Epistolarum Pauli Manutii libri 8 tribus nuper additis. Eiusdem quae Praefationes appellantur

발행: 1569년

분량: 689페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

φιem antea desperabam, diuina primum ope, in qVastatuere omnia consueui , deinde Gabrielis Faloni' scientia singulari cui uiro,quanti hanc lucis usuram,

idest quanti uitam facio,quanti etiam praeclara litterarum studia mihi sunt, quibus uix ipsa uita pluris

est,uni plane totum acceptum refero. siquidem eius doctrina,humanitas, exquisita cura pri linam mihi ualetudinem, omnino profligatam, ac perditam,conspectum liberorum meorum, amicorum colloquia, librorum suauitatem renituitruis quem optimis artibus indvnria nostrastu tum feret, ei gratiae debeantur,cuius ope, ac sudio factu est, ut intermissam diuturno,ac perdi*cili morso poneritatis adiuuandae consuetudinem aliquando repeterem.Tu mihi de tuo natu, maximeq. de Alfonsi Ducis conatibus e Ggijs ad honestandam uirtutem, de quilus fama iam vpercrebuit, si quid significaueris; argumentum erit amoris in me tui, quo laetari uehementer soleo .

Vale. Veneti s.

Patauium.

Qv o D fratrem tuum Georgium Bona, forenti adhuc aetate exsinctum, immoderate luges; ignosco maerori tuo, nec tamen laudem tribuo. dolere enim statris interitu, ct eius statris, quo nemo semabilior, nemo fuerit uirtute praestantior, hominis eII: modum antem dolori nullum connituere,numquam

282쪽

quam lac mis abstinere, numquam ex animo ma j iitiam pellere, Sambuci non eis. Perjt stater: iure commoueris: aegre enim divellimur a natura coniunctis: quod ego quoque sum expertus. Perlyt is, qui familiam uolram, qui patriam, qui prouinciam uniuersam ornare uehementer suis laudibus, ct ια luserare poterat. hoc quidem e ectandum ab eius uirtute suit: sed magnam habet Fortuna uim: ea saepe, nobis ad eximiam laudem contendentibus , transuersa incurrit, saepe nostra studia debilitat,saepe moratur industriam . quo de genere quid ego te doceam , doctissimum uirum , cui prope infinitam

emplorum uim uel graeca monumenta, vel etiam

latina suppeditant fstorem igitur uirtutis amemus: erepto ante maturitatem studiu, quando hoc singulare non est , sed commune cum multis , modice feramus. Quid, si ne dolendum quidem est e omitto enim historias , adphilosophiam te uoco. Quid fiatur illa praecipit j si quid casus asse rat, leniter accipiendum: nec enim, ut aliter accidat, in nobis est: F quid culpa contractum, angi aequum esse: certe enim, qui ad praeclare agendum nati simus, ideoq.

mente. O ratione, praeter ceteros animantes, in-

flucti, tantis bonis abuti , ct quasi a natura desi scere turpismum est. An tu igitur , mori, quasi aliquid turpe, reprehendes c quod si non turpe, nec dolendum . nisi si quis ita uixerit, ut nihil umquam homne dignum praestiterit.quod abest longissme a

statre tuo: qui probitate , ingenio, studiis artium. 3 opin

283쪽

262 PAVLI. MANVTI Is timarum, prudentia etiam adolescens ita excentuit, ut eum Pannonia paene cuncta uiuentem unice dilexerit, mortuum laudibus, ct memoria prosequatur. Quae cum tibi ueniunt in mentem; in quus profecto nimis in te ipsum es , nisi luctum mi. is ex animo dolorem penitus euellis. suis te decuit maxime , qui totos dies ponas in us libris, unde uitae moderatio, unde animi tranquillitas petitur, ad propinquos, ad amicos in Pannoniam eiusmodi litteras mittere , in quibus isti 'cam esse non minimam sui doloris medicinam intelligerent. nam vir eximius , Ucolaus Olabus , Archiepiscopus Strigoniensis, qui Georgium , O, quia sorore sua natus erat , O quod in eo summa uirtus enituit, in oculis gestabat , non dubito quin tanti uulneris remedia sumat a se ipso: quem non modo aetas, O

usus maximarum rerum erudierit, verum etiam prudentia quaedam naturalis, quae plane vincit omnem artem,numquam a constantia discederepatiatur.T ec tamen uereor,nt,qui mihi paucis ante meu

bus in filioli mei obitu consolationem adhibu ris,idem tibi in tuo caseu mederi aliquando non faci

le possis. quod si facies; fructus apparebit sudio

rum tuorum ; Georgi, si atrem agnoscemus; cuius ingenium, ac mirificam prudentiam oratio illa, luculenter in primis a te Acripta, declarat .

284쪽

ab M , Patauium . .

PARCvss IasTI me de Mariam Le*emrio , quid ais e optimus adolescens, maiorum nobilitate , sua uirtute clarus, omnibus animi, corporis, fortunae bonii ornatus , ereptus repente nobis enen miseram humanae uitae condicionem. quid ames , cum omnia fluere , ac labi, nihil intra orbem Lunae

Armum esse, nibit idem a mane ad uesperam, quotidie cernas e quae te arbitrabar antea cognouisse is sermonibus riginaldi Poli Cardinalis , Aloysii Trioli , quibus probiores , aut sapientiores uiros non modo nosera, sied nec superior aetas tulit: nunc, quando te biduum scribis lacrymando consumpsis se , profecto tibi exciderunt ista praeclara de contem

mptu mortis, quibus in illo diuino contubernio,in illo plane caeleuium animorum coetu aures tuae saepistime personabant. Quod si, quid doleas, cultabis, aut quid dolendo proficisse non dubito, quinoum luctum abstergas, ct Lexentio nostro etiam gratuleris , quod , in pedio Hierosolymae summi

Dei monumento, quo illum, dissuadentibus amicis, pietas ,'religio duxerat , satim ad eiusdem Dei con*edium , praeditus optima mente, purus ab Omni labe,in caelum euolarit. quod qui optant,sapientes , qui adipiscuntur, felices rure ducuntur . Haec tibi a me pauca pro nos ranecesstudine consolationis loco dicta se attendes , uim habere maximam Sta4 senties,

285쪽

2M PAVLI. MANV ΤII senties,ct eam dolori tuo medicinam,quam dies ali- ando asseret, ratione repraesentabiL. quod cum omnes deceat, tum uero ab excultis doctrina uiris, quem te ad numerum aggregamus,praecipueponu- . latur. Vale. Venet s.

Ciliuerge. CILI v ERGA numquam videram , bam tamen . amoenistate sua iucundissmum, domino honenissimum, Lanterio Appiano, praefanti uiro non humanitate minus , quam eloquentia: nunc Oelegantiam uictae, ut in tabula pictam, in tuis uem mus uide , eo mehercule non mediocri eius uisem-dae, atque etiam tecumstuendae Rudio sum incensus. quod si quando contigerit, digito caelum attingam . quid enim ikio otio beatius j quae species urbis, quae dignitas cum ista rusticatione, cum ista surgentium uirgultorum fluuia conferri possit ἰ equiadem , cum te mihi ante oculos pono, modo inter am

gustis distincta semitis rutecta declini colle spatia

rem , modo arborum proceritatem, atque ordinem in viridario mirantem, eadem paene uoluptate absens tecum fruor . coniungit enim arimos nonros

mutua benevoleκtia; nec est aut tibi quidquam sine Ue, aut mihi sine te iucundum. gratulor tamen tibi potius , quam mihi; istos Ciliuergenses dies ta multorum annorum instar esse puto , si modo

286쪽

net otiosus in otio , nee in solitudine Alus es. id a tem qua ratione consequiposs , opinor me tacente intelligis. Pataui, dum eras , habebas in manibus egregium illud poema de nouis insulis a Columbo i

uentis: cuius ego cum exordium , multis praesentiabus, legissem, admiratus grauitatem, O elegantiam carminis, exclamauccidite Romani. in quo, adhuc, qui a me dissentiret, inueni neminem quo magis te hortor, qMamquam , uis' ero, currentem, ut appr peres , habeasq. rationem 'on exspectationis modo nostrae, uerum etiam gloriae tuae, cuius habe anatura praeclarum seminarium , quod etiam Budio excolis, ingenium tuum Vrge igitur, nec institutum

dimitte: quodq. adhuc humamssime secisti , in eo

perge, ut nostrum tui absentis desiderium litterii at quando lenias. Vale. Patauis.

LRZARO. BONA MICO Patauium. ν

E O o uero ct audiui de tuo casι , O tuam vi rem mirifice ., neque minus publicam dolui: uer tus enim sum , ne tecum simul litterae concidissent. nunc , quando te iam ambulare subis, ita tamen, ut stipione utaris ; gaudeo ,eοq. magis , quod msa aetate morbi diuturnitatem pertimueram .std , quia non plane animum meum liberas a cura , cum pristinas uires nondum recuperaueris: rogo te , Eo

namice, quanti optima fudiafacis, quae tibi facie da

287쪽

α66 P A v L . M AN vTI Ida sunt plurimi; quandoquidem ab i s tuae laudes emanarunt; tantum adhibe in te curando diligentiam. uides enim, neminem fere esse, qui , si quid tibi acciderit humanitus,rudem barbariem a latinae lisi guae sinibus arcere possit. Plautum a me emendatum,quem a me petis,dabo operam ut cu bis ad te sieteris mittam: sed, ut eum in multiplici meorum librorum congerie statim reperiam, sperare uix audeo . . Ego, ut scis, hanc satis grauem prouinciam fusi pi. tenui condicione , inquies .fateor, sed ne tua quia dem , si tuarum uirtutum merita spectentur, satis opima . quid agas o bis temotis anguste uirtus habitat . bene tamen destis ciuibus mereri, praeclarum es. Vale. Venetijs.

Patauium . so SILENT II. Nei, quo tecum diu satis usus sum, non exponam hic tibi caussam pluribus verbis:

ne, si id se iam , uidear tibi ipsi, qui nihil adhuc ad me scripsini, eandem quasi legem imponere. itaque hanc partem praetermittam; in quasi peccatum est , utriusque certe en . ego autem spero me posthac o beneuolentium tibi meam , O diligentiam hoc genere ossi ij probaturum : modo ne litteras elegantes, quales uidelicet Patavi', a summis ingeni s elaboratae, tibi ostenduntur , a me eo Pectes . ita scribam, non modo ut quod in mentem ,

288쪽

EPIST. LIB. IV 26

sed plane quidquid in buccam uenerit , in epistolam

conu ciam. non enim is sum, qui unumquodque uerbum ad trutinam , ut dicitur , reuocare uel soleam,

uelpossim . aliorum Hasuperstitio sit, mea quidem non erit , praesertim in epistolis: quae si , ut ait ille,

nihil habent f mile neque iudicio, neque conciomi; quid refert, utrum dichoraeo conclusus, an aliter, uerboruis ambitus insistat ἰ Splendidior, inquiunt,necpaullo aptior ad mouendum numerosius demnat, oratio videtur. Recte: nec ego secus existimor . uerum, quem tu tanti facis, eum ego magistrum sequor . quid igitur illac EPIs ToLAE. NOSTRAR

pe, quod i s negligentia quaedam, cum adfamilia res scribitur , etiam ornamento sit. Ita igitur tecum. agam, ut se essemus una quemadmodum prae sentes quacumque de re sermones familiariter serere solemus; sic in scribendo, nulla certa proposita sen--.tentia, libertatem istam, O quasi negligentiam imitabor. quod si reprehenderis,lacitum non feres.prae sat enim male scribere, quam omnino, quod a te fieri uideo, nihilscribere: cum hoc uoluntatis fortas

se uitium sit, istud ingenij, quod ipsi nobis fingere,

non possumus. Vale . Venetiis, M . D . X X xara , pridie M. Iun. qui mihi primus dies es -

289쪽

. Patauium . s. C v M me uidespraeter infiitutum meum litteras ad te non tam saepe,quam solebam, mittere; nimirum , etiam me tacente, quam sim occupatus n-telligis. Ternas te dedisse scribis. omnes accepi: nihil amabilius:his autem recentioribus etiam nihil elegantius. sic enim censeo , recte eum, O latine scribere , non qui pauca multis ,sed qui multa paucis. quo ego ingenere aliquando posse cupio, tu ,ut uideo, iam potes. tribus enis versiculis quid non complecterisetuam narras inscribendo diligentiam, meam obium

gas negligentiam: de meorum librorum nstauratione tecte me admones , de tuorum uenditione aperte .

denique otiosi nihil estsententiae numero prope,quot Merba: ut mihi, quemadmodum promistras, argumentum satis superq. dederis. Sed meae cessationis caussam , ut dixi, coni cis ipse per te. libros autem eos , prope ades , cum editurus sim. de tuis egi di

ligenter, O ago. δε quaeris , quid profecerim nihil adhuc: sedspem non abieci. quamquam incredibile est, quam dijcile sit ab istis pecuniam exprimere .

quem euentum res habitura sit, ignoro: a me nihil omittitur, quo minus O ex sententia conficiatur , quamcitissme. Vale. Venet s.

290쪽

ΕPIs T. LII. Iv ais E I D L M, Patauium . P v T A s T I fore , ut ego te abeuntem litis ris prosequerer ῆ non tu id quidem umquam. conuenerat enim , ut argumentum a te erapectarem. amgumentum igitur potes exspectare meus in te amore quo nihil uberius nec est , nec umquam fuit. itaquestatim, ubi tu profectus es, cum me repentiana quaedam uoluntas excitasset , arripvi calamum, neque sum ueritus, ut me scribentem sententia de ceret. hui, quam mita iam nunc mihi ueniunt in- mentem .sunt, quae possim scribere , leuitates amatoriae . quorum, inquis mecum habebo: neque tiabi, neque cuiquam edam. volo enim parcere amiciatiae , qua mihi sunt coniuncti, qui tam suauiter , uti putant, uiuunt, ut egosentio , delirant sunt item σκιαμαχου quaedam, militaria munera populo data, taurorum uenationes, saltatorum lusιs,sersonatorum ineptiae.quid quaeris sexcentauquae mihi O beneu olentia nostra suppeditat, o familia ritas permittit ut scribam. quia tamen leuiora sunt, omitto, negrauem philosophum offendam . Torro , de meis rebus quod exstectes, nihil es. mutationem ntillam fecerunt a discessu tuo. De te, quae scire uelim, haec sunt, quo modo te redeuntem amici illi tui, libri scilicet, acceperint, num eo ipso die ad eorum consuetudinem te dederis; an potius,dum hae bacchationes destruescant, in hortis cum Epicu

SEARCH

MENU NAVIGATION