Theologia Dogmatico Polemica

311쪽

Vindelicorum A. 16o5. Graeee et Latine pri trium vuI-gati. Liber de Oratione hortata Ambrosii, et Tatiana elucubratus, quem Graece et Latine Oxonii e Theatro Sheldoniano A. 1685. edidit Ioannes Fellus, Oxoniensis Pseudoepiscopus. Philocalia de aliquot praec uis Theologiae locis , et quaestionibus, Graece et Latine Man- ne Tarino Andegavo interprete edita Parisiis 1618. , et Cantabrigiae 1658. cum annotationibus Guillelmi

Supposititia sunt, et Origeni perperam adscripta, Scholia in Orationem Dominicam , Et in Cantica B. Virginis, Zachariae, et Simeonis. Libellus de singularitate Clericorum , qui olim inter S. Cypriani opera legebatur. Liber de Philosophorum sectis et do

matibus. Commentarius in Evangelium Marci , sub Victoris Antiocheni nomine Latine redditus editusqUea Theodoro Peliano S. I. Lamentum sive Planctus Origenis. Homiliae XII. in diuersos noui Testamenti Ocss. Libri III. Commentariorum in Iob. Commentariola sive Scholia in Librum Iob. Dialogos contra Marcionitas Megethium , Marcum , Droseritim , y lentem , et Marinum , de recta in Deum Ide. Dia-ἐοgi III. de recta in Deum Ide contra tria Marcionitarum principia , Eutropio Ethnico homine iudice.

Origenis opera omnia quae extant, ediderunt Parisiis 1512. Jacobiis Merlinus. Ibidem A. 1574. Gubertus Genebrardus , et A. 1679. Daniel Hiietius Abrincensis, ac postea Suessionensis Episcopus II. Volum. in solio. Eadem nuper prodierunt Parisiis A. 17o3. et 174o. III. Volum . in solio ex recensione Caroli dela Rue O. S. B. ex congregatione S. Mauri. Hexapta

312쪽

OTTO FRISINGENSIS. Sis Origenis edidit Bernardus Non faucon o. S. B. Pa- Tisiis 371o. II. volum. in solio. CLXXXVI. Otto , ex S. Leopoldo Austriae Mar- Chione, et Agnete Henrici IV. Imperatoris filia progenitus, conradi Isi. Imperatoris frater uterinus, et riderici Ahenobarbi Ιmp. patriis, adolescens adhu a Leopolito padre Collegiatae Ecclesiae Claustro-Neo- Burgensi in Austria A. 1114. a se sun datae praepositus suit. Lutetiam inde Parisiorum prosectus sublimioribus disciplinis imbuendus, totum se pietati ad Iitteris impendit. Consecto studiorum currigulo Perfectioris vitae desiderio incensus, in ordinem Ciste ciensium cooptari petiit, et in Monasterio Burgundiae Morim undensi primum Monachum, dein Ahhatem egit. Anno 11o8 Episcopus Fris ingensis in Bavaria consecratus, ea selicitate Eeclesiae illi praesuit, ut

omnes Germaniae Episeopus sapientiae ac doctrinae laude aevo suo supergresnas, Magni nomen apud suos fuerit promeritus. Anno D 7. Crucis signum induit, atque anno sequente fratri suo conrado III Imperatori, exercitum in Palaestinam ducenti , comitem se addidit. Paulo ante mortem deposito munere

Episcopali in Mori mundense Coenobium iterum secessit , ubi dies aliquot decumbens, et de vicina morte sua jam ni inime dubius, cum ea emendari jussisset, quae in Chronicis suis pro Gilberto Porrelano contra

S. Bernardum incautius scripserat , ultimis morientium Sacramentis munitus animam coelo transeripsit

A. D58. , die XXlI. Septembris. Composuit Libros VII. Chronicorum , a Crentione mundi usque ad annum II 6., quibus addidit Librum VIII. de sine mundi . Antichristi persecutione, et mortuorum reSurre-

313쪽

S. PACIANUS BARCINONENSIS.ctione. Octo ho ce libros primus edictit Ioannes Cu vinianus Argentinae A. 1515., eosque quinquaginta capitibus ex IIS. Codice a uetiores Tomo I. Collectio nis Historicorum Germaniae inseruit Christiantis Ur-slistus Frauco furti A. 158 b. una cum continuatione Ollonis a S. Blasio ad annum usque Iulo. Praeterea Libros II. scripsit de Gestis Fridorici Ahenobardi Imperatoris, nepotis sui, qui apud eumdem UrstisiuineAtant Tomo I. una cum continuatione Historiae Ottonianae de Gestis Friderici, quam ad annum usque a 26o. perduxit Radericus, Fris ingensis Ecclesiae ca

. Pacι anus , claro genere in Uiqpaniis natus, Barzinonensis Ecclesiae Episcopus, obiit sub Theodosio sinniore circa annum Scino. , dic IX. Martii , provecta se nectute. Uxorem duxisse ante Episcopatum certissimo argumento est filius eius Flavius Lucius Dexter, Praesectus Praetorio, cui Librum suum de Scriptoribus Ecclesiasticis S. Hieronymus nuncupavit. Scripsit contra Novat ianos Distolas III. ad Sympronianum, Faraeneticum ad Poenitentiam , et Libellum de Baptismo ad Catechumenos , quae edita sunt a Tilio Parisiis A. Ioo8. , a Paulo Manutio Romae 156.., extantque

I omo lv. Bibliothecae Maximae Lugdunensis. Liber ejus, cui titulus erat Cerςus, vel cervulus, quem iP-

314쪽

PALLADIUS HELENOPOLITANUS. 313 S. Paeianus in Exhortatione sua ad poenitentiam Iaudat, iniuriam temporum interiit. CLXXXVIII. Palladius, natione Galala, natus

A. 367. . annorum XX. adolescens Alexandriam delatus, Isidori Presbyteri curae se commisit vitae Monasticae disciplina instituendum. Inde in Nitriam montem secessit, ibique integrum annum asceticis exercitiis, et Monachis illustrioribus invisendis dedit, Evagrium Ponticum praeceptorum nactus , quo relicto iaSeetes solitudinem se subduxit, ae dein in Thebai dis deserta prosectus est Ioannem Abbatem lavisurus, qui Episcopatum ci assii tiones multas ei olim ad suturas praedixit. Reparandae vaIetudinis causa discessit AleXandriam primum, tum anno o99. in Palaestinam, ae denique in Bithyniam . ubi eodem anno, aut initio sequentis inauguratus est Episcopus IIelenopolitanus. S. Joannis Chrysostomi causam adversus Theophilum Alexandrinum , et Arcadium Imperatorem propugnaturus , A. 4o5. Romam se contulit ad S. Innocentium I. Romanum Ponti figem. Sequente anno cum

Latinis Episcopis Honorii Imperatoris , et Innocentii Pontificis litteras perserentibus ad Arcadium missus fuit CPolim. Verum Legatis illis pessime exceptis, reque infecta in Occidentem redeuntibus ipse jussu Arcadii in Oppidum Syene prope Aethiopiam militari satellilio abductus est , maximis injuriis toto eo itinere divexatus. Tandem rebus post m0rtem S. Chrysostomi compositis in Bithyniam redux, paulo post ad A sponensem in Galatia Episcopatum translatus est. Scripsit circa annum 42o. Librum de mitis S S. Patrum ad Lausum Virum illustrem, et sacro cubistulo prae-1ectum , a quo Historiae Lausiacae nomen sortitus est. Indiculus Patrum. O

315쪽

3, 4s. PascuASIUS RATBERTUS. Edidit hune Latine cum notis ex interpretatione Gen ii ani Herveti Heribertus Rosweydus S. I. Antuerpiae A. 1615. in Vitis Patrum, Graece Ioannes Meursitis Lugduni Batavorum 1616., Graece et Latine Fronto D istaeus S. I. Tomo II. Auctarii Parisiis A. 1624. Idem scripsisse dicitur Librum de Gentibus Indiae, et Brachmanibus, quem e tinebris eruit, et cum versione

sua edidit Eduardus Bissaeus Londini A. 1665. Verum Eruditis nondum persuadere potuit Anglus Editor , genuinum hune esse Palladii laetum. Dialogus de Vita S. Joannis Chraesostomi inter Palladium, et Theο- dorum Ecclesiae Romanae Diaconum, quem Emeri sBigotius Graece et Latine Parisiis A. 168o. edidit, et Bernardus IIonyaticonius O. S. B. Tomo XIII. Ope rum S. Joannis Chrisostomi recudit, authorem non ha het Palladium Belenopolitanum, sed alium quemdam Palladium , pariter Episcopum ignotae Sedis, Helenopolitano seniorem , ut Ioannes Stiltingus ostendit in Λctis S S. Tomo IV. Septembris, ad diem XIV. in Commentario Historico de S. Ioanne Chrysostomo, ea P. I. Idem Stillingus I. c. utrumque Palladium , HelenOpolrtanum nempe, et Dialogi illius Scriptorem, Catholicum fuisse , atque ab Origenis erroribus immunem evincit. CLA XXIX. S. Pascha slas Ralbertus , natione Gallus, in agro Suessionensi natus, sanctioris disciplinae magistrum et ducem habuit S. Adelhardum , Corbeiae Gallieae Abbatem O. S. B. Praesecturam Coenobii Cor j ensis obtinuit A. 8 4. post mortem S. Walae Abbatis: qua in dignitate constitutus, licet maxima

esset apud Prine ipes et Episcopos ejus authoritas ob insignem doctrinam , et vitae sancti muniam , de se tamen

316쪽

s. PASCHA SIUS RATBER. s. 315 adeo modeste sensit, ut Diaconi gradu eontentus Sacerdotio noluerit initiari, quod se tantae dignitati imparem judicaret. Anno 846. Concilio Parisiensi interfuit , a quo litteras obtinuit in confirmationem immunitatis coenobii Corbejensis : et anno 8 9. S3 nodo Ca-

Tisiacae I. adversus Gothescaleum. Regimen Mona sterii abdicavit. A. 851. , statimque reditum fecit acloptata sacrarum Litterarum studia, ut ipse magna cum

animi voluptate testatur in Praefatione Libri IX. in Matthaeum. Obiit circa annum Mo. , die XXVI. Aprilis. Conditus primum a suis in Ecclesia S. Joannis Evangelistae, in aditu sacrarii, perditi ibidem iacuit

annis sere cludentis. Postea cum ad ejus tumulum crebra mirandorum operum curationum ine prodigia fierent, translatus inde Sedis Apostoli ea a nuthoritate in majorem S. Petri Basilicam a Widone Episcopo Ambianensi, atque inter Adelhardi, Praecordii, aliorum

que Sanctorum reliquias, ut congrua deinceps in vo noratione omnibus esset, collocatus est die XII. Iulii.

Genuina S. Paschasii Ratberti opera sunt, Libri XILCommentariorum in Gangelium S. Matthaei. Libri III. Expositionis in Psalmum XLIV. Libri V. Expositionis in Threnos Ieremiae. Liber ad Placidum de

Sacramento Corporis et Sangninis D. N. I. C. . quo Sacramentarios luculentissime praedamnavit. Distola ad Frudegardum de Corpore et Sanguine Domini, cui subnectitur Expositio in illud, coenantibus autem eis etc. Vita S. Adelhardi Abbatis Corbeiensis. Passio SS. Valerii et Rufini Martyrum. Haec omnia inlinum collegit ediditque Iacobus Sirmonias S. I. Parisiis A. 1618., exinde relata tu Bibliothecam Patrum Lugdunensem, Tomo XIV. Idem S. Paschasius con-

317쪽

3i6 R PAULINGS AQUILFIENSIS . scripsit etiam Vitam S. II alae Abbatis corbeterisIsa Joanne Mabillonio editam Saeculo Benedicti no IV., et Libros ΙΙ. de Partu Virginis, S. Ildephonso Tom

etauo olim perperam adscriptos, quos Lucas Dacherι O. S. B. exhibet Tomo XII. Spioilegii. CXC. S. Paulinus, ob insignem eruditionem ca-reso Magno charissimus, cum adhue Grammaticam Magister profiteretur , insigni donatione fundi Laberiani, qui morte Waldandi regium ad fiseum reciderat, a Carolo Rege ditatus est, ac Paulo post eodem adhuc anno 774. ejusdem Regis suffragatione Sigualdo Aquileiensi Patriarchae nuper destineto successordatus. Gravissimis negotiis non in Italia solum, sed et Germania Galliaque componendis adhibitus est. Praesedit Synodo Foroiuliensi A. 791. adversus erroreS Fe licis et Elipandi convocatae : tum in Germaniam a Carolo Magno evocatus, interfuit A. 792. Synodo Ratishonensi adversus Felicem Urgellitanum, atque anno 794. Franco sordiensi, ubi cum Aleuino S. Martini Turonensis Abbate, otiosium arctissimam amicitiam contraxerat , egregiam in refellenda Adoptionariorum haeresi operam navavit. Multis tandem laboribus pro Ecclesia Persunctus, senioque consectus, ad Superos abiit A. 8o.., die XI. Ianuarii, quo ab Ecclesia ejus memOria colitur, Foroiulii in majori Basilica sepultus. Seripsit Libellum SucrosFllabum de Sanctissima Trinitatae adstersus Et andum, et Felicem : Libros III. ad- persus Felicem Urgellitanum una cum Distola ad Carolum Magnum, et Regula Adei , metro exarata :Librum de salutaribus docti mentis ad Henricum Comitem, sive Ducem Forojuliensem : Distolam increpatoriam ad mistulsum, qui uxorem adulterii causa

318쪽

Paulini Patriarchae Aquileien is edidit Venetiis Λ. 17o7. Joannes Franciscus 91adrisius, Congregationis Oratorii Presbyter . CXCI. S. Pontius Paulinus, ex clarissima Romana familia Patricia et Consulari natus est A. 354. Burdigalae in Aquitania II., vel ut aliis vide rar, Re-hro magi , quod paternum erat oppidum Garumnae amni impositum , haud procul Burdigala. Poetieis ad Bhetoricis disciplinis imbutus fuit a Decio Magno Ausonio; sub quo quantum profecerit, ip e Ausonius Magister in Epistola ad Paulinum indicavit ,

scribens: Cedim9s ingenio , quantum Praecedimus aepo : Assurgit Musae n0stra Camoena tuae.

Ausonio deinde a Valentiniano I. Imperatore in Aulam evocato , rit Filii sui Flavii Gratiani studiis

praeesset, Paulinus ' licta Burdigala Roma in se coutulit, ibique cati as larenses tanta seliuitate ae plausu tractavit, ut A. 377. mortuo Imperatore et Consule Valente, in Consulatu ad reliquum annum su fectus fuerit , aut ut alii cum Pagio contendant, Consulatum hon0rarium gcsserit. Peragratis per annos

aliquot plerisque Occidentis provinciis , contraetaque cum summis ubique viris, ac praecipuis Episcopis, S. Martitio Turonensi , S. Ambrosio Mediolanensi ete. arcta amicitia, Therasiam uxorem duxit, virginem non singulari Pietate minus qua n amplissimis opibus illustrem. Hac horiante, quia insς iis temporibus in Olexerat disserendi in multam aetatem genuale lavacrum,

319쪽

S. PAULINUS NOLANUS. 3, qa S. Delphino Burdigalensi Episcopo A. 389. saerofonte ablutus est. Inde maxima patrimonii sui parie in Christi pauperes erogata, in Hispaniam, ut tutius ihi lateret, secessit, vitamque Monasticam ibi auspi- Catus est, nullis amicorum, et Ausonii praecipue hortationibus ab hoc vitae genere revocan tu S generosus christi pugil. Posteaquam ibi quatuor ferme annos coelestis militiae suae t3rocinia posuit maximo ardore

et attentissima cura, anno oso. ad finem vergente,

ipsa Christi Nati Vitatis die ab Eulam pio Barcinonensi Lpiscopo , plebe ita cogenie , quae tantam vitae sanctimoniam in Paulino admirabatur, ad Presbyterii gradum eVectus est , ea tamen lege ut nulli manciparetur Fcclesiae. Anno 394. Hispania relicta in Italiam prosectus, maximisque honoribus Mediolani praeci Pue , ac Romae e X cptus , Nolam Campaniae urbem , S. Felicis Martyris reliquiis celebrem, contendit, in

quom mali imo semper assectu ac devotione ferebatur. Aedis iam ibi aere suo magnificentissimam in honorem S. Martyris Basilicam sacris pieturis ex veteri no voque Testamento exornori curavit, ae tandem anno 9. ad finem vergente Nolae Episcopus creatus, Ecclesiae illi sanctissime praesuit ad annum Usquequo cellula ejus terrae motu concussa, ad Super Osmigravit die XXII. Iunii, aetatis anno LXXVII., in Nolana Basilica S. Felicis tumulo illatus . Vultus eji totumque corpus post obitum niveo candore resplenduit, atque ad ejus exequias Pagani et Iudaei ingenti fletu scissisque vestibus cum Christianis convenerunt. Quae S. Gregorius Magnus Lib. III. Dialogorum, Cap. I. narrat de Paululi servitule Vandalica in

Africa, intelligi nequeunt de S. Pontio Paulino, quam

320쪽

S. PAULIXUS N0LANUS. 3is is communi huic errori authoritas Romani Breviarii suffragetur; se:l de alio Paulino juniore, Nolano pariter Episcopo , cui Ecclesiae praefuit initio Saeculi VI. Qua de re plura vide apud Bollandi continuatores Tomo IV. Iunii , in Aetis S S. ad diem X Il. , in Appendice ad Vitam S. Paulini Nolani. Extant S. Paulini R istolae LII., variaque ei us Posimata sacra et pro sana, a Veleribus in aximopere dilaudata. Edita fuerunt praemissa S. Paulini Vita, a Francisco Sacchino S. I. elegantissime conseripta, cum notis Frontonis Ducaei, ad Πeriberto Rosweydo S. I. Anti erpiae A. 3622. , a Petro Francisco Chi Retio S. I. Divione I 662. , a Joanne Ba 'tista Le Briin Presbytero Parisiis 168. . , ac denique Veronae 37o6. in sol. , noli; et dissertationibus Variorum illustrata , et aucta, ac denuo a Ludop. Ant. Muratorio recognita . Complura praeterea Poemata et Epistolas, variaque opuscula scripsit S. Paulinus , quae ad aetatem nostram non pervenerunt, videlicet Pane ricum ad Theodosium Imperotorem, quem summis extulit laudibus S. Hieronymus : Distolas multas ad sororem de contemptu mundi: Sacrament rium , et Hymnarium : Librum de Poenitentia , atque alium de laude generali omnium Martyrum : Suetonii libros in compendium reductos , ac metro illigatos. At vero spuria sunt, et S. Paulino Nolano perperam adscripta, Carmen Eucharisticum de Vita sua. Libri I I. de Vita S. Martini Turonesis carmine Heroico scripti ad Perpetuum Episcopum Turonensem a Paulino Petricorio, qui annis facile XL. post Paulinum Nolanum noruit. Distola ad Faustum Reiensem de partis Quaest onibus, quam alterius esse recentior Fausti aetas saxis indicat. Vita S. Ambrosii Mediolanensis Episcopi,