장음표시 사용
21쪽
S. IV. media antiquam editionem κοι- restituendi. Variae hujus vocis significationes illustrantur. Pauca ab An as a sto Sin ait a indicantur melioris notae exemplariab τοὐν o, qliae ad vitia textus των ό emendanda utilisfinia
sidentur. Dantur tamen adhuc media, quibus plurimae saltem hodierni textus των ό interpolationes detegi possint; adeoque illa, quam antiquam κοινην apte VO- carunt Eruditi, oditio restitui. Hujus vero vocabuli notio tam. vaga et incerta mihi visa est, ut omnes iblius significatus indicare haud abs re sere videatur: Nonnunquam pro lsa LXX. interpretum verylane sumitur, qualis illa a primis Alexandr. interpretum temporibus usque ad Hexapta Origenis evulgata comparata fuerit: Sic duabus vicibus apud Hieronymum editio κοινη sive Mugata, versionis των ό Synonymum, occurrit: his.f. u. commentari in Maiam n). Nee non in praefat. commentari tu Daniel. 03 ,, Origenem de Theodotionis opere in Vulgata Aserseos fuisse' dicit. Cur autem Versio LXX. interpretum hoc nactast nomen, dissicile haud est conjicere: Eandem e tam in tota ecclesia Christiana summo in honore habi
tam Loco, quem supr. p. r. not. g. et t. Miulimus. Q Oper. Tom. V. p. 62O. 62 I.
22쪽
tam, solamque publice receptam fuisse υ), constat. Hinc facile vero fieri potuit, ut, quemadmodum in ecclesia Latina peculiaris quaedam Bibliorum verso q), ante Hieronymum, 'tota dicta fuerit, atque jam antiqua illa, ab Hieronymo emendata, et auctorutate concilii Tridentini ad publicum usum in ecclesia Romana introducta, migata Hieronymi audiat, sic verso quoque LXX. interpretum nomen κοινη sortitast. Nihil quoque obstat, quo minus illa, licet pNeuliaris quaedam esset Bibliorum verso, editio tamen
κοινη vocari potuerit: Sic enim nominata videtur in oppositione ad recentiores versiones Bibl. Graecas, quae etiam editiones dici solent: Origenes nempe s Αρ τους -ομ η πα εκ - λ ιπων ε κδ ρσεων
- o emendosa' dicit; Sic etiam alio loco t) e com
textu patet, Origenem, quando de Milionibus Grae eis loquitur, non Narias των ό eritioras, sed alias veri foras Graecas intelligere. Sunt porro, qui Muionem
κοινο pro sola Hexaplari των ό editione, ab Origens nondum interpolara, accipi velint cv, Λ prioribus
. cν es Augustis. lib. 28. de civitate Dei cap. 43. Italae honorem hunc tribuit Beanebinar ia Uindiciis P. XXVLco Commentat in MatL Oper. Tom. L p. 38 . o 1, e. ex reliquis versionibas Graecisi Aqvilae, S--M, Theodotimis, q-ta. sexta, et si plorea suerint. M Oper. m. m. p. 672. O Ia hae satificatione sumi potest Vinaisino ramumi.
23쪽
vero diversus videtur ille editionis κοινης significa. tus, qui apud Hieronymum, tu episola ad Suniam et Fretelam .c, occurrit; Ubi: Illud, inquit, brevia ter admoneo, ut stiatis, etiam esse editionem, quam γrigenes et Eusebius Caesareensis. omnesqua Grae taetractatores κοινην nominant, i. e. communem atque GD
gatam , atque a plerisque nunc λουκιανος dicitur sy); Alim LXX. Interpretum, quae et in ἱξαπλοu, codi
tibus reFeritur .... Mινη autem isa, i. e. communis,
ipsa es, quae et LXX; Sed hoc interes inter utram
que, gnod κρινη pro locis et temporibus vetus eorrupta editio est, ea a tem . . . Et tum sequuntur verba quaci
paulo supr. not. n. citato. Ubi vero et illam, quam primo loco attuli miis, significationem habere potest. Sic etiam in Planehini Vindiciis p. 256. vox Mirit chiro modo velis, i telligi potest. Et certe posterior hic significatus prioris illius species est: Si enim editioni uois 3 primum supra allatum lignificatum tribuere velis; ad illam referri debet Hexaptatis v ι edito, ab Origene nondum interpolata. xa Loco. supra pag. s. not. e. citato, p. 636. M Tota illa de editione controversia potissimum dirimenda videtur, si, quam nam significationem huic voci tribuerit Origenes, certo scire possemus; Vocem autem --, de ipsa LXX interpretum versione, vel de certa τ- έ editione. vel denique de recentiori quadam versione Bibliorum Graeca usurpatam, apud intratem invenire non potui. Ipsam editio.
nem Lueiameam certe aerium vocare non potuit Origenes, utpote quae illius tempore nondum elaborata esset; Cui tamen cum antiqua απιν' hoc commune suisse videtur, quod correotior fuerit textuique Hebraico saepe convenientior recentioribus, ex Hexaptis interpolatis, editionibus νω, Ruid. inse. p. 22.
24쪽
quae supra P. s. exscripsimus. Editio illa, quam Iioe loco κοινην et λκκιανον vocat Hieronymus, procul dubio eadem est, quam alio loco, set ,, a Luciauo elaboratam, atque a Consantinopoli usque Antiochiam praecipue usurpatamfuisse '' docet; De qua autem, utrum peculiaris aliqua versionis των ό editio sit; an vero authentica Bibliorum verso, a Luriano secundum ipsam Hebraicum textum elaborata, varie olim senserunt Eruditi: Eam nempe pro authentica Biblio. rum Hebraicorum versione, eaque cum LXX. inter. pr. nullo modo comparanda, habuerunt Romani των ό editores, in praefatione de Lucianea editione se lo.
quentes: His additur alia quaedam editio fautri Lu.riani Martyris, qui vixit sub Diocletiano et Maximimno i p., valde illa quidem probata; sed quae cum LXX. interpret. comparari nullo modo posit, vel ipfs etiam Graeeis scriptoribus tesantibus, et Nireta γ) eotis
manta his plane verbis: .... Verba vero Menae, cum eX-tra connexionem attulerint, et praecipue notanda m
miserint Romani των ό editores; illa potius secundum mictis serium b hic plene exscribere lubet: -Eπι
25쪽
no Bibliorum versione habuerit, nulli dubium esse potest; Quam vero, licet alii praeter Hieronymum
o testes d pro peculiari των ό editione declar
verint, eandem tamen a Luciano secundum textum Hebr. correctam et omnino immutatam suisse, etiam
illi testantur; Ita ut Jure forsan aliquo a meta Rinmanisque των ό editoribus pro nova quasi versione haberi potuerit. Sed a diverticulo ad viam. Imter illa, quae ad LXX. interpretum textum emendaudum , et antiquam editionem κοι- , secundum illam, quam primo loco posuimus, signi ficationem, restituendam pertinent sublidia, primum locum suo quin dam jure sibi vindicant Patrum, qui ante Origenem vixerunt, scripta; Illorum praecipue, quoS accur,tioribus των ό exemplaribus usos fuisse testatur Anm.
ce In verbis, paulo supra allinis. cd vid. Act. Ss. Tom. L p. 338. dat πω. inu ἀνε Cave Histor. litter. scriptor. eccles p. 98. ed. Genu .
26쪽
'Eξαπλα συςψαμενου σι εντα e . Hos inter, eum antiquissimus sit Philo; illius quoque scriptis in Exercitationibus nostris fundamenti loco usi sumus. Verum enim vero, nisi evi Mim prius suerit, Philonem loca Biblica non ex ipsis Hebraicis sontibus, sed e Graeca versione των ό allegasse; scripta ejus ad textum LXX. interpretum, sue confirmandum, sive emendandum, adhiberi prorsus nequeunt. Hoc vero ipsum est, quod in sequentibus probare conabimur. I. V.
O Graeca haec e HS. adhue inedito citam solus XII. liber anagogicarum contemplationam Anasusi Sinititae Graece editus eli cura Aliati Lond. 1682. Reliqui vero in HS. asservantur in Bibliothecis Coiberetna. Episcopa Nomeensis, et O legii mon. vid. Montia vc. not. ad Hexapl. Gen. II, 2I. allegata legi in Grabit proten ad Octateucri falso vero Cel. ω hius librum IX. pro VII. continuato citavit; nisi forte alia sit librorum divisio in MS. Graeci quam in versonibus latinis. qua rem altera seorsim edita est l. Paris: I6 . altera vero cum reliquis hujus Ana si scriptis in Biblioth. M. P., Lugduni apud Misenios edita, invenitur; Ubi in Tom. VII. p. 892. verba Masasi, Graece supra allata, latine ita se habent: siuomodo in seceris et non adalteratis antiquis exemplaribus diligentissLme scrutati inuenimus, iis, inquam, quae notata fuerant a in mente Ue.
27쪽
I. V. Num Philo linquae Hebraicae peritus fuerit,
quaerittin Alia est quaestio, num Philo Hebraicae linguae notitiam habuerit' alia, num loca Biblica, quae insciti tis eius atlcgata inveniuntur, e Graeca veris .sione Alexandrina desumserit ' Quarum equidem si primam negaveris; necessario assirmari debet altera. Non vero vice versa. Ol. Iosepctus Scaligerus Philonem nullam linguae et consuetuis dinis Hebr. notitiam habuisse, imo ne quidem Hebrai
rem linguae Hebraicae notitiam concedentes. M
dium inter dissentientes tenet Illus. I. D. Michaelis h). Qui Philonem linguam Hebraicam apprime calluisse
contendunt, ex ipsis Philonis scriptis, quorum praecipua est in hac lite dirimenda auctoritas, ad sentemtiam suam probandam haec protulerunt argumenta:
L 1 In animadvers. ad Eusebii Cronicon p. 7. et in Episto. Iar. lib. I. ep. I 3. I De Seth Iudaicis . cap. I 8. initich In libro . citi titulus: De Bibliamran textibus originali-hns et versionibus Gr. L. III. C. I. p. 228. sq. O Iectionum Philonianarum specim. g. XII. p. IIS R. In commeat. de eronologia Mosis post Diluvium p. 16 ed. Brem. I769.
28쪽
I. Philo in ditIis Biblitis litandis nonnunquam a veris f .ue Graeca recedit et tum Hebraico convenit. Doctis
Hodius I) locum illum, quem ex libro Iudicum in
attuli it Philo n , non e versione των ό allegatum,1 bd ex ipso Hebraico textu translatum fuisse, putate Philo enim, ubi LXX. ειπε habent, οὐ κοτε scripsit; Unde concludit Vir Cel. illum non τους ό, sed textum Hebr. secutum fuisse. At enim vero, textus Hebraicus, saltem hodiernus, quem tamen mutare nωluit maius, contra Philonem cum LXX. conveniens, habet. Et sic omnino cadit fundamentum conclusionis Hodii. Nec majoris momenti videtur alterum illud argumentum, quo totum librum Iudia eum tempore Philonis Graece nondum translatum ;ade. oque illum hoc loco textum Hebr. interpretatum fuiLse probare conatur: Philo nempe huic libro non ταρν sive κριται, ut verso LXX. interpretum; sed κριιώτων titulum dedit. At vero, ex inscriptione libri, incerta plerumque et arbitraria, nil certi colligi potes h Praeterea inscriptio των LXX. tum a gumento libri, qui potius των κριτων Israelis, quam των κριμιατων his foriam tradit, tum ipso titulo Hebraico qui secundum Philonem Σ'u'dua vel di latio: suisse debuisset, optime convenit. Plura ve-
29쪽
a6 Ex EReITATIO PRAE LIMINARI s.
to ejusmodi loca attulit Cel. Loemerus so), e quibus Philonem ipsa iHebraica Biblia interpretatum si iste judicat; Quae vero, si penitius examinata suerint, ita
comparata videntur, ut rem extra omne dubium minime ponant: Inter omnia enim loca ne quidem imvenitur unus, in quo Philo ipsa verba textus sacri ablegare voluerit. Sunt omnia e memoria allegata,
aliisque verbis circumscripta, e quibus adeo in haeeausa nil omnino colligi debet: Quam sacile enim fieri potuit, ut Philo, dum, in circumscribendo distimquoddam versionis Alexandrinae, sortiorem expressi nem vocis alicujus meditaretur, etsi textum Hebra, cum non inspexisset, verbum tamen inveniret, Hebraico melius respondens, quam illud, quod in vetasone Alexandrina positum esset y Si quis igitur in Niusmodi locis Philonem Hebraicum textum interpret tum fuisse statuit saeptisme saltatur, necesse est. Atque certe, si grauiores adsint rationes, cur linguae Hebraicae peritiam Philoni abjudicemus; ad illam ei vindicandam haec loca nihil faciunt. Praeterea auistem contra illum locum, qui inter omnia, a Cel Gemero allata, maximum pondus habet sp) hoo
iure moneri posse videtur, quod Philo, dum qὶ το
c o In Spee. cit. g. XIII. XIV. p. I9. U. cpJ Gen. I, 26. in specim. cit. p. I9. g. XIII. init. cs libri de Opificio Mundi p. I s. ed. Francos
30쪽
similitudinem indicandam, adjectum fuisse dicit,
nullamque textus Hebraici mentionem facit, Graecum potius, quam Hebraicum textum, legisse videratur r . Denique vero, si vel concedatur, in Philone dicta quaedam Biblica, cum textu Hebraico congrua, a te tu vero τω ο diversa, inveniri s ; non tamen indosequitur, Philonem textum Hebraicum legisse et imterpretari potuisse: Fieri enim potuit, ut illud versio. nis LXX. interpr. exemplar, quo olim utebatur Philo. in locis quibusdam cum Hebraicis convenerit, ubi ninstra exemplaria των ό ab iisdem recedant. H. Nomina propria Hebraim in Graeeum sermo nem haud raro tramferras et Philo. Alterum hoe argumentum, quo uti solent illi, qui linguae Ηe.hraicae peritiam Philoni asserere eupiunt, plus quidem ponderis habet; sed tamen ante Omnia caverudum cst, ne vocum significationes symbolicas, quas, Ob nimium allegoriarum amorem, absurdissimas sempe dedit Philo, huc reseramus. Sunt omnino in scruptis Philonis loca, ubi nominum Hebraicorum veras
ν Aut enim in conjunctione utriusque vocabuli, aut in unico illo ua3' ἔ ineis, quod pro Hebr. nu 'I exstat, emphasin quaerit Philor Utrum assumseris; eodem lare e Gra eo, quo ex Hebraico, textu hane emphasin eruere potuit a ster, emphaseum ad nauseam usque studiosus.ci Et certe paucissima ejusmodi loca in ciere. nostris obu