장음표시 사용
51쪽
Oceau gelelii ite ager'. s. iv. XXXu 30 5 eidem flumini castru upplicuis. S. IV 59 ci ci dei luo loco dixi l. l. p. 9 Ceterii in hoc est tertii in triplicis c0rrecti0ni exempli ini. Secun lum genus eorum quae in margine ad Scripta sunt, ea c0mplectitur, quibus ipsa correcti eorum quae librarius in textu posuerat continetur. Ne haec qui leni ullium est quin ab eadem manu qua c0dicem Scripsit, originem traxerint. Sunt autem haec: l. I 65 l ut quibus litteris relinquerentur in relinquerent 0rrexit librarius, s l. l. p. 16. 2. I 2I, 14, ubi librarius cum tu textu scripsisset pr0tegendisque in margine addidit i. e. 0llemne eius particulae compendium contra I 5, 7 0stquam t0rq; Scripsit, notam illam uitavit in v et ere addidit).3. I 38 S in textu scripsit . murius in margine addidit . . II 39, 2 in textu frm i. e. fratrum hi margine reis, i. e. fratrem. 5. II 41, 19 u in margine inter utramque c0lumnam non ab alia manu, ut ait ei ser, Sed ab ipso praeScriptum Si vocabulo clamausimn cuius tres primas litteras duabus lineolis obliquis altera i non tantum , alterais idem librarius sustulerat. Clamantium scripserat sono praecedentis vocabuli clam0 inductus mox in delendis litteris erravit; nam una litteras tum t0llere deberet, Sustulit litteras cla atque Sic, praescripta syllaba uo effecit uomuntium, uni essici oporteret u0 caulium. Id enim Tacitum scripsi Sse mihi quoque, sicut ei sero persuasum est. 6. I 68 20 in te X tu me, i. e. omne, in margine ins quod sinu ubi ipse adscripsit. Itaque Scribendum est ad innis suspici0ues. 7. II 3 in textu erui uinc, in naarginente, i. e. ermaniae. S. III 47 8 in tox tu matri u in largine praescripsit , i. e. fuma ceterum
in eodem vocabulo pr0 0Steriore a ut Saepe alias, coeperat Scribere , unde ortum Si manu
in codice b). . IV 67, 2 in textu foedera, ut videtui', in uiargine f0e i. e. foedera ). 10. 9 I in textu ei omnia mutata littera a in em littera i integra relicta in margine per0mnem. ll. V 18 5 in textu cuneus struuutavit, in margine trans, unde milii transnutavit p0tius quana tranatavit scribi oportere videtur. I ertii generis ea additamenta sunt, quae cum forma litterarum ceteris simillima sint, signo aliquo bis et in textu et in margine posito notata sunt. Ex his ea requentissima Sunt, quae duplicem apicem habent. Eorum fere omnium originem haud cunctanter ad primam manum refero. l. II 3, 9 in textu proprocvaeore, in imo nai gine procuae re, quod non lantum ideo adscripsit librarius, ut alterum pro tolleret id ni in in ipso textu seri poterat). sed etiam ut vocabula divideret. 2. I 77, 5 in textu tumescentia, in margine tu Solito more scriptum, de qua emendatione scripturae s. l. . . . . II 99, 9 in textu metus idque correctum in uetus, in margine e. 4. III 4 3 in textu currari sumpsissent, in margine cur ruri, scilicet ut divideret vocabula. Iunc locum ut probabiliter emendaret, nemini adhuc contigit. Ego qu0que, quoniam gravius vitium subesse videtur, quid suadeam dubito iii si qu0d ruri salva sententia tolli posse video. At unde inrepsit Nain quod quindecim versibus post legitur ursere, ecquam iam monstret non audeo dicere. Hoc certum est, divisionem vocabulorum ipsi librari deberi. 5. V 2, 3 ita sextu castrorum idque obliqua linea litterae r p0s t app0Sila deletum, in margine Crass0rum, notabili ac certa emendatione. 6. I 20 5 in textu in margine qu0que. Illud σε legendum is se autem recte eis et dicit. nam IV 32 lx illa particula eodem compendio
λὶ Similitudo litterarii in s et ' scribam in luxit, ut et III 82, 19 profluvianis scriberet quod cora exit in proslut iunis pro Fluoianis et IV b, 6 ipso sinibus, eum deberet ipsos sinibus cf. trans rebat transferebat Aun. lII 45, 1 b, quod omittit liter et V 34, 6 eum recte seripsisset tritis, litterae s ita diungeret ruStra, quasi modo I scripsisset.
52쪽
siguis catur itaque eis er eam relinuit Spreta et nota margitiali, lualii in anu recenti0re a l- scriptam esse pinatur, et dubitati ine, qua ui ex raro eius particulae tu Tacili libris iis loricis usu li in apud viros luctus orsan gravissi in is causis fulsit Nippei de 3 ad nn XIII 5. At quoque sente uitae loci acco min0datissimum est ea enim particula marito adiungis tir lxur, quae sicut ille liabitu suo sinistris serin0nibus materiem iraebuerit. Ac Sicut soritia litterarum manum librarii ostendit, ita ea rigo liuius ni tae marginali etiam e culilii malili , quod, sicut tu inqtie illa additamenta quae modo tractavimus, duplici apice notata est. Itaque uino rem quoque sciit, ei id ii iii esse arbitror, etsi unde ortu in sit autem illud il0d in textu est nescio. Illic milii ei suasum est procul liab stud alia esse uaasi coniectura in quae cum multis tu in Ialmi et uera eo placitit Neque enim que vel οῦ in D 0rruptum esse ii dilue quoque, id lu0d modo dixi ex c0niectui a viri docti alicuius ortu in esse credibile est . . ill 63 4 ulli inum huius generis exein plum est de suo certa dicere paullo etiam dissicilius Si. I ii extu est ornatusque, in margine armotus adscripsit librarius de cuius manu hoc loco ne ei Ser quidem dubitavii Senientia neuti uni respuit. Sed quibilia in de lucertis ex similitudine e0rum quae certa sunt diiudicari portet equidemurmutusque piae sero nain ne hoc quidem loco deest ille apex bis positus illi qui iique vel sex locis librarium ea quae corrigendi causa iii inargiti adscripsit notasse vidimus. Juartum genus eorum est, quae in textu apice, in margine vocabulo ut vel ab i. e. tu notata sunt. Ne in his quidem ulla discrepantia scripturae certi itur. l. V 65 11 in textu societatis iii in argilii ut 0ciatis egregia emendatione. Similiter ilia XV 4 6 sociusue corruptum est in s0ciet item. 2. V 5 20 in textu disco lin. v. ras in naaiginoot despecturus. Hic margo pariem certe veri Servavit. Nain cuin in textu conlinium versu uiu duas syllabas tutu hausisset earu in altera in margine restituta est. Discep autem
ibi dein in despec corruptum est, sicut V 49, 9 suspecto in suscept0. 3. III 39 7 tu textu sidei obstinatis, iii margine ut si des obstinuiti. Utru in verius sit, u0n audeo dicere. Quod in
margine est omnes, quantum video editore aspernati sunt explicandi gratia adscriptum esserati. Ac sibi lasse iure. Ceterum hoc unicii in apud Tacitum exemplum est vocabuli obstinatis cum genetivo coniuncti at des obstinutu legitur etia in . VI, 5 sicut severitus obstinatu uia.
Reliqui sunt quattuor loci, qui quattu0r illis generibus accedunt. l. I 57, 2 in textii
pr0Xim0. cui vocabulo superscriptum est uti, in margine l. 0stero. Recentiolis manus, cui Meiser notam marginalem attribuit, nullii in vestigium video. Sed utra lecti vera sit, lic ii , quedissicillimum dictu est. Xa in Taci ius eum diem, qui secutus est alium, et proaeimum dicit et p0sterum. Hoc loco aliquid mome illi in e inesse poteSt, ii 0d unius versus spatio discreta sunt vocabula pr0rima legionis primae hibernu, unde proaeim in textum iii repsisse suspicari licet. uod
Si verum est, Tacitus die poster scripsit. Sed id quidem dubium. 2. I 44, 12 in texui illum diem, sed deletis librarii manu notis littorae , in margine siue his additament illo, ii od haud dubie idem librario tribuendum est. Tacitus modo illo die ua0do illa die scripsit v. lex 4 ac. p. 289 a). itaque ne hic quidem quicquam subsidii video quo t0lli possit dubitatio. 3. II 29
in textu bire cum puncto quod est supra litteram , in margine librarii manu circuire, item cuin pulicio, qu0d est supra c priorem. Grees s. v. be hunc locum a reliquis eius verbi exemplis Seiunxit Tacitus circumire saucios, tentoris, domos scripsit Caes. . civ. I 94, 6 0rtus, Liv.
53쪽
DHilius . f. Ibi v. Ill munus vigiliarum seu ut 0res, qui per uetatem ac valetudinem pote)ant, per se ipsi bibunt, circuiti ac cur aedilium plebi erat Vegeti is Ill 8 p. 5 5 d. Laii g. id0ueos tribuni et probatissimos eligunt, qui circumeunt vigilias et renuntient, si qua emerserit culpa, quos circumitores appellabunt nunc militi re fuctus est radus, et circitores vocantur. Hilic quodi ius ilici uius ili se ac lasen in spietioren ' - id auioni ossicium apud Tacitum quoi tu intell0gendi imes latine dici circumire filius appa iit. Itaque illo Tacili loco circumire praeserendunt videtur nisi sorte iii scriptor a reliquor uni consust tudine recessit ac vir doctus ali sitis soliti sermonis peritus id in imargine adscripsit, qu0d a lilii leg0ral. 4. V 6 14 librarius vocat, ultim decumanosii 'Si in illi in margine sepelivit. Ilaec longo plurimis ortim Ostorii m. ilos enumeravi, in margine veras set senilinas Scriptit iras servatas Ps Se nullo loco ea ipsae adscripta siliat neglegenda esse ducsent.
De scriptura litterarum ne et Q.
Mi illis locis in postseriore Atinalium parto itiser in Historiis eis ' i' lipli iliongum edualius litteris a et e in codice Medi e 68, 2 significari diserte testari viduntur. Nam x Meis ori apparati critico colligi potest cliptum esse in codice II. II 39, 9 paenuris, V 42 29 emulos. I 36 1. 39. 0 42. 0 45 4. 46 3. S. 13. 52 3. 60. . l. 8 66 12 68, 6. 7 li praelium,l 5, 22 praeripua l praeteaetu. 45, 3 praesenti praepotuere, 3, 0 praedixerat Ira i 5 syae t 32 9 euitentiae. 45 si innocentiae, I 24 l egregiae. At ni illo torii in locortina littora a set e conspiciunt iii , sed . nisi ii ad Ill alia prae omni lius Septenil secim illis locis scripta est δ) ut IV 42 29 emulos in codice est j. Plus tiani septii aginta dipli iliongi ae litteris a et e significatae exempla Ritteri ali paratus criticus p isteriori parti Annali iiiii adnexus ei deni odisti attribiti t. Singula persequi longum est
satis ori in universum adnotasse tibi lite aut Scriptum esse aut, quod multo rarius est e. ii si
lil0d syllaba prae suum compendii in liali et Omnino exceptis paucis quibusdam locis de iii lius infra separatim disseram, nullii in exemplum diphthongi ae duabus vocalibus signis catast in codici Mediceti l xlai uid quod ili rarius eius codicis hanc scripturam consulto sprevit ac siintiando
in De scriptilia eius vocabuli, quod nos proeli/lm se libere solemus, ei seri testimo ilia sic suli plendi et eorrigenda sunt. Praelium nusquam reperitur, semel I t 8 4 pro lium, sed ita ut tres primae litterae compendio notatae sint, cuius formam expressit Meiser, semel IlI 79, 5 prave pro 'elium, eodem compendio scriptum,
quod non fugit ei serum, bis prclium I 2, 1 et V 33, is , ubi Meiser ilium), bis prelium III 32, 13. 2, 4, quod
Meiser recte aduolavit), ceteris locis, qui quidem permulti su ut, lium, idque cum alias tunicii 13, 1. 35 5 IlI2, 24. 5, 15. 9, 2 84, 5. IV 22, 13. 23, 18 liarentur). 36, 3, quibus novem locis ex Mei seri silentio oe in codice esse coli igi potest, et II 85, 4. IIII 3, 13. Ib,9. 16, 32. 18, 3.14. 23, 6, quibus septem locis ei serprelium invenisse se testatur. ii teXtu ei se omnibus locis seripsit proelium, exceptis duobus I 2, 1 et 4 ll, ubi errore, ut videtur, praeliun praetulit. Non aer julos ac ne mulas quidem; nam linea illa curvata, quae primae litterae eius vocabuli sinistra parte subnexa est, multo ouςior est qua in ut pus sit credi ea virgula esse, qua adiuncta litterae e vis diphthongi ae tribuitur qua inquam quam vim hic illa linea habeat, nescio. Dubitavi a esset transponendi signum: nam aemulos etiam recte Acidalius. Sed id prorsus incertum est, quoniam alia eius signi exempla desunt. - Ceterum transponendi remedio haud multae corruptelae codicis probabiliter sanatae sunt: l S, Texemplo . . . more Ferretius, ai uo iam inruperunt, ad norem milia ei dati iis, II 3 9 eonfusus in si/per orber , IV IJ, 20 is enim uellerte in certis utendationiblis Anii XI gra eam quoque ed. iob n. , XIII 50 9 fiam tum op/ιli Γον iani Murelias XIV 2 22 mitigata. Tamim IIcilin XV l, L q/m H Illi euntius.
54쪽
p r uioleti iii et Sei at, coirige nil releg ivit Argutia illo Sunt hi loci: I. II 62 5 in vo c. u loclit te initio delevit. dein eum par illi, aut in voc tuae triue et IV 6, 0 ii voc. mo Vstiue secisse Moisolum sugit. Ac si iiii liter Aun. XV l, 7. 3, t. XV 23 7 in Voc superbiae, fortunae, 0utiliandae littoram a obliquis illeolis in vo c. tuliae it 65, 3 utilius punctis suppositis sextinxit
om nitio i). Ac si ilando a Scripserat, cum deberet e num sita in e adscripsit, sed alit a in c
vel e mutavit' aut usti e superscripsit ).
Itaque is qui stilice iiiii l exaravit. Scriptura e listinuit. At in eo sto dice. X quo suum opus exscripsit, eam scri lituram in Vei it. Id ex genere quodam vitiorum intellegitur, quast prava
division se orta sunt, ilia alia Sunt l. I 1, 20 qua sin. v. esentius quae sentius. 62, 16 interritu sit . . eulitis se interritu utilis, i 22, 4 cptu et emere coeptae temere 49 7 elida lin. v. in eaque in gelidae aquae, Aran. XI 29. 2 potentiu eos temptando potentio ostentando. 37 3 superbis egebui se superbiae gerebui quippe mediam syllabam pusterioris vocabuli misit). XII 42 3 messu-linu me mores Messaliuae mem0res, 69, 3 proavia siti. v. in libi se prout lue Diue XIII 3T. 4 copia contra copiae contrii, XV 23, it qua esiuina se quae uaeu, 40, 6 dicula elutius dilutae tutius. Eo dona pertinent taec vitia paullo graviola II. II 4, 2 au ductum e se ductae, sin XIV 26 armenia euut armenia ut XII 2, 3 potenti et polenti re l ne e tu fine . a librario elota in ossρ lilleium sugit ita et uni uel in XVI 29 5 thrasee sin coluinuae ove-uerabilis Thraseae venerabilis piorsus ut ii es 43 2 custode pisonis se custodiae Pisonis. Ideni ex contrario tua ero viliorum intellegitur. Saepe enim librarius littoras e iuexemplari Silo inventas piave contraxit. Scriptum est II. I 34, 3 pilo ut se quia erat ud empi quorum demptu equ0rum III 55, 4 lect quis lectu equis III T, 3 ut me quosque arma equosque ac similiter IV 2. 4. V 15 3 li 00 l ccii Caecina e III 5 3 secuto seculii e IV 0, 10 assc IIussu e. III l. 8 invidi dixi iu Didiu edixit. An n. XII 58 3 loricuitesceret uloria enitesceret. XIV 6 disc0rdic lin. v. rueretur discordiu frueretur littora fin e corrupta, Sic iit coiitrario vitio frigeret scriptum est pro et beret II lv l. 22) XIV 63 3 conperto dici in conperta edicto T 8 0ntrarie venisse 0ntrari evenisse. de in hasti pertinent d. V 29.l Inmoenio tibiis ex caecit ipso egress in moenia egress0s V 26, 7 aucti erunt Mucia erunt,
litterarum ea ordine in invertit; cs. I 43, 6 in eodem a tincto supp0sito ipse sustulit in aedemq),
i id quidem Dei in vo e modestia I 30 I, Galba I 45 7, corruptri II 6 32, Gallie IV 12, 7, petrina IV 49, 10, e mania V 70, 7 mista V 72, 3 ferocia Anu. XIlI 21, 6, cs. H. III 60, 2, ubi cum aquilas scripsisset,
nominativum non in e mutauit effecit, sed delendo litteram . et a in t corrigendo. - 52, 20 10rtuna, . In n. XI 5, 2 audacia, IV 63, 1 socianda, cuius vocabuli coirectio mittet iniuria Puteolano tribuitur. ' i in t cui ruptae cum multa exempla sunt tum . IV 03, ingenti cimonii. Sic Agricola in iuus bene Rhenanus ingenita et Aun. XV 52, 14 ingentum nium 3 Ea dein geminatione litterae e ortae sunt corruptelae . III 2, 9 C. orbanaeos, C. Norbario consulibus et Anu. xl l . 1 ueramia eos erum consulibus. Scilicet ex o et c litteris coniunctis orta est littera a. h Eiusdem vitii exemplum est II, 3. ubi ex minuit a Ie ZZenberge elfecit parem invidiam, quam emendationem ei ser iniuria sprevit nam quod ille ut si impliciter inoidiam adferebant aut certe perinde invidiam adfer bant diei, nilum fuisse dicit, 'aditus sinii liter seripsit II 30, 6 praeterita instantia futura pari oblivione dimiserat) quippe librarius par quod in arctietypo iuvetierat, transponem to litteras mutavit in rue
55쪽
unde VI 33, 6 ex puconius eruendunt esse ac Paconius olim conieci. Reliqua sunt pauca illa litterarum e exempla, quae qu0niam a vulgaribus disserunt ex reliquorum multitudine segregata ad exitum huius disputationis reservavi. In eorum numero inest ponendum ruptisae illud, quod pri0res . I 63, 3 legere sibi visi sunt; ibi enim non e sed te in codice scriptu ui esse in priore huius libelli parte p. 13 docuimus seu id quod nunc addere licet etiam ob id ipsum suspectum videri necesse esse id quod priores de hoc loco tradiderunt quod litteras a et e coniunctas ibi inveniri adfirmaverunt Hoc loco secluso supersunt quinque l0ci, de quibus deinceps disserendum est. l. Ian. XII 5, 4 de quo loco parum accurate illor tradidit, in voc siliu 0st a rasura est, in qua reliquiae superi0ris partis litterae e dispiciuntur; litteram a autem nescio quis unci Supposit nutavit. Quippe librarius cum liue scripsisset in corrigendo errore nam sili scribendum fuit erravit. Debebat extinguere litteram a sicut eam extinxisse videtur in voc aestuaria I 8, 9, ubi in initi vocabuli ante e rasura est) extinxit
litteram e is autem, qui litteram a puncto sustulit litteram e non restituit ratus, ut pin0r, sufficere reliquias eius litterae, quae adhuc conspiciuntur. 2. An n. XII 6 9 incerta est lectio. Ritter a librario educta eque Scriptum esse dicit. uod si verum est hic locus plurimis illis exemplis pravae divisionis, quae supra attulimus, similis est. P0 sterior manus inter e et dividendi signa posuit eademque si itteri rati vera est, litterae a dextram partem usque ad sinistram partem litterae e produxit. Sed hoc dubium: ego enim in ea littera, quae sequitur litteras et, nullum vestigium recenti0ris manus animadverti. Iam vero si librarius ipse t0tam illam litteram scripsit, non scripsit , sed . cuius litterae forma a sorma litterae v eo dissert. qu0d ad sequentem litteram recta linea pertinet cf. tabulam priori huius libelli parti adnexam Ν0 4 usurpatum). Itaque sive librarium educiteque sive educta eque Scripsisse credimus, certe ne hic quidem locus ei legi quam constituimus refragatur. 3. An n. X 14. 16 constendum est ita scriptum esse oblitteratae, ut de litteris a et e in exitu vocabuli nulla dubitatio sit. At cum iu gens sit copia locorum, quibus librarius consuetudinem suam loco litterarum e quas in archetypo invenerat vel e scribendi c0nstanter retinuit hic unus locus, quo ab ill0 0re discessit errori tribuendus est, sive moris sui immemor fuit' sive ex initi sequentis vocabuli aspicii utur)litteram a praecepit. Nam duo qui restant loci diversi generis sunt. . . IIIIT 1 quomodo in sine paginae scriptum esset 0mem urbis arrucinae bene exposuit ei ser, misi quod cito nidque solito compendio expressit. Alia transpositarum litterarum exempla sunt 2, 5.5l,l4. li4, 17. III 58, 22. IV 11, 1. 2, 13 47, 7 81, 3. Eadem transpositione, una littera inserta, alm III 65, 6 ex iuvisse effecit pareo iuvisse probabilius quam aut Doederi ei prave iuvisse aut parum iuvisse Bi pontini. in quamquam id quidem aegre adducor ut imputem homini legum suarum euacissimo, qui ne id quidem
concedam . II 21 10, ubi in vo c. atrocmi a litteraeo aut a ea forma est, quam in exitu v0cabulorum conspicere solemus, scribam moris sui fuisse immemorem. Iniuio atrocior scripsit neglecta littera , quam cum eiusdem vocabuli esse intelle xisset, sero addidit Aee divinari potest, quid I 2, 1 post voc Palati erasum sit. Nam litteram i quominus erasam esse credamus id qu0d ei se suspicatur obstat forma litterarum ii, quae seiunctim scriptae sunt. t in scribendis litteris si, quae uno ductu contine utur eoufitendum est librarium paucis locis
moris sui esse oblitum, non I 12, 10 militis ulla multi stulta, IVG3 1 uestinum es. eis. in IV 53, 10 mox stratus ubi s post i addidit librarius . II l9, 10 ostendens es eis. in IV 34, 11 os sin. v. tentati, ubi separatio litterarum e gravi corruptela primo loco aut correctione secundo, tertio, quarto loco aut prava divisionei quinto loco originem traxit, sed II 32, 7. III 10 20. 27, 5. An n. lIl 32, 3, ubi destineri, stricto, disting ueret,
testamento separatis uter se litteris si scripsit.
56쪽
dicit litteras a cuius a figura est hiae refluens est in sine versus, qualis est cum alias tum in nota marginali I 3, 13, ubi adu adscriptum est; v. tabulam N0. 10 et e ita inter se copulatas esse ut unam hastam communem habeant, eam Scilicet, quae et dextra est litterae v et sinistra litterae . Sed quoniam talis copulationis praeter hoc unum nullum exemplum est, ne hoc quidem agnosco praesertim cum II 6 2 0lito more scriptum sit terrae q. sed a in e mutatum esse reor, quod saepe librarius ita secit, ut sinistram partem litterae a integram relinqueret. 5. Similis nec anaen idem aspectus est ultimi loci, qui est l. II S, . Ibi quid post insolens in sine versus scripserit lili rarius incertum est. Ritte contumeliant i. e. a adiuncta nota litterae in logit. M0iser contumeliae copulatis inter e litteris a ei e sicut easdem litteras III 77 in vo e. Iareucinae inter se c0pulatas esse arbitratus est nec tamen dixit. Neutri lectioni aspectus loci
ita saxet, ut probabilis ne dum certa dici p0ssit. Meiseri lecti etiam ob id ipsum displicet, quod
copulationem litterarum v et e admittit. Nec quidquam pis adfert littera e extra si alium versus vocabulo adscripta forma enim eiu recentii rem manum arguit. Fortasse nec ni iter nec iustis errecte legit potest enim conici id quod adnexum est litterae , esse notam syllabae ritui etsi a
ceteris eius comitendi exemplis velut ab eo quod est V 3 5 in sine versus in vo c. rurum)aliquatenus differt. Sed utut haec sunt, Tacitum lio loco contumeliam scripsisse id quod Rit ter repperit persuasum mihi est, sive id ipsum librarius scripsit sive contumeliarum c0rrupit in contumeliam sicut II l. 2 pecuniam scripsit cum scribendum esset pecuniam ni sive aliud quid scripsit. Nam ex quattuor adiectivi insoletis cum genetivo coniuncti exemplis, quae apud Tacitum praeter hunc locum repseriuntur simillimum est ian. VI 34 4 Purthi contumeliarum insolentes conspirant relii sua II. I 87 17 bellorum insolens. III 53 3 obsequii insolens. nn XV
6 T. 4 audiendi . . . insolens in quibus cur modo Singularem modo pluralem numerum praetulerit, perspicuum est.
Haec habui quae dicerem de scriptura litterae ae, quam exceptis paucissimis quibusdam locis dubiis unani eandemque eamque simplicem esse docui. At nulla constantia est in scriptura litterae oe, quae, ut id dicam, quod in universum iudicanti dicendum est quo vulgarius est vocabulum, eo saepius o vel e scribitur, quo rarius eo saepius duabus litteris signiscatur. Igitur in nominibus propriis constanter duae litterae o et e scriptae sunt. Ex his frequentissinium est noui en provinciae Moesiae et adiectivum Moesicus. I. Ill 40, 5 em in sine u et si in initio novi versus scriptum esse an in priore huius libelli parte p. 6 adnotavimus cs. 0h0-emo ni . XIIII T. Coei XII l 2 et Oeensium II. IV 50 l8. 20 nomina corrupta Sunt, Oeensium nomen ita ut in archetypo utramque litteram extitisse ipsa depravatio doceat. In quibusdam tamen n0minibus propriis loco litterarum o inveni t vel e pyi 0 - Poenus u. IV 50 5, plenus Aun.
fenissum VI 1 0. Phebo XVI 5 QT. Ex nominibus appullativis vocabulo moenia duae litterae
tribui 0lent; inveni tamen aliqu0tiens ni mu vel meum. Etiam um0enus et um0enitus utramque Scriptura ni alient itemque coetus. At vocabulis c0eptiim, c0epture, coepere et qu3 Sunt similia,
p0enu, 0edus et adiectivo et substantivo numquam duae litterae datae sunt, nisi quod XI 31 16 scriptum est coeperat in). Il. II 63, 14 eis erum sals legisse aiioeu ligatis inter se litteris
λὶ . II bu, I, ubi in Medie eo est e pti, i. e. oepti, alm falso contegit incepti, praesertim cum extrema littera antecedentis voeabuli graeitatem librarii manu deleta sit.
57쪽
et e ac te vera o in e i. e. alis in tot a librario correctum esse a in iii pii ore parte p. 18 dixi. Nunc dido XV 30 2 litterae e in Voc quotiens ex o correctae prorsus eandem esse Speciem.
H. III 84, 26 pone corruptum est in p0ene I 77 10 Caeli in coelis. De scriptura vocabuli proelium supra disputavi atque in eo numquam litteias o et e uno tamen loco pro lio per compendiu inscriptum elium inveniri dixi.
Eis quae de scriptura litterae e disserui, unum addendum est. In extrema parte Historiarum quinquies sub sine in libri illa arti, Septies in libro quinto in parte eorum vocabulorum, quae plerumque simplici Scriptura litterae e utuntur, Scriptum est non nec se nec , Sed adnexa ab inseriore parte parvula figura litterae simillima Iloria in du0decim exemplor uni unum
adnotavit Meiser: IV 76 14 foederibus. Reliqua haec sunt foedera I 67 12 in textu foedera, ut videtur in margine foe), P0eninis 68, 2 l, foeder 69 11, foederis T 17 foedaret IDedu 5 2 foenices , , recoeptantem si e coeptantem 10, 3, 0eni 11 19, 0ena 25, 17, coepit
26 5. Hanc litteram distinguendam esse a solita figura litterae t et ipsa discrepantia formae docet et qu0d in eis tantum vocabulis reperitur, in quibus est e, non in iis, in quibus est e. Velut V 25 17 scriptum est poena penitentium. Nec tamen haec scriptura in illa extrema Hist0riarum parte omnia Vocabula, quae e habent occupavit. Nain, ut uia exemplo utar, cum V 26, 5 scriptum sit c0epit, duobus versibus p0st legitur πω. Maxime vero mirunt, quod exempla liuitis scripturae intra ultimam partem ist0riarum continentur nec ullum aut in Annalibus aui in ea parte istoriarum extat, quae sexagesimum septimum libri quarti caput praecedit in).Pauca addo de rebus orth0graphicis. Π 100 4 0 de habet duo et uicesima nam litteram n quana ante O scripserat librarius ipse obliqua lineola delevit), III 50 1 optunius Rittor et Meiser optimus II 39, 13 in codice est optinum in V 9 2 decuma sic nil ter Meiser decimu), VS6 2 lugdulium sic Rittor Mei se Luguduni mi. IV 20 3 adversus sic eis er Ritte adversi ). Nunquam in codice scriptum esse ei se adnotavit III 37 13 non adnotavit II 32 19 38, 0. 97 4. III 46 5. IV 4, 18 Unquum scriptum est V 23, 3. 38 ll. 43, 4. 73 2.
Etiam alia res ultimae partis istoriarum propria est. Nam in posteriore pagina solii 102, quae in-eipit a vocabula magis V 16, 9 et in priore pagina soli 103 usque ad versum undecimum posterioris columnae, in quo medio est vocabulum versieoloribus V 23, b, vetus aliquis vir doctus antiquam scriptulam vetustate aepallo te extinctam haud dissimilibus nec tamen prorsus eisdem litteris, discrepant maxime figurae litterarum det ita conteXit ac renovavit, ut, quo uiam non omnibus locis litterae litteris teguntur, prior scriptura interdum, ac ma si me quidem in exitu versuum, conspici possit. Adnotandum est priscam scripturam in vo c. sexta, 16, 1 litteram a ut videtur, in e correctam, ne V 17, 1 et 3 pug ne et loris, sed pug nc et lori praebuisse. 19, 9 habuit quc, non que 20, 2 in voc quadripertila ultimae litterae superscripta fuit , quae emendatio Ernestio tribui solet. 22, 20 primitus lupi scriptum fuisse recte dicit ei ser quin etiam nunc quoque i potius est quam I. 17, 9 iu voc. reuise, quod scripsit manus nilauo etiam recentior, quam illa est, quae librarii scripturam renovavit eadem in largine addidit pulse dis pie potest initium priscae scripturae, in qua librarius compendium syllabae pro tu compendium syllabae prae mutavisse videtur. Easdem corruptela prior scriptura, quas posterior
habet, habuit tu voc praevectos 10, 6, sileti m 17, 1 si modo corruptela subest), 22, 1 ornati, 22, 1 alibi
58쪽
Indeta eorum locorum, de quorum Scriptura in prior Ι)aut posteriore II parte huius libelli dissurui.
52, 20li 24 A. 2.32, 3il 25 A. 7, 13 Il 24 A. b. 54, 101 13. 45, ibit 21 A. 9,5