장음표시 사용
121쪽
lium interim certus sum hoe loco significari, qui eum M. Censorino Consul n latui in Fastis, anno primo belli Punici tertii, V. C. scis. quo auctore ae duce populus Romanus, ut ait Florus lib. 2. cap. pag. 8 s. aggressus tertium eum Africa bellum , quo tandem Carthago finita est. sin. X L I. Utrumquo perfertur. J I in Reg. eod. x. Chim. eod. Tolet. & Coibertia. 1. pariter utrumque. Reg. I. & Parii' Vtrumque perfectus. Editi vulgo, profertur. Rectius utrumque, ut ad puerperium reseratur: & perfertur. iaci explicuimus. Adjuvant hanc letiionem codices, in quibus legitur perfectu . Sie asta. x I. Plinius , non perferunt. Neque tamen omnino displicet profertur , hoe est , editur in lucem. Verbis enim Philosophus usus est , quae utrique voci respondeant i ἐώ ἐδῖς ἡ-ἰπικι .Hγκών , , uterque fetus gestatur, sive persertur, & gignitur, sua prosertur in lucem Sin. Io. X L II. g rto partu Dacorum originis nora in brachio redditur. J Ita Reg. I. L. Coib. I. 1. Paril. Lugd. εc Chi sit. Est apud Aristotelem simile quiddam, lib.
. hist. cap. s. p. - 83 --- ου' δμ σειων -ἐχ- π- νις τἰγι- όν , , ι μώνα t os in ' O g ψιδυς-o es metra. συγκε- sum vero tale quiddam reprasematum ιβ etiam tertia prole. Cum enim haberet quidam in brachιo puricitam seu notam , 6m filius non habuit: sed nepos eodem in loco sitrum confusum. Haec ille r quae si reddere hoc Ioeo Plinius voluit, minime obleurum est, Dacorum vocem nihil huc pertinere. Budaeus decorum vel dedecorum , conatus est olim reponere et aliquorum , Barbarus: Pintianus, avorum. Pelli retius in notis M S S. pe intutatis ita syllabis, ut quae in ea voce datoru- , prior est , rejiciatur in posteriorem locum , corundam. pro quorundam agnoscit: atque item terno, non qu 1rto partu , dc reddita quoque magis quam rediutur. Nota porro originis nunc ea est , quae a patribus , avo , majoribusve accepta sit. Solinus, cap. I. pag. s. Parvult modo navos, modo qualestumque originis sua notaς ferunt, ut in Lepidu. Salmasius pM. 39. sic emendat, Dacorum urbinu notareis Solinus originti legerit , idque ipsa orationis series postulare videatur. Urigi nis notam vocat, quam Daci sibi inurunt: quod ut ait Plinius Itb xx. sect. t. Mares etiam apud Dacos Sarmatas corpora sua inscribunt. IbiI. X L I I I. Similitudinum quidem in mente reputatio est: in qua credantur ita fortuita poliere. J Scribit Pellicerius in notis M S S. repugnantibus licet omnibus exemplaribus. quidem immensa reputatio est i selliret. l te patet similitudinum consideratio : quippe in qua multa fortuita, quae plurimum in his posse existimentur , attendere oporteat. Quare libentius quoque gnoscit, ut in quo, id est, in qua re, quam in sua, similitudinum scilicet re
Ilid. x L I U. Scipioni, Serapionis: is erat Darii negotiatoris vile mancipium. I Accurata interpunctione sua hute loco sententia uti constaret, essecimus t ex qua eum expedire se Salmasius vix posset. si e locum immutat pag. 4ω. Exercit. in Soliii.
Scipioni Serapionι inerar suam negotiatoris υιla manesium, &c.
Reg. I. a. coib. I. 2. & Paris. Salvino, vel Salvitio legas Salutionem Suet
nius appellat, in Julio, cap. 19. Dio lib. r. Quid si illud opprobrii
cognomen Salacio fuerit, a sataee, hoe est, libidino : ut a sene fit benecio Verum obstat, ne quid immutem. Plutarehus in Caesare. pag. 732. -- Mo. ΣαM Hων. Haec auctorum Graecorum testi inonia Gronovius si vidi et , non fixisset eruem ipse sibi, ut tandem portentosum nescio quod Salpinonu voeabulum . ab hoe certe loco adienum obtruderet. Ibid. X L V I Sicut Spinthιr secundarAm . tertiarumque Pamphilus. J In Mit. Parm. secundarim , retiarisque: inepte. Valerius Max. quem Plinius laudat in Auctinum hujus libri nomencla 'ra, & a quo haec accepta sunt, lib. s. cap. 24. num. 4. 6o. Generosissimum Consulatus collegium Lentuti Metelli fuit i qui a
i cma, propter Iimilitudinem histrionum , propemodum steriari sunt. Sed Mur ex
122쪽
qvidam secundarum cognomen Spintheris traxit: alter. nis Nepotis a majoribus accepisset, Pamphili ternarum , mi simillimus esse ferebatur , habuisset. Retiarii eerte nomen, ad gladiatores pertinet, non ad histriones, de quibus hie sermo. X L V II. Cassio Seυero ceubra oratori, armentarii Mirmillinis objecta smilitudo Ibid. est. J Salmasius in Solinum, pag. ait Armentarium fuisse nomen propitum illius mirmillonis, id gliaiatoris. Ego vero non magis Armentarium proprium esse nomen agnosco , quam suatium . de quo proxime ante dictum est :altera voce desipnari hominem censeo, enus iii armentis: altera, cujus in suibus tota opera industriaque versatur. Fuiue eerte id aliquando nomen , nestio rcognomen, scio. Sex. Aurelius victor, de Galerio Armentario : ortus est, inquit , parentιbus agrariis , p sor armentorum e unde ei e nomen Armentarius fuit. X L V II I. Toranius mango , Antonio iam Triumviro. J Ita reseripsimus ex Ibid. Reg. i. 1. Paris. & CE issi. cod. adstipulante Pintiano : eum antea legeretur , Toraniuε M. Antonio, hoe est, Marco Antunio. Plinius ipsis paulo poli : Respondit versium ingenii manso &c.
X L I X. Neptκ sua nepotem . . M. Silanum. J M. Silani stemma ex Iulia sic Sin. x I. deducimus: in quo explicando Pintianus valde infelix suit: JuLIA Rucius et i F. nupsit M. Agrippae.
Ju Lia Agrippae filia, ex Julia Augusti Nupsit L. AEmilio
Paulo. Sueton. in Aug. cap. 6 . AEMILIA La PIDA , proneptis Augusti. Sneton. in Claud cap. 16. Nupsit Ap. Junio Silano, Hispaniae Pro- contuli, quem Suetonius Claudii conliscerum vocat: ciuod
alter ejus filius. L. Silanus, o viam Claudii filiam duxerat. A claudio is occisus est. Dus liberi duo, M. S i L A N u s , Juliae neptis Augusti nepos.
L. Sox liberas. J Dalecampius vatuor liberas. I . non v I. permutatis nume- Ibia. tis . scribendum monet , ex sect. 41. libri hujus Verum praeter quatuor filios, Plaetorem unum, & tres Costulares, quibus, ut ibi dicitur, est illatus rogo, genetos habuit duos Consulares, quorum Plutarchus meminit lib. de Fort. Rom. pag. sis imo & Plinius ipie hoc loco. Quare filias duas in liberorum numelo censet, ut sex numerentur: alteram Servilia Isaurici matrem , Seipionis alteram :Caeciliam utramque appellatam L I. Prolata pompa, cum omnibm his in Camolio immolasse. J Chimetiani eo- Ibid. dieis lectionem teteris antetulimus. In Reg. I. & x. pratum. In Paris. pralata. ut vulgo editi libri habent. Parm editio , pravita. Pellicerii eonjectura lector hoe loco fraudandus non est . qui Plinii e tum sic emendat , Prati ta pompa. tum omni a. in Capitolio immolasse : idque sic interpretatur , pompam illam tot libetotum, nepotum, neptium , pronepotumque. in Capitolium simul alcendentium, quibuslbet aliis pompis, tunc habitam insigniorem : ratae id enim felicita
L II. Liciniam. J operae pretium fuerit Catonum stemma breviter oculis hoe Sea. I x. loco subjicere, quateuus id instituti nostri ratio postulat.
123쪽
M. CATO. Orator & Consul, de quo Plutarch. pag. 31δ.
M. CATO. Post Praeturam in Gallia Narbonensi decessit. Ibid. L III. Gemtum post LXII. annum. J Numerum hune eorruptum autum et passim enim generat hujuscemodi aetas: ideoque L x x II. Iibentius agnoverim , cum Pellieerio : uti mox L xxv. non LX xxv. ex Reg. I. L. Paris. dc chim. reseripsimus. Est in exemplis apud Schen xium. lib. 4. Obsei v. Medic. pag. st 6. mulier altera, quae anno atat:s L Vul I. legitimum partum ediderit: altera, quae septuagesimo ex vehemetitiore conci-tu thedae abortum secerit se . 13. LI V. Et ut partur. alias letalis, atias senescem. J Scribendum suspieatur Pellicetius . iat parem a quod partu, hoc est, conceptu sisti menses, nolunt Omnes. Sed refragantur M S S. omnes et ipsaque loei sententia , quae hujusmodi est redi molam eam aliquando parius instar . seu serus , mortisque inde discrimenis haud leve impendere mulieli: aliquando non edi, sed sine pernicie una cum muliere senescere. . L V. etiam ac festum rubigo natinus compit. o ννυ dirus. J Parm. editio, cstrrumpit. Minus recte. Solinus, cap. I. pag. 6. Fereum rubigo comitet: nigreserent ana. Paulo post, ubi libri hactentu editi habent, odora'- dirus aera , postr mam hane vocem expunximus. quam non agnoscunt probati codices Reg. I. 1.Τolet. aliique. Ibid. L V I. Ad omnem eo uactum adharens, praterquam filo , laod tale virus 3 Meris. J A M S S. non discedo latum unguemr eis Salmasius, pag. 17. Exercit. ia Solin. legi vult, praterquam fili, vel Morum qua. Rem Solinus explicat cap. I. pag. 6. Bitumen in furia, inquit, Asyhaurites ia- gignit, adeo lentum mollisio Hunnosa , ut a se nequeat separari. . . scindique non potest : quoniam in quAntum ducatur, extenditur: Ied ubi admota fuerunt eruore isto polluta fla , syonte disserti tur. &e. Lotio tamen aspersum scindi quoque solere auctor est iosephus lib. 4.
Ibid. L V II. Afieique restaraae 'ger, me postea repeti. J Editi hactenus , in με
fruges. At Reg. I & Paris ci m edit. vetustis, abicique gestatas f Μ s. Quam Iectionem defendimus eum Pellicerio advertias Hermolaum : nam ad res gestatas proprie pertinet abjici. Sententia est, Formicam, eum primum olfecerit, abjicere statim quas gerebat fruges, nec postea repetere. Quo sensu tolerabilis quoque lectio est Regii a. & CEissi. eod. vastatas fruges, hoe est , quas formicae diripuerunt. Ibd. L V III. Idem lae femina non evreumpi alenti partum, si ex eorim viro rurs- eme erit, arbitratur. J Hoe vero esse filsissimum experientia ipsa docet, & Ga.
ta Salonia, M. Post crus CATO SALONIA Nus. M. Pone Ius CAT . Uxor Livia, Drusi F.
124쪽
habilior lectio Arte euipiam videri possit, mutii Ρ- primum : ut sit ea hujus Ioel sententia, multos in aliquibus dentes non usu alteri , sed priusqllam alterantur. deficere. Vel, Multi quamprimum in aliquibm deficiunt, quod Pellieerius quoqtie
non improbat. L X. Serirer M structura, atque magnitudine mlit Iantes, me tentesiis, aut hebetan- Ibid. tes verba: eum defuere, explanationem omnem Adimentes. J Ita eorreximus, ex
Reg. 1. 1 & Paris eod. eum in editis hactentis libris perperam legetetur, s/νLmris, perinde quasi haec vox ad verborum , non ad dentium potius ordinem referri oporteret. Et mox, ex iisdem M S S. mollientes rescripsimus, pro molira1- terr Item , eum desere, pro defluxere, tum ex ante laudatis . tum ex Chissi.& Colb I. 2.L X l. In trimatu suo cuique dimissiam esse mensuram futura certum es. J Ita eon--ε. spirante consensu omnes codi s M S S. Pintianus tamen ex Aristotele mutat, inquimatu . Nos scripturam, quae vulgo est recepta , defendimus, ex Basilio , vel Nysiano, aut quisquis demum est auctor homiliae Io. in Hexadm. pag. 38. ex recensione Andi. Schotti . Trimusne, inquit. hic pusio est Ex eo pater futura proceritatis admeritis mensuram. Nomit plane duplam iri justa statura proteritatem δε- esse. Quantus enim triennis drpreian itur puerulum , bu tanto est evasurus procerior, compos Dam plenitudinis augmenti, aut rene denuo tantus. Ex Reg. porro eod. I. 1. Chissi. & Paris futura rescripsimus, pro statuere, vel , ut alii legebant,
L X II. In Creta terra motu rupto monte iuventum est corpus stans X LVI. ω- Ibid. bitorum . quod alii Orionis, alii Oti fuisse arbitrantur. J Tota haee sententia de ori nis, si re Osii eorpore abest a codicibus Reg. I. M L. At exstat integra, in Ib. 1. L. & Paris in qui biis Osii pro oti legitur. Addit Solinus, cap. I. pin. s. L. Flaeeum Legatum, Metellum quoque ipsiim. quod auditu resutaveram, oeulis potitos miraculo : Gigantis nomen non appellat e cubitum trium ae tricenum sibilisse ait. Simile est quod Phlegon refert, lib. de Mirab. in Cimmerio Bosphoro terrae motu rupto colle, rejecta ossa , qua corporis magnitudinem suisse eubitorum
L X III. In conditorio Sallustianorum asservabantur bortorum. J Pellieerio assen- 1Militior, qui asservantur magis probat, eri Solino, seribente cap. I. pag. s. morum reliquia adhue in eonditoreo Sallustianorum videntur. Atque horum ipsbtum verborum admonitu , spuria sorte etiam habenda est vox illa horto m r eritque Sal- Iustianorum conditorium . locus in quo libertorum Sallustiae gentis, vel adoptatorum ex ea gente in aliam, cineres condebantur.
L x v. Is non pridem vidimus in filio Cornelii Tociti. J Cum Trarant prin--,-.eipatu, post meessum Divi Nervae, historias suas exorsum se ipse TMitus pro fiteatur, hoe est, annis eirciter post Plinii obitum, quinque & viginti : atque etiam tum idem de Trajano dacem, senectuti reservet : juvenem fuisse necessieest , eum Plinius haec scriberet : atque adeo non pridem ab auctore visiim esse ejusdem filium : filique seriptum in libris ad hune diem editis , Nos pria n wasmus. Et veIo non pridem habent R. I. a. Paris. Chim. &e.
L X v I. Nee id unquam in feminu. Mares prast re pondere , o e J Reserenda ibiἡ haee esse ad priorem illam orationis partem, quae ait quibusiam eme vires xqstas
utraqtie manu, non ad posteriorem , quκ praecipuas l*va quibuslam adbudieat. ipsa evincit experientia rerum. Lava enim magis , quam dextra, pollere quas. 41m seminas, passim deprehenditur. Ambido eras autem esse negavit ante Plinium Hippoetates, aphorismo isto, Tum ἀμφιδέξιος ἡ γι-ι r cujus rationem investictat Galenus, comment. 7. ΑPhorita. 4 . pa . 3is. tomo 9. Nec me init Plato- .nem lib. . de Imita , pag. 791 scripsi ila mulieres fieri quoque ambiaexuax,
125쪽
idique deprehendi passim, sed usu id comparatum & me rei tio, non a natura da.
tum. Ne iue Sabellicum audio, qui emendat. nec id timrnam vir Neque Pelli-eei tum , qui in hunc modum , Noe id dubium. Femmrs mares oee. Reclamant enim omnia ad unum exemplaria, tum edita, tum manu exarata b isA, L X U I I. Sed hae parva natura insignis. J Ita Reg. I. h. Coib. I l. Paris. &e. probatque Salmasius, pag. 3 . Magna qilaedam scilicet naturae insignia narravit adhuc auctor, ut nunquam risisse, minquain vultum mutasse r haec modo parva. ivin Mam spuit se, nunquam ructasse. Ad hune diem in editis legebatur, sed hae
L x V I I I. Corpore in eo , sed eximiis viribus-J Hoe rapitis hujus sectionisque exordium , superioribus annectendum esse ex Solino monet Pelli retius t intelligetidumque, quibus natura coiὲeiera sint ossa, e usmodi raro admodum inveniuntur, eosdem corneos appellari , corpus quidem vescum habentes, sed de eximias vires. Verum ex Solini verbis attente perpensis, contrariam plane effieitur 1 pertinere ea scilicet ad Tritannum, qui licet vescum corpus haberet, viribus tamen polleret eximiis, quod nervis constaret oppido firmis densisque. Maximam υιrtium siιbstantiam , inquit, cap. I. pag. 7. nervos facere cera imum est: quantoque fuerint ἀεnseres , tanto propensim augescere firmitatem. Varro in relatione prodigiosa fortitudinis adnotaviι Tritannum gladiatorem natura Samnitem fuisse, qui reclis transversa nervos . Ibid. L X I X. Samnitium armatura eHebrem. J Solinus Ioc. proxime eitato , Tritannum hunc gladiatorem natura Samnitem fuisse scribens , natale illius solum perperam Samnium credidisse videtur. Samnitium gladiatorum, ut diximus, meminit Horatius earmine illo, lib. 2. Epist. 2. V. 98. . Lento Samnites ad lumina prima duello.
Dicti autem a splendidissima Samnitium, eum quibus tot olim bella gessere Romani , armatura. De ea copiose Livius lib. ν. Ad. L X X. Inermi derim uno digito superatum , ct postremo correptum in eastra translatum. J Legendum Pintianus admonet ordine in verib, Inermi dextra superatum. uno digito postremo eorreptum in eastra m. idque etiam Pellieerius approbat. ex Solino, cujus haee paraphrasis, cap. I. pag. 8. Duι stium militem Cn. Pompeii. para modo natum, ita sprevisse hostem provocantem , ut , inerma eum dextra superaret, captum digito uno in castra imperatoris sua reportaret. Favemus & nos ei conjectiarae. Ibid. L x X I. A. sum . J In omnibus M S S. At Vi ius Valens. Sane mendose et est enim Valens Juniae gentis cognomen, non Viniae. Gnateri inscriptio, pag. Iv Nivs F. I v L I A. VALEN s. Ibid. L x X I I. Ideo M. Varro .... Mulum suum tollebat Fusiuς : Salvisu duo centenaria M. J Locum hunc interpunctionis vitio Iaborantem sanavimus r eum priusseriberetur, Mulum suum tollebat. Fusius Salvius &e. perinde quasi nomen ejus, qui mulum seum tolleret, librariorum vitio, desideraretur et ae non essent duarum familiatiam diversa' haec nomioa , Fusius, Salviusque, Fusiae, Salviaeque gentis. Ibid. L X X III. C. Milonem athletam M. J Ita plane Reg. i. h. Co . r. L. Paris. Chissi. vet. Dalee. editique, ante Gelenium, qui Crotoniatam scripsit, ex Solino. credo, qui de Crotoniensem vocat. cap. I. pag. g. de Tarquinii Prisci temporibus
s a. Lo. LXXIV. MCXL. stadia. J Miror placuisse Barbaro Solini lectionem,
M c c x L. reliWantibus omnibus M S S. & vetustis editionibus, Parmens , &e. quibus certe libri nostri miisentiunt, Reg. I. 1. COIb. i. v. Paris. &e. Cum praesertina majus aliquod spatium paulo post pollicitus auctor, mille tantum & ducenta stadia praestet.
ea. xI: L x x V. Idem fuisse qui pervideret CX XX V. M. passuum. I Cicero, lib. 4.' Aead. quaest. pag. 6I. ubi hoc ipsum restit, Mille ct octingenta stadia, inquit.
126쪽
uod , viibat. Ei sitiat passu lim ce xxv. in illia. Verum ex Plinio Cioero emerulandiis, scriberadun Q in . . quae plane efficiuari , cx xx v. mi Llia pii tuum, ut habent Plini uti Iibri onmes, tum matra exarati, tum etiam impressi. L X X v I Visus numisum. J Ita M S S. omnes. Taemen admonet Pintianus Secr. ΣΕ. Videri D Z.icci covarruvias , legi oportere negatione addita, non vise sp .d numi- nuvi. At fallo id lane. Nam uti insinuavimus lutcrpretati hunc locum, ut usniam ii I. idem valet atque , Usus , sed o, numinum. Et sene Horus lib. 3. cap. I. pag. Io 6. de cimbrica victoria : Hunc t. m latum, luctuit, nuneium.
L X X V II. Anaxarchi. J sequitut Valerium Max. qui l. s. e. 3. p. I 64. TAIM Sect. 23.
patrinita. Lmulus, inquit, Anaxarchus, eum a TFranno Cypriorum circecreoure tor- et Ar , nec ulla ιι ιπhiberi posset. qiuominus amarissimorum eum maledic rumve liaribus lavrcem ipse torqueret .' ad uisimum amput.itionem lingua minitanti:
Non erit. inquit , ejemmate adolescens . hac quoque para corporis mei tua ditionis e protinusque iuntibus abfossκm , cir commanducatam liuiuam in os ejuli irap itens eripuit, &e. Sed Plinium Maximus in fraudem impulit: cum Anaxarcho id arti ibuit, quod Zenoni Eleatae ceteri seliptores : Cicero, lib. 2. Tusc. quaest. Pas. S. . Lacitius, lib. pag 144. Clemens Alex. lib. 4. Stiom. pag. 496. aliique. Similem quidem Anaxatelii poenam refert Lacrtius lib. pag as et . sed uta incerto rumore vulgi id reeitat, nee fidem obstrinsit suam : α cum similem I cenα causam liaud asserat, confundi ae miseeri onuria ab iis a quibus id accepit, satis declarat. L x x V I I I. Cyrus rex unisi i in exercitu suo militii in nomina reddidit. J Ae- Se I. a cepi tim & istud a Valerio Max. lib. S. eap. 7. pag. 39 I. Vtriusque industria laudem, inquit, duo reges partiti sunt: Cyrus omnium militum suorum nomina, Alishradates duarum o viqinti sentium, qua sub regno ejus erAnt, linguas ediscendo. Iste. ut sine monstore exercitum salutaret hie, ut eos quibus imperabat, sine interprete alloquι posset. Cyrum Latini scriptores omnes tra iderunt tenuisse omnium militum nomina : sed hoc semper veritus sim, cum Murcio lib. I. Varilar. cap. I. Pag. 16. quam considerate atque explorate tradidissent. Xenophon enim, a quo illi vel uno, vel praecipue . quae de Cyro dicebant, accipere potuerunt, istud tam ineredibile non diei te Sed tantum eum tenuisse nomina αὐ-ν , Pixsectorum militiae, qui sub ipib ducebant ordines: quod ut in Imperatore laudabile est, ita non excedit fidem. Locus, si quis requirit, est lib. spag. i et . Fieri autem potest, ut Latinorum aliquis, qui loeum illum Xenophontis male accepisset, alios postea auctoritate sua in errorem induxerit. L X X I X. Charmadab. J Ita plane M S S. omnes, Reg. i. 1. Coib. Paris Ibia.&c. quos Tarnebus approbat. Idem valet nihilominus Charmidas, quod in vulgatis legitur, Nain ex . X: μις--, Xώων X ωνδας,
seti Thebanorum more inflectitur. Charmadas etiam vocatur apud Macrob. lib. 7. Saturn. cap. I. pag. 37s. unde corrigendus Cicero, lib. I. Tusc. quaest. pag. 3M. apud quem Carneades perperam scribitur. L X X X. Metrodore. J Viros aliquot ab insigni memoria Tullius commendans. loco proxime appellato . manta , inquit , qui modo fuit , Scepsius Metrodorus: quibus verbis illum a se villam, agnitumque Antonius, Orator significat, aut certe haud ita piidem antea vixisse. Qui venit igitur in mentem Solino , cum hune Plinii locum transcriberet, e. t. p. io . trecentis ferme annis hunc Metrodorum antiquiorem facere , quem Diogenis Cynici temporibus ait vixisse Memoriam , inquit.
rte fieri palam factum est , fiat Metrodorias philosophus, qui temporibus Dioge-ηu cynici fuit, in t tum se meditatione assidua hoemiis ut a mustι Iimul Hiia,
127쪽
sem modo δε ιιι n. sel etiam verborum ordinibus detineret. Vide quae de Metrodoro diximiis in Au rum syllabo. ibid. L X X X I. J lin Chissi. Tolet. Pint. & vetus Dalee. quam lecti
nem & Salmasius approbat, pag. so. In Reg. I. & 2. mutat, pro amputatur. In libris hactenus vulgatis inepte, computat. ,.- L X X X I I. Arbitror genitum Cesarem. J Ita restituimus , secuti eodices R. I. E. Paris .& Tolet. Pintiani. Antea legebatur , arbιtror C. Casarem, vocie gentium in
. L X X X III. Scribere aut legere , smul dictare o, audire siritum aecepimus. J Editi in hune diem Issiti, scribere fi ligere simul, dictare &c. Corrigendum em-suimus, ex Reg. I. 1. Paris & uti edidimus, mutata paululum interpunctione. Fieri enim potest, ut scribens aut legens, simul quis dictet & audiat i simul vero legere ερ scribere , minime licet. Solinus, cap. I. pag. IO. Nullus celerius scripsit, nemo velocius legit. LXXXIV. Epistolas vero tantarum rerum qualemas pariter librariis dictarer I si maliud ager l, septen M. Idem signis OQ. J Hic locus in Reg. i. dcx. dc in Rigalliano, quem Salmasius vidit, ita exprimitur. Epistolas vero tantarum rerum quaternas pariter dictare. Idem signis &e. omiissis ceteris. quae interjecta sunt: unde haud levis suspieio sit, esse supposititia. Adstipulatur etiam bolinus. loco allato. maternaι etiam epistolas , inquit, dictasse perhibetur: αihil de septenis subjicit. - L X X X V. Et majore animo Sertoritim laeuit. J Ira constantissime MSS. omnes.. T Unde mirari subit qua eonfidelitia Parmensis editio substituere maluerit, Sertorium domuit, aliena plane a scriptoris mente sententia : Ait enim suisse in Pompeio m joris animi argumentum, ineuisse ae supprestisse, in imphaei illius titullis, victoriam de Sertorio, quam adnotasse : quandoquidem longe praeclarius est aversari ei vilis belli gloriam, quam appetere : id quod & Caesarem imitatum esse dictum est simperiori sectione , bellorum ei vilium strage celata. Ex hoe Plinii contextu , uti diximus. depravato, concinnavit confinxitque inscriptionem , quam pro vetusta germana venditavit Gabriel Symeonis, libro Illustr. Observ. Antiq. pag. 3I. LX X X V I. In delubro Minerυa. J Monet Pintianus videri Gellium acti are' ' lib. xo. eap. i. delubrum hoe non Minervae suisse, sed Victoriae. At Gellio inde λrsan aio errorem oblatum, quod in Minervae delubro , Victoriae statuam
L X X X v II. A. d. teritum Calendiu inrobres. J At idem lib. 3 . secti. 6. non Φ a. tertium , sed pridie Kal. Octobris. actum ella triumphum seribit. Ad biduum nempe. pompa prolata est, ut Plutarchus in Pompeio docet. . . . LXXXVIII. Summa summarum in illa gloria Dit. J Frustra nititur Pintia- μ' nus emendare, Summa, summa res. Usitara probatis scriptoribus est haec loquendi sormula: Plauto in Truculento, act. I. Sc. I. V. 4. Sin. 12.
Quam penes amamum summa summarum redat. Summa summarum est, eum in rationibus multa nomina & evita in unam summam rediguntur : ac sic multis summis factis, omnia tandem in unam , quae ceteras aequat & complectitur , consummantur r Nam ut capita in summam, sic summae in summam summatum rediguntur. Ita fere Turnebus. Scripsimus porro, Summa summarum in sPa gloria, non in illo: secuti codices omnes MIS. R. I. 2. Coib. I. L. Paris Chim dce L X X X I X. T. Catilium Dentrem. J Prius Teutrum legebatur : sed refraga tibus licet omnibus libris, eur Denter scriberemus, satis habuimus argumenti. Sane Denter Caeciliorum eta cognomen Livius saepe admonetr libro in primis tricesimo nono, pag. 1O4. & lib. 42. pag. s Ix. Teuto autem in ea familia qui cognominatus sit, neminem exstitisse unquam , quovis pignore eontenderin . Anno porro C c e c x x x. Dolabella, dc Domitio Cou. ut testatur Orosius lib. I. cap. La.
L. Qecilius, Praetor, eum imperio prosiniis contra Gallos, ad Λretium cccidit,
128쪽
sussi exeretra. Is anno superiore Consul fuerat . quem male Cassiodorus etelium vorat: 1ed eriore qumile haud paulo Eraviore. Caecilium Mutellum cognominant. Mullo seriptoris antiqui testimonio steti , Onuphrius. Culpin nos, Pictius. aliique . qui Dentona. vel Dentrean dicere debuissent i est enim Graeeis c. n. qui Latinis Denter. Fasti, qui Siculi vulgo appellantur, hoe ipis fere anno, hoe
est, olynip. c x x III. anno quarto Διροωνα vocant. De eo ut eome Livii, lib. χα. Maus Romamorum a Gauti Senombus interfecti essent . L. Cuitiin Prator miniombus ab iis rasin est. A rata in απι, ιν appellat quoque Polybius lib. a. pag. rso . ubi hane pugnam deseribit. Hujus stratri, tu eadem acie pugnanti. uepromptum est ex Plinio intelligere. Titi praenomen fuisse eodem Plinio proden
te ieimus. mx C. L. Sileius. J Sicinium tamen morant Valerius Max. l. 3. e. h. Solinus, c. I. uia. p. to. Fulsentius. I. de prisco sermone, ex varione : Festus . vet, obsidionatis : &est gens Sicinia inter Romanas notissima, ut ex nun mis apparet, quos Patinus
exhibet, pag. 163. Ex ea L. Sieiuius sese, qui primus Tribunus plebis creatus est, ut auctor est Aseonius Pedianus , in orat. pro Corn. de Majest. Pag. 36. Nihilominus L. Siectum malui. ut Rhetianus emendavit : eum & M S S. omnes R. I. 2. Coib. I. 2. Thuan. Paris. CLissi. aliique, dc nobilissimi scriptores Gellius ae Dionysius ita seritant, & apud P. Victorem, in descriptione Urbis R ma' , regione x I v. Vicin statua Siceiana ponatur. α mox , Statua ipsa Sicciana. X Cl. .. . Aterio. J Ita rescripsimus ex certissimis conjecturis. Nam primum qui- uia. dem ita Solinus cap. I. pN. xo. M Iapis Capitolinus, teste Brissonio : dc Αα-tia gens Romae notissima : de Ateria lex apud Gellium, lib. x I. co. a. pag. 177. eadem Tarpe in dicta ab altero collega. Fuere enim collegae, SP Tarpeius Monean. Capitolinus, & A. Aterius Fontinalis, anno V. C. c C c. In R i. a. Coib. r. 1. Paris. Chissi. A. Aternio. In editis, internis: Dionys Halic. lib. ro. pan
X CII. Fisco aris. J Hae parte munerum, quibus Sicinius donatus est, a scri- Ibid. ptoribus reteris silentio pratermissa, nulla est in ita subsidii relicta spes. ad hune emendandum illustrandumve laeum, ubi exemplaria inter se mire dissident. Nam Reg. x. Fisco aris decem eaptivis viginti similibus. Reg. I. Coib. I. 1. Paris αvet. Iee. eaptivis O miristi missib r quam lectioneni prae se serunt editiones omnes vetustae, ante Sigism. Gelenium, qui hane lectionem commentus est, quam posteriores deinde amplexati sunt, captisu o, XX. semul biam. Ut ut est, vel Gelanium potius, vel editionum veterum fidem sequar, qium iis neglectis Salma sio allentiar, qui pag. 43. se emendat, e fisco aris X. capti am X X. milli .. X CIII. T. Romilio. J Ita libri omnes M S S. Ac Dionysius Halle. Tem P a. uia.
μάλιeν vocat. Livius tamen Romulium.
xCI V. R., Trebia. J Hune Plinii loeum male Solinus intellexisse depre- Ibid.
heuditur. cap. I. pag. rci. de eodem semio seribens: A Tragi meno, Trebia. Tiericinoque eo ronm eivitvi retulit. Cannens quoque pratio, de quo refugisse eximi- opus Urtutu fuit, solias accepit coronam. At in istis praeliis, nee Sergio, nec alteri cuipiam eontigisse eiviram eoronam, seriptoris haud dubie, ut diximus, sententia est. X C v. Aristotelis Philasi hi patriam eondidit. J Loeum hune aiunt conatum τsie sea. i. . Longotium se emendare. Aristotelis Philippus patriam condidit. Vet. eodex Dale- eam pii, Aristotelκ Philosophi patriam, suam credidit. Nihil vero mutari oportere admonet TZe es Chil . 7. v. 4 1. ubi ex etiam a Philippo quidem Stagiram seribit. 8c ab eodem instauratam denuo, sed Alexandri precibus, ut cum liga
129쪽
XCVI. Archilochi Poeta intersectores Apollo Delphis. J Corrarat Puttianua interse torem, quoniam unicum futile historiae triadunt Verum ut lioe . in sit, mos est tamen usii receptus iii altitudinis numero in similibus abuti. Unde Solinus hunc locum transcribens, Percussores. inquit, Archilochi poeta Apollo prodidit. Olatronum fatruus Deo corrmente detectum. Oenomaus inter Graecos seriptor haud ignobilis , reserente Eulcbio, ira serme prodidit : gruare qui Arctilochum occidit Archiai, a templo quasi scelestita exire ob so me jussus est Musarum enim amicum occiderat. Apollinis carmen refert Galenus in suaseria, domo L. cap. s. pag Io.
Musarum famuli occisor, templo procul esto. Alii non Arelliam hune interscctorem , sed Calondato Gracem appellant. s.ct. 3r. X C V I I. madrigis albis. J Ita cod. Paris. & editiones omnes vetustae Nodum quaerere in selipo videtur Pintianus , cum legendum suspicatur, Ipse Acradinae rediens. Quin enimvero Solinum Iegit. qui hunc locum in selibens, Ipse, quit, cum at is quadrigis egredientem in litore occurrens son σνarus est fibid. X C V III. Et fasces liturarum jam submisit. J Et si libri editi omnes prae se
setaeat, fasces luctorios janua , ita edi tamen curavimus, admoniti fide exemplarium Reg. i. i. Coib. I. 1. N Paris. atque adeo Solini ipsius, cujus haec verba cap. i. pag. x x. Submissisque fascibus , quamlibet cimfecto Mithridaruo bello . Orien:is victor , sententia propria cinit ianua literarum.1;ia. X C I X. Reliquis animi bonis. J Ab his verbis exordium capitis sequentis, nempe xxxi. olim in libris ad hunc dicin editis, sumes tur : nos ad caleem huius xxx. capitis revocanda censuimus , unde distracta perpeiam ae divulsa suille. tum codex Reg. I. admonuit: tiun ipsa, quod caput est, loci lententia : quae Arimplicata est quam maxime, ut omnes fatentur, si attexta legitime sunt capiti sequenti, neque consuta temere e dc huic loco si restituamur, plani Isimum habent expeditumque intellectum. Elt enim sensus, lauream quam Tullius est con' securus, tanto tua; orem esse , ac digniorem omnium aliorum triumphorum Iaurea. quanto plus est ingenii Romani famam tam longe lateque eius eloquentia promotam esse , quam imperii majestatem reliquis animi bonis, tot titudine videlicet, legum ita chitate, &e. s. 3. ι . . ripuis , J De duplici repulsa Plinium vehementer falli, ausus est ealum ianiari Rieli. Streinnius, in familia Cornelia r alteramque harum avi esse , sive Scipionis illius, qui Optimus a Senatu iudicatus est, in petitione celisutar: nepotis alteram, hoc est, esus qui Serapion est cognominatus, in aedilitate. Fugit eum scilicet prior avi lepulsa, dum Consulatum ambiici, quam nos in prioribus Notis obseivavinaus. De tergemino isto Scipione, optimo, Corculo, S: Serapione, diximus jam antea sech. IO. s. r. ι . 'εcet in J ira Reg. r. 2. COIb. I. 1. Paris. &e. quam vocem eum parum intelligeresst qM: vis subesset ei, Plinii editores in praecipuu immutarant. SEI. ι . CII. Cleombrot Cest. J Parm. editio, aliaque vetustae. legunt Theombroto. ut sit sottassis gloriosim Erasistrati nomen : de quo idem refert Plinius ipse lib. 19. 3. Erasistratus, inquit , Ch sippi ιtisci ψ. ADDuella filia Ie- . nitias, Antiocho rere fanato , centum tali nns donatu, est a Rege Ptolemeo flio eius. Nam & e Cea infitia oriundus Erasistratus fuit, ut in Aucti, rum Indice diximus. ibid. CIM. Ne melius crederetur. J Habent hac Verba codices omnes , Reg I. t. Colb. r. L. Paris &c. etsi ea supposititia putat esse P. Pithoeus, lib. 1. Advers
s a i g. c I U. Ctesiphon, J Mire variant in hoe edendo nomine exemplatia. Vetustae editiones , Ctesiphon. Reg. I. Coib. I. a. Paris ac Chim. Crassipon. Reg. 1. Cνψmphon. Plinius ipse lib. 36. seci ii. cum Strabone tib r . pag. 6 o. Chersiphron, quod mihi magis placet tum hoe loco scribi, tum apud Vitruvium lib. cap. I. & alibi. Ibid. C V. AIbenis armamentario mi re navium. J Strabo quadringentas tantum dixit:
130쪽
i eque vero eapaeiorem cste Pi emta , locupletissimoraim testiunt relam eonstar Q in ta scit plores alii, Thucydides. AElchines, Ari itides, Cicero, trecentarum duntaxat meminet unt : atque adeo apud Strabonem sol te pro πεπραMAu e legi sati iis fuerit τα ς αιαὐ-ς. Ac mendi etiam fortasse origo in Pliniano contextu repetenda er i ex similitudine numerorum, a c e c. ad c i γ. Deili lapsu. Nisi pluribus navibus instruendis affervaremur in arniamentario instruanenta , quam quot portus unus ille semel caperet. C V I. Picturam .... haud mediseras rependit auro. J Detraxere hane ne- Ses. 3'. gindi voeulam Hiud, Plinii editores, quae tamen in MSS. omnibus exstat apertiss- me di quam & Ioci sentcntia exigit : lpatium picturae, magnitudo est, ex eaque pondus tabulae depictae. Ait igitur vel pari pondete, vel tanto nummorum numero repensim esse , quantum tabiliae spatium soret. C V I I. Grammatica artu Daph m. Gnatio Pisaur e vendente. J In omnibus Sec t. o. M S S. quos vidi, Reg. r. i. Coib. I. 1. Patit. dcc. legitur Daphni natio, ex quo Gnatis scribendiim potius conjeci, quam ut editi omnes habent Cn. pro Cnero.
Ratus diei Gnatium potuisse pro Egnatio, quae familia Romae notissima fuit, uti Egnatiam Italiae civitatem, de qua libio tertio, sech. I 6. Horatius Gnatiam appellat. C v I I l Mi DCC. licii te. J Prius in editis legebatur , III. M. DCC. Ibi .s stertiis. At quemadmodum edi curavimus, ita totidem plane apicibus reptasenduit hune locum eodices M S S omnes R. I. v. Coib. I. i. Paris. aliique. Porio in piis eis exemplaribus, monumentisque , ipso etiam attestante Budaeo, nec dis- stente Hotomanno, s quanquam ulcique hunc Plinii locum copiose exagitat . aedemum eontra exemplari uin fidem immutat : J tribus hujuscemodi eharacteribus I l i. ex te ipsa sestertius. duabus libris aeris & scalii se aestimatus. unde illi etiam nomen est, adnotatur. Persaei te autem tertius ille character, qui lemissis index ,& quem geminis prioribus minore aliquanto esto oportuit. par illisa libratio iii litigente productus , originem virio praebuit, millia mox adiicientibus de suo iis, iiii tribus il is unitatis notis, non ip ta testertia. led tria potius monitrari autu- matutii Proinde II ι. DCC. fiant septingenti sestertia. De testertiis autem neutri eneris hoc in loco agi . latis indicant alii tua Roscii sestertia quae loquutitur. HO rum qiiodlibet sellertios valete millenos , doctuti i imiis abi inde alibi, doctiqi ieeonsentiunt. At non inimam hu)us ipsius ivrvi pietium filii c. aiio licit alite aevendente , docet Suetonius lib. de illustr Gramna. cap. 3. Pag. DC. Pr. tia , in-
Ati,nmsem pro denariis accipi hoc loco velis: quini pi axis isti irio nim testimonii, fieri posse alias docebimus: tunc eitim pretium lςὶ vi solst DC cc. te: itiorum, seu librarum Galliciae monetae, goo oo.CI X. Mi. D. I In hac sestertiorum serina signanda, secuti sumus co flees Ibia.
praelaudatos, cum vulgo exiliberi in hunc modum sbleaiit, H S Ad untiniam in dattinet, de quingentis omnes M, S. cum editis libris consent:unt. Sed pio D. folle D c. reponenda sunt Ciceronis oratione illa, qua Rosciuiu hii:: e Comoedimi dekudit, pag. Ioo. D. cem his annis proxi nis H. hoc est , sestertium i ex uotes honestissime eoκρ' ιι potuit: nolitit. Quo palam fit , publicam inet cedempn .auam, quam is recusavit, sestertii ini sex ccntorum suille : quae summa decies multiplicata essicit sex mille sestertia, sive 'litini idcm cst, sexagies seste: tium subintelli e centeni millia : Monetae nostiae, o oo oo. libras Gallicas. CX i I . cVXY manu misi. J In hac simina se expzimenda, inna est om- Ibid.
nium sere exemplarium, Re'. r. Coib. r. 2. Paris. cditionumque vetustarunt con sensio : eum recenti cres C x ,. duntaXas cxlii .uat, addiderintque perperain millenarii numeri notam, N. M. Ex Vocu sequenti excisam . m,nu sit Lineolam vero superposuitnus, Budao hac in rc potius assentientes , quasn Salmasio , qui pag. 4. i. HS. cx xx. simplici xer legit, interpretaturitie ic stertia centuna