Epistolarum Pauli Manutii libri 8 tribus nuper additis. Eiusdem quae Praefationes appellantur

발행: 1569년

분량: 689페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

s et v D i v M tu in in exhauriendis mand i iis meis, celeritas in rescribendo, quorum ego a te alterum pro nostra coniunctione exspectabam, auteram autem pro tuis occupationibus postulare uix

audebam , magnam habent significationem amoris in me tui: cui quidem, si paribus non licebit ομινs , pari saltem ut amore respondeam , operam dabo: nec dubito,quin consequare atque etiam quod mihi uel iniurato uelim credas, me iam esse consecurum intelligo. qui enim, tua quae fuerint erga me of' ficta,meae quae sint partes ignorare possum,aut nona sidue cogitare e Ego , η'lande, quo primum die , eum lectis o adolescentrifamiliari tuo,itemq.meo, accesssi ad me, dilexi mores tuos, in quibus ingenui multum pudoris, qui probitatis index', mul- tamq. prudentiam elucere uidi. paucis diebus, cum de nostris delectationibus, ides de communibus sitterarum Iludi's, colloqueremur, probasti mihi ita rium, doctrinamq. tuam, O ad meam de te opinionem , M tectimonio excitatam, plurimum addidisti. . postea facile inter nos exorta familiaritas : uel quod multis in rebus nostri sensus congruere uid

rentur, O latentis quaedam naturae vis animos utriusque coriungeret: vel quod assiduitas tua paene

332쪽

quotidiana , ususq. domesticus nihil amicitiae nostrae deesse pateretur. Me deinde Venetias rationes meae , te non ita multo post Lutetiam uocarunt sudia tua. manet amor tamen, in me quidem is, qui fuerat praesente te , uigetq. memoria tui, nec locorum , aut temporum interuallis umquam evanescet.quod nisi me tuae laudis magna quaedam cupiditas teneret; angerer , quod abes, O, ut audis , abfuturus es: sed , uersari te in ista eruditorum hominum celebritat e , hi consuetudine , doctrinase Hadriani Turoebi, quem iampridem omnes cantant , ego orno, quantum possium , in sermonibus meis , nisi uehementer gaudeam ; te non amem, nec , quem ames ipse, quod in primis cupio, dignus sim. Quare no Hra etiam caussa contende , ut , quo consilio Lutetiam petiuisti, id quammaxime,quamselicet celerrime consequaris. refer ad nos illa praeclara , quorum gratia discedendum tibi a tuis , perferenda longi itineris incommoda , asperrimarumalpium perpetuis obsessamuibus iuga non sine ma gno periculo superanda existimasti. Quo de gen re tecum agam breuibus; quia , sensus cum optime tuos habeam cognitos, non dubito , quin saepe tabi

ueniat in mentem, ex ista urbe , quo , tamquam ad amplismum artium ingenuarum mercatum , libenter omnes confluunt, inanem redire , quam non deceat . Quod si te ,studio cognitionis incensum , cet ra , quae istic babes plurima , liberalium doctrinarum adiumenta docerent: unus tamen idem ille .

333쪽

PAVLI. MANVTII

quem paullo ante nominavi,qui praeter ceteros cum litteris humanitatem , graeca cum latinis, antiquae

philosophiae scientiam, quod e scriptis eius facile cognouerim , cum elegantiore doctrina coxiunxit , unus , inquam, tibi in lar esse omnium Turnebus, unus O suo te commouere exemplo , O suis adiuvare plurimum documentis, consiluisq. posset. euiussi a latere , quoad hominis permittet humanitas, ne umquam discedas, O i tam urgeas occasionem, diuinitus datam, adipiscendae uirtutis, si tu is esses, qui naturam humanam bola perfici. uirtute nesci-yes, hortarer etiam atque etiam : idq. libenter triabuerem amicitiae nostrae: sed cauendum intelligo , ne γλιωκ DV AMνας; cum tu ibi sis, unde ad alios praeclara instituta, unde laudabilis vitae ratio, o sapientia stre manat omnis. Viam, O rationem latine scribendi, obsecro, mi RFlande, cur a me petis , cum is, quo ego uno magiriro sum usus, ct tiabi, O Omnibus Cicero pateat j an tu me uel huius generis reconditum aliquod tenere artificium putas,

a quo longe absum, uel, si tenerem , posse fieri, ut

ab ullo, praeterquam ab hoc ipso, cognovertas nee tamen, utiliter quaedam praecipi, O ad artem pos D redigi, negabo: sed mihi ne tantum oneris Impo- nis, cui nec a domenisis curis otii multum eΩ, ct idipsum, quod elit, vel amicis o cij caussa, uel ual tudini necessario tribuitur ' Scripsi olim de meis e ercitationibus nescio quid , a nobilissimo uiro, horarum artium patrono , Stephano Saulio rogatus o

334쪽

es sonasse digitum ad eum fontem intendi, quo se

accesseris, non dicam equidem stam eloquentiaetim explebis, sed, ut arbitror, nihil inde non pu-.rum, nihil inquinatum hauries . exstat ea, cum aliis edita, epfola. si uidebitur, leges: aut, si legifit, est quaeris amplius; a me cur ex*ectes, quem respi- irare negotia non sinunt, hoc quidem tempore nonen: pete ab inis, qui uacant, optimis O scribendi, est iudicandi magistris. De Laertio, ct . quod egisti, pergratum es; , quod acturum te ostendis, . id si praes alas, maximam inibis a me gratiam. Turnebus, ut me plurimum diligat, quod certe mutuo faciet, exoptorplurimum ut mihi tribuat, quod litterae tuae significant, non postulo. quid enim ego

sum aut, si esse aliquid uideor, prae illo tamen quid

sum e non enim umquam conferam, ne cum Homerico Glauco errem; sed χαλ--οις anteponam semper. Ille en, cui iure ommatribuantur,qui iamperuenerit eo,quo nobis a pir re non licet. Saluta eum meis verbis, cum ueterrimo amico meo,si ectatae uirtutis, ct industriae viro a-rolo Stephano. Vale. Venetiu.

Patauium.

Ε o I diligenter, quod mandaueras. praecisse Megauit, ac visus etiam nonnihil moleste ferre. sed, Mihi crede, huius generis paene magiro , vestri

335쪽

334 P A V LI. M A NvTII sensus non congruerent. nihil moro s. o multam omnibus intolerabilia: quae nobis tamen, mi Sigoni,

qui a libris nescio quid plus, quam ceteri, sapere di . dicimus, ferenda sunt . quamquam tibi quidem, pro tua prudentia, atque etiam pro superioris uitae perpetua consuetudine, nihil di cile. Sed, Patauis te nunc esse, in celeberrimo Italiae theatro, ubi lectatur, O notatur acerrime, quidquid agas, quidquid dicas , ct saepe mihi, nec umquam sine aliquo

metu in mentem uenit . sic sunt, qui amant: omnia cupiunt, omnia timent. Vides, quo te in loco tua uirtus, quanta omnium exspectatione, constituerit. nihil mediocre praeuandum eno nec, ut cum aliis ,

quibus te iam doctrina , industriaq. antecesiuisse omnes iudicant, sed ut tecum ipse certes, teq. φ- sum, si licet, uincas, omniq. laudis genere cumules, elabbrandum . quae, cum, ad quem scribam, considero ; cum mihi singularem tuam rectissmis in sudiis cupiditatem, ac diligentiam propono; mirifice laetor; nec me tamen paenitet hoc nostrae necessitudini tribuisse, ut ea legas a me scripta, quae minime necessaria duxerim . Hesternum diem puto te mutuis cum Pace Scala sermonibus iucundismetraduxisse : quem uolo a te amari plurimum: uel

quod ab illo te quoque amari plurimum sensi: uel

quod eo nihil humanius, nihil amabilius. praeterea, quod te vehementer mouebit, multis nominibus ego illum in oculis feror nec in eo riuales habeo pau-

cos. Dionis nostro si discessum meum excusaue'

336쪽

EPIST. LIB. v 3Iςm, cum uxoris morbus urgeret; gratissimum erit nec tamen diutius hic me commoraturum puto.

tanti nihil est , ut uobis carere posm. Interim vale , O , si uacat, ' be , non accurate ,sed, ut ego nunc, quidquid in buccam: ne pereat omnino fructus nostrorum sermonum e quem si litterae resiluent; paullo seram leuius absentis tui desiderium: cuius igniculum, e cubiculo meo cum discederes, sentire coepi r nec deinde tuum spectrum discessi ab oculis meis. Venetiis.

GAvDEo, mi Murete , quod profecto etiam me tacente existimas, te nauare operam regibus , ingeniumq. tuum , quod ego semper unice dilexi, extuliq. laudibus, a tanto Pontifice , ab uniuerso Cardinalium Collegio uehementer probari. nam,

se qui aliter sentiunt: quamquam quis en, qui aliter sentire post ἰ verumtamen si qui fortasse reperientur, quos liuor impediat , quo minus recte ac sincere iudicare possent i de tu laborandum non erit: cum te praesertim ille noster, quem sequuntur multi, sed iste praeter ceteros, qui nobis quasi μητιετα-debet esse , non mediocriter ornet, atque diligat. Haec altera tua oratio priorem illam uel aequa uetvincit , sententiarum , verborum , ordinispraena

tia. quo in oscio, ac munere cupio te pergere. φ

337쪽

PAVLI. MANV Totaui enim perges in expedita , maximeq. direm gloriae uia, per quam processini iam longome, nemine praecurrente, me fauente plurimum . De tua in me beneuolentia, cum recordor meam, dubitare non possum: meum iu te animum expertus iam est

eundem si esse nunc , O perpetuo futurum arbitraris; non fallam opinionem tuam. nam ct mea nonsolam consuetudo , sed etiam natura ita ponulat: ct tu persicis eas laudes, quarum principia me olim, exspectantem id, quod praestare te nunc uideo , in tui amorem impulerunt. Habeo summas gratias, quas agi a te cupio, Archiepiscopo Becca, tellio : eumq. meo nomine , ut quam licebit officiost , quamq. plurimum salutes , ualde rogo . in , ut scribit ad amicos , foret honoribus in patria , carus Imperatori, iucundus omnibu . nomhumanitatem , ct ingenium: doctrinam auxit a dificessu tuo , quantum uix credas: itaque summa omnia de illo adolescente sperare nobis licet . Duareri obitu, de quo heri primum a Germano homine, qui ex Gallia recens uenerat, accepi, damni plurimum in iure ciuili factum es. equidem dolui uel tua causesa,quod eum a te amari senseram . quamquam haec, si ferret humanitas , prorsus dolenda non essent . qui enim proficimus' angi quidem grauius , neque

communis condicionis necispias concedit, O uitae commutatio, brevi sp ae cum aeterna, miserrimae ctim beatissima, ualde uetat. Ego nunc, quod acce-rthae diuinae benianitati resero, quodq. tibi puto fore

338쪽

s T. LI R. V 3ITIὸre iucundisi um , ualetudine utor satis commo da , oculis quidem optimis, quod aliquot annis non contigit. itaqke, cum otium non ferrem, tacis enim quiescere non posse θ commentarios in reliquas

Ciceronis epiriolas coepi texere eo, ut initia sunt, 'prorsus industria non οἴχετM. absolui, ut mihi quidem uidetur, maiorem partem, ides tres primos liabros , extra ordinem, octauum . in quibus , ut dixi iam, nisi me communis decipit,non uidetur opera male collocata . Habebis in clausula de Petro Fabro, tuo dicam, an meo ς ita me triduo cepit, sibi . deuinxit ingenio, humanitate , prudenti a. plane uixi, quam diu mecum fuit: nee medi crisum amore discedentem prosecutus: nae tu, si nihil praeterea mea caussa uelles , qui ct uis, o egi si iam plurimum , tamen hoc uno munere , quod auctus per te sum tam ornati adolescentis amicia etia , meis omnibus in te studijs, quae tu merita uocas, optimam ratiam retulisti. Vale. Venet'.

S A N a postulabat mea peruetus in te obstem Mantia, ex ingeni' tui praeclaris orta monumentis, ut aliquid ad te litterarum darem sed me dignitas

ruasemper , ct persona deterruit, uerentem , ne, talem virum, tantarum rerum occepatione di ten-irum, inanibus appellare litteris, pudentis hominis.

339쪽

non esset . nunc, ut uere dicam , paene accuso modestiam meam, quod, dum cogito ad te scribere, nec tamen considium explico, interea tua fecit singuli ris humanitas , ut anteuerteres . quamquam cur ego apud te, maximarum uirtutum laude praestantem , ad quas mihi adipirare non licet, plus residere vici, molene feram, cum praesertim hoc ipsum amoris in me tui, quo equidem antiquius nihil haleo, non ob scurum argumentum esse uideatur . Quocirca, ut interdum me pudet pudoris mei, quod nihil ad te scribere sim ausus , cum tamen maxime cuperemesciHatuae uoluntatis erga me declaratione, inis etiam laudibus, quibus me ornat epiriola tua, mirisce delector. noli enim existimare, si quid umquam meis laboribus, ac uigiljs non contemnendum praesiti, me fructum ullum, aut mercedem praenantiorem exspectasse, quam quae ex tuo, tuiq. semilium iudicio, ac testimonio percipitur. quod si assequor, . triumpho. sin, quod susticari facilius possum, ita

me laudas, ut quasi deficientem in cursu tua uoce impellas : ne sic quidem uulgari me munere obstringis, cum ad cohortandum, atque incitandum, si v

la res, certe tua plurimum ualeat auctoritas . it que enitar, ne tu me non bonum tuarum litterarum

interpretem fuisse putes . incumbam enim paullo acrius ad ea, quae qui possidet, iure laudem fert. Tibi uero, quod ad me tam humaniter scri eris , quodq. ultro ipsie mihi diu exoptatum ad tuam a- I xxtestium aditum aperueris, si , quam debeo , gratiam

340쪽

tiam referre non potero, habebo saltem, ut priores inci' partes re potius tibi, quam Iluio O uoluntate concedam. Vaci . Ve netiis .

v Α N Tiv M, mihi uoluptatis attulerant i litterae tuae, summae tum humanitatis , tum etiam 'doctrinae notis insignes: tantum postea doloris , ac molestiae, erepta ob aduersam ualetudinem respondendi acultate,susie . non enim aut is ego sum, cui quidquam prius oscio sit; aut eum te esse ex M litteris cognoui , cuius amistitia contemnen da potius, quam appetenda uideatur. sed omitto uel temmoriunt, quod apud me ponderis , sicuti debet, habet plurimum, uel uoluntatem , cui Menter omnia tribuerem : ipsa, quam ad me misisti, e Nola, quides, quod impetrare non poste scripta primum humanissme , cum beneuolentiam in me tuam significes , meam exoptare uidearis et deinde ita eleganter, ac diserte , cne uiuam , si mentior tit ego tit in hae eloquentiae laude comparem sane pracssmos, antesierre debeam neminem. Quare, cum inam animi tui singularem in me aman-δο , atque etiam laudando liberatitatem libenter amplector e tum uero, me tibi parem in utroque uo- , Iuntatem reddere, idq. non tam incis tui magnitu- diae prouocatum , quam iudicio facere, uelim eaia

Mnes. Tu uideris, quid de me sentias, O VM0. me. loco

SEARCH

MENU NAVIGATION