Epistolarum Pauli Manutii libri 8 tribus nuper additis. Eiusdem quae Praefationes appellantur

발행: 1569년

분량: 689페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

lector tamen Rudio meo , ct ipsa etiam volunt te mihi, utinam tibi quoque , satis facio. Equidem , eum illa, quae te uideo animaduertisse , ad Mur tumscripsi, notum ei esse uolui iudicium de te meum: ipse uero ut ea aliquando legeres, vel ut omm , no quisquam,Dre non putaui. Postea, cum a nonnullis, bonas uidelicet horas male collocantibus, d scribi e notas meas audirem; ueritus, ne quando mendosius etiam impressae, quam a me scriptae, uel negligentiae culpa, uel fortasse etiam improbitatis, clare enim patet hoc uitium 9 ederentur ; collegi quas potui; emisi, non quas probaui maxime, nam huius generis inopia certe me ab omniprorsus edendi consilio reuocasset, θ sed quas improbarminime . ex eo numero fuit ea, quae de te loquitur , uel potius balbutit epinota. nam ea , quae tibinet natura tribuit, uel adsciuit industria, uix aut mi hi liceat, aut sis etiam, qui plurimum eloquentia ualent, non modo litteris familiariter scriptis ,sed nee elaborata oratione complecti. Quare non ego , - hi ut agas gratias, exipecto , quod te tamquam piacior bonus illustrauerim; sed potius , quod quasi

. .decolorauerim, ut ignoscas, rogo. quod quidem,s te probe noui,impetrabo facile vel a sapientia tua, uel ab humanitate: quarum altera facit, ut ab una totus uirtute pendeas, de sermonibus hominum non labores; altera, ut nihil umquam a te non modo amici, O familiares, sed nec alieni sturira petant . Amoris in metui, licet minime necessaria, perimcunda

302쪽

eunda tamen commemoratio fuit . cui quidem amo'ri , uel si absint victa , deberem plurimum: quidp

tas , cum o accesserint iam merita non uulgaria , quae nulla mihi ex animo dies euellet ea tamen ali s cumulare ita studeas, ut in beneficio dando beneficium uidearis acciperae ἰ Vel hoc ipsum , quod me tam crebro , tam diligenter , tam amanter Bononiam inuitas, quantam habet significationem beneuolentiae tuae j quae si mihi omnia commoda, o mniaq. ornamenta , nihil tamen asseret, mihi crede, se ipsa carius, nihil, quo gaudeam, ac triumphemmagis. Ad te uero, quem uidere ita cupio , ut cupi ditate etiam tua uehementius incendar, noli dubia rare, quin aduolam , cum primum per anni tem-ipvi , , ut spero, per valetudium licebit . namsi gore vires imminutas tepor vernus, O caeli purioris a peditas renituet. Interim ,si quidscire uis de rationibus meis, eo loco sunt, ut mihi, in summa animi aequitate , vinesse potius multa, quam deesse videantur. Vigemus amicis: quo nihil optabilius, excepta sapientia, ct ego existimo , o tu qMoque , ut uideo, mecum sentis. Oculis, quibus aegre diu fuit, nunc quidem utor optime, viribus autem comporis non pessme . reliqua in congressum nostrum reservabo. Vale, O propinquo tuo Francisco Bο- metto salutem a me plurimam . Venetib.

303쪽

O CT AVIA NO . FERRARIO

Mediolanum

AMOR internos mutuus, meaq. de tua uirtute opinio facit, ut mihi nihil esse committendum putem, quod a tuis consiliss abhorreat. itaque , liiscet dolorem meum, ex interitu. ili' fusi tum,uatide iam ct ratio ipsa , ct communis condicionis recox datio leuaret; uix tamen credas, quantum profecerint litterae tuae . ego te non audiam, cum ad animi vocor aequitatem e te inquam , cuius mihi grata semper uoluntas, grauis auctoritas ct Nait, esse debet: quem dilexi unice aprima adolesce tia , quem res Undere in amore, aestudio facile perristexi. quod inam ,'quam diu seiuncti fuimus , una uiuere licuisset: essem omnino tua consuetudia ne melior, ct doctior: tu autem ex osciis meis foris rasse aliquam , ex beneuolentia certe in te mea noudubito ,quin maximam uoluptatem , laetitiamq. ce pisses. quod quando non contigit; Uιs essem , pro Mea quidem parte, litterarum bono; n si me non tam occupatio mea, quam tuae valetudinis infirmiatas,cui laborem imponi mea cassa nolui, ascriben' do retardasset . nunc , si est, ut optime ualeas; quod tit credam, adducor non solum crebritate , uerum etiamsubtilitate, atque elegantia epistolarum tua εν- ; gaudeo et quodq. habes ex animi tui sententia, id ut perenne, propriumq. sit, uehementer cupis . litteris,ut amissi temporis ulura sarciatur, co qu

304쪽

EPIs T. LIB. V et gymir interdum . nec deeri argumentum, si tibi placuerit idem , quod mihi, mi ι φιλολογειν de studi no tris, quibus uberius nihil Atque equidem ,. ut a priuatis ad publica diuertam ) quando tuus eiusmodi est, ut ab recentiorum philosophorum inquinato sermone longissime distet, auctor tibisum, ut inscribendo totus haereas. nimium diu comprimis ea, quae selecta habes , quae scio quan imi praeclara, in omni genere dominae. ede, at Lge utilitatem nostram cura, gloria tua. nam hic liber, qui propediem exibit, de disciplina encyclio , sudia . multorum accendet, quibus a te satisfieri aequum. en. quam uero in eius libri editione diligentiam exigis , ea praeriabitur,quaten s licebit. totum enim iucuno me positum non esse , aut iamscis,aut mihi velim credas afrmanti. Vale. Venetiis.

SANE permolenum mihi, pro mea summa erga te beneuolentia,contigit, quod tuorum comitum, ut ais, importunitate fabum sit, ut ueniendi ad nos susceptum antea consilium deposueris . nihil erum potest esse iucundius, quam tui suauitatem sermonis, tuamq. mirificam tum humanitatem, tum etiam doctrinam ex interuallo regustare . sed huius incommodi molestiam fere abstersti omnem scripta peramanter, atque adeo perleganter epistola tua, quam

305쪽

284 ' A V LIiM AN vetri mihi heri reddidit familiaris meus , idem Distudiosissimus , plane itineris eruditus , Andreas Silvius. Odauera in Pium Pontificem , quam epimaeolae assiunxeras,ita mibi placuit, nihil ut umquam

legerim libentius, aeque libenter pauca. omnino, mi Laevine, cum ad omnem excestentiam, tumue-

is ad hoc seriptorum genus ingenio te natura finxit aptissmo. itaque nosce tua bona , poeticamq. facultatem, si tuae gloriae consultum uis, ne dimitte. O risium quo die primum uidi, ut ederetur, optaui.i . plane Cauchis adolescentibus, consitio tuo commotis communium studiorum, Osetne ipsorum etiam caussa gaudeo . aliquid enim ad eos ex paterna laude redundabit, aperietur fortasse aditus ad gratiam principis uiri msso, ut mos est, libro . cum eorum epistola. putabam fore , ut Romae liberi ederetur. si Venetisse malunt ; non , quaecumque est, industria non deerit: qua condicione, O quo tempore , scripsi ad optimum uirum , Octauium Tantagathum. De Censorino, Prudentio mox uidebimus . non enim tam facile, quod praestare noupvim, soleo promittere, quam , cum promisi, diligenter praestare. premor autem oneribus multis, .

quae sustinere cogor in aliquot menses rabiicere si

uelim, nec honor meus, nec res domestica patietur. Quod reliquum es, amorem in me tuum cupio con

serues: quod erit humanitatis. ego, quod erit ossici te colam diligentissme, deq. ingenio tuo, de doctrina, de probitate quid sentiam, ut fpse aliquando i telligass

306쪽

R PI s T. LI B. IV et 8 stelligas, quod hie, mihi crede , iam intelligunt multi , operam dabo. Vale, Cauchos statres , moribus, ac litteris ornatos , meo nomine saluere plurimum iube. . Venetijs.

t o D a me ponulari uidebatur, ut tibi, de studijs meis non pome existinianti, .c sic enim audiebam per litteras gratias agerem ; in eo decioperam, ne desiderari posset vicium meum, at que equidem restiti nonnihil a principio cupiditati

meae, ueritus, ne pudentis hominis non esset, ista dignitate, Ula uirtute uirum, cui nullum a publico munere tempus uacet, appellare litteris δεθd measta cunctationem uiri optimi, atque eruditissmi, dreae Patrici', omnia de humanitate tua polliceri tis, discust oratio.' Scripsi igitur ad te, non, ut tibi rescribendi onus imponerem, sed, ut, quoadpossem, testificarer obseruantiam meam . quod si sum assecutus , ct , si tu, quanti faciam iudicium de me tuum, intelligis: ita laetor, quasi bona omnia contigerint, ct cum hac mea uoluptate vix puto uoluptatem ullam posse conferri. ood autem flentium

etiam tuum excusas, ct ea commemoras, quae te ascribendo antea retardarunt: hoc equidem a te num

quam exspectaui; a quo libenter legi meas litteras , de quo dubitare mihi non licuit, satis superq. habuit,sed quo ex ectaui minus. eo scilicet wag:s ag

307쪽

286 PAVLI. MANVTII nosco, quae conctanti omnium sermone praeiacotur, bemgnitatem tuam. Gratulor autem tit id

beo , uehementer , te a febri conualuisse, quia horantem in reditu suo Patricius ostendit extitiali illa lue prouinciam esse liberatam.Occupationes

tu puto, O audio grauissimas esse; sed leuiores fiunt gloriae fiuctu, quem tu quotidie percipis, tuis debitum uirtutibus , amplismum . Porro , quamst homine dignum , de multis , ac,si fieri possit, de

toto hominum genere bene mereri, quid ego te doceam, nihil, quod ad honestum pertineat ignorantem, quem ita semper ad decus natura impellit, ut omnia tamen consilia, omnes actiones ratio, oesa' pientia moderetur e Quare, istis curis ,inis laboribus, quos esse tuae laudis segetem , ac materiam uim deo, ignosce, obsecro , rascoui humanissme , si te sero admodum cupio liberari. nam , quod ad Hudia litterarum attinet, iden, ad eum animi cultum, vi de oritur artium ingenuarum praeclara cognitio; primum, cum tu habeas iam, quae petuntur a littoris, O cum eloquentia, doctrinaq. ex superiorum temporum uigilijs excellas ; non intecti fualde esse, cur labores: deinde , tanti ne putas librorum consuetudinem, aut ullum cum ulla doctrina com--ercium , quanti disscillimis temporibus , in summa bonorum', ct sapientium ciuium inopia, requia arenti consilium, opera g tisam patriae subuenire equo in munere uersanti, non comm ttiam , ut longiore molenus epiItala D: baec ipsa, fortass

nimis

308쪽

nimis musta, amori largieris in te meo e qui dum obseqμη , teq. ut qui praesentem uideor, oblitus occupationis suae, Inmor humanitatis , prouectus imprudenter sum . Vale . Venetiis p

M I PPA TVR I C I, non te fugit, moroso esse, qui amant. quo me uitio laborare non insitior . adipem, O consuetudine praesentium amicorum. carere non possum . si absunt, igniculum desider ita non fero, ut litteras ab tys exigam potius, qua exspectem. hinc illae interdum, uacuae prorsus ira--ἐundia,quae aben a natura mea,amoris planissimae querellae.de quibus audisse te aliquid gaudeo; ut ego quoque in querella tua mutuam erga me benevolentiam, qua nihil habeo carius, agnoscerem . quod equidem laetari te quoque arbitror.quae enim humanitas tua en, certe totus obtigit non uis . nec eiusmodi tuum in discessu consilium uidebgtur e nec nos, qui te longinquum memoria colimus , dili tuus , laudamus, digni uide ιr, quibus ηullam Dauitatis , ingeni q. mi partem restituas . Oscium autem in rescribendo meum , non committam, ut

desideres nec desiderari antea passis essem , si litteras tuas , a me uehementer expetitas, quini misit' re significas, accepissem. Prouocassem etiam, mihi crede , pro meo in te singularifudio , si uac erat, os uacare te ab iis negorijs exstruassem, quorum

onera

309쪽

,88 p xv LI. M AN vet II oneragrauissima, uigilantibus , ct magna praeditis uirtute uiris, idest, tui simillimis , imponi aequumen . omnia te conferre ad dignitatem meam; dupi in gaudeo , ct quod me ames, quanquam hoc antea perspexeram, P ct quod id ex o ciis erga me tuis homines intelligant: i . non m diocriter ad existimationem meam statuo pertin ire . Nis vij quidem in beneuolentia , cuiust Labeo testem, refertam humanitatis Pelegantissmam epi stolam ,scito me omnia ponere: eamque, ut uideor. summo hominis beneficio consecutus, ita triumpho, quasi nihil iam aduersi a uirtutis aduersaria fortuna possit euenire. tibi autem, qui mihi ad amicitiam tanti uiri aditum patefecini, gratias tuo Drtasse merito pares habere possum , O habeo sane quani maximas, referre certe nullo modo possum, acri eagere quidem: quod tamen humanitas tua non se ret; θ, si ferret, quae mihi umquam uerba, at injtimo licet artificio deprompta, satisfacerent Vade. Venetiis.

Patauium .

M a quoque torquet exspectatio ν liti

rarum; de quo mihi, me quidem inuito, tamen aduersa quaedam amor singit. nec enim adduci possum, ut oblitum nostri'. aut parum in colendo ostio dii

310쪽

eat, ct qualternas iam a me litteras qcceperit . utinam ualeat , atque in illis negotiorum fluctibus utatur secudis uentis: reliqua geremi e, eademq. absenti beἡeuolentia perpetuo praest itur .. Cum titteras Italicas meas ad te misi , nihil scripsi , ne tibi rescribendi, praefrtim de re minima , onus imponerem. at tu, gratiarum actione non contentus, etiam me laudandum putUi , ct i s quidem uerbis , ii ut esse post illustrius . in quo probaui uehementer elegaritiam ingenis tuis in iudicio, nisi me ipse diligam, desiderare aliquid cogor. aliquid au tem' plane hoc totum, mi .F eluetri, humanitati tuae tribuo: de qua tamen ipsa ualde te amor ac velim existimes, te mihi haerere in animo,tum tuasne caussa, cui neminem probitate, ingenio ,studio bonarum artium antepono , tum quod in uno te nonnullam Patricis, ac M. etiam imaginem uideo r agnoscereMq..tibiali1uando fortasse, Minervadit Pero, non imE- τουabo . Vale . Venetijs .

. N OLI ex imare , mi A sire consuetudinis tuae caream, quidquam mihi tuis epi solis esse iucundius. facit hoc sane qui mutuus in

ternos amor en, ortus a meo de tuis uirtutius iudicio, tua uero de meis ad eandem laudem conatibus

opinione fortasse nonnulla : sed scriptorum etiam tuorum subtilitate, te gantia Unime deletior .

. . . I

SEARCH

MENU NAVIGATION