장음표시 사용
401쪽
C pnet VIII. Sanqualem avem, atque immussulum, Augures Roma VII. ni in magna quaestione habent. Immussulum aliqui vulturis pullum arbitrantur este, & sanqualem ossisTagae. Maisurius 3 sanqualem ossifragum elle dicit, immussulum autem pullum aquilae, priusquam al-s bicet cauda. Qu dam post Mucium Augurem visos non esse Romae confirmavcre : ego quod veri similius in in desidia rerum omnium non
C ν uet IX. Accipitrum genera sedecim invenimus : Ex iis aegithum VIII. claudum altero pede prosperrimi augurii nuptialibus negotiis & pexo cuariae rei. 3 Triorchem a numero testium, cui principatum in augu
riis Phemonoe dedit : buteonem hunc appellant Romani , familia
etiam ex eo cognominata , cum pro cro auspicio in ducis navi sedisset. Epit eum Graeci vocant, qui solus omni tempore apparet: ce-
biosius. Quibus Albertum addimus,l& Emend. num. XIII. Disserentia, lib. s. de animal trach. 2. cap. 6. pag accipitrum . quales in hodierno aueu pio xcci Cum vulturibus ideo comparari agnoscuntur , diligenter & aeeurate B haeredipetie sblent. Quo seniu Seneca,ldaeus explicat , in Annotat ad Pande. ep. ys. Auro aliquM , probamus rictas, pag. Ιεχ. at Me s haressitauu eausa secat , vultur a. Ex iis agittam. J Vide Notas Most, eadaver exspectat Et Martialis . lib.im d. num. XIV. . ithi quae sit s 6. Diur 62. pag. 3 6. cies, nusquam Plinius, nusquam Phi-CHus -Ituris Me erit ea very losophus aescribit r haud leri cine rei Vide Notas & mendationes num. XII. lirierariae incommodo. Sie enim imithus seel. VIII. I. Sanqualem. J Sanqua-isolo nomine erit huic nostrae aetati e
Iis . & in mussulus , inquit scaliger inignitus.
Iib. x. Atist pag. xso. notae nobis a es 3 Triorchem. J Is est , quem GaIIo solum de nomine. Sanqualem scribunt nam aucupia Milan appellitant i quem Reg. r a. Coib. r. i. Chissi. Paris alibiLatine perperam Vulgus seriptorum miliaque: sanguatim, editi. Vum interps atur. Nam ικΘος Graeω- 1. Immtissulum. J Festus et In musculus rum milvus noster est , quem Regalematis gentis, quam alis regulum , AEt ε of 'Mιl num vocant, ut monet 1 ealiger, in agam dicunt. Immus lus ales ex gen lCOment. ad Arist. pag. 1 8. Buteoni re aquilarum est , sed minor- viraum, color niger est, milvo fulvus. De nu- quam aquilae qua Φlucri raro. l mero testium . suffragatur Plinio Al- fere. pratorequam vere apparer, P Uum;drovandus , qui se totidem in dissecto algoremque metuite Appellatur Mutem it ,lbuteone deprehendisse seribit. Τρι,eqvid salto inexssectata se immittat. & κωτπος Aristoteli 3. Samualem. J Festus: Sanquatis avis est. spellatur, qua in Comment ru1 ANΜ- 4. Familia. J Buteonum familia. quae statibus visi asa dicitur , quia in SHuc lgentis Fabiae filii. Ex ea Buteo deela.
Dιι tutela est. Moxque Paulus z S Π-imator apud Senecam Patrem, controv. Datis porta appellatur proxim- δέ b 3 1 13. pag. in . aliique, apud Livium, deSanc . . Sic enim haec lora restituenda Plutare hum. 'sunt. De nomine de sacello Dei Sanci s. Dileuin. I vide Notas & en diximus lib. 8. sech. 74. Q mobLem dationes num. X V. Nostris PE-
402쪽
heri hieme abeunt. ε Distinctio generum ex aviditate. Alii non nisi ex terra rapiunt avem : alii non nisi circa arbores volitantem: alii sedentem in sublimi : aliqui volantem in aperto. Itaque & columbae novere ex iis pericula, vi loque consit dunt, vel subvolant, contra naturam ejus auxiliantes sibi. In insula Africae Cerne in oceano accipi - tres totius 7 Masaesyliae humi setificant : nec alibi nascuntur , illis δassueti gentibus. X. In Thraciae parte super Amphipolim homines atque accipi tres societate quadam aucupantur. Hi ex silvis & arundinetis excitant aves : illi supervolantes deprimunt. Rursus caytas aucupes divi- Iodunt cum iis . Traditum est , missas in sublime sibi excipere eos:& cum tempus sit capturae, clangore ac volatus genere invitare ad occasionem. Simile quiddam lupi ad Maeotin paludem faciunt. N im
nisi partem a piscantibus suam accepere, expansa corum retia lacerant. 3 Accipitres avium non edunt corda. Nocturniis accipiter cymindis is vocatur , rarus etiam in silvis , interdiu mimis cernens. Bellum internecinum gerit cum aquila, cohaerentesque saepe prehenduntur. XI. 3 Coccyx ex accipitre videtur fieri, tempore anni figuram C p. IX. N o T AE. c. D stinctio. J HM totidem verbis
Arist. lib. 9. his . anim c. 47. P. I 8 . Multo vero elegantius & accuratius Budaeus haee genera accipitrum persequitur, in Annot. ad Pandectas, p. 161.
dationes num. XVI. See1. X. I. D, Thracia parte. J Iisdem plane verbis haec reeitat Auctor libri
De mirab. Auscult. pag. I in L. Περὶ
cireis, pag. Vide & AElianum, lib.
2. Simile quiddam. J Arist. loe. eit. pag. rogi Stephanus , de Urb. pag o . & AElianus tib 6. de hist. anim. icap 6s. Irridet Albertus, Ac fabulam pu. t. Non tamen superat fidem aut retia lupos lacetare, odore lblicitatos : aut iisdem parcere. si pabulam sibi relictum lentiaiit. 3. Aecι'tν es. J Id Plinius accepit ex
Arist. lib. s. hist. anim cap. II, pag. I 43. Neg.it autem id estu velum Al-hertus M. lib. 8. trach. 2. cap. 3. p. 214.
In Alberti sententiam concedit Alda vandus, lib. 4. ornithol. pag. xyo. qui corda avium ab aeeipitre depasta, quae
ipse porrexerat, vidisse testatur : & Sca liger,ad l. L. Arist.p. 249. Agebat fortassis tum avem eam vehementior fames. . Noci min. J Haec sunt ex Aristote iste aecepta , lib. s. hist. cap. 17. pag. io s. in Aquilarum genere tenseri eodem Phil Ibpho Videtur . eap. 4 I. pag. Io a. accipitris magnitudine, pag. IO 6. De eo multa Eustathius in Iliad. pag. s 86. Bellonis , lib. 2. cap. 37. Won de nuit. Sect. X I. I. Coce . J Latinis eueuius, Gallis, Coueou. Expressa haee sunt ad verbiim ex Arist. lib. 6. hist. anim. cap. 6. pag. 666 Expressit ex eodem Philosopho Albertus M. lib. s. de animal. tract. I. cap. 6. pag. Is s. &L. Videtur seri. t I alia haec animos hominum . jam ab ipsis Aristotelis temporibus. insedit opinio, culum esse sputium saltem acer pitris genus : hoc uno edita in vulgus argument , quoniam accipitrem eum eui similis est, nusquam capi aiunt, eum cuculus apparce.' Sed liane opinionem multis convellit atriumentis Philosophus, i . cit. quibus ad
de qua de upupa dicturi sumus, secl. 44
403쪽
mutans, quoniam tunc non apparent reliqui, nisi perquam paucis diebus : ipse quoque modico tempore aestatis visus non cernitur postea. Est autem neque aduncis unguibus solus accipitrum, nec capite similis illis, neque alio quam colore, ac rietii columbi potius. Quins & sumitur ab accipitre, si quando una apparuere: sola omnium avisa suo genere interempta. = Mutat autem Vocem : procedit vere, occultatur Canicular ortu: ε semperque parit in alienis nidis, maxime palumbium , majori ex parte singula ova, quod nulla alia avis r
raro bina. 7 Causa subjiciendi pullos putatur, quod sciat se invisam
Io cunctis avibus, nam minutas quoque infestant: ita non fore tutam generi suo stirpem opinatur, ni fefellcrit: quare nullum facit nidum , alioqui trepidum animal. Educat ergo ' subditum adulteriato feta nido. Ille avidus ex natura , praeripit cibos reliquis pullis, itaque pinguescit, & nitidus in se nutricem convertit: illa gaudet ejus spe-1J cie, miraturque sese ipsem, quod talem pepererit : suos comparatione ejus damnat, ut alienos, absumique etiam se inspectante patitur, donec corripiat ipsim quoque jam volandi potens. V Nulla tunc avium suavitate carnis comparatur illi. C Fur .X. XII. ' Milvi cx eodem accipitrum genere, magnitudine differunt.1o Notatum in his, rapacissimam & famelicam semper alitem nihil eiaculenti rapere unquam ex funerum ferculis, - nec Olympiae ex ara . Ac ne serentium quidem manibus, nisi lugubri municipiorum immolantium ostento. Iidem videntur artem gubernandi docuille caudae
N O TAE.1. Ae rictu. J Alii risu. hoe est, moribus t alii, victu legunt. Nos rictum defendimus. Est autem rictus pars illa
rostri intima, quae ocillis propior est, di mrne vestitur , qua rostium maxillis & eollo eommittitur Haec in diversis avibus diversi coloris esse 1 blet. In cuculo luteus rictus est. Favet huie Iectioni Albertus, lib. 6. de anim. trach.
s. Mutat autem. J Arist. lib. s. histanim. cap s. pag. II 66. 6. Semperque. J Atti . lib. 6. hist. pag. 667. & lib. s. cap 37. pag IOε s. aliique permulti , quos laudat Bochartus ,
. Causa. J Arist. Ioeis eiratis. s. Educat J Curtura scilicet, larauvet te, Graecis επιλιι, , Vel , aut alia quaelibet avis, cujus in nidocuculus ova piarit. Sic Arist. pag. 668.
ii. Nulla tunc. J Arist. lib. 6. pag.
Milvios Latini, in primisque Phaedius. lib i. sab. ult. 1. Olympia. J Pausianias in Eliae. prior. AElianus, lib. h. hist. anim. cap. 7. Antigonus, in Hist. mirab. cap. Ic. ex Theopompo
404쪽
flexibus et in caelo monstrante natura , ' quod opus esset in prosum do. Milvi & ipsi hibernis mensibus latent, non tamen ante hirum dinem abeuntes. Traduntur autem & a solstitiis assici podagra. XIII. Volucrum prima distinctio pedibus maxime constat. Aut enim C F. XI. aduncos ungues habent, aut digitos, aut palmipedum in genere ssunt, uti inseres & aquaticae fere aves. Aduncos ungues habentia ,
carne tantum vescuntur ex parte magna.
XIV. Cornices & alio pabulo : ut quae duritiam nucis rostro C γ. XII. repugnantem , volantes in altum in saxa tegulasve jaciunt iterum aesaepius, donec quassatam perfringere queant. Ipsa ales est inauspica- 1 otae garrulitatis, a quibaldam tamen laudata. 3 Ab Arcturi udere
3. suod opus esset. J Quod adhiberi
opus esset in mari r nempe temonem si e claVum, quem cum nautae huc illue coiitorquent, ut milvi evidam, navim quo lubet impellunt. . Mitat . ipse. J Arist. lib. g. hist. anim. cap 2I. pa . s. Traduntur. J Festivo stilo ae sinplici Albertus, lib. x s. de animal. capa . pag. 6 I. Miluus, inquit, auu est
nota, ma nitussine accipitris, rufa pennis, adunco λην tinguium . . . . Hac avis gut-
rosa est, podagram patitur , e, ideo timida est : o, propter hoe latet aliquando . Cirea Io itia latet frequentius, quia tune magis est podagricus. er, guttosus. Seia. X II I. I. Aduneos ungues J N stris,la tiason eroehue. Digiti ipsi earum avium , tes ferres. Hae Gre carnivo rae sunt : aquila , accipiter , milvus , cornix, picus, aliaeque, quibus aduncum pariter rostrum est. L. Atit digitos. J Teretes scilieet ae rotundos r quales suntose inibus. de iis quae grana vescuntur. Ut enim Plinius idem seribit. sech. xi. in secundo ordine in m. pe digitatarum avium in oscines sunt alitesque t illarum generi eantus oris : his magnitudo disserentiam dedit. s. Palmipedum. J Σπιγενέποδες Graecis dicuntur , quae planos , M ad palmae similitudi fiem pedes habent. . Aduncos. J Arist. lib. 8. hist. anim. cap. pag. 38 L. Sin. XIV. I. qua duritiam nucis. IHine illud minicis eonsilium apud Phincium. lib. x. GAquila in sublima sustulit resudinem ,
quum abdidisset cornea coνpus domo. Νει uti pacto uri poset condata ,
Venit per auras cornrx,stpropter volans:
opimam sane pradam rapuistι tinguibu ,sιd nis monsraro quid sit raciendum tibi. Gravit nequicquam te Iasabis pondere. Promisa parte , suadet ut scopulum super Altis ab astris duram ιPidat corticem , ma comminuta facile vescatur cibo. Inducta verbis Aquila , monitis paruit,
x. A quibusdam. J Oui eornicis auguria e re consulentium maxime esse cenis lebant, praesertim cum laeva effetu : id enim corniet, ceu dotem aliquam eximiam eoncessam a Divis narrat Phaedrus,
dum se eompellari pavonem a Junone fingit et Tibi forma, vir/3 aquila ,lustrio melos , Augurium comis, uva cornici omina. Ouod & Maro confirmat, Ecloga I. Sape malum Me nobis, s mens non uisia fuisset, Sapesinistra eava pra dixit ab ilice comista Et Cicero. lib. I. de Divin. m 11. Cornicem a lava ratum, hoc est , prosperum 3c certum facere augurium scripsit. Denique Petrus Blesiensis , ep 6s ii de joeundo Ita tantur hospitio , si a sinistra in dexteram avis sancti Martini volaverit, cte. Sic eornieem scilicet Galli veteres appellabant. Vide Glossarium Du-Cangit, vel bo Avis. Ab Arcturisdere. J Ab Arcturi exorista matutino, qui in Attica Nonis Ser
405쪽
ad hirundinum adventum notatur eam in Minervae lucis templisque raro , alicubi omnino non aspici, sicut Athenis. F Praeterea sola haec etiam volantes pullos aliquandiu pascit: inauspicatissima fetus tempore, hoc est, post solstitium.1 X V. Ceterae omnes ex eodem genere pellunt nidis pullos, ac volare cogunt, sicut & corvi: qui dc ipsi non carne tantum aluntur.3 sed robul hos quoque fetus suos fugant longius. 3 Itaque parvis in vicis non plus bina conjugia sunt et ' circa Cranonem quidem Thessaliae F singula perpetuo : genitores soboli loco cedunt. D. versa in Io hac , ac supra dicta alite quaedam. Corvi ante solstitium generant, iidem aegrescunt sexagenis diebus , ' siti maxime , antequam fici coquantur autumno. Cornix ab eo tempore corripitur morbo. 7 Corvi pariunt cum plurimum quinos. ore eos parere aut coire vulgus arbitratur: ' i Jeoque gravidas , si ederint corvinum ovum , per os
is partum reddere e atque in totum, difficulter parere, si tecto inserantur. Aristoteles negat, non hercule magis, quam in AEgypto ibim :sed illam exosculationem, quae saepe cernitur, qualem in columbis,
esse. Corvi in auspiciis soli videntur intellectum habere significa-
I 8. sech. . ad hirundinis visum . qui vii I. Calend. Martii noratur, sect. 6s.
. Sisin Athenis. J In arce, me ααυ- πελει, nunquam aspiei , auctor est Aristoteles, apud AElianum , lib. s. hist. ni m. cap. g. Apollonius hist. Comm. cap. g. Antigonus, hist. Mirab. cap I 2. s. Praterea. J Arist. lib. s. hist. anim. p. 6. pag. 66s. Basilius quoque in Hexadm. homil g. pag. I 6. Sect. XV. I. Cetera ex eodem genere. JNempe quae sunt aduncis unguibus , - - τες, ώς ε πω , οἰ-, inquit Arist.
2. Sed robustos. J Arist. lib. s. hist.
p. 4 O. pag. Io 64. AElianus, lib. 2. hist. anim. cap. 4'.
3. Itaque parvis. J Arist. pag. Io 68. --, in parvis regionibus , non bina conjugia, quae quaternis constare corvis oportet, sed binos omnino corvos depere ait istere. Alianus item ex ipso, loc. cit. 4. Circa Cranonem. J Auctor libri, de Mirab. Auseult. pag. II 63. Stephantis it , pag. 33 . ex callini ho in lMirabilibus, & Theopompo.
1. Singula. J Conjugia nimirum : eorovus mas, & femina : MOMMς myti, inquit Stephanus. 6. Siti maxime. JAElianus, lib. I. hi manim. cap. 47. Phile de propr. animal. & Eratosthenes in Kα - εισμsus , pag. i . ubi Aristotelem laudat auctorem. 4H titi M. De ea re iterum, lib. λ', sech. I 3.7. Comi pariunt. J Arist. lib. s. hist.
g. Ore eos. l Arist. lib. 3. de gener. anim. cap. 6. id tanquam fabulos im ridet , ac refellit. s. Irioque. J Recte id Plinius monet sabulis accensendum. Repetit iterum nihilominus, lib. 3 o. se a. 44. Io. In AEupto ibim. J Id vero de ibi,
quod Plinius negat esse verum . & merito , AEgyptios credidisse , auctor est praeter Aristotelαn loe. eit. AElianus lib. io . hist. anim. cap. 19. Plinii quoque interpres Solinus, de ibi idem asseve-Verat, cap. 32. Pap. 6 I. I i. Corvi in ausiciis. J Vanitas auguriis auspicia corvorum fausta a dextra i a lava, ius usta jacubat. Eueliotionum
406쪽
tionum sitarum. Nam cum Mediae hospites occisi sunt, omnes e Pe loponnese & Attica regione volaverunt. Pessima eorum signifi-Catio, cum glutiunt vocem velut strangulati. XVI. Uncos ungues & nomirnae aves habent, ut noebIae, bubo, ululae . omnium horum hebetes interdiu oculi. 3 Bubo funebris, & Imaxime abominatus publicis praecipue auspiciis, deserta incolit f. nec tantum desolata, sed dira etiam de inaccessa : noctis monstrum, nec Cantu aliquo vocalis, 3 sed gemitu. Itaque in urbibus aut omnino in luce visus, dirum ostentum est. Privatorum domibus insidentem plu
rimum scio non suisse feralem. Volat nunqqρm quo libuit, sed Iotransversus aufertur. Capitolii cellam ipsam intravit Sex. Palpello Histro, L. Pedanio Coll. propter quod Nonis Martiis Urbs lustra
XVII. Inauspicata est & incendiaria avis , propter quam saepe CAν .XIII. numero lustratam urbem in Antialibus invenimus, sicut φ L. Cassio, LIC. Mario Coss. quo anno dc bubone viso lustrata est. Quae sit avis
ea , nec reperitur, nec traditur. Quidam ita interpretantur, inccndiariam esse quaecumque apparuerit = carbonem serens ex aris vel al-N o T AEa senex infelix. apud PIautum in Aules.
in. 4. Q. rim temere est , quod corvus eanta mihi nune ab uva manu, Sama radebat pedιbus terram, -- ω craeibae sua. ix. Nam eum Media. J Quo tempore,
inquit Philoisphus, lib. hi T cap. 4 o.
Pag. I 6s. ει Mediae euiusdam hospites in Pharsalo interiere, reliquere corvi terram Atti eam, & Peloponnesum, quasi sensu quodam perei perent rerum vicissitudines: - ἐγ ν ά aemiis πινα - - -δηλω ως. 13. Pes . t ut eorvi singuim aevoce praesagiant tempestatem . dicetur lib. I 8. sest. 87. Sin. XVI. I. Bubo. J Nostris Hib- , Cham ant, Sc Grand Due. G raecis μα. Similem esse noctuae seribit Arist. libro S. hist. anim. cap. 6. pag. 88 . magnitudine tamen haud inferiorem aquila. h. Sed gemuu.l Hine illud seneeae, in Here. Fur. ach. 3. V. 686. Hie vultων, illis luctifer bubo gemit. Te Virgil. lib. 4. AEneyd. V. ε L. 'Seraque eulminibvi ferati earmina bubo
Visa queri ,-ungas in fletum ducere
3. Itaque in urbibuι. J Intet prodigia bubonem visum eaptumve saepius commemorat Iulius Obsequens, lib. de pro-
. mitelia Histro. J lmp. Claudii prin-eipatu, lusiectum ii & honorarium gensere Consulatum. Vide Notas Ec Emen dationes num. XVII. Sin. XVII. I. Sa enumero. J Iulius Obseq. cap. 99. C. Sergio Gadia, M. Seauνο Cog. Avis inemdiaria, bubo, in Urbe visa. Et cap. cxx. C. Latio. L. Domitio coss. avia incendiaria visa. oecisaque.
x. L. Cassia. J Primus hie fuit C. M tii Consulatus, quo L. Cassium Longinum collegam habuit. anno Vibis
3. Carbo m ferens.J Id frequenter mitivo contingebat , arreptis extis e focis saeris, simul ut mi nes auferret. Exstat fabula, qua narratur, cum nidum ablato sie igne milvus ineendisset, exin probratam ei a matre Deorum iram.& ultionem, disturbatis sacris. Et de corvo Plutarchus : Σ ἐνη P -- -πιδι, Mobso κρέα ἐς αὐ- - μι- πνου ἔπι- εὐδαλλόπω. AEdes Romuli usta est, comvis eames linirm ex ara quadam in am
407쪽
taribus. Alii ' syinturoicem em vocant: sed haec ipsa quae esset int*
C pu et aves, qui se scire diceret, non inveni. , Cliviam quoque avem 'XIV. ab antiquis nominatam, a Myerto ignorari. Quidam clamatoriam
dic x, Labeo Nohibitoriam. Et apud Nigidium ' subis appellatur
CAPRτ-F-, aquilarum ova frangat. ' Sunt praeterea complura genera
X depicta in Etrusca disciplina, 7 sed ulli non visa: quae nunc defecille mirum est, cum abundent etiam quae gula humana populatur. Capax XVIII. Externorum de auguriis peritissime scripsisse Hylas
XVI, nomine putatur. Is tradit noctuam, bubonem , picum arbores ca- Io vantem, trmonem, cornicem, a cauda de ovo exire: quoniam pondere capitum perversa ova, posteriorem partem corporum fovendam aratri applicent. Castu et XIX. Noctuarum contra aves solers dimicatio. 3 Majore circum-XV It datae multitudine, resupinae pedibus repugnant, collectitque in arctum, II rostro & unguibus totae teguntur. Auxiliatur accipiter collegio quindam naturae, bellumque partitur. Nochias sexagenis diebus hiemis cubare , ' & novem voces habere tradit Nigidius. CapuT XX. Sunt & parvae aves uncorum unguium, ut pici : Martio X V III cognomine insignes, & in auspicatu magni. Quo in genere M
N OT AE. . Spintumicem. I 'Am 7 euris hin, a fetiuilla, sive igniculo, quem avis destri , quaecumque ea esset, incendiaria ea, sive bustuaria dicebatur. s. Clisiam. J Vide Notas & mendationes num. XVIII. s. Subu. J Iin R. . x. In I. &Chissi. subter. In coib. L 1. & Paris. 7. Sed ulli. J Ira MSS. omnes. Friis aediti, secutu non visa. Seis. x v III. I. Tremem.J In Reg. I. x. ac Chissi. renone-. Solo nomine nota avis hae est.2. A cauda . J Negat hoe esse de bubone verum Albertus M. lib. 13. Pag. sis. de aliis item negare jure possiimus, .m Aldiov. lib. 2. ornithia. cap. 7. W- s s. Sin. XIX. I. E Gallis sint qui Ch uias appellitent: ut Scaliger,
is i. in Arist. viii communi cum Du- done nomine, leodem enim genere continentur : j Hibous: Aurientas e pinnulis non habet : bubo habet. Graecis inoma est. l . Maiore circumiara. J Albertus M. lib. 23. de animal. pag. 6 3. lCossetis. I soeierare , eonfestione,
communione, assiniinte. 4. Et novem voces. I Vox noctua prωpria , M. tour unde noctua dicitur tu
rubale. Hine Deus apud Plautum, in
Menaechmis , aα L. te. L. V. s. .
M L. Egon' dedi i P a. Tu , tu i e. inquam. Vin' afferri ructuam. ma Tu. Tu . tisiue dieat tibi t nam nos jam nos defessum . Sin. X X. I. Ut pici. J Picus, ut recte monet Albertus. lib. 13. pag. 6 . n
avis speetes est , sed genus: quo sub genere Martii eontinentur.
L. Martis. J Quia Marti saeri, ut ait Plutareh. in quaest. Rom. pag. 168. Hi vulgo in Gallia Piverri appellantur.3. In aut eatu. J Ira cum Rhenano seribimus. In MSS. austicatis. Editi,au telis, exhibent. Plautus in Asinaria.
au. L. a. I. U. I L. inter auguria prosi
pera hae recenset et Picis es comis est ab uva, eo a porro ab dextera. Consuadent.
. in Inure. J Varia picorum ge- .neri Philosophus enumerat lib. s. hist.
iis accut te se lim. In his genus unum
408쪽
n emtores scandentes in subreptum selium modor illi vero Msupini, percussi coriicis sono, pabulum subesse intelligunt. ν Pullos
in cavis educant avium soli. si Adactos cavernis eorum a pastore cuneos, admota quadam ab his herba, elabi creditur vulgo. Trebiu, auctor est, clavum cuneumue adactiam , quanta libeat vi, arbori in rqua nidum habeat, statim exsilire, 7 cum crisi tu arboris, cum insederit clavo aut cuneo. Ipsi princi les Latio sunt in auguriis, 3 a rege , qui nomen huic avi dedit. Unum corum praescitum transire non queo. In capite Praetoris urbani ' AElii Tuberonis, in sero 1ura pro tribunali reddentis, sedit ita placide, ut manu prehenderetur. Ren Iopondere vates, exitium imperio portendi, si dimitteretur: at si exanimaretur, Praetori. Et ille avem protinus concerpsit: nec multo post implevit prodigium. XXI. Vescuntur & glande in hoc genere, pomisque multae, sed CAP XIX. quae carne tantum non vivunt, excepto milvo : quod ipsum in au - II
INTERPRETATIO. a Mandentes. J Seandunt arbores ae utentre starepunt, selium mole, sed &piei supino contra arborem V utIC, N o T . . est . quod formicis veseitur. ω eossis arborum : Hos ut venetur, arbores usque eo excavat, ut eos cepe dejiciat. Unde dieitur, seu arborum cavator, quia πις κολα HM, quercus rostro exeavat. Sie praeter Arist. Auctor libri de mirab. auscult. pag. IIII. Ec Plu- earchus, loe. cit. paZ. 269.
s. Pullos in cavu J Subintellige, in
cavis arboribus. Nidificant in arbo ma ncavitatibus , inquit Albertus, lib. g. de anim. tract L. cap. R. pag. 214.ε. Adaeros. I EIianus. lik t. hist. anim. cap. 4s. & Albertus, Iib. 13. de animal. pag. 6 4. Hane vulsi fidem Plinius ipie elevat, lib. x s. sea s. 7. Cum trepitu. J Ita Reg. 2. eum li-hris impressis. At Reg. I. 1. Coib. I 1. Paris Chissi. cum strepι tu. g. A Rege J Pico Saturni F. Rege L tinorum , quem augurem sitisse, & ha- huisse domi picum , ter quem futura nosceret, ex Pontificalibus libris Servius prodidit, in hune Virgilii locum ataeid.
IN. Luirinali lituo, ac s. AElii Tubermis I vide Notas M
ita. Impirint prodigium. I UaIerius Max lib. s. cap s. quemadmodum is prodigium impleverit, exfflanat: Nam deram o, sept- milites fua mnilia, inquit . eximia fortitud-s Uras, Cannensi ρυιio amisit i Ru=-isa procedenre remis ora ad summum imprinii fastinum Meest.
Sin. XXI. t. In Mesenere. I Avium nempe uneos ungues habentium. x. Excepto milvo. I Miluus , inquit. exeipitur, etsi earne tantum non vivat ripsum enim glande vesti , pomisque
cum alio genere alimenti familiari non destituitur, in auguriis dirum est. Sune lixe accepta ex Arist. lib. 1. hist. anim. cap. c. pag. 181. ita scribente runcungues omnes camivora sunt: suras autem etiam se Dis frustillatim ii os indiderit , nequeunt deglutire. Talia aquiatarum genera omnia, milis, &e. Nos ὀρνιθων οσM H
409쪽
guriis dirum est : Uncos ungues habentes omnino non congregarsetur, & sibi quaeque praedantur. ' Sunt autem omnes fere altivolae , praeter nocturnas e & magis, majores. , Omnibus alae grandes, eor pus exiguum. Ambulant dissiculter. 6 In petris raro consiliunt, cur-F vatura unguium prohibente. XXII. Nune de secundo genere dicamus, quod in duas dividitur syecies, oscines , & alites : illarum generi cantus oris, his ma- τ gnitudo differentiam dedit: itaque praecedent δc ordine : omnesque reliquas in his pavonum genus, cum forma, tum liuellectu ejus αgloria. 3 Gemmantes laudatus expandit colores, advcrse maxime Sole, quia sic fulgentius radiant. Simul umbrae quosdam reperculsus ceteris , qui & in opaco clarius micant, conchata quaerit cauda et omnesque in acervum contrahit pennarum , quos specitari saudet,s oculos. Idem cauda annuis .vicibus amissa cum soliis arborum. donec renascatur iterum M cum flore, pudibundus ac moerens quaerit latebram. 7 Vivit annis xxv. Colores incipit fundere in trimatu-
INTERPRETATIO.. omnesque. J Et omnes alias aves in alitum genere praeeedet pavonum genus, tum quod prastantiore Arma sit, tum quod videatur esim intelligere , eaque
3. Vneos ungues. J Arist. Iib. r. hist.
4. Lunt autem. J Arist. lib. i. hist.
s. omnibus. J Arist. lib. . de pari.
c. In iitru . J Arist. Ioco proxime citato. Ac lib. 9 . hist. cap. 41. Pag. IOTI SQ. XXII. I. Nunc de seeundo genere. J Nempe digitatarum avium. Superius enim , se h. 13. i quem Ioeum a Plinio respiei, certissimum est, tria distinxit volucrum genera : uncunguium, digitatarum. 3e palmipedum. De uncunguibus hactenus : nune de digitatis. Vi. de Notas 3e Emendationes num. XX. h. oscines. J oscines ore. alis alites auspicium faeiunt. Cicero lib. 6. Epist.ε. ad Famil. Non igitur ex alitis volatu, aere e eantu sinistro ostinis, ut in nostra
disciplina es, tibi auguror. Vide Festum,
b Cometata. I In eonchae morem eu vata umbram assectat, quae in ei dens in ceteros colores. iacit ut ii vel in opaco elatius miceut.
3. Gemnisntes. J Apud Phaedrum, lita 3. Iuno ad pavonem et
Sed forma vincis , vincis magnitudine rNitor smaragdi collo prasu et tuo, Pictisquι sumis gemmeam caudam exinpliων. . Lauilatus. J Hine apud Ovidium, lib. I3. Metam. V. Soa. Laudato pavone superbisp. s. Oculos. I S te orbes illos vorat, quos in pavonum caudis natura posuit. Insertos Argi centum oculos poetae sabulantur. Ovidium consule, lib. I. M
6. Cum fore. IVerno tempore, cum se arbores induunt in florem. 7. Vivit annis. J Arist. lib. c. hist. anim. cap. I. pag. 67I. dc Albertus M lib. c. de animal. tract. I. cap. 6. p. Is T. g. Coures. J Arist. Ac Albertus, modo
410쪽
y Ab auctoribus non gloriosum tantum animal hoc traditur , sed de maIevolum, sicut anser verecundum : quoniam has quoque quidam addiderunt notas in his, haud probatas mihi. XXIII. Pavonem cibi gratia Romae primus occidit orator Ho tensius, aditiali coena sacerdotii. Saginare primus instituit circa no- svissimum piraticum bellum M. Aundius Lurco , exque eo quaestu reditus sestertitim sexagena millia habuit. XXIV. Proxime gloriam sentiunt dc hi nostri vigiles noctii mi, Car. XL
quos excitandis in opera mortalibus , rumpendoque somno natura genuit. Norunt sidera,& ternas distinguiant horas interdiu cantu. Cum Io Sole eunt cubitum , 3 quartaque castrensi vigilia ad curas laboremque revocant. Nec Solis ortum incautis patiuntur obrepere, diemque venientem nunciant cantu , ipsum vero cantum plausu laterum. Imperitant suo generi, de regnum in quacumque sunt domo , exercent.' Dimicatione paritur hoc quoque inter ipsos, velut ideo tela agnata
vone. & ansere totidem verbis traduntur. lib. I. hist. anim. Ca8. 2. pag. 28.
Pareit nimirum Philosephi famae, rem haud satis probatam adeo confidenter
pronuncianti z Enimvero eur Verecun
dum anserem Philes has dixerit , nulla satis probabilis ratio nune occurrat :quae inverecundum probent, plurimae et quas Sealiger attigit in eum Philosephi 'locum , pag. 2s. Tamen Albertus M. lib. t. de ani m. tract. I. cap. 4. pag. s. Aristoteli suffragatur : Non enim anima Iia , inquit, principium suarum operationum habent virtutem , sed quondam natura inclinationem ad virtutis sinilitudinem. Sic turtur parum s imitantur castitatem: anser autem , ct catus, vere cundiam , 8c c. s. t. X X III. r. Pavmem. J Varro, lib. 3. de re rust. cap. 6. pag. Io I. Primus hos i pavones Q Horrensus acu- rurali adjiciati coena ρ isse dieitur, quod
protinus factum , tam luxuriosi , quam fieri boni miνi l dabant. Hunc Varronis Iocum resert & Maerob. lib. 2. S tum. cap s. pag. 31x. Hortensii factum , AElianus, lib. s. his . anim. C. LI.
ac TertuΗ. lib. de pallio, sub finem, L. Adisiali. J Ita Reg. r. a. Cossi. Tox. Paris Chisti. dee. Aut adiiciali Isgunt et Barbarus adipali. A Euentem , lautamque coenam sigili fleari ea voce plerique omnes consentiunt Eruditiores, ab aditu sacerdotii. vel adeunflo saerificio. Meminit Suetonius in Claudio. cap. s. sumptuum quae facere eum oportuit, pro introitu nota suerdotis.
pta haec sunt ex Varrone , t . eit. Re sert eadem pariter & Tertuli. ante I
datus. Essicit porto Gallicae monetae hae summa sex asenum millium nummum . sive sestertium , Iibras ε O . Sect. XXIV. r. mox exei Adis. II ine αλεα ωρ apud Graecos gallus vocatur , quod nos ὀκ του λεπιγου, e Iecho excitet, inquit Athenaeus , lib. s. pag. 374 1. artaque. J Nocturnae in eastris cubiae , ut Iam ante monuimus . in qualema dividebantur horarum spatia, ita ut prima, secunda. tertia , quarta, que vigilia diceretur. 3. Plausu lateriam. J Alii ouju malunt: quoniam in vet. Gloss. Plψ- ό se φω- αι εἰ ἀκ. Plausin, παθ ο s σύγκρου χ ρῶ , 'Hερῶν, dcc. 4. Duntiatione. J Exstat hujus loci paraphrasis non inconcinna, Joannis Pa