장음표시 사용
131쪽
& tri inra : quae sumina militis eartibus minor est quam superiores r eum tamen hane utramque summain , Nemniani dis ensatoris, re spadonis Sejaniani, multo illis prioribus 'raviorem esse oportere , ipsa, ut diximus. orationis textura declaret. C X I. Paetontem. J Ita plane M S S. Omnes, Reg. I. 2. Coib. I. α. Paris alii LMd. que, a quibus descistere Budaeum oportuit, scribentem Permeromi r quoniam e qui exsci his genitalibus sit in fibulatus aptari queat hujuscemodi vox Graecorum. C x I I. Seiani, II i. v. J Prisca forma rursum signavi sestertia, eorundem eo-ὶ M. di eum admonitu. Hie libri editi. r Ir. M. D. praeserunt, imperitis scilicet librariis, ut iam monuimus . aibitrantibiis ejuscemodi notis III. non sestertia, sed tita signari r quare millia addiderunt. Ρorro eum in recensendis trorumce pretiorum iummis, Pliniana semper crescere oratio debeat, ut jam monuimus: haud assentimur Salmasio , qui loco jam appelliato. H s D. quingenta sestertia ait esse et sed superposita, ut moris erat, lincola, H s D. sestertium quingenties interpretati
uia. C X I I I. C. Lutaris. J In libris omnibus perperam Sutorio. Hie ille est Eques' Romanus, C. Lutorius Priscus, Gu AUMears ΠώσMς, de quo multa leges apud Dionem lib. s . in Tiberio. pag. 6 6.rin. . t. CX I V. Gentium. J Habenus editi libri hoe rapiti huie lemma praefigunt, De prastantia me quod quidem unde hauserint. adhue mihi incompertum est. Neque enim in Pliniano indice apparet: Et lane quod rapitis sequentis Iemma esse voluerunt. De felicitate summa, ibi praepostere omnino positum, hue plane
referri oportuIt. Ibid. C V. Abunde agitur. atque indulgenter fortuna decidit eum eo , qui jure diei non inflix potest. J In editis, abunde igitur. At M S S. omnes, agitur: & mox. deciditur, in eodd. Reg. I. x. Coib. t. a. Paris. Chim. Tolet. &e. ut legendum censeam , Abunde agitur, atque indulgente fortuna deciditur cum eo. &e.es d. CXII. . More Thracia senm : 'NAE calculos colore distinctos, pro experimento eu- j qua diei in urnam condit. J Erasinus, Chiliad. I. Cent. s. adag. s . Creta no- eare , seeutus Hermolaum Rubarum , hune morem Cretensibus adseripsisse putavit Horatium illo carmine, lib. I. Ode Cressa ne eareat pulcra .ies nota rNisi Thrusa, inquit, hoc ioco satius legi foret. Hos deinde , ut fit, omne vulguε interpretum secutum est. At Cressa nota significari ab Horatio jam alias docuimus , ab amicis rogati, non album lapillum, sed vinum Cretieum . quod in maximo pretio habitum clemens Alexandr. lib. 1. PMq. pag. Is s. aliique permulti docuerunt. Et sane id sententia hujus loci requiriti Ait einim ob amiel adventum, paraturum se epulas, in quibus pretiosum primo vini genus sit apponendum: deinde . neque illud quidem parce de avare ministrandum : tertio dentisque, choreas secutur3s: Cressa ne eareat pulcra dies nota rNeu prompta modus amphora , Neu morem in Salium si requies pedum.
Quod imitatus ille mihi ex Tibullo videtur, ita pariter emente, Vina diem celebrent: non festa luce madere pudor: errantes male ferre pedes. Cressam porto notam pro vino Cretico dixit Horatius, qua forma idem lib. 1.ode 3 Seu te in remoto gramine per dies Festos Nelinatum bearis
Et in Satyris, lib. I. Satyra IO. Vt Chio nota si commixta Falerni est.
Aiae Ciceronem in Bruto, n. Ut se in Palimo visa disruris, sia eo nec δε
132쪽
νει- , ut praeimis Conctulibus velit notum: nee rursus ita vetere . ut Ium aut miti=n Consulem qua l. Atqui ha nota sunt optima : Credor sed nimia metusta. ,&e. Ut vina Falerna idem Horatius alibi, Ed Falernas vites, se Falerni notam, hoe est, agit Falerni, notamque Falernam pro Falerno vino, Creticamque notam,
sive Cressam , pro Cretico vino , priores dixere : pro lapillis albo eo lore diutinctis, s nam lapillos adhibuere Thraces Plinio teste. qui calculos: Persi ite , qui lapillum dixit: sed pro lapillis, inqxtam , albis Cress uri notam dixisse neminem .
quavis ego sponsione eontenderim. Cretam vero, hoc est , terram albam in iusilla cognomine es di, quae nunc Candia dicitur, aut ab ea traxisse nomen, somnium est otio abutentium. Nee Cressam notam igitur etiam pro creta Latinae aures ullae ferant. Plura Jam tu eam rem diximus in Ephemeridibus Eruditorum,
C X V II. Fabitis Ambustm , Fabius Rustianin Mim , t Fabius Gurges nepor. JFuit Rullianus Ambusti F. In Chissi. eod. Rullianus sum, inepte : nam Ri iliani filius ipse Fabius Gurges est, nepos Ambusti.
Di Λου- λα,- et ri Σκυμου ἀγρο υν ἐπι; ρυχξιώ. t g φυγών ,-- ώλωεν - As --s άἡ ανε. Incertitudinem vero humana vita L. Phil cim demonstravit, qui ante a Dila proscriptus, cum periculum evasisset, tum denuo proscriptus ab Antonio. Ο occisus est.
C X I x. Lui primus inphantos ex nimo Punico bello duxit in triumpho. J Con- s.ct.
sentiunt hie mirifice exemplaria omnia. Pintimis tamen emend.it, qui plurimo, /quod ante Metellum, in triumpho duxisse elephantos Manius Curius legesur, lib. 2. scct. s. Velum in T.irentini belli rempora triumphus ille Curii incidit, bellumque Punicum insto circiter antecesse: nec primus omia iuni egisse in triumpho elephantos Metellus dicitur, sed primus primo bello Punico Admonendus interim eruditus lector, spuriam mihi videri, concinnataιnque ex integra Plinii olatione inlcriptionem veterem, quae exstat apud GIuterum, pag. 377.
S. P. R. L. METELL. PONT. II. C s. D I c T.
Cxx. Prainis. J In libris, Pratore. At Valerius Alo. lib. I. p. I. Prat IM. -- vocat: quem secuti sumus.
133쪽
C X X I. C. J Hactenus editi, Camnio, ex adllaesa scilicet litterarum, quas di jun: i oportuit. Epitome Livii, lib. 19. pl. LMerissum Censorem, a quo in Senaris leem,io praeterium . de fro d.'ra Jussit: quod ne fieret, citari Tνιbuni plesbis auxilio quam m)rxime fierunt. C X X I I. A dimato se o. J Ita Reg. r. h. Chim. Paris alii lue omnes M S S.' eo lices: tibi editi rei peram habent, a domunta suo. Nee sine felicitet ccnsecte hoe loco Pes licet ius in notis M S S. clu: legendum centuit, ac damnatus volo. Perinde ac si voti alicujus reus bona ipse ilia Metellus spon: e conlecrarit : Quae ab inimico suo C. Attinio consectata docet avertissitie Tullius, a quo hae accepi ite Plinius videtur, ex orat. pro Donao lita ad Ponti f. n. i 13. At A; C. At&
CX X II I. Et Drai maris. J In libris omnibus hactenus editis , legitur , se
Creticu, o, Diadematu . Sed ablunt hae voces se Creticis a Reg. I x. Coib. I. r.
Paris Tolet. aliisque M S S. & vero albesse debent: nihil enim hie Cretico opus Metello. Qui enim Metelli Macedonici filii nune appellantur, iidem nepotes sunt ac: lii Metelli. de quo cap. sup . dictum est : qui vero Cretici nomen adeptus est, is patrem habuit ejusdem Circilii abnepotem, ex Metello Calvo Me.
telli Macedonici fratre. Ingens est rc ναα Flori, qui lib. s. cap. g. pag. D s. Mete lum Balearicum Cretici fratrem facit. Diademans porro ut Dalmatιras anteferremus, quanquam idem Metellus Dalmatiens fuerit, qui & Diademati eo gnomen accepit , secit exemplatium vctu sitorum conlpitans consensio , ut niOnuimus in prioribus Notis. fili. c. C X X I V. Prosi trionis inviislia . co egium in Triumetiratu pismorum civium. JMeliore paulo Solinus, quam Plinius, ordine digessist. hae videtur . eum ait, cap. I. Pag s Mox Triumviratus colle tum , pragravι pulpate Antonaι. Inde proscriIudinis invidia. Neque enim proscriptio Triumviratum antecessit , sed secuta est i atque in Triumviratu obivit ille diu Augustum , ne qua proscriptio fiereti, auctor eli Suetonius. Ibid. CXXV. In palude agroti , oe . . . aqua subter eutem f. a tumdi . laubra. IIn libris editis, is palude latebra agrori. Sed hanc vocem latcbo hoc loco non agnoscunt M S S. Reg. r. 1. Coib. i. h. Patis. Chis Η. ullusue , quoi seiam , alius et
Mox vero, ubi rurgida latera iidem libri editi exhibent , quod sane perabsurdum est, i quis enim aqua subter cutem filia turgescere lateia dixit M S S.
supra laudati omnes, uti edidimus, turgidi, ut bra, prae te serunt. Ibid. CXXV I. fam in navati fuga urgente hostium manu . pr/tes Procul. io mortis admota r cura Perona contentuinti: solicitudo martis Actiaci, &c. J Hanc vocem, Proculato, constatuistiane M S S. omnes agnoscunt : etsi quidam , qui sincerum vas cupiunt incrustarc , Imi velim, pro perιculo mo=tis admota. P ter Horatium, eusus haec Ode 1. libri 1.
. Vivet extento Proculi tris aeto , &c.
meminit Plinius ipse, lib. 36. scit. 19. C. Pi Oculcit, qui Augusti Caesaris D Laritare subnixus, in maximo stomachi dolore I pso poto , dicitur consciυue si ιι mortem. Γαρν--ἰ-α Equitem R. appellat Dio , lib. si . pag. 41 o. Et Sue-ronius in Augusto, cap. 67. Proculum , inquit, ex acceptismis ιιbcrtis mori coegit, compertum adulterare matronas. Atque liurus quidem posterioris loci admonitu, fuit aliquando eum Plinianae orationis interpunctionem mutari vellem, ac longe secus interpretarer . quam a me factum est in Notis prioribus : Nempe in hunc modum : Iam in navali fuga, urgente hosιum manu. preces: Proculeio morIis mota cura: Perusina contentiones: solicitudo &c. Cura mortis admotae, solicitudinem aliquam doloremve animi si ari tum putabam, ob necem acceptissimo sibi liberto illatam. Sed vetat Solinus, cap. I. pag. s. quominus quidquam momveam, cum integra de Proculeio clausula neglecta, Ide qua quid statueret, non
134쪽
liabebat, vorem hane curam , Perusinae eontentioni annectit adfigitque , a re-eepta lectione haud vitiis abscedere. Ut ut et , navalis fuga, de qua nune sermo, ea videtur esse quam idem Suetonius describit in Augusto , cap. I 6. Trajecto , inquit, in stertiam exercitu , cum p. rtem reliquam eo rarum eontinenti repeteret, oppressu. ae imp iso a Demochare , Apostophane, profectu Pompeii, uno demum naiagio agerrime esstigit. C X X v I I. Pannonicis bellis mina e turri. J Ita reseripsimus . pro Pannonici Ibid. btili, ex M S S. ante laudatis, Ac ex vet. cia Dalee. Quod vero sequitur, ruina a Dirra, quae eorundem codicum Cist consentiens admodum scriptura, Parmensis editio, aliaeque vetiistae ante Sigism. Gelentum , mina pontu , exhibent: quae
sane lectio non poenitenda Tranquilli testimonio stabiliri egregie videtur , de
Augusto ita lcribentis , cap. Lo. Dalmatico beta enam vulnera excepit r una aere dextrum genu lapide resus .: altera outem , crus , retraιmque brachium ruina
pontis eo auriatus. 8ce. Sed nimirum subsecuti Plinii editores , qui quae vis liuievoei pons subesset, haud plane perciperent, refingere Plinii textum ex Suetonio voluerunt, neglecta veteri scriptura. At pontem illi apud Suetonium intelligere debuerunt, machinam belli eam, qualem describit vegetius l. 4. e. xi. his verbis : Exostra , inquit, dicitur pons , qui de turri in murum protrussittar. Hujus pontis ruinam, minam e mνri cui is innitebatur, recte Plinius appellavit. Dio similiter lib. 49. ρος 4 I x. Αι-τη μισον MA πύργου πνἰς ζυλύου ἰ-λ- ἴ--ιοπιι νωκντέτραπιν. Cesarem e lignea turri murum conscendere coenantem , tramiter fau-ι1aυιrunt. Sed rem multo expressius uberiusque Appianus explanat, lib. e bellis - Illyr. pag. 76 . quem consule.
C X x V III. Fames, sicisque Italia. J Hane vocem sitisque Salmasius pag. 13. ι--jubet expungi r quam tamen exhibent Reg. 1. Paris. 8c vetustae editiones omnes. Et vero de Auguso Tranquillus idem, cap. 41. Gmnmn. inquit, de inopia . caritate vini, poρ ιlum severas a coercuit oratione : satis provisum a genero suo
Agrippa perductis plura aquis, ne homines sinant. Unde liquet, de vini penuria hane sitim aeeipiendam esse t quanquam, ut nihil dissimulem , nihil Chim. eod. de Reg. i. nihil Solinus ipse de siti. Idem tamen, quod Seneca. Dio reseti lib. s4 pag. CXX IX. Xenophon in Peripti, Thirniorum insula regem.J Habent MSS. codices, Ibid.
R. r. 1. Coib. I x. Paris Sce. constantissime. Xenophon in rim latiniorum insila regem. Parmensis editio et in petri putatiniorum insula renm. Codex Lugd. in pere Diatiniorum insula regem. Ab his Gelenius eonfidenter sane discessit, ut in Peripis. maritimorum regim seriberet. Salmasius Latmiorum reponit. Sed mons est Cariae Lamus, cum urbe cognomine , non inissa. Nos priore syllaba vocis Griniorum. quam ex superiore peripia arrianuenses perperam repetierunt, expunes, Thrni tum inlisiam agnoseimus eam , qua de eomas lib. s. sech. ult.
C xxx. Filium nus DCCC. J Salmasius lib. de annis Climact p I et s.
post Pintianum in notis. Plinium ait hallueinatum videri, cum haee exseriberet rannos patris filio transcripsisse: filii vicissim, patri. At certe non est ovum ovo similius, quam quod Valerius, de quod ex Valerio Plinius recitat. Ille enim
lib. g. m. v. I 3. pag. 4o 7 Sed multo liberalius XUrophm, inquit, eujus Q - μους is situr e Insula enim Lachmiorum regem octingentu annis donavit: l hune regis filium Plinius appellati Valerius regem, qui regno utique paterno suecessit : Ae n. p ure 6m parum bougna acceptus videretur . ei quoque sexcentos assignavit. De patre Plinius priore loeo egit, Valerius posteriore. Celeto inter se conseruium. Nihil certe in numeris esse vel leviter immutandum, ex Augustino scimus, qui hune
Plinii loeum summa fide et anseripsit, ut diximus , in prioribus Notis. Cx X X I. Q ibi. J Ita Reg. r. 1. Paris δce Chissi. Ofelli. Valer Max. Aufilii. IM, Unde Longolius eonjicit legi oporiere , Auli Filia. Sane perperam : Quis enim filiam de isto patris praenomine demonstrari abunde putet, cognoscique posse. si nomen eognomenve absit Recepta lactio ista est sinceα. Aulum Onlium intre
135쪽
Isi d. clarissimos aevi sui Jureeonsultos Pomponius reseri lib. I. Dig. est. 2. de ordine juris, 3. 4 . Fuit is D. Alii Tuberonis J C. praeceptor, qui in Ligarium, Cicero defendente, accusavit : teste eodem Pomponio. C X X x II. Emboli tria. J ita Reg. i. Parii &e R. 1. Embolaria. Non piae Salmasio vocis huius interpretatio, quam a viris summis acceptam tradidimus, cum tamen de scenicis mulieribus, mimi ue .m pronunciare solerent in scena . ager se hoc loco Plinius contestetur. Aliam ipse comminiscitur in notis ad hist. Aug. pag. 384. ac legi primum jubet Empolaria: scenicamque interpietatur, & qu stuatim : Scenicas enim omnes mulieres ait corpore quaestum fecisse : Empolam autem esse capturam, vel quaestum. Nicolaus Alemannus, in notis ad hist. --ean. Plocopii, cap. s. pag. haud pau'o felicius conjecisse se existimat, eum ait, Emboliarias mulieres dictas esse ab ἐμίόλεις, hoc est, Porticibus. Nam quae Hesychio Milesio, Te imii , appellantur, Porticus Troasenses vocat Auctor Descriptionis Urbis CΡ. in regione duodecima QSemadmodum igitur a Portieuum fornicibus Fornicariae mulieres nomen invenerunt : unde illud Juvenalis Satyra 3. V. 116. Lenonum Peri quocumque in forulce nati.
Sic a Portieibus ipsis sive mbolis , Embolarias ille pronuneiat suisse ab aliis appellatas: id sane si vel uno seriptoris idonei calculo eomprobet, haud invitus
eruditae huic conjecturae faveam. Sed vereor ut ullo vel modice probabili argumento suaderi possit. lain tum Plinii temporibus, ae non potius multo post sequiore aevo, hane vocem Porticum, fornicemue significasse : aut omnes scenicas muli res , forniearias fuisse. C X X X III. C. Ponea. J Ita M S S. omnes, R. et L. Paris &e. In Mitis pediperam , Cn. Pompeio. Anno v. C. D c C L T i I. toto sere sexennio ante Augustrobitum, cujus ludis votivis hi Consules dicunt ut fuisse, leguntur. in Fastis Q Sulpicius Camerinus, C. Poppaeus Sabinus. CX X X I V. Nonaginta Mnum. J Mirari fatis non possum eur Daleeampius in editione sua a reoepta lectione, tum codicum M , S. snam RV. I. Coib. 2. habent x e i. ' Coib. I. 8c Parii. sine numeralibus notis . nonaginta unum : turmetiam omnium exemplarium ante se editorum , quae eandem plane lectionem repraesentant, unus discesserit, scripseritque nonaginta novem: cuna id Chrono logicae rationi, scitetque Consulum plane adverset . -.
dira perperam denarii nota , contra omnium exemplarium fidem, Reg. I. 1. Coib. I. L. Paris atque adeo contra Cens brinum ipsum, qri hune P Iinii locum visus est transcripssse . eap. 17. Enet nes , inqair, CX II. anms neu ammtam consti tulit Berosus auiam in C X VI. Qu9 ex loco me adole legi constat in Chissi. cod ait iique , Berostis excedit CXVII. cum potius verum s C negare illum excidi
C X X X V I. solisque. I Salmasius lib. de annis Climact pag. 3oo. & pel
certus in notis MS, . hanc vocem plane expungunt : negat hie sas esse arbitratituti inde ac eeterorum sideium , Solis similiter radiis, caelestium utique omnium benigni maxime ac benefici, vim i ueste malefieam. Ille vcio sic locum emendat : aut etiam νaάiis eorum s lis : ut sit intellectus, non se a conjunctione , sve corpore toto, sed α quando conspiciunt, coiri ieiuntque radios, tune essiet malefica sidera. Verum . ut omittam onan a prorsus exemplaria, sive scripta manu, sive impressi. emendationi huic utrique refragati : non reliquis modo siletibus, sed & So. i ipsi, ut Pellicerio primum respondeam , hanc quoque vim inesse altata hominum acceleranda Firmicus docet, vir in ea disciplina & exercitatione in paucis aecuratus ae da ligens et Sol, inquit lib. Mathei. cap Io I. si c om d
mmo genitura hae , qua dixιmus. fueriis radiatione coniunctus . . . . . mortis exitus m
136쪽
salmasus eommentus est, legi pol st eommodius , radιis earum salis , vix Plini
C X X X U II. Sthota russis sicuta. J Ira omnium codi eum scriptura Ibia. coiissentiente scripsimus, eum in libris impressii prius ederetur. Ru - cui apuse AE , inducta priore voce Schoia, post reniique una sisi literula deminuta. Est haee familiatis Plinio sermula , ut libro 1 o. se a 3 . Erasistrara, inquit, schola elamat. Vana porro est Pintiani haesitatio , dubitantis mim Asclepiada potrus quam . culapii sit Ie rendum. Meminit enim hujus seliolae Julius Firmicus , lib. 4.
Matheseos, cap. I. pag. 4s. AI Ei ita γδ nituram hane esse de Petosiri Neoptoque loquitur, ριnti culapium , &c. Et pag. 46. SccAnaiam hancit rue gem uram , secundum has eonditiones stellartim .... etiam hominum volunt
CXXXVIII. Mom/ntis horamm in tibus . Luna dierum, μι VII. atrae X IV. J Ibi , Hunc locum, quemadmodum nos edi curavimus , exhibent totidem plane syllabis, apicibulque, codi s M S S. Reg. r. L. Coib. I. 1. PariC Chisti aliique Omnes, a quibus descivisse se fatetur Hermolaus, ut ita reponeret, Mo nentis horarum in albus Luna dierumve VII. atque IX. &e. quo ex verborum inietatu, & nu-n .erorum immutatione. elici nulla probabilis lententia potest : etsi in eo nodo ibi
vendo non patum 1e Barbarus ipse, de Pellicerius in notis his S. sed fruitiatoι-
CXXXIX M. Mucius, As. Filius . . Felix. J Ita R. t. Coll. r. ni Paris Ibid. Vetus cod. Dalec aliique, Galeriar quam vocem imperiti editores masculino more ac isnodes imarunt r ignari scilicet tribuum nomina sistita sie esserti. Ita ciceio
orat. 2. in Verrem : Fortem amicum Verrem Romitia. QPem in locum Asconius Pedianus, pag. 61. Verrem, inquit, nomen es proprium. Romilia, nomen est tribus , ablatiis easus, ut si , ex Rom lia. Tribus enim urbana rustic que o es XXXV. numerantur S t alibi ait, L. Claudium PaIatina. Scilicet , orae. . in Uer-1em , C. Claussius, C. F. Palatina . hoc est , ex Palatina tribu . Et in Antonium et
Ser. Sulpicius Q F. Lemonia Rufus. Sexeenta sunt hujusmodi apud Tullium.
quae cuique sunt obvia. Et apud Gi uterum , pag. sis. L. Α v F v s T I v I L. F. P A L A τ I N A. S E R E N v s. Ae similia passim plurima.
C X L. Corn. Rusinius. J In omnibus libris Rufus qii idem legitur . sed ex Coa- Seer. II. sularibus fastis, Valerioque Max. lib i. cap. s. n. 4. Sc Epitome Liviana libri xiv. haud dubie Rusem scribendum. CX L I. yberatis Iasou. J In libris editis, Phalerem eum. In MSS. Reg. I. 2. Ibi .
Paris. dce. Pbalaretis latum. in Chim. Phalere cacum. Emendavimus, Pheraμε 'son, ut Tumebus ante nos censuit, lib. 29. Advers. cap. 1 f. pag. IOys. Emen. dationem Tullii adstipulatu eorroboramus, a quo haee Plinius videtur hausisse. Nea auese m luit Pherao Iasoni, inquit ille lib. s. de Nat. Deor, pag. I s. is qui gladio vomicam ejus aperuit, quam sanare meiticι non poterant. Valerii quoque Max. lib. I. cap. g. pag. t. Divina fartu vulnus Pharao 'foni quidam exituum cupidm intutit, ct c. Hunc Prometheuia Thessalum voeat Plutarchus , lib. de capienda ex inimicis militate . pag. 89. - ο ὐ Θωπαλώ Προμηθέα κτωμοῦ μνDλεις, ἔπιι et , ψ Ae Yεν τως ωa τ' , dcc.
C X L l I. Atque etiam morbus est aliquiis per sapientiam mori. J Fuit superiore se- Ibid. culo inter egressa aliquot eruditorum ingenia, praesertim in Baetica, de Medi eorum, in primis, magno ardore incensa eontentio, quum de loci hujus intelIectu inter se disceptarent. Horum ego indieem in praefatione prioris voluminis proposui: seripta nec vidi i nee vidisse credo operae pretium futurum. Mercuria. lis lib. var. cap. 2 o. de phrenesi exposuit i quem seeutus Dalecampius censuisse viderur legendum in Plinio , desipientem mori, hoe est , delirum , φρυιeticeim et Pliniuriique male dixisse videri priniunciat. Pintianus, de Rhenanus, in hoc nodo se luendo , ne m quidem. Alii ad morum arborem tetulerunt, quam Plinius lib. M. se a. 4 i. sapientis inram arborum Mocat. Λlciadis lib. 1. Parcssion juris, e. M.
137쪽
I. ros, tom. 6. operum , i . legit: Atque etiam morbus sapim tram mori. Conqueritur Plinius . inquit, homines tot morbis assectos esse, non
corporis selum, scd etiam animi r mori lite sapientiam ad tempus, ut in his qui
certis intervallis bera νοῦ, lioe est , a mente cadunt. Eo fere recidit Laurentii Ra- mireE coniectura , alentis Plini aua verba perperam traiecta, sle restitui oporcere :Atque morbus est aliquis sapientiam prinor. . Joannes de Pineda, eum Sehocto r. At ire morbus est aliquu per sapientiam moram: unde mori a scribis imperitis per compendium factum. Mάρωδι porro fatuitas est. Multo vendibilius , quod ait Laelius Bisciola. Iib. I 8. horar. sub siv. cap. I x. pag. Is g. hune loci illius esse intellectum : Atque etiam hoe ipsum , quod per sapientiam , atque industriam naturae moriamur , genus quoddam morbi est r quam lapientiam ecciis illis a que ordinatis febrium perio is, qui deinde explicantur , natura demolistrat. Lud. cle Ia Cerda, in lib 4. Georg pag. 1 a o. sententiam ait hane esse, quod in sinibus a sapientia mors ineipiat. Nihil affert in eam rem novi Salmasius , lib. I. epist. 36. de 4 O. ad Joan. Bevero vicium: sed ubi multa dixit ad stabiliendam. quacumque ratione potest, Dalecampii & Mercurialis conjecturam . qui hune sapientiae morbum intelligi putaverunt, negat demum in eo loco ver uado agitandoque adhuc se sibi fecisse satis. Audivi demum qui se interpretaretur radeo eue omnia in homine morbis obnoxia. ut sapientiae ipsi tu nicit bus quidam sit, sapientiae famam sectando, vitaeque eontemptu, mortem si i consciscere. Intem
pretatione nos usi sumus, & minus astuta, nee repeti in tam longe, & uti remur. ad seriptoris mentem accommodati re.
S A . si . C X L III. Aisola Cous aris. J onuphrius in Fastis hune putat esse A violam , qui Claudii principatu Consul fuit, anno Urbis Sos. eiu eave hae in parte credas: eum Valetius Max. qui ante Claudii tempora obiit, ita hoc enarrando prodigio, auctori nostro praei verit, lib. I. cap. 8 n. I 1. pag. II. Aliquid admiratioxus , inquit, civitati nostra Acilii etiam Aviola rum attulis, qui oe a medicu , a Gmsιcti nisnarati ereditus, esian aliquanisti humi fatuisset, elatur , postquam imis corpus um corripuit. visere se proclamavit, auxiliumque padagogi sui, n m solvi iri rem ferat, inmotasit. Sed jam flammae 'circumdatus , fato subtrahi non potuit. Sinuchum fuisse Consulem , & extraordinarium necesse est : neque enim signatur nomen ejus in Fastis. Ibiή. CXLI v. C. AEtium Tuberonem. J Ex AElia gente Tuberones fisisse eum siecertissimum , cave Patinum audias , qui in Familiis Romanis Heliam gentem statuit cognomine Tuberonis, ex nummo eui hae literae sunt inscriptae : L. H. T V B. Legere enim eum oportuit, non L. Helisus Tubero, sed L. Hostitius Iu- tus , de quo Cicero lib. I x. ad Attic. ep. s. pag. 319. & Asconius in Orata
Ilia. C X L v. XXυiro seu J Ita libri omnes M S s. RF. r. x. Cesb. I. 1. Paris Chissi. dce. ex qua lectione apparet Vigintivirum Laisse M. ipsum Varinnem e;
agris dividendo. Hujus vocis usuin paulo reconditioris Grammatim Plinii edit us eum minime intelligerent, seripsiete Xxviris agros dividentib G. Meminit por ro hujus agrariae divisionis . Frontinus. de coloniis Cepse colonia, inquit, ν μυ
ita, filia Felix. jussis Imp. Casaris . a XXωω estis ducta. Et Velleius Paterc.
lib. L. n. 44. Casar in Consulatu primo leg m tulit, ut agre Carar anus plebι δε- videretur . Da ore legis Pompeio. Ita circiteν XX. miltia viνum eo deducta.
barur, cum egerretur feretra , domum remeasse. Nos lectionem sinceram restituimus, ex Reg. I. L. Chassi. Paris & aliorum codicum admonitu. erra enim propria vox funeris est, & est seretri voeabulum ibi otiosum . . . . .
Se 3. s . C X L V II. C. - Τιιιμ. J Hoe familiae Romanae non,ine parum sibi eognito,
neque admodum in libris obvio, perterriti Plinii editores, contra fidem M S S..umnium, Reg. I. a. Coib. I. 1. Chissi. Paris veta Dalec. dce. C. Au iam reponem ausi situs, Λt exstat se inna Nais e cunilia mentio in Inscriptioni α
138쪽
vetustis apud Grauerum , euju Hi illa est . pri. L. Aurus et Ius. L. F.
C X L v III. Dum sadimonium. J Codices manu exaratos a vitio omni selieitet sanavere ii qui Plinium primo ediderunt : nullum enim vidi, in quo hae parte mendum non jaceret : dum alii Bastonium, Baismis alii. alii Bablamum
CX L I X. L. Tuccias Valla mediem. J Editi hactenus libri Durius de Durim iMil.
exhibent. At Reg. r. codex. DG ccim. Reg. 2. & Tolet. Tufeim. Coib. I. x MChissi. Tuneitis. Paris. Tunctim. Nos Iuctiin, restituimus. Est enim Tureia sa- milia inter plebeias Romae notissima. Sed eum in laudatis e teibus scriptum sit in verib ordine. L. Tuccius medicus Vata, dum &α quid si legatur, L. Tuccisumeincus , caluiam dum mus dee. C L. Haterius. J Et hoc praenomen rursum sanavimus , eum gentis nomine. Perperam enim in editis legitur , T. AEtheriau , cum manu exarati e tera ka- .ut . , . Etherius , Reg. 3. L. Coib. a. a. Paris Chim. aliique omnes, pis uintus Haterius , quae gens Romae notissima : ex qua Haterius Rushs Eques Rotii. de quo Valerius Max. lib. I. cap. 7. Q. Haterius Antoninus Consul extreinis Claudii temporibus, aliique. Quid plura Valerius id , unde haee sumpsit Plinius, lib/wp. 31. pQ Haterium vocat, sed perperam Titi praenomen addidit. Gallus Pratorius, inquit. T. Hater M Eques Rom.
C LI. Panum thico. J In codd. M S S. Mγmeo, mendose. Sed aberrat Ibid. a vero idngissinin Salmasius in hist. Aug. pag 3o . ubi legi oportere eontendit Mith cor ibue nomen Graecum esse δέ proprium illius Pantomimi: assent aliud nihil posse quod non sit m λιχ si . At certe non μήλη α με .lum, sed prodigii ae portenti simile est , existin are harum vocum altera , pantomimo, in leni significari, altera proprium nonam eX primi. Nam quae tandem , amabo, ut cetera sileam , textura totius orationis erit . si erit hujuscemodi , uti esse necesse est Duo equestris Ordinis in eodem actore mimo obiere Mia iων esse pistoris nomen apud Athenixum scio, lib. 3. pag. ii L. sed nihil istud ad praesens
C LI I. ἀλοrtii. J Ita reposuimus ex codd. Reg. I. E. Coib. I. 2. Ibid. Paris & Pintiani t in quibus diυerri legitur. In editis eorrupre , quem eventi. Adjuvat emendationem locus ille Plinii superior, lectionis 36. quo nune respieit r M. Lel diis , inquit, Apuleic uxoris earature post repudium obiit. Hune angore animi periisse , eum in uxoris scrinio auratorias epistolas repetisset, au- tot est Plurarchus, in Pompeio, Pag. ε T. C L II I. Sepultus iero intelligAmr. J Ita Reg. Coib. Paris Chissi. ubi vulgati Sin. 13. libri. Si pultus intelliditur. C L I v. Varia Manium. J Ira Reg. r. Tolet. & Salmant. At Reg. 2. &-is. Patis alia manium. Perperam editi repetita voce, alia atque alia. Vatias ambages exponit statim , varias de immortalitate. transfiguratione, similibusque, conjectationes atque sententias.
C L V. Leuod auram eamus anima per se t qua materia ρ ..... aut qui tangit'J IM.. Ingentes hoc loco tenebras ossiiderunt Plinii editores , eum a fide omnium codicum discedentes, ita seripserunt, Quod autem corpus amma persequitur materiam rLucem restituimus admonitu eodicum. Rex. I.. 1. & Paris in quibus totidem paene apicibus ea lectio repra sentatur, uti & in ToIetano ante nos animadvertit Pintianus. Et mox : aut qui tangιt, non ex eodd. selum M S S. sed & ex Parm. aliisque vetustis editionibus : non . avit quid agit fC L V I. M alia in Sisu a. J Im M S Reg. I. 1. Paris aliique. Libri hacte. Sin. s r. nus editi, Italia Sicilia : sane mendose. Italas enim ceres nunquam legitur adiisse. Errorem librariorum plane pamu indicabimus lib. is. sech. 13. Italua pro aliis scribentium.
139쪽
C L V I I. CCCCLX X. arvorum M. J Reelamantibus licci libris omnibuti quos vidi, qui DCCXX. annorum tantum legunt. quovis ego pignore comenin delim corruptum esse numerum . rellituendumque, uti est a me restitutus. Cicero enim, a quo Plinius haee, ut alia multa. accepit, Itb I. de Divin. pag 1 t. Cortem. n. mus, inqKit, Baslantas , c, eos qui ev c a Maso tali signa serυistes, net. ras γ' mytibus stella mn cursius perse Ii Πλιωr r condemnemin, a M.quam, hos asιt stultaria, aur :/initatis , arit imprudentia, et i CCCCLXX. - 1a manorum , ut ipsi dicunt, mymumcntras comprehe/rsa coni nent, Sc. Et lib. i. eiusdem Opetis , pag. 2so. Nam quod aiunt quaιt iligenta in si pi aginta millia aninortim hi iericlita ruis , corrLιπdisque pleras , quicumque sinι nati, Ba unios poseuisse, fallunt. 6- . Proinde hic etiam scribi oportuit, CCCCL xx. annorum M. certe ann rium millia locus ipce postulare videtur, non annos.
C L U I I l I t Aristot tis, C cu est Tiri nihil . ut Theophrastui. J Hunc Plinii locum, quando Pol dotus cxii ripsit, dornaitasse videtur, lib. 3. de mucnt. ter. cap. s. pag 81. . iurus Thraseον , , frit primus omnιουπν. Turres, ut Aristoteles ait, Cul p r inυι nerunt ι ut Theopnrastus, Phanicei. Pio Tirynthiis Pluenices rerperam apposuit. CLIX. Iu cera lana . 4 Subintellige , invene ni : etsi MSS. plerique Iegant in cere. Hygini locum, sab. 274. hinc emendabis , rq surculis, inquit, Lanam feerunt: lege , Litas Sariribus t tuam i=s, cerunt. CLX. Surrinam Tychius Betrarius. J In libris liactenus inlitis .inam Boethius. At in Reg. r. h. COIb. t. r. Tolet. Paris clitiss. S c. futranam ridius B Fotitis Unde nos germanam Iectionem expressimus, Tyctius Boeotius. Hunc enim Tychium patria Belo iuni sutrinae inventorem laudant Graeci pariter ac Latiui scriptor . Homellii in priniis Iliad. v. xir. tibi de scuto Ajacis septemplici, εστ cre , e. Τύχας νά- - Μ
Est porro Hyle urbs Boeotiae, ut monet Strabo lib. s. pag. 4 2 hoe ipsum carmen ex Homero recitans. Ovidius item adstipulatur . lib. 3. Fastor. vers.
Nee quisquam invita faciet bene vincula planta Patradet sit Debio doctior ille licet. Nonnus denique. lib. I s. Dionys pag. 3s . ubi eatalogum texens oppidotum
C L X I. A Chirone Samini Philyra filio. J Hune Philyrae filium , non uti habent libri editi, In Pira , seribi oportuit: teste Hygino fab. IS. Saturnus, in
ciuit, rivem cum quareret per terra , tu Thracia tum Phibra Oceani filia, in equtim conversius ecumbuit, qua ex eo peperit Charonem Ccntaurum , θυι artem medicam pristita invenisse dicimν. Phil a rn arborem philyram , hoc est, ιιtiam , commutata s. Graecis est Φιλυροι.
C L X II. Thom es, Eaelis in Pantha, a. J Ita Reg. r. a. Colm I. 1. Paris die Hime Plinii lotum Hyginus eum exseriberet , fab. 114. inisere deformavit, Thoaι in Thaso tinnurinus, & cauod viri 'omen est proprium, monti assignisseae denique Eulis in Satris transfigurans. Sae enim ille : Sacias fovis F. us Panebaιa in monte Taso aurum primus iuvenit.
C L X III. Plumbum .... primus apportaυit Midatνιtus. J Portentum hoe n minis , si eodires aliqui MSS. faveant, Iibenter immutarim , ut legatur, Asidas Phrygius. Hyginus enim, loco eitato : Midm rex, inquit , Cybeles filius , P, x, plumbum album, O, nigrum primus attulit. Item Calliodorus, lib. 3. Var. vii . 3i. Ata enim Ionos Thessalia Rex, plumbum Mi M resinam' Phrygia repererum,
140쪽
CLXIV. Popuiarem Attisi . post Nesrum. Tranatu primus Die Phalaris: Ibid.&e. J Vitiosa interpunctione Ioeus hie hactenus laboravit, eum sit bsequeuti periodo hae verba sie annecterentur, Post Triseum .vrannm primm Sc c. cum ad superiorem elausulam ea pertineant i sitque sententia, post Theleum, hoc est, pulsis T heseo, popularem civitatem, sive primos Atticos instituisse. Theseum enim pulsum Athenis in Sevium insulam concessisse, ibiQue ex moerore obiisse , non sine ingratae patriae Maestatione , quam per pagos divisam , sub ni siti primordium unum in corpus ei vitatis contraxerat. testantur Plutare sin ejus vita, de Arundelliana marmora. C L x U. Pilatas Prauhestiam-r μων- . PH-m : innabuda ω'. l. ἐν In editis hactenus libi is , adjecti perperam est vocula connectens s Nos eandem sustulimus optimotum codicum Umonitu , Reg. 1. 1. Gib. I. L. Paris. dcc. atque inde vitiosam interpunctionem satiavimus t pili inventione Penthesileae, secutis Pisaeo, venabulorum Cimensibiis attributa r eum prius sic legeretur et Hastώ -litaris Draianum . t Pem sitiam . seMi- t Pisa- -abiaa, Me. At terre peimos venatorea cretaa fuisse. primo Gque utas esse, & sagaeitate malim eantat, M sagittis, venabulis, aliisque ad hujus surdii structionem spectantibus. ut loquitur Jul. Firmicus, lib. s. Mathec*p. p. pag. x s. Imanquam Dercylo Amyclaeo venaboli inventioncm assignax Gratius in Cyneg. - ε. Et Laetiti ma ν-- - is Anneu
Ita etiam valido prim- mma la μυ-εζα Cretenses igitur venabula inveserunt: primus ea valido dente Dere Ius armavit, sive ferreo. CL XVI. Cata ut ran Dras et Phaenises fundam. I IN M s S. I id. omnes : et si quidam eonjunctim Drophoenica. legant, sed perperam et nulli tamen Turnebi confecturae favent, qui tib is . Advers. cap. i8. Sicilios vel Sicutis reponit τ propterea solum, quia Elianus a Dionysio in Sicilia tyranno catapultam invenism refert.
C L X V II. Finiss-strata equorum PA. thronium. I Hunc suisse Chironem IA.. nonnemo sortassis existimet, quia ipse ita est appellatus. Pha votuius : Πελιρ νιος ι παρων, ω re ς Πελε3μου. δε - .res p.. Pelathronias est Chiro te in . aismo, ubi e aras est. Habet eadem Hesyebius. Verum Chironem invenisse se na , veterum nemo 'rodidit. Deinde ante T triana tempora, quibus Chiron Achillis magister vixit, in usu frequenti iii mo siem suerunt. Postremo Virgilius nouPelethronium unum, sed Pelethronios Lapit baa, gen em notam, hujus rei facit auctorem, lib. 3. Georg. vers. ras . . F a Patithronii Lapitha. Πυρπι dederunt. Lapitliae, Thessali sunt i dicti Pelethronii, a Pelethronio oppido Thessaliae, siem Servius est auctor. Plinii Pelethronium existimo fuisse regem vetustiorem, illius oppidi conditorem. Ipsius meminit solus Philargyius ad dictum Poetae lo- eum : Petith tu . inquit, Lapith- ideo appedavis. quia sunt Ihessali. Pelathronium antriam est, ubi Achilum GH m erudivit. Alii Potithronium reg/m Lapitha - -- volunt. Ex Plinio sumpst Hyginus, fab. x 4. PMirmius stra os c, si omeruis primm invenit. C L X v II I. Sopum chordis auuisis Terpaniam J -Ita M S S. omnes. Solus Ibid. Chi R. eodex, Septem chordis primum cecinit, tribus μή quatuor primm additis rquod sane est vetius : sed qmendatoris potius alicujus, quam scriptoris stilum s pere id videtur. Magis em probatim expungi vocem au itis. Etenim sensus est. nou septem ebordas priorisus addidisse Terpandrum. sed ad septem usque earum numerum perduxisse. Ideoque sequitur, Octas m Simoiris addidis. Ira de Plutarehus lib. M Musica, pag. II. .