장음표시 사용
61쪽
h de Sittia uicula ait,illi rem maleficaribui, quia rerum callet cognitione, ta ut sit clarissimum Aristotelem co-;nouisse.&fassum esse daemones, dat in noniacos ac ueneficia. Ded moni r ous in lib. 3. Artis Rhetor. patet, ubi as ia erit; Atqui daemonia esse quaedami eor;&in . de gener. animal ubi querens, cur plures rerum differentiae existant in humore, quam in terra Θ Soluuens, an, inquit, quia humor naturam habet ad es in gedum,efformanduinq; habiliorem caeterum mare sua natura,
calidum cst. particeps omnium paris
stium inuenitur uidelicet, humoris, aeris, terr Itaque omnia adipiscitur, quae singulis locis gignuntur. Plantas enim terra incolas quispiam esse sta tuerit, a qui aquatile animalium genus; Aeris pedestre. Sed quod magis, minusve, remotius, aut propius res constet, miraque differentia existit. Quartum genus non his locis quaerendum est, quanquam aliquid esse exigit ordine ignis. Id enim quartum corpus mimeratur Nerum ignis semper foris
62쪽
mam O propriam habere uidetur, sex in alio corpore Au t. n. aer, aut sumus, i aut terra esse uidetur, quod igni tu est. Sedaa. genus hoc apud Luna quaere tu i est. Hae c. n. quartam illam differentiam
i, adipisci uidetur, ex quibus alicui colla igunt Aristot in sphan a ignis sub coelo.
collocasse daemones. Similemit sente νυ. ii iam protulit lib. de Respirat lib. . Metaph. daemonum apertam mentionem facit,&in substantiis corporcis eosdenumerare uidetur, sed magis dubitando, si quicquam p rato de illis statuendo. Substantie, inquit, esse dicuntur, ut terra, ut ignis, ut aqua,& si qua su eiusdem generis Ei uno nomine corpora,&quae ex iis costant, ut noma, eorumq; partes. In pluribus etiam aliis locis pie holem agnoscitas a quoddam onis particeps Hoc uidetur no- nullis ad daemones pertinere, ut m lib.
a. de ala, ubi scribit. N6nullis animalibus uim inesse 'grediendi, nonnullis
rocinandi, mentem, ut hominibus,&
si quid aliud cst ciusmodi Aut etiam homine diuinius, Eodemq; libro ait.
63쪽
xtrema atque minima rocinationern labent, mentem. QuibuS. n. morta
tum inest ocinatio, his etia in insunt caetera omnia . Vbi aiunt, ab illo esse adiectiim, mortali u qcri daemonibus immortalibus rocinandi vimine inferioribus animi a cultatibus uideretur agnoscere. Pret Crea A putrius refert, Aristot in lib. de mirabilibus mundi, de darmonibus mentionem fecisse. siuero de daemoniacis et an meminerit, aperta est eius sententia in io. lib. Pro
tblem. ubi ait. Multi propterea quod ii prob. Lile calor sed metis mi icino est, morbis vesaniae implicantur, aut instinctu lyni phatico esseruescunt, e quis bille effici utur,& Bacche, id e diuino spiraculo instigari diar. Et quamuis hora
causam ascribat naturali temperiei, Ia 6 daemoni, cuius ope isti sutura praenunciant, sat erit nobis, saltem ipsunt haec commemorare , agnoscere. Qus fuero ex Aristotelis doctrina &principiis, de mones non sint in rerum uniuersitate, a corum, magorumq;lticultates no probentur, non est luod
64쪽
quisquam miretur; Cum quelibet scie-tia sua principia in uelut fundamenta habeat, alia ab aliis diuersa. ideo si per philosophi scientiam de mones non sunt,per magis prestantiorem, im
nentiorem scientiam acram videlicet Theologiam, flatonicam etiam disciplinam probantur. Et si Aristoteles non cognouisset daemones, quod tamen non est dicendum, quid mirum Θcum multa alia, quae uia etiam naturali ab eo cognosci poterant, ipsum latuerint, coelorum enim numerum, planetarum ordinem ignorauit. Et inter sublunaria circa originem fontium, sa laxior generationem est deceptus. Vt interim omittam innumerabilia naturae admiranda, quorum cauis adhuc ignorantur; ideo si naturae pulchriora,
secretiora nobis incognita sunt: qua ratione uia naturali,& mente, Moculis bis caligantibus, ad supernaturalium, intelligibilium rerum cognitionem peruenire poterimus Quemadmodu enim, ut ipse Aristot. consessus est ve-ι pertilionum oculi ad lumen diei se habenis
65쪽
uent ita intellectus animae nostrae ad ea, quae manifestissima omni hi sunt: Quamuis Heraclitus referente Plutarcho, diceret, pulchriora huius mundi ob insolcntiam, seu temeritatem hominum incognita esse, qui nihil eorum credere uolunt. Quorum rationes intellectus humanus intelligere haudquaquam potest. Vt enim multa exi stunt in rerum natura ut supra scriptu
esto quorum causas quoniam ignora
mus, stultum ellet negare, ut magnetC, attrahere serrum, elec in pallere, , manus piscatoris torpidas reddere.Ita operationes quasdam daemonum, e neficorumque, quoniam uia naturali
earum causas indagare non possumus, magna est pertinacia, uelle negare,&impugnare Multa enim possibilia sui, quae quamuis nobis nota non siint, ne gare non debemus amo' a m plurima in hac in seriora sunt facta,& uisa qua sunt uerissima,ut miracula, quae in diuinis literis per leguntur. aue tamen nulla ratione secundum Aristotelis principia probari possunt. Inio aperi eius
66쪽
dogmatibus oti adici: t ut sole mim tu persistere, qui rapidissimo gressu
summo celo egreditur, legeq; peruaregreditur Mare iter siccu holminibus
uitam restitui,& infinita alia .Quae quid nulla patiuntur resposionem pullti . Arist. si corpora' lestiano possint secundu natur prς scriptu suu solitu ni iis ix ruariare, nec sistere, neq; uelocius, . neq; tardius moueri. Et a priuatione ad habitum impossibilis sit regressus
MEDICOS F. TEM MALEFICI , morbo Memat ficos Cap. VII.
Vemadmodu probatum est philo. presertim Arist. ueneficia, caecantationes, eoru causis cognouisse,&probare ex coru in principiis nequaquam elici posse. Similiter de Medicis est afferendum, potissimum uero de Hyppocrate, Malcia, ecquinnim cientia, dogmatibus demon es
67쪽
ueneficia nequaquam indagari posiunt. Cum propria a naturali philosb-ho principia accipiat. t morborum
sus a cum intri nas tum ex tornis disia
luirentes a sensibi sitius io ab insensi, ilibus quali s sunt damiones indagail fuerint. Preterea cha cati arci morbos acientiu abol tio aio tramis lat. Conaarior v. n. cotraria sunt medica inina. a pro diuersis morborta cata S, eorutarietur medicationes quana rone daenoni ac morbi causa supposita a me-
ldicis ipsis depelli poterit Ouben a san-
lguinis missio, quo cocoquentia,' purin gantia pharinaca, quae uictus O ues lia huius generis medica remedia fue- rint uel daemoniaco eius morbo con- straria, cu daemone lint substantiae. Subi stantiae uero nihil sit ex Aristotele co- trarium; Medici etenim praeter et men torum quatuor, humor urn partium si- milarium, ac instrum etalium symetria seu moderationem, uel ametriarii, scul imoderatione, quaru illa sanitatis, haec aegritudinis sunt causae,nec daemonem
esse existimare possunt. Et si itaque ex princi-
68쪽
hrincipiis medicina daemones,&, bos a daemonibus faetos minime getium inii stigare possitatis, eos tam Hyppocratem, Galeia una potissimi cognouisse, confessi, fuisse ostend. re possumus Hypocrates enim Medicorum facile princeps, in libro de cro Crb .de Magi seu Maleficis, te aque corum operationibus prauls,uer
ba facit Et quamuis uideatur eas po0 ἰ.tius refellere, ut qua mirificat essent naturam ipsam superaren ad eius tu principia referri non possent, attamen
eius prccipua intentio est, maleficos re prelicdere, eo quod malorum causan
cin Deum refunderent, cum ipse existi maret, Deum, seu Deos maloriam non esse authores Magi enim sui temporis i epilepsiam,morbum sacrum nuncupa ibant, eo quod a Deo emanaret, quoru
opinionea Hyppocrates sic refellit. lSi morbus face ideo sacer esset nucti- pandus, eo quod a Deo mittaturi, cum di caeteri morbi, vel multi eorum etial a Deo prouenire possint ex magorum sententia , vel admirabiles sint, sicut fau
69쪽
n orbus uocatus, eodem etiam n uiae essent nuncupandi. At Deus h irram morborum causa esse non potest, ite escaeteri morbi ita appellantur ideo quitur morbum hunc sacrum alia ra Gione dici. Malefici enim, ac magi, ut arbitror. Hyppocratis tempore , quoudes satis erant homines, ut improbbates suas ac scelera tegerent, impone at plebi huc morbuisse diuinitus diustum: diuinis et remediis , ceYiationibus abolendum cia c. taxiae reinediain expiationes quoniam in cul-s tum, tenerationem caco daemonum
xedebant eorum auxilio maletici uiri quam plurimos curabant. Vel curatos esse ex aliquo temporis interuallo demonstrabant. Quod autem Hyppocrates cognouerit hos morbos, eorumq; causas e X tra naturam putet, cum ait. Si
enim xlunam abolere,& solem obscurare, tempestatemque, ac serenitatem
fac erri pluuias te,& sucitates, ex alia huiusmodi omnia se scire profitentur. siue ex sacrorum misteriis, si ii alia quadam prosellione, aut mecia cation , hanc
70쪽
hanc potetiam lactent, qui talia ludi habent, impii sane uidentur, in Deo: esse non putare, neque si sint, aliqui
pose, neque ullum etiam extremu iam luna prohibere. Vt animaduertenda
sunt illa uerba, siue ex alia profession
aut meditatione, perquet magicam, daemoniaca uoluit indicare, ix aliis lprobare, ex iis haec mala prouenireno posse uel ipsis inuitis fieri haud qua quam pos e. um. n. Magi illi lina trahere, seu abolere, Sole obscur ured dere se iactarent, cisset, inquit ille, uelle Deos sibi ipsis subiicere, coetuque ac terram in manu holum ponere. Quod principiis omnibus physicis repugnat.
Hae c. n. inferiora nihil in superiora agere possunt. Cui tamen Oni respondendum censeo, quod quamuis Magi non possint reuera Lunam delere, ac bolem obscurare, prestigiose tamen suis artubus nostros sensus illudere posse.Cum tamen tepestatem, pluuia si alia huiusmodi ope dzemonum concitare re ipsa possint: Nec ista arguunt, 'ut ipse crediadit, in Deo impotentiam aliquam, uel impie