장음표시 사용
141쪽
M lonis quoque Elnonens Monachi
Versus O concentu elaboratos An
no Christi DCCCLV. refert idem Mabillonius in Annalibus Benedictinis ad Annum DCCCLXXII. Vide etiam Formulas lV. XU. Tomi II. Capitular Balugii pag. 3os. Non eae quidem sunt Formulae, sed Rrythmi duo , summam barbariem spirantes , atque, ut opinor , ab indoctis Librariis mirum in modum deformati. Supra vero commemoravi Notherum Balbulum Coenobita Sancti Galli, qui sub finem Saeculi Non , atque initium Decimi , Sequentiarum Librum edidit, ab antiquis laudatum, Clariss Uiro . e-Zio Part. prima Tomi primi Thesaur Anecdolor. Novissim editum. Ejusmodi Se uentiae quas Hymnos
licentia compositae sunt sub variis metris. Unam ex iis eligo: Sanct merita Benedicti ine taVerendae sanctitatis, Acmonachorum Praesulis,
Atque nosse Organa Ura concrepent.
Ttili natum gen tria. Domina Mundi Roma θυί alitrix. His ergo praeventus optimo
Sancti D, ritus dono c. Anno DCCCCXII. finem vivendi se cit idem Notherus , cujus Epitaphium metricum abillonio debemus in Annalibus Benedictinis editum his verbis
ECCE DECVS ATRIAE NOT ERVS DOGMA SOPHIAE, UT MORTALIS HOMO, CONDITUR HOC TUMULO. IDIBUS OCTONIS HIC CARNE SOLUTUS APRILIS, COELIS INVEHITUR, CARMINE SUSCIPITUR.
Plura ejusmodi nullus dubito quin
haberemus , scripta longe etiam ante Notherum , nisi tempus, cui tot pretiosa succubuere , levia haec quoque nobis invidisset. Unum illud San- Gallens Coenobium celeberrimum, in quo Notherus vixit, alia suppeditare ei potest ab Henrico Canis edita, ac deinde in Bibliothecam Patrum inlata . Illic Hymnum legas
ab Harim anno Monacho compositum
floruit ille circiter Annum DCCCLXX. cujus L sunt primi Versus :
Cum natus esset Dominus Turbatur Re incredulus. Magi tulerunt munera,
suos sella duxit praeυia. Eodem
142쪽
Eodem ordine consonantium vocum
p cedunt reliqui. Sunt ibi & alii
Hymni aliaque Ge aiata , eamdem verborum texturam praeferentia, aut eodem Seculo X aut . composita' ita ut jam abundet, unde eorum opinio male consuta nobis videatur,cihi ubi aliquid Leonini concentus audiunt, illud continuo ad Saeculum XI. subsequentia ertinere sibi persuadeant . Edidit quoque Canisius Carmen Salomonis Episcopi Constan-
tienss, qui currente Anno DCCCXCV. florebat. Exἰmi Antisses , has ace*e. Dado salutes s Conseriptas uri P a Salomone uia si c. In reliquis idem est artificium misce junge Inscriptionem positam Emmae Francorum Reginae Anno DCCCCLIV. quam profert abillonius nuper laudatus. Ejus primos tantum Versus exhibeo:
SANGUINE CHIARE IACET HIC EXCELSA PROPAGO, FRANCORUM POPULO PRODITA DE AROLO e. Quod si plura id genus Epitaphia
cupis, ad ejusdem abillonii Analecta Consule etiam Annales Trevirenses Broweri, qui multa adfert Seculis Octavo, Nono, Decimo composita. Eodem autem Saeculo Decimo floruit rodoardus emensis qui in Carmine de Vita Sancti Columbani multos interserit Versus, eodem artificio elaboratos quod praestitit Rosvitha , incomparabilis
ejusdem Seculi Sanctimonialis in Car- in mines de Gestis Dddonis. En duos
tantum illius Versus :Postquam Re Regum, qui solus ν
Per se unctorum tramutans tempora Regum c.
Finem vivendi fecit Anno Christi DCCCCXCVI. Sanctus Gebehardus Constantiensis Episcopus, eique tune positum fuit Epitaphium , a Canisio
DEBITA PARS TERRJE FALLENTIA TEMPORA SPERNE, ET MEMORARE VI 2E QVAM TESTATUR CINIS ISTE. GENTIS HONOR NOSTRI IACET HIC, GENTIS DOLOR ATQUE PRAEFUIT HUIC URBI, CUNCTO SED PROFUIT ORBI e.
Adelm anni Seholastici isthmum alpha ex ictim , a praelaudato Mabillonio inter Analecta editum , supra memoravi. Is ad Saeculum XI. spectat compositusque fuit circiter Annum XXXV. Tres Versus stropham conficiunt, ac singulorum finis simili syl laba constat, uti e prima stropha con stabit: Armon ea facultatis adis rante gratia Refer Viros cillustres. Literarum
lumina, suos recent recordatur mens dolore
saucia c. Consonas quoque voces in fine Rhythmorum invenias, quos Sanέtus Ful-bertuS
143쪽
bertum ante indelm annum elucubra Versuum consonantium, ut pauci nu-vit. Similem hythmum circiter Annum Christi LXXV. Landulphus Senior Historicus Mediolanensis procudit in fine Libra 'imi Historiae a me editae Tomo I Rer Italicar. Accipe priorem stropham :Iesu Ch isse, plendor Patris, via, veritas, o ita
omnium Redemptor sis cunctorum aequitas, Uuiυerses, qui te quaerunt, tum replet Caritas.
In primo versu legendum est ἰta
veritas. Eodem metro ceteri procedunt. Sedis idem an dulphus Lib. 2. Can. 5. refert Cantilenam hoc est Ri ythmum super flatum Regis inbeν- D. in quo describendo non semel peccavit antiquus Librarius. Vix dubito, quin ejusmodi Rhythmus confectus fuerit, quo tempore ex Regno Italiae excidit Adetherius Berengarii
II filius Italiae Rex, id est circiter Annum DCCCCLXII. Hos ibi animadverte Versus, in ejus contemtum more veterum Romanorum Mediolani cantitatos: Te, Albeνte, decet nemus,
Pro infamia ino erit Te decet alga igni. Pro Regina nunc Latina
P o Regali sceptro nostro Fruere jam navis rostro os c.
Labdulpho synchronus suit Benzo Pseudo- Episcopus Albensis, qui prae cipue hisce Rhythmis delectatus est in lutulento Panegyrico Henrici V.
Germaniae Regis, Tomo primo Scriptorum Rer Germanicar Menkenii. Et sane eodem Saeculo XI. ita homi Res capiebantur harmonia ejusmodi Tor73. VIII. merarentur Musis addicti, qui Carmina sua hocce, ut putabant, ornammento destituta vellent. Cujus consuetudinis testem luculentum dabo Othionum Monachum ant- Emmera- mensem, cujus opera evulgavit supra laudatus P. eetius Part. II. o mi III. Thesaur Anecdolor. Novissim. Florebat Monachus iste Anno Christi L. post se Carmina complura reliquit, in quibus plurimos Versus consonantes invenias. Is autem in Carmine de .ctrina Spirisnalicia haec verba loquitur: Poνro quod interdum subiunges COMSONA VERBA, sua. NUN ULTORUM ,ἰmiusdem rat USUS,
Ut vides, Consona Verba apud veteres appellabantur, quam nunc mobis Rime dicuntur: atque ejusmodi oe eos currente Seculo XI. antiqua erat Con-buetudo. Quare id mirum, si subsequenti Seculo XII. familiare in Italia quoque idem studium fuerit Musarum cultoribus. Vide Donizonem qui Anno MCXU Poema contexuit de Vita Comitissae Matbilais Animadverte, quibus Versibus Guillelmus Apulus Librum Quinctum de μνmannis concludat Vide etiam innonymum , qui circiter Annum CXXVII. Poema struxit de Exe dio U/bis Comens o uti x Radulphum a domensem , cui Via Taneredi Principis debemus,
circiter eadem tempora metro ac prom
144쪽
Italicarum, praecipue Tomo V. Legas quoque velit Rhythmos quosdam, a venerabili etro Clunia censi Abbate circiter Annum Christi CXXX.
compositos, in quibus eumdem vocum concentum invenias. Praetereo innumera alia cum Metra, tum Rhythmos, eodem artificio elaborata, mihique e monumentis Saeculio X. x subsequentium collecta, ne nimius sim
Nihil tamen dissimulandum . Pleraque ex his Carminibus, Rhyhmicis aut Metricis eo tantum artificio constant, ut unica syllaba in medio Versu adhibita sonum reddat similem syllabae claudenti, aut par tantum syllaba duorum Versuum finem occupet Quum vero, ut supra innui singulari fortassis appellatione Leonini Versus ii dicerentur in quibus geminae syllabae longae, aut tres, si penultima brevis foret, sono aequali sibi responderent in medio & fine Versus, aut in fine duorum Uersuum: dubitatio adhuc superesse potest sitne hujus artificii inventio aut persectio tribuenda Leoni arisensi obtae, qui circiter Annum CXC. ο- ruit. Verum quonam justo titulo in Leonem hunc transferenda sit ejusmodi gloria, non video, quando tot alii mihi occurrunt, qui ante eum Metra aut Rhythmos pari condidere artificio. Nam quod est ad singulares Versus consonis vocibus contextos, in iis angendis leonem plu-
rimi praecessere. Et primo quidem Italia ipsa nobis continuo exhibet M a istrum Moysen Bergo mensem, Auctorem Carminis de iuuibtis e gomi, a me edit Tomo . Rer Diali carum . Scribebat ille circiter Annum Christi CXX atque is sane in fine Uersuum consectatus est dua
rum syllabarum perennem concentum.
Nee in L absque modo sedes fuitare supernas oc. Eodem pede procedunt reliqui ersus Sedis antiquiores sunt, quos in
honorem an in ulli Episcopi Mo-guntini illelmus almesburiensis Lib. primo de Gest. Reg. Angi circiter Annum CXXVII. scribebat se a pueritia audisse videlicet: Antistes ullus , quo non es saucii ον
Vetustissimus quoque Versus est, quo usi sunt non pauci e Germanicis Imperatoribus in suis Sigillis. Ex emisplum dabo petitum ex autographo Diplomate, quod in suo Tabulario adservat Capitulum Canonicorum Lu
Diploma Conrario. Augusti, quo privilegia confirmat
Canonicis Lucensibus, Anno C38. IN Omine Sancte edi indiυ due νἰ
nitatis Chuonradus diυἰua μυente clementia Romanorum Imperator Augustus. Quia dece Imperialisi magnis-eentἰ loca an Ta ditare atque venerar; , se nnui s. Cbrisi aut de animabus suis curam atque sollicittidinem gereνer ideo dignum duximus moti in presenti a
145쪽
stum in aliquo locupletare, ut O ipsis, pro quibus donatum es , ad Urigerium, nobis ad emedium νincia sempiter-
nitisne dilectae Conjugis nostrae, mulque Consotiis nostri Regni istae,rensirmamus predicto sancto Loco, seuti olim go, Lotharius, atque rimus
Otto, Secundus, a Tertius, necnon Heinricus, recessores nostri Reges Imperapores pro emedio animarum Adelberti archionis o Beriae C mitissae, ne non suarum, dederiant Beato Mari in Pontifci , Ecclesiaeque
Imperatoris August. Kadelabas Cancellaνius vice Her mann Arob υἰβορ ebicancellari νeeogMυis. Datum VII Kalendas μνι ἰ, . no om nicae Incarnat ouis MXXXVIII. Indictio. ne VI. Anno Domni Couonradi Regni XIV. Imperii XIII. Actum ad iam Venariam in Comisatu Lucens, feliciter. Amen. Non in medio, sed in extremo Bllatere membranae pendet ulla plumbea, in cujus antica parte visuntur imagines duorum virorum , altera quarum manu tenet pomum, altera sce
tanam circiter Annum CX. literis consignavit, editam Tomo primo Gestor Dei per Franc similibus Verfi-bus prosam suam interspersit, quorum pars in margine, pars in ipso textu legitur. Nonnullos profero: Nee kυhem tactus mynaldus, sis factus, Abiurando Deum, se probat esse reum. id faceret Tureus, Populusque per omnia pureus Mi sua terga daret, quo venerat O
146쪽
Ita mausredus Malaterra, qui circiter Annum XCIX Historiam Siculam scripsit, editam Tom. V. Rer. Italicar pares Versus nobis exhibet Lib. 3. Cap. 3. Hos paucos audi I de nimis hoc culpo, quamυis hic alia sculpo. e rabibens viso eum far iuncta
nuste. Nam quos e iungit, sententia nulla repungit c. Sed tumulo Beatricis Ducissae Tusciae Anno LXXVI. vita functae Pisis positum fuit hoc Epitaphium:
QUAMVIS PECCATRIX SUM DONNA VOCATA BEATRI xIN TvMULO MISSA IACEO QUAE COMITISSA
Ita Carmen in Ivonem Dionysianum mAbbatem. Anno MXCIV. interfe-Hum edidit Clarissimus Mahillonius,
in quo prior Versuum pars subsequena respondet Paucos clancum set go: sui nondum norat, sub quale artadelaboνat Occultam illa fat damnata μυillae Et uem scintiliae Fularum corruat ille σύ.
Pariter in ejus Epitaphio legitur: Ivo GRAVIS SORTE CRUDELITER OBRUTE MORTE, QUEM TEGIT HAEC PETRA , FELIX HABEARIS IN AETHRA e.
Ad hae in Dissertatione XXXVII. de Hospitat evulgavi fundationem Brephotrophii factam Mediolani Da- theo Archipresbytero Anno Christi DCCLXXXVI l. Duo Vertus in illius Redis pavimento inscripti leguntur
SANCTE MEMENTO DEUS, VIA CONDIDIT ISTE DATHEVsHANC AULAM MISERIS AUXILIO VERIS.
Praestare non possum, Anno eodem DCCLXXXVI l. hosce Versiculos fuisse illic scriptos attamen verba illa; te albetis viventem illum indicare videntur. Quod ubi statuas, jam tenes, quantam antiquitatem praeserant Versus, quos nunc Leoninos appellamus. Ita antiquissimi erunt sed temporis Ora carentes, Versus in Musivo scripti , quos an vinius legebat in Claustro Monasterii Lateranensis exesos jam atque cadentes:
CANONICAM FORMA Μ SUMENTES, DICITE NORMA Μ, QVAM PROMISISTIS, HOC CLAUSTRUΜ QUANDO PETISTIS.
Reliqua eodem concentu continuantur. Ira Pluribus congerendis tempero. Ad
147쪽
alteram versifieandi rationem quod attinet, videlicet statuendi consona verba in fine geminorum Versuum neque ei desiderantur exempla longe ante Leonis arisiensis aetatem Profecto circiter Annum LV. hoc est, centum annis ultra, priusquam Leo ille nomen suum Parnasi daret, Versus in Italia conficiebat celebratissimus vir Sanctus e trus Damiani, postea Ostiensis Episcopus. Atque ex eo habemus multa Carmina, Hymnos, Rhythmos varii metri eaque fere cures consonis vocibus contexta . Sed potissimum considerandus nobis est ejus bibmus stipe Salutarione Angeliea, num. 3. in qu perfecti Leonini Versus occurrunt. . e Damia flἰi, Sancta Mundo nata,
Virgo prudens, sobria, Iosepb desponsata ,
Adsalutem omnium in exemplum data, Supernorum civium consors jam pro
Maria o miseria per te term natur, Et misericordia e te revocaruν c.
Audio ejus Carmen M. ad eamdem Sanstissimam Virginem: miseratrix et i dominatrix pra eiρ dictu, Ne deυ lemur et: ne lapidemur grandinis ictu es e. Haec videant, qui contendunt,majores nostros a rovincialibus didicisse usum consonantium vocum . Mabillonius quoque in Annalib. Bene- diffinis, Epitaphium prodidit adhuc C marmore insculptum Alberti Abbatis Miciacensis, qui Anno XXXVI. naturae debitum solvit, non absimili vocum collocatione distinctum:
HIC IACET ALBERTVS QVONDAM REGALIA SPERNENS, PRUDENS ATQUE IVS, TANTUM COELESTI CERNENS, MUNDI DIVITIAS CUM REGALI DITIONE GEMETICA PRIMAS SPREU 1 PRO RELLIGIONE e.
Florebat Anno XCV. Baldricus Andecavensis Abbas . cujus Carmina edidit u Chelaius Tom. 4. Scriptor. Franc. In his quaedam concentum vocum in fine Versuum exhibent.
Primi Epigrammatis bini Versus sunt hi:
In retulo multi cum soli citudἰue quadam Di eisdP θν em semperi metantum ab Adam c.
Ita in Carminibus de morte Mathil-dis Abbatissae Condomensis Anno MXII. compositis, is suora laudato Mabillonio Tomo quincto Annal. DBenedimnor evulgatis. idem co
centus occurrit: Si dae mae cuiquam coelesti regna
Defunctum quemquam A carmina mo- ην iuvarent c.
Floruit eodem Saeculo Christi Undecimo ualdo Corbejensis Monachus qui Vitam an mons charii Episcopi Hammaburgens metro contexuit, editam a Lambecio. Is in Praefatione lusit Versibus eadem finali consonantia distinctis. En exordium: Dulce tuis, Alberte, decus, jubar Hanivaporum a
148쪽
Gloria Pont eum , Regum venerabile
Vide etiam Epitaphium Beati Lan-franci Archiepiscopi Cantuariens celeber mi, a Sancto Anselmo itidem Archiepiscopo circiter Annum LXXXIX. compositum. En primos Versus:
ARCHIEPISCOPI NON DIVITIAS NEC HONORES LANFRANCUS SUBIIT, SED CURAS ATQUE LABORES. NATUS IN ITALIA, AΡIENSI DE REGIONE CIVIBUS EGREGIIS, ET HONESTA CONDITIONE c.
Rhythmos quoque etri Abbatis Clu
nia censis nuper memoratos vide. Inter ceteros unum commemoro de Re
sinet iove Domini, in quo hi Versus: Lumen clarum tenebrarum , sedibus esplenduit,
Est ibiis alius Rhythmus similis uhonorem Matris Domini, sub nomine Prosae editus . Haec autem circiter Annum Christi CXXX scripta fuere. Ita Johannes Severanus in Libro Memorie acre di Roma pag. 314. Inscriptionem reser Anno MCXXVIII. positam Iohanni de Crema Cardinali in Sancti Chrysogoni , cujus ecce verba e
BONE SALUATOR NOSTRAE SALUTIS AMATOR, FILI CHRISTE DEI PARCE REDEMPTOR EI.
Et apud Canisum Antiquar. Lection.
TOm. 3. Part. . novisse editionis,
Carmina leguntur Metelli egerseensis Monachi, qui Anno saltem CLX. floruit, hoc est, ante Leonem, sive Leonium Gallum . Ibi hyamici
Versus complures Faucos audi: Laudabunt alii clarum genus at mih tine Ch=isi jugum dat erba Camoenae. Ddereae patriae eiυes abolere redebat, Per quos pacem rebus hahebat.
- moebai se utilii tamen, frigente fa-oilla, Tamdem mota procul misat illa Oe. Sed longe ante haec tempora compositi videntur non absimiles duo vem P mus, qui Capuae adhuc leguntur:
HOC PIUS ANTISTES, CLERI LUX, OTTO PARAVIT, ECCLESIAEQUE PATER, RES MORES AMPLIFICAVIT.
Si reserenda Inscriptio est ad Ottonem a Capuanum Episcopum quem sub fi
nem seculi Noni floruisse Uzhellius
opinatur, iterum confirmatam vides hujusmodi Versuum antiquitatem. Ita Mabillonio aestes ii Annali Bene
149쪽
dictis ad Annum DCCVII. in the
videntur Anno Christi DCCCCXLVI.
Reliquiae Eancti Midulfi apiscopi,
QVORUM MUNERE SUM TALI UESTITUS HONORE, DIGNI REDDANTVR DIVINO SEMPER AMORE.
Ita in ne Chronici Centu lens apud Da hellum in Soici lego Hirtullas ejus mH. storiae Auctri Anno LXXX UHI.
Carmen subjunxit . cujus in Irimos tantummotio Versus: Toto corde me te, Centuli mater, amavi
Traditus , Aero, mea sub is colla ligaυ c. Reliqui eodem vocum contextu procedunt. Consule etiam, si lubet, Willelmum Malmesburiensem , qui Carmen profert in Aethel stani Regis honorem conditum, longe antea quam Leo arisiensis nasceretur. Illius specimen habeto: Regia progenies produxit nobile em-
Cum tenebris nostris i h i plaudi gemma C. Vide etiam a levi cum Lib. 2. Cap. II. de Gest. Friderici I. utiis Henrici Huntindoniensis istor Librum quinctum M Scholam Salernitanam, ωGodefridum Uiterbiensem, mar me a me vulgatum in Chronico Casauriens Part. II. Tomi II Rer. Italicar pag. 78s uti Praefationem Cl. Viri P. Peati in Thesaur. Anec dolorum. Sed in primis recole, quae antea protuli e vetustissimo Antiphonario enchorensi nihil enim ibi desideratur ad Leoninae cantilenae metrum absolutum Antiquitatem insuper artificii hujus longe majorem, quam' vulgo credatur confirmabit
Hymnus Harim anni Monachi San- Gallensis, Tomo 27. Bibliothec Patrum , pag. 3I7. Iam praedixi floruisse illum Anno DCCCLXX. THbus lanis
Deo dignis, Dies via colitur. Testa signa, Laude digna, Coeitis bie eoequitur. Stella Magos
Eundem concentum Vocum ceterae
Strophae reddunt. Alia monumenta veterum ejusdem generi praetereo dicturus tandem , me vix assequi posse, cur eo arisiensis ceta, qui circiter Annum Chris i MCXC. Boruisse dicitur, Leonino Versus excogitasse credatur, quando tot longe antiquiores habemus, qui Rhythmos Metra condidere eodem ipso consonarum vocum artificio ac tinnitu.
Certe a sententia Pape brochi discedendum , qui ad diem XIX. Maj in Vita Sanctae Pudentianae Praxedis Versus Rhythmicos in Ecclesia
Sanctae udentianae rejicit ad tempora Innocenti II. Papae circiter Annum CXXX hanc rationem subjiciens Nam Leoninora Motium iniatἰuin nemo νω ἰtus secerit Saeculo XII. aui qu us. Alia erit in posterum , ut opinor, Eruditorum opinio Atque haec de Rhythmica veterum Poesi. Nunc ad originem o eos Italicae
150쪽
talicae vulgaris me converto. Nullus dubitandi locus est, quin cessis a vulgarium Linguarum Poetis adhibita , nativitatem suam debeat antiquorum Rhythmicae. Neque enim vulgares Linguae , Italica videlicet, Gallica Hispanica c. in eontexendis versibus spectant ullam syllabarum quantitatem , sive prosodiam quod
ab antiquis Graecis & Latinis factum est . Et quamvis Italica Lingua duo
verborum genera praeferat , brevia nempe longa attamen haec vocum quantitas in penultimis tantum syllabis sistit, si verba sint trisyllaba aut
tetrasyllaba c. ac praeterea nulla harum brevium aut longarum ratio habetur, nisi quantum exigat vocum collocatio ad uberiorem aurium voluptatem in Versu audiendo. Recentiorum ergo Carmina nihil aliud sunt quam bibmirin quemadmodum plurimi ex antiquis Rhythmis numerum tantummodo pedum seu syllabarum non vero temporis observationem quaerebant: atque artifici in iis conficiendis erat , demulcere auditorum
aures quodam concenturi erumpente
ex una dispositione ac paritate pedum in singulis Versibus : idem quoque a vulgarium Linguarum oetis factum fuit . Quare quum primum Itali, Galli c. condere Versus Oeperunt, propria vulgari Lingua utentes , hosce appellarunt blbmos , quae vox apud Italos, Gallos, Anglos, aliosque opulos, levi mutatione facta appellata fuit, adhuc appellatur ima. Non me fugit, per Ο-cem hanc ima non a recensioribustamum sed δε quibusdam antiquis Italicae Linguae Scriptoribus signifieari μοιοτελευτον, seu Similite eaden , quo potissimum suos Versus ut gares quoque Cedae ornare consueverunt Verum ex institutiones sua
Ristbmus, seu ima, coeptus est nominari integer Versus vulgaris, leuCarmen, acque Poema, ad imitationem Rhythmorum Latinorum lucubratum, de quibus hactenus egimus. Hac de caussa e trarcha cecinit:
Nam, ut supra ex Othion vidimus,
Similite cadens olim appellabatur con- bonum verbMm , seu consonant1 Uoc m ,
ut Antonius de Tempo testatur. Scriptoris hujus Librum adhuc luce carentem in Bibliotheca Estens, ac Ambrosiana adservatum , ego jam dudum memoravi Lib. primo, Cap. 3. de Perfect . oes Italic. cujus hic titulus : Summa ia tis bibmie uti ris dictaminis, composita ab Antonio de Tempo , Iudice , Ciυ Paduano, ad II- luserem Principem Albextum de a Scala. u Domini CCCXXXII. Ac proinde is Carmina Petrarchae sua lucubratione praedessit. Is ergo blbmo
rum vulgarium septem genera enumerat . Sonetum , allatam , Cantionem exten
sam se. Ex quo vides Carminibus ipsis nomen bibmi inditum fuisse. Rursus ille scribit in Rubr. I. Dib-mus vulgaris es genus quoddam dictaminis e Literatis bνibmus scidest Latinus secundis Grammaticos es consonans paritas bilabarum , cerro numero comprebensarum. Et eadem dispositio adit in quolibet u ari Ristbmo, praecipue in Motu confecto e. Infra subdit suilibet bibvius habeat saltem unam Consonantiam cum dictione , quae
habeat diυersum senis altim e Sunt ibi tamen 'alia loca, in quibus N ibini vox idem significare videtur, ac nobis ima Sed quandonam apud quos nata Italica oesis omnium Eruditorum calculo jam fimmatum est , primos in Italia Siculos