Epistolarum Pauli Manutii libri 8 tribus nuper additis. Eiusdem quae Praefationes appellantur

발행: 1569년

분량: 689페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

i, Florentiam.' π

ON N 'IN o erat σωλος epinota mea e quam m acciperet , ramquam ad me rediit is, qui tuas ii teras attulerat: uerumtamen eam ad te mittendam

putaui, ne tibi in aliquam fortasse neglecti vici,se spicionem uenirem . eius exemplum hoe est . .

Epistola, is qua bis mentis sis, legitur sexta ante hs od me amicis erebro auges, praesertim hominibus uirtute praeditis: perbenigne facis. Atinampraesare aliquid uel tua uel eorum caussa possim. uos enim, quae uestra bonitas ct humanitas en, animo fortasse contenti enis:ego ,qui meus erga liberalium doctrinarumstudiosos amor en, nisi animum vicia probent, contentus esse uix possum. Vale. Rimae,

XVI. Kal. Apr. MD LXV II.

a Lugdunum.

C v R ego tibi excusem silentium meum e os

vulgaria: nec tu is es,qui uel amicis duriorem te praebeas, vel, quibus ego negotijs, quantamquam viduam a me operam exigentibus G distianear, ignores. ac si uelis amabiliter, o uere cogia pare, ita credes: nulla me magis oci uoluptate, quam

462쪽

quam cum tuas epistolas lego: rursus , si quis qui ab ostio dissedati itus, eum essema . quare

ut ego tibi ingenio is eruditione , in nria comparre me non ausim: ita, quibus maxime rebus amicitia olitur,humanitate, ossicis,obseruantia,neque te ibi, neque quemquam antepono . hoc te cupio cret ere . quod si impetro, simul illud impetro, ut omia me cum praeteriti, tum futuri temporis culpa, si fortasse rarius ad te scripsero,plane liberes.quamquam nunc quidem, tuis ut rescriberem litteris, abieci omnia, uictus behemio tuo. beneficium enim certe, Mon mediocre nescio quqd, sed quantum esse potest maximum, a te habeo, quod mihi amicum dederis Iacobum Ddericum Falcornum, prudentismi et optimi uiri filium, ipsum iis litteris ac moribus ornatum, ut, cum me uel negotia, uel ipsa iam aetas ab amicorum consuetudine remoueat, hoc taraen iuuene quotidie fere utar iucundissime. ac saepe de te se mo, illo libenter praeclara tua facinora pro Chrini

gloria narrante, me libentius audiente. certamus enim, ut uideo, amore erga te, sic., ut alter ab alterouinci interdum gaudeat, interdum aegre ferat . ita non plane nobis totus abes. quod enim oculis eripi ruri, assequimur ammo, memoria,mentionetvi,tua-νumq. uirtutum quamcreberrima. tu contra, si pa-νem gratiam referre uis, alterum Falcomum reperias modo similem probitate, ingenio , obseruanti in utrumclue nostrum,reperies. Sed opto te felicem esis , milem reperire: ut de nobis cogitantes nor numquam

463쪽

istumper mugiis De tra oedia, mire hum Det tus, praestri agente Fesconia. te ansmi tui constantia, tibi gratulor , ico gravat ago, a quo ista manant. tibi enim certe, O fortissimo cuique , nisi diuina ui' afuisset, praesenti discrimine , in tanta gladiorian licentia , animus cidiset Lambino bonam mentem optota mus enim digerium, O doctrinam amo, de eo si quid a feretur durius , cum dolore audiam . Sed, quid en, quod etiam de Turnebo , tali vir'. utitiam Also rumore , di as*r, auersum a salute periisse ἰρ magnum malum, nex re magis , quam exempla , nam plebs imperita , licentiae cupida, si peccat minus mirum: doniqs uiros, rems auteasensibus cuntes, Uen ere, m labi, matura iam aetate , quis non ingemiscat .Filius te salutat. tu meis Merbis eruditum in primis , O probum adsti scentem,Iosephum scaligerum,s es Lutetia aluus uelim, Nis. Romae.

464쪽

hiatus i ct onmes iampridemno unt , o ego supe riore anno sum expertus, cum eo me Emisio IU- imam λιocaui I ut atros praecipue libro P, ab haereristorum nefaria ρene uindicaelos,ed Eremqtiam licearet emendans e, Oin hac elegantinis olim ioctrinae parente, atque altrice , nunc diuino tam institutorum curiode, ac praeside Urbe perpetuum meae vitae domicilium collocarem.cum ista mente,inaq. ad bene agendum propensione summam potestatem coniunxit Deus, non solum ut impendentes Reip. Chrisianae calamitates auerteret; quod a te curari egregie, atque esci omnes fatentur; uerum etiam ut a publica cura oculos interdum conuerteres ad priuatorum incommoda, eaq. cum videres, opem asserres non pro cuiusque libidine, sed pro iudicio, ac sapientia tua. haec me cogitatio,diu uerentem , ne appella

465쪽

talu

PAV. MAN .E P. LIB. IIx q3Ire litteris Maximum Chrisei Vicarium, excubantem animo semperno Christianae Re .salute , impudentiae posset adscribi, ab ancipiti consilio ad certam sentantiam reuocauiri, e fecitq. ut ea scribere audeam, quae ne coram agerem , maiestate tua prumum, deinde etiam pudore quodam meo sum dete ritus . Totum hoc imp imendi munus, quod mihi a te mandatum pro mea fide curo Auas h et partes , publicam unam,quae ad eommunem animorum uti-- litatem pertinet , ut esacris libris maculae omnes in luantur ; alteram priuatam Iute rethi interim suppetant, quaesi absint, mecum'csi meis agatur im. commodius. a d ad priorem attinet, acerem arroganter, si tibi tantam rem, qua nescio an ulla magis hoc quidem tempore omnibus expediat, Nudeam e si mendare: cum quattuor spectatae uirtutis o imo centiae Cardinalium, quos huic negotio praefecisti. singularis prudentia nihil deesse patiatur quare hac partem,cui nondum tua liberalitas desiuit,nec, utipem,umquam deerit,omitto non inuitus:de me ipso,si quidem tua permittat humanitas, cquid aute ea non permittat attinga pauca. Ego cum ad Urbe ueni; licet a Pio 1 v. recte, o laudabiliter uiuendo,sperari posse omnia intelligerem, tamen serri me cupidita te non sum passus: nec sitivi honores: nec auri, ar gentiq. guendore sum captus: id scilicet unum spectaui maxiise , ut beneuolentia tua , in qua pons o mnia , perpetuo fruerer, eaq. me, quantum conse quistisio , quantum industria liceret, non indignum pracbc

466쪽

praeberem. domenicis rebss , quas negligere profrsus, qui pater es, non potest, amare nimium, qui se chriuianum esse meminit, non debet,satis consultum pHabam honorario illo annuo, quod a tua be

nignitate impetraueram: nec dubitare tamen pol iram, si quid praeterea meae rationes exigerent,quiu. id baurire possem ex eodem fonte, ad quem aditus: Ombitiose petentibus uix pateret umquam, modera-.ta cupietibus praecludi numquam solereto sic annus abista nec inibi nouam interea cupiditatem dies attulit; quae etiam admonet, quo propius ad huius pe- .regrinationis, quae uocatur uita, finem accedimus, eo minus deuiatico laborandum . itaque mutatum,

nihil e iis consitu's meis: animus, quos antea sibi Ines praescripserat , iisdem se continet, ultra nihili appetit: sed corporis alia quaedam ratio est aetas iam ingrauescens quasi extra ordinem multa desiderat: multa etiam praesertim in laboribus, aestudijs, ualetudo requirit imbecillior: quae si negligam, ingrate mihi uidear agere cum Deo, a quo acceptum uitae munus magnifacere, ac tueri diligenter debemus . quid caritas liberorum meorum, quilus in me uno sunt omnia ἰ ea me appellat, nec patitur obliui--,sci quid naturae debeam; ct mihi me ipsum eo nomine commendat, quod in mea salute multorum saltis,fortunaeq. urtuntur. Quae cum ita sint; ct cum his causis, quas commemoraui, magnopere coU- , dam; tamen ita flatuo, mavorem commodi mei lyem. in tua prae Induti bonitate mihi esse reponendam . .

467쪽

EPI s T. LIB. IIx 33 quare nihil definio, neque mihi certum benefici, nomen peto: quod qui faciunt, ignorant scilicet a quo petant , in angustum reuocant, quae latissime patet , benignitatem tuam. ego rationes meas Principi maximo, ct ad beneficentiam nato, commenda re me intelligo. nihil me postulare praecipuum decet.unum illud indicare satis est, fulciri oportere subsidio aliquo fortunas meas: quod ipsum tamen uoluntati, arbitrioq. tuo totum permittatur. mibi quidem ,si quid a tua liberalitate proficiscatur, quis quid sit,aeque gratum futurum est,ac si me omni beneficiorum genere cumulasses.

CARDINALI

NON patitur aut benignitas, aut consuetudo tua, ut appellandus a me sis de eo , quod semel Oiterum humanis e promisisti;Φ ego is sum, qui, quod semel petiy , licet ad constituendas fortunas

meas ualde pertineat, impetrare cupiam, non exprimere. uerumtamen non sum ueritus, ne tibi molesiam asserret iterata petitio, hominis praesertim sudiosissmi , de tua laude, quantum imbetassitas mea praesare possit, assidue cogitantis . Optabile est,ut, qui optima cupiunt, ijdem uel omniapo i, uel apud eos, qui possunt,auctoritate, gratia plurisum ualeant. tibiutrumque contigisse, non nulli homines arbitrantur . nam ct natura propensus es

468쪽

SCRIPSIT. HANC

469쪽

Ptiam laetitiam augeti aduersis pariter maerenteni. stati, genus est . iam, quae ad cultum, ad uictum,

uitamq.pertinent,ea cum uxor mi hctrat, aut curat,

quantam iucunditatem habet e Reges equidem masos non arbitror e suis regnis tantam voluptatem coepere , quantam fidelis coniugii consuetudo , ct conuictus assert. Quae tibi, optime ν, ex tuis ueteriabus nupti,s probe cognita cum essent; propterea factum opinor, ut secundas appetieris, est' eandem Omnino suavitatem regustare uolueris. Hoc tuum cotistium ,pro suo quisque sensu,uarie homines interpretantur. laetari multos uideo, ut in re optima,quosedam adintrari,ut parum exspectata; dolere nonnullos , ut aduersa. mihi, in hac opinionum, O sententiarum uarietate, animus vehementer in dubio e It . laetitiam a me poscere uidetur araor in te meus, omtus ex memoria praeceptorum tuorum, quibus me puerum ad omnem uerae laudis cupiditatem excita Ili sed idem amor ante oculos ea proponit,quae cum

cogito, tantum aberi, ut Iaetari possci, ut dolore etiam asciare neque id tua magis caussa, quam publica . nam, etsi, quod tibi placuit, idem ut perpetuo placeat, atque expediat, uehementer opto: tamen, cum aetatem tuam considoro, quae iam ad se nectutem vergit, interdum uereri cogor, ne aliter eueniat. sua cuique aetati Rudia Natura tribuit. quae iuuentus amat, restuit senectus . contra ,senectutem oblectant, quae fa lidit iuuentus . tu tamen,

homo iam fere sexagenarim,adulto iam paene filio,

470쪽

- ARCHIEPIsCOPVM praenare uisic po dignitate, nemo nescite bonis tamen uiris, cimte,omisso Iadrensi Archiepiscopatu, scopum Interamnae esse factum, auditum esset, uisa res en inprimis gratulatione digna. nam, quod ad dignitatem attinet, Italiam cum Illyrico confierentes, nihil imminutum putabamus: quod ad commoda, additum aliquid potius, quam detractum. Iam illud , licere tibi interdum ad Urbem, nobis ad te, cum uelimus , excurrere, quanti aestimandum e nam neque te amncis tuisprorsus camere, tua suauitas patitur; neque nobis quidquam molestus, quam a pectus O semmonis tuis sitim diutius ferre. Quocirca ego quidem flatim, audita re,laetatus animo sum: litteris gratulari cum maxime uestem, negotiis tamen impeditus, incisim ueteri nostrae necestudini debitum praetermisi. in quo me tamen, cum meae conscius erga te perpetuae obserua e , tum tuae me'nor humania

ratis , facile culpa ero . atque etiam uide, quid mihi de tua benignitate posticear sperare audeo futurum, ut, qui a me diliguntur, eos amicitia tua ne excrudas.neque tamen hoc in multis ambitiose peta: tantum

SEARCH

MENU NAVIGATION