Consiliorum siue responsorum iuris, Antonii Ciofii Florentini ... liber primus, atque secundus nunc recèns in lucem editus; .. “Consiliorum siue responsorum iuris, Antonii Ciofii Florentini ... liber primus, atque secundus nunc recèns in lucem editus

발행: 1583년

분량: 237페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

, Consit ium

omnibus. non debeo. fi de rogu. tur.& infra latius dei non strabo. Ad secundum breuiter rospondetur, quod Iicci presbytzr Franciscus promiserit alios nocti cre vel nominare, nihilominus habita d inde notitia mortis dicti Petri. no censetur fuisse prohibitus iterum nominare; Sed videtur titum voluisse a nominando se abstinere,pra supposita validitate primae nominationis. quae tuca 3 existimabatur valere, quia in dubio verba contractus intelliguntur secundum id, quod apparet tepore contractus. l. Rutilia Polla. ff. de cotrahe n. empti& I artholom. Cepol. in cap. o. sub Rub. de surno, col. 3. versic. tertio per lege. in tractaede seruit.vrban.praediorum. Cum e

go co tempore praedictus presbyter Fraciscus crediderit Petrum Victorium vivere, existimadum est praedictum presbyterum promisisse

non nominare alios, stante firma priina nominatione,& data veritate dictae sus credulitatis. a 4 1 Nam etiam in cotractib. subintelligitur clausilla, rebus sic stantibus, i. quod seruius, ubi glo.

in verbo,potest. ubi Alex. s. de cond. m. data,&in Isi conuenerit.f. ii nuda. is de pignorat. act. l. in lege. s. de contr. empti Ancharan. cons 3o a. Craue t. cons ia a. Idcirco cum deinde compertum fuerit rem non ita se habere, quemadmodum ille putabat, merito concludendum est , quod ille non fuerit prohibitus iterum nominare; quando qui lena obligatio, qua ipse tenebatur ad non eligendu, dicatur esse sublata per ipsius Petri mortem, quae omnia soluit.I. deinceps, in Auth. de nupt. Ad tertium vero respondetur, quod non vλIuit etiam prima nominatio respectu personaem ipsorum haeredum, id quod probari potest.

Primo. luia cum presbyter Franciscus in dicto instrumento assirmet, praedicta omnia se fecisse pro Petro Victorio, de eius lisredibus, utique ostendit se nominasse haeredes praedictos ordine successivo, non autem voluisse ut conitioim &simul eodem tempore cum dicto Pe- is tro concurrerent;lquia liberoru appellatione plures gradus successive continentur.l liberorum isdeverb. signi f. l. sed si hac. aiberos. isdein ius vota Deci in cons a 39. parte prima, nu. 3. vers. circa primum. Et quod ordine successivo

constantur vocati, di no concurrant, probatura simili in emphyleusi, circa quam dicunt D i 7 ctores, quod quando quis recipit temphyteusim prole & haeredib. tunc tutelligitur ordine

successivo recepi lle, Bartii quod dicitur,cOl. 3. g. de verb.obl. Anchar. cons t 3.& est communis opinio,vt attestatur Iasin l. a. col. i or .vers. quid tam C.de iure emphy. dc sequitur Bero. in c. in prs sentia. de probat. n. 3 i 8. I SOc.Iun. cons. 7i .nu. 2 9. parte prima, & ita etiam coiter obseruatur,ut tradit Corn.cons 'in praesenti consultatione, cOL3dib. .de refert Decias coc 39,nume. 3.

Quod si stipulatus est presbyter Franciscus,

ut haeredes succederent in dicta nominatione Petro ordine successivo, necessario etiam infertur, ut praesupposuerit de voluerit Petro praedicto antea quaesitam fuisse dictam nominationem , quasi istud est et quod da necessarium an tecedens ad seccessionem dictorum haeredit in 18 Vndet qui vult consequens, vult ctiam necessarium antecedentilallud. ff. de ac q. haered. facitur. is de iurisis. omnium iud. do l. 3. C. de iudici Sed in proposita specie non valuit nominatio respectu personae ipsius Petri, ergo non potuit etiam valere respectu personae haeredum illius, neq; potuit ab haeredib.incipere actio,vel obligatio .cum prima nominatio nulla fuerit. Secundo, quod dicta nominatio non valuerit in persona haeresu probatur, quia dictis haeredib.per nominationem praedicta re ipsa non

39 est iussitum vel delatum aliquod ius, i sed soliti dicitur eis acquisitum ius in spe, & per conse

vers secundo cum illum,& propterea dicti haeredes videntur nominati de adiecti post patrem sub coditione, videlicet si pater admissus,

fuerit, GOZ. d. cons. s. nu. 3. Cli ergo pater non

fuerit admissus, sequitur ut neq; iiiij censeantur nominati: potuit ergo presbyter Fraciscus ite rum nominare,& auferre haeredibus ius, quod eis sub spe tantum acquisitu fuerat, secundum Bariolum in authe. si quas ruinas. C. de sacros

Quod autem dictis haeredib. ex nominati ne facta non fuerit acquisitum ius, demonstratur etiam sumpta similitudine ab emphyleusi: Io et Nam si pater accipit emphyleusini pro se & si

Iiis vel haeredib. quaerunt doct.an ex tali corractu pater ius filiis acquisierit, adeo ut eis deinde no possit circa dicta emphyt cutim praeiudicare. Atq; in hac quaestione varie respondent Doctores. .aida. n. volut 2 pater post filiis piudicare, Bari in d. auth. quas ruinas, col.priveta

iuxta hoc quaero. C. de sacrosccc tam ou i c. potuit, locati. di multos alios citat Decius in coca 39.nu. vers venio ad tertili, de compluros et qui eade opinione secuti sunt, numerat GOZ.d.consas. nu. is. & nu. seq. Ex qua quide opinione, si ea retineremus, utiq: apertissime colligeret 2 cum hςredib. istis nullum sit ius quaesitum in eoru Psona non ualuit dicta prima nominatio. Pleriq; uero alij cxisti in alui. I imo in quaestione emphyleusis proxime relata quaestum sit ius filiis , itia ut pater non possit filiis

praeiudicare, ut tenet Dcci. d. consilio 239. numero 6. de sentit etiam GOZad. l. consit. 73. nu me. t . Sed si horum Opinionem retineamus,

limitari potest dicta conclusio primo loco venon Pcedat qn pater ex pecuniis suis de re sua, vel sua conleplatione ab alia sibi data aequi ita

222쪽

Antoni; Cio si j

eam a patre emἴte, & sic eam obtinet ex meracius liberalitate: suo casu posset pater emphyleusim vel donationem pro suo arbitrio reuocare. Bal. in I . in fi.Q per quas pers. nob.acq.& GOZad. st cons. 73.nume. I & nu. P versi. praeterea, & nu. i 8. versi. ad quintum.& propterea tunc appellatur ius reuocabile,ut tradit Deci.d. cons. 239. nume. .versi. venio ad tertium, quamuis secus esset,si eam a vero domino diceretur habere, ut late per Didac. Couata libro 2. Variarum rcsolui. cap. 28.nu. a. Sed in proposita specie bona diculur empta de pecunijs dicti Petri, ut expresse dicitur in praeallegato instrumento rogato a Ser Hieronimo de Lupis, vel si sunt empta ex pecunia Pauli patris dicti Petri, tamen potin dici pecunia Potri cum data fuerit eius contemplatione, videlicet ut Petrus nominaretur in emptorem a dicito presbitero Fran. quia inspicitur cuius contuplatione

aliquid fiat. l. sed & si plures. g. in arrogato. E. de vulg. & pupil. ut late dixi in primis alleg tionibus. Ergo dictus presbiter Franciscus p'tuit alios nominare, quia per primam non fuit acquisitum ius irrevocabile. Praeterea dicta conclu. limitari possiet secundo loco, ut licet pater non possit lilijs praeiudicare, tamen qua-do nullus acceptauit nomine filij, pater potest eis praeiudicium inferre. Deci. d. conti. 2 39.nu. . vers. non obstat. Sed non reperitur quod dicti haeredes acceptauerint, vel ratam habuerint dicta nominationem; Imo pro parte Nob. domini Alamant probatum fuit, quod posi derunt dictet mulieres,non autem haeredes praedicti. Quinimo amplius dico, dictos haeredes non potuisse ratificare dictam nominationem si inualidam; quia quod 1 nullum est, ratificari vel acceptari non potest. L si constat, de appellat. Anchara. in consi. 123. inci p. unus ex procuratorib. nu. a. in prima col. I Hieronymus Grati in consi. 2 3 .nume. 3o.primo Vol. zrgo in persona haeredum non valuit nominatio.

x x Nec obstati quod notarius videatur eam accepta sis nomine haeredum: quo casu ius vid tur illis quaesitum ex stipulatione. L cum maritus. f. fi. E. de pact. dot. Bal. in I. cum a socero. C. de iure dot. Respondetur enim quod istud procedit quando ille, pro quo recepit stipulationem, id ratum habet & non alias, ut per Deci. in l. contractus, in secunda limitatio. Edereg. iuridc Can. in l. quo tutela. . TCco. ut dixi in primis allesationibus. Sed hic non apparetratificatio ipserum haeredum, ut supra dixi, ergo stipulatio a Notario facta cis non prodesti Tertio quod nominatio in persona haeredit non valeat probatur, quia, ut demonstratum est, prima nominatio in persona Petri nulla fuit, unde nulla etiam esse debet in persona haereia dum ; quia i conditio & qualitas obligationis

ex persena haeredum non immutarunt. 2. f. ex his. s. deverb. Obligat. . .

Quarto idem probatur, quia si nominatio nulla fuit in persona P ctri autoris; crgo non debet esse valida in persena haeredum ; quia 2 t successor no debet habere maius priuilegium

quam prςdecessori Lin omnibus. b. non debeo. Edereg. tuta sed debet esse eiusdem conditionis. l. haeredem. L nemo plus commodis. nemo plus iuris. Ede reg.tur. Deci. in conss 7 t. num. 3. libro A. Quinto,quia non etiam singularis suec Grdebet ese melioris conditionis, quam illius autor. l. inuitus. f. plerianque. ff. de rcg. iur. l. si quando. f. haeres, & ibi Bald. ff. delega. pri. de , Fabia rude Monte in tracta. emptioni in nona. qus stione principali,nu. io. versi. Nono est no

tandum.

Ad quartum & vltimum r spodetur, quod licet presbiter Fran. erit ex pecunia aliena Petri,vel forte etiam Pauli cius patris, tamen a s i res empta ex pecunia aliena reicitur ementis non autem domini, licet nostra fiam nata caere nostra. d. f. item ea, Institi derer. diuis nec fit illius, cuius erat pecunia, ut per Bal. in t j. si quis alteri vel sibi, & habetur in L si ex ea. C. de rei vendici& Abiain circlatum, et . de testam. quamobrem ipse presbiter Franc. emens prosi & eis, quos nominaret, utique antequam taceret validam nominationem, sibi ius in rebus emptis reuocabiliter acquisierat, ut dicit Ale. xander in altencons. 2 3 2.nu. 3. lib. 6.& Deci.

cons. 43. nil. quod sane ius facta deinde secuda nominatione, ab eo emptore recessit, & cepit pertinere ad ipsas mulieres legitime nomia natas, ut per Alexandrum & Dcci in cons modo citatis. Et propterea nullo unquam tempore dicta bona pertinuerunt ad d. Petrum, curius nominatio eo mortuo facta nulla esset. quamobrem sequitur ut nec eius haeredes potatuerint ei succedere in eo iure, quod illi non competebat. I. nemo plus iuris. E. de reg. iuri

Ex quibus omnibus colligitur quod praedicta prima nominatio neq; in persena Petri autoris, neque in persena haeredum consistere post 6 test,&propterea est inualida; quia in isti pulatione inuenire oportet, in cuius persona stipulatio consistat. l sed & si tibi, cum l. seq. Edestipulatsem. quare cum in hoc inueniri no possit in praedicta prima nominatione , contaques est ut dicamus, eam nullo modo valuisse; sed standum esse secundς, in qua nominat s suerunt prsallegat s mulieros, quibus successit Doa 7 minus Alamanus praedictus: l Attenditur. n.

secunda nominatio, non prima, cum constet tempore primae nominationis Petrum Victorium iam decessisse, ut habetur in instrumento secundae nominationis approbato in processu per partem aduersam, ubi expresse dicitur Petrum decessisse die 1 . Octobris is I .duos ante dira, quam prima nominatio fieret. Ex

quo patet constare de tempore ipsius mortis; quia

223쪽

Consilium no i iii ac sis. CIIII. 8

18 Rhia 1 mors per . instriimentum probitur, permotam ius,qui in prouincia,in princ. Esicctapciae. ui l.siquidena. id natrimo. & Balta cons. o inci. in qus stione, quae vertitur inter scolam. voL t.num.ς. mi et .vbi dicit Bal.quia mors p batur per instrumetum, in quo fit vitio de aliquo per dictionem, quondam. Ex ea. dictione probatur quod ille sit mortuus. ius opinionem tequitur etiam Roben Maran. in Lis potest.fstae acquirilia'rcd.nume. ι ae go multo magis diectur probata mors ubi hoc expresse deci aratui de assignatur temporis momentum ut fit in casu nostro λ rP terea quamis in procestu nihil probarum esset punct et inpuris, quo Petrus Roma deccisi, tamen hoc non obesset praedicto Nob.domino Alamanno actori. quandoquidem pars aduersa non probauit adhuc contra-29 riam ilicetin. cum quia se fundat in tempore,

debeat illud probaro, ut per glosint. v actu, taene'ς .gestri Bari ini. si is qui .s de iure fisci, & Bald. iii l. r. C. de petit.h. Q.& Ariari Barbataasde xec ciores in Ru C. qui adui it 3o tti l Idq. etiam obtineat in probando tempore mortis,quam debet probare ille,qui asserit aliquem mortuam, i per Bartal. r. I. si dubitetur,ssiquemad.tellam.aper.& in l. si quidem. C. Iuanatrimon 3 ifil. quod icissi fi cc t. peti facit

in 3.dubio: nihilominus potest actor oblitie re etiam si ipse nihil de momento temporis do. ierit,.m do aduersarius nihil probaucrit in

contrarium,ut firmat expresse soci in cotis. 89. incip. in eausa agitata irrierlacobum vOl. ε .nu.

Lucrιὰ.accedat ad superiora,vbi dicit quod si substitutus pupillaris petens haereditatein, probat se fuisse substitutum & probat et pupillum mortuum esse, utiq; ipse Obtinet, licet non doceat qua aetate decesierit, nisi ex aduerso probetur,quod pupillus Obierit pubes, quam Opinionem sequitur etiam Rober. Maran. in du.is potest, . 137K deam. haere. Quare cum per partem aducrsam nihil circa hoc deductu fue ii sequitur ut actor debeat obtinere tanquam

is qui ea,quet sibi incumbunt, sui cieriter probauerit. a i Ego Antopius Cintas. , Is V M M A RI V M.

Dei nomine inuocato.

Vod priuiIegium a statutolvicinis concessum non possit cedi firmauit Cyn.& post euBal.& Ang. in l. ad officium, C .conun .diuid. ct Alex. in L post dotem, colum penulae v c.subdit tamen Rum. lv. matrimoni .l Limitare videtur hanc conclymost x Ale. xander in men e R0m ipsi ad lusi' suri cita, . quando cellio laus usinudi sprG cx causa nacessaria

Limitari letiam videtur prsdicta conclusio

secundum Pauli de Cistro in consi. primo,videtur dicendum .s nuda parte, ubi tunet, P tale privilegium nossit cudi quando non esset aliquis de consorteria cui fieret praeiudicham , ita Giteisse limitandam conclusio in Dociq.4rum positani in d. Lad ossicium. . tandem opinnionem veriorem esse fir nauit Decio in consit rit . in cavs.l Dudati parie quima. nu IN O Pa i dicens quod ius retractandi vς itionem putest cedi. - Limitare eandem com lusione videtur Pax de Cast in t .apud antiquo .C. deseri nu. .di cens' quando coiisors cedens hus altera , non uendit eidem suam portionem, tu e priuilcgiustacre non purinst- sed quando consors vcdi*partem rei illi qui ensacta cessi , tunc licci illud priuilegi tru ccuere. C uius opinioni nullRs perio corradaciorem. Imo adinvenio Alexadrum in addi ad Bald. in d. l. apud antiquo inversiculo feci indo,cum opinionet eius ςM Pav

Dei nomine im

Pinioni ab excellentissimis iurisco sultis supra firmat subscribens,artat rorr ponderidum, filium Antbnij primogenitum, inuademque secundum fideicommissarium agene iure non posse eontra filios de haeredes Ise

nardi praedicti primi fideicomminarij. di primo, quia Bernardus qui vocatus suit ad fideicommissum, si Petrus Antonius filius Alexandri testatori, sine liberis decessisset, secundum e quae propoliuntur,decessit antequam moreretur Petrus Anilinius & conseqtictiter obiit Bernardus antequam fideiconi missum sortiri potuisset effectu . Ideoq; praedictus Bernardus

224쪽

Consilium

Et primo quod statutum, de quo agitur, n5

habeat locum in domino rei, probatur ex mente di intentione staturi, a qua hon est recedendum. l. in conuentionibus. is de vel b. signi f. sed mens statuti fuit tradere modum & formam, qua creditores acciperent in solutu bona suorum debitorum, & quo tempore a bonis debitoris in solutum datis excluderentur, non autequando dominus cxcludatur; ergo ab hac intentione dc mente statuti non est recedendum.

Quod autem haec sit statuti intentio, colligitur ex rub. statuti dicentis de cosendo debit O rem ad soluendum & modo di forma dationisi in solutum: 1 Cum n. statuti contextus, si dubius videatur declaretur per ipsam l ubrica in ridicit Alemcons ras. lib. 6. nu. & Bal. cons. 3 libr. s. conclud cndum est , hoc statutum dijponere tantia quomodo bona debitoris dotur in solutum, non autona quomodo tertius quidam dominus cogatur solucre creditori, cui talis dominus nihil .lcbeat. Secundo idem probatur G. verbis eiusdem et statuti; ivbi. n. celsant uerba ipsius, cessat etia in ipsum statutum Bal. in l. illain. C. de collat. De

tur,cum stricti iuris sint, ut per Deci . cons. 89. parte 4. Sed uerba stu uti semper loquutur de creditoribus, qui deberent aliquid reciperc, de de bonis debitorum datis in solutum, non autem de domino: ergo non dα t statu tuini ultra eius mentem & verba referri ad illos. qui ha bent dominium in re data iii solutum. Tertio. auod statutum non loquatur de domino, sed qua do agitur hypothecaria, dein 3 stratur.' quia diuersias nationis diuersitatem

iuris inducit.l inter stipulantem. uacram. t deverb.obligata.sside ritu nupt. Sed diuei se ra tio consideratur in domini , rei & in credi tormergo de diuersum ius cise debet. Ratio vero diuersitatis est, quoniam licet creditor, qui non venerit infra annum, includatur ab isto stat to, nihilominus ci non infertur maxit num preiudicium; quia cum euenire possit, ut non Oinnia bona in solutum dentur. dicente statuto. danda esse bona in concurrentem qualitatem crediti, hoc casu poterit creditor exclusus per

statutum a bonis in solutu datis, agere ad alia bona ipsius debitoris , in quibus saluum remansitius sui cresiti: & ideo graue non est si a

petitione bonorum in solutum datorum ex cluditur. Sed in domino secus cst, in quor. itio assignata non habet locum . nam si dominus excluderetur ab ipso statuto, maximum ei praeiudicium inferretur: quadoquidem ex huiusmodi prescriptione pcnitus cxcludi metur; quia aduersus alia bona no haberet regrcitum , neque

actionem aduersus illum, qui acciperct ins, lutum, sine qua cxperiri non potest. Mi. pupilli. Lsi cum putaui f. h. is denose gest. QEapropter cum in domino maius prata udicium considere

luti difficilius tollitur ius ipsius, de causus in eo videtur aget adirii', prium cntocubi peteticulum,

de electi. libro 6. Quarto statutum, quo cauetur, Jtio dii creditor distulcrit per annum pro equi ius si 'ni

postea non audiatur, videtur tuti datum in negligentia non petentis, Calc n.cons. 7s. nu. 'es ob id dicitur odiosum, argumento ςorurn νquae dicunt Doeiores supcrgio an vcr l. p r i iuniuin. Insti utioni b. de usucapionibus in principio .ubi dicut pra scriptioni in dici odiosam, quando fundatur in negligentia ton pctentis: sed odio a statuta stricte sunt interpreta da, Deci . in cons 339. parte 3. prope principi v. igitur

hoc statutum. quod in creditore loquitur, ad creditorem dc bct rcfcrri, non aut in xt radi ad dominos, quia in odio: si tricla atquc bc nigna interprctatio facienda caecodia, deri g.:l. iur. in o. cum q idain. s. de lib. de possinu in a Quinto statuta, quae di rogant dii positionituri, cominianis, debct rc stringi nos ampliari. cap. cum dilectus, de consuet. qu:cquid adstrigdiadae. F. de verborum Obligat. I in terminis

At statutum istud videtur derogare dispoit

tioni iuris communis, qua caucturi dominum

non debere temere & repentξ amittere dominium rerum siuarum. f. fi. Institur. de lit. Obligati igitur hoc statutum non debet extendi ad dominos rerum, sed in cruditore resti ingen

dum cst.

Sexto, qηi se fundat in dispositione st .uu idebet osterulero omnia statuti requisita de omnes qualitates verificari, Bart. iii l. v n. g. dc coirdi. ex lcge, Bald. ini. si quis non dicam rapcre. C. te episco. de cirri Soci. consit. 3 7. num . 8.libro a. dcc insit. 7. num 8 lib. . Sed in domi.

no rei non verisi casu urili verba bona dubi toris, neque alia dicentia, creditores, qui debent aliquid recipere; ergo ad acritarius, qui se fundat in hoc statuto non potest incumbentia demonstrare, di propterera debet succubere. His ita se habentibus, & omissis aliis rationibus, quas ob in adduxi, concludendum vidcturquod neque mens, neque verba statuti, nequc ratio patiatur, hoc statutum locum sibi vendicare in domino rci. Hac opinione retenta , non obstat primo si quis obiiciat, statutum generaliter & indistincte loqui deiquolibet, qui ius in bonis habeat, ct ita generalitrer de indistincte esse ita telligendum, iiii est ius dominij, siue hypos thecs iue alacriuscuiuscunque iuris cuin iubi

lex non distingitat, nec nos distinguere beamusa. de precio, is de publicide lex generaliter loquens ςxtendat dispositionem suam usque in infinitum. Li. is de leg. praestandis quoniam.

225쪽

Consilium

per illos empi aerant di sunt diuersa a pris a lias pro conlini b. non adducerentur si eadem essent, quin imo dc s docerciat se postea emis se, hoc non susceret meque. n. sat est ostendrire rem emptam, nisi deductum sit, vindentes fuisse dominos, quia potui illam emere a non domino prout contigisse in hoc casu luci casu non esset translatum domin tu, quod oon habuissent. l. nemo plus iuris. Q de regia. iur. l.

de reg. iuri in o. & in specie Corn. in cons ictα. voL quod vero aduersarii ostendant selia. bere titulum in bonis Simonis de Capponibus,deforis est, nihil ad nos, ut in simili dicit

tex. in cim ulti. xi.q. j.habeant in suis bonis titulum quantum velint, non sunt eadem bona, ut ex collatione& citatione finium apparet. Et quamuis nitantur probare identitatem bonorum ut aufugiant fructuum solutionem dico tamen, ct modo demonstrabo, ex parte nostra magis legitime probatam esse identit te di Ideoque fructus cum expensis esse nobis reficiendos. prout in eadem lite refecit nobis hospitale S. Pauli, quod detinuerat partem honorum nostrorum, ut fecit Dynus de Compagnis. Et ex his percipio, quod & si de hac ipsa quaestione alias aliter visum & diiudica tum est, nihilominus Excellentia vestra opibio me intelligit 1 exemplis iudicandum non esse. t nemo.C. de senten. Itemque considerabit, cum ex facto ius oriatur. l. si ex plagis. . in clivo. ff. ad i. Aqui. quodlibet accidens, quaelibet miniina circunstantia variare solet,& debet

decisiones atque iudicia. Praeterea quo ad asscrtam tenulam, dico

quod licet domina Cassindra obtinuerit bona Simonis de Capponi b. ta inen reuera nun quam obtinuit tenuiam in bonis doininς Brigidae: certum est enim ex scripturarum inj; etione negativam probari, ut tradit communiter Decius in capit. quoniam contra. numero

de probatio. ubi ex inspectione libri Macricular dicit probari quem non esse matriculatum: Sed ex inspectione actorum ipsius te. nutae quod dominς Cassandrae fuerint assignata bona habentia fines citatos in praedijs d mine Brigidi, ergo maniste patet domina Casiandram non obtinuisse tenuiam in bonis nostris. Cosideraui fines bonorum datorum in solutum & fines terrarum domLBrigids,& illorum facta collatione, prout Excellentia vestra facere poterit, animaduerti concessam fuisse tenuram in alijs bonis Simonis de Capponibus conuicinis . nou autem in bonis domi. Brigidae, cum demonstrationes non cor respondeant, prout correspondere deberent iuxta nota per narran l.demonst ratio. fiale co-dit.&demonstrati Eae quibus constar, quod cum tenuia no sit obtenta in bonis nostris ces

sint supradictae omnes discultates. . Praeterea posito, non tamen cOcesso, quod obtenta esset, quod ad illam clausulam statuti exceptis mulieribus, ultra ea, quae olim dixit, considero nobis saltem prodesse praedictam exceptio. quae loquitur de rebus haereditariis ii mulierum, non de dotalibus. t Naria in statu tis interpretatio fieri debet,ut statuta addant aliquid dispositioni iuris communis. l. i. s s. ad munic. Abb. in cap. causam quae. colum .penu, de rescrip. Sed si intelligamus illam ea ceptionem in rebus dotalibus, statutum nihil ultra id, quod de iure communi ordinatum erat, induceret: quia cum mulier constante matrimonio ad res dotales agere non possit. l. in rebus Q de iure dotium. aduersus eam de iure communi in bonis dotalibus nullus prsscribi nix i quia contra non Valentem agere non currit praescriptio.l. p ima, in fine. C. de ann. recep & Abb. in cap. ex transnissa. colum. penu. de praescrip. Igitur dicamus oportet, eam excep

tionem locum sibi vendicare in bonis haeredi' tarijs,non autem in dotalibus,ne, ut vulgo discitur, ex dicto Bar. in id. ff. de lega.j. statutum.' nobis seruiat de vento. Praeterea quo ad citationem dico , quod statutum permittens citationem fieri per proclama habet locum in his, quae faciliter igno. rantur, non in possessore, cuius sine ulla dictacultate notitia potest haberi, prout in terminis talis statuti firmat Alexan.consilio s. libra secundo.dicens hanc interpretationem ideo faciendam esse,ne quis indebite damnum patiatur, alias sequeretur quod cum vox praeconis paucis innotcscat, authentica, qui semel C. quomodo, de quando iudex, facile quis a sua possessione excluderetur. Cum ergo csi mus in possessione nostroruin bonorum non

potest nobis illa citatio generalis praeiudia

care.

Quod autem essemus in possessione colligi potest ex depositionibus testium pro parte Hugonis Examinatorum. Primus enim testis dicit se olim cum fratre suo tenuisse ad assictum partem bonoru, de quibus in capi alia vero alios aiuctuarios tenuisse. Ite quod postquam dicta bona peruenerunt in Hugonem de Clofijs, ipse testis fuit at fictuarius Hugonis in parte dictorum bonorum. Et postea si per interrogatoriis examinatus dicit, quod sciuit , quia vicinus erat, quod dictus Hugo possedit eadem bona, quae fuerunt empta de possessa per Pranciscum de Tricuis, & quod idem testis prout alii assctuarii, inter quos mat Papus de Biaginis, respondebae de affictu eidem Hugoni. Secundus quoque t stissimiliter dicit, quod vidit Hugonem de . Clofi s locare dicta bona,& de eis ais tum . igere. Et ideo cum in ore duorum vel trist

226쪽

Antonis

stet om verbum, su sficienter videtur probata possessio. capiti cum esses, de testamen. Cum enim dicit testis vidi Titium locare, &fructus colligere, recte probat possessionem. Bata in l. secunda. vetanota illa verba. nu. 3. C- de acqui.possessio.et Ilitibus.C.de agride cus. libro xj. Rursus quod tunc haberemus possessio. 33 nem constat, i quoniam ex perceptione fructuum probatur posscssio. Bartiini. Titia. s. de solii in dicta I secunda. C.de acquirenda possessio.& Alexand. consilio i 13. numero 8. in fine. libro quinto .Socin. conuelio 13 i. numero secundo, libro primo, & late Corneus consilio i83. numero A. tertio volumine. Sed ex nostris rationum libris, quorum partitas edimus, apparet quemadmodum ab anno

3o t. continue annuatim usque ad annum

a 36. percepimus fructus istorum bon rum, igitur ex hoc solo videretur probata possessio. Neque obstat quod libri rationum no probent in fauorem scribentis. lege, exemplo. C. 14 deprob.1 quia si loquimur de libris Francisci de Trieuis, & domin 7 Smeraldae eius uxoris,

qui mortui sunt, tunc tradunt Doctores con muniter, quod libri rationum Dei ut semiplenam probationem, Barto. dc Paul. de Cast. in lege, admonendi. sside iureiurando,&Alexan. consilio fit. numero t. volumine quinto,&optime probat tex. in lege rationes. C.de probat. Vndes ista semiplena probatio coniungatur cum aliis adminiculis, id est cum depotitioni b. testiu supra relatis, tunc faciet plenarobationem, de consequenter talis liber pro abit cum aliis adminiculis, prout secundum Nico. de Mata rellis , tenet luealdus, in dicta l.

rationes.versiculo, revoco in dubium . num earo l .C.de probatio.& Abbas in capitu cundo.versicu .venio ad tertiam. quarta colum de fide inst.ubi Fel. col. 8.ver. fallit tertio. Si vero

loquimur de libris Hugonis viventis, similiter dico quod faciunt semiplenam probationem de coniuncti cum supradictis testes probant. Ita expresse in libro viventis dicit Abb. dicto

capitu. secundo, de fide instrumento. colum. quarta.versicu. terita est opinio, 8t ibi Felyn. versicu.fallit tertio. Quod maxime in casu nostro procedit, ubi libri continent sormam rationis, id est continent accepta, de data: quo casu secundum Docto. in locis citatis probativi dicit Baldus in d. l.ratione de IIarba. consi. 27. col a.dc 3.&cons. 3. . col. 3. vol .ubi plura adducit. Item quamuis adminicula non adessent,

nihilominus isto casu liber probaret 1 quia is liber rationum probat etiam pro scribcnte. quando continet verisimilia. Baldus, &Alexand lege prima. C. de cden. de idem BA

in Rubrica. C. de fide instrumentorum .nume ro 3 s. dc Alexand. consilio i86. numero t. Ii bro secundo,de Felyn. in capitu. secundo. de fide instrumentorum. 8. colui n. versicu. fallit in secundo, de Deci. consilio sy6. quarta pariznumero st. Sed verisimile est scribentes praedictos percepisse fructus descriptos in dictis codicibus ; quia cum essent domini praediorum, dc eorundem possessionem ab initio obtentam saltem virtute constituti, ut dicit Socin. consilio i8 .numero i6. libro secundo. Prae sumantur continuare, ut tradit Barto. Sc Bald.

in l. siue possidetis. C. de probat. non est cr de dum, scribentes praedictos voluisse fructus raediorum sitorum dilapidare. L cum da inde ito. T de probat. ergo hoc casu libri rationii

probant: maxime suadente qualitate rei,de rationum subordinatione, ut dicit Fclyn Sca. secundo.ver. fallit secundo.& Bal.d. b. C.de fide instrumentorum . nume. 3 3 . Et ex hi S Omnibus concludendum puto, libris praedictis fidem habendam esse, saltem quia quae non prosunt singula, inulta iuuant, Bartain Linstrumenta. C. de probatio. dc quia iudex potest animum suum ex variis coniecturis de prssimptionibus instruere atque informare, ut dicit Paul. Castren. in consilio i8o. numero Pri . mo. versiculo, his peroratis. primo volu Quo vero ad identitatem bonorum dico. G depositionibus testium examinatorum

pro parte dicti Hugonis, legitime prob

tum esse, quod bona, quae olim omit da possedit Franciscus de Trieuis, di postea de uenerunt indictum Hugonem, & deinceps suerunt eidem assignata, de adiudicata ab OLficialibus turris, tunt una de eadem, de unum de idem corpus, de non diuersum ab eo. super quo Dynus praetendit ius. Christophorus enim Ioannis de Masottis primus testis examinatus super primo capitulo dicit se sciuisse scire, de vidisse qualiter bona, de quibus in capitulo, possessa per Franciscum de Trisuis , de postea in Hugonem delata , de demum ei dein adiudicata, fuerunt ec sunt eadem bona, de unum de idem corpus, dc non diuersum, sed sub eodem comprehen se in . Et super interrogatorijs etiam dicit, quod scit quod Huso possedit eadem bona, quae fuerunt possessa per Franciscum de Trieuis, de quod confinia posita in capitulo fuerunt di sunt vera; Idque se scire in cap. dicit, quia Si antequam venirent in Hugonem , dc etiam postea fuit affictuarius in pi aedictis bo nis, de habet bonam notitiam di scientiam de eorum co finibus, de demonstrationibus. Item in interrogatorijs vltra lisc dicit. se hoc scire, quia ab eius natiuitate eis habitauit vicinus, Quar P cu de ccria scientia dc veritate senati demostrationu deponat, dr recte probare,

227쪽

Consilium

CVII.

ut tradit Bartocin Li. C. si unus ex plur. appella. maxime cum de visi & vicinitate testificetur, quae bona ratio est, quia per vicinitate

de conuersationem ad sensum corporis deu nitur,dali. in l. t. numero i 7. s. si certum peta. Alexand consilio 187. numero i . lib. secundo, Corne. consilio 266. numero i8. primo

volum. Super secundo quoque capitulo, ubi articulatur quod bona descripta& confi- nata in capitulis Dyni, cit bona de quibus in Irimo capitulo Hugonis, sunt ma&eadepa.dem testis examinatus dicit se scire sciuisse,&vidisse contenta in capitulo, suisse di esse vera

in omnibus, & per Onan ia, prout in eo fit mentio,per ea. quae supra testificatus est. Quo etiain loco cum se referat ad articulum . dicitur recte probare omnia, de quibus in cap.agitur, ut per Bal. inconsi. 4.nu. 6.prima parte, & so

Neque obstat, quod non videatur reddere scientiae causam . quia imo dicens per ea quae supra testificauis est. adducere videtur easdem rationes, quas supra adduxit,videlicet, quia viis dit. sciuit fines fuit amictuarius di vicinus, quoniam relatum semper censetur esse in referetite. l. asse toto. is de hsred institu i. g. de recep. Lsi ita scripsero. isde cond.& demonst.

Secundus quoque testis Sander Petri, supprimo capitia. examinatus dicit se in dictis bonis laboratorem fuisse dicti Francisci ,& semper vicinu bonis, de quibus in cap. inhabitasse,& propterea de eis & eorum confinibus, ii huit,& habet bonam notitiam & scientiam,&ex causis prς dictis stiuit.& scit; & vidit contenta in cap. cite vera, modo & forma,prout in eo fit mentio. Super interrogatoriis autem examinatus expresse dicit quod bona possessa per Hugonem de Clofis, sunt & merui eadem bona,quae possidcbuntur per dictum Franciscide Trieuis. Cum ergo super idem litate, non solii ex relatione ad articulum facta, sed etiam e presse deponat. & finiuna notitiam habeat assignetque rationem per sensum corporis, legitinae & iuridice probat, iuxta ea, quae tradit nata in tract.testina . . testis causa num . .& Com. conli .l O.nu.l 9. Primo vol. Item super et . capitu. examinatus recte deponit dicens. quod per ea

quae supra testificatus est, sciuit & icit,& vidit,

qualiter contriata in capi. suerunt & sunt vera,& ideo cu assgnauerit rationem,quia vicinus.& testificatus fuerit de scientia&vcritate λnium, fatuum esset dicere,himc testem rationsi concludentem no assignare,ut demostraui supra in primo teste super a. cap. Tertius testis. videlicet Petrus Donnini super primo capitulo examinatus dicit se scire &sciuisse bona de quibus in capitulo,& ob id scire contenta in capitulo esse vera, quia rescontrauit omnia praedicta, & lesit contractus de documenta vetera supetr confinibus & demonstrationibus bonorum olim Francisci de Trie uis consignat cum Hugoni de Clofis eius siue cessori, & propterea dicit se sciuisse & scire praedicta. Ex cuius depositione similiter probatur iuridice bonorum istorum idemtitas, quoniam deponit de certa scientia &ucrita te finium.& rationem assignas refert se ad comporis sensum,non simpliciter ad instrumenta, dicens se legisse contractus, & rescontrasse fipes, &demonstrationes praediorum . quod non potuit fieri nisi per sensum oculorum, quia legere est oculis perspicere, ut dicit texti in l. prima. s. de his quae in testamen. det n. unde bonam rationem assignat secundum praedicta

Neque obstat, quod iste testis videatur deponere de suo iudicio dum dicit se sciuisse&scire. & firmiter tenere , arbitrari, &iudicare, quod contenta in capitulo fuerint & sint vera. Quoniam verissime &facili me respondetur, quod quando testis dicit, ut in calia nostro, scit,& credo ,tunc verbum, scin .non destruitur per subsequens verbum, credo, Aret. in terminis in consilio ε . numero a. neque enim prs sumitur se statim corrigere. quin imo cu ratione,ut supra dixi, e sensu corporis eductam assignet, verbum,credo, mutat naturam suam,&ponitur affirmative non dubitative.

Paul. de Cassi in consilio trigesimo septimo,

numero parte prima. Idcirco cum adducat per sensum corporis rationem inserentem, ita credendum esse: succedit communis opinio quod testis deponens per verbum iudico, ambitror credo puto,& huiusmodi, tunc ex hac iredulitate sensui corporis coniuncta, legitime probet, Docto. in capitulo 3. de praesumptio.

Super secundo etiam capitulo cxaminatus optime probat idem litatem dicens se sciuisse.&scire, contenta in capitulo esse uera,&d iscriptionem bonorum. dc quibus in eo. esse eandem, quae facta fuit a dicto teste Capomagistro in dicta cἴ, signatione,&haec scire porca quae testificatus supra est. Ex quo patet, quod cum ille se reserat ad

rationes sensuum corporis superius ad signatis, concludendum uidetur, prout supra dixi, rationem silentie assignare,&consequem rconstat. aduersariorum obiectiones Ioviores esse. quam redargui meruissent, & propterea tamquam friuolas esse relici cndas, argumento Nnon esse autem, Institu. de caecusatio. tui in uel

curatorum.

Quod autem attinet ad testes examinatos per aduersarium, dico cos neque probare legitime idem litatem eorum.

Sanctes enim Bastiani de Sestinis primus t

228쪽

stis examinatus in primo capitulo, dum dicit quod ab anno is 26. usque ad annum is 33. fuit laborator dicti Simonis in rata bonorum, de quibus in relatione , videlicet starum , . in hoc est contrarius & repugnans qua ro testi per ipsos evaminato : qui I ipse dicit, se fuisse laboratorem Simonis in dictis bo.

nis, ab anno i 3 2 7. usque ad annum i 3 t. ex quo manifesta colligitur repugnantia di contrarietas. cum duo insolidum colere eodem

tempore ean scin ratam bonorum non potu

rint . Sed ii testes producti ab cadem parte contrarij suerint, reiiciuntur , & repelluntur, ut dicit Barto. in Authon. de testibus. si

qui vero . num. secundo, & Nellus Sangdin. intractatu testium. tcstis examinatus, numeror is . N Alexand. in l. inter stipulantem. . t. colum .quarta, is de verboreum obligatio. er. go istis testibus tanquam contrariis, & reptinnantibus fides adhibenda non est super pro-atione identitatis i quoniam quando testis pro parte falsum deponit,illius dictum annullatur in totum, ut dicit Inno. in capitu. fraternitatis, nin i. de haereti & Alinan. consi. 124.nu. s. lib. 2.

Praeterea idem primus testis propter odisi& inimicitias si aspectus est parti, contra quam producitur, quia cum olim ossiciales turris citari mandassent propter candem litem, prae dictum Santem de Sestinis, di Bastianum Barontum, de quosdam alios de Petri uolo.& n5 comparuissent, praedictus Hugo prosequens iura sua impetrauit ab eisdem dominis ossicialibus literas ad Potestatem Sexti, ut iidem deanuo citarentur; cumque huius nouae citationis timore comparuissent, ab eisdem dominis Oricialibus propter inobedientiam & neglectum, praedictus Sames de Sestinis,&qui udam alii condemnati fuerunt in quadam iumma pecuniae, prout constat exactis dictorum dominorum ossicialium sub die Septembrisis 3. Vnde praedictus Santes & alii ab eo uc que tempore. fuerunt infensi dicto Hugoni, cirius occatione se condemnatos dicebant, postea partem Dyni semper amplexi sunt. Sed de iure propter inimicitias de odium

testis habetur suspectus. l. testium, ubi Bar. numero a. g. de testibus. quin imo licet inimicitia non sit capitalis, nihilominus ex dicto te stis malevoli & odium gerentis non resultat plena probatio, ut dicit Anchara. in consilio

2 49.2. colum . num cro 2. versiculo , praetcrea,& tradit Archidiaco. in canone 2. 3. quaestione. s. ergo depositio istius testis non facit pluenam probationem. quia licet leuis inimicitia non repellat testem , tamen debilitat fidem ipsius ut dicit Fcly. in capita quoties, a. colum. de testib.

Secundus quoque testis non probat, quia non habet notitiam finium , di demonstrationum, prout debent habere testes deponentes super identitate, iuxta doctrin. Barioli in l. demonstratio falsa. Ede conditio.& d monstra. sine quibus impossibile est intelligere re.

rum identitat in .

Praeterea in interrogatoriis, ait prsdicta bona fuisse posscssa per i ynia, postea vero dicit, senescire de possessione Dyni;&consequeti. ter videtur sibi ipsi repugnans, di ob id eius

attestatio nulla est, argumento l. ubi repugnantia, is de regu . tuta & tamquam sibi ipsi contrarius, non auditur,ut per Barto. in Li .Qde furti neque etiam probat propter hanc contrarietatem, ut dicit Barto. in l. cos, numero s. ff. ad i. Cornel. de fals&idem Buto. in Aiathcn. de testibus, . si qui vero, numero r. & Nellus Sangem. in tracta. testium, supra allegato, num 'ro a II.

Tertius quoque testis, inquit ipsem tuerbis apertis, se nescire . an haec bona sint c, dem, quae tenuerat Simon de Capponibus, unde cum in eius verbis nulla sit ambigui las . non est admittenda quaestio volunt a. tis. l. ille aut ille. g. cum in verbis, is de lega. tertio.

Quartus etiam testis similiter non probat. quoniam non solum est directe contrarius prirno testi,ut super eo dixi, quo casu non probat secundum praedicta, sed etiam in multis de auditu deponit . quae depositio in iure nostro relicitur, di reprobatur, ut nota. inl.testium. C. de testibus.& dicit idem Barto. in tract. testiunt , . testis dicit aliqua vera esse, num . it. & Al xand. consilio tol. lib. I cum similibus. Ex quibus manifeste patet, quod isti tenes concludenter de legitime non probarunt identi talem bonorum,de quibus agitur.

Ego Antonius Clofius.

x Petitio re cui sartentatorum licet promi posthi quacunque parte iudicii, hoc tamen proredere dicitur, t modo rum sit combifum in causa. vii clusio enim in causa precludet mam reuocationi attenta

3 Acta carest principalis inducunt notorium . 4 Subrogatam sapiι eius naturum , ea caius secum subroga

turi

titur.

8 Atientatorum ad praendam reuocati eis ille non disii uanuiti de cuius non iure clare cox iri. 9 Iuris defcctus Impedit reuocatiorum attextatorion sunt. promer desum. io Anruatione pendente nilni est in uandum. ii Appellatio exima appellanicis a iuri dictione iudicis aqua σ pro ἐπω quod a tentat non valet i a Innouara nchil debet appellati e rete sua, licet reiecta neque

229쪽

Consilium

is Appellani insecunda instantia comemtas, praesertim ex ani quis actis vi rapen 6ω Mauri debet.

Diuino nomine implorato.

V M attentatorum caulam , quae vertitur coram Magnificis Pri

ribus ciuitatis Pisarum inter Ioannem Baptistam olim Iacobi de Ponte ad heram ciuem Pisanum primo agentem 2 postea appellantem ex parte una , α Laurentium quondam Gabriciis de Ponte ad heram ciuem Pisanum conuentum &appellantem ex alia , Magni sici Priores supradiecti ad me transinistrint, ut ipsis dicam ct referam . quae sint eorundem partes.in iudicando super clicta causa : Propterea viso insti umento locationis , cuius vigore

factum fuit depositum : Visisque tribus se tentiis inde latis . cum appellationibus tam reiectis quam admissis in causa principali :α prima petitione reuocationis attentatorum: Viso etiam toto processu facto coram

Magnifico Domino Commissario ciuitatis Pisarum , & sententia ab eodem lata super

Causa attentatorum. Per spina etiam appellatione ab eiusdem sententia interposita coram Magnificis Prioribus supradictis , cum ceptionibus . & replicationibus subsecutis; & diligenter consideratis utriusque Pamtis allegationibus ad me transinissis , & coe eeris omnibus considerandis accurate distuc sis & consideratis , Diuino nomine repetito , dico & refero, attentata, de quibus agitur , non fuisse nec esse reuocanda; sed si quida prius a praedicto Ioanne Baptista omnibus liquidatis , posse eundem Ioannem Baptistam omne illud a praedicto Laurentio consequi, quod indicta liquidatione proba. uerit, sibi deberi ex de falcatione & dctractione facienda vigore ultimae sententiae la- super causa principali . Praedictit inque Ioannem Baptistam condomnandum fuisse deesse in expensis in causa attentatorum factis tam coram Magnifico Commissario ciuitati Pistrum, quam in his, quae factae sunt coram

Magnificis Prioribus supradictis, ad quos ab

eodem Commissario prouocauit. Et corrigens & reformans hoc modo in parte primam sententiam latam super attentatis , ita

dico & refero, omni meliori modo &

Inducor autem ad hoc 'dicendum atque ita referendum causis & rationibus infra allegandis. Quod enim reuocanda non fuerit coram domino Commissario neque etiam modo reuocanda sit coram praedictis dominis Prioribus ipsa commissio consignationis depositi nec taxatio expensarum facta in prima istantia causae principalis, neque aliud, quod constaret attentatum per antecessorem D.Comia

missarium. & iudii em illius primae instantiae caula principalis , i ita breuiter demonstra

t Primo , t quia licet petitio reuocationis attentatorum proponi possit in quacunque parte Iudi , hoc tamen procedere dicitur , dummodo non sit conclusum in causa, ut dicit Phil Franci in capitiinnon solum, de appellation. labro sexto, versicu. limita ta- a men . 1 Conclusio enim in causa facta pras cludit viam reuocationi attentatorum, ut diacit Rot.in Decis 'in nouis, sub Rubri. ut lite pend. de usque aὸ conclusionem in causa, α

non vltra licet petere reuocationem ait niatorum, ut firmat Rob. Maran. in secunda parte sui tractatus de ord.iudiciversiculo, septimo principaliter, numero 3 r. cum adductis ibi per eum. At in proposita specie praedictus Ioannes Baptista ante conci isionem in causa prosecutus non est attentatorum reuocationem; sed hoc secit post coclusionem in causa, 3 & post sententias diis nititias, prout i constat exactis cauta principalis, qus inducunt notorium.iuxta tradita per Soci. consilio 3 8. primo volumine numero is .& Docti in capitulo

inessicauerunt, de testibus. Igitur ex praedictis

patet, quod cum praeclusa sit via reuocationi attentatorum,non debent innovata ullo pacto hoc tempore reuocari, sed prosequenda erat reuocatio antequam pronuntiatum csset dissinitive super iustitia vel iniustitia ipsius appellationis .

Secundo i quod iudex i quo potuerit aliquid attentare & innovare in ipso deposito apparet; quoniam depositum istud successit hoc

casul loco carcerationis, ob idque sapere debet naturam carcerationis, in cuius locum subrogatum est f. erat ubi Iasin primo no. Institutide action. Barto. ini. si eum. . qui iniuriarum,ssisi quis cautiSed iudex a quo; pcndente etiam appellatione potest aliquid innovare circa ipsam carcerationem: nam licctis, qui detinetur in carcere, appellet a sentcntia quacddemnatus est potest nihilominus adhuc ibidem detineri,& consequenter iudex a quo,illunon liberans innovat aliquid. dum ipsi:m detinet in futuruin, ut dicit Bartan l. ab executione, num. I. C.quorum appellatinon reci p. di Bald. in l. .numero 6. versiculo , sed incidenter, C. ks episcop.audien. I Specu la.de appellatio. .

230쪽

noui Ime. prima colum. numero I. versiculo,

tertius si condemnatus , & post eos Rober. Maran. dicto tractatu, de ordine iudicio. parte sexta, numero i 8. cum ibi nota. ergo dicitur valere quicquid attentauit iudex a quo,circa ipsum depositum, quod successit loco carcerationis.

Tertio qubd his ic minis, secundum petita, reuocari non debeant attentata demostro. iNam illi,quorum non interest, non admittuntur ad reuocationem attentatorum, argumento l. i. ff. de appellatio. reci p. & capitulo, non solent. a. qus stio. 6.& in inditii duo firmat Roti in Decis i o cin antiquis, sub Rub. de attenta. tis. Sed ipse loannes Baptista reuera no potest praetendere iustum interella in huiusinodi re. uocatione attentatorum; quia& si depositum secundum petita in manus depositarii esset reqpositum, non tamen de facili aliquid ex eo cosequeretur, sed prius deberet suum creditumo liquidare, de demonstrare, nam i qui debitam dissolutum dicit, debet illud probare. L cum de indebito.f. sin autem .is. de probatio.& ea facta liquidatione consequeretur quod sbi deberetur, nec iniin d bet ratione crediti incerti,

quemadmodum ipse pi arsupponit in casu nostro ultima sententia lata super causa principali impediri executio certi ut dicit Socin.conii lior . numero 36. versiculo,& primo, quia.

7 lib. primo. neque lde credito liquido ad non liquidum admittitur compensatio, secundum regulam l.fin. C.de compensatio. Igitur idem Ioanncs I aptista,non potest modo petere re

uocationem attentatorum, relaxationemque

ipsius depositi, quia cum ad ipsum spectet libqui dare, no aut in cius intersit, eo modo, quo petit,depositum relaxari, si fieret huiusmodi relaxatio. parum releuarct, & propterea non cst facienda argumento l. haec stipulatio. . diuus.ffvt li gat. nom.cau. & l. si quis ita scripserit. Edelixi ed. institum. & i cum haeres. f. t .sside acquir n. haeredita. maxime quia non docuit de suo interesse secundum petita, quem ad inodudebuisset iuxta tradita per Bellam. deci ii. i 3 3. subrub.vilite pend. Quarto, quod depositum nunc reponen. dum non sit prout petitur, in manus deposita 8 rii probatur, qui ai ille.de cuius non iure clare constat. non debet admitti ad petcndum reuo

cationem attentatorum, argumento Eorum,

quae dicit inno. in capitulo constitutus. versiculo, lucretam, de filiis praes by &in capitulo, Q ificasti, se clectio.& in specie firmat Rota in

lupra allosata decisio. o inani. sub rubri. de attent.& Rota in decisio. i in nouis , vcrsiculo, alia additio, sub rubr. de restitutio. spoliato. dc ut lite pendente, & idem tenet Bellam. decisio. 3 3 6. sub rubri. ut lite pendente. At in casu nostro ex sententiis diri niti uis latis super

causa principali, ut videre licet in actis,constat

aperte de non iure petentis modo reuocis nem attentatorum ante Ii quidationem, quan do quidem omnes conueniunt, ipsum de post tum licentiandum fui se, quamuis determi nent defalcandas de detrahendas esse summas de quibus in eis. Igitur ipse Ioannes Baptista, nunc non est admittendus ad petitioncm r

uocationis innovatorum.

Neque obstat illud, quod tradit Alexandae in consilio ς . lib. s. ubi dicit, quod quando

quis petit reuocationem attentatorum non repellitur, quamuis obiiciatur, quod nutorie ς5- stet de non tute petentis. Quoniam responde. tur quod idem Alexandri consilium secum adesert solutionem, nam inciusdem facti specie praesupponit Alex. non osse verum quod notorie ibidem constaret de non iure

pri cntis reuocationem alictatoruim It quupraesupponit in causa non fuisse concla sum. Isitur si non constabat notorie de non iure petuntis, neque adhuc erat ibi conclusum in causa, optime procedit, qudd eo casu petens non repellatur a petitione reuocationis in nouatorum, quia Alexander non se smplicitor sun. dat in praedictaeonclusione, quar cst contra deducta superius in hoc quinto fundam in sed

illud firmat ex his, quae dixi ibidem illum praest supponere,maxime: cum defectus iuris ita iiii

pediat reuocationem attentatorum forte propter dolum argumento i dolo. F de doli mali exceptio. sicut vitiosus ingressius in beneficialibus, quod considerabat ibidem Alexand. 5ecus vero in casu nostro, ubi est conclusum iu

causa.

Non obstat etiam quod in fauorem dicti Ioannis Baptistae, prima facie videtur posse de. io duci, i videlicet quod sicut appellatione p n-

dente nihil est innovandum. l. i. ubi Barto. deii Castrens. s. iii no. appcllat. pend. qui alapycliatio eximit appellantem a iurisdictione judicis. a quo, dc propterea quod attentat non valet, vi dicit A nchar. in capitulo, non solum, de appellatio. lib. 6. primo nuincroin oldrad. conis silio ro 6. numero ι. ita quoques nil innovari debet non solum appellatione interpost i, licci reiecta. l. 3. ubi Doct. C. de appellatio. sed nec etiam aliquid attentari debet pendente termino, seu tempore concciso ad appellandum vi tradit Bald. in l. addictos. quarto nota. C. de pisci, p.& clericis.& Ancharan. dicito capitulo, non soluin de appellatio. in 6.versici

quarto noto.

Quoniam respondetur ex praedictis pate. re resolutioncm : licet cnim nil sit in nouanis dum,&si innovatum est,ilcbct reuocari, nihilominus in his terminis non potcst nunc peti reuocatio horum attentatorum, quia non

solum conclusum est in causa, sed etiam secu. tae sunt sententiae d istinitiuae, quo casu praeclusa est via reuocationi,vt p Philippum i ta licto capi -

SEARCH

MENU NAVIGATION