장음표시 사용
11쪽
nymus; contra nostram sententiam nil facit loeus iste qui cum veritate non aliter conciliari posse videtur. quam si cum Vallarso I) in ultimis Hieronymi vetabis vitiosam lectionem concedamus, simulque Grabio assentiamur, qui ni) Hieronymum per inco=τuptam et immatulatam LXX. interpretum versionem nil aliud,
quam uosae melioris, minusque torrupta quaedam exemplaria versionis των ό intellexisse statuit; Quod s ita se h. bet. vera dixisse Hieronymum statim prob
Fuere tamen aliqua, hoe tempore, melioris notae minusque corrupta exemplaria 4 versionis των ό. Quod inter tot exemplaria MSSta των LXX, quae per sex circiter saecula descripta fuerant, pro v ria descriptorum accuratione vel negligentia non potum rit non ingens existere disserentia, vel ipsa experientia docet; Probant hoc innumera apud Patres antiquissimos loca ubi variae lectiones των ό asseruntur; Probant etiam testimonia illorum scriptoriim, qui non solum qu rundam codicum MSStorum prae aliis praestantiam llectati sunt; sed ea quoque MSSta nominarunt, quae
ι) in annotatione ad hune locum. m vid. Ioh. Ernest. GR AB Ii Dissertatio de vitiis I. . Interpretum ante Origenem. Cap. I. g. q. p. 64. id. O Gn.
12쪽
γαρ τοις πλειτοις eo γραφοις εν δε τοις α κριβες ατοις Θυραμ, τ ις 'Εβρωκοις. . . . o Anastastis Sinaita in loco notatu dignissimo quem infra tr) exscriptum invenies , accuratiora quaedam των o exemplaria, inter quae etiam Hoxa. plarem Origenis editionem, enumerat; Et certe quoque nulli dubium esse potest, quin ex omnibus meis horis notae exemplaribus optimum, quod invenire potuerit Origenes, in Hexaptis suis collocaverit; Quinta igitur Hexaptorum columna, si integra adhuc, cum omnibus signis Origenis, accurate adscriptis, Ornata exstaret, ipsam antiquam κοινην intactam simul et mendatam exhiberet, adeoque optimum soret medium textum editionum των ό emendandi; Perierunt autem n) Comentati in Johan. Oper. T. II. p. IOO. Ob Quod vero hie de versiotus - ε, et non de Novi T Mimenti, eodicibus sermo sit; ex iis patet, quae proxime se
p i. e. in reliquis versionibus Bibliorum Graecis, Aqui. iae. Symmachi ceti quae semper apud Origenem λοιπῶ - σεκ audiunt. cf. insi. g. s.cq Homitia i ta in Jerem. Oper. Tom. II. p. I 33.
13쪽
tem ipsa Origenis Hexapta s , atque in Hexaptaribus eodicibus των ό falso saepissime descripta suerosgna et additamenta Origenis, ita ut Origenianarum emen attonum occasione corruptior potius , quam eorrectior redditus sit textus versionis τοὐν ό; Id quod ex sequentibus patebit. g. m.
De Textus - ό ex Hexapsis Origenis
interpolatione. Hexaptarem editionem των O, i. e. illud vera sonis LXX. interpretum exemplar, quod quintam Hexaptorum columnam occupabat, partim ex ipso textu Hebraico emendaverat; partim ex aliis versio nibus Bibliorum Graecis, Theodotionis praecipue, multis locis textui Hebraico conformaverat Oriones 3 sed tanta tamen religione et timiditate, ut nullam mutationem, cui non vel Asteriscum signum additamenti, in textum mουν ό inserti; vel obelum H signum propositionis e textu των ό delendae; vel denique Lemniscum - , aut Hypoleinniseum mpraeicisset, facere ausus sit; Propositionem addemdam , delendam, corrigendam semper claudebant duo puncta et cu). Hoc autem artificio inlacta simulco ce Monifaue. Praelim. ad Hexap. Origenis p. 76. vi Rennieot. Differt. II. p. 378. vers. lat. Cel. Tellari. cu) De Metiscorum et obelorum usu vid. Orig. Oper. Trin.
14쪽
mul et emendata in i r Origenis Hexapsis conspiciebatur antiqua LXX. interpretum versio ; ita ut nulla Origenis culpa saeta sit corruptio textus των LXX. Tanta vero industria elaboratum erat Opus Origenis Hexaptare; tanta erat utilitas, quam exim de haurire sperabat ecclesia Christiana, ut omnium essensione fuerit comprobatum. Quinta igitur He Naptorum columna , quae versionem τοὐν ό en evo
tam continebat, saepissime descripta suit; omniasgna Origenis cum additamentis et mutationibus, quam citissime fieri potuit, in omnes fere των ό editiones inserta suere vel ad marginem adscripta; ita ut, proximo jam post Origenem saeculo, suinmum hunc emendationum Origenis abusum queratur meuronymus: In epistola ad ab v num, postquam si interpolationem Origenis vituperasset, et Augustanc madhortatus esset ea non legere, quae sub Asteriscis sunt, sequentia addit: V quod si feceris, omnium Emessarum Bibliothecas damnare cogeris; Dis enim tinus aut alter inveniatur liber, qui isa signa et additamenta Origenis nou habet V Et alio loco υ : omnes in
Tom. I. p. I6. Tom. III. p. 6TI. 672. de Lemnisci vero et Hrpolemnisci significatione dissentiunt Ernditi, quemadmγ- dum quoque obeli et Lemnisci figuram varie exprimunt. via. Memmavc. Praelim. in Hexapl. Orig. cap. IV. sech. IV. de omnibus signis Hexaptorum Origenis disseruit GRAatus in Dissi de vitiis LXX. F. 4 12. . ct loco supra pag. 6. no s. allato. ν in prooemio comentar. in Danie Oper. m. Wp. 622.
15쪽
quit, Chrisi Eccolae, tam Graecorum, quam Latinorum , Syrorumque et Aegyptiorum hane sub Asteriscis et Obesis editionem legunt Porro in Eusebii Demon ratio ne Evangeliea duo loca invenimus, quae indicare videntur, ea exemplaria τ- ό, quae ex Hexa-plis interpolata erant, proximo post Origenem: aevo, pro optimis suisse aestimata: VοΘεν καs, inquit x', παρα τοις α ριβεσιν αντιγραφοις των 'Eβδομη
αυτα παρδεεμQα Bassius denique, τα τοινυν, inquit et ακριβη των αντιγραφων ω βελις α ι, ο δε οβελος αβ ε σεως συμιβολον V. Quanta vero confusio textus των ο ex frequentissima illa signorum et emendationum Origenis transcriptione oriri debuerit, vel ipsa experientia docet: Quam facile enim fieri potuit, ut signa in scribendo vel salso loco apposta fuerint, vel prorsus omissa y Et tum omnino ab additamentis Origenis distingui non poterat ipsa LXX interpretum versio. Atque illud revera ita factum fuisse,
cx lib. VIII. p. 383. ed. Paris. I 628. y lib. X. p. 484. α) Homilia IV. in Hexaemeron. Oper. Tom' L .P. 3 .
16쪽
EXERCITATIO PRAE LIMINARIS. I3
fuisse, exprem docet Hieronymus: VHine, pergit l. c., apud vos et apud plerosque error exoritur, quod,
scriptorum negligentia virgulis et aseriscis subtractis,
distinctio universa confunditur V. Haec vero, cum ita se habeant, cumque unitus modo hodie notus sit c dex MS. των o, cujus aetas ultra tempora Hieronymi
prorogari poterit a ; in maximam sane interpolaotionis suspicionem plurimi adhuc superstitum ut cadant, neces est. Quin etiam manifestissima ejusmodi interpolationis exempla hodie adhuc praebent optimi codices MSS. sunt autem, unanimi Eruditorum consensu, Alexandrinus et Vaticanus cod. ca) MSS. omnium, ad hodiernas των ό editiones adornandas
adhibitorum, longe praestantissimi; De his igitur
quorum ille in Grab. sive Bretting. hie vero in Romana των ό editione, ad litteram expressi sunt, interpolationem Hexaptarem exemplis probare lassiciat: prae. cipue, cum aliorum cod. MSS. των ό nullam, nisi vel ex Bibliothecarum catalogis, vel ex aliis testium oculatorum descriptionibus, notitiam habere potuerimus. a nempe eodex HS. Cottonianus, cujus mentionem iacit Gaharvs in epistola ad Millium p. I. 2. ed. Oxon. Omnium, qui hodie supersunt, antiquissimus creditur hic cod. sed solum primum libram Mos continet. aa Historiam duorum codicum celeb. quod attinet, de illo praecipue ad Doctissi Grabia proleg. in Octat. cap. I. g. I. R. de hae vero ad Cel. Morini epistol. ad Ripam Sixtum V. de IXX. interpr. lectorem ablegamus. De utroque codice egit ceL Ronicol. in Dissi. u. p. 39 vers. Telleri.
17쪽
34 EEERCITATIO PRAE III NARI 1.
ximus. Compluteisis vero Aldinaeque των ό editi, num interpolationis exempla asserre, Cum eaSdem ex optimis et antiquisitinis, praeter Alex. et Vat. exemplaribus MSS. desumtas esse testati fuit Editores, nec ab re nostra sere credidimus.
H In Alexandrino igitur MS. quod nulla signa Origenis continere testatur I et senius b ut summum tamen meritum id laudat Grabius quod cum Hexaptari editione των ό, ab Ore
ne emendata, conveniat; Et certe magnus est numerus locorum, ubi Grabius Asteriscos, ex
Hexaplaribus d) των ό codicibus desumtos verbis Alexandrini codicis e praefixit; quao
Ioea certissima illius codicis interpolationis ex Hexaplia documenta ante oculos ponunt. Unicam modo, illamque notatu dignissimam, alexandrini codicis interpolationem, ex Hexa-plis etiam, ut videtur, Ortam annotabimus γλα Codicis Vaticani ex Hexaptis interpolationem Vel
b Proteg. in Nov. Test. p. I. ed. Seml. ed Protegona. in Octateuch. cap. II. l. 9. d) i. e. qui signa Origenis continent. ν Alexandrini codicis verba in ed. Gr.rb. et Preh. sunt
omnia. quae in margine adscripta sunt, atque in textu ea. quae minoribus litteris non sunt exarata. f) vid. Manisane. Praelim. ad Orig. Hexap. ram. I. p. 93. 96. ed. Bardi. salio vero hic citatus est lacus I. Sam. VI. est enim L Sam. cap. XVII. v. II - 3M
18쪽
vel ipsi eodicis editores Romani his verbis coniaeedunt Vitia tamen habet nam in libris Prophetarum, qui maxime in hoe exemplari inno excepto Daniele puram LXX Editio. nem resipiunt, mirum quam musta non habeam tur, quae tamen recte abesse et eorum Interpretum non esse intellectum est, tum ex Commentiriis veterum scriptorum Graecis et Lctinis, tum
ex libris Mn. in quibus illa addita sunt sub As riscis Quod si aliqua videbun1ur in hae
editione, ut ait B. Heronymus, Des lacerata et inversa, quod ea, sub Obelis et Aseriseis ab mrigenesuppleta, disincta non 't, vel - - - cet. At que eandem exemplis clarisiunis extra omne dubium posuit Mont fautonius h); Nos quoque in Exercitationibus nostris varia illius vitii exempla annotabimus, quorum unum hic proseramus: Gen. II, 4. Alex. et Vat. MSS. ut et Ald. ed. των ό κυριος ὁ εος legunt; Quod vero κυριος non vera sit lectio antiquae versionis LXX, sed potius ex Hexaptis Origenis, ob Hebr. rari insertum, exinde constat, quod in Complatens των ό editione, in MS. Oxou. των LXX., quod contulit Cel. Sabatier, et in textu Philonis iih) non
. inveni, G in Praefatione, quae nullis paginis signata est. ch praelim. ad Hex. cap. IV. se LV. infin. c p. 43. 44. M. Francos.
19쪽
inveniatur, utque a Gratio signatum sit. Et mihi certe orta est suspicio, vocem plurimis locis in Textum των ό ex Hexaptis fuisse insertam, adeoque ipsos Λlexandrinos Interpretes in suo textus Hebr. exemplari, aut unicum modo vocabulum, sive mn sive legisse, aut utramque vocem 'n'N IT iv per uni- eum verbum ό Θ εος explicasse. Plura vero hac de re vid. in Exerc. nostris ad Gen. VI, 8. 3 Compluten' των ό editionis interpolationem sequentia ostendunt loca: Lev. XXVI, v. 16. pro Hebr. n, ta legit σπουδην την στοριαν, quae, nullum omnino sensum praebentia, ex inte mlatione Hexaptari orta videntur: Nam non f
σπουδην ante την αποριαν exhibent quae vero ex
Hexaptis in codicem M S. των ό inserta et prussea in editione Conplatens descriptoris vitio in σπουδην mutata fuit. Gen. II, s. in ed. tam . κυ- ριος ante ὀ Θεος interpolatio Hexaptaris esse videtur:
λ) Grabius proleg. in octat. cap. II. g. v. codicem Μs in anum, cujus ipse l. c. cap. III. f. q. et Ussertas in Syn xagm. de LXX. p. Ioue. ed. Lond. mentionem faciunt, se te,
20쪽
videtur: Philo enim, codd. MSS. Vat. et Alex. , Aldiu αι των ό editio hanc vocem omittunt. vi Aldinum quoque τ- ό exemplar haud purum, sed ex Theodotione nonnullis in locis interpolatum, declaravit Andreas Masilvs I)ς Duo interpolationis exempla proferre sessiciat: Jose.
cap. VIII. totum versum I 3. et in versu Iq. verba:
και - , ex Hexaptis interpolata putat nasus; Atque haec omnia, in Alsua των ό editione obvia, in Romana deest e vidimus. Gen. II, 4. etiam in Ald. ed. LXX. κυριος ante ἱ-ex Hexaptis secundum text. Hebr. interpolatum invenitur. Plura vero omnium των ό editionum ex Hexaplis sm interpolationis exempla in Exemcitationibus nostris passim inveniuntur.
I in Annotat. ad libr. Iosuae, Graece ab ipso editum secundum HS. Syriacum, quod omnia signa Origensima, accurate adscripta, continere testatus est. Locum in annotationibus Masi allegatum legimus in Criticis Sare. 2DisIιe. m. II. P.i. p. 3 Et cum his annotati. aut cum ipso Iosuae libro, a Maso edito, qui hodiernas ri, 4 editiones conferre velit, multa illarum ex Hexaptis interpOIationis exempla inveniet. m Vix opus est indicare, etiam illas tuterpolationes te αν LXM quae forsan ex ipsis recenti u ibus versionibus B, 'bliorum Graecis, aut ex Tetraptis et Octaplis ortimis, O taesueriar, sub nomine Hexaptari apte compreliendi.