장음표시 사용
481쪽
quare nihil definio, neque mihi certum beneficij nomen peto: quod qui faciunt, ignorant scilicet a quo petant , ct in angustum reuocant, quae lati e patet , benignitatem tuam . ego rationes meas Principi maximo, ct ad beneficentiam nato, commendare me intelligo. nihil me postulare praecipuum decetinnum illud indicare satis est, fulciri oportere subsidio aliquo fortunas meas: quod ipsum tamen uoluntati, arbitrioq. tuo totum permittatur. mihi quidem , si quid a tua liberalitate proficiscatur, quis quid sit,aeque gratum futurum est,acsi me omni beneficiorum genere cumulasses .
NON patitur aut benignitas , aut consuetudo. tua, ut appellandus a me sis de eo, quod semel σiterum humanissime promisisti; ego is sum, qui, quod semel petiy , licet ad cor ituendas fortunas
meas ualde pertineat, impetrare cupiam, non exprimere. uerumtamen non sum ueritus, ne tibi molesiam asserret iterata petitio, hominis praesertim studiosissmi , de tua laude, quantum imbecillitas mea praesare possit, asidue cogitantis. Optabile est,ut, qui optima cupiunt, ijdem uel omniapo i, uel apud eos , qui possunt,auctoritate, gratia plurimum ualeant. tibi utrumque contigisse, non nulli hominea arbitrantur . nam ct natura propensus eri r FF ad
482쪽
ea, quae praeclara sunt: ct haec ipsa propensio lagulari ingenio,ct uirtute comuncta,ua tibi amorem conciliauit sapientissimi Pontificis, auunculi tui, ut cum omni te munere dignum ducat, tum uero libenter , translata in tegrauissimorum negotiorum parte, releuetur. amplectere igitur pro tua summa prudentia, uel retine potius, quam amplexus iam es , occasionem diuinitus datam, eripuit iam benemerendi consuetudinem temporis iniquitas. eam si reIlia tuis , quod facere coepisti, o facies: iisdem , qui bus maiores tui, gradibus in caelum adscendes, relicta familiae tuae gloria, qua nulla dies exilinguat. Ego autem , si per te consequor, id quod in tua manu situm en, ut F 'mae libenter uiuam: uix enim libenter, ubi parum commode, quisquam uiuit: dabo operam, O fortasse esciam, ne sit obscurum beneficium tuum: memoria quidem, O uoluntate ,sire ipsa minus potero, ingrati animi culpam iutalo . Vale. Flymae, I V. Kal. V ou.
Η'o NEsTA res, iucundaq. in primis pilae putantur: nec immerito. nihil enim ad generis humani perpetuitatem Natura magis pqstula qua ivt feminis iungantur mares:nec ea coniunctione quidquam non modo commodius, uerum etiam dulcius
esse po s. habere secundis rebus mulierem laetitiae isociam s
483쪽
Is Y.LIA. IIx clyssotiam laetitiam auget;aduersis pariter maerenteni. Iblati, genus est . iam, quae ad cultum, ad uictum, vitamq.pertinent,ea cum uxor min rat,aut curat, quantam iucunditatem habet e Reges equidem φ asos non arbitror e suis regnis tantam voluptatem ca pere , quantam fidelis coniugii conquetudo , conuictus assert. Quae tibi, optime ν, ex tuis ueteriabus nupti's probe cognita cum essent; propterea factum opinor, ut secundas appetieris eandem omnino suauitatem regustare uolueris. Hoc tuum cotistium ,pro suo quisque sensu,uarie homines interpretantur. laetari multos uideo, ut in re optima,quose sedam adintrari,ut parum exspectata; dolere nonnullos, ut aduers . mihi, in hac opinionum, O sententiarum uarietate, animus uehementer in dubio en . laetitiam a meposcere uidetur amor in te meus, omtus ex memoria praeceptorum tuorum, quibus me puerum ad omnem uerae laudis cupiditatem excita, sised idein amor ante oculos ea proponit,quae cum cogito, tantum aben, ut Iaetari possci, ut dolore etiam asciare nequela tua magis caussa, quam publica . nam, etsi, quod tibi placuit, idem ut perpetuo placeat, atque expediat, uehementer opto: tamen, cum aetatem tuam considoro, quae iam ad se- . nectutem vergit, interdum uereri cogor, ne aliter eueniat. sua cuique aetati Rudia Natura tribuit . quae iuuentus amat, restitit senectus . contra ,senectutem oblectant, quae fanidit iuuentus . tu tamen,
homo iam fere sexagenariui,adulto iam paene filio,
484쪽
' 436 PA v LI. M AN UTI, Inouum coniugium probant: quoq. magis miremur. non aequalem , aut aetate proximam,uerum adolescentulam duxinis utrum uoluptatis, an procreationis caussa,praeter te nemo nouit. uoluptatis quidem
sulpicione, pro mea in te beneuolentia, libenter te libero: sed ali , quorum iudicium amor non impedit, de ista re quid sentiant, ipse uideris . . t procreatio liberorum optanda. Quis hoc improbate aut quis aliter sentit φ uerumtamen temporibus multa di Iinguuntur: nec idem semper omnibus licet: nec eadem semper omnes decent. Quo de genere si pluribus tecum agam, O illud usurpem, quod Apestini tribula antiquitas, Cognosce te ipsum; ignorare uidear utrumque nostrum, O, quod aiunt, Sus Mineruam erudire uelle . tu enim is es, qui haec ipsa mihi olim puero cantabas: quae mihi nunc insita penitus in animo haerent, nec euelli umquam sinam: tum quia praeclara,tum quod a te tradita,quem unice diligo. 'cognosce igitur doctrinam tuam:et cum illa, quae
tractandis veterum monumentis obseruasti,in mem Nam redegeris,lum cogita, quam iure mirentur nonnulli,aut etiam doleant, te talem uirum, ista aetare,
ina existimatione, uiuo, ct incolumi optimae spei silla,cum ipse te adipicere, cum ualetudini tuae parcere, cum iuuentutem ab immoderata libidine tuis mo nitis reuocare ad continentiam deberes, tum puellae amore captum, eius complexum, O consuetudinem sic optabo, non modo ut hominum de te opinio-Mm, ἄμι by commoda parui faceres, uerum ut ipse
485쪽
vitae tuae nouo uitae genere periculumstrueres.quis enim nescit, quod ueteres quidam Philosophi me . moriae prodiderunt, Veneris usum pro se num
quam , obesse autem saepissime God si quis in
dubium vocet ; id negari certe non potest, senescentibus deficiente natura, nulla re, magis, quam concubitu , uires minui. quod a te ignorari, qM tam multa nosti, turpe en . aut, si non tu quiadem hoc ignoras, sed rationem libido uicit, quis
te audiat ita excusantem ἰ hoc quidem en augere culpam, non minuere. Atque haec tua caussinos angunt: quid, publica ζ tanto magis,quanto a quius eri,de multis, quam de paucis,laborare. nam, cum tuo iudicio, tuaq. scientia in omni caussarum genere uteremur; cum tuae lucubrationes ciuile ius eximia tua cum laude illustrarent , cum omnes lites , ac contentiones aequitate et sapientia tua dirimerest optandum erat, ut huius boni,quo nullum in ciuitate praestantius, diuturna admodum usura si ueremur . nunc a te, nouae coniugis illecebris irretito, non modo lucubrationem ullam homines non exspectant,sed herentur etiam, ne maiorem diei partem, nedum nocturnas horas, domesticis oblectationibus tribuas. Interim praeclarae istae frigebunt actiones tuae. mixtus libenter audies disceptantes: non tam attente ,
quae disjudicanda erunt, considerabis: no facile quemquam admittes: non saepe prodibis in publicum:non ut antea tui copiam facies: denique, cum antea ita Mineres, ut Mip. natus uiderere, nunc te, ad priua
486쪽
η38 PA VLI . M AN UTI Ita studia conuersum, negligere commvnia , nemo
est , qui aequo animo ferre possit. quae si alios cura tangit: qua me vici molesta, quo angi dolore paren j non enim is ego sum, qui meas partes alit igno
rem , aut negligam . meum es, Cimum otio, δε-- luti , tranquillitatiq. consulere o meum , praesta re aut conari saltem, ut, quos potesati, fideiq. meae Deus commisit, aequo iure omnes regantur , nullius iniuriae pateant , nihil contra leges agant, nihil praeter leges timeant. Huius praeclari muneris cum ego te, pro tua praestanti, mihi iampridcm cognita, virtute, ministrum, participem delegissem, gratulabar O mihi, o ciuibus meis non mediocriter ; mihi, quod magna laboris parte me leparet industria tua; Ciuibus, quod omnes te iudice libenter uterentur, optime de tua no solum doctrina, verum etiam probitatesentientes nunc si vicia,su-diaq. illa intermittis ; si languidius ea curas,quae ad Populi fortunas pertinent, quaeq. ego, curari a te diligentissme, O uolui in primis, O putauri, vereor, ne quotidie uoculas exaudias hominum te accusantium,quod a pristina caussa desciueris, O a uirilibus institutis ad mollitiem quandam, inanemq. uoluptatem deflexeris . Erunt etiam fortasse nonnulli, qui ne non adductum iudicio, sed amore lapsum, tantas res tuae fidei, constantiaeq. non satis prudenter
commisisse dicant. quibus ego quid respoηdeam quoniam ipse non satis dilpicio,tu, qui uides acutius, doce me. equium nihil malo quam O te tui quam simil-
487쪽
E1 Is T. LIB. IIx 639fimissimum me mei iudicii numqvam paenit re.quod si secus euenerit;errasse me cum aliquo existimationis meae damno, facile patiar; tuo cum dedecore, feram iniquissime , addito praesertim meorum ciuium dolore,qui te in oculis iure ferunt, nee adipe diu carere tuo possunt, nec sermone, O consilio pri nari. suae propterea ad te scribo , ut intelligas, quantam animo curam sustineam, quama tua res agatur; ct ideo operam des, ut O me sollicitudine. O te infamiae periculo, aut certe hominum sermone liberes. Scribo autem serius, quia pendebam animi, nee satis, quo tecum uterer oscijgenere, consabat. Iratularer' at contra sentiebam. dolerem lat male ominari visus essem, in ea praesertim re, in qua tibi, uel si damnum aliquod res publica faciat, secunda tamen Omma sic exopto, ut in hocstudios re tecum certem, alios quidem omnes facile uincam. Vale,et itastuere domesticis bonis, ut publica ne negligas. qua de re non mea quidem ulla suspicio , sed uereri me nonnumquam cogit dubitatio multorum aquam cupio falsam, o inanem esse . PAVLO. STEMPO VIONeapolim.
Ετs I iam litteras tuas,a Gorscio remissas,a ceperam o tamen hunc ex earum tarditate cepi fructum,quod tu,dum te ita purgas,quasi ea res ad mrium tuum pertineat, O longiorem scribis epino
488쪽
- qqo PA VLI. M AN UT IIIam,etin eo me tibi haud mediocriter obstringis, graficatione quadam amoris O iudicij de me tui. Ego , Ste oui,cim omnes homines ab ineunte adolescentia , in quibus aliqua uirtutis elucere signa per licerem , colui, quantum in me fuit: tum uero nationis uenrae probitatem, modestiam, propensa in pria mis ad liberales doctrinas ingenia mirifice semper dilexi . itaque,cum ad me tuos de rep. libros Goscius attulisset , peti speiq. tuo nomine, si quando uaca-irem, ut eos legerem; lectis, exponerem quid sentirem; facile impetrauit; non modo quia facultatem ineundae a Polonis gratiae non libenter amitto; sed etiam, quia multorum sermone cognita mihi uirtuso humanitas tua ita me incenderat, ut uehementer. expeterem amicitiam tuam. peropportune igitur accidit,quod ego minime eogitabam, ut scripta tua ad me mitteres: sed ualde contra meam uoluntatem , quod ea tam cito repetieris. opes enim ingeni, doctri . eq. tuae,quibus fui diu volebam, quasi praeteriens adg exi. intellexi tame id, quod Gossicio significaui, peruolutasse te nequaquam remisso animo Omnes omnium libros, egregia quaeque tum ueteris, tum recentis historiae delibasse; nec eo colentum addidisse rebus ordinem ; ornamentis latinae linguae , quatum argumenti ra tio ferret, usum esse. nunc si auges, ut scribis, indu am tuam; es id cogitas, ut, cum opus absolueris,ae perpolieris,lterum ad me mitras et gaudeo, oestuor animo spe futurae uoluptatis,
quam legendo antea degustaui, nunc baurire, si per
489쪽
aE PI s τοῦ LIA. Irx rte licueris, uberiorem cupio. am corrigendi par tes, quas mihi uideris imponere, si accipiam, faciam: impudenter : quid enim in tuis scriptis eiusnodi est . quod aequus iudex damnare post ἰ sin autem recusem, culpam inhumanitatis extimesco: ct uereor, ne tu me , cui minime omnium di Mere uelim, rusticum quendam esse homine agrestemq. suspiceris. hoc igitur arbitratu tuo: ego, quod in me est, desiderari.
TER GRATva mihi Sit aduentus Persei;tum quod ipsum diligo, amici mei filium, ingenio Omoribus ornatum;tum quod beneuolentiam in me tuam humanissmosermone exposuit. agerem gratias, id F benignitas tua pateretur , O nisi referre malum studio, vicio, obseruantiae quod ut assequar, ope
BELLARIA, de quibus antea scripseras,heri useriper familiare fluat ad me misit egregiae uiis hu
manitatis,amicus meus,Georgius Ticinius.sane nihil gratius, hoc praesertim aestu:sed quaeso cur tam multa j sunt enim vascula uiginti quattuor: nae ruquattuor aut sex , si nosses imbecillitatem Romachi mei, per totam aesatem satis esse duxisses . agnosco igitur coniunctam amore liberalitatem. ille enim , ut mitteres, admonuit . haec, ne pauca mite 1
490쪽
442 P A V LI. M AN vTII teres. in quo illud te cupio credere; quisquam barem: suauissima, me tamen i libentius memoria tui, laetar'. potuis , quod me dignum putaveris , quem
tu muneribus viceres , quam si me omnium munexum copia cumulasses. quare peto a te, mihi ut conserues amorem tuum; a meq. exspectes ea, quae, qui uehementer amat,praestare consueuit. Ge.R mae, II I. Kalen. uinct. M D L x V II .
LITTERIs tuis humani e ct ornati escriptis nec respondere multum possum, cum diIl-gar negot3s; nec nihil debeo , cum in incio non re-θondere turpe sita uacari te sustinere munus er diendae iuuentutis , valde laetor. amo enim Gerondae mei patriam,cuius mihi memoriam nulla dies ex animo delebit: qui si uiueret , non dubito quin mecuesset,i sdemqiudi's, eodem uitaegenere frueremur. Franciscum, fratrem tuum , nostri memorem esse , gratum in primis est. equidem O ilium, o te id ita diligo, cum utrumque excellere litteris ac moribus intelligam, ut, si quid aut honoris, aut commodi uestri gratia praestare possm,in eo curam omnem, operam,induHriam collocare cupiam. Quod ad mutatum scribendi rationem attinet , hunc tibi scrupulum filii mei liber eximet, quem de Orthographia scriptum edidit anno superiore. Vale. Haec scripsi, raptim,