Epistolarum Pauli Manutii libri 8 tribus nuper additis. Eiusdem quae Praefationes appellantur

발행: 1569년

분량: 689페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

sso P A VLI. MANVTII goth casa , properarem . Romae, nonis Dec.

Sermonetam.

IN magna iucunditate, quam tua mihi attulit epotola, molestae nonnihil, ae doloris adipersit illa pars , in qua , Bonifacit Caietani nomine, Principis

egregij, cuius caussa uelle me omnia atque etiam debere confiteor, accurate petis, ut ad eius filum liberalibus excolendum dissiplinis conferamstudium , industriam meam . quod idem antea cum o D pe, o uehementer peterent Cardinales aliquot, optime de me meriti, inuitus equidem, tamen per negaui: neque uero ob eam caussam, quia, priuatim docere , praesertim in urbe. ma, dignitatem non habere, arbitrantur multis quod mihi quidem uidetur secus: quod enim scire honesum est id cur docere turpe sit, non intelligo: sed multo magis, quia pshlici muneris cura, libenter a me pro communi utilitate suscepta,uacui sane temporis minima relinquit: est id ipsum, quod relinquitur, iure quodam suo sibi postulist,atque exiguntstudia mea.quamquam ab his me saepe uel salutandi necestas, uel amicorum auellisinterpellatio. ita traducuntur dies. honeste ,

inquies. fateor. addo etiam, satis iucunde. non emmine ριισανθρωπον quendam, abhorrentem a consuetudine hominum, humanitatis expertem,natura

372쪽

finxit. verumtamen,cum illa, tibinon ignota,studiorum nostrorum suauitate uoluptatem nullam comparo. quod si nobilissimi adolesentis conformandum optimis artibus ingenium susciperem; ualde mihi coi candum esses, quid patri eius , ct patruo, quid etiam aut memoriae, quem colui sudi Ume, quid

familiae claritati d bere. saepe mihi occurreret mea fides, O suscepti ratio muneris, O hominum quo que opinio, cui seruiendum esse non ignoras . quae prostreo uel singula tanti sunt, ut maximam a mediligentiam flagitare uideantur: cum in hac tot, rerum. Occupatione tanta ne mediocrem quidem praeflare posm. Filius meus, cui te bene ominari gaudeo,mea uoce iam , qua quotidie fere aures eius antea personabant, in discendo non utitur . sic enim in utraque Mersatur lingua , ut suo iam sudio potius, quam no-istra proficiat in ustria.Quare uelim eo te esse loco fugas,quo ego sum aest, si nec victi me putas ignarum -esse; nec obstare, quo minus oscio satisfaciam, voiluntatem uides; tribuas hoc amicitiae nostrae,et a quitati tuae,ut caussam meam apud optimumPrincipem diligenter agas; eiq. de meo sensu O studio ita F. dem faciat,nisil ut sibi ta m esse deditum sentia qua. operam omnem meam, atque curam, nec malie me. qui. 'am,quam eius,cum posm, obsequi uoluntρ-- α et,cum non posm,vehementer angi.hoc tu cura, perfice , si me graui me sollicitudinis onere leuatum uisfacile, ut opinor, uel humanitas illius,uel rato ipsa, qηod insitaμs, impetrabit . idq. a te, ne uidear

373쪽

3 a P A VLI. MANV r I Iuidear humanitati tuae disdere,pluribus uerbis pe

COLAE. ANTONIO. CAR ACCIOLO

Neapolim .

2 Α v v M tuum, Narebionem Vici, uirum omni laude cumulatum, uita excessisse, amicorum litterae gnificant . quo equidem nuncio, primum ueheme tersum commotus, cum mihi ueriret in mentem doloris tui quem ex illius interitu,conlectu erepto ca- rissimi hominis, o fructu amisso maximarum uirtutum, quibus in uita excelluit, iuresuscepini: deinde,

ut me collegi, occiirrebant malia, quamobrem ani- mus meus a maerore abductus non mediocri solatio

conquiesseret. Quid enim est in hac uita exoptadumq uita ipsa, dixerit aliquis . num quid praeterea ' uirtus, ct bona exstimatis ,sine quibus ipsum, uiuere, in sapientibus iucundum non en ; amplae fortunae , quas Peripatetici non neglexerunt; amicitiae, qua rum usus insteundis rebus delectationem in aduersis utilitatem semper,interdum etiam salutem assertitat haec avo tuo, diuino quodam munere, omnia contigerunt: qui ct ad ultimam fere senectutem m- tam perduxit, sempiternam laudem,militari scientia, ac fortitudine partam, posteris reliquit opibus auteru non abundauit solum , uerum etiam optime

374쪽

usus ect, amicitias,stclientelas, . sciis, Orasi bis quaesitas , coluit diligentissime o Quae eum ita simi; non tibi dolendum ea eius interitu,ouem sciebas natum esse mortalem; sed laetandum potius,

quod ita uixerit , ut minimum ei mors , quae mustorum nomina cum corporibus exstinguit, adimere posΡ uideretur. uiuet enim auus tuus, uiuet, inquam . in hominum memoria, quamdiu probitati, consilio uirotilocus erit. atque ille quidem laetari uebementersolebat, cum te nepotem suum, omni decore laudirentem, heredem sibi futurum cerneret no earum m. do rerum , quae fortunae bona dicuntur, M etiam uirtutis,ac sapientiae,quae neque a fortgna dantur,vec eripientur umquam. itaque debes eruti, ct cura- , quod te iam egregie praestare audio, ut eius in te uirtutei agnoscantur; O, quam ueraegloriae uiam iam ingressus es, per eam celeri cursu eodem pergas.sec enim breui ad ea, quibus iam ionis omnibus miri . Me fauentibus, ac laetantibus, appropinquas mortalitatis praemia peruenies . me quidem per e tuo praeconem laudum tuarum' i quid mea uox ualeret, fore pollicerer et studio tamen, o conatu, si minus re ipsa licebit, fortasse consequar, ut, quae mea erga te obstruantia, quae de tuis uirtutibus opinio, quae tua simul in me merita, bomines intellia gant- Urie. Itymae, pridie Kal. Maria i

375쪽

IO. ANTONI O. SERONI

E et s I non dubito, quin tu pro tua prudentia , quibus assidue distinem curis, o quae negotiorum ἰηera sustineam, praeclare intelligase tamen peccasese mibi uideor , nec a me ipso ueniam facile impetro , qui , acceptis litteris tuis, humanitate simul, genio conditis , re*ondendi oscium ad banc usque diem protulerim. hac erum me esse mente, uelim exustimes, ut nihil aut a fortuna consequi, aut ab indus iaposm, quod tui similium amiciti s anteponen dum putem. itaque, nullius mihi non modo culpae , sed nec erroris conscius,magno tamen in dolore ver sior . appellasti me prior suauismis litteris poma tilaudibus: amoris nussa significatio est, qua uacaue rit epictola tua. quibus in rebus gratiae referendae facultatem non habeosudio tamen, memoria bonignitatis tuae, partes meas facile tuebor. quamquam, quod ad laudes attinet, quas in me plena manu congescti: uix possum constituere , laetitiae ne plus, an molestae mihi attulerit iudicium de me tuu. nemo fere amat, nisi de quo bene existimat: cur igitur, a quo amari uehementer cupio, ei me talem m-dern qualis nunc quidem certe nosum,atque utinam aliquando esse posm, non uehementer gaudeam crursus, cum ad me ipsum cogitationem conuerto,

Meia. iures ingenii cum opinione tua 'constro; statim ι . illustrat

376쪽

xPIs T. LIB. v IEIuctrat ueritatem ratio, erroremq. mihi tuum cum pudore meo, atque etiam , ut uere dicam, non mediocri cum dolore patefacit. quamquam, cur ego errare te credam , quistudio, ct doctrina iampridemes assecutus, ut minime omnium in hoc genere falli possis j nec seruire auribus certe uis, homo ingenuis disciplinis eruditus. quid ergo ens Socratem uide-ticet imitaris, ct ironia te dele tat. nam , quod tua Dona minuis , non uero Ῥι quasunt, auges; amo equidem in altero modestam tuam, in altero humanitatem : uerum hoc scito , O patere aequo animo , te ips) contra te sentire , persuasum iam elegantia ,' pubtilitate litterarum tuarum: quas qui legerit , quam lange per eloquentiis uiam processeris , intelliget. De me autem, utinam sententiam tuamscripta mea non refellant: suibus ut ingenium non de ueris, quodiu existimas. ego aliter saluo, diligentia certe , quaesiuieumre ingenium potuit, in magnis occupationibus , O ualetudinis infirmitate semper defuit . Gre omitte,quaeso, ironiam istim, O Aequa lance uim quem M.'emende.ira , ut , quae in me orn/menta coritae i, malamam eo rum partem in te transferas.. Ego enim, si quis uo Iuntatem, uel si etiam industriam in me laudet,su D patiat: cetera non aguoscam te uer , quamquam aut ea eruditissmi, est in prinus acuti iuuenis, Io. Vincenti, Pinelli tectimonio magnopere credebam , tamen ex una tua epistola, tamquam ab uneue leonem,plane totum coanqui citaque, cum tibi de ista

377쪽

336 PA VLI. M AN vTII praestantis ingeni' facultate , doctrinaeq. co a pia rimuingratulor: tum uero, ut tua bona noris, idest. ut aliquid litteris mandes , quod omnis posteritas in manibus habeat,pro innituta inter nos amicitia non hortor solum,uerum etiam rogo.Quod reliquum est, licet inter bonos baud ualde hecessariam osci' pro tmisonem existimem, praesertim in ea necessitudine, quam Budiorum similitudo peperit: omnia tamen, quae praestare possum , quaesumma esse cuperem. sed ea tamen , quaecumque sunt, in omnibus tuis reribus,minimis, maximis,aeque tibi polliceor,ac si iamri pridramare coepissemus inter nos. hoc en L et alijs frui priuilegiis decet eas amicitias, quae aseudio virtutis emanant. Vale. Rimae. Kalendis Mart. .

Patauium .r

P A T A VI v M te ueni se, quae semper urbs - Oscina quaedam est habita doctrinae . laetor equi ' dem commumum nudiorum crassa plurimum. cerno enim iam animo,ubi tu philosophiam cum eloquentia comunxeris,quantum ornamentiaitteris nostris, quartum splendoris accedet: sed mecum actum est incora modius , qui, quo tempore nobis , unius diei tantum interuallo disciunctis , praesentes amicitiae nostraetfiuctus nullo, otio capere licuisset, quo mihi opta' aius , aut iucundiasesse nihil potuit, tunc abesse a in cogar a

378쪽

cogar , ct omnem suauitatis, delectationisq. notrae spem in mutuo litteraru ossicio reponere. crede mihi, hac ego cura uehementer angor: quippe, cuius imaginem humanitatis, ingenis, eloquentiae iampridem uidi in epistolis tuis, ac saepe sumianimo contempla tus , ea si propius ad picerem, aua laetitia, qua uoluptate perfunderere ualeant, si qui aut opes,aut bonorum insignia, uel illustrium uirorum ambitiosas s lutationes tanti aestimant, ut haec bonis, iucumiis, sapientibus , ides tui quamsimillimis amicis anteponant. Accedit ex occupationibus molestia, quissimpedior, quo minus tecum per litteras quamsaepiP me colloquar.quod ob ea quoque caussam ad te scribo , ne mihi uitio uertas, neue obliuione, aut negli gentia mea potius , quam negotiorum multitudine , factum siu piceris , quod paullo serius fortasse, quam exspectabas, epictolae tuae responderim . nulla enim re magis, quam deserti oscii memoria, crucior . nec tamen ab amicis plus,quam commodum eorum, aut etiam uoluntas ferat, umquam posivloi. itaque ami- eu ninnum cur excusares de in requentia litterarum, eaussae nihil fuit. quiduis enim mihi potius persuaderi patiar, quam ei me absenti effluxisse ex animo. quem ego praesente quibus coluerim officiis , quaeq. ad eius laudem studia contulerim, optimus ipse te sis est. t scribit perquam raro. Fortasse aulicae uitae consuetudo ita fert. fortasse etiam, tum uelit, per negotia non licet , vel priuata, uel publica : aη

s licet, noIIram amicitiam , quae fatis per st firma.

379쪽

es , non modo litteris,sed nec ullo prorsus oscin putat esse fulciendam. qua ego quoque in sentetia sum. O tamen ita me comparaui iampridem; si quid ab

micis praeter meam exstectationem omittitur ; id ne accipiam durius, ct malim omnia mitiorem in par tem interpretari, quam committere, ut sanctissima

necesstudinum iura suspicio, plerumque falsa,viola

re possi. Atque haec ipsa, nisigrave est, ad eum peri scribas uelim: ct hoc addas, me, cum primummam ueni, de meo statu litteras ad eum dedisse: quasa communibus amicis fideli, certo tabellario commissas, perusse non arbitror: ab eo tempore novi nihil in meis rebus contigisse, nise hoc nouum uidetur , mihi cum hoc caelo, cuius multi grauitatem non runt, adhuc quidem optime conuenire. quod ei fore iucundissimum, certo Aio . Tibi ad Carolum Sigonium, o Michaelam Sophianum, praestantes viros, mihiq. etfudijs, o amore coniunctJmos, cur si teris opus esse coni mendatisi s exfimem squasi non

eorum uterque , ut doctrina, sic etiam humanitate excellat. et profecto iam tibi ad eorum amicitiam, qua uir bonus O IIudiosus nemo excluditur,aditum operuit, nullo interceslore,uirtus tua, illiq. te cognitum diligunt, tuaq. in primis consuetudine delecta . tur . qua ego interdum cogitatione ita filior , ut hac

etiam specie falli me inam, quasi ipse veniris deambulationibus, O sermonibus inter m. Ego hic, nisi

380쪽

si eisia

APIs T. LIB. VI 3Istaequato iam noctinus dierum spatio, vereor, ne non oti quantum isellem relinquatur. Tu quam libenter Talauissis, quamq. diu te futurum putes, quo utaris in philosophia doctore; cnam Genuam , omnium facile principem, rariore iam dentium ordine minus

explanate loqui aiebant haec si ad me scripseris, simul , de singulis publice interpretantibus quid sentias; duplicem studium capiam, O quod ea, quaestire aveo, cognoscam , O quod ex litteris tuis, in quibus uernaculum illum''mam sermonis leporem, plane Ciceronianam elegantiam mihi uideor agnoscere. Vale. mae. I Vadiari. M D L x II .

Perusium. aD A uirtute rectesentis. ea coniungit absentes, o in eos, quos numquam uidimus, amorem conciliat. quod autem, ut me,quasi aliqua uirtute praeditum, diligeres,adductum te significati ampletior uoluntatem tuasnode amoris caussa non disputo. sit ita ut exinimas , uel potius, dixistimes, quod lubet.nam ego me tibi, qui , numquam aperiam; ne de amo. re in me tuo, quem video esse non uulgarem, aliquid atque adeo multum detrahatur. Ego,primum quod honorifice de me sentias, deinde quod id ipsum et ganti a mibi declarandum epistola putaueris,laurum debeo, quantum intelligo persolui a me uisposse. m,etsi nullam a me vicium,aut Ilurium,quod

SEARCH

MENU NAVIGATION