Jacobi Wallii e societate Jesu Poematum libri novem

발행: 1688년

분량: 357페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

Dissimiles quamvis , nec sit decor omnibus unus ;At rapit hic oculos, & rapit ille meos. Lilia me capiunt albo , vaccinia nigro :Quo flos me capiat discolor alter habet. Irondibus arrectis placet hic,placet ille repandis ;Et forma , in dubio est , haec sit, an illa prior. Hic quia suave rubet, gratumq; exspirat odorem, Fragrantem digitis subsecuisse velim. Quis violas grata pictas ferrugine damnet, Gratior albentis sicubi forma rosae est ZAt minor hortorum est, quam Pindi gloria nostri. Hic viget ingenio quisque poeta tuo. Ille leves elegos , levibus iolatia curis ;Fortia Maeoniis hic canit arma modis. Musa dedit laudes aliis pugilumque, Deumquζ, Liberaque impulsa vina referre lyra. Scenam alii socco subeunt , ali e cothurno et Et plausu resonant quaeque theatra suo. Nunc Troas, Thebaeq; placent, & barbara pellex; Nunc fallax servus , dimitiique pater. Sunt quos blanditiae , sunt quos irata Lycambae, Tinctaque mordaci carmina felle juvant. Nil non dissimile est : res est liberrima carmen. Non aliter Musae scribere quemque velint.

Quid prius est illo 3 quid & hoc,quid cultius isto

Conser : erit longae res dirimenda morae. Non , si Pelides aeternum nomen Homero , Simichidae nullum Daphnis habere dedit. Sedibus exactos cantu celebrare tyrannOSNon erat ingenii, Lesbi puella , tui. Quid tamen Alcaeo vates celeberrima debet Num minus ardoris , num minus artis habet

Si fuit Achilocho pugnax & liber iambus, Quid mirum Z justus ceperat arma dolor. Dum celer in pugnas sertur, dum cornua sumit , Deliciis potuit scilicet esse locus. Delia

182쪽

ELEGIARUM LIB. I. Ic Deliciis locus aptus erat, cum Cypris Adoni Flevit, & in questus ingeniosa fuit :Atit inter calices citharam cum carmine movit Vincta cel bratis Teia Musa rosis. Aptabat nervos , ut res & nomina regum Diceret: at nervos attenuabat Amor. Materies placuit fidibus levioribus apta , Cumque suo Bacchus munere carmen erar. Et modo parvus Amor, matri sua vulnera monstras Saucius illacrymat, seque perisse putat. Et modo dicit apes parvae genus esse lacertar, Quae circum flores , & thyma summa volet, Quae petat incautos , quae Nenis fixa relinquat Spicula, quae morsu virus habente necet. Et modo materno monitu non mitius uri Credit, quos arcu laeserit ipse suo. l.

Quis tenues lusus , & laeti pectoris ignes Improbet λ a nobis sit procul iste furor. Sculpserit Alciden alius, Lapithasque bimembres

Aut, in Titanas cum movet arma , Iovem. His magnos membrorum artus, his ossa, torosque,

His dederit saevis lumina torva minis ;Huic etiam fulmen , semiustaq; fulmine monstra, Impetere aggestis montibus ausa Deos. Tu melius pueri molles, Polyclete , capillos, Impubesque genas fingere doctus eras.

Ducebas melius teneros de marmore vultuS,

Ascanii quales , aut Ganymedis erant. Si quis, ut in vulgo , rudis & sine pectore judex, Si quis , qui de te plura requirat, erit, Desipit , & nescit, victori debita quae sint Praemia, dum primas qualibet arte ferat. flem, Quis Zeuxin, nisi mentis inops, dum laudat Apel- Arguat, & similem non velit esse sui 3Pinxerat, & pictis veras simulaverat uvas, Uvaque deceptas picta trahebat aves.

183쪽

Naturae simularat opus. Quid defuit arti rQuis gradus ulterior , quem sequeretur, erat Ille ego sim , cujus frondes laudentur & umbrae , In tenui quamvis haereat ille labor. Ille ego sim , cujus vano quae picta rubescit Uva mero, captas fallere possit aves. snos,

Certe ego nil magnum cecini : non Musa cothur- Non ausa est gravibus tangere bella modis ;Non mores , Natura, tuos, & semina rerum. Angusta est nostris area trita rotis. Et tamen in seros haec Furstenbergius annos, Quae modo cumque damus, vivere posse putat.

Si plus, quam par est , tribuit mihi, viderit ipse :Iudicii culpam diluat ipse sui.

ELEGIA RCAROLO PHILIPPO

DE RUBEM PRE,

suPREMO BR ABANTIAE VENATORI.

DIcta dies fulsit : veniunt ad scedus amantes e Iuratham thalami dantq; petuntq; fidom. Ite Dionaei, genialia numina, fratres, Sertaque formosis myrtea serte comis. Ite : sonent arcus, delectaque tela pharetetis Spargite: sollemnes ventilet aura faces.

184쪽

ELEGIARUM LIB. I. I 67

Et choreis locus est. Rubro patet area prato. Ite licet: pulso ter sonet icta pede. Vos illuc festivus Hymen, vos pronuba Iuno Evocat, & testes foederis esse jubet. Hic laudet thalamos: titulos hic laudet avitos ;Pars celebret votis , auspiciisque diem. Hos juvet accensis nuptam deducere taedis Quo formosa novo jam parat ire viro, Audior : ei dicto citius Cythereia juventus Cum face, cum jaculis, cum fidibusque venit.

Nulla mora est,praeeut: sequitur pulcerrimaDivos Quaque venit, laeto germine vernat humus. Hic niveos, croceos alibi sine semine flores Parturit: hic casae, multaque nata rota est. Haeret amans , positoque genu sert oscula terrae, Qualia te matri, Brute , tulisse ferunt.

Et simul: O tellus, inquit, gratissima salve. Tu mihi, tu biferis anteferenda jugis. Aligeri terram pariter, floresque salutant. Atque aliquis , votum dum fovet ipse suum e Gaude,air,& quid humus,quid prati gleba rubetis,

Laetaque portendant germina, nupta vide. omina sunt aliquid di venturi praescia saepe omina terra dedit: exedita terra Dea est. Formosae sobolis, venturorumque nepotum Spem tibi non dubiis praebuit illa notis. Desierat: pharetramque puer concussit & arcum, Excussitque leves torque quatErque faces. Veraque praemonuit: sed nec mihi vana monenti Certior ex alto causa petenda venit. Nec mihi Saturni veteris memorabitur aetas, Cum thalami nondum, tardaque nota forent. Siqua fides, puerum quercus laurique serebant , Et vivo gravidus pondere truncus erat. Stabat & ad truncum mitis Lucina dolentem, Exceptumque sinu dulce fovebat onus.

185쪽

1 IACOBI V V ALLII

Arcades haec memorent silvis & quercubus orti rServiet augurio fabula nulla meo. Post Chaos , ut primum volucres agitabilis aex Ceperat, & pisces aequora, terra feras , Natus homo est : & , si generis primordia nostri Quaerimus , c rubra semina duxit Eumo. Campus erat: campo, quot habet, Natura colores Sparserat: ipsa sibi ver faciebat humus. Fons sacer in medio : sonti manantia longe

Flumina , bis geminis flumina sciti a viis.

Ripa viret mulco : campus viret: herbidus omni Parte color , si non ipsa ruberet humus.

Creditur hic concors una jacuisse sub umbra Haec pax illius temporis j agna lupo. Creditur hic serpens , & nondum letifer hydrus Nexibus aut morsu nil potuisse suo. Non hic herba nocens , non radix ulla legenti

obfuit: ignotum toxica nomen erant.

Hoc , Adame , tibi datus eth natalis in agro :Iade i quis hoc nescit Z postera turba sumus. Credite posteritas , rubrae mortalia glebae Corpora se debent: ducimus inde genus.

Hoc caput, haec cervix haec vincta tot artubus ossa Hi nervi , glebae massa rubentis erant. Ille cruor, rubris humor permistus arenis Olim crat: in venis nunc rubet ille suis.

Inde Rubempreus quamquam felicibus armis Extulit antiquam Martia sama domum, Et proavis nomen , quod & hic virtutibus auget, De color hostili sanguine terra dedit in

Inde Rubempreus, terrae natalis & ortus Conscius , a rubra nomina servat humo. En age, curre citis quid vota moraris amantum 3 En age , curre citis , candida Luna, rotis. Cum plenum novies rcpararis cornibus orbem ,

Quae canimus, rursum sunt habitura fidem. Tunc

186쪽

Tunc quoque de rubro prato se parvulus heres Efferet: haec prati florida messis erit. Et tamquam norit, florem cui debeat aevi, Ad patrem, & geminos brachia tendet avos. Tendet,& obliquis matrem spectabit ocellis, Iny iacique genas, suaviolumque dabit. Crescat, io crestat rubri seges aurea prati, Et domus in titulos surgat avita suos. Ridet Amor : sternutat Hymen : Cytherera mater Augurium niveas edere jussit aves. Nec gemmae tantum pro pignore dantur amoris: Aurea conjugio vellera spondet Amor. Quae pendent 1 patriis, veniat modo serior aetas Pendebunt humeris vellera, Sponse, tuis. Felices animae, que is tantis Numina firmant Ominibus pactam pignoribusque fidem Vivite concordes,& quae modo vota canendo Dicimus, in myrti cortice scribat Amor. Vivite : quotque dabunt haec olim foedera natos, In spem perpetuae posteritatis eant.1 Phlinus de Rube re,spons parent, a Philippa IV.

Roge Catholico donatus aureo Vellere ; uti ct anno I 47 3. a Carcto Audace, Duce Burgundia, Damnes de Rubempre.

ELEGIA VI.

LUDOVICUM DE ROMER,

AN ERPIAE APUD FACONTINAs

sACELLUM M JOS SPHO ERIGENTEM,

MAte profecto , Vir N bilusime , de animorum immortalitate senseriolt qui sepulcri iactarum H

187쪽

i o I AC OBI VV ALLII facile passi sunt, ct eum Theodoro Philosopho nihil

interes e putaverunt, humine,an sublime corpera nostra putrescerent. Cum enim in confessum veniat mortem non interitum esse omnia tollentem atque delentem , sed quandam quasi migrationem commutationemque vita ; par est, ut, clim alteram hominis partem ab ejus excessu alibi vivere '; alteram , νε in terris superes , dentio victuram credamus , hanc interea ' dum illucescat ille dies , supremit honoriabus terra mandatam ab injuriis vindicemus. Luam pietatem non modo consensus omnium gentium probat , sed Natura et am docet, qua is sepulcrortim religionem omnibus indidit, o saepenumero poenas ab eorumdem vitiatoribus judicio nunc occulto nunc manifesto persequitur. Crede mihi, vires aliquas Natura sepulcris Attribuit: tumulos vindicat Umbra si1os. Ita quidem Seneca : sed eum idem ipse nulli roliquias suas commendaret quemadmodum ex barba capillos detonsos negligimus , ita corpus ex sua Portitus disciplina negligendum esse censeret , vanissima sua opinioni Naturam repugnare hoc versu professus fuit. Tu vero non Naturam tantum , sed Vistutem consulusi, cum sepulcrum, quem corporis portum Ennius apud Cicervinem appellat, carissima

conjugi tibique ereaesi , ubi placidissimά me lur insatione corpora vestra quiescerent, non ut quassata names, qua ut semel cariem traxerunt , sitrique exesa

sunt, redintegrari nonpossunt, sed qua in uranda, O in tranquilliorem invehenda sunt portum coronata. Sic opes est undere, non es in titulum sopulchri laborare , se conceptam de immortali beataque vita spem publice prodere. Corpus cremari suum primus

voluit L. Sylla, veritus ut jaceret a morte Ateger, qui non modo non integre vixerat, sed omnium me

rit s

188쪽

ELEGIARUM LIB. I. I I

νιtus odium praesagiebat expromendam in se Mari narum partium crudelitatem, quam ipse ex cmsisset in Marium. Duod quamquam exemplum apud eos postea valuit, quibus, cur id sequerentur , causa nihil erat . tamen eorum hoc fuit, qui extremum illum rogum eonfectorem consumtoremq, omnium esse credebant. Tu melius, qui tuum fumismaq; conjugis corpus lapide sepulcrali is illo quidem splendido

atque magnifico tegi vis : quippe qui non ignores illum non ossa tantum , sed integra Aternumque via Clura corpora redditurum. Hac tu te sis sustentas ac reficis, o Ddo,quo,quam tibi dederat, cum visum fuit,ad meliora praemisit,te permittis. Luemadmodum ad esulum s socatus sit, e fercularum vari tate is argentea suppellectile mensis illata dele M . tionem capias, neque convἰvatorem arguas , s illa

tempore suo tolli jubeat: ita cum tibi , quod carissimum fuit, sublatum vides , illi , culus imperio id factum fuit, acquiescis. Est interim orbitatis tua non leve fclatium pietas illa , qua quidquid adhue illius in terris reliquum est, honestismo ni destinimoque monumento ccmpestum , ac S.Iosepho in tute Iam traditum fersas. Conjunctus est cum hac tua

in defunctam pietate , eligio simul in sepullari tui

tutorem animus, quem inter cineres etiam tuos superstitem semper intuebitur ac laudabit Antilevia. Adeoque Increbrescet ἰlla per te huic urbi laus , qua Athenis olim erIbuta fuisse legitur. Luarum eis tantus fuerit splendor ac decor , ut de earum tessessione, propter pulcritudinem , etiam inter Deos eortamen fuisse proditumst a Tullio γ'tamen T. Pomponium Atticum, ut idem narrat, non tam opera magnifiea delectabant, quam recordatio summorum virorum , quorum illic sepulcra studiose contemplab tur. De Antuevia non potest ulla inter Calites effe

189쪽

contentist, qui primas in hac elegantisma urbe partes Regina sua Iubentes volentesque concedunt: tamen id a firmare merito posse videor,hanc nunc Virgini mulso esse quam antista gratiorem, quod sponso quoque suo aedem h1c a te magni am apud Tacontinas Virgines a fundamentis excitatam videat, equa ille eadem qua sponsam olim suam tutatus fuiscura , nunc templum urbis primarium ejusdem nomini ac cultui dedicatum tusatur. An vero ullus

esse potes dubitationi locus, quin sua etiam tumulo vestro dignitas incolumis permansura si Z Suod si, ut aiebat idem Tullius, sepulcra sunt sancti. - vetustate,quis dubitet, quin allatura sit dies sanctita-eem tuo' Dum enim Virgini in hac urbe Hi dedicata suus erit honor , dum tro splendidusimo illius templo S.Iosephus stabit, stabit quoque pro monumento vestro,atque Atad aque, ut aras 'as a te positas tuebitur ac vindicabit. Suem animi tui sens m cum exploratum haberem , ego illum hisice vesculis explica dum sum, ac te loquentem induxi. Tute audi.

BENE

190쪽

C O N I V X CARISSIMA

CATHORINA HAEC

mos UT FIDAE TUTELAE COMMITTAM, HANC

NDEM ARAMQUE MARMOREAM poNoi

CUM TE ORDINE,

QMO NATURA I USSERIT, SEQUAR,

EIDEM RELIGIOSE COMMENDATOS VOLO

LUDOVICUS DE ROM EM

DIlecti Manes, & adhuc pars altera nostri,

Occurrens animo nocte dieque meo: Si me,dum poteras aliquid morbunda tenere , Gaudebas gelida poste tenere manu rSi tibi, cum venae fugerent, frigusque subiret, Ultima producta est me revocante dies :Si legi fugientem animam, si lumina pressi, Pompaque non tacito funere ducta tibi est: Si merui: procul Elysio lucisque beatis Huc ades, & cineres laeta revise tuos. Non ego te, mea lux, miseris urgere querelis, Nec tua, quod nolis, plangere fata velim. Nec, quae deposui, rursum lugubria sumam, Nec viduae reseram commoda rapta domus. Luximus : effusis & cum ferretur habenis , Saepe tibi dolor est, saepe probatus amor.

SEARCH

MENU NAVIGATION