experimentum facito.
157쪽
circiter Annum 3 a Tu qui servas armis ista, A, moenia, Noli dormire, moneo, sed vi-
Troia, , Non eam cepit fraudulenta Grae-
. Prima quietes dormiente Troia, is Laxavit . Si non fallax claustra se perfida , Per funem lapsa occultata agminari Invadunt Urbem, es incendunto Pergama se Vigili voce invis Anser candidari Fugavit Gallos ex Arce Romu- ea; ri Pro qua virtute fasta est argen-- ea, , Et a Romanis indorata ut ea. . Nos adoremus celsa Christ nu-
, Illi canora demus nostra ubila. Ill us magna si sub custodia, maeci villantes Jubilemus inar-
Divina. Mundi Rex Christe, cu- odisto Sub tua serva haec castra vigilia. Tu murus tuis sis inexpugnabi-- is inimicis hostis tu terribilis., Te vigilante, nulla nocet fortia, i, Qui cuncta fugax procul arma, bellica. cinges haec nostra, Christe,
o Haec cum Iohanne, Theoto eos, se impetraro duorum iis sancta veneramur pignora, , Et quibus ista sunt sacrata nus, mina sa).
Et ne ipso nihil valent acula. o Fortis juventus, virtus audax belo lica,
, Vestra per muros audiantur a , mina
o Et sit in armis alterna vigilia, es fraus hostilis inaees in .adat
, Resultet Echo comes eja vigila. is e muros eja dicat Echo, vigila. Dissertationi huic postremam manum imponam, colophone addito non vulgaris pretii Rhythmo nempe Historico vulgato, quem ex eodem ipso Codice vetustissimo Capituli Canonicorum Veronensum , unde alter de Laudibus Mediolani depromtus est, descriptum ad me misit supra laudatus Bartholomaeus Campagnota , multis titulis de me bene meritus. Anno Christi DCCCLXXI. Italiam totam, immo Wreliquum Francorum Imperium, concussit detestandum facinus Adelgi si rincipis Beneventani, qui Ludovicum ΙΙ. Augustum, quanquam tot beneficiis in ipsos Beneventanos collatis illustrem, utpote qui Saracenicae gentis cornua fregerat, ejusque acinaces ex eorum jugulo averterat, ausus est seditione commota comprehendere,' in custodiam tradere. Sunt
158쪽
Sunt, qui hominem excusant, culpamque in ipsum Augustum, ejusque Conjuge rejiciunt, ut ex Erchem-perto, ex Annalibus Bertinianis,
ex Anonymo Salernitano, a me edito art. II. Tomi II Rer Italicarum , sublucere potest. Et revera quum Adelgis nihil intentare contra Ludovici vitam animus fuerit, sed timorem tantummodo ac vim ei inferre, ut ex Urbe regione Beneventana excederet excogitare liceat, non defuisse aliquam justae irae caussam, aut ansam Principi Beneventano Attamen vix nemo fuit, qui non horruerit, audiens tot oppobriis oneratum, ac dolose captum, ut i dem Erchem pertus scribit, Augussum sanctissimum trum, Ialυatorem scilicet
tem. Hanc tamen sanetitatem infra in eodem Ludovico minime agnoscit laudatus Erchem pertus. Hoc ergo facinus usto Rhythmi Alphabetici, seu Abecedarii, nunc evulgandi, de scribit, synchronus profect5, ut res
narratio ipsa suadet, sed simul sermonis Latini imperitissimus. Ego Rhythmum ipsum, qualis in Sto
Codice Veronensi habetur, accuratis si me descriptum, ne una quidem liter immutata, Lectori sistere decrevi , distinclis duntaxat Versibus , a MSto indiscretis, ut hoc onere Clarissimum Marchionem Mamjum levem. Sed cille hei etiam inspiciat velim, quot erroribus abundet frustulum istud antiquitatis, partim Aultori, partim vetusto Librari cribuendis
Rhythmus de Ludovico IL Imperatore per dei chim, seu
Udite omnes fines terrae si errore cum tristitia, Quale scelus fui fastum Benevento Civitas Lliud uicum comprenderunt sancto , pio Augusto. Σ Beneventani se adunarunt ad unum consilium
, Adalserio 3 loquebatur dicebant Principi
Si nos eum viυκ dimitemus, certe nos peribimus
Celus 4 magnum preparaυit in issam Proυiuriam Regnum sue y nostrum mobis tollit a nos babet pro nibliuis. , Plures sy mala nobis fecit . R Rum est, ut moriad. 7)Deposuerunt sancto 8 pio de suo Palatio , Adellario illum ducebat usque ad Fretorium , Ille ver gaude 9 visum tamquam ad martirium
Exi e i Legendum puto horrore. a Si Legibus Mail eji amici parendum est, aseus i scribendum erit. Sed iis legibus veteres rigide se obstrinxisse mini
pro celas, Et puto. Vide Annales Bertinianos, isnonv
mum Salernitanum. 6 Plures scribe plura.
Idest moriat, cum bona Prisciani venia. 8 Pro sanctum pium, idest Ludovicum Augustum, quem QErchempertus I. .s
159쪽
, Exierunt 1 o Sado, aducto sis inoviabant imperio. , Et ipse sancte pius incipiebat dicere :
is Tamquam a latronem venisis cum gla i s se ossibus. Fuit iam nam cie tempus, vos alte υit Iah in omnibus r modo ver IMrrexistis adverstas me consilium. si pro I 3y quid causam ullis me occidere. Generaei erfidelis si veni intersidere o Ecclesie ue an si Dei enio diligere , Sanguine veni indicare , v d se per terram fusus es. alidus ille , temtator Is ratum adque nomine
is Coronam Imperii sibi in caput ponet, siue Sc dicebat Populo:
, Ecce Dinns Imperator.' asstim I7y obis regere . Leto animo habebat I 8 de illo quo fecerat. - Demonio Isth vexatur , ad terram ceciderat. Exierunt mutiae turmae videre mirabilia.
o Magnus Dominus et o Iesus Chrastus judicavit judicium. , Multa gens Paganorum exit in a I Calabria, , Super et a Salerno pervenerunt possidere Civitas. Iuratur, set et est ad Sancte Dei Reliquie, Ipse Regnum defendendum , alium requirere. Tom. VIII. V DE
io sado, seu adoan, S dare, Princeps
Saracenorum tunc BeneUenti captivus. Narrat etiam nonymus Salernitanus,
ejus consilio ad hoc facinus usum esse Adolgi sum. ii Sadocto innυiabunt, Quid ei scribendum sit, majori otio fruentibus divinandum relinquo. Num qui obυiabant
ir Pro alle aυi. Beneficia innuit in Be-
13 Elegantiae Tullianae. Scribe pro qua
si Ueni illum interficere, qui huc venit, ut Ecclesias sancta Dei e Saracenorum jugo eriperet. Hostium tuorum sanguinem, qui super terram fusus est, veni vindicare. 13 Q iis tentator iste Num Adelgi sus, an Seodan, aut alius quisquam Nollem faciunt verba illa ratam adytis pro a
i5 I ro onit. 17 Latine volens efferre Italicum ti polsorreere, ignoravit, an illud vi Accusativo responderet potius quam Dativo. 18 Pro abibat, ut puto, laetus de illo, quos secerat.
1ς Et ei incertum , fueritne Adelchis
Princeps, an Seodan, vexatus a Dae monio.
ro Scribere Domnus, ut mensura prioris Uersiculi rectius procederet. Sed leges Syllabarum video alibi neglectas. Scri bendum quoque foret judicat judicium. 21 Pro e Calabria. 22 Exeunte supra memorato Anno DCCCLXXL Salernum obsidione pressiam est a Saracenis quam solvere demum coacti sunt, regresso adversus illos udovico Augusto. ro possidere scriberem obsidere. r 3 Stropha haec spectans ad literam T. supra desideratur. Nescio an suo loco sit restituenda. Uidetur autem ei in nui sacramentum, quo se se obstrinxit Ludovicus, se indiuam aliquam ex ca
lumnia, quam tuu patiebatur, Numquam
exacturum, ut scribit Regino. Ceterumnaanc est haec Stropha in aliae inte rae fortasse desiderantur neque enim Rhythmus per reliquas Alphabet iit ras progreditur.