De historicae doctrinae apud sophistas maiores vestigiis

72쪽

historia eius enarrua, causas et florensis et la-jaeeipublicae uobis demongi pati H In moria ' Per ruinet, alia et iusta esse et utilia VI a 11 sqq. V, 7, 14 VI, 1,. 6.); quare unaquaequφ mritatis gubernanda rati quihuadam esse Possit praesto utissi R. III, 11, 1'δ. . Suam Voluptatem non Ommbus eander fessi . 'tondit, i di Ptimum quemque opiba Pol. II, 1 l. IV, 1 r. In posteriore loco, quem laudari, optariam intelligi vult eam o,itatem, quae oblimo et maxime florenti popis , adaptata, KL 'Dies hillis undem uia.. e si'mnus historice de legum optima constitutione loquitur: TU, 6, 3. 3 -- Didam: historicam ei teaetandae rationem vel in ea qua attona aequitur, ae eadem oti m hominia, eadem boni divis virtus: m, a.

73쪽

Proh 1. - quum intellexisset: retrum ommoti iniquo ----Him flumen, eundem undamentum diu historimm quo is tanto flomine insistero possin is non κη igit. esui,st enim quonam tempore sorere soleant respublI- , quam ditigenti Bime considMat. taque peν totum ritus mae laudat et imb tunda commendat, . omnia in florentinus reis p stticis invenerat. Cuius 4 omnes Mus potitieortini 1ihi punissimi sunt adeo ut singula, qua afferam, exempta indum eligenda' haheam

Vehit IV, 4, 2. IV, b, 3. IV, 11, 8. VI, 2, 1. IV, 1 l. s.

IV, 9., meique vero aliam in iurisi MMorii, rationem sequitiari, Uippe qui ex divexsin hemst num id iure; sententiis eas sta dat iustissimas esse, quae eis late .eonsirement III, 6, 4.). aervant autem eae tanti mo , mino, .rentia reipublicae e mites, emieiosas postorio. um temporum opiniones iupugnara, at inent. I hem in contrariamin pariis de iuro ettaminibus, si utram iuste agero ista videariae, 'sis , diei veram: -- i stillani, ita utrique, Parti uinis ' VL 1, 2., ii in suo de polities doctoribuν, muri oras lato , iudici. ἀtantum vituperat, quae illi, Mia astatis moribetis decepti, commendaverant, qua miris re vera labemtis essent sipublicae. . Ne nimiam reprehendit Platoωcas reipublicae unitatem, v he dit uxorum .norumqu' communianem, reprehendit denique, quod mirum fortasse moinatib- videatur, iamiam vise a rustieorumqtis auctoritatiam. IMMIhaaltae vocentioribiis tanquam exemplar proponsndus est hi duinum rum pertractatione pristrum, quod vix maturali hominuati statu, qualem ipse sis sngit, minime conatur decidero, quombdo sui temporis cis vliatos constituendae alat; tum vero, quod in Politica sua o coniania Pol. I, 3 H IJ eadem utitur ration plane historica, ut semper tantummodo res Monat, quales fuerint, sint, sui Tae sint, neque vero ullam fere adiungit, quales debeant esse, desinitionem De his rebus hactenus. - Ceterum ne tantus

4 Quam equidem modo rex tanquam summam liuior umque Aristo telis vir uiam ori Di, eandem magno meo Mis erit, isti Τηertit; . l. p. 28 -

74쪽

ante. . elisos ei fuisse Graevas civita si, ex una tantum M e

uallem. I, 2. I, b, 40 AVIhi 9, 9J4. x enim . seminae Tatione vadem praedito. - .uhediit ita evidebili, ut pueri impe foeta, ita sexui tumiandionu babent masci andi facultatem. 8unt igitur a dominis suis dirigendi Di, ,ο.) suam quidem Aristotelia aententium, si ad n tua tempora, reseras, ipsa bstoria, linam eam esse, docuit, quam'is qualibus suis et

Memanea et iusta esset'. I Dicit quidem Al.damas rhetor, Isocratis aequalis Ἐλευθέρους αφφεπα-ας- θεος ' ον-α δουλον et φυσις πεποίχρκεν sed in declamatione tantum, promesseniis habita, hanc sententiam professus est Arist. Bile I, 13. MMsua. 4 4 p. 176. Dodo is tr ivia; iraelligi potest, quasi ide ervivate mutuo aeniseriti 'λ' ad num in Aristo et docis res, qui omnino, servitutem naturalem esse, negabant: o, tae ei

75쪽

Iam alia restant sophi x xvj sententiat, . quae, quamvis arctissime cum tribus Prim 1piis, sura expost is, cohaereant, Paucis tamen Verbis, ut maloirem sophistarum indoli Iucem asserant disserendae videntur. Ita, ito CALLIeLE Proseri Gorg. P. 49 E sqq.), summam hominis Praestantiam in eo positam esse, ut quam Plurimas habeat e Ieatque cupidiatates quomodo a sophistae Metam accepimus, dissima est et Paene immanis sententia. Verum in hac quidem ipsa, si recte intelligitin , magnum aliquid veritatis inest. Nam ubique eos, qui ceteris aliqua re praecellant, eadem re desideriis quibus dam stimulari invenies, qua ceteris ignota iant. Sic poetae,

quum Poetica reliquos virtute superent, naturali quadam eviditate, Mae reliquis prorsus deest, ad poemata comPonenda

adiguntur. Sic philosophi soli philosophandi habent desiderium magni duces imperandi bellandique. Quin etiam bono

viro necessitas quaedam inest, praeclara sua conscientia suste

tari quam necessitatem malorum Ierique ignorant. Qui est vita 'litus, elegantiorum hominum eo uetudine supersedere nequit; qui corpore robusto utitur, multas desiderat corporis exercitationes virili aetati in iisdem fere rebus, quibus pueros vincit, aut novae 8 nascuntur, alit vehementiores cupiditates Itaque omnino, ut quisque Plurimis praeditus est vel ingenii vel corporis virtutibus, ita plurimis desideriis exagitatur. Quod meum iudicium, totam si historiam perquiras, omprobatum, ut spero, invenies quamvis nimia saepe cupiditatum vehemessetia, quae est natura hominum, contrarias eodem tempore opinione procreaverit. - Etiam in orris sententia Meno p. 80

sq.), qua homines id tantiu quaerere posse dixit, quod antea iam cognitum habuerint ut ipse vult Socrates , ubi mnum interpretem invenerit, Verissima est, ubi sophistam, -- quissima. Ostendit enim philosophus, si enoni assentiamus,onini nobis rerum inquisitione abstinendum esse, ideoque mollicet, ni fallor Pol. I, 2, 3. . Pariam autem ab antiquis perpensi esse videntur cf. Cic. de rep. VI, 25. . Sunt apud omnes populos tempora, ubi quaecunqne reipublieae fundamenta in dubitationem

76쪽

MIioribus tantummodo placeremenonem. Ipse Platonica rem datione explicandam rem esse censet Platonice quidem, sed, an vere, nescio. - Notum est denique, de omnibus rebulis phistas in utramque partem disputare solitos fuisse. Quare observandum est, duo omnino hominum genera de e dem re contrarias posse sententias prosteri sopitistarum genus et historicorum. At vero diversi homines si faciunt idem, non est idem. Diin istis nulla est alia causa, nisi quod ipsi nemtram sententiam satis perscrutati sunt, historici utramque melius cognoverunt, quam ut Hiera obcaecati, relativam alterius veritatem die resarisa Giati ea demandem negligere possint λ). Priusquam autem ad finem disputationis nostrae transeamus, etiam dicendum est, sophistas, quamvis sententiae eorum non Hane essent veritate Privatae historica, tamen ubi singulas tractarent historiae res, in gravissimos errores incidisse. Ita pueriΙis paene et vana est Protagorae de sophistica artis Primordiis argvinentatio Prol. P. 316. . Da quae idem de statu, qai vocatiar hominum at ali docet, tantum absunt ab indole historica, ut cum immanissimis de eadem re nostratium opinionibus comparanda videantur. Rationem est hominibus eo consilio datam esse, ut contra bestias se defenderent idemque iustitiam et pudorem multo Postea credit a Iove prinsecta, quia ratio sola nondum suffecerit ' Prol. p. 32 sqq.

Cf. de rep. n. p. 358 E sqq. '.

a Similiter alia quaedam eiusdem aetati opinio sophisti m doetanam redolet, qua linguam putabant vel a Diis doctam, vel a barbam traditam esse Crati p. 25. - Ceterum de naturali hominum statu similes tum longe lateque disseminatae videntur opiniones euius rei tesKs est Euripides Suppl. 20 sqq. Cyclops passim. Num serie Phereeratis sabula υγριοι inscripta, huc referenda est pa Etiam Euripides semisophista adeo non potuit se in aliorum tempο- Tum quasi mentes insinuare, ut in tragoediis suis nihil sero, ni h mines aetatis suae depingere Itaque, ut exemplum asseram, Hippo lytum describit adolescentulum pietatis simulatorem, quales suo ipsi utempore permulti exstitisse videntur: ELcmn Mus Rh. I, 4. p. 684

77쪽

Tandem aliquando ad finem venio, quo demonstrare nahor, qui factum sit, ut sophistae veritatis granum, quod in sententiis e mun invitat, historicae in tantos errores Perverterint. Neque vero Philosophicam huius rei ex elicationem inscia Pium, quippe quae a RITTERO, UNDISIo, ceteris magna ei doctrinae et amminis sollertia exsecta esse videaturi Nec deest Praeclarus eiusdem rei interaxes istotele , magna ubertate

vinium paene sophismatum aenera ex nens euius umma fere explicatio in eo Osu est, quod rerum esso, demonstravit, infinitum numeri λ, Verborum, quibus res Aprimerentur,

finitum De Ur. ὀμ. I, a.). - Ac primum quidem oste dendum videtur, quales fuerint sophistarum mores veris-himum enim Platonis illud, omnem doctrinam, si a virtute re mota sit, non sapientiam esse, sed calliditatem inenex P. 246 E. Itaque Aristoteles sophistis omnino exprobrati quod dicendo quidem honesta laudarent, rebus autem gestis utilia ). tectissimi erant parasiti vitiumque, velut Calliae, adulatores, qui vel ianitores equentia sua delatigabant Prol. p. 314 c. Gorg. p. 10. In vulsus nota est ingens sophistarum arrogantia, qua maxime Imphia adeo intumescebat, ut puerilis Plano et ridiculus apud Platonem videatur Ore utebantur quasi se reo, quippis quorum nonnulli fere nunquam erubuisse dicerentur De ep. II. p. 421 Gorg. p. 482 Ε.). Ophistarum, -- priniis Oritae, dissolutos fuisse mores, quum perpauca tam tum antiquitatis iudicia exstent, equidem neque assimare o Mun, neque negare CL Gκκ 1. I. P. 25. 29. Fos I. I. P. 37sqq.). Verumtamen satis cognitum habemus, et Gorgiam ip-Piamque, et x tagor in usque ad summam sen tutem eo oml De reprimopla I la. Dixit pudem Glauco, a nullo unquam optiata iustitiam se inussisse propter ipsius iustitiae merita laudatam quae, tamen aententia vix dubito quin dicendi ardore nimis aucta ait Plat. De rep. u. p. 318 D.

78쪽

usos esse validissimo I. ua tamen re, severos fuisse sophistares --ε lx -δώtrimes Iote,t, honiam' perinidii, in libidines emisi, dummodo corpore usi fuerint robusto, neve

omni cautione Privati sint, o In Valetudinem conservant. -- At vero minime dubia idetur riabilis sophistarum avaritia, qua omnem doctrinam suam neque ad animum vere exi olendum, neque ad veritatem cognὀscendam referrent, sed

maxime ad pecuniam sibi comparandalia. Ita,me, dum prioris temporis philosophi, vellit Anaxagoras et Thales Hipp.maior. p. 282 qq Arist. Pol a. 4 5.), adeo negligebant rein pec

Variam, ut ceterbrum hac re vituperationem subirent, sopli,sticam artem Aristophanes muti inventum appe11at'. - atriae amore, qui quidem ' summus 'esso apud iraeeos solebat,

plurimi sophistarum irai A ita mam assecti videlitur 'Itaque

etsi patriae suae interdum negotia cur ant, plerumque tamen ad quaestum faciendum per urbes vagati cuiusnam patriae Maetit, . vixdum cognosci poterat. Quorum igitur qualis eraluerit de Patriae amore doctrina, non ex declamationibus γxum, sed ex illi ipsa intelligitur. Neque proximi sophista-aeum in philosophia colenda aut antecessores, aut ' sulces8ores cl. inis cap. 33. , tali ratione abstinebant. Iam Democritus Patriae amorem Vrehenderat, quia terrarum orbis patria n0- atra esset RIHER om L p. 82. . Postea vero Antisthenes,mum civitatium leges superbe despiceret, eandem, atque De Inocritus, κοσ/tonoλιτι Hi videtur sententi am protulisso Idem Tom. n. p. 121.). Ne Aristippus quidem, sophistarum exemplum imitatus, patriae finibus es includebat sed, vitam ut 2DPhilostr. V. s. p. 49 sq. Dios. IX. p. 25 B. Fuss. . CL Biamsseaehitata de Philosophia, Tom L p. 334. Fossa l. p. 9 sqq.

Temperantia se ad talem venisse senectutem, ipse Gorgias apud sto-haeum profitetur Sem. 9s. Idemque moribundus, libenter se mori, assirmat Stob Serm l T.

3 Plu εο Vir praestantissimus, Et nae , si avaritiae repelhensione sophistas liberare studet, quippe quorum pauci tantum revera divites saeti sint l. L p. 28 sqq), equidem haud scio, an hoc argumento tot optimorum veterum loci resutari possinti A posterioHbua quidem quin sophistarum divitiae nimis auctae sint, nemo dubitabit; verum multos reperias avidiarimos, qui tamam dimouit vivendi genere nus quam possunt divitias colligere

79쪽

degearatio. modiorem, 'parie Binis ina e t Xeria 'inm. II; ,13Q. Cinus, faemilia hane patriuhoeon emetiola- adeo excoluis, ut Thoodoxas stultissimum osso ooenseret, Pro rivisus vitam Profundere, quia amnquam apsenti esset pro nevitia lorienviun Rivon om IL p. 104.3. via, pium ita, sint, eo ad O Prae stanti ianae, quam Graeci hahebant, mirinus' enis hebetat 3 est, is neque beate' vivom potest neq- vitam magni Porro existimaaes. Itaque iam Prodicus notus est quantopere doco rit, et Vit' pontemnendam esse, is mortem audandam': quae sententia apud posteros adeo ince ruit, ut Aristippi a sectator, Hegesias Cyrenaeus; Πειοεθάνατος VPen.etur. Protagoras quaenam fuerit, imam mi essent, uehue, sententistrin ulgus norum est. Cuius vix dubito, inni Etreorum 6-que vel hae in re conatinue sumnt.

sersta tis .stnouenidae iva a fuerint 'ADtae. Ac ne veritatem quid'm aut ipsi cognoscere studebant, aut omnino magni faciebant, PAPpe quorum studia semper aliud quaererent, vel pecunias quaestum, e multitudinis fa-VOrem, Vel hominum persuasionem. Itaque non suam quisque

sententiam docentes, sed populo quidquid placeret, publici quodammodo se i facti sunt De rep. I. p. 493 A Phaedr. p. 260 A. Gorg. p. 481 D. In disputando igitur innumeris uteb-tur artificii , lihe d Veritatem ομοκendam nihil,

ad sinendos adver sarios, et auditores minum conferrent. Per spieuam diHogi continuationem disseristionisque accurationem spereentes, vel mythicis fabaeis, vel aminibus interpretandis,4 Eadem res Gibus Prodiis , Ceis, sse videtur sententia, antiquitus iam tradita 'ELevi q. l. p. 6 4 sqq. . Cuius tamen apud ceteros Craecoruni auctores,' qui optimo populi aut tempore floruerunt, pavea tantum , estigia reperiuntur id. p. s. . Itaque BoEc nns .mque iudIcium, qui, ne Prodieum quidem mollioris non suisse antis, censent, lcher prorsus resutalum esse, mihi quidem non videtur Ibid . p. 62 3. Ceterum cui non venit in mentem, vagiens Euripidis personas, quum omnes sere optustarum more se gerant, facile, ubi in malis isse itur ad voluntaviam mortem esse

80쪽

mve declamatisvilius Mistentias suas erinant ' Alean, quoties diaIogum instituerent, num adversarii, quam is intem ogaverant, ἀντ -- Permittebant, quaim, mun vera i terrogantis opimo semper lateret, ipsa veritas Imnquam in Migaretur nocesse erat uthyd p. 295 B.). Tantum aberat, uibrevia darent aptaque inter se responsa quaerentibus, ut i modicis saepea mposito digressionibus aberr.ent: Eo videlicet consilio, ut 'adversarium, quid sibi opponendm esset,

Plane fugeret '. . Definitionum se atavum, qui e quae in Phisticae artis essent quasi ompedes, an Moves non erant, ui

ex Hippia sqωaque . Platonicis fatale intelliga, θἀuti Gorg.

P. 462. 466 A.); eorumque nonnullae commemorantur subtilio res, quam Veriores vilissimae quidem astutiae, ubi is angustiis haererent, res eridae. Mehantur, ne, ad concedella

dum compulsos se esse, faterentur ' Quodsi aliud nihil porro agere Possent, ad verborum vindem iniurias confugiebant Pret. p. 334 et passim. De rep. 4. 337 D. 341 B. Gorg. p. 448 8. 46 C. 467 B. 473 E.). - Itaque, quum omnes fere, qui kDiorem philosophiae Iaudem assecuti sunt, philosophiam onmis

doctrinae fundamentum esse uberrimimique veritatis sontem, arbitrarentur: sophistae eiusmodi nai arti suae proponebant. Ad vitae civilis usum praeparare utebant auditores ' neol quanto hac in re veritatis cognoscendae studio sophista duca solerent, clarissime ex Simbnidis carmine intelligitur, quod Protagotas in aren collocat. Contra lictio enim, vilis 6ἔtam incusat quatisvis acile possit Socratem conturbare, ad psam rem, quae disputationi erat proposita, villus plane esse potest momenti Prol. p. 33s. Iustissus est igitur Platonis reprehensio, qua indoctorum esse, dicit, in diis putando carminum auxilia implorare Prol. p. 347 C. f. praeclaram declamationum apud Platonem censuram Ibid. p. 32 A.

a Veluti Pro p. 316 334. . . Gors. p. 448 C. s. iusti simum hac de re Alcibiadis iudirium: Prol. p. 336 C. Quam longe imprisis

Gorgias dicendi argumenta repetiera , et alienissima ora tionibus sui inseruerit, Mempla quaedam videas apud Osrium L l. p. 48 sq. 33 en p. 6. Attamen praeclarum supen a Gorgiae apophthegnia, si malarum definitionum auctores editum Aria Pol. III, 1, Ita concesserunt; κατα τον - λπον Ῥη rep. L. I A. , o πάννουτως ovo ἐν πο ουδὲ υ - συ. - μαεῖς Γεσ Proti p. a. f)ει γαρ βουλε , στω, μω . R. u. 0Md. 3, 331 C. . .

O men p. 1 sqq. Hipp. inuor. p. 368. Eloquentiam igitur, Gurgi