장음표시 사용
301쪽
Christum vel ore proprio , vel inspiratis Apostolorum oraculis proloquentem e & Apostoli annuntiarunt omnibus gentibus statim ab initio integram fidem , eodem plane tempore in omnibus hujus mundi nobis
notis regionibus et ut Acta Apostolorum testantur . E contra vero traditiones, quibus errores, vel invecti , vel propagati sunt, non suerunt, nisi particulares tantum , uni duntaxat tempori, S loco alicui determinato respondentes, ut patet de Mahumetanismo, & de haeresibus singulis, de quibus certo Scimus, quod non eruperint, nisi in obscuro aliquo terrae angulo , & quod in progressu non increverint , nisi paulatim , S sub diversis aspectibus: secundo traditiones divinae sunt semper uniformes et neque enim in Ecclesia unquam recipitur , vel receptum
aliquando fuit aliquid , tanquam de fide, nisi id quod
emPer, quod ubique, quod ab omnibus creditum est. Ut ait Vincentius Lirinensis in Commonitorio eap. 3. dum econtra traditiones salsae semper sunt variae & inconstantes, quemadmodum patet praecipue de illis, quibus Polytheismus olim increvit: nam aliae nationes coluerunt istos, aliae vero illos Deos , pro temporum &locorum, & subinde etiam pro personarum diversitate diversos ; ut luculentissime patet ex historiis Graecorum , S Romanorum, apud quos etiam singulares iambliae suos proprios habebant Deos penates : tandem temtio , traditiones divinae primum innotuerunt per homines minime potentes, idest neque scientiarum laude
commendatos, neque opum & honorum dignitate con- Spicuos , neque nominis fama claros , neque rerum
agendarum dexteritate celebres, sed rudes & pauperes , Piscatores scilicet abiectos. & humiles, ut Sect. I. cap. I. notatum jam fuit: & propagatae deinceps fuerunt per nudam & simplicem verbi praedicationem 3 & econtra traditiones errorum, vel ini-
302쪽
Metto II. cap. II. 233tium habuerunt per homines factiosos, ct praepotentes , atque incrementum acceperunt fraude , & vi a morum , ut in Mahumetanismo , vel certe & incaeperunt, & propagatae fuerunt in astutia, & circum- vestione simplicium , maxime autem promissione honorum temporalium, & selicitatum hujus vitae , ut patet in propagatione Lutheranismi, & Calvinismi. quae haereses, sicut etiam libertinismus , qui circa finem saeculi praeteriti, & initium currentis decimiinnoni per totum sere orbem se diffundere visus est,m imum assecutae sunt incrementum in direptione.& violenta expoliatione honorum Ecclesiae.1
303쪽
De Regulis diseernendi Traditiones . Traditiones divinae sunt omnino , R semper immutabiles, neque possunt auctoritate Ecclesiae ullo modo inverti, vel abrogari: λ econtra autem humanae, non solum profanae , de quibus nulla est quaestio, sed etiam illae, quae sacrae, & Ecclesiasticae vocantur, imo etiam pure Apostolicae, praesertim quae ad disciplinam exteriorem Ecclesiae pertinent, sunt spectatis temporum , locorum , & personarum circumstantijs mutationi obnoxiae ; quia non continent , nisi statuta hominum, qui sicut absolute e rare possunt, ita nihil ab ipsis statui potest adeo fixum, & firmum, ut ab alijs hominibus aequassi auctoritate praeditis , inverti, & immutari nequeat equamobrem maXime intcrest probe discernere, quid in materia traditionum divinum sit , quid vero humanum Z pro qua re juvabit plurimum sequentes CX-
pendere regulas. Regula I. Ad' solam Ecclesiam pertinet certo, Supremo , S in fallibili judicio secernere , tum veras traditiones a falsis , tum divinas a pure Apostolicis, S utrasque ab Ecclesiasticis; ac tandem etiam judicare de particularibus singularum Provinciarum , &particularium Ecclesiarum traditionibus proprijs . Retula II. Nulli mode suscipiendum est tanquam divinitus traditum, primo quidquid manifeste , Vel fabulam, vel superstitionem redolet. Secundo quid
uid contradicit, & oppositum est certae, & aliune jam cognitae revelationi divinae . Tertio quidquid
pugnat , vel secum ipso, vel cum adjunctis, & circumstantijs rerum gestarum: ac tandem . Quarto
304쪽
Seetio II. cap. III. 28squidquid cum Scriptura sacra, quae est prima, &principalis fidei, S morum regula neque proxime ,
neque remote cohaerens est, & conveniens r nam haec omnia adversantur summae , & immutabili divinae veracitati, ac proinde non possunt habere divinam orti
Regula III. Illa traditio non est divina, sed tantum humana , quae licet in universa: observetur Ecclesia , initium tamen habere cognoscitur, vel a Convciliorum , & Summorum Pontificum decretis , vel RStatutis Sanctorum Ecclesiae Patrum rinam ut traditio aliqua divitia censeri Valeat o necesse est, ut doctrinam contineat divinitus revelatam; Iam autem
Ecclesia post Cesisti, & Apostolorum tempora . non agnoscit, netque suscipit novas de .side. & moribus revelationes Vid. Sect. l. cap. 2. Nota 3. unde.ium quit Vincentius Lirinensis in Common.: cap. 27. Qvid est demsitum: quod tibi ereditum,est . non a te inuentum ι quod occepisti, non quod excogita4si τrem non ingenii, sed doctrina ; rem ad tae Per qctam , non a te prolatam, in qua non auctor ea ae debes, sed custos; non institutor , Sed S calon,
Regula IV. Doctrina omnis, quae ab uno aliquo, aut paucis scriptoribus , licet antiquis, vel sibi uua aliqua, Vel altera particulari Ecelesia . custoditur Icaeteris omnibus. dissentientibus , non est divinitus , Sed humanitus tradita; nam attentis divinis promis sionibus vera Christi Ecclesia non potest uaquam ita obscurari , ut ad unuin tantum aliquem, vel pl-terum terrie angulum, redigatur; siclit adversus Donatistas invicte ostendit S. P. Augustinus priesertim in libris de Baptismo, & nos etiam hic .infra Seci. g. ς P- s. propos. 3, ostendemus; ergo etiam doctrina
sidci, sciui usi omnis doctrina. divinitus revelata,
305쪽
& vadita, non potest unquam limitari ad unum ranis tum , vel alterum, & ad paucos aliquos, sive antiis
quos, sive recentes Scriptores, vel ad unam tantum, S alteram particularem Ecclesiam , caeteris omnibus dissentientibus ; ac proinde etiam doctrina omnis sie- - Iimitata non potest esse divinitus tradita.
Regula V. Omnis doctrina quam veluti de fide
quovis saeculo tenuit, S propugnavit Ecclesia universa , licet in sacra Scriptura non inveniatur expressa , est certissime doctrina divinitus tradita; nam
Ecclesia nihil recipit tanquam de fide, nisi fuerit divinitus revelatum: traditur autem haec regula imprimis a S. P. Augustino in lib. 4. de Baptis. cap. 2 . ubi ait: Quod universa tenet Melesia, nec Conestiis institutum , sed a Per retentum est, nonnisi suetoritate sostolica traditum rectissime ereditur: deinde eandem tradit , S comprobat modo citatus Uineentius Liriniensis in Common: cap. 3. ubi docet, Tria seetanda esse homini Christiano, uniυersita
Iem , antiquitatem , O conoeensionem : Sequemur autem uniuersitatem hoc modo c ut prosequitur ibi idem
auctor si hanc unam fidem vel iam rare fateamur, quam tota per orbem terrarum constetur Ecclesia rantiquitatem vero ita, Si ab his nullatenus sensibus recedamus, quos Sanctos majores nostros, O Patres eriebrasse manifestum est: consensionem quoque itidem, at in maia vetu3tate omnium, veleerie pene omnium Scicer tuIn Pariter ac magistrorum de Diones sententiasque sectemur . - Regula VI. Observantia omnis quam universa custodit Ecclesia, si sit hujusmodi, ut illam solus Deus instituere potuerit, est etiam ipsa certissime ex divina, & apostolica traditione. Jam vero observantiae , quas solus Deus instituere potest, dicuntur illae , quae ita cum dogmate aliquo, vel cum rect
306쪽
Ecclesiae statu coniunctae sunt, ut Sine eversione dogmatis , & status Ecclesiae convelli non possint: sicuti sunt primo consuetudo baptizandi parvulos ante usum rationis a de qua S. P. Augustinus in lib. Io. de genes. ad liter. cap. 23. inquit consuetudo matris Ecclesiae in baρtizandis Parvulis nequaquam Vernenda est, neque ullo modo sumsua deputanda , nec omnino credenda , nisi Amstoliea esset traditio . Deinde observantia iterum non bapti Eandi
in quacunque haeresi cum debita materia & forma verborum jam semel baptizatos ; atque missio ins Horum ministrorum Ecclesiae a Superioribus ci .
ct) Missio ista Ministrorum Ecclesiae, Inseriorum se ii et a Superioribus , est proprie id ,
quo constituitur intrinsece ον- do hierarctieus ; sive Hierar Aia Ecclesiastica; de qua supra cap. I. diximus , quod ad traditiones immutabiles pertiisneat , & quam ex traditione divina descendere cum theol. gls omnibus merito hic assirmamus , praecipue propter hane rationem , quia sine tali ordine ministerium ipsum Ecclesiae
necessario mancum esset , &imperfectum ς ae proinde non potest habere allum auctorem , nisi Christum ipsum , a quo Eeelesia in suo esse persecto immediate constituta fuit et i qui inur autem hie de hietat-chia & ordine hierarchico Eeclesiae absolute spectato , &quatenus intrinsece constitultus ῆ scilicet quatenua compleo
etitur supremum hierarcham &lnseriores , qui a supremo illo in potestate regiminis & jurisdictionis necessario , R ex Christi institutione dependent, qua sublata dc perturbata .
necesse est, ut evertatur & perturbetur essentiale constitutivum
Eeesesiae Christi et siquidem , ut
sequenti Sectione cap. I. Osten.
detur, Christus Ecclesiam stiam ita instituit, ut voluerit illam
esse unam , non solum unitate fidei & doetrinae. sed etiam
unitate regiminis , Idest ut unus esset in illa rapremns Paston& Rector , a quo caeteri Pastores & Rectores necessario dependere deberenti unde recte
docet Ioannes Gerson de An. feribilitate Considet. 8. eos qui sentiunt quod quilibet Episeopus in sua dLeeesi est Papa . vel Pastor supremus requalis
307쪽
Regula VII. Omnis institutio , quam quovis S culo universa custodivit Ecclesia etiamsi sit ejusmodi , quae ab Ecce ia fieri potuerit , si tamen cou Stet , quod prosecta non sit vel a Conciliorum &summorum, Pontificum decretis, vel a statutis Sal C toruin Patrum , credituri etiam ipsa i merito & recte nqn aliunde in Ecclesiam derivata , quam ab Apostolis: atque . t o ini lib. de Verbo Dei cap. m. jure conigi diti Bel Iarminus quod jejunium quadrage- si inale quod etiam nos suprδ cap. I. ex S. Ignatio in hpist. ad Pnilip p. & S. Leone serm. 8. de jejun. assirmavimus non minus quam institutio quatuor o dinum minorum in Ecclesia descendat ex traditione apostol1ca , ob hanc potissimum rationem quia certo indicari nequit, quo austore, vel quo tempore duae istae institutiones in Ecclesiam invectae fuerint: quidquid obganniat Galvinus lib. 4. Instituti cap. I 2. ubi observantiam Jejunii quadragesimalis vellicat tanquam superbam superstitionem excogitatam ad imi-
Objeet. I. uui est maeraeon quι-bus Episcopi pr.es ut , aut amisalitudo , aut coarctatio humani
est iurii , quod quidem ubi sa Dei populorum expedierit, υρ- cissitudini obnoxium est et quod verum est etiam in tentensa illorum theologorum , qui as- firmant , quod in Episcopos,
Successores nimirum Apostolo rum , non solum potestas or
dinis , de qua nemo plane est, qui dubitat . sed etiam illa, quae jurisdictionis & regiminis dicitur , descendat immediate ex institutione Christi , & ex vi ordinationis illorum e navi,
quod inlatiori x KIerarchae In Eeelesia Christi sint Prim'tes , seu Patriarchae , Arehiepiscopi, Seth Metropolitae , & Pastores primi & secundi Oodinis, utcunt, idest Episcops vel Patrochi hoe habent ex dispositione saerorum canonum Ec. clesiae , idest ex iure Ecclesiastico ; ut recte observat Juve-uin de Sacramentis diss. s. deo diue quiest.' I. arc. ad
308쪽
Metio II. cap. III. et 'tandum jejunium Christi quadraginta dierum , & qua
draginta noctium , atque ordineS minores tanquam in. ventum novitium, quod rabulas Canon istas & Soria bonistas sic vocat Doctores celeberrimae olim Parisiensis sacrae theologiae facultatis & juris Pontificii peritos parentes, & propagatores habeat . Regula VIII. omnis doctrina quam constanter semper servaverunt praecipuae & Apostolicae Ecclesiae in quibus nunquam interrupta fuit Episcoporum successio ab Apostolis, licet in illam non videantur subinde consentire omnes & singuli Ecclesiae Patres , &scriptores Ecclesiastici , pertinet tamen etiam ipsa certissime ad divinas traditiones et etenim ut obse vat Tertullianus in lib. de Praescript. cap. 2 l. eon stat omnem doctrinam . quae cum illis Melasiis apo.
stolicis , matricibus, ct originalibus fidei conspiret ueritati deputandam , id sine dubio tenentem. quod Eeelesia ab sortesis , Amstoli a Christo , Christus a Deo suscepit: atque hinc intelligitur ratio, cur iudiscernendis traditionibus , quae vel ab ipsius Christiore , vel a Spiritu Sancto dictante ab Apostolis acceptae , & quasi per manus traditae ad nos usque pervenerunt, in Ecclesia Christi coeteris semper prae-nt suo loco Iterum animadvertemus , potes-s Ista jurisdictio. nis , ex omnium consensu , neque valide neque legitime exercetur . vel exerceri potest, nisi dependenter a supremo Hlexarcha , scilicet a romano Pontifiee , a cuius nutu dependet potestatis Illius ampliatio, vel coarctatio . sicuti expresse docet Thomassinius , de veteri de nova disciplina Ecclesiae pari. a. lib. t. cap. '. num. 3. ubi ait nam Episcopi obtinent illi quidem immediate a Christo iurisdictionem suam r sed nou ab illo immediate comeen .eὶ sunt territorium hoc suum .m peculiarem di te resim et cumbine partitio facta fuerit υoluentibus staeculis ab Ecclesia, nec fieri potuerit, nisi eonsensione capitis , in quo est cardo , et gentriam steries pari ore ianitatis.
309쪽
rso De Deis Theoloeteis lata fuerit. & iure praeserri debeat illa doctrina , quam
tenuit & tenet Ecclesia romana & simul etiam cur Ecclesia ista communiter vocatur magistra veritatis ,
quia scilicet cum instituta fuerit immediate a Petro Principe Apostolorum, & deinceps etiam ab Apostolo Paulo , qui iii propagatione Evangelij plus cmteris laboravit, decorata , & erudita; in ea quoque nunquam defecit, & nunquam interrupta fuit legitima Episcoporum suorum ab Apostolis successio : ac propterea jure etiam S. Irenaeus in lib. 3. adversus haereses pronuntiat dicens ad hane Ecclesiam propter potentiorem principalitatem neeesse est omnem conoenire Ecclesiam , hoc est eos , qui sunt undique sdeles, in qua semρer ab his, qui sunt undique , COnSersata est ea , quor rat ab APostolis In ditio. Dictum cst licet in illam non sideantur subinde consentire omnes O singuli Ecclesiae Patres e nam universim Patres Ecclesiae sunt testes immediati divinarum traditionum : ex quo fit, ut si Patres omnes in veritatem aliquam unanimiter consentiant , unanimis iste illorum consensus haberi, & jure suscipi debet tanquam certum , & indubium divin traditionis argumentum , Secundum ea quae Supra re gula V. ex Vincentio Lirinensi diximus : & propterea etiam Concilium Tridentinum sess. 4. jure vetat ne quis ψsam sacram ScriPIuram contra una nimem Sanctorum Patrum consensum intermetari audeat .
Postremo, ut hic nihil dosit illorum , quae ad materiam traditionum pertinent , saltem ex illis, quae generalia principia respiciunt: scienduin est, quod fideles teneantur firmiter admittere atque amplecti , non modo divinas & apostolicas , sed etiam Ecclesiasticas tra tiones, sicuti habetur tu professione fi-
310쪽
Metio II. cap. III. 29 Idei catholicae praescripta a Concilio Tridentino &
in qua post recitatum symbolum Apostolorum ita mediate subjicitur explicita praedictarum traditionum professio in haec Verba, nimirum Apostolicas S ecclesiastieas traditiones reliquaSque ejusdem Ecclesiae Obseroaliones, ct constitutiones si missime admitto D amplector sed de his Satis. Finit Volumen Primum.