장음표시 사용
11쪽
Do intarveniente extirsi, θ' eursu oratiosi consueto on babituali. -
a. Sane in otatione sanctae virginis intervenua solebat raptus sive exta sis; qua de re infra agimus tinterim hic loquitur de oratione ordinata , & ut ' junt regulata, consueta sei Iicet & habita ali , in qua an iura monitis, experimentis, documentis, di
per . c, M. aliorum & suis adjuvari potest ad repellendum obieem; solio .cta. ut Patet ex via persectionis, cap. as. & 3 i. & ex antecedentibus.
Raue. 3. M. Quam in rem Iegendum est istud, in I Is primae relationi 3 Initiis: baec est ratio , hoc genus meae orationis, eo tempore quo scribo: rarissima mib co tingit ut possim diseurrera per intellectum: inter Oraindum scilicet ; qua de re hie agitur quia ' . statim atque ineipio meipsam recolligere, ingredior in quietudinam ἐθη raptum ; atqus ideo non possum uti sensibus. Quid sit autem ille raptust, alibi exsequemur: hic tantum id volumus, orationem quietis sanctae virgini & aliis plerisqne familiarem, in suspensione discursus, atque ex eo sensitivarum saeu tatum collocari. ' N
Da rapidis motibus , eorumgus momsutis o, k4. Quam sit supernaturalIs ea oratio, sensu su.
pradicto n, O, docent rapidi motus, ejusque momen
12쪽
I N T U T O. 13ta bremissima, de quibus sancta virgo ait: orationem PD, G. Munionis vix durare per smtium dicendi Αue Maria: ' 'vitae cap. 4. Item cap. 18. ea suspensio omnium D L nta. G. rvitatutis, ive potentiarum , mea quidem senteatia, non 'durat diu, multumque esse , si ad dimidiam horam protenditur. Quo loco sua experimenta tradite nobIs vero sussicit, eos actus esse rapidos & celeres: quod sanctus quoque Augustinus , cregorius, Bernardus , Thomas, aliique semper inculcant. Argumento autem sunt divinae extraordinariae operationis illa momenta brevissima I de quibus etiam vide supra i cap. 3. 3.
B. Ioannis a cruce conformis sententia. x s. Beatus Ioannes a Cruce is est, qui de contem. platione, sive oratione passiva, hoc est quietis, sive simplicis intuitus , quem amatorium seu mavis amo. rosum *ocat . accuratissime scripsit. Ait autem inprimis, eam vel certissimam notam transeundi a statu meditationis ad contemplationem, eum quis animad
vertit se non posse meditari, nequa operari per PT
imaginationem: qua voce excluditur, secundum sty- '' tum auctoris, ipsa operatio discursiva; quae ex decretia scholae Peripateticae, quam post S. Thomam se.
quitur, fieri non potest, nisi per conversionem ad phantasmata: qua de re videndum in 1. p. q. 84. art. I. di q. t s. a. I. x6. Id aut exponens subdit: Ouamdiu potest quis uia. discurrere per meditationem, non debet eam omittδrg. Rur-
13쪽
ant . Rursus ibid. cap. 14. deserendam meditationem , eum' '' κω potest discurrere, eo quod anima iam recepe rit emolumentam omne, quod eapeste poterat meditati ne is diseursa: ecus rei signum est, non posse di-sevrrere, neqzst moditari, ut solebat. a . quid sit autem illud non posse discinrere sive ori fiui . meditari, in libro obseurae noctis lutulentius estponi
nisi eum ea Jam uti quis non potest, tunc tantumni . - u. eum Dominus id impedit. Quo loeo docet tunc noudebe e animam esse sollieitam quod amittat pote tiarum operationes, quia tunc dat Ioeum sublimiorroperationi ex contemplatione ortae : quae contempla
tio nibu sit diiud quam infusio Dei secreta, pacifica , b amorosa,as. Quale autem sit illud divinum Impedimentum, er philosopho & Diohysio exponit his verbis, eam se Ilicet fieri non subtractione tantum, sed ex eo quodnu. eb. i. ἱngenti supernaturali lues vineitur vis naturalis imst yy 'Τ' tellactiva , pνivaturque ratione intelligendi ordis ria is vulgaris quae est Ipse discursus, sive meditatio, ex anteeedentibν. Ois. n. . 19. Haee antem operatio tam sublimis e,e de ex-ν. i. . '' '' traordinaria , ut anima sibi eideatur ferri ssu er di extra so, totamqvst IIud velut iηeantamenti Iora habeat, vel stuporis evstusdam di sisbitque admiratio rum rerum quas .idet , audit, αδεο appare fallana, ne velut ex longinquo ven entei ;i adeoque bri operatio abstrabit animam ab Urdinariis /ensibur stolaqua eommuni agendi rat one .ae. Quoeirca anima in tuo statu actuaII nos peκ
14쪽
sint, quatenus anima ad bane singularitatem move tur. Claret ergo , animam non communi justis , sed specialν motione agi : qua sine hos singulares ae divinos actus elicere non possit: adeo ut, quantum. - . dν. cumque sibi anima ipsa vim faciat ut oret pro ari. 3. eb. s. r.
quo, non id tamen fiat, deficiente scilicet ea moti ne , qua Deus sivesari modo movet innimae fa L
. et r. Ex his effeItue vara impotentia in animabus ad eam oratIonem actis: neque obest, quod illa im- Potentia ad habitus gustusque defectum referatur:
simul enim Intervenit illud impedimentum, quod vi- , didimus ex parte ipsius Dei; intervenit etiam illa ope- s. ratio, quam Deus passive Infundit, ita ut nee tuam ἡ-edire, me etiam acquirere anima tua misit . R deo pabsoluta est haec via a eommunibus gratiis; unde 33. etiam passim extraordinaria ae supernaturalis dici- ωr, eo sensu quem diximus, n. 6. & seq.aa. Caeterum impedimenta illa, illas impotentias, ad contemplationis actualis tempus dumtaxat revocandas, docet vir Beatus ipsissimis verbis, toto li- bro passim, maxime vero ubi ait e toto tuo tempora
quo Deus Iargitur bane simplicem ae generatem is amatorium intuitum : ceteram extra IIIad tempus adbiberi oportera bonas meditatioras, eo modo eo anima latellexerIt magis esse proMuas. Haee ille. quIbus omnibus duo tonstabilita remanent: primum, dari impedimentum illud divinum, quυ anima a vul gari agendi ratione, hoc est i discutriva operati
15쪽
I6 Mys T I cIne, prohibetur: a Iterum, ut impedimentum illud iatempus contemplandi pertineat tantum: quae si quis nostri instar auctoria ad gratias communes revocare nititur, eum in 'luce meridiana caecutire Certum e t. Haec exscribo ex versione accuratissima P. Cypriani Carmelitae discalceati, anni 1632. cui ver io laIta apprime congruit. V .
a3. Is est Ioannia a Cruce eruditus interpres , qui allegato beati viri eo loco quem vidimus discur rendi impotentia , quo signo a meditatione ad com templationem transeamus, e. su p. n. 1 F. 16. II. pMMA 3ta Praeclarum auctorem exponit : altera sevatio
ν ειν M. ta, quia est supra omnem humanum agendi modum et
tia , si νδ industria, etiam cum communibus auxiIiis gratiae , sed a Deo solo detur is infundatur pura ejus misericordiar hine fit, ut sancti Patre; ad eam comparandam minime homines adhortentur. Σ4. Haec isitur prima pars est doctrinae Beati, viri Ioannis a Cruce a seeunda vero pars de . brevibus nid. eb. i. momentis adstruitur auctoritate Cassiani , Gregorii '' 'Magni, S. Thomae, aliorumque doctorum: quae do trisna rursus duabus partibus constat ,' quarum alterλ ' eat , ut nonnisi tempore orationis haec impotentia
16쪽
i M TU TD. I valeat et altera, ut paucis momentis duret: non omia tempore , inquit, nee dis . 23. Iam quo sensu illa impotent Ia supernaturalis 'habeatur, idem auctor eo constare docet e quod auseratur ab anima connaturalis ac discurriva opera. vidia eb. 2.
tio: cesset etiam opus proprii Iaboris , indui Viae ,=' 'ρ 'Τ'o conatus et cessent denique propriae operationes , b L eh. 4.,oc est illM , quae exercentur proprio Iabore, indu ς' I raria, aequisitione , discursu , is modo eonnatura. Ii: quae omnia cum S. Theresia , ac beato illo Viro ιιM. Mirmirifice concinunt , atque in horum beatorum proferendis locis idem auctor totus est,
CAPUT X. Da impedimentεs divinis per modum purgationis , aut perfectissimae eontemplationis: egregia doctrina Beati Joannis a Cruce. 26. Incredihi Ie dictu est , a mysticae sententiae
professore tot mysticorum , quorum defensor videri velit, testimoniis, experimentisque sultam, non mo do contemni sententiam , Verum etiam temerariam, immo et Iam fanaticam appellari . Haec autem con
firmantur ex praeclara doctrina Ioannis a Cruce a4serentis , talia impedimenta , impotentiasque dIvinas eῬentra animabus aut per viam purgatiovis is pud' Οι, .uunin , aut per viam perfectissimae contemptationis :t v ob quo loco duobus verbis vir beatus ingentia areana 'reseravit. Haec nos alibi exposuimus; nunc Vero id tali ,u,ti, intelligi volumus , parem esse In utroque statu im- η' potentiam : quanta autem an purgationum ac poena-3 3 Boss. coni. Ouiet. eo. T. III. B rum,
17쪽
at MYSTICI rum , hoc est probationum, statu reperiatur , haeco . hua,. Verb3 demonstrλnt: In eo purgationis statu animae, ζ , ' tam exigua est potentia, ac iuius qui in tenebricoso earcere catenis ferreis ligatus manus , pedes, nequa se commovὀre potest, neque prospicere, aut sentire uLIam opem neque ab alto neque ab imo: en animus quam arcte constrictus, quantoque impedimento tentu : nc-nia. l. s. que it multo post : maximo vero dolore assicitur ,
quod ligatis potentiis, atque affectibus non possit Mi antea erigere mentem atque affectum in Deum , i modo sensibili ac discursi vo nee precari Deum , eo modo quo solebat nee interesse divinis magna cum
animi attentione eo attentionis genere quam Sensus ac discursus exprimit , ut patet ex antecedentibus J. vide quam a vero absint , qui negant in oratione passiva , seu quietis ac simplicis intuitus , impedimenta divina, quibus ligentur facultates, a Dfectus, discursi vi actus , & eam orationem tam existraordinariam ad gratiam communem omnibus jmtis . contra mysticae theologiae decreta, immo etiam contra sua , ut mox vidimus, revocandam putent.
Dg S. Francisco SHesio, ac venerabili Matro Ioanna Frem1 otia Domina de Chantat.
ar. S. Franciscus Salesius de divinis ImpedImenistis agit , octasione venerabilis matris Ioannae Fre- myottae, quae in hanc orationem tracta erat: qua de ιν. dra re cum copiose egerimus, hic pauca dicemus . Pri-n, ... . mum annotamus locos tam beati Antistitia, quam ve-Diuitiaco by Coos e
18쪽
terabilis viduae , in quibus illae impotentiae memo-
tantur. Uerum ante omnia observamus, cum de suis impotentiis tam saepe quereretur a sancto episcopo nusquam esse reprehensam, tamquam sua ex δggeraret incommoda aut scrupulos; immo vero rem simplici- 4. e . ter ac proprie intellectam , ut patet ex epistolis :ipsa quoque pari simplicitate ac proprietate verbo. L v. s. ep.rum, suas impotentias ingenue ac sine suco fateba- ἐῖο. q. ep. tur , iisque medebatur Deo menti conjuncta , dino E. ii δὲ Dactibus, inquit, nam nullium facere possum. 223. Actus autem illos, quos elicere non poterat, ρ' ἡ,' ' c- sese exposuimus , docuimusque suisse vel M 'ci me ii. . . actus discursidos , quos proniae industriae vocabat , itdm meditationis actus, quos anima bu us status nuI- Mdεc u
Io modo potest elicere: non tamen semper erat Suspen p. e. 3- Φ.sa ab illis actibus , sed tantum orat IouIs tempore , chaM. a.
ut ibidem saepe oa tendimus. Caeterum ita agebatur, 'Τ' ut Deus persaepe vim operationemque remitteret , piamque seminam sibi relinqueret : quo liquet non id ex habitu provenisse , sed ex singulari divina operatione per momenta, per ἱntervalla, per actu singulos, sive se exerente , sive reprimente, ut eΣ-plicavimus. Quod ergo D. Cameracensis s. Franci, IM. 3ο. 33. scum Salesium, e jusque spiritualem filiam in ore as. sidue habet, laudo : quod eorum spernit dc sententiam & usum dc experientiam , tantus divinorum ae mysticorum experimentorum assertor ipse viderit.
19쪽
a Fonte ,ets. Duos hic e Societate Iesu egregios proserImus testes, Ralla Earem Alvarem Sua resi editorem, re Ludovicum a Ponte ejusdem Balta zaris vitae scriptorem, Summos theologos , ac spirituales viros, a D. Cameracensi Sarpe cum laude appellatos . Hane uitam ex versione Callicana reseram. 3o. Itaque Ludovicus a Ponte incipit a duplicidis p. genere orationis mentalis , quarum altera procedite. . per Urum ordinariam: altera per viam magis ex. traordinariam paucis communicatam . Prima autem maxime pendet a nostra industria, promoVentd gratia , sine qua nibiI boni cogitara possumus. En ab ipso principio duplicem gratiam , communem alte. Tam, alteram ex raordinariam communicatam paucis, nec ab industria nostra , sed ex vocatione speciali ita pendentem , ut a communi gratia vulgares ope. Ins . 3M rationes pendent; quod ipse P. Alvares prodit in ea relatione, quam infra memorabimus. uta. p. is. 3I. P. autem Alvares sexdecim totos annos exegit in oratione vulgari per tres vias, purgativam , t Iuminativam,'unitivam . Ergo via unitiva, quae est perfectissimi amoris, ad vulgarem tamen Orationem pertinet; ad meditationem scilicet, non ad contem.
Max. des plationem: contra id quod dicit Praesul , qui vitam: ' unitivam ad suum quintum gradum, qui puri est amoris, revocat. 32. Ceris
20쪽
a2. Certe P. Alvares antequam ad extraordinarium orationis genus vocaretur, exercebat apostolicum illud , sine intermissione orate, eaque oratione donatus erat i quin etiam exercebat purum amorem erga Christum in se consideratum. Ergo haec dona antecedebant orationem tuam quietis , unionis , ac perfectae tranquiuae quil contemplationis , ad quam post sexdecim annos laboris evectus est et quo tempore a Praeposito Generali jussus edidit relationem de sua oratione vitae ejus insertam : adeo haec extraordinaria , ct singulari studio inquirenda habebantur. Ea relatione memorat illum sexdecim annorum laborem , quibus exactis cum nihil tale cogitaret , cor suum totum immutatum dilatatumque compgrit, immisso animi deliquio tui beatorum simillimo ;quod suit initium vitae interioris extraordinariae , quam, inquit, e eriri coepit a Deo donatam , nonnisi singulari dono , cum & antecedentem a Deo quoque esse constaret, sed per dona communia. 33. Haec igitur oratio, inquit, ea in re sita erat, ut coram Deo constituerer per praesentiam quamdam
interiorem , is etiam corporaliter mihi datam , in qua pgrmanerem per modum babitus fixi, sive permanentis a quod plane est extraoidinarium i ne quo hic quidquam commemorat de separatione moti v rum proprii commodi, in quo nunc auctor noster quintum suum gradum , id est , perfectionis statum collocat. 34. Ad eum statum evectus , arcanas voces pIe
rumque audiebat, quibus icti ad mundi contemtum is ad amorem latum incitabatur , is reprebandebat