Roman history. : Pamphlet vol

361쪽

4 apud Livium duplex de Crassi morte memoria extabat, altera per 106 ,, Crassus ne quid vivus pateretur repugnans interfectus est , scilicet a suis,-nam enuntiatum, quod incipit a particula nes . coniungendum puto eum voce, ni resectus est aliora apud Flarum ei Orosium li. cc.,

ab hostibus Crassum, ne sugeret, OSSe trucidatum, quod Festus corrupit. Dio c.27.2)et ipse duplicem habet mentoriam: ducem aut ab uno e suis ne Vivus capel Pt Ur, Dentum esse, aut gravibus Vulneribus acceptis aQ artho quodam esse occisum paulo aliter Plutarchus c. 31 aut Pomaxathrem

Parthum suisse qui interiecisset a una, aut a P0maxathre caput et manum esse recisa, alium igitur quendam Crassum micidasse enarrat atque ueri pinest, ut in altera Plutarchi narratione Livii altera sit occulta, secundum quam Romani eum occiderint

m ex utropi nil soquitur. Servius i. c. captus os et neotiis insus in os auro ut nilus i. c. auraia morio princioin condemnatum Osinius III 32 ἄλους μαχη καὶ παρα Πέρσαις ἀποθαναι, bona plano porturbaverunt. Appianus b. e. II 18

et eo quidem studio, ut Parthi, victoriae at ex ii oratori necem dico, eriperetur a Livio avido arrepta os ei a Dion exseripia, sed a Plutarchi auctor Romanis infusi n*laetabes leviter allus est re vera soria o jam certi quid do his rebus erui non posse Plutarchus ipso se Myeognovit irassus a Parthis vulneratus et equo delapsus a minaxathro ut qui posio orodi intorsector repraesentetur se imi captio et manu recisis noeatur liui qui invidebant, Crassum, cum Omaxathro caput roscindor 't, iamiam mortuum sui μμ contenderunt sic iam Polyasenu strat. VII 41, qui it 'lularcho pondet, rem mento disposuit. - do nomine into sectoris . adn. ii6.

362쪽

- 26 inlli ulli fluidoni sui l in universum dici possit 6ralis tu illini intor Livi uni et Plutarchuan intercedat ut bi' viter aganius. Mutarchitin saepius ex Livio scriptorsi enim onianarum classico hausisse consent BDP una Statque uberius a Petero, qui de Plutarchi sontibus egit probatum. 8 pius vero in vitis Romanorum praeter Livium alios auctores, qui singulas quasdam res copiosius tractarent, senios primarios habuisse ibidoni expositum invenimus, ut

si illa continontarios inseruit eius vita p. Livio hic illiendi libito Poteri. 59. laudat Livium bio aphus c. 6). Sertorii in vita Sallusti uni sei luitur quo etiani in Luculli bello Mithradat te praecipue et praeter eum Livio laudat eum c. 28, 3I Peteris. 107 utitur. at illi in Crassi vitae parte ea, quam nos tractamus,

Plutarchus utrum Livium secutus sit necne dubitat Petero iiiii2 atque et pro et contra hanc opinionem argumenta profert omina enim cum Valerio Maximo et Obsequente

consentiunt silua de re in idem sentire infra videbis. adii. Ut tiroditor autem hic aggaris illi rari amnis non teligorit de luilius v. in Da p. 3 M. I); neque Vero quid ipso sentia Peter plane dicit.

de ut finiuid autom Goschichte Irans p. 88 adn. 2 eum Plutarchum, quem eum Livio omnibus in rebus gravibus rensentire salso es enumerationem discrepantiarum p. 24noi atque consilium utriusque plane contrarium 4 9 et 23 narbitratur, a Livio at tuo pei Nicolaum Damascenum quidemipendere putet reiciendus est. At nobis luidi in distendum est Plutar hum, utp0ie quom a in vita parti lioniani ininuci SSimum, Cr Soipsi amicum potius quam inseStum esse cognoverimus,

lante primari T. Livi vel scriptore quovis, qui Livium Sumtu est, Sum non 880. namque Livium sicut ceteris in peris partibus in Crassi bello describendo Roman 0mni nitido Xeusare, ela qui minuere et victi is parvulis reparare, in Crassum ipsum culpam rei irrita transferre

vidiniUS. Sed quoniani alterum lantem eum primario biographum

363쪽

- 27 contaminasses p. 14 Sqq. cognovimuS quaerendum est, quaeratis inter Liviuin huneque sontem secundarium intercedat.

I. Plutarchi de Vargunt i ii iiiirration se in iluani ob virtutem Romanoruna nimis laudata in lanti se undario adscripsimus

reperimus apud Orosium l. ). eandem igitur rena, quam ex lante secundario Plutarchus, Orosius ex Livi hausit, sed duplici modo in artum coactam, quia ex epitomalavii pendet auditis. misit igitur viginti liliis per medios hostes servatos, totam narrationem contraxit, ita ut res illa quasi abrupta apud Orosium legatur, tamen vel e

sontem igitur secundarium Livi uni esse suSpicor βδ).2. quae lutarchus e. 20 in do speculatorum nuntio narrat o secundari sonte hausit, nam ipse sibi contradicit et p. 153. non aliter ut . c. XPOSui, quae e luuntur, consiliuni scilicet a Cassio datum illic Ononda sunt quialon te in ire undarium illum et aliis rebus uni initi eo n- iunctu In i sse iam antea cognovimus, et nunc it e consilio cum Di0ne c. 20.3 artissime conexu in Asse vidimus de

Livi quomodo hac in quaestione res s liabeat, iuxta positis verbis ipsis illustratur.

p. 3 animadvortit; sed illa Od. Diri lio loco quadrant totam in narrationsem consset ili ili liti trilitarchum in doμeribondo Crassi

bello Parthico Livium qui eri 't. Diuilia πιν Corale

364쪽

Plui. c. m. Livius apud Florum . . iam primum, qui Solus si ib-

sequitur apud Florum podem modo atque apud Dionem narrati, de consilio illo a Crasso, qui proditori fidem habuerit, reiceto, Plutarchus ver ad sontem primarium x versus c. 2i sua de proditore refert.)ex verbis ipsis nescio an liqueat ex eodem sonieci. e. Livio, et Florum et Plutarchum pendere praesertim cum apud No-grnpliunt 'missus lilii suo ob cola Siliuni illiu i P pulli alii in Vituperetur. 'asSius consilii optina auctor laudetur, quae

a Plutarchi studio alipna, Livii propria sunt '). neque minus ex rebus ipsis male inter se cohaerentibus sentem secundarium hoc loe a Plutaretio adhibitum esse apparet e insilium enim a Cassi de itinere datum non in loco positum est, quia Abori demum consili novo metum est ut etiam alii de ea re sententiam dicerent; verba c. 20 indo ab ii uet V et Diu igitur post e. 2 melius ponuntur quo ipso Or line res a C si Dione c. 20 4

narrantur.

3. luibus rebus cognitis no tertium quidpia loeum ubi ex fonti Secundario bio aptium pendere coniecimus, Ῥ- probrium scilicet Crasso, quod expeditioncm priorem non usque ad Babylonem et Seleuciam produxisset, obiectum, ali ex Mntu nisi ex Livii haustum esse existimo; studium enim Crasso inimicum quod Livium coluisse probavimus ex opprobrio illud conspicitur. 4. iisdem do causis c. 18 n. cuius capitis initium

ob in inti uni milit uni P oppidi i lati Noruni Prroremque Xercitu discrepantiani tu cuiui. 20 dilucidam priniari sonti', quae in initio huius capitis 20 posita es resau do Crassi exercitu eum estoris ex Livio nurisso videtur. Diuitiae by Corale

365쪽

- 29 ad c ritu lidum At. Livi adseritio Cassius nini naagnas gerit partes Crassus acerrime Vituperatur, omina premuntur. 5. auctore illo quem secundo loco adiit Uutarchus detecto Singula quaedam. luae verborum similitudine conspicua Sunt accurat tu ConlyarenHIS.

Pluti c. 19. Valerius Maximus Ist 11.aεγεται δὲ τωι αεοῶν ὁ πρῶτος aliora Billi ita a corrimo extracta αρθ εἰς Mao avrομάτου μετασWa in Contraria misi serebantur Par - φῆναι. tem se Psa convertit.

verbum Mimi narrationi praemissum alium sontem quam antea esse exseriptum indieat Romanorum rei militaris notitia apparet quam scriptori illi Graec Asiatico, luem

adliibuit Ulutarchus adscribere non poSSumuS, Omnia denique ad verbuni sunt tranStata

extracta se ipsa convorinquin etiam o*6,mo vocabulum Valeri non inspecto explicari omnino nequit, cum aquilarum ordo quidam vel ad locum vel ad te napus spectans ita ut prima possit nominari. non exstet, conlplures aquilae ne asserantur quident. Ollato autem Valerio apud lue in de duabus aquilis a Iritur vocibus .. alter altera ' coniunctis, discimus Plutarchum, ins ruae Latinae non ita peritum, vocabulum altera' ad verbum voce Graeca . me expressisse, altera autem aquila omissa sententiam foede conturbasse. 6. Similiter re Se habet in c. 25, ubi eouferas

Plut. c. 23. Valerius Maximus Icili. Hγε - δὲ τῆς μιέρας ἐκείνης si pullum ei traditum est paluda- Κρασσον ου οἴσπερ ἔθος ἐσσὶ Pto mentum, cum in prostitim Oxeun- ριαίεον rem γροις ἐν φοινμίδι προελ- tibus album aut purpureum dari θεῖν ἀλλ' ἐν histris μέλανι. Oleat.

verbo uerat ipso quod praecedit narratiunculam alio ex fonte quo cetera haustaui esse cognoscimus deinde lutarchi auctorem. qui rebus orientalibus praecipue studet, omen illud ROnuinoruni proprium neque cuiquam nisi rei Romanae militaris perit facile intellectu attulisse non puto. OStremo

366쪽

- 30 Vorhomun consensu Plutaretium Livio particulam illam del)ur elucet eodem nto lo Peter uellen Plui. i. 113. quod sequitur in c. 23 prodigiuna, artissimo cum Verbo Miεetui' 'coniunctum e Patavino originem ducere iisdem de causis et ob verborum similitudinem persuasum habeo:

7. quae sequuntur in c. 23, scilicet quod Crassus prodigia contemnit nuntii speculatorum terrore maximo

assicitur sine ullo consilio rem gerit Cassius quomodo acies aptius instruatur suadet, Crassus vero mente Ob- caecatus consilium mutat. - Ob animum Crasso infestum, Cassio amicum et oli 0rum Romanarum militarium

perii iam Muti primari abiudicanda, Livi adscribenda esse mihi persuasi. s. haud scio an iudicium ' quod de Crasso inseruit capiti 2 biographus p. 72 lin. 5-8 ed. Teubn iniquum illud et malignum ex Livi haustum sit postea vero findea linea 20 ubi eum dignitate animique ma gnitudine Crassus agit et patris dolore ii offici iniperatostis postponit, sontem primarium exseribi ex robus tuas supra de eius studio

attulimus colligimus atque Plutarchum non fugit se duo iudicia inter se plano contraria inerre, quapropter alteri vocabulum is in addit

dia infra adii. 80 Dionis onto detecto denuo do prodigiis again; in praes uitia aniniadvortas nitarchum aqisilai uti Diodigia divorsis in tonatiori triancti DOAuis,o aliorum in EuΡhratis tra itu, alteram

in initio pugnao, Morium Maximum sino temporis dolor natione proferre. antea nimii Posiore quas extant, miseria exereitiis es cavulPublii turpatum, ob consilium Romanis insesium sonii primario adseribo. caput 25, quamquam P. Crassi virili laudibus cumulatur, Livio non attribuo, quia, ut infra . 52 nr. 3 videbimus, iii m

primarius son habuit cur hac in occasion acrius quam solebat ox roitu si, rii tui lino ui Draiuli tirsel DBquo a pilis consilio a

horrui, ut Patris, suum xcusat, lilium gloria ametat. Diustias by Corale

367쪽

videtur initi enini, quoniam Crassi animus fortis laudatur, militum ignavia describitur, Parthorum res militaris nai ratur, nox Romanis tristissima depingitur, sontem primarium exscriptum esse constat sed inde a verbis .et ei di Κρ4 6

κάπι ulato, ita et G silit quia Crassus contumeliis acerrimi cumulatur Cassius laudibus effertur. Liviii in Ont pinesse lueet tum vero ubi exercitus iiseria des libitur, sontein priniarium, gnati ubi Irnavia possima excusatur, Livium denuo adllibitum esse arbitror.

Plutarchus igitur praeter sontem Graec0-Asiaticum saepius Livium, inprimis in rebus ovianis, quas apud sontem primarium non invenit, describendis adhibuit' '.

iani ver ad comparandam Dionis elim .ivii relati Ono ventinus tua in re nomisi de ill8crepantiis quae videntur Se auca asseram.

I. proditor nomen gerit apud Livium Floriam Fostun

il cc. Maggares Magorus), appellatur Syrus ultu i Dionem c. 20. et passi in Augarus rex Edessae Oentur tertium nonaei Ariam ni Plutarchum proserre iam Supra p. 5 r. 2 Onunemoravi qua e re Peter uellen Plui. p. IllinPlutarchum hoc loco non ex Livi pendere recte conclusit si rasshoi l. c. p. 29, ut Plutarchum et Dionem sonte communi uti contra etenim probariis set, pro Ariamne apud Plutarchum, quippe quo usus Pseudo-Appianus cs. p. i Acbari nomen praeberet, Augarum scribendum esso

coniecit equidem de ambiguo proditoris nomino ut- selisit illi uni Untersuchungen Zu suo Aelii clite des filii grotelis

nr. 1 p. I Secutus, cui adstipulatur P. de Holiden apud Paul Wissowam I p. 94), primum prodit0ris nomina qualia in codicibus extant repetam.

ratio ni igitur mino inisi Livium si mutaretium hac invitas parto intercedat aniloni es' aiquo quam do pario inrita simit ster Milone Plut p. iiii 'ognoscimus. Diuitia ' Corale

368쪽

Vindob. IX Paris XI Mammis non dubium est quili apud Plutarchum genuina forma sit 'Aρ ut ης ut rara et paene ignota in codicem ver Matiniensem, et ceteroquin graviter interpolatum et in eum, quem exscripsit aucti, Parthicorum, forma Aiγρο vel Aou et ex Dione Ostoriore aut at saepe dei et tractato in

apud Dionem Alyαρυ forma Syra seimina * erat posita qua brevi post librarioriam ulli corrupta est in Auiαρο ut in codicibus nostris et eo, quem iphilinus

adhibuit litteris i et i, sive ob scripturae similitudinem ut vult Besssevain sive ob sonorum cognationem mendo solito permutatis ' aliorum librariorum vitio, litteris mutis,

quae vocantur, i et i i mutatis, suam figuram metalli invocant grammati ei. Ait αρος forma extitit, qua ili 1 quia 'illi cod. Matr. o Xiphilini cod. Petresc. inrepsit e qua sol indpostreuio Ob litterarum i et cantes positarum appellationem eandem Orta est Aκ ρος forma, a Pseudo-Appiani correctore

369쪽

ox Dione Parillicis inserta quae fortasse in Orionis usitata

emat ob intilitudinem quiui cum Voce Iabie ,. akbarq, quae magumn Signi licat vel . excelsum , uibet 'AE .

Ariamnis urina ex Abgari derivari non OSse cum constet neque sit cur eam ex Plutarchi codicibus tollamus

ut odit Grassios, Guttachmidii vestigia secutus cogi men Artamni Abgaro illi fuisse arbitror interdum enim ut reges Syriae Parthorum egypti ita etiam Edessao

dynastae praeter nomen ipsum, quippe quod, cum Oninibusrpobus Ρsset ommune nam ut Antiochus vo Seleucus Syria p. t Oletnaeia Aegypti. ArSaeus altilomini reges vocabantur ita dessae Abgarus Vel annus) singulossi in re non posset, cognomen quoddam geSSerunt neque

exemplum deest quod regi Edessa cognomen linguae Ionicae quam vocant nostrates inditum fuit in inscriptione enim C. I. L. VI 1797 legimus Abor Phrahates filius rex princeps Orhenorii Ariamnis autem cognomen,

quod ex Ariaranino nomine antiquis temporibus non minus clariore quani OStiu Phrahatis contraetum osse Anditas V. d. linguae Iranicae peritis sit lucini hi confirmavit, fortἔ se a Parthorum rege quasi ornamentum Abgaro

amico indituni erat, quod saepius factum est; nam Ariorum, i. e. Parthorum, amicum' significat neque igitur mirum si, quod Plutarchus, qui scriptor Graeco-Asiatici, cum Parthis artissime coniunctis utatur, pro si ima Syra gari cognomen urthicum Ariamuis adhibuit '.

370쪽

non Ρn auten MilZZomam qua in Ornuuia ex Maggare Fluriet Magor Festi conabinat an noni in vero Arabie optime respondere. luia r idem valeat luod .. ' littera Arabica

monet Andreas . . lainitiae regiae Messenae gentile esse exposuit ut seliniid secundus enim dessae rex, qui annis a. u. c. 627---634 regnavit Aidsi b. Missi, nominatur, quod patrem eius, id est. gentis auctorem, Marur nomen gessisse significat, cui forma aetetori cs supro accuratissime respondet Florus igitur cum Abgarum

eo nomine appellat, patronymico utitur. Livi uni ver0 ipsum hoc nomen unu ni indidisse veri Sintile non est inini epitomae vetor ut qui etiani et ris in rebus de proditore parum murate dissereret cf. I r P. I9 nr. 3ὶ,

ex compluribus quae Livius attulit, nominibus, qualia Α gares ageti us minus aptum elegit, quod Florus eumque secutus estus servaverant '). contra Di nomen Augari ex Livi sumpsisso nil impedit quominus putemus neque cum Schwarietio apud Pauly-WissοWam III 1712 consentio

qui nominum dissorentiani armunentuna proseri gravissint ulu. ut Dionem non ex Livi hunc locum haurire probet ').2. quod rosius do Antiocho Parthorum duce loquitur et Festus Eutropiusque Cassium Euphratem cum copiis Victorem transgressum esse tradunt, quibus cum rebus Dio c. 2 30 non consentit, non veram Livii mem iam, sed errores Livia rum subesse iam supra p. o nitr. 5 et 8 cognovimus, ita ut ne haec quidem argumenta afferri possint iuibus Livium a Dion non adhiberi evineas

3. OStrem etiam ait pruna arfrunient uni a SehWartuto proliti uni scilicet quod se undunt Dion ima legati Oros liSCrassum in rixia inter expeditiones priorem et secundam

Commageno' etc. cc etiam Strabonem XVI il la id Id.