장음표시 사용
81쪽
serm. 7. de veris. Apost. Ita initium, ubi ad accipiendam gratiam divinae bonitatis, vult aperiri ab homine sinum voluntatis; & hominem monet, ut Deus velit ei quod petit dare, accommodandam ipsi homini esse voluntatem ad accipiendum. Et libro contra epiusholam sundamenti, cap. I. in ipso fine: M. stri Dis velle bas partes expetere e Dei est inierusetasVpetensilias donare quod bonum est. Haec tam genuina sunt iis,quae apudValerianum calumniae patent, ut non videam sitne gutta guttae similior.
Is. Eucherius Lugdunensis, aut quisquis alius auctor homil. II. de Paschate, perperam Eusebio Emisseno inscriptae, respondens se contanti cur Deus salutem hominis, eo quo perficitur modo, sanxerit exequendam, non autem jure supremi dominii hominem liberando & obstipum jaeentemque subvehendo ad gloriam, haec habet praeter caetera et Lupti
mura viderin, ut pii e erat Doruncarius, erigeretur inlarus. Vides quia dignantis,in Ase istudium, vitirmi sui res se Per liberum aris
hiarium est excepta captivitas p per liberum rursus arbitrium erat restituenda silertas. Dominus enim qui januam reseras, etiam fiati studinem me ansis exmclus. Pud. I eis in am; nam uti latare suduerit reparare quo i perdidit, nec damnum rei perdua, nec fruerim seniliet restituta. Beneficium non potes custodire, qui nesti desiderare. Periclitatur m aerantis domum,
Glorat divina Armidentia , ut quia consiensius crimen insulit perdito, Meunius meritum conferas acini-DO, V levolis reparati , justitiam reparaetoris ostem dus. Utique dum homini pro bona sua vinluntate benigne lacit, perscitque & consum. mat quod homo adhibito duntaxat affectu in. Choaverat , conserens quod suum est. Ita enim serunt quae retulimus, suntque, sim minus verbis, at saltem sensu, eadem eum illis quae apud Valerianum purgamus. Et utrorumque sensus eliquem toties jam profero. Nem. pe hominem divinitus invitatum . praebere prius ratione assensum, pulsare, de velle: Idque contuentem Deum, cooperari homini.& opus perficere ad quod voluntatem illexit:
ac ne per ingruentia discrimina avertatur a rocto , provid. e caelestes suppetias, quibus Umluntas roboretur atque sulciatur adversus h
stiles impetus, & intestinum dissidium. Ne vero quis Eucherio c si is est homiliae auctor ob assinitatem cum Hilario Arelatens, Semipelagianismum impingat; expendat illa ex
hom. 9. quibus brevius eandem doctrinam proponens, ait hominem non fuisse eompellem dum, sed ducendum ad salutem: ut sita voluntate repararetur, qui sua voluntate ceciderat . essetque locus & virtuti & remunerati
ni,& idcirco hominem a Deo non abripi per vi intentiam, sed per benevolentiam sellieitari de
erudiri in vitam: Quis benenisas συ caruiseriam meritum desiderat acquiesseruis, dignanti M
poterat concinnius ti apertius, divinam praevemtionem testatam dare, seque Semipelisanitati e maxime vigentis, labe eximere. Alius ex Eueherio loeus in hanc rem expensione dignus habetur homil. 3. ad Mon, os suis finem se enim scribit praeter caetera:
Ubi in res Deus de eisnem animi, ardevitarem in diruabu ectum, quantum nos addiderimus adbiugium, tantum iri a ponet ad adjut ium; qua tum nor apposuerimus ad diligentiam. F tantum siuaddet ad glmam. Qui habet dabitur illi, & s, perabundabit. Ea alio lora dicit: Posui adjut, num supra potent L Hae eideta reprellemsioni patere videri possunt, cui Verba apud Valerianum suspecta. Nam Deum adjuvare potentem, & appetere adjutorium ad studium, de assectum insinuare, ubi devotionem viderit, idem sonare videtur quod illa Valeriani: nostrum est inest, Dei perficere. Sensius tamen E eherii est omnino Calliolieus, & probe coliae .ret cum gratuita praeventione. Nam scopus ejus est. docere, quo plus homo collabo gratiae Dei, eo ampliorem quaestum sacere, magisque semperae masis ditescere: Ita tamen, ut velit initium laboris a Deo praeveniente lactum, cui propterea totum laboris fructumae quaestum hominis Uult adseribi. Sic enim paulo ante verba proposita loquitur: Sanctus a me sanetiscetur, seidis addamus ad merita, nec domatis alu M aeso iam Fia Dei es omne quodpossaemias. Et statim post verba quae antea rei limus tanquam suspeeta, ita concludit, aperto eluens omnem in verbis illis suspicionem:
Catholi eum sensum posteriora dc anteriora Eucherii verba, intermediis illis quae Valeria. ni loco assinia diximus, aperte serunt, quidni verbis quoque Valeriani, cum nihil apud eum obstet, aptare liceat 16. S. Dorotheus divinae gratiae frequens ab sertor, cui S. Theodorus Studata, vir dc sanctissimus & doctissimus, ac suo tempore fidei in Oriente columen, in Testamento num. testimonium perhibet sincerissimae ae Cathol, eissimae doctrinae in omnibus scriptis, ita loquitur doctr. Io. n. g. Deus illam respicissilenter a viet, dasque ici patiem, qui inruuπ δε-
tres cogamus, compei simu ue ac salue fundamentum Deianitis, tandem quod binium es. Nam etsi perfecti miata Iumis, perseca timem tamen
ipsam velis, est quod timum es oppegere, Wincipium, sumtameneum ess mitra Ialaιis. Simul ac numisia coeperimus, ιπ mus auxiliante Deo'pugnare. Non deeru in nos as parangas virtuses adis
via, modo ipsi decertemus. Proinde quidam ea patri freque rure diare Aebar : Da favigii emae spes ruinti Hoc certa, contende, misere, NMhilton procul de dis virtutis acquires. In his verbis, sententia quae in Valeriano male audie bat, multiplieiter eontinetur. Ut enim Deus hominem respieiat, ut Dei adjutorium aecedat, ut Deus quietem det, & ad persectionem pertingere contingat; vult Dorotheus hominem fundamentum suae salutis jacere, dc velle ae appetere quod bonum est, cui volitioni spondet non delaturum Deum, ec prae stilo per nos sansuine, hoc est sudore & eo natu nostro, ut ipsemet intrepretatur, doctr. II. contestatur, non defore divinam gratiam ac spiritum, de subsecuturam persectionem ad quam connitebamur. Similiterqua
me constanti eua Deum. Ostende illi arami mi σο dum ac studium , adesse ibi procul desissenties auxilium illius is recte Qendtim cian vir
Haee si apud S. Dorotheum eadem severita. te acciperentur, qua criminator accipi vult apud Ualerianum, & sensius esset, conatui ex mera libertatis in naturali, humanisque viribbus concepto, subjungi Deum opitulatorem
ea dispositione pelleiam, adducentemque alpe minu ; male caenicio I. Theodorus Si
82쪽
dita destatum Ecclesiae moriens reliquisset, nihil in S. Dorothei doctrinis contineri contra rediam & sanam fidem. Est enim error exploratus , & jam compertus S. Dorothei aevo hoe est sub anum christi 36o. multoque magis tempore S. Theodori studiis id est, amno Christi goo. asserere gratiam divinam subjungi humano labori tanquam dispositioni. Itaque sensus Dorothei is est, quem Ualerianos militer loquenti dedimus: Nempe homini ex
gratia & per gratiamdivinitus pn illam operanti, ae landamentum ulteriorum & uberiorum auxiliorum per bonum usum priorum jacienti, rependi a Deo spiritum: Et Deum accedere consummatorem operis suppeditatione erat ita firgioris ae concessione perseverantiae, qu homini a Deo expectanda est ultra vocationum. a. S. Gregorius Papa, reserente S. Zacha. via Romano Pontis. epistola 6. ad S. lueoni sa-eium Moguntinum extat Tomo a. Decret. epist. Sum. Pontis. ta inter epist. s. Bonifacii
post i 37. haec verba habet: opus se in
Doluntate, N eum Dra αἰ avis eris in perfectio M. Non alium S. Gregori lim, quam Romanum, allegari ibi a S. Zacharia, persti asillimum habeo. Neque enim Pont. Rom. seribens, aliυm Gregorium, sine addito aliquo diteriminante adduceret. Praeterquam quod fuit ille Pontifex S. Gregorio addictissimus , ejusque dialo-fos Graece vertit, ut refert Photius. Ubi is
ocus apud S. Gregorium magnum lcgcretur,
hani alias ambiguus. Nam loca duo S. Gr sorii quibus ea verba eontineri notat Serarius in scholiis ad S. Bonisaeli epistolas, nihil tale
reveraeontinent. Sed postea deprehendi eum locum haberi hom. et t. in Evang. Sub initium. Et quamvis is loeus nullibi apud S. Gregorium occurreret, indubie tamen habendus ellet geomanus S. Gregorii, quia de fide S. Zacliariae Pontificis in allegando S. Gregorii loeo, dubitare non liere. Et quamvis aliquis perfricte aud rei distiteri, ea verba esse S. Gregorii, sola S. Zachariae Pontificis auctoritas, ad plenam eorum indemnitatem satis superque esse posset. Itaque locus ali tus , duorum sanctissimorem Pontificum auctoritate communitur. Hinc quanta tutela accedat Valeriano, qui non
aliud dixit, quam hi fidei Magistri, nihil attinet exponere. In epistola 4o. Hormisdae P
pae quae est ad Anastasiam & Palmatiam est
34. in Tom. I. epist. Decreta l. in huius Pontificis epistolarum serie, habentur verba, loco proxime citato valde assinia. Haec nimirum: Bo vost aris studium minas per comitietur spei ualis essectus. s. Ild ephonsus se . r. de Assumpti. nitio: Su nins bona votimeas in afttis, eru pro terio Dei
Miulmum in proventu. Quid elarius Quid Valeriani dicto similius pBeda in negotio gratiae versatissimus, & D. Amtumni studi stimus, tantum abest. ut vitium ullum in Ualeriani verbis quae excutimus, subol&Ceri ut potius q. .ex variis,quae habentur tom. 8. ea prostrat cx libro Sapientiae.Sie enim seribit: Deus -m; fecit perfectum, Sta scilicet quip esuriis homon ου non viae. Et De ut liberum arbitrium, vel e scilicet nolle Mylarum. Hoc est, vide statim ho rus per nuturam sie dicitur in Sapiemtia, murum es vella, Deiatilem perficere. N. 'rum JLeet Ην ruaturam: Et Apostolas: villa quidem ala
cet mihi per narinam: sed Me uesti se hoc heman
de matris bomo μααλ, 'ali extinxit,' noritamen omnino , quia se in remantis in eo aliqua
pomaet in ea in re, fled υ ulcem, ς Ne in eo est per naturinn, depra ram S quasi eminctam si fuere Sreviviscere faciat. Sic facimus convenire ista duo, quod Scriptura tali: minum es velle; quod
An testis: Deus opera ν velle cum lilaro ari,itrio. Horum quidem verborum cortex: nostrum esve la, Dei aurein perficere, in libro Sapientiae non comparet. Itaque expressum esse a Beda sensum neeesse est; sortassis loci illius ex
cap. a. quo pronunciatur, Deum cum magna revorentia nos disponere. Nempe quatenus antecedenter praeventos, atque pulsatos cogitatione & suavitate non libera dimittit nobis ipsis, nostrumque liberuns velle, sive nostram ad actum elicitum eonsensus determinationem privstolatur, perseeturus quod illa tulerit.Fortas-hs exprestit locum illustrissimum de libero arbitrio ex cap. IS. Ecclellastici. qui liber cum sit sapiemtialis, interdum appellatur Sapientia. Quicquid vero sit de loripturae loco, quod Beda propositam sententiam expressilia censuit, susscit in praeuentia eam Bedae suille certam. & plane Catholicam, cum etiam a Spiritu sancto dic statam existimarit. Diserte enim quod prius dixerat haberi in Sapientia, mox subdit haberi in seriptura. Ut proinde non possit quis existimare, Sapientiam a Beda primum momora tum cise librum sapientis alicujus script Gris,
non canonici. ι7. S. Damascenus orat. 3. de imag. tradens
primum genus eorum, quibus potuit adoratio deserri, ait eo contineri Sanctos: Qtu pro Uriri conforantis reddiderans Deo, sumiet Do uiuette destinato proposiso per c astadiumet eooperarum Deum; qui-vere m mutuaretur, sed Poptimi
non natura, &c. Hoc 'imum a libertate perida pro siliqvota tis. Deinde Omm, pu certa δε- liberatione an i desinatione propolia homim, Deus comatur in bonum. Idem i. a. fid. orthod. c. 29. μονα- electionem agemiori mnosra es potestate, mem autem bonum in Dei reverationem juste cocperam n , qui recta conficientia bonum eligunt, secum dum praestimetiam Quem interpres vertit. finem morum. aeque Uertere poterat aut etiam debebat, perfellum . Neque enim eo Damasc.
loeo potest sermo esse de causa finali, ut per se patet. Vox autem Graeca -- quam ibi adhibet Damascenus, non causiam tantum fina. Iem, sed alia etiam multa signifieat; interque ea perfectionem, ut notavit qui de voeis illius polyonimia agit, Stobaeus in gelogis ethicis capite 3. inuis; Idcirco addens, nuptias Dori-ee diei τέλος : vel quod ju 'entutem perficiant, vel quod virum mulieri meiatum perficiant;
qua ratione pronubam Junonem, duectam observat. Itaque aperte Damascen
idipsum ait quod Valerianus, norum esse vetuae ingere, Dei perficere.
Marcus Demita tractatu de Paradiso in te rogatione ultima: ytis et Deus tit bomo isnprimis
cognoscat, eae rem cognoveris arna, ae viati marem depromat. ainem mens exercecitur , l. orem
perferat , aut οἴ a quod pessiciat, gratia Domini largitur volanti S credenti. citare usu as hominis
es velut auxilium a natura i Diam, Fa adHenue ne
Deus quidem quippiam operaetur , tantasi facultaetenm careat. quod D ct mim si silertatem. sti m operis perferino Dei, voluntas aurem bomiuis. Non est opus Marci 5e Ualeriani Verba eo serre, tam genuina sunt, immo tam eadem Tantum opponi potest, hunc quoque Maricum, admodum morbosum censeri. 1 Ioe ego quoad alia nune non excutio. In hoc tamea puncto plane lanus est. Nam ubi s. Macari. um homil. 37. fere exscripsit, in verb:s quM
83쪽
mte postremam hane interrogationem habentur, aperte tradidit gloriam praevenientem. I diuitiam, inquit, existinus te prae isse Dominum
I 8. Strabus Fuldensa in glossa ordinaria iacapite 3. Erech. ad illud , se aperui os metim,
describres eo loco S. Hieronymum, ita scribit: Aperto ore Dominus citis largietur: in initia voluntatis in notissms, perfectiorum beatitudiω a Domino consequamur. Non s enim Deseruis, neque remis, sed Dei m serenetis. Vella timencumrere, nostri est anitrii. Hax aperte sunt ea.dem cum illis quae leguntur apud Valerianum:& eum Sirabua ea apud Hieronymum lem, si a secerit, satis monstravit nullum se in eis
Theophylactus, qui, ut liquet ex praelati ne in Evangelium Matthaei, & ex Comment. in caput et 2. ad illud: miri μα-cath licissime de salutis initio & gratia praeveniente sensit. Tamen in capite s. ad Romanos ad illud: Non est volensis, haee verba habet: Videtur hic tib
rum arbitrum tollare Apostolus. is i d noti Mu: Nam quemadmodtem de domo dicimus: Locum es π.tificis, cum seuerim optis halem materia, Scou rataribus ipsum altivaruit tu; aras .em Fia rei consummario ab illa pendet, iacimus: Lotum hoc illius, νιi nisum fabri est. - eam Ain m iste fuer con-dsit . Non dissimili ratione,'mara volanlure fagiget Deus. Attamen quia illa. confremat S pediscis, dicrinus, totum is Dei est. En Deus, iuxta Theophylactum, in negotio salutis consummat & perscit: non accodit tamen con summator, quin interveniat nostra voluntas, qua non praefiipposita, non cooperaretur nobis, neque consummaret aut perficeret salutem
nostram. Quid aliud dicit Valerianus p Recolatur Iocus supra num. 9. adductus ex Chrysostomi hom. 42. ad pop. quam Theophylactus aperte defloravit, dc esse quam proposui
ejus mentem, erit extra dubium.1ς. Philotheus Constantiopol orat in te tiam jejuniorum Dominicam, de crucis adorati expendens illud Christi: A quis vult venire,
satis suse aperit divinum eonsilium in relinquenda homini potestate Lar voluntatis in negotio salutis suae, tandemque ivncludit: lammam dignitatem ae pretiositatem bonorum, quae nobis Deo obaudientibus parata sunt, in causa esse, cur vi trahendi non simus; praesem tiri cum ea, quae accipiuntur cum necessitate aevi, non diu perseverent. Tum subdit:
Hae de cavsa non cogit oristus, sed si Wis masci , eum vocat, eumque admistit. Si voluerbiis, inquit, & audieritis me. Prius est uelle, serum demum aurire. Si non voluerimus, neque audire preerimus : omnes enim virtutis virii fumitiones in vo rara nostra με fias. Nee aliter Ic nes Xiphilinus item Constantinopol. PM triarcha orat. de eodem msumento , iisdem prope verbis locum illum Esaiae adducens ad propositorum Christi consiliorum illustrationem : Per Maiam, inquit, diris. s diuueritis
N aridieritis me. Prius enim velle vomes ae tum
audire, ut pro nostra parte sileri simus. Di eo quod nolimus, set ut non audiamus. Sic amnis beatitudo F poena dolori que perpesso, a nostra ι hera mustate priscsutar. Uterque aperte prO- fecit ex Cholastomo, orati de eodem assim
In horum Auctorum dictis quae retuli, non riodo primo lom statuitur velle liberum,
quod in Valeriano voratur in suspicionem sed etiam quod durius est, vocatio videtur subjuno liberae volitioni, quatenus auditio quae vocationem assuetari videtur, postpositan illis est volitioni. Quasi volitio vorati
nem advocet aut ivetret, ut dixit etiam S. Ambros lib. I. de Cain cap. 8.catione Zachaei, quem ait impetrasse ut Voca retur. Quae multo duriora sunt iis ex parte aliqua similibus, quae tam severe accipiuntur apud Valerianum. In horum ergo auctorum locutionibus, velle, quod jacitur tanquam sundamentum primum totius substructionis ulterioris , non est ita primum, quin divinae motioni anteriori ex qua productum est, inaedi si-eetur; tantum dicitur prius, respectu divi nae gratiae eooperantis, & reliqui progressus consequentis: est autem plane posterius diu, na gratia excitante ad volendum, sive vocatione quae non impetratur prout omnino prima , sed tantum prout expressior vel uberior; aut prout sollicitat ad ulteriora opera bona, connexa cum primo, ex divina gratia mereliberaliter eoncessa, & nullis bonis operibus impetrata, praeelicito. Ei autem eatenus primae volitioni Deus adjungit quod suum est, repersectionem nostri illius initii, nempe gratiam cooperantem ac subsequentem , quibus nostrum illud rudimentum ex divina privemtione excitat im confovetur, & ad persectum adducitur. Quid ni Ionge mollius locutum Valerianum eodem modo accipere liceat, equidem non Uideo.
eto. S. Bemardus lib. de interiori domo cap. 68. Paestaris nostrae est, dicina inspirations acquaesiere, sis ad salacem nostraem seminen ἔ, Euere FH . Divini vero muneris est, ut pes usari ci. pud se uendo cupimus co equi. Haec cum
sententia, quam apua Valerianum male audi. re volunt, tam genuina sunt, ut non sit s ei da contentio. Nec refert quod eodem capite Bemardus tam diserte astruat necessit tem gratiae praevenientis , doceatque, rudiam
esse humanam in seriam sine Dei gratia; & ese
in mes is libertatem, ut vel edigamus vel sequa vir, suadmonente prius Deo , eae inratante ad satiae Nam quo .i D. Bemardus explicite dixit, hoc alii patres eodem modo locuti quoad poste. riora illa verba, non excluserunt, sed subim
tellexerunt, ut sua e Ostendimus.
Hugo Uictorinus I. de spiritu de anima ipse
enim censetur verus ejus operis parens cap. 48. Eadem verba, quae nunc ex Bemardo deseripsimus , adhibet; ae proinde in eandem rem urgeri potes L Ante utrumque eodem modo locutus est Rabanus lib. 4. de universo,
c. Io. Omnes, ut supra etiam cap. 7. num.
S. notabam, profecerunt ex libro de Meles dogmata cap. 2I. cujus auctor fuit Gennadius.
qui proinde aque potuisset adduci, si constaret illud caput non esse alieujus Ciu olici stribphoris additamentum ad Gennadium, vel co rigendum est enim de Semipelagiana fuligine suspectus vel explendum. Video me a peritis ridendum , si admoneam , hunc Genna dium esse illum Massiliensem, qui sub annum Christi so. floruit, non autem illum Genn dium Scholarium, qui Constantinopoli sedit ante annos plus minus ducentos: sub annum scilicet christi i M. & pro Eeelesae Romanaeae Graecae concordia strenue egit in Concilio Florentino. Quominus tamen id obiter monere supervacuum non sit, lacit peritia cim minatoria, apud quem mille anni tanquam ciea
84쪽
di s unus et S idcirco Gennadium libri de Lo vinitus vorati atque praeventi Iibere aisenticlesiasticis dogmatiluis auctorem, vocat Gen. mur, cum possemus non a sentiri, eo qtio l Utionadium Scholarium. am post vocationem. ut expresse dixit chry- Rupertus libro in Iosue cap.te Io. tractans soldi ho m. 4. de laud. Pauli, iimus domini exploratores a Iosue mitas, ste habet : Abn eoii sensus nostri: Quamvis ad perficiendum ergo quifrum uela m negesis de crissurus ει executioni plane mandandum bonum propo, Wayionat proidus, inmmertim ipse sibi prior adps situm, necessaria sit gratia divinitus conseren- vigilando pro famaara sitor do pro da. Vel certe ita ut noluerint, hominem ditiore virici: Nam Ata mimina Nei est, se divinis vinitus prin entum p stare libere Deo com luare promissis, m mma remematis is prae- sensum, di sie, ejus esse velle: Deum autem san wmeis, cales per miracula praestolari opem, homini libere volenti cooperando perficere otiost seden is manibus c-postris. Honibus navi. esse tum primae vocationis. Vel praeterea, ita in incipere, Dei mitin perseere. Quid cla- ut tantum concedant homini ex se ac ex nudis riuar quid Valeriani dietis quae in susipicionem naturae viribus operanti, imperseetam boni vo- vocantur, assinius p Neque tamen Rupertus litionem, quae ne remote quidem disponat ad unquam i pelagianasini notatus, vel utcun- justitiam; & idcirco Dei sit, egestitem no-que insimulatus est. Immo explieat,stirae ae stram honestando, perficere in nobis per gra- creberrime, catholieum dogma de perpetua tiam, quod nunquam ex se pr vllaret natura. gratiae divinae auxiliatricis prieventione, apud Qui omnes senstis, & si qui sunt alii supra Laeum est reperire. Locum vero in hane rum et i, eximunt Patres e calumnia, quamvis sem totam ipsis Solis radiis scriptum legere est li- per non meminerint gratuitae praevolationis, Obro ejus Io. de Oisciis e. 8. ubi quomodo & quod non id agerent, ut de seipso dixit l . Ain
praeventio Dei sit necessiria, & tamen nolirum gustinus i. reti are . cap. 9. exculἹm sium sileno sit velle, Dei perficere, egregie aperi . tium, aut certe parcitatem memorandi gratiam et t. Laurentius Iusti manus lib. de contemp. in Libris de libero arbitrio, quos ante exodi mundi c. s. cum praemisitset noscendum elle, tam haresim Pelagianam conserip rat; Non, tantum liberum arbitrium esse nostruin pro- inquam, id agunt Patres, ut ubivis omnia di prium; caetera autem sive naturalia sive gra- cant, sed pro subjecta materia quod ad lares o-tuita, esse Dei munera, concludit in hunc mo- ris vel Auditoris aedificationem confert. hoe dum: Viri es merisorum Eloiam proponunt: Reliqua quamvis tacdant, nonhuru assen cremis: Dei vibiloisiva costperante tamen coneludunt. Ad hanc normam exi- virtute, e liberum arbitris an uvat. En liberum genda sunt Patrum scripta, quoties Patres in-
arbitrium eiusque partum, clectionem, Beatus tenti in argumentum quod tractant, adjunctxim hic Doctor, ait elle intrum proprium: Deo au- aliquod minus explicare proponunt; quod esse rem tribuit persectionem per cooperationem illis admodum suequens, notavit S. Anselmus gratiam adiuvantcm. quod plane idem eii ac si lib. de Saeram. altaris cap. I 3. Nec potest eum Valeriano dixi, set, 1 rum e e Deae, Dei sine pavissima in viros aeque doctissimos levero perscere. Et tamen suilla Laurentium Ju- l.nmmmos injuria, & Ecclesiae probro, nestinianum in negotio gratiae usquequaque la- gari illis haec live reverentia sive benignitas. num de Catholicum, patet ex illo ipsis capite ra. Quod e go in aliis Patribus necessario quod adductum ei L Et optime etiam ex sa- saeimus, quidni in Valeriano aeque sat ν Non sciculo amoris c. g. sub em, & ex lib. de di, enim adversus eum militat, quod contra Casscipi. & persect. cap. 23. sianum di Faustum est. vidimus: ut stilicet Non pigebit, tot sanctis Doctoribus, san- reclamarint adversus eum, Patres qui per cactam Uirginem a Deo eruditam subtexere ; cum tempora vivebant, erantque probe conscii apud Deum. ut non Iudaeus aut Graecus, sera mentis ac sensus quo dictum aliquatenus lu-vus aut liber, ita neque mas aut semina sit. B. bricium, & in bonam malamve partem flexile, Hildegardis, quam sanctus Bernardus,&multi fuerat prolatum. Itaque idem de Valeriano, magni Praesulus. ipsique etiam Summi Ponti ii, quod de tam multis aliis Patribus, similiterees, propter caelenem sapientiam, datis ad eam vel etiam durius locutis, pronuntiandum est. litteris coluerunt, respondens ad quaestiones Immo quamvis Valerianus non Uersaretur in Wiberti Monachi Gemblaeensis, aperte agno. eadem navi eum tam multis aliis ratribus. a1- scit Dei cise perficere bona opera quae nos quum foret sententiam, quae in verum aeque ac voluerimus. Se cnim habet ad quaestionem, salsum sensum potest accipi, interpretari in quid proprium , quid commune habeant bonum ac catholicum sensum. Ita enim po. Matia ta liberum arbitrium. Gratia Dei 9 stulat Christiana charitas, fit militas. Et ut icterum arbitrium hoc eo rumine habent, quod M- Nazianzenus orat. g. recte censuit: Non facitimo in selemia boni N inari, ut rapia E Mium de alio meum Auspicaturi non facile ad mo um y marum .ia operansum eluere Mest: quod impellitur. Ita neque alienis dictis, praesertim per Proprietiam sileri amburii secundum gilum N quae annositate incanuerint, subjacere salsitatem
desiderum camis sue 1 smi viri coaetius dimittere po- facile perstiadebitur, qui veritatis di sine ritatistes, elegeris, hoe alaeso adjuvme perscit, quod ipse sit amans, nec minus cum aliis agere, quam munium volantatem arantiae elegeris, hoc grata Spi. agi secum candide velit.
ruis sancti adjuvante ser eis. En, Grum arbitriumpotes Ligere qua Deo adjuvme per ι; quod CAPUT X. ipsum est a Ualeriano dictum, nitrum es Deue, Dei poscere. An Vactri G, Smm titulo, qua jam ossin mi laee quae retulimus, de similia quae apud MAL SS. potitur, emendus.
Patres occurrunt, ita omnes accipiunt ut eravissi os Patres, hoe est sorem Ecclesiastieae OUod olim in sua eausa Madaurenss Phil eruditionis, Semipelagianisini non damnent: sed sophus, hoe in V aleriani negotio. unius
pro argumento de quo agunt, variis viis be- A: alterius voculae immutatione dicere licet nigne exponant. U. G. ita ut voluerint m- ni umidone vivi infiniivam, Itipula exortam, clarostrum se velle, uti vera poscere, quatenus di- ere, , .largo 1 gore, cito iricremento Sed enim
85쪽
mauria lavi, cadus in M. nullis resuinu. sibi ira cusario flagiti mia, Derbis argin mentis defecta, relitu flaccens, frepitu inens, -- fis post aeqvorian auurmis sen aiam rerums c linutia per manyina. Nihil a me exaggeratum, nihil oratorie aut cum veritatis vel charitatis
parcitate dictum, intelligunt, qui criminationis Valeriano quoad doctrinam im vaste, ortum &progressionem edocti, jus ejus α eventum, in nitatem , inquam, & infirmitatem, ex hae lucubratiuncula aestimabunt. Nune tractandum superest alterum criminationis eaput supra propositum, spectans ad Sancti praenomen. Quanquam poterimus hae in parte esse brevio. res; non modo quia criminator unicum Uusiundamentum profert, corruptam Valeriani
doctrinam, quod satis liactenus disjecimus; sed
etiam quia haec Criminationis pars, non tam
ipsum impetit Valerianum, in quem tuendum& purgandum incumbimus, quam alios, qui ei
titulum illum detulerunt. Severitas tamen criminatoris, ejusque in re quam accipere beni. gne licuerat, charitatis parcitas, hoc quoque criminationis caput, obiter & in transcursa M.tingere suadet. 2. Inde ergo inseri criminator, Valeri
num perperam & cum fidei catholicie injuria SANCTi titulum praeserre, quod Semipelagi,
nus cum fuerit, vera: sanctitatis, quae extra Catholicam fidem nulla est, expertem fuisse s tendunt sit. Quod enim de tui temporis haeretieis a sancto Irenaeo scriptum est, lib. 4. e. ι o. aeqtie in omnes quoad pietatem & iunctimoniam intorquere licet. Pugasivum es, F non verius, o re eos. Notavit quidem ori-llen. homil. 7. in Ezech. nihil me luereti familiarius, quam utper umbram mclitaris, simpli cibus sucum faciant, idque Augustinus l. 2. ad. vers litter. Petil. e. I3. diaboli, & electorum ejus organorum, proprium esse confima it; tamen qui juxta veram definitionem datam ab Epicteto e. 36. enchiridii, prahitatis famim ria simu di, ut sunt, & reipsa eo nomine a Patribus insigniuntur, nominatimque a sancto
Ignatio Epistol. 9. & a sancto Cypriano Epistol. ad Jub anum, facile produnt, quae tandem sit illa sanctitas, cujus larvam deformosissimae &omnibus modis surdissimae vitae obtendunt. Non steus ae ille Alexandrinus simius apud Nns lib. ad Harmonium de Christian. nomine, objectis nucibus posuit personam, seque quod erat exhibuit. Quare cadit haud dubie hae causa Valerianus, si extra fidem Catholibram, quae unica est vera & Christiana fides, vitam & animam egit. Qua radone sanctus Maximus Monachus &Mart3et, Epistola ad Petrum illustrem, contem dit titulum Sancti, cirrho in haeresim prolapso esse denegandum. cuncta enim ut ait ce
ortudoxam Iidem, sanctVicationem recipit, sanctumque vocabulum. Liceat hie profecto dicere, quod Federicus Imperator apud Tagemonem, in
Expeditione Asiatim Legatis Imperatoris stimstantinopolitani ingessit. Dominus vester summan se appellat: Alirabilis est sanctitas, quae sanctos viros, honellos, rei iossis, benigne,
utpote fideles nuncios in oleulo pacis exceptos , in quorum Ore non est inventum memdacium nec iniquitas. subito consuevit inea cerare, &fame ac nuditate usque ad mortem macerare. Longe faciat a nobis Deus talem
sui titatem. Dicere, inquam, similiter licea Valeriani Semmelagianismo supposito, a pago
sanctitatem saecla haeresi contaminatam, apage sanctum haereticum. 3. Non est tamen operosum demonstrare quantopere haee aeeusatio frigeat. Λbsque
vera enim fide nullum esse s ctitati locum,
extra controversiam est, ut non sit opus in i cum communem excurrere, quo sanctam Ecelesiam Catholiem, unam ct solam; haereticoriun autem spelaea, improbitatis de nequitiae I tibula esse planum fiat. Illud ergo demonstrandum fuerat, abfuisse Valerianum a verasdue quae illi, ut evici, non nisi per calumniat'& inanem plane suspicionem si sata est. Ecut eum parcissimo charitatis eriminatore Valeriani agam liberaliter; demus sane conci-ctum ab eo suisse Ualerianum Semipelagianismi, ita ut Iabis illius indeclinabiliter & inex labiliter compertus habeatur: Equidem quod de Fausto & cissano quoad gratiae negotium supra retuli; deque sancto Cypriano quoad haereticorum an aptismum; de sancto Chrysostomo quoad Dei parae leves culpas; de lancto Irenaeo quoad Millenarium; deque ali splerisique viris lanctissimis quoad alias materias in consesso est; de Valeriano quoque diei queat: Errasse nimirum materialiter & absque
pertinacia, nondum re tune aperte per Ecclesiam definita; cum tamen haereticum. Vereque
fidei exsortem non saeiat assertio salsa. sedeontumacia & obfirmatio adversas Ecclesiam fidei magistram , juxta insignem Augustini doctrinam ad Vincentium Victorem, cujus multos & pingues errores retulerat l. 3. de Oi igine animae c. is. Abo, inquit, in te ar eris haec η ando a me Cariatica reces , puramis eamri sine Missa Catholici scoram Deo, jus in milalva corde acuta fatiBur, veraciter te dixisse resipse scis, nan te tibi Mi esse credulum; prohari ea qua dixeris prae ac studere tes per alam propriam Iemlentiam non tueri,s i rataicis detegatur: εο quod tibi Ae credi , proprio dinmino jucilatio, mesiora magis, ae Fasi is veriora secrari. Me quippe inumvis effiam serdictis per ignorantiam 3- cieboticis, ipsa ea απρο stlarus prae statione ac praeparatione cabaeuus. Et
I. de cono perseu. c. 2I. idem Augustinus rationem reddens consilii quoad retraetanda, quae ad illud usque tempus is serat, animum ainpulerat, sibique inter scriMndum errores ali, quos excidere potuisse proscisus, cujusinodi a- ne erat hic ipse, in quo versamur de actu fidei& salutis initio ex naturae viribus, quem erro rem junior & rerum gratiae rudis docuerat. Sed interest, inquit, quantum N in quibus rebus e retur; luam facile quisque corrigas, vel qua apertinacia man defendere conetur eoorem Bana
timus visa huius invenerit, in adjiciantur es qua ' scienti defuerunt, N perscierigvis quam pumen in ρ titis judicetur. Ilane pro eo decore quod δε-leriano salvum volumus, excusationem, ne mo inidoneam censuerit, qui aequus aestimator
esse velit huuianae ad labendum fiet litatis, divinaeque in nos benignitatis, eum abest obd ratio animi in errore quem imprudens adieris, non etiam sciens volensque retineas. 4. At rigidum censorem canae vetustatis,4c qui parcus ci .ar tatis, summo jure cum ea ag re obfirmaverit in re de qua agimus, monitum velim, consideret diligenter, ne cum ea M. nignitatis parcitate in uria, nec qualicunquo
sed irreligiosa, & ipsi eaelo infesta adjungatur.
Quam in rem, recoli velim ex C. I. quam non
vanis conjecturis . admodum verisimile effecerim s
86쪽
rimae . hunc esse Valerianum illum, qui ex A bate in Episeopum promotus, ad omnem sanctimoniam quod hae homiliae doeeno commissum tibi populum informavit, & communi catoriis cum sancto Leone litteris frequenter usus, plerisque conciliis Catholicis, subseripsit famamque suam ad posteros sin minus splendidam, S quod negari non potest aliquatenus
obscuram, at malo saltem sinistro rumore asperiam transmisi. Nec enim proditur, Vel per conjecturam, qui ab omni retro aevo Iomatus si de eo verbum malum. Quin etiam
sancto fine quievisse, & tabulis Lyrinensibus
ac Martyrologio Monastico stata die 24. Julii insertum tanquam caelitem, iis indiciis mstruximus, quibus potiora dc clariora non simi, quae veterum plerisque pacificam servant possessionem tituli ae decoris, de quo recens Valeriano lis movetur. Sed quid perantiquum longeque firmissimum pro Valeriani sanctitate sit Magium diutius premo Ueteres M M.
M. Codices, ex Sancti Galli aliisque illustribus Bibliothecis deprompti, Valerianum Ce-
metiensem harum homiliarum auctorem, Samuum diserte indigitant. An non igitur exemplo non bono, nec Usque temeritatis periculo, tentatum videri potest a Ualeriani eriminatore, de antiqua possessione dejicere eum. cujus sanctitatem nullo firmo argumento, nulla vel probabili ratione infimaverit, sola caligine rerum illius, quam aevum aliis tam multis δc sanctissimisti eruditissimis viris offudit. injurio praetenta ss. Videt Lector, quam nullo negotio, ut Mamerti verbis utar, verutati cador frumi m vertimum manas luinaciat: nec necentium e loco esse ad illam aliam in valerianum machinae declinationem confugere, quae videri cuipiam posset non intuta. Nempe antiquam praeno. minis hujus communicationem, non esse ad praesentem Ecclesiae usum admittendam. Num enim non nisi plane visu uxi, ut eum Sancto Cypriano loquar, hoc titulo decorantur: ita ut Milli ipsi quidem, quos Melcta caelestibus honoribus cum aliqua restrictione prosequitur, miti nominentur, sed Beati dumtaxat, quamdiu ea restrictio non amovetur, eaGue com
perendinatione, plenae ae omnimodae sancti. tatis eorum illustrationi proeluditur. Alium vero olim ad usum eam appellationem impertiendi viguisse, nemo tam hospes est in Patrum libris aut in Ecclesiastica Hii mria ut i oret. In ipsis enim Ecelesiae cuna. bulis, Christiani omnes hoc nomine condem. rabantur, ut ex Apostolocipe liquot, & ex eap. 9. Actorum, ae ex illius aevi Staptoribus, Ignatio praesertim, qui epistol ad Maoesianos vissime adhortatus christianos, ut se dignos exhibeant eognomento quod acceperunt, adducit in eam rem illud Isaiae 62. quod de Chri
mano populo accipit, iscabitur ramine novo, quo Dominus ram pabu eum, S eris puritas sanctus.
Immo Philo Judaeus Apostolorum aequalis,
eommunem Sanctorum nomenclaturam Christi,nti omnibus aptatam eo tempore vulgo fuisse,
confirmare videtur, deseribens Christianorum instituta ae mores sub nomine Essenoriim lib. de vita supplicum, ut Eusebilis ae Hieronymus auctores, aliique permulti apud Baronium anno Christi 64. contendunt: Atque Epani nomen, eum Sancti nomine idem esse, habetur ex ipsomet Philone lib. quod omnis probus liber, dc ex Chi ost. homil. in Acta. Itaque omnes olim christiani, sancti incidanti . quippe institutis , professione, ac capite Christo, sancti, dc ad omnem fianti itatem aspirare obstricti, ει divino oh qinoae cultui tam multis nominibus mancipati; hoc enim proprio est sanctum esse, juxta modum loquendi in scripturis frequenti ismum, ut advertit origenes homil. ri. in Levit. qui notat 2 ram ω rem, etiam muta animalia vasa --
niserii sancta vocitata. Destimenta sancta dici, s a stem quae in urbibus oti Ihb urbi s posva sun
F Sacerdotibus de rata. Ex muris sudem σω- libus , primogenita boum vel pecori a sanct riper regem Domino rubenturi S dicitur, ne faciatis in eis opus ullum, quia Domino sancta sunt:
fa mini erit muribula, vel puria, vel latera ti modi vase, sancta mellantur. Super vestimeruis etiam, Stola Pontificis Amrm, Et tuuica linea. Nemera bujusmodi xsimenta . saraa dicunttar. Haec Δc alia bene multa eo loco Origenes, late inserens, totidem modis christianum posse diei& teneri ad sianctitatem aspirare,
quot sunt genera rerum inanimatarum, quibus ob specialem aliquem nexum cum divino eultu, nomen Santiae tribuitur. Ut plane videas longe altius repetendam esse eam Smctorum appellationem, omnibus olim Christianis tributam, quam unde eam duxit Pamelius ad lib. 2. Terti illiani ad Uxorem cap. I. num. 3. qui
censet, eam primum petitam ex loco Apostoli I. Corinth. 7. quo filii Christianorum, dicuntur omnes ergo Christiani Sancti audiebant: quamvis emtum si, non omnes tunc vitam exegisse ad solidae sanctitatis amussim. Neque tamen idcirco quisquam jure conten dat nunc expungendam, quod severius in ea appellatione tribuenda agatur hoc tempore. Quin etiam nemo sanctos Patres crimina. tur, aut inducta spongia delendam contendit, delatam quandoque apud eos, haereticis aut
suspectae fidei hominibus, Sancti appellationem,sve ratione muneris quod obit ist, sive obgloriam consessionis, tametsi labe sublequente velut infuscatam certe Divus Ausustinus
Hilarium Diaconum,Luciferianum,nominat Samaum Hilarium quam is non constet resipuisse,&ad Eeelesiam revenisse. Frequentissime item Saminiatu titulum, honoris ergo, impendit allo
quens Episcopos fidei oblaeta, aut vitiatae,
quandiu eorum causa desperata non erat. Sanctus Gregorius lib. 6. regist. epist. 6. Joamnem jejunatorem quem Baron. anno s96. in pereatis suis mortuum opinatur, vocat si di memoria Bam . Titulus Imperatoris apud Luit prandum lib. I. cap. 3. est, σῶάγία, dominatio tua sancta. s. Cyrillus L 2. in Nestorium cap. 4. agnoscit quod Nestorius ibi adductus dixerat, Medos ae Persas, Ialae I 3. Sanctos appellari, tametsi impios & idolol tuas: Nihilominus enim agno Pit dici sanctos, quia Aregatum Deo fac ictum , Me isse ubtulus esset fortasse, sive ovis, Ianctim a Iahatur; ea ratione es iam prophasta voce, ipsi suoque smeti suris vocati, quod divino niamne nregari dicarique 'at
ad BGγωGam ea endam. Constat etiam Almxandrum III. in rescripto ad Regem 2Ethiopum haereticum, quod resert Baron. anno
Christi D 77. in inseriptione, impcndisse ei tituli m Sanc ignes, quo insigniri ab omnibus ex regionis usu solebat. In quibuseam Maninseriptis codicibus sexti Concilii Constant in politani testatur Alcmanius ad Photii hist ria arcanam 'g. 73. legi Iustinianum D αγας. Sicut m p satione aci canones Trullan
87쪽
die. tur, του oεως id quod etiam de Theodora Augusta hibent PP. Sexti Cone. CP. Propudiosam tamen hujus Alcmis vitam, S Iustiniani enormia probra a vera sanctitate remotiora, quam caelum a terra distet, Princopius prodidit in ea historia. Item Concilium Romanum Palmara dictum, Theodori Gothorum Regi Arriano, titulum Sancti, cquidam C levi legunt tribuisse, non adulandi studio, sed pro more honesta i eo
magnifieo titulo a vi illius Principes. Aureus etiam Dionysus Alexandrinus apud Emseb. I. 7. histor. cap. Io. Valerianum & Gallidinum, Ethnicos Imperatores Christiano nomini insensissimos, nominavit Sarulis M. Apostoli haud dubie exemplo, qui hominem pessimum quod praesectura sungeretur, vulgari titulo a pellavit : Opefmum. Contra quam haereticos jam olim lactitasse habetur ex sancto Chrysio-
stomo ad illud Psalmi 13. Non est D . sic
enim seribit. Q ilibet bareticus vehemenei uxin tempore I secutionis, loquens eum Porusce, nec in vocat Pone iscem, nee Achiepso ML, nec Res giogmam, nec Suffciuiis. Sed Re reneia tua, sapidinia tua, priuis eis tua, jugii a tua,.n mina illi addicu covantinia, O s negras auctoritarem. Nimirum quia cum aliis, tum ea maXime quae
nunc ad Discopum Eptu porum restricta est Smictitaris appellatione, auctoritas Ecclesiastica Haereticis invisa designabatur. Tandem desunctos quoque, Sanctos veteribus dictos, docet illud Martialis lib. II. Epigri 3 . alias S me bene quod Diuiti peperit Derim δε mmo. Ubi Raderus: sancti erant veteribus defuncti. Virgilius Sali meri parens, eineres Avete recepti. Et I 2. Tabulae. Hos terra datos, divos hale σαε. Hanc igitur defensionem pro retinendo Sadicti titulo, Valeriani nomini praefixo, exula antiquo qui fuit Episcopos ea appellatione
cohonestandi, qui usurparet, non . euet Prosincto quod a spongia eriminatoris metueret Nam si eriminator de pretinenti Melesiae usu rem aestunans, obduci omnes illos quos dixi
titulos in Patrum scriptis, vel Conciliorum actis contenderet, quoties non perspicue vim dicatis hominibus tribuuntur; nae ille ridendum se ae exsibilandum prudentibus propin ret, non etiam intentum assequeretur. Atque ita non incommode aliquis tituli de quo agitur indemnitati a te prospectum arbitretur. Non habent lane potiora pro titulis Samctorum-Beaeonum quibus plerosque non vim
dicatos condecorarunt, nomine Obstrepente,
Joannes Abbas Cisteretensis, in compendio M. sui instituti, chryst,stomus Uander Sterre in Natalibus M. Praemonstratensium, Molanus in Indieulo SS. Belgii, & in ejus au io Arnoldus de Raisse, Augustinus de Witte in Genealogia Sancti Francisci, Hiacynthus Coquetus libro de M. Belgii, ordinis Praedicatorum, Chrysostomus Henriquea in Menologio Ci-
sterciensi. Ego, ut primisi, eam defensionem tanquam non necessariam dimitto: satis superque factum aequo cui is ae prudenti existimans, si nulla
novandi occasione suppetente, cum non aga tur de eo in tabulas Ecclesiasticas resurendo, nec de ullo novo honore eidem decernendo,
ted de rebus eo quo iampridem sunt loco permittendis, qualem antiquiores voluerunt esse ac nominari, quam auctorem illum, quem nubia accusatio noxium probavit, di pro quo i, ciunt urgentes conjectum, quas initio dedi, frequens praesertim communicatio cum Leci
liae α'ite; in plerisque Conciliis eatholicis subscriptio; tabularum Lyrinensium & monastici Martyrologii suffragium; inolita in
digum vetustissimorum epieraphis, tituli nungrerens controveri possessio; eui nullus Iongissimi temporis praescriptionem reveritus; ne gotium hactenus lacessivit post tam multas, tam variis locis factas Valeriani editiones, praeter unicum Valeriano in doctrina tam parum aequum, & charitatis in eum, adeo parcum.
Quare quandiu per Eccle iam, & sapientes meebiu Qui tenet teneat, possessio valet.
88쪽
THEOPHILI RAYN AUDI APOLOGI A M.
Numerus significat p. ytim, littera eo ut inam.
Ami videor ei te patria Malli lieniitim erroris 3
s. sententia de Minuribus. o. A. Senistin nraterla de elatia & lihero arbitrio Gin valeriano. o. u. n. s. m. n n. 32. A eitiam eolei e quia iit 3 3s. B. . nantiu de Saphira fraudulenter agentes graviter putauritur. 6. A. doeent nos servare ordinem dii plinae. a. B. . i. i. sutile illum. qui Valerianus nolleti crimina. rut Parens charitatis. A. S. AUMm de eratia 5: libero arbitrio sententia. s . B. l Conei lium habit im Anno Sa9. 4 I. n. n. I. damnat errorem Cassiam. 4'. B. n. IS. burisin liberum molestias luvat, quae ut o gravata s- A qui .Voluntarie serviti non e it tantulus Dei. scilfilius. s. A. Voluntatius tantulatus non ad servitium sed ad ossichim pertinet s. Λ voluntariae de coactae servitiatis di ierimen. Ilia. Arbitrium libeoim qi,oin do defendat S. Ehn sostonius 6ι. Λ. dc S. Bemardus. ε- B. Atiantia multa agit, ne audiat voces pauperum. 3. A. r . A. Umnium uiatoriam sons et . ar. A. vid. uae.
S. Augustiui Sentensa de Auxi io gratie δ: viribus natini rae. 29. A. n. 6. Contentu nostro valetiano in ea. t dem materia. 73. A. n' I .
Rapi μαρ. Per Baptismum aequis v mus libertatem. s A. B. ii coniectura de Valeriano nostro. 36 A. S. B sitis laniit in materia de gratia dc Iibero arbit: i, eum valetiano nostro. N. A. n. 6. S. Bagis M. Nicerentis. 3s. A. eadem docti. in materia de eratia dce. quae valerianus noster. 7s. Α. n. 16. S. μνω νδ 1ententia de Auxilio eratiae & viribit na ii. r. 39. Λ. n. 6. Non est contrarius nomo va rela. . 76. B n. m. a temporalia. mala nostra sunt. 3. L. non sunt in nranu nostra. 16. B. C omis desideria qui vinctu faciliter vincit tormenta ea vilicis. 23. B. Rom. Pontificis Authoritas interponitur Seat Peucanistarum erroribus. eo. B. n. I s. bonurari ut ei ni Semi - magianistis scias t. se nr rtamen magno in honore habitus est. I A. n, 2. 'α n. r. Cur Semi Pelagianis aretalleatur 's 4ν. A
rem Eeclesia in Syr a suit. 37. Α GD. cemeserum vel O-Γ- urbs hod e dini a se s. valeriani. 3 . Α. Cemetienss Episei pus post io Prota S. Leonis Idem fuit ae Nicaeentis. 34. A. G. ut sit hares noster. 7. α Non longe a nobis quaerendus est. Io. B sibi factum reputat. quid quid in
pauperes erogavimus . A. Cliris: O placere qui vult. saetilo prius diti lii eat. 24 B. S. Joan. Uris . Mutis quid semiat de auxilio pratiae dev tibus naturae. 3 R. n. 6. CGircindat si per hae materia cum Valeriano nostro. 71. A. n. 9. illum Pela plani pio sita inunia,ne sula citant. 72. Λ. actia labores aggravat. s. o. resti emiis hona tantum soli prodest. non hean aliis 3. A. vid. Fama Male credii irr cupidis. ἀ9. A. remit m Mundi nee elliaritis es ad veram e ver innem et s. v. Item illi. cui animus est meustia postide. re. 4 A. Cinis sis vera In quci ei insistat. 2. D. Con: nutom Luxiis calligandu . 27- Λ. mrat non evasit. qui in judicio sarollari absoluriis sust.2. A. ωιωitatis nomen imponitur disiciplinae. I. B. lvipedit ab itinere ad ea lum. 4. B. Cultus con oris animae nocet. 2 p. R. ci duas nimis impedit iter ad extae l. 4. B. Princire tum sibi vendicat inrer extera vitia. 9. R. oculos via de infestat. as. A. Illius effectus rec lentur. 22. D. 27. n. ρ8. A. et v. Α. Ea sublata omnibus vitiast eurritur. 27. B. S. Gprimi ententia de Martyribus. M B. n. 8.S.-llier ololymitanus leniit in interia de m la& li ero arbitr.o cum valeriano nostio Fo. A n. sD
S. Ioan parias rem non dissentit in materia de gratia
libero arbitrici a Ualeriano noli a. 7s. II n. I p. Desumsit nivi pa et virtutis latina. 4. A. I 'rauio nillil arduum in se silcipit. I. R. q. A. I rus eur lamenta nolita aliquando non exaudiat. 6. A. ubi liis 16. n. Mirabilia operatur petΥanctos. 23. A. v Dei auxiliuin istiam uetesiae uini i6. v hius terrisumus. R. Euni vidui, qui opita miselieoidia
b. tis sur est 3. α - αν tm ut gradus enuta erantur. 37. A. Dilirere ama tem minori, fructus est. 37. n. Uile dis inim corum sita detur. 17. n. Diligit se ipsum . qui ni illeum a li-pir. i in A. Quid sit inimicum diligere. Ibtili in liuiu dilera inic madux I id.
naturam vincit. V. A. D. .ert . ia quid & quantum bonum sit. I. A B. Hane c. ... ii t i rimis secit Deus. Ibis .m. Cuncta . tia eme diis i liit. Non nitri quam crudulitas vocatur. t.
I: ios ait disciplidam hortari debemus sub se n. n vi e ui.t a. A. Erem l pernens hostis in animae suae a. ii ver 's dura, h inestis vero ducis est. t. n. neeus aria eii vitiolis, ut pateat janua e testinia et B. ιλε. r ae incit an ad stiperbiam. es. A. Dies qui nostri qui sint. I . R. S. D. a M., dein starit in puncto grauae de liberi arbitriiae Valerianus. 74. B. n. I6.
89쪽
adi Cognatus stili S Valeriani u A.
Eu-risu lai unensis coneordat euin valeriano nostio variis in locis. 74. a. α Iq.
Exiama in Domino quia iit I. B. F.
Fama. Bonam famam nexi rere non debemus. I. A. GMφι Rhegimus quantumvis Semi- pelagianismi mori. lius insectus, magno tamen in pretio habitus. B. n. a. in A. a tam s. li, suseeontistit spes uintandi omnes diminiates.
Haemici quinam simi. U. R. ta ta eis non In omnibus contradicentam. α I. Per umbram sanetitatis simplicibus sucum aciunt, A. D. 2. robitatis de sanetim lae sinii sunt. Did. Minoesti gentilis electiori i bonorum in honis esse, persectionem autem eorum a Deo esse assimat.
ta Hur ν- eum Valeriano conlauru in materia defra. ita de liberta arbitrio de inoni ratur. 72. B n. 13. Arelatens , laudat Eucheris lucubrationes. 33. Hilaritu qu.li ille fuerit. qui Semi Pelagianos ad Atig . stinum detuli: 4 . A n. g. Resνlvitur. suisse iliis' larius Narbonentis Episcopus. - Λ. Eius quererae adversus Massiliensies 4 . L. n. Z S IVariis Latinae eloquentiae Rhodaniis sentit eum Ἀ- Ieriano nostro. α a. S. Huletardis agnoieit Dei esse perseere bona opera, quae nos voluerimus, sicut Valerianua n ster. 27d A.
Imitiis immatulatam exhibet. qvi Domino fideliterliavit. Luietorinus similia docti de gratia de libero aibbuio quae Valerianus 76. B.n ra sistitit Mimiuἰitas exponitur ro. Λ. Humilitas cincta ouae. nam i ita , B. 1 nus effectus 2 3. B. Eius laudes. A. a . B. humillimus etiam arrogantia muVetur. M. A. Laδον omnia exsuperat. 3. B. Est spes ol tinende et ris. ω etiam otiosis adcrescit. IM. Labor noster. requiritur ad aequirendam gratiam. e . R. n. id per totum Cap. vi. Pulchra similituista explanat S. hphrem. a. Egruio textu S. Augustinus cia. A. n. Z, S. Ma ius. in B Laborare nos, ult Deus, ut nostra quoque sit victoria. α B. S. --υrui Iustinianus libero arbitrio α gratiae tantum tribuit, quantum Ualerianus noster. 77. R. n 2
Iarmis Monasterium Idana magnorum modum altrix. I. R. u. 6 Iax Christiana amara est dulcis. i8. B. Legem Chri iuqui implea ., A. La res. Omnis homo ad libertatem vocatus. L A. Ianaia itidi leip inata milium impedit viam vitae . A. A. eius ins,lemia de selibitur. r. A. lue. Remedia prae s huntur. 7. B. Ejus vulnera sunt in lanati lia. 1 A. Λ silento stiet auda. A. 8 B aB ut nam loquan. tur. quive taceant. B. De Ili vobis reducit.la est ratio. IM. ex Λ. Viii diini verbum uuid 1. t
M S AD. arnu .Ryptius sentit cum Valeriano nostro In teria de grati p. 6 a. B. v I iuus gr ia PIDrιuasimii tudo, quoi Mido homo Peccato mortuus bonum apere missit D. Matis, virum inter laudatur. in A. B. eorum pugna deseribit T. 25 B Mantis abseindere quid. sit Τ ι o. A. Maravi Eremita eoneors est doctrinae Valetiani nosti
Mariniam ingens honum. R. 2I, B. A. ad. B. S ibire tu. IIuimia super.itis vitiis. 2'. u. t. artyr lcorona paucis delietur. - Α. M r Fruni reliquis a longinquis tentis te tui intur. B. Eorum corpora iis sinio honore habita. B.
Massiliis praeprimis ortae sunt icinullae Semi . Pelagianismi. H A. n. 3- Masre quaenam vere mee filios suos M. Λ. B. Maxeinti Joan. dtigma de auxit O gratiae ec viribus na
Me vis quem ego decipit dissiculter sanat. C A. Asudacia j oli laedunt animam de injuria proximum as uni. E. R. Magnum quandoque excitant incendium. n. d Remedium contra illa. ro A. Modii iratis pars est pecunia, in secreto possidere La. n.
M 'Media opus est, ut nobis pateat regnum caeleste. 1 . 6. Eius gradus iunt vatii. ia. B. Multiplices ctus recipit. 12 A. Non respicit nersonam tet. B. sit spontauea. Ivi. saepius exacenda. La. B. vid.
Modamu Joan. primis expunxit Faustum Metiuum ex Martyrologio Gallieano. 4I B u. a
Misa Sanctorum pretiolissima. II, R
qua 22, A. Naweaste in amore tueri suscipiuntiat. B. Nestii, onui bus periculis stibiaeet. a . R. spirituales in quo contii taut in Λ. n. 3. It rantia in rebus ad tautem non datur. q. Λ. s. M p esius consormis est Ualeriano nostra in materia ect gratia de libero arbitrio. s. A. a. Is Ddisium saeculare quomodo contemni possit. a. A. ristifica - - nostram ex Deo esse . non tamen sine n .stra voluntate pulchre ex S. Augustino probatur. go A Iasti in nostra e et Deo est. Io. α corii iactam babeat nitatem. λ v.
estis eruere quid sit o AOdis mullis criminilnis ineus,ntur. V. B. Quomodo ubtari queant ' DL A. s. δι-u Mileuitanus sentito nuteria de gratia de Ibhere arbitrio eum Valeriano nostro. IO. Λ. a Lori s in materia de Oec tu variae de voluntaus cum Valeriano nostro. OL B. n. a.
Os iari manum sitam quid si s 66. B. α s
90쪽
s. Valerianum. B. Fius argumenta. queri incere conatur s. Valerianum mille Senit . Pelagia. nistam. B. u. I die. quibuMam ignav a voeatur. II. A. SS. Parres non omnia ubivis ιli eunt. 7ῖ. R. n 2I Saneu, ratis utulo galident, etiamsi pravis nodni nil tam do iamus adluestrint. 22. R. α 3 Ad inium deti illini sindubio eonfugiendum is n. d. v. Aliquorum spinciola meomia recensetitur in Apologia Raynaudi toto rapite non .
lienses dictit n ig. u:iae salio blinit c aeta nis astineantur ν Q, Λ n a nocere. seu Pe Hyis in quo conlistit sita A. a s. Posidia Iemper clausam ei editorum ianuam invenit. B B. Pinnas luit. si frequenter judici illuserit. APersevera ταμ donum in pratia Dei. nee viri biis nostiis
so liuid de auxilio gratiae sensisti. B. s. PMMiuus Constantinopol. in materia de graria de libero
arbitrio tuetur sententiam Valeriani. A. u. ia: a temporalis quos non affigit, aeternitin damnantur. I. A.
His stu--- haeresis unde & quando orta. 44. B. n. 4.eremssa negasse est inimicitias dixisse. B. Melius in non promittere . quam promissa non servare. L Λ. nainvito solvens nihil praestat si A. Presperi querelae adversus Massilientes. 4 . B. n. 6 Pr--- noster quis sit. H. A.
sola eontenti ne i mus. in B snita ea non est redeundum ad vitia, quae durante illa cestarum. trium. R αμι eodem modo disset i de gratia, di naturae viri. ', quo valerianus noster 76 B. tua non habet. qui madet i Mulcυ & plus presenti Mitie quam su: urar. L. R. Miamia Uictorini doct.ilia de nuptiis spiriuiadibus.
Ita γνω eodem modo disputat de gratia &α quo valerianus nostis. 77. A. α λ.
Salatini sintentia de Martyribus. ςo. A. Saphira de Ananias fraudulenter agentes graviter puniuntur. 6. A.
titulum non meretur. Fl Eeclesiam Catholi eam si, te deseruiti R. a χ 2 1 Sancti titulo om. - olim rimani condecorabantur. 2D A. α s. Mi am muta animalia & res inanimatae. - B Etiam Haeretici de de fide sustincti. m. talam idololatrae. . Des tu passim. Λ. n. s. Sancti quomodo
Saevientia saecularis magis est ad conla..uare ni quam ad abi Oluilianeu . v. Λ.
Smini utilis non est, qui serutos dies ad his ex eciat. ut dormiat atii u ε ΦSil tium laiidatur. 1 . B. v d. Siadortirerum Autlior item maxima ex parte est S. An
Spectacula quaenam hominem Christianum decidant Str.MG Fulciensis ea lern habet de gratia o viri hiix natu
ιλ ubi nullitur disciplina. ita A. Gia .at hi .minem ad stiperiura tundentem. k s. Superbiae vl.
I. νι euis debet renuntiare, qui vult eae est hus mandati, satisfacete. AT r uidiam sententia de Martyribus in s. ae 8. I sa evro quoinodo cupiditas impugne; Αα s. Textus truncare aut e die aio avellere quid mali exinde sequatur. R. n. E.
V. R I ammiu. Ubi eius sedes 8 33. R. Vixit sub n.
num Christi. 4 in M, A. Piurora suerunt vallariani Gallorum Episcopi M. B. Natione Gallus suri. Bid. Luciterii cognatus suit. u A illustri Lenere ocius. Ἀ Λ. Ante Episcopatum Monachus a S. A. B. An coniugarus fuerit. 1M. Habetur pro N. Ualerio Letinenti. V. B. a Semi Pelagianimo immunis est. 12, & L. SC. Enumerantur quaedam loea. equibus Nicolaus ciliciton probate contendit K vale. rimum fuisse Sem - Pelagianillam. Ibid. a Semi . t elati anilino penitus abhorruit. yr. s. n. ta Sancti titulo. jure gaudet. 22 B per totum Cap. X. quomodo in nobis sit. A Α. in quid sienis. em. A u. 4. I s. dc u. ae per totum Cas. Ul. LV ba otiosa. vide Lavua Via metusta est ad caelum dc p. ati se ad risernum. 3. Λ. . s. quare haec frequentius de illa rarius ei irat r. 1, Λ quodlibet in angustiis impedit. 3. B. vii iruit. tis qualis sit 8 1. A. vi e multae sunt, per quas veni. tui ad gloriam. B. Vim. tendit hi aidua. L A. Non site adjutorio Deleomparatur. B. Migna in minoribus len Uer ι,-perimentum rapit. in A. Visa nostra iti lit lucida. ut sit omnibus nota. 3 A. H -M itim. Uide arsuritim Pinutas quid possit ostenditur ex Et cherio. s . s. n. 3.Eκ S. Rugustino G A. a. L. Ex. S 8 rosio . n. g. Ex a iis multis Sia Patribus Ilia. per totum illud Cast. vi. Ex S. Prospero, B. α 3 velle de Nolle nostrum esse diserte probat S. Joanu. Chryso