장음표시 사용
41쪽
41 M 'Y s 'T I C Ipulsis, ἐta ut libero arbitrio careant , is prorsus inhabiles fiant ad quoscumqus diseursiPos, eι iam. i. dominicae orationis actus edendosa cum Deus manu ueci. p. . . suprema agat, animamqώs imme icabiliter ponat emtra pastorum directionem omnem, ac liberi arbitrii altum indefinita auferat: qua in re & mihi errorem imponit, & ipse vehementer errat. so. Ae mihi quidem splendide imponit. Primum , quod mihi imputat ea quae a s. Theresia , a B. Ioan ne a Cruce , Balta Eare Al vare , & aliis , de verbo ad erbum exscripseram . Deinde quod & mibi & illis falsa imputet . Nulli enim diximus auferri indefinita
liberum arbitrium , sed tantum ad effectum suspen- , -υι dendi dis eursus, idque tempore orationis tantum, ut i . expresse docuimus libro vis. & x. de statibus ora-,L' tionis, neque eo usque ut omnis directionis adjuvan. in . tis opera subtrahatur ; id enim toto opere agit B. Theresia , id Ioannes a Cruce, ni eas animas regant, atque optimae directioni sub iciant. De oratione autem dominica, usque adeo absumus ab eo, ut cui. Τηιε. νυν tia quam subtrahatur, ut etiam passivissimis, si ita lo- i, qui fas est, animabus relinqui liberam pro certo,. ': statuamus toto libro xxi. de statibus orationis, libro
'quoque T. Inter xxx Iv. articulos um. & lib. um .s p. 33P- passim ac praesertim n. 36. quare quodcumque hic
mihi ac spiritualibus aliis imputatur , mera .& ape γ' ta calumnia est in me . &, quod gravius, in anctos. 9r. De libero sane arbitrio, quod a me indes niteo , sublatum insimulat, haec diserte dixi : Ea actio.
42쪽
I N T U T D. 43diteariivus dieitur , ubi procedit natio ab una re ad aliam, in qua re usqus adeo egrium est nos tolli Iiberum arbitrium, ut etiam Angeli, qui uon sunt discursivi, procul dubio sint Iiberi. Quae doctrina
intuleatur libro x. his verbis r non ergo hac suspensio Uv. o. u.
est actuum liberi arbitrii , sed eorum tantum actuum ' eui discursivi sunt, sive proprii conatus is industria rqui actus suspenduntur non indefinite, ut calumnia. lur auctor , sed mom ntis a Dgo dispositis, id est po tissimum orationis tempore ἱ quod toto libro susum. 92. Cum autem mihi, nee mihi sed sanctis sub meo nomine Lantos errores imponat, ipse vel maxime errat, cum in raptibus, extasi bur, impulsibus , dc instinctibus e traordinariis , manuque suprema δε- Rεs Ois , qui negari non possunt, & in sanctis prophetis, i. procul dubio reperiuntur, fanatismum reponat quod certe haereticum re impium est.
Quia auctor a sanctis spiritualibus torosa stemars discrepat.
93. Iam ergo sanctorum mysticorum a D. Camera censi aperta discrepantia est. Primum, quod ab illis Oaenibus saneis uno ore agnita divina impedimemta tollat: deinde quod sanctorum doctrinam temerarixiam , periculosissimam , suspectam , fanaticamqu. decernat: denique, quod ρε ivitatem reponat inpurissima caritate, hoc est in ipsι christianae perfectionis arce, eQntra quod omnes sancti docuerunt,
43쪽
taeque temeritatis sunt, & tossunt certissimas a magistris traditas ad orationem extraordinariam transeundi notas, & animas ad eam dirigendas In gravissimum superbiae periculum a sunt praecipites , uti supra memoratum est n. 67 69. 93. Quod autem orationem extraordinariam sanctis quoque inaccessam dc speciali vocatIone indigentem in ipsa caritatis persectione constituit, contra omnium spiritualium sensum, ut vidimus, christianae perfectioni derogat, & habet omnia incommoda in nostra Mutari p. declaratione copiose recensita , responsis auctoris
alibi, Deo juvante, perspicue refellendis . 96. Vides, eandide Lector, quid illis eveniat qui
se ceteris praestare velint ; nempe existimavit auctor se ad summum mysticae scientiae devenisse, unum Misae. d. Is orae uilicu a quo vel maxime spirituales Oiri intelligi se sentiant, unum se omnium qui accura tius quam eorum pars maxima haec areana tradiderit . Itaque suo praefisus ingenio, quod lugentes, nec nisi necessario dicimus dum systema mystieorum componit ad arbitrium, non Ioannem a Cruce, licet saepe laudatum , non alios a se toties appellatos' se quitur , sed eos, ipsumque adeo sanctum Franciscum Salesium , sanctamque Theresiam supergressus aliam eamque pessimam & inauditam init regendarum animarum viam: & qui mysticis favere fingitur, eos vel maxime impugnat, nec aliquot verbis atque sententiis, sed toto ut vidimus systemate, tota doctrinae ,
44쪽
1N T U T Ο - 4s tota instItuendae interioris vitae ratione, quod erat demonstrandum.
Ad primum articulum ex Dissertatione D. Cameracensi .
97. Ego eum animum ad hanc scriptionem appuli, nondum noveram Dissertationem iIIam D. Camera. cansis de verit oppositionibus inter doctrinam DL sevi Meldensis ἐν suam , quam edidit post. responsionem ad Declarationem nostram. Hujus disserta. P. 33. itionis punctum secundum est da oratioris passiva, quo loco diligentissime quaerendum est : e quid novi, D. Cameracensis afferat. Quale autem illud siv, se.
In sua Qissertatione D. cameraeensis nauum astfre' suae sententiae auctorem. ,9
, 98. Quod ad passivitatem attinet, D. Camera, . eensis duo pecco e convincitura, Primum, quod suspensiones facultatum ab omnibus mysticis agnitas primus & solus e medio sustulerit alterum , quod passivitatem primus & solui in puro ac perfecto amo-rς re potuerita primus , inqnam & solus nullo: hujus rei adducto auctore i . quod etiam illis verbis constitit in responsione ad Deci ratiynem positis: facile pro- κὸν a tabatu esset, auctores quos citant non favere eorum so ' r
renitis. Quod quidem hi facile probatu esset, non id
45쪽
sit autem i neque nostros auctores exponendos suscipit , nec quemqua in pro se laudat; hi iam supra demonstratum a nobis est. n. 62. At nunc in eum-vus. ν. . . dem impingit lapidem : credo , inquit , a ma id posse demonstrari ex Ioanna a Crues, θ' aliis quosisIdensi3 eitat. Demonstra ergo vel semel: saltem conare , ut vel unum tuae sententiae defensorem adindueas : quamdiu enim haec lactaveris, numquam praestiteris , nihil est . Md. f. tr. 99. Sane coἡfitetur , sanctos mystIeo, posterioris
aetatis, quamdam impote tiam agnovis e , ted quae ad litteram aeripienda non sit. Qui 8 ni Quid enim
ne tesse est vim facere sanctis, ut eua a nativo sensu abstrahas Quo auctore haee attrede Is quem
addueis vitae spiritualis auctorem qui te eum sentiat Immo quem appellate potes, qui non tibi clare ad vet-setur Ego vero, qui abi hac sententia : diseesserit qui non haec divina impedimenta docuerit , novi neminem . Audi virum praestantissimum ae sanctitatis Ep. M . odore florefitem olerium e Status laus mdnifesta
impotentia est, in qua Deus te terat, tursus: reddistinas facutiates naturales in rius ἐν mpotentes asPII serviandum, rursus; transirst τε oportet per arLEν. m. ditatos , per impotentias . In alia epistola di tuum. amandi desiderium squatenus sensibile est; & insensus se exerit impeditur sits shtitur superiora potentia ae praes tia sponsi silentium imponentis interioribus facultatibus. Iterum D sἐ sponsus sinere agerer σωιam, quid non tune loqueretur e nem pa
46쪽
I N T V et o . suspendit amatoria quae a diseursu pendent, quae adsensus vergunt i ut aisma agnoscat, nihil sa este per L - 3W ae quam ariditatem , quam impotentiam , quam languorem ad creestatem, quae in ea restat bis jubtractis auxiliis. En haec impedimenta divina pi s vitae spi-xitualis magistris quam sint familiaria , quae tu tamquam noxia ad litteram sumi vetas. γ IO . Audis Careeres, catenas serreas audis divino numine, divina vi ligatas, suspensas, impeditas, quoad certos vulgatos actus, animae iacultates quae dari esse, quae per certa momenta praestare non pos- int ., eo sensu quo sine gratia nihil possumus i audis subtractiones , impossibilitates ab alto immissas, ct quid non nempe ut experiantur illud Davidi eum tDomine in voluntare tua praestitisti decori meo vidi ps. XXm. tutem ; cum nempe dixisset et in abundantia suae '' non movebor in aeternum: at illud evenit: avertisti faciem tuam a ms, is factus sum conturbatus, cui neinit illud : ateνtenta is faelem turbabantur : auferes Viritum eorum is defient, is in palverem
suam , in impotentiam suam, in nihilum suum revera
rentur: & illud: fabit spiritus tuus , fluent aquat
quas, illo coelesti flatu per intervalla subtracto , nulla vi expresseris . Subtrahit enim Delas per chria m menta quae vult, ut discant illud dominicum t sinama nibit potestis facerer hine illa impediment x divina ab omnibus omnino spiritualibus posita: at tu, novus vitae spiritu a Iis magister , Theresia aliisquapraestantior, ad litteram ha e sumi vetas. ror. Quidni autem tanti viri, si tanta sunt horum impedimentorum incommoda, si tantx pericula
47쪽
4I M Y S T I o I quanta tu iactas, quidni sua dicta ipsi temperarunt cui Theresia haec dixit, quae librum aperienti nuneia d.M. eh. succurrunti in tam excuso statu anima discurrere, c,3 δ nee si vallet, posset e quo quid expressius excogitari potuit eur alii paria millies repetebant, nec animas sibi ab alto commissas , ae suam impotentiam nimis deplorantes comprimendas putarunt: uempe, ut tuit Iis doctior , nova haec temperamenta primus Solusque
D s. uM. LIoa. - per illam , inquit, Usticorum impotentiam, intaIligendum est gratiae UIecebram tunc esseram validam , .ut anima a se id impetrare non possit , ut ab ea so abstrabat, hoc est, vix potest aegre potest: nempe id Theresia, id Franciscus Salesius, id Ioannes a Cruce , ct alii vitae interioris principes nesciebant: vix, , illud ignorabant: veram impotentiam, vera impedimenta divina, propriissimis
verbis ad animarum laqueum exprimebant .. . .nta. s. 4'. 1 3. Quod autem ite tum recurrit auctor ad stolae
praejudicia, falsamque philosophiam ,: supra luculentissime confutatum est; s n. IS. confutata ea , quae ex me ipso mihi ipsi objicit de continuitate actuum, . deque libero arbitrio indefinite sublato, & aliis .ej modi ; s n. 39. 6o. 89. 9o. si. consutata denique . .
quae ex B. Theresia, di Ioannis a Cruce regulis prom- sit: n. 77, 33. & seq. : inu. p. 11. Nec minus vana Sunt, quae Nola issime exponit de liberi arbitrii usu subIato : non odefinite, ut falso exprobrat, sed ad certos actus non semper necessarios, sed ad certa momenta :. ex n. 9o. 92. quo loco , ut vidimus , non me , sed auctores maximos, quos
48쪽
quos tantum exscripsi, audacissimus censor carpere .
ros. Me v diro proprie reprehendit, eo quod attu- Ierim exemplum angelorum, ut ostendecem, sine discursu liberum arbitrium stare posse ζ nempe , inquit, si D. Meldensis dixisset , angeIos sine discursu fuis. Md. p. 34. se liberos ad merendum , recte et sed, angeIos in praesenti esse ad merendum liberos, sine restrictione dictum, Lutherisuismum sapit, ae Iibertim a coactionstantum admittit, sublata indifferentia' Io6. Equidem putabam. , etiam novitios theologos facile intellecturos quaestionis statum, prout in schola passim instituitur. Quaerit nempe s. Thomas , &post eum theologi omnes e utrum in angelis sit IL r. p. s. s . herum arbitrium et non quidem utrum sit eo quo sunt ' '' statu 2 sed utrum sit per naturam: quia vero ron
quaesivit utrum olim fuerit, Luthero favebit en aucupia verborum , & scholae terminos a tanto magistro nequidem intellectos ..ior. Pergit: quae s Meldensis ds extasibus pro' or. ,. .pbetieisque inspirationibus dixit, non minus me mo. meni r supponit enim sanctos in tuis omnibus statibus earere libertata. Pace praesulis dixerim: non id suppono. Vide enim quid eo loci quaeram: nempe ει ι ,ών iri ouaero cum schola, utrum Deus possit imponere ib
ro arbitrio quamcumque voluerit necessitatem: . quis st
autem ea de re dubitat adduxi in exemplum exta. ses & raptus: quo loco ad intentum meum suscit, ut interdum, non semper, adimatur liberi arbitriitisus. ζ quod negar4 non potest. xor. Αn enim credendum est Paulum, tum adeo Bosι. ConLoviet. G. T. III. D ex.
49쪽
MYSTIGι tra se raperetur, ut ne quidem sciret utrum Inscorpore esset nec ne toto liberi arbitrii usu gavi-Ier. xx. t. sum esseὶ quid Ieremias, cum vastitatem populi clamitare taederet, ac diceret: non recordabor ejus, neeue loquar usera in nomine illius an non interea sentiebat incumbentem sibi vim illam propheti-uia xx III. eam plane ineluctabilem Z quid, cum diceret: factus sum , quasi vir ebrius, θ' quasi homo madidus a vino , a facie Domini, O' a facie verborum sanctorum ejus: an erat sui compos, agebatque quod vel
let quid Ezechiel ; cum hd eum diceret Dominus:
- . eccs circumdedi te vinculis , im non Id convertes α
. latere tuo in Iatus aliud Z an lecto sic astixus per quadraginta dies , innato in corpus suum v gebat imperio ὶ quid sanctus Iob an quaecumque protulit dixit arbitrio, & non aliena vi tenebatur vipctus, nec per certa momenta eximios illos spei ac pietatis actus explicaro sinebatur, ut cum postea prosilirent ,. diviniores essent rolij. p. n. 09 Neque profecto necesse erae, tor paginis Q tanto studio probare , usum meritorium liberi arbitrii non esse semper ab extasi raptu ve alienum rquis enim id ignorat aut cui non notum , somnium Salomonis liberae sapientiae electione celeberrimum Caeterum suffciebat, interdum abrumpi liberi arbitrii usum, multosque inesse actus non magis ad il- Iud pertinentes, quam motus primo primos: quod aenemine negari posse, aut umquam negatum esse con stat : sed haec in meo de Statibus orationum libroe necdum tractanda susceperam: certa, concessa, omni bus nota referebam. ' ,
50쪽
tio. Quare, quod hujus rei praesul a me tradi.
sonem primorum saec lorum exposcit, inanis opera est: dari enim exta se si raptus,' mentis excessus, quibus ipsa sibi excidat, nec sui sit compos, Dei revelatione certum: quousque pertineat ille raptus excessu que, res facti, res experimenti est, vacant que omnia , quae operosissime totis sex paginis ar-
gumentatur auctor . . 'i r i. Nempe , inquἰt, Meldensis confitetur nauum nia. in Basilio , nullum in Augustino , in aliis patribus. passi vae orationis ab ipsis frequentatae, apparers Us-stigium. . Enim et ero fateor, quod magno argamento esse voluii ertare vehementer illos, qui in ea perfectionem chri itianae vitae collocant: at non prypterea legem imponebam Deo, ne quamcumque velle L. passionis divinae partem impertiret suis : quod facti inquam, ex pe riment i que est , nos traditionis, non dogmaxis. '
iii. Illua vero praesul I perpengendum erat, quoa
in articulo Issiacensi xxi. ipso subscribente , seque ultro submittente , conscriptum : orationem qu7eris i Are. ar. ditasgus extraordinarias atque passivas , sancto Fram 'eiseo Salesio, aliisquil spiritualibus ab Ecclesia receptis, approbatas , esss admittendas. Quam autem orat Ionem quietis, sive passivam Franciscus Salesius, Theresia , Ioannes a Cruce, asiique approsarunt, nisi eam quam illa mystica impotentia faceret aut qui sunt alii mystici, qui de ea olatione tractarint nulli . profecto. Eorum ergo orationem ipse' auctor approbavit, quam nunc, . si Deo placer, temerari am, pericu Iosam , fanaticam vocat is P 1 D