Caii Plinii Secundi Naturalis historiae libri 37. Interpretatione et notis illustravit Joannes Harduinus Soc. Jesu, jussu regis christianissimi Ludovici Magni, in usum serenissimi Delphini

발행: 1685년

분량: 663페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

3 ις NOTAE ET EMENDATIONE

sumento appellatus lucerea. Has voedi , subis in summa maria , ad milvum periinere Rondeletius perperam arbitratus est , repugnante ipsa orationis serie , milvique natura, quem ita extra aquam exsilire auciores produnt, ut aeque volare, atque hirundo, jure existimetqr. AElianus, Iibro hist. anim. cap. 32. Giεωκες us' τ αλμην φέρονμ ολουο , ώς-μη -γνταε , α - ο νυ . UE-- - . Accipitres supra summam aquam maris tollere se solent, ut statuere isella sit. narentne, an volitent. Oppianus, lib. I. Halleui. vers 31.

At m/I- raoni summam lati a quoris undam: Hos nanti smilis dices , simi rue volanti. s.ct. ι . L X I X. Cetera, cirri quibus venantur. J An potius, quibως natant verba Exe Aristotelis nune Plinius videtur reddere : Τειὸ θ πῖερυγέεις α iam νε-ν. Pinnu alvum circumdantibus, natant. Longiores sane duos pedes Aristoteles proboscidas appellavit, quibus , ut ait Plinius, ad Ora admovent cibos: breviores ceteros, modo αλεα- , modo pedes. Sin. . LX X. Ab aliis pompilos. J Pellicerius in notis M S S. Rondeletius lib. I . eap.& Sealiger in librum 4. Arist. de his . anim. pag. I s. legendum putant, ab aliis poli pi olum. Aristotelis verba, unde hare aceepta sunt. ite hodie exstant in libris editis. lib. 4. hist. cap. 1. hag. 'Em μοι δύο δε ἐς eius , mur et νων μιτ λος. ψ ο να-1- , - ἰM:ων ωον Verum in Aristotelis eastigatis limo codice veriorem hujus taci lectionem reperit Hippolytus Salvianus, lib. de his . actuati I. sol. γ τε κἈλουιδ ου ut ' πνων - δεις, i, δ--λοs ' ἐνίων ff-: Hie quidem vocatus ab aliquibus nautitis, pontios ab aliis: est autem vetat postpus. Polypodi igitur similis est, sed non po-Iypi ovum. Et sane in Plinii contextu ponnus lubens rescripsissem, si exemplaria severent ulla: nee subesse mendum in Graeca voce, ulla suspicio foret. Hane Aristotelici Ioel castigationen , qua parte eta πολυπους. pro ω:ν πολυ,oges scribitur . confirmat Athenaeus, Itb 7. pag. I .selibens. Ο να πλει κρολου-eς, φησb'AOvemiλης, πολύπους-wέ ωιν ' εμφερος 3 a ' πλεκτα , &c. Qui vero nautius dicitur, inquit Aristoteles , pol pus quidem non est: sed brachiu tamen pol p. smilia est. Oppianus item lib. i. Halleui. vers. s.

Ubi expressisse ex Plinio narratiunculam de nautilo oppianum pates, adeo similis ac plane gemina iitraque descriptio est. Locum tu consule. Deleribitur & a Callimacho, apud Athen. lib. 7 Pag. sis. Ibid. L X X I. Supinus in summa aquorum te venit , ita se paulatim subrigens o Q. JImo pronus, inquit Dalecampius Quod ille sane non pronunciasset, si Elianum audiisset. de polypi hujus navigatione dii putantem , lib. s. hisi. an m. cap. 3 .& Oppianum, loe. cit Nam quum ex vado maris se se ille polypus navigator paulatini subrigit, omnino sane ,

Summas defertur in undas Pronus , neu pontum capiat, plenusque oravetur r A,α ν ἀ υδιρΠρηνης. eφest . ' μν α πώ rara θαλαρπα. Atque, ut Aristoteles ait apud Athen. ωπών, pronam habens, ae sibi impositam ceu pro tegumento testam, ut facilius emergat, & ea inani naviget. Ubi vero in siammo aequore est, ν --, concham tum invertit stipinam , qua tanquam scapha mavigando fertur Ma. 43. LXX I I. Dum trahit. J In editis, detrahite haud ita recte. Seeuti nos sumus

382쪽

AD LIBRUM NONUM.

Ora Reg. r. Se Paris ac vetustum Daleeam pii codicem. L x x I II Cartesia in cetariis assuιtus exιre e maru tu lactis . . . . at Iue ibi sal s- Ibid. menta 'Fulari, mrre omnibus mariatis experentibita odorem qtuoque eorum : qua daea, D nalsis issinuntur. J Luxatum horum verborum ordinem sensit ante nos P intianus . cum patalo ante extra ordinem transposita sic legeremur: Exporrigunt enim se resupinati: mire omnibus marinis expetentibus odorem quoque eorum e qua de

causa , nasis illinuntur. Nos vero ea suae sedi reddidimus, secuti codices Reg. 1. 1. Gib. I. 2. Paris . Tolet. Sialmant. dce. Atque id sane res ipsa exigit: si e enim apertissime cupediae ratio interposita est , eur tam dissicili aditu ad salsa menta illa in ectariis, poIypus ille ingens adteperet. Nam Aristoteles quoque, lib. . hiis . anim. cap. g. pag. 8 I. retulit piscatores , cum e cavernis latebriique educere pisces volunt. carimi ora illinere . lioc est. salsamentariis odoribus, sive nidore sal inclitorum.

L X X I U. Assiduitate furti. Immodica his sepes fit. J Ita rescripsimus adinoni- Ibid.

tu codicum omnium , Reg. I. 1. &e. In editis antea, assiduitate furti immo iei. Sepes Ecc.

L X X U. Bucearum sinus. J Ita M S s. plane omnes : quanquam editi, con- Se r. 4s.

L X X V I. simulque eam descendere in duo sensu carentia. J Eam voluptatem Ibi . scilicet, ut diximus in prioribus notis. Hunc Plinii loeum nec Barbarus iti tellexit. Dec Pintianus et cum voculam liane, eam, ad nauplium ille: iste , ad concham retulit.

LX X V II. Θιia uo se sidus tepido fulgore mitificat. Noctem ego quidem Ii- Sea so. bent vis legerim. Magis enim congruele rei' videtur , tepido fulgore plenilunii noctem , quam locustas, mitificari. L X X v I lI Heracleotici, tiones, alia. J Confidenter nimium linc voce, Sur. 1 r. Ilaonis, erasa , fluviales ex Aristotele Pintianus rescribit : haud animadvertens a Philosepho paulisper Plinium discedere. ut in solo eancrorum marinorum cete dicendo habitet : a fluviatilibus volumine hoe toto supelledeat. L X X I X. Tradunt μαmiam maris pr/DIre eos, eorreptisque opperiri lapigis oec. J Ibid. Ita libri omnes ti m n anu exarati, rimi vero etiam impressi, ante Dal canapii lin , qui operari reici ipsit: fallis pie credidit, lapillos ab echinis ore corripi, non spi- uri. Ei sententiae. praeter AElianum, ipsa experientia adversatur. L X x x. Pectin-tim divisa. J Vocem hane postremam , quae oscitantia Iibr

riorum exciderat . admonitu codicum Reg. I. L. Coib. I. 1. Clii M. Paris Tolet. ac Salmant. restituimus : ac paulo ante, cunicui. tim, ex eorundem fide, pro ca

LX x X I Veneria. J Ita MIS. omnes. Sed interpolatores Nerita maluerunt. Ibid. buccino similis est. auctore Arist. lib. 4. liist. cap. 4. pag. 432. Testam ei latam esse ae levem, in xν κύφυ, docet Oppianus, lib. I. Halleutav. 333. re eum Nerites non e bisoribus conchis, sed de turbinatorum genere si, qui possit concavitatem habere navigationi idoneam, partemque alteram minime concavam. quae opponatur aut x. viderint qui Nertim hoc loco nobis obtrudunt. L x X X l I. atque genitura concha, est haud multum ostrearum eonchis SUI. s .

diis rens. J oliri plani a te margaritam e concha ostrearum conchis per simili, hujus loei seu Lentia esse videtur. Quate legendum opinor, haud multum ostrearum conchu v j erentis. Vcl. orogo atque genitura, s margaviae scilicet, concha est haud multu u ostreinum conciat disserens. Qiiod ad rem ipsam attinet, ostreo quoque similem hanc concham facit Chates Mitylenaeus lib 7. histor. apud Athen. lib. 3. pag. i. Pectini similem Procopius , lib. a. de bello Pers cap 4. 33. L X X X I I I. Catique eis m ti Irem sectitatem esse . quam marιs. J Libentius Ibid. agnoverim , cἀti quoque eis r ut sit sententia , vel ex eo probe intelligi, calo etiam ipsi plus debete eas, quam mari. Ex hoe Plinii loco hausisse Ammianus videtur, lib. 23 pag. 26 I. Idque indicium est , inquit, atherea potius derivatione,

383쪽

3 8 NOTAE ET EMENDATIONE s

sa claros essetant iapillos uretes : Zce. Isia. LX X X I v. Sι vero- Merit. pavitas M remis cMnpressis . . . . oeciem moώJ Dissentit quidem a Plinio Isidorus Charaeenus in deletiptione Partitiae , laudatus ab Athenaeo, lib. 3. pH. y3. frequentia scilicet tonitruum , imbriumque vi adjuvari coneliarum partus asseverans. Sed Plinio Ammianus adstipulatur, loc. ι cit. Concussa vero . inquit, sapisnis metu fulgurum inanescunt avit debilia pariunt. avit certo vitiis de uni abortivis. Et Marbo us , lib. de lapid. Pret. cap. 6 I.

st telis micent tonitru convexa corusco,

Concha diffugiunt subita formidino clausa rSis intercepto eonceptio deserit haustu , Et sit abortisum, quod coeperat anda creari. sin. ss. LX X X v. Et magnitudina vetustate pracipum, esse valuti duras. I Quid si venustate legas 3 Id enim in his aeque regium est. Et AElianus qui haee quoque ex iisdem hausit Graecorum sentibus, lib. I 1. his . anim. cap. g. concharum dueem ait esse tum coloris pulcritudine, tum magnitudine praestantem :-ν M '

in ama. J MSS. obrutas Verum obrutu scribi oportere vel ipsa per se structura orationis admonet. Quod porro ad rem ipsiun attinet, inanis est conjectura Salma sit, pag. II h. in Solin. existimantis properantem in legendo Plinium hallucinatum esse e cumque a Graeco seriptore acciperet, quod apud Arrianum legitur. 'λ- εισῶν Ἀπασαπῖαι σφια τ σαρυ , τυ ρε- G κώνων , captis conchis Indos carnes ea tum sinere putrescere : osse , ad ornatum uti : aliud agentem pro τις semniasse Λ ιδεμ : nihilque verius esse pronunciat: qu niam nihil de sale Meristhenes apud Attianum. Perinde quas omnia ex Megas he- ne Plinium necesse sit aecepisse : ae non id quod Arrianus praetermisit, ex eo potuerit Mnte haurire, ex quo AElianus, qui loe. et t. totidem verbis eadem narrat. Tri ληφλενας, δε πιθαχ ιν λεγυται ταριχὶμ ' ιταννῆσαρ: μιδήση, ψ ταλε ενα νῆφει. Canas in parvis doliis sati coniunt: ubi cum caro contabuerit, risuxeritque, unissolus relinquitur. . Sin. 16. LXXXVII. Ut nulli Διο reperiantur indiscreti. J Male Solinus, cap. 3 pag. 8s. Nunquam duo simul. inquit, reperiamur: Maede unionibus nomen datum. Quod pariter Solino eredidit Isidorus, lib. t ε. orig cap. Io. & Marbo uti lib de lapid.

Pret, cap. 6 I.

Unio Haus ob boe. quod ab una nascitur unus, Nec duo , vel plures unquam simul inveniuntur. Male, inquam, illi. Supra enim Plinius: Cobarentes videmus in eoehil. Inse que rursus et Virimusque jam in extremis etiam marganibus, velut concha exeuntes , in Pibusdam quaternos, quinosque. Etiam ad vicenos in unica concha procreatos esse seribit AElianus, lib. is . hist. anim. cap. χε. Ibid. LXXXVIII. Et in candore ipso magna Hierentia : Harior in Rubro mari r

pertur Indius spreviarium lapidum squama assimulat. I Vitiosa interpunctione,

aliisque mendis laborabat hie locus in libris impressis: Clarιor in rabro mari repertus Indicus streularium lapidum squamas assimilat. Nos ex fide codicum Reg. . h. Coib. I. 1. Paris. Chim. Tolet. atque ex re ipsa restituimus t est enim L Indico unione secandus, is .qui in Rubro mari gignitur et 'Aειτω is go Ξ 'l,δάς -- . μό- θαλάτ3κς ἐρυθος, inquit AElianus, lib. Is . hist. anim cap. g. Ibid. LXXXIX. Perdito nepotatu. J Ita rescripsimus ex eodicibus Reg I. L. Coib. I. 1. Paris c hi est. dce. quomodo sere legendum Turnebus & Pintianus viderunt, eum in editis vulgo legatur, perditiore portatu. Vox nepotatus pro luxurie. veteribus familiaris. Tranquillus in Caligula , cap. 37. Nepotatus sumptibus omnium prodigorum ingenia superavit.

ἰιid, XC. Nec crepidariam tantum obstruutis. J Sic Paric codex aliique , S: libri

384쪽

AD LIBRUM NONUM. 379

impressi omnes. sal sit in Solin. eap. sc. eonjectura est, Iegi obstrigillis oportere. Sed nullius ea momenti. Aliae enim ealigae fuerunt , alii obstrigilli ealcei. Caligatum ma fuit ea quam diximust Elea nimirum , habenis simplicibus pedi alligata. Obsitigi II i calcei, teste Isidoro, lib. 19. eap. 3 . de vari Is calceamentorum generibus, similes fuere nostris, peν punim eo uri . quorum ex superiore

parte eorrigia trahitur. ut constringantur.

X C I. Spira, auribus, collo, monilibus. digitisque. J Codiees M S s. si e legunt, Seer. it.

non stiris, ut editi. Ae paulo post, moniltibus, tum libri manu exarati, tum vetusti omnes ante Hermolaum, quem hujus voeabuli viee , manibita reposuisse miror, eum sequatur proxime , digitisque. XCI I. I a conssim parata mancup/monem babulis probare. J Hune Iocum Ibid. emendavimus sectili vestigia codicum Reg. I. x. Olb. r. x. Chim. Paris in quI-bus legitur, Ipsa confestim paratam aucupationem tabulis probare. In editis perperam , i Uam confestim paratam nuncupationem dc e. Budaeus, sol. 3 7. hoc loco au-evationem agnoscit: lucrum ea voee, quod nullus, opinor, paulum modo probatus latinitatis auctor agnoverit, signari testatus.

X C l II. Non illas curru detractos, quam in Me Oieissa malit ρ J Hune loeum Ibi ,

ut intelligeret Pintianus , nenlecta codicum omnium aulioritate, eorrupit, si e seribens: Non illos eurrus doractos, quam hujus c c c c HS. marit. Sed illum resellit egregie Turnebus, lib. I O. Aavers eat. s. pN 29 . Neque vero aliud quidquam, ea loquendi sermula , in hoc vicisse sgnificat, quam in hune luxum , morumque eorruptionem, summorum Imperatorum ae dueum victorias demum recidisse, perinde ac si ob hoc vicissent. I V. Et eo umpturam eam camam taxationem confirmans, solamque se em- Ibid. t es HS. ea naturam. J Sic M S S. omnes, uti ante nos Fulvius Ursinus animadvertit , eum prius legeretur in editis, consumpturamquo se ea eoena. Mox item Budaeum secuti. lib. r. sel. x . & eorundem exemplarium auctoritatem, solamque se centies, rescripsisus: ubi editi perperam . solamque sexcenties, id etiam ipsa postulante orationis structura. Et infra, Leuo magis regium fiat. ex fide eod cum Reg. r. h. &c. neglecta impressorum lectione . quia id musis regium erati Deinde, convivis quoque, voculam hanc quoque addidimus, ex iissem, Se Chim. XC U. Sisin murices. J Verba Arist. haee sunt : φωλῆσ33 ψ mi pNαι, οἰ --Sea. so.

cina a GaEa, & Scaligero redditos. re di quoque mutices diei Plinium existimasse. Nam mox quoque idem di simili modo es muricis. Aristoteles vero lib. s. cap. I 4. pQ. 367. - εἰ κήρυκες, favificant quoque se eeraces. XCVI. Vi ι eapere eontendunt J Animadvertere in transcursa lubet , ouam 1Mὸ sit sutilis, paee viri dixerim. Bocharti conjectura , pag. h. lib. s. de animal. cap. s. pag. 71ε. locum hunc sic emendandis: Vivas captaι eontuM rat. Eo nimirum ille argumento ducitur, quod Arist. loco proxime citato. pag. 169. puris purarum inscciores ait dare operam, ut viventes frangant et nam , si priusquam negeris, exspirarint , florem simul cum vita evomunt. Verum id Philoseph

non de quibuslibet purpuris prodidit, sed de minoribus duntaxat, de quibus mox

quoque Plinius, Minores cum testis frangunt. Nune de omnibus in universiam, vivas pronuneiat eapi oportere : nee de majoribus aeque, atque de minoribus statuendum. X C V II. Minores eum testa vium stangunt, ita demum rorem eum exspuentes. Ibid.

Dri pracipuus his Asia: in Meninga Africa, eis. J Loenm hune se editotes inte

polarant i Minore trapetis stangunt, ita demum rorem eum excipientes Drii. Pracipua hic Asia , &c. Reg. I. I. Coib. I. L. Paris Chissi. Tolet. Minores eum terra visu , de mox , existuentes : quibus ex vestigiis . maxime vero ex

385쪽

386 NOTAE ET EMENDATION Es

ne, neque enim facite flos aufertur at maioribus testa extitis detrahunt. ibid. XCVIII. Pro majestate pueritia. J Ita M S S. omnes Miror adeo Hermo. laum reponere voluiste, ad maiestatem imperii r de qua jam Plituus abunde liis verbis egit antea, Huic fasces securesque Romana etiam faciunt. rect. 6 i. XCIX Buccinum minor concha. J Ita MSS. Rem. I. z. Coib. I. 1. cetericlite omnes : quorum auctoritate posthabita, Ron deletius major reponit: ouanquam idem satetur inter buccinorum genera patuum reperiri. quod sit sottasse luinia buceinum. Archippi versum, apud Athen. lib. L pag. 3 o. qui patrocinari Plinio videriir, corruptum pariter exclamat. Sed vereor ut quantum est hominum eruditorum assensum obtineat. Ibid. C. Ad similitudinem eius buccini senus editur. J Descivere a MIS. omnium fide libri impressi, qui hunc locum sie repraesentant i adsim/litudinem ejus buccini. quo sonus editur. Multo sane rectius Reg. i. x. aliique omnes, quos secuti sumus. Ut buccinum proprie hujuscemodi coneliarum sit 1bnus, uti tubarum elas

C I. Tani Ue , in tantis maris collictum. J Editi hactenus libri r Teni res. ia

Tenei marti ora coIectum : sed cum vox haec ora abiit a MSS. omnibus . nec Tenei maris apud alios seriptotes mentio ulla sit, Tuinebi coniecturae faucinus, Ie- gentis lib. 9. Advcrs cap. F. pag 21 D in tantis malis: quos Be Salmasius deinde probavit. Tumebo tamen non appellato, pag. iis; in Solinum. Sed Baibarum mirari subit, an a tantis, hoc est, a diadematis, vocem traheret hoc genus purpuiae , dubitasse : Plinio ipso sciliante, Earum plura gPnera , pabulo tantume, solo discreta. Hoc duplex purpurae genus, δι quod in cautibus malis. sive taeniis, 3e quod in arenis habitat, sive calculis, quod Plinio calcul ense idcirco voeatur, signasse Oppianus videtur, lib I. Halleui. v. l .

Multa quidem in petris, quadam pascuntur arems. CII. Caleuiense appellatur m calculo maria , mire aptum conchyliis. J Corruptum haud dubie locum sic exhibent implessi ad hune diem libri r GaIculosa appellantura calculo maris, mire apto &c. cum in MSS. omnibus, Reg. I. 1. dce. legatur mire aptum δce. C I I I. Capi eas post Canu ortum , aut ante ternum tempus , ratilissimum. J Ita Reg. I. 1. Paris. dcc. Editi perperam , aut vernum tempus, perinde ae si post vernum tempus, captura adhuc tempestiva solet. Manarunt haec ex iis Philo phi verbis, lib. s. hist. anim. eap I . pag. Α'λirκcrret 5 ζ κα- ινα - αλὰκῆνται α--ἐαυτώ, 5 ψωλέυουσοῦν. Capiuntur vere , quo tempore favos facere incipiunt: sub eanicula autem , non : sese enim tunc

condunt ae latent.

aliis exemplaribus, atque adeo ex ipso Aristotele , eerbicavere. reponimus. Ο - οπια ιω3os. Cum favos construunt , deterri

mus sol est. Qiranquam rectius Misim fatificare a Gara, quam a Plinio

redditum videra possit : defendere tamen de hoc quoque licet, cum cera 3c mella eonstet favus r ut ex utroque perinde repeti ea transatio commode possit. Su pra quoque minius, Lentorem euis am cera salivant. C V. Singulasque amphora centenas , ad qtiingentenas medicaminu libras aquari. IOmnino contra seriptoris mentem Iocus lue interpolatus est in Iibris impressis: Singulisque aqua amphoris centenas atque quinquagenas medicaminis libras aquari. MSS. omuis , Reg. I. L. Coib. I. 1. Paril. singulasq1ιe amphoras centenas atque quingentenas cte. cujus e lectionis antiquae vestigiis, sinceram expressimus. Et cet- te amethystino colori tingendo, non itidem ut conchyliato , aqua miscetur.

C U I. In L. libra, . J Libratum numerus velleribus lanae deest in omnibus exemplaribus : singulis enim vellerum libris, tot di ibuere medicaminum, fide Omni Polsus indignum est. Ideoque in L. libras, repetita priore sequentis vocis It ζ

386쪽

AD LIBRUM NONUM. 38 I

tera , rescripsimns r perfacile enim δc proelivi admodum lapsu simpliere hujuseemodi numerorum notae intereidere potuerunt. Atque e contrario. cum in libris omnibus, CX I. Ita se scriptum reperiamus, C X. maluimus: ex voce enim sequelati , iota illud acerevisse conjeeimus . erasimusque. C VII. Ham. J Quid elavus sit in re vestiaria Romanorum , res est eruditorum hominum disputationibus jactata pridem Dirimere litem locus hie debuit: ex quo intelligitur latum clavum, aque ac praetextiam purpura constitisse: clavatamque vestem esse m σαπορφυρον, sicut praetextam Ut Mesoleticos gemma Plinio dieitur lib. 3 . sect. 63. qiram mediam distinguit candida linea di sic μ σορορρ*ωι clavatae sunt tunicae purpura in medio illuminatae. Archippus apud Pollucem, lib. I. cap i. . pag. 3 o laticlavias vestes,

Iatam purpuram alii voeant. clavum latum in veste. Plinius, lib. 33. sech. s. I utroque purpura latiore tunica usos in v mm etiam praemes. Tertuli. lib. de pallio, cap. 4. Cum latioris purpura ambitio, &c. Juvenalis, satyra I. v. Ios. purpuram majorem appellat :

id confert purpura major

Ubi recte vetus Scholiastes . laticlavium exponit. G loste veteres in Persium , sa tyra I. laticlaviam tunicam, purpureum ves Limentum fuisse a unt. Rectius purpuratum dixissent. Optime omnium Aero ad illud Horatii, lib I. Satyra s. v. 36.

Pratextam , c, latram clavum. Latum clavum, inquit, purpuram dicit, qua in pectore extenditu senatorum rGraei τ κολμωγα vocant. Usum ejus retinent Principes. injicientes vesti a cervice ad

Pectus indumentum ex purpura, vel pellibus pretiosis maris Pontici. vel aliis, dum legio habitu prodeunt in publicum. Latus autem clavus in tunica Senatoria non erat insertus eodem loco , quo angusti clavi, nempe ad latus dextrum , vel sinistrum, sed in media tunicae parte. Horatius. lib. I. SatIr. 6. V. I 8. Et latum demisit pec Dre elaetum. Ad quem Iocum Acror Demisit pectore . media petrae eorporis. Tunica luitur Senatoria apud Romanos, purpuram palmi latitudine ut plurimum in medio habebat. In Dalmati eis Diaconorum nostrorum, vetetem angustorum clavorum morem remansisse , Ruben ius docet, lib. de re veitiaria, cap. 8 ubi de eo argumento multa erudite disputat.

C V I I I. Anno DCXCI. J Intet corruptae lectionis vitia , haud sane levissi- Ibid. mum istud est , quod eontra Claronologiae rationes hoc loco irrepserat r Habent enim exemplaria ante nos omnia, DCC. M s S. anno DC. tum pauxillo latio interposito, Cicerone Consule. ricidisse in eo spatio librariorum in euria, enarii notam r ae deinde vocis sequentis priores literas diras, cum bis ponerentur, prilirim ad numerum annorum signandum . deinde ad Ciceronis nomen e tarmandum , priore loco positas, ceu spurias, inductas esse ae deletas, haud abs re eon jicimus : cum is ipse annus Dc xc i. plane incidat, ex Pliniana. Livianaque

Chronologia, quam sequimur. in Ciceroa is Consulatum : qui se Constite P. Lentulum AEdilem curulem fuisse ipse prodidit, tum in orat. post reditum ad Quiritum lib. 1. de Orficiis. Idem quoque Sallustius tradit in bello Catilin.

CIX. fus temperatur aqua , pro indiviso humani potus extremento. J Vehe- Secr. ε . menter hie locus eruditorum torsit ingenia. Budaeus legit. Pratoque uu tempe-ν atur: Turnebus. 3c Pellicerius in Notis MSS. Praterque ejus temperatura. Libri impressi vulgo, temperatur aqua pro miso humani potus exeramento. Alii . pro indiviso humani potus experimento. Nos, ne apice quidem immutato sincerissimam hujus loei lectionem repraesentavimus, ex fide MSS. Reg. I. 2. Coib. I. 2. Paris. vet. Dalec. ceterorumque. Atque ut iis quae obscuriora videntur, lucem

aliquam assiramus, primum quidem pus Plinius vocat, , medicamen

387쪽

3 1 NOTAE ET EMENDATION Es

seiliret, quod in aheno eoquitur tingendis imis. Zo- &- rares quoque

nuneupant. Deinde reo indiviso. locutio est non Plinio modo rursiain lib. 1 c. sech. s s. lib. 17. sect. 1. & lib. 11. 1eeh. Io. sed & scriptoribus aliis familiatis. Fronti nus, de limitibus agrorum t Esthpas rum, inquit, propriet pertinens ad fun-δει , sed in eommune : propter quod ea compascua multis locis in Italia communia appellanturi quibusdam provinciis, pro indivrso. Ibid. CX. K uinquagenos numχnos. J Non in libras scilicet singulas, uti libri hactenuaediti repraesentant, sed in centenas libras, ut habent MSS. omnes. Reg. I. L. COIb. I. 1. Patis. Chissi. εce. Locum hunc porro interpretes alii omnes perperam a

ceperunt.

Sin. 61. C X I. Et Ius,M geminare miscendo, iterumquι , ipsa adulterare adulteria natura JIta hune loeum interpunximus , ex Ms s. proxime laudatis : cum prius editi Ie- gerent , Et lusus geminare mi iscendo trerum , in ipsa &e. Nec luxus mihi tantopere arridet. ut a MSS. fide discedam, qui lusus exhibent: quanquam & ea vox deis fendi potest . quoniam mox sequitur , Et gemina demonstrata est via luxuria, iae color alius operiretur alio. Sed improbatur plane Salmasii conjectura, pag. ri3 s. in Solin. voeem hane ιterum in ut my- commutantis, interpretantisque luxum geminari , miseendo pelagium buccinumque t eum aliud Ionge Plinius intellexerit rmixto jam scilicet pelagio buecinoque, ut fieret amethystina purpura, quemadmodum dictum est sech. 6 x. adjici rursum alterum colorem, nempe Tyrium , qui amethystum operiret: sic iurus artis geminari: sic adulteria ipsa natum adub

Sin. 67. ibid.C X II. Nascitur in limosis Dbrecta semper. J Ita Reg. I. 1. &e. Vetus Dalee. eod. subjecta , mendose. Arist. lib. s. hist. cap. 24. pa8. 172. Αἰ y πλαι e etai φόω--ι eae k ε απου es ms ἀμμώδεα ς μύκ άδε . ἔχου αμαὰ mννος-M, , ψ elum, vi θ' υρώνιον ' ζ ves μνα ecf. - θαλν. Pinna autem subrecta mascuntur ex luso in fabuletu o. canor ha ut intra se custodem . aut quiliam, aut eanee iamr quo amisso telerius pereunt: Quia nimirum est veluti promus condus, cujussis eietate istuta, & hospitis vim solvitur. Est autem hoc loco byssus, veluti lana quaedam mollis, qua pinnae alligatae semper rectae stant. CXIII. Illa compressu quidquid inclusit . exanimat. J Sincerior multo ea lectio est, eodicum Reg. i. 1. Coib. I. 2. Paris. Chim. &e, quam editorum librorum . illa ore compresso. Sie enim Tullius, lib. 2. de Nat. Deor. pag. ioci. Pinna adnionita ab squilla , morsu comprimit eonchas. Vox ore in MSS. Gest.

C X I v. Mersequo in limo se occultat, tiscium qui securi supematantes obtorpuere. eorripiens. J Ita M S S. omnes. At quid si versaque, legas ta enim vox , pro inversa resupinaque . quo situ commodius ad corripiendos supernatantes pistra se habeat, videtur haud aspernanda Pellicetio in Notis ML S. At nihil est opus sic resupinari torpedinem: eum pisciculos. qui supernatando obtorpuere , fugae raptandae jam impotes , arripere commode , ut libuerit, possit. C X U. Catilius, qui glanis. J De glani marino, l nam de fluviatili , qui siluras dictus est, sech. i . alia est fortassis ratio : J Aristoteles paulo aliter quam Plinius i Nam si minor glanis est, inquit , lib. s. hist. cap. s4. pag. Io 88. minusque usu exereitatus, saeile hamo capitur : sed si peritus , & hami vorus est, morsu dentis sui durissimi rumpit hamum : τω ἰδε- τω σκω emr - tW , δυμ φερε ea τα ais τροι. Prope est sane ut suspicer, aliunde Plinium . ι quam ex Aristotele . haec hausisse , atque alio de pisce locutum e priorem enim hujus Ioel vocem , propriam esse piscis appellationem Barbarus credidit, & Glanιus, Glaucinis seribendum. Certe in MSS. Reg. I. 1. Coib. I. L. Patic &e. Claureas , qui glanis &c. apertissime legitur. Nos, cum Pintiano, exactiore diligentia aestimandum putamus, qua arte huic loco, si ulla est opus, facienda medie et, sit.

Sin. 68. C X V I. Vrtica noctu magantur, noctuque mutam. J Ita quidem MSS. Reg. 2. Paris. εο alii. At Reg. I. noctu aguntur: ut merito corruptus hie locus censeri

388쪽

AD LIBRUM NONUM. 383

possit: quoniam ηυctu vararat, & noctu mutare, insignis tautoli lae vitio carere minime videatur. Quamobrem sincerius eredo lectum iri ex Aristotele , lib. t.

de hist. anim. cap. h. pag. I 6. Ninu alantur , vel pascuntur e Ιων vitandi κτωρ νεμ'rr . Urnca quadam , inquit, a Iaxis absoluta, pisau pascuam tur. Sed hae conjectura modo est, non aede et

CX V II. ullum mostius, manon. J Genus hoe a raritate, non Asbluta Sect. 69. quidem , sed majore , quam in superiori genere , nomen traxit. Frustraque Ge-lemus voculam minus huic senteutiae addidit, quae ab omnibus M IS. abest, Iibrisque vetustis, ita scribens: Minus stissum is mollius, manon. C X V II I. Vivire compat lango tempore. Pessimum omnium genu. est earum, qua Ibid. lsa iocantur. J Ita sane M S S. omnes. Nihilominus, quoniam non de omnisus spongiis , sed de hoe tantum aplysiarum genere dixit Aristoteles . constare

inter omnes. longo eas tempore Vivere : continenti sorte oratione legendum. Viυera constat longo tempore pusimum omnium genus earum . &e. Arist lib. s. histor. animal. eap. II. pag. 131. σμ λεγε.ται θ μαωτα-- ν G

ratio . haec verba reserentiam. non ad utinantes. sed ad caniculas ipsis: in quibus post diuturnam meditationem , nubem commenti laut, membranam esse nescio quam , qtiae totum contegeret canicularum oculum et eum ne de caniculis qui dem nutie sermo sit, qui nune paulisper intermissus, mox revorabitur, ut ipsa per se orationis textura declarat e ae si sciret, legere oportu siet. Ipsa feruui, &mox , prementem eas r de obscuritatis vitio adhuc non parum Iaborasset oratio. quae nune est per se planissima : nee super capita, sed super oculos, ut Daleeam pius admonet, dici debuisset. CXX. Animalium. J Hane vocem, contra omnium exemplarium fidem , ve- IMil. iustarumque editionem, temere Froben ius prior expunxit.

C X X I. Certissima est securitar vidisse tianos 'scei. J Aristotelis verba sent: σπυ 1ι a.

δ' - αλαι ογ' , in ἔτι θεριιν - Ν - χρωμ α , κατω - ἀω- οἰ cure seu , sita λοῦ, ὼ λ ἰ0ῖς γλους. Quae Plinius dum serme ex verbo reddit, anthiam e planorum pistium genere suuIe indicat : quanquam vulgo aliter statuunt, qui de piscium natura ieriptis aliquid ediderunt. Non nostri maria. sed Lyeii iti Asia piscem esse Plinius admonet, sech. 8s. CXX II. Aranem. J Araneum cum dracone marino eundem Perperam iaciunt. Sin. a. Rondeletius, Salvianus, Dalecampius. Nam & utrumque Plinius, ceu dive sos inter se, in piscium recensione numerat, lib. 31. sect. 13. & forma ipsa dis crepantes ostendit. Araneum enim aculeo unico spinae in doris noxium : drae nem marinum, i quem nostri vocanc, una vive multis aculeis armatum prodit, ut est, in branchiis, & eos quidem, ut scimus, pestiseros ac venenatos. C x x III. Arbores in As radici necat. J Plutianus legendum radititus putat, L. non radisi. Verum x radici si insibatur, arbores necare scribit patitet Oppianus. lib. x. Halleui. vers. 4so. Nicander quoque in Theriae. pag. ss. C x x I U. Nisi intemersando mares vitate asyerserint virus. I Libri editi, nisi s.f. et . inter se mersando mares semina: sed ut Pintimus recte conjecit, ab emendat re aliquo ineonsiderate adjectie sunt eae voces, quas in editione nostra detraximus e neque enim illas agnoseunt Reg. I. 2. Chissi. aliique : neque Aristotela, ipse, a quo haec emanarunt: Eorum enim, inquit . morum non omnia fecunda fiunt, sed ea tantum qua maι genitali semine ctrcum perse/rt: A partu enim mas feminam sequens , semen suum ovis moergit, &c. Κή του 5 ψ γλγαι ri m γανιμι, - - ώ -υῆς α' ο ἀρνεν θρρω ' 3cc.

CX X V. gruibus eauda non obest. Oculcique. J Etsi prisca eodicum qui penes

me sunt, fides obstate tamen secutus auctoritatem editionis Parm. Venet I a. Brix. ceterarumque . ante Frobentum , qui maluit, Quibus cauda non est, aculeatique: Iesipsi intrepide, Luibin cauda non orist , aculisque: ut Philosephi me

389쪽

38 NOTAE ET EMENDATION Es

tem sequatur interpres. Is enim, lib. s. liist. anim. cap. s. Pag. 327. e planis pileibiis caudatos etiam, dummodo nulla impediantur caudae femineae erast ludi ne, cui usi iodi sunt ratae, & pastinacae . coire lupervenientes testatur. Ta y -α- nae , m . eis βα ς, , πυγον, ψ m , ου , α ἐmHωρντα ιις εm m m ara rvt αν ιυ εα re Di et se, ουί.νε ρον lata caudati, ut rara , pastinaca, alia talia. non solum mutuo a motu , sed etiam ineunte a rergo mare fi minam , quibus scilicet grandior eauda impedimento non est. In dorso aulcm aculei non minus, quaay caudae ei assitudo super. venientibus maribus impedimento sore videntur. Ibid. C x X V I. Et testudines. J Ita Reg. r. 1. Paris &c. Libri editi, ut testudines. Pintianus, ut pastinaca , satis audacter id sane, contra omnium exemplarium fidem, & eontia ipsummet Arist. libro his . cap. 3. pag. sis. scribentem, testudines tam marinas, quam terrestres, aeque ac pastinacas. ranal ue . in coitu supervenire : Tα νώ -ε c νυτα, a seqαπιρ --εῖν ,

Ibid. CX XVII. mas Drinos vocant. 1 Hesyehius , pag. xx . cie re=, v A Cπα μοι. Suidas: Γυρῖνοι, eι εα ηγα hei: Et Aratus apud eundem r ων Nicandro in Theriac. pag. 44. ζκηες βάτ αῖροι appellantur: & in eum locum, Scholiastes pag. as. Γε ινες, v. M πι-βα- πισάχην, ei s άζα ατει-Quibus testimoniis, ut eam rem par est auculitate decidi, defunditur Plinius, adversus Daleeampium , & Rondeletium : quonam ille negat carnes hasce minimas pari, e putri limo generari asseverans: ille gyrinos negat appellari veros ranarum seius : id sponte natis proprium nomen cile vult. ac peculiare. Ibid. C X X U I I I. Sicut acescente humore culices. J Hoc verborum ambitu aeetum intelligit, ut & libro X r. sca r. scribens, Eurius alia genera tulicum acescens natura sιsnil tuo loco Arictotelem, ut ibi dicturi sumus. expressit. Culices a tem eo Ioel Philolophi vocantur. Quod sit diverium ali auod ab iis genus a Plinio nune exprimitur, legendum videretur, arisiante humore: nam τῶ hwm- δας, culices muliones, qui ex alcaridibus fiunt in limo puteoruna, frequentiores gigni autumno docet Arist. lib. s cap. 12 pag. 6o I. quia eo tempote humor plus defie. M S S. hic variant, aliis aceseme , aliis acr*cinte, aliis demum ae-

crocente repraesentantibus.

Ibid. C XX IX. Apua, istuma maris. I Sincerissima haec lectio est , quam exhi

que superearante , sicut illuή quod Apua spumam vocant , ex ιerra arenosa nascitur Nascitur interdum quoque, cum copiosus imber eati descenderit. in spuma illa qua pluυia aqua provenit, unde etiam stuma dicitur. hoc aphyae genus, a spuma maris, unde irascitur, Oppianus appellat lib. I. Halleiat vers. 7 o. Ἀφύ- , quasi ortu careat, quoniam sne parentibus gignatur. reliqui Graeei dixerunt. De ejus originatione vocis. Vide Athenaeum , lib. I. pag 314. Ibid. CX XX. Spuma maris incal ccnte. J Forte rectius , D, valescente: eum nulla sit ealotis in hujuscemodi pluvia apud Aristotelem mentio. Ibid. CXX X I. geuadam tempore anni signuntur. O, tu humore, ut in terrar Vere peetines e- J Pintianus ait recte facere , qui tepore legant : quoniam Ioeo cit. apuas stribit Aristoteles opacis tepidisque iocis oriri Verum & de apuis supe-tius sam facta mentio: & alia longe icriptoris mens est : qui eum hactenus de modo coitus piscium egisset, ad ejusdem coitus tempora continoes Ialida trans

fert

390쪽

ΑD LIBRUM NONUM. 38s

sere orationem. Adjuvat hanc interpretationem , cimod sequitur proxime, tir εnurea: Vere , 3ce. Sic enim legendum , ex nde codicum Reg. I. x. Paris.&e. non ut impressi habent, in terra Et mox . eadem tempore manescunt: hoc est, ut diximus, statis temporibus : ubi libri editi corrupte, eodem tempora evanes te Eodem enim , cilio gignuntur, tempore ea interire , ratione prorsus carere videtur. Denique familia iis Plinio haec locutio est: nam & lib. io. 1ect. 41. de avibus , Mutant, inquit , vocem eo oremque tempore Anm.

C X X XII. Sq.urina ιιου : sola autumno, oce u Vergiliarum. J Huie loco mi Ibid. ras offudit tenebras iudiligentia libratiorum, qui permutatis verbis sic omnia pes sumdedere, squalma sola bu, aurumno Cy Ver tiarum oten M. Perinde quasi bis alitumno fetura squalinae foret, primum ineunte eo, deinde Vergiliarum Measu. quem incidere alias diximus in diem x L I v. post aequinoctium autumnala. Cum tamen eartilaginea uenos menses ferre utero Aristoteles testetur: atque adeo inter duos squalinae partus , majus videatur exigi temporis intervallum , quam quo autumni finis in oceasu Vergiliariun ab ejus initio distat. Sed disertis verbis idem Philolbphiis geminum squalinae partum, Vere alterum , alterum autumno assignat,

' κορων, Itaque spreta librorum impresbrum lectione locum edidimus plane ad fidem M S S. ReZ. r. I. Coib. I. L. Parii. α c. C x x x I II. Aprili, Maio, fumo. J Aristotelis haee verba sunt : Τίκτυα δ' ti Ibid.

eum tribus illis, Aprili. Maio. Junio, respondere Plinius asseverat, egregie patroei natur Petavianae Graecorum mensium constitutioni, cum annus est interealaris. quam in omni genere doctrinae summus ille vir explieat, in Ur ol. lib. c. variarum Dissere. cap. 2. pag. 216. Suffragatair eidem Plutaretius, in Timol. pag. 2 s. ubi sic ait : A γ- μωνὶ , meia via σωγαΤis rDe neute mense Thargetione, nempe Maio, ad solstitium vergebat annus. Prorsiis ni mirari subeat , eur diligens alioqui Plinii imitator Gata, in hac mensium nomenelatura, diversus a Plinio abierit: verba Philosophi ita vertens: Panune psces plurima sui parte . mensibus his tribus. Martio , Aprili , Maio. CXXXIV. Squali tirea aquinoctium. J Frustra convellere hane lectionem contendunt, Turnebus, & Pellieerius in notis M S S. ut Auati legant : Conjiciunt enim se in magnas ambages , id si obtinuerint i aut Plinium eramimmae areessunt ineuriae : Nam eur squalinae partus tenrribus jam indieatis. rursus sub Rirati voce , tanquam squatus a squalina differat, de iisdem statim disistrat ZC X X X U. Quadraries HS. piscina H defuncto isto veniere pisces. J Budaeus legit, Sin. go.

quadragi,ita sestertiis. Massatius. & Hotomannus. sisternum quadringentis. Baiua rus XL. M. ex Maerobio, lib. x. Saturn. cap. XI. pag. 362. qui Varronis testi

mouio utitur, quod exstat hodieque, lib. I. de re rust. cap. t. pag. 77. Nos TTI . piscina. Me. lioes , quadragies. In Reg. I. Coib. I. 2. x L. unde in Paris quadrarinta. Sed perire saeila potuit, librariorum institia , tractus ille Iineae, quo quia fies a quadraginta differunt. Insgne suae piscium istud preeium suit, sed non indignum Luculli luxuria et grandique ideo aere venditatos Columella

testatur, sui. rtium quadragies, non quadringentis, quorum silmma non exα- die libras ocoo. multo minus, quadraginta tantum sestertium millia, quibus vix librae 4 ocio. continCntur. C X X X V I. Sex millia numero maranarum mutuo avendit. J Da M S S. omnes, Sect. gr. Varro tamen , a quo lixe sumi videntur , plurimum de numero eo detrahit, Iib 3 de re rust. eap. I . pax. Iis, ubi de Hirrio agens, Vno tempore, inquit, memina hiam Casari duo milita ranarum mutua dedive in pondm estpropteν ρψ-rium multitudinem quadragiles HS. villam venisse. Sed in Varronis contextu legunt alia sx millia, ex Macrobio , recte.

X X X V II. Hujus villam intra quam modicum quadragies piscina vendide- Ibid.

SEARCH

MENU NAVIGATION