장음표시 사용
471쪽
EPIST. LIB. v II 6r tantum deligam, quos tibi non tam mea commendatio, quam ipsiorum optima nudia, conciliare possint vim gis excellit in primis, iuuenis bene moranti di sperpolitus litteris,quae nos a pueritia delectarui, Iulius Iacobomus. uiuit colunctissime cum filio meo,
ut fere aetate sudiorum similitudine, iungun- ltura me uero, quod multis in rebus intellexeris,si ut alterum parentem, obseruat, O diligit. itaque itiideor illi debere omnia, quae possum: nec sane ul-stum eius uel adiuuandi, uel ornandi, locum prae ltermitto: sed ex oranibus vici's nullum ei uides gra tius, aut iucundius praesaria me posse, quam per me consequatur,ut aditum ad te habeat in te corynoscatur, numeretur in tuis d etsi, non dubi to, quin facile impetrem: noui enim tuam ωαν: noui etiam, quo ipse loco apud te sim: tameuita peto, quasi agatur existimatio measic enim Ha- tvo, cum te tua uirtus, nullo fortunae praesidio, in ista dignitate collocarit,ualde ad exinimationem meam pertinere , hoc si percrebescat, me abs te tan--m amari, quantum optaui semper, O mibi persuasi. Vale. Dinae , Idib. Dec.
. ITA mihi, quae opto, contingant, ut de tua ualetudine valde sum sollicitus: nec leuabitur dolor .
472쪽
UA ULI: M AN vj II omni molestiae liberatum cognovero. quod utinarubreui fiat. cur autem id futurum non sperem,cum te, di dentem humanis remedi s,ad pias preces uideam esse conuersum s me quidem ex aduersis rebus haec una saepe ratio, iam omni spe destitutum,eripssit.De fortunis meis detraxit aliquid superior annus,hic fortasse damnum sarciet: sin aliter eueniet, aequo immen animo feremus, minuente sensum doloris con suetudine , ct cupiditatem aetate . Demunuscuis qui tibi uenit in mentem aegrotantis magni hoc amoris signum. itaque sic tibi ago gratias, tamquam de re amplisma: quandoquidem nihil mihi pluris est ,
quam amari a te, quem praeter ceteros amabilem virtus facit. Stomacho certe meo, quod antea scripseram nihil gratius hoc genere medicament Valerimae, Kal. Febr. M D L X v I I.
A quo primum die, Palaeotte optime, mihi cognitus es, duxi te semper in eorum mero, qui nonra hac aetate antiquae uirtutis imaginem reserunt, esse reponendum . nam ct bonos O praenantes viaro s amas, omesse studio complecteris: O ipse.quae artes amorem conciliant, ijs ita excellis, ut uicissiste omnes ament, nec minorem ex ingenio, doctrinaq. tua, quam ex humanitate , O liberalitate fructum eviant. equidem in meis secundis rebus id maxime:
473쪽
numero , quod olim tua mibi benignitas aditum apri ruerit ad amicitiam inam: illud dolere saepe cogor, quod ita fortuna tulerit , ut disiuncti uiueremus, ct eriperetur utrique noserum suauitas illa,quae me dubio , cum una sumus, longe maior es, quam cum an ego tuas, aut ipse meas epinotas legis. adde quod tibi perquam raro scribendi oceasio, mihi ne facultas quidem datur. ita, qui es in litteris stactus, eo e iam prope cairmus. quo tament in genere tuam dii gentiam, uel humanitatem potius incredibilem agno sto: qui nullum huius Ucij loeum praetermittis: oproxime, cum de Amuli' Cardi sis incolumitate cognouisses ,fecisti peram ter, quod O mihi, qui illum uirum in oculis fero, unumq. praecipue colo aper litteras gratulaiaum, O significandam existimasi laetitiam tuam. Sed ego uici tibi, O bonis ιν -
mnibus, eo conservato , cui praeter eetera virtus
placet, uehementer iratulor. m , si quid isti nuc bis martitus accidisset; suo fortasse tempore, cum nec aetati parum , ct gloriae plurimum vixerit, nostra certe et uniuersae bonorum rei alienissino dere sti. Vides profecto, nee dubito quin idem sentire videas excellenti uirtute, ac sapientia Cardinalem, ra. rrem tuum, pares esse Amulio nostro demtate non paucos,opibus etia,et lys rebus,quas elingiri fortuna Diet ,superiores multos t ista It perpendimus, quae sunt animi ingeniis. bona, ides quae uere bona sunt, doctrinam Budio, prudentiam usu rerum maxima-rlim partam, praeterea benignitatem, probitatem reli.
474쪽
. religionem;quam non multi sint, quos ei conferre possimus, opinor intelligis ure igitur, illo grauiter ae grotante , ita maerebamus, quasi cum illius salute nostra salus in discrimen adducta uideretur: nunc, eodem incolumi, ium sua quisque caussa , tum hono publico omnes laetamur. In quo non dubita-ham equidem quin tuus sensus cum meo sensu con-gmeret: verumtamen egregiae teItem uoluntatis G
si lotam tuam legi perlibenter. uidi enim amorem in e tuum, O studium simul erga Christianam remp. prope gulare . nam dei mula, morbo ita sollicia
gus eras , ut eodem tempore O dolor meus, Uica iactura tibi ante oculos esset. itaque non pu-raui committendum , ut . ipsum celarem de Iitteris tuis. oriendis legit iucundissime:nec tacuit de tua laude: mihique, ut salutem tibi eius verbis adscriberem, ac sua liuei Hudia prossus omnia pollicerer, ita manadauit,ut uultu uerbis plane animum exprimeret .
Ego de te, quae soleo , summam esse tuam in illam obseruantiam: optatius tibi nihil esse, quam ut, si quid eius caussa praestare possis,utatur hera curaq.
ma. addidi quaedam de uetustate necessitudinis no-srae, de tuis etiam in me inclys: ut sciret, cum tu de meis commodis maxime semper laboraveris, cupere me non mediocriter , ut, a quibus ipse diligor ,-dem te pari beneuolentia complectantur. Vale, O cardinali optimo, statri tuo , salutem dic meo nomi
475쪽
OMNINO erat Aio: 'epinotaraeae quam sa acciperet, numquam ad me redistis, qui tuas ii teras attulerate uerumtamen eam ad te mittendam
putaui, ne tibi in aliquam fortasse neglecti vici,s
spicionem uenirem. eius exemplum hoe est.
Epistola, is qua He m nris fisi legirur sexta ante hane suod me amicis crebro auges, praesertim homi bus uirtute praeditis: perbenigne facis. utinampraesare aliquid uel tua uel eorum caussa pUm. uos emm, quae uenra bonitas ct humanitas en, animo fortasse contenti estis:ego,qm meus erga liberalium doctrinarumstudiosos inor est , nisi animum ossicia probent, contentus esse uix possum. Vale. 2 mae,
C v R ego tibi excusem silentium meum e oct
ina vulgariae nec tu is es,qui uel amicis duriorem te praebeas , vel , quibus ego negotijs, quantam O quam assiduam a me operam exigentibus , dinianear, ignores. ac si uelis amabiliter, O vere cog Dre , ita credes e nulla me magis .ci uoluptate, quam
476쪽
quam cum tuas epistolas lego: rursus , si quis est, qui ab ostio dissedara itur , eum esse ma . quare
ut ego tibi ingenio is eruditione , indutiria comparare me non ausime ita, quibus maxime rebus amicitia olitur,humanitate, oscio,obseruantia,neque te ibi, neque quemquam antepono . hoc te cupio crei Eere . quod si impetro , simul illud impetro, ut omni me cum praeteriti, tum futuri temporis culpa, si fortasse rarius ad te scripsero,plane liberes.quamquam nunc quidem , tuis ut rescriberem litteris , qbieci omnia, uictus behemis tuo. beneficium enim certe , non mediocre nescio quod , sed quantum esse potere maximum , a te habeo , quod mihi amicum dederis Iacobum η'dericum Falconium, prudentismi et optimi uiri filium , ipsum iis litteris ac moribus ornatum, ut, cum me uel negotia, uel ipsa iam aetas ab amicorum consuetudine remoueat, hoc tamen iuuene quotidie fere utar iucundisme. ac saepe de te semmo, isto libenter praeclara tua facinora pro Chrini
gloria narrante, me libentius audiente. certamus enim, ut indeo, amore erga te, sic., ut alter ab alterouinci interdum gaudeat, interdum aegre ferat . ita non plane nobis totus abes. quod enim oculis eripi ruri, assequimur animo, memoria,mention ivi,tua-νu . uirtutum quamcreberrima. tu contra, si pa-νem gratiam referre uis, alterum Falconium reperias modo similem probitate, ingenio , obseruamiain utrumque nostrum,reperies. Sed opto te felicem efρ, similem reperire: ut de nobis cogitantes
477쪽
tus, praestis agente Fescoruό. te animi tui constantia, tibi gratHor , ico gratias ago, a quo clamanant. tibi enim certe, O fortissimo cuique , nisi diuina uis afuisset, praesenti discrimine , in tanta gladiorian lice ia , animus sciscidisset. Lambino bonam mentem optota mus enim ingenium, O doctrianam amo, de eo si quid asseretur durius, cum dolore audiam . Sed, quid en ; quod etiam de Turnebo , tali vita, utina Miso rumore , dissipat*r , auersum a salute periisse ' magnum malum, nec re magis , quam exemplo nam plebs imperita, licentiae cupida, si peccat minus mirum: doctos uiros, rentis aurea sensibus ςuntes, osten ere,. labi, matura iam aetate, quis non ingemiscat ἐ.Filius te salutat. tu meis Merbis eruditum in primis , O probum adole sentem,sosephum Scaligerum,si es Lutetiae, alutes uel in te. mae.
478쪽
quam per sueris, Mi e sis ad eas
in ' a ' eisit in , Orn us i , ueclare aes hiatus io Omnes iampridem norunt eu superiore anno sum expertus, cum eo mero olio IU-mam euocasti ut sis spraecipue libro , ab haereric rum nefaria pene uitalcatos,ederem qkam lic ret emendati ne, O in hac elegantioris olim doctrinae parente, atque altrice, nunc diuinorum i itutorum curio , ac praeside Vrbe perpetuum meae πι- tae domicilium collocaremaeum ista mente Haq. ad bene agendum propensione summam potestatem coniunxit Deus, non solum ut impendentes Reip. Chrisianae calamitates auerteret ; quod a te curari egregie, atque esci omnes fatentur; uerum etiam ut a publica cura oculos interdum conuerteres ad priuatorum incommoda, eaq. cum uideres, opem agerres non pro cuiusque libidine, sed pro iudicio, ac sapientia tua. haec me cogitatio diu uerentem , ne appellare
479쪽
re litteris Maximum Christi Vicarium, excubantem animo semper pro Christianae Re .salute , mpudentiae posset a cribi, ab ancipiti consilio ad certam sententiam reuocauit, effecit. ut ea scribere audeam, quae ne coram agerem, maiestate tua prumum, deinde etiam pudore quodam meo sum detem ritus . Totum hoc imp imendi munus, quod mihi a te mandatum pro mea fide curo ,duas h et partes ,
publicam unam,quae ad eommunem animorum utilitatem pertinet , ut e sacris libris maculae omnes luantur ; alteram priuatam ', ut ea Gibi interim sup petant, quae si ab , , mecumo cu meis agatur incommodius. Quod ad priorem attinet, acerem arroganter, si tibi tantam rem, qua nescio an ulla magis hoc quidem tempore omnibus expediat, IIudeam camendare: cum quattuor spectatae uirtutis imo' centiae Cardinalium , quos huic negotio praefecisti Angularis prudentia nihil deesse patiatur quare hac partem,cui nondum tua liberalitas defuit,nec,ut spero,umquam deerit,omitto non inuitus:de me ipso,si quidem tua permittat humanitas, cquid aute ea non permittat' attinga pauca. Ego cum ad Urbe uentii licet a Pio I v. recte, laudabiliter uiuendo,sperari posse omnia intelligerem, tamen serri me cupidita' te non sum passus: nec sitivi hoκores: nec auri, argentiq. splendore sum captus: id scilicet unum spe-
ectaui maxilue., ut beneuollantia tua, in qua pono ommnia, perpetuo fruerer, eaq. me, qliantum consequi uio , quantum industria liceret, non indignum
480쪽
praeberem . domesticis rebus , quas negligere praer- sιs, qui pater es, Mon potest, amare nimium, quise .chriuianum se meminit, non debet, ut is conssi
tum putabam honorario illo annuo, quod a tua be-nignitate impetraueram: nec dubitare tamen pol
rum, si quid praeterea meae rationes exigerent,quis. id baurire possem ex eodem fonte, ad quem aditus Ombitiose petentibus uix pateret umquam, modera-ita cupietibus praecludi numquam sulereto sic annus abisti nec inibi nouam interea cupiditatem dies attu-ilit; quae etiam admonet, quo propius ad huius pe- .
regrιnationis, quae uocatur uita, finem accedimus, eo minus deuiatico laborandum . itaque mutatum,
nihil enia consiliis meis: animus, quos antea sibi Ines praescripserat, iisdem se continet, ultra nihili appetit: Ied corporis alia quaedam ratio est i aetas iam ingrauescens quasi extra ordinem multa desiderat: multa etiam praesertim in laboribus, acsudiis, ualetudo requirit imbecillior: quae si negligam, ingrate mihi uidear agere cum Deo, a quo acceptum uitae munus magnifacere, ac tueri diligenter debemus . quid caritas liberorum meorum, quilus in meum sunt omnia j ea me appellat, nec patitur obliu ,sci quid naturae debeam; ct mihi me ipsum eo nomine commendat, quod in mea salute multorum sollas,fortunaeq. nituntur. Quae cum ita sint; ocum his cassis, quas commemoraui, magnopere considam; tamen ita Llatuo, maiorem commodi metipem. in tua praenanti bonitate mihi esse reponendam quare