장음표시 사용
71쪽
De primatu Carthaginis, tam in civilibus quam Ecclesiasticis.
ex omni antiquitate adducimus. Α, primam testimoniis alia addim , in qua mis-n Pamiscam i stismi compar ni o I superiori capite egimus de Provinciarum Primatibus , qui uia, tri Proconsularem regebant, non abs re futurum arbitror, sinum ipsius Proconsularis Provinciae Prinuitum, qui toti Africane Ecclesiae prominebat, inquiramus, quod tunc periacile innotescet, cum Metropolis principatum exhibuerimus ut autem id clarius fiat, I p ' audiendus est Tertullianus, qui concives suos vocavit Vetustate, ψ y '' biIEL, ει ηονitate felices Nobiles vetultite civitatis, quae, ut lusti-Tr g. 0m nus in Pompei historiarum compendio, condita est septuaginta duο- a nili, - ηtequam Roma : addunt veteres tere omnes 1 Iidone, . Cuius mentionem facit in Eneidis Virgilius, Hilli extructam. Si tum
Byrsa nomen erat, paulo amplius quam duo millia passuum tenebat. Ex una parte murus communis erat arbis, Byrsa imminens marti Ex qua H xodum urbis amplitudine d tuu Liruimae civitatis non male Herodianus
lib.7. Carthaginem inlii Alaxandria fulgeo nemini ni Romae
72쪽
multitudinem habitantium cessisse Tantae olim potentiae suis tradunt Pol ibi usis Sirabo, ut tota Africa cultiore potiretur, post exintructam orbis Domitam sese aemulam Minvisam semper Romano nomini urbem praebuerit. Acidit milius Probus in Hannibale,si Roma i v binos Consules, Carthaginem annuatim sines creasse reges, quorum ultimos Hasdriibalis sui te duos, memoriae prodidit ayctor sub Eu Munimis. vopii nomine latens libro A. Historiarum, ubi in Tertio bello punioco res re quod in Scipione Africano testitur Plinius ca=ibaqi ' 'n' - η.mminya sex menses delerit: cum, inquit sex continuum tabui cti Euitopi iiibusque pugnaret , ultivia Carthaginienses desseratio ad deditioηem tra a Punicoxit, petentes , ut quos belli clades reliquos fecit , saltem servire liceret. Bello. Primum igitur agmen mulierum satis miserabile, post virorum magula
corii. Nam fuisse inulierum triginta quinque mulium , ira rem triginta murumi, memoria tradisum est. Rex ibubais ultra riditrii, o inia insinuem obtinuit Troifuga. γ oui item sum occupa νιrunt, volun ri nacipitio dari igne consumpti sunt. Quose
quos habere potuitum. Transfugas. Scipio crucwM Uxit Latinos securi percusiit. Uxor Hasdrubalis, cum ardentem Carthaginem 'exiget, occuri viro suo una cum duobi liberis , eique dixit: viνε tu , qui superstes esse Carthaginis potu es : nam stora re nobis regasti. Et tum cum olentibin friu irili dolores, furere femine in m ilium si juis in musium , evindem nunc ninis exitum faciem no ima regina Carib suu , qua quandam primat Dido nimirum inicis t. Is autem ι rita XVII. continuis diebus sit, miserumque 'ectaculum de varietate coditionis humana pictoribω suu naMur. Diruta est autem Carthago
omni murali la id in pulverem comminuto. .ec Eutropis de excidio Carthi ginienti, quod l. ivlo sille contigit et Septingentesmo Septua Tit. Livi selmo anno, quam erat condita vel testo SDim Lap. 27. ηn 737. soli his,
Imperi carabam muta a. Verum ti Carthaginienses sub ruderibus suae civitatis audivimus vetiistate nobiles , qtium est in restaur ita urbe ostenc'ere novitne felices Velleius Paterculus craptor perantiquiis, qui circa Christi temopora sub Tiberio floruit , lib. i. illoriarum cap. F. ante annos
73쪽
Uisa rima extra Italiam missa Condita fit mi locus,si eum priore
ponatur, etficiet , I9. annis post excidium reaedificatam a Romanis Catili aginem Caium Gracchi m huius authorem facit Livius in epito- me libri 6o in sol diruta Carshaginis, quo ipse rium Pir creatus, Colo niam deduxit consonat C. Iulius si ilinus c 'Io Polyhistoris deinde
enituit , alterum οβ -- Romam terram decus icium Pontinuitus Mela cum scribi , clariorem emersisse tam priorum excidio rerum,quam ope prasentium. Et Orosius lil . . cap. m. anno ab inbe condita 627.
Qinacilli Metest o T. Quinctio sanun Cus Carthago in Africa restituῶjussa, vigesima crsecundo demum anno , quam fuerat eversa , deductis rivum Romanorum miliis, qua eam inolerent, restituta repletae'. unde Strabo lib. i . de Carthagine vidi qui ita iciribis 'quo u , Quinti Africa . Uri M. EUic intelliges, quid Pliam r. 3 Ptolomeus sint voluerint dicentes, CirrhUtilem restaurarum Romanorum factam fuisse Coloniam. Quod si Romani Carthagineiuinhabitarunt fricae quondam Principatum tenentem , novitate suὶ felices oportuit viros Carthaginienses, magistratum Africae Principem recipere decuit, uti recepisse Tertullianus graviora testimonio
assam nequivit, tuam dum libri de Pallio concives suos assecuturus, Principes , inquit semper Africa viri carthaginiensis Ante divisionein Provinciarum nicitam inlisperio , notum eis, Carthaginem meruisse
Proconsulem, cum Tertulliano in Apol tico adversus gentes testet infantes penes Africam Saturno immolabantur palamvsque ad Proconsula tum Tiberi ris ex actis Martyri D. Cypriani , quorum mein init ipse Pontilis Cypriani Diaconus constit eum comprehensum Sedente Paterno Proconsule in civitate ex ipso Pontio in vita Sypriani, uni men io Sedemis in trilinnali Proconsulis. Ut certum k,Cartilaginemam uitiis habuisse Proconsilem , unde tota provincia Uticae propriε di iroconsularis vocata fuit, ut ex notitia imperii Anndi Hienori temporibin e scripta rect observat Dominus de Marca. 3. Hisce aurem praemissis, difficile non erit ὀstendere Primatum
Carthaginiensis EccLsiae in Africa Deum enim ex Apostolico instituto Ecclesiae regimen Ordinari quodammodo aequum erat ad formam Imperii, idque successu temporum in Ecclesia obtinuerit aequum quoque filii, Aliicie totius Metropolim obtinuisse sedem totius Africae Metropo 26 by Omli
74쪽
Metropolitanam, tinctum esse, plures confirmant i Pimopius Caesariensis locuturus de Edificiis tam Ecclesiastico usui, quam saeculiri
a Pitiniano imperatore in Africa constructis, Icribit libr.6. cap. s. Ducendum autem initium a Carthagine Urbium , qua in illi sunt parti P φςvio. bia, maxinia sis bili ma salvianus resbyta Malli lieniIs libr.7
de providcntia vocat Catthaginum Urbem in Astic o Orbe quasi RO' Salvianus. . Marius Mercator in Augustino aequalis in commonitorio no minat inhum- astica milia Metropolim. Et ne civitatis potius Maritum quam Episcopatus Carthaginiensis Primatum edocere viderer, in Sy- μοδε do Atricana annos xs edixit Bonifacius Carthaginiensis Episcopus i Ecclesia Carthaginiensis , qua est omnium in Asticanis Regionibα Bonifacias.
prima in magnus quondam Hipponensis Episcopus A ligultinus de unico Baptismo contra Petilianum , cap. i q. perpendens Carthagi- niensem sub Cypriano Ecclusiam, eam cum Romana eminentissimam
Caeciliano ex Successiribus Cypriani a Donatistis impetito , testari non omisit epist i 1 enit Carthago eipitia ampla adustris , inde s Idem .epist.
per totum Africa Corpus malum. quod ibi effet exortum . anquam a vertice lunderet. Erat etiam transmarinu vicina regionibus , ct fama ce
Ieberrima nobilis uiui non mediocru iniquae amboritatis habebat Edise
Auctoritatem illam tempore Augustini coram universa Africa nomini Praesulum synodo prolatas fuit Aurelius Carili giniensis , Ego enim cunctarum Eccusant m dignatione Dei; atmii Dirri, multu ia: ..c dinem sustineo. Ita habes inmodice Africanae Ecclesiae can. 3. in
que Martinus Papa primus ann. 6 9 in Concilio Lateranensi secreta. ricia inter omnes Abicanarum Ecclesiarum Synodicas, Uictoris Car- thiginiensis legendam duxit, Maxime .lqquit, propter dignitatem se Martinus r.
duisivi. N Leos epistolari ad Thomam Africanum Episcopum a Men fas sanuarii ann. ira conscripta et primin archiviscopinis uti Tin o. Astica Gmis Mitra ρinitimi est Gimbaginiensis Discum idem re petit epistolii . ad Petrum Ioannem Africae Episco'n, ad sit: Nec pro aliquo piscv in tota Astica potest perdere pririlegium seme Um, in susceptum a Sancta Romana ct Apostolica sede, sed obtinebit illud usque in finem seculi, o done in ea invocabitur nomen Domini nostri IESU Christi, sive deserta jaceat Caribet , sive resurgat gloriosa aliquando. Bri ex Commi MMim iuris Cyrriani, hoc ex Symdu aures, hoc ex Disitire by Corale
75쪽
ln quonam consstebat rimatus Carthagi- niensis, laui fuerit hutocephalicus '
α. Etiam pluribu Prouinciis na fit dicebantur Primus, ut Lugdunensis in Gallia, ct Toleranus in Histania Primatum genia istud ex supposititiis primorum Pontificum decretalibus in occidenrem primὶ i rectum putat Marcara fuis tamen in Astic ι granira, c/ribuiniensis Primat in e Pancit. 3. Tertium genu Primarum raerat integra Diaecesi, de quo exponituνυ- chalcia misi. Erant hi primato in istoteles Exarchi aut o 'ali , vel patriarcha. . De rertis illo genere Primatum fusius agitur, meorum auctoritati CarthaginieUs auctori non absimilis fuisse videtur. Vtriusque Pr vilegia enumerantur , ct juxta se invicem posita expenduntur. s. Quia Carthaginiensis primas habuit enumerata per Africa Proviηcias Pripilegii, in Autocephalum id est nulli Patriarcha Iubiectum fuis se , contendunt graci chismatici, contra quos ostenditur , Asticam a
clero judiciis al=irarunt. 7. Donatistarum hac de re tentamentum ethnici Imperatoris religioso decreto evertitur , dum Constantinus, agnus nondum ad idem ιοηνιμ μ , causam Caciliani ad Melchiadu tribunal transmittit.
76쪽
gumenta adfert sed alia lecti vulgata in pluribus dis. S. Codicibin reperta , cnsens decreti juxta illam lactionem firmatur.
Io Sedem Romanam instituisse Episcopatum per asticam , sis suil-mcoitu primin, qui ea ipsa testimonio Patriarchatum suum super Homisi M. in te; imoissuffraganis Hia. a. Talustrissimus Parisiensium Archiepiseopus de Marra, disim
I tione ad Concilium Claromontanum aAurus de Primatu Lug. dii nensi, questionem instituit de Primatus notione, Mobservat, Primates in universum dici eos, qui Principem locum in aliquo collegio obtinent et vel proceres alicuius gentis, quemadmodum apud Ammianum dicuntur Primates Regimis Alamannorum, apud Ambro sim e matri conuor, apud Imperatores demuiri ni iuratias muniacipales dici rimates , qui decurionum ordini praesunt, unde vox ita in Ecclesiasticum usum irrepsit ad significandam eorum piscopo- rum praerogativam qui Provinciae suae praesunt. Confirmat naee ipsa ex can. et Concilii Taurinensis, quod habitum est anno I9 . ubi quI
omprobaνerit suam ciritatem esse Metropolimcis totius Propincia honorem Canon.a. Primatus obtiηeat. Quo ex loco habemus, non modo in unaquaque Taurinens.
Provincia eum dici potuisse Primatem , qui Provinciae Episcopis prae erat sed i illum in 'ovinciae praesui primatem, qui eam civis talem obtinebat, quae in laterculo imperii Metropolisdignitate seu
batur. Id quod convenit ini nono canone Antiocheno, ubi huius instituti ratio petitur ex eo, quod in Metropoli a praesidibus Provinetarum agi solebant conventus iuridici, ad quos conVeniebant omne , canon qui negotia videntur habere , ut loquitur canon. Et iuxta haec necesse Anti semnon est probare, Carthaginiensem Episcopum, dici potuisse in Africa Primatem . Quandoquidem constet, illum in Metropoli Provinciar
proconsitaris suide Metropolitami eiusdemque Provinciae Episcopis iugiter praefuisse Neeadere ullus, quod latam, dubitarit , nec
umquam dubitare potuit , scribente Leone nono ex antiquis Ecclesiae monumentis epistola 4. Omnibus Africanis Provinciis praerat unissscilicet Carthaginiensis Archiepiscopus . elui etiam non incongrue οι poto Metropolitanus propter Carthaginem Metropolim totius Ahica. a Metropolitanina vocat eo nonino recte propter civitatem Carthagi-
77쪽
, carthaginiensem ciuam non alius Provinciae Proconsula totius ae Metropolim nuncupavit. Cuius veritatis rationem ex ea, quam Carthago in limperio iurisdictionem oblisiebat, hauriendam
putamus: cum enim Imperium non solum in singulis Provinciis haberet civitates Metropoles , ad quas totius Provinciae populi, qui causas habebant, confluebant, edis in singulis Dioecesibus extia Europitii constitutis haberet civitates primarias, quae eminentio: em ludicandi
potestatem obtinebant, idem in Ecclesia factum arbitramur variis adsentiendum addum argumentisa ac praesertim, quod videamuri permisereses Orsentis id loeum habuisse in primarumcivitatum Epis copis, ad quorum Armam cum Carthaginiensis Episcopus plures,lis
Proviriciis praefuit totius Africae primas Constitutus, haerendum non est in dignitate Metropolitana , sed ad altiorem dignitatem alcendendum. Enimvero inter varia Primatum genera extiterunt eminentioris auctoritatis, quorum aliqui non uni sed pluribus praetrant Provinciis,
ut rimas Lugdunensis in Galla a Gregorio septimo in privilegio .suo firmatus super quatuor provincias , de quo idem P. ntifex lib. s. oxumi- . epist. 33. Og io' Eulina primitum se isto Piniuiviis delicet Lugduneη , Othomago . M. nsem, o M-nsem --
rinuisse et scitur Ali vero integro regno prae liti erant ut Epita d byR opus Toletanus in Hspaniis, de qua Urbanus 1 in rescript ad Her- nardum Toletanum . Teque secundum quod eiusdem urbu antiquit vi constat extitisse Pοηisces scin toruinsaniarum regni Primatem χμvit si nostri octio is statuimus, ctc. Primarem te univer Prasules Bistolanim resticior, o adu, si quid inter eo quastinie oris e ortum sinit, referent salis tamen ratiotis, Ecclesia Historitate .
Metropolita ruan privilegiis singulorum. Putat cluidem Pariliensis AGchiepiscopus de arca, hanc Primatum institutionem ex litteris d Mareadissere se cretalibus primorum Pontificum ortum ducere post editam ad Conςii inquit, Isidori collectionem invecta est in Occidentem nova Pri- matu usurpatio, quae quidem ex Epistolis veterum Pontificum huic, compilationi insertis profluxit is Attamen negare non potuit ese, cipierulam esse Asricam , is Etenim, inquit, in occidente si de- . , mas Africam , nullus Provinciarim Meliopolitanis praefectus erit, Episcopus, praeter Pontificem Romanum. Ratio autem exciapiendi Africam sui Episcopus Carthaginienss, qui omnibus Africae Provinciis a primis saeculis praefuit, eaque omnia privilegia habuit. quae Primatibus posterior aetas in ordinationibus , evocationiblis, iudi-
. ciis snsubrum Proviaciarim concessi t. Fuit
78쪽
3. Fuit Maliud genus Priniatuni in Ecclesia primitiva , cuius praesertim meminit Anactetus Papa , quod in maiori scipitatibus Patriam An --
lage divina ct Ecclesiastica ponti esse jusserunt. Idem Anicetus ad I piscopos Galliae ab Apostolis statutum & decretum tuetur:& quamvis decretales eorum epistolae supposititiae sint, res tamen ipsiantiqua est, di per sacrum Chalcedonense Concilium firmata can. 9 ubi statuitur: qiud adrisui eis iravincia intra litanam uis qui ni clari in citu, miti habet querelam, erat Primatem Dircesis , aut sedis Regni subii Mon. Constantinopolitana , ct apud ipsum judicetur. Et can. T. quod si vim i ibid.
quis a Metropolitano aditur , apud Primatem Diarcessos, aut apud Constantinopolitanam sedem judicetur ficu superius dictum est. Dices e sis ibi nillil aliud est, quam administratio multarum simul Provinciarum , ut Prima Dicemseos ille sit, qui plures Provincias in unum corpus redactas administrat se Exarenus Ephesinus, qui praefuit Dioecesi Asianae, Exarchus Heracleae qui praeniit Dioecesi Thraciae, Exarchus Caesareae Cappadociae , qui praelai Di cin Ponti , de
quibus plane intelligendus est canon Chalcedonensis, cum meminit Primatis Dicae cestos i ddit quidem sedem regiae urbis, quod illa tunc temporis contenderet de Primat in tres illas Dice celas, quem Patriarchatum subsequens aetas vocavit, unde non incongrue per Primatem etiam Patriarchas intellexisse Concilium tuetur eruditus Lupus cum aliis, ut sensis sit cum Metropolitanis praesint Marchi tres, MPatriar diae Duo per omnem Orientem tanquam Diceceseos Primates. dc a Metropolitanis provocare liceat ad Primates, privilegium ilhid etiam concedi novae Romae Episcopo , ut ab iis Metropolitanis, quorum Primatum praetendebat, hoc est Asianis, Ponticis, Thracicis, ad ipsum provocare liceret. Eos autem Primates, quos Oriens tempore Concilii Chalcedonensis quinque numerabat, scribit Hincmarus
agituri enim vere si inter praecipua Patriarcharum privilegia numere. tur, toti Dioecesi esse praefectum , de curam gerere plurium Provinciarum in unti corpus redactarum marthaginiensis Episcopus hoc
79쪽
ch aut Primas Synodos totius Dioecesis convocare poteriit, ut Ephe-- inus Asiae, Caelarem lis Ponti Episcoposci non minus totius Africae Epit copos convocare, si uevit Carthaginiensis ut patet ex Agrippini,
Cypriani , rati , cnetbbi, inureli synodis ex omnibus Atricae Provinciis per ipsoa convocatis si Episcoporum ordinatio pertinebat ad Patri miras , nec aliquis in Provinciis AEgypti electus ceniebatur, nisi Decretum Alexandrini Episcopi accederet iuxta Synodicam
Theodoret caenam apud Theodoretum lib. i. cap. 9. Sic tamen ut suffragium accedatis confrmati Episcρη Ecclesia Catholica Alexandrina. Indeque Symsi u. Sysielius Pentapi litanus in Egypto Eiulcopus'. pist. 97. Iste uninor
sim appellatin est alabis Episcopus. Sed ne ut fas est, declarat MDic, imo vero contra fac, quorum quidem a senibin audivim M.fM A Midum cristi in est similia privilegia habuisse Episcopulit Carthaginiensem per Atticam, indicat Leos Epist.3. de admittit in , notis ad can. 6. Nicaenum Christianus Lupus , sine eius praeriasi licentia nullus per Provincias primae Sed is Episcopus poterat Epis, iris copui Ord re is quin imo fuit hac licentia huic sedi, ut unde
velle . prodestiteri cuiusque Ecclesia, ordinare Episcopum, ut loquitur Numidius Episcopus in Concilio Carthaginiensi relato can. s.
Codicis Africanae Ecclesiae, ad quae verba Christophorus Iustellus trus tui. , In ordinationibus Episcoporum paria fuerui' et 'inciis Carin is giniensis Episcopi, atque Alexandrini, cum petentibus daret, quos, vellet. Munde vellet Epistopos. , si praeterea ad patriarchas a
Metropolitanis provocari poterat, ut audivimus ex Canonibus Chabeedonensis concisi j, non minus , primis Provinciarum Africanarum Episcopis provocare liciti ad rimatem Carthaginiensem , cum canone 18. Codicis Africani statutum sit, clericos provocare posse adcM Mis priniates suarum provinciarum s aut ad universala Concilium. θ ubi per Concilium universale intest igitur plenarium Africae sub Primate a thaginiensi adunandum. Unde Leos Epist. s. expresse cavet, nequis Episcopus in Africa deponeretur absque consensu Carthaginiensis inatis si demum ad Exarchos aut Patriarchas spectabat, ut disponere regulariter quaeque per suas Provincias queant, idem omnino ob- tinuit per Africam Carthaginiensis Episcopus, utpote qui generalia ad universos Africae Episcopos mittebat statuta, Pascharis diem per om- . . nes Provincias observandum nuntiabat, & singulas quoque Piovincias annuatim visitabat, id ipsum Honorato, Urbano Mauritaniae
sissensis lagatis testantibus can. r. 4Σ. Codicis uiciniis idem
80쪽
Avieta Cartaginienti Episcopiis admist qui, minia dicere po-
uin, sese cunctarum Ecursiarum silici -- grem. d. o. s. aid ergo inquies Ecclesia Africana Autocephala era , eunica inbmni occidente satriarohatus Romani authoritate exemptat absit protecto, ut hoc admittatur. Quod Carthaginiensis Primas plura privilegia habuerit ita innes fricae Provincias, nemo negavit sed quod illa tanquam exarchus aut Patriarcha in occidente obtinuerit,
quis recte admiserit. semnia illa sunt scitismaticorum prima Graecorum se iis Antiqui sub Leones piente inscripta Ecclesiarum, sua ' in Gulielmus Moregius in i ndiniis eanonum ex codice Bodleiano edidit, ubi Episcopus Cartilaginiense a Romano Patrisse
citatu eximitur is Provinciae omnes ne τον ἐνδοξοτατον ἔπερχον notitia Epis- Ακικῆς . Sub glori inm Eparcho Astica collocantur. Habuit frica copatuum. na Ecclesia saeculo χ tua initia , cumque Carthago, ut loquitur Salvianus , in orbe suo esset altera Roma , vix dubium, quin illinc. Evangelium ceperit unde tanquam a capite per corpus Africanae
incesto aioriat transfundere o est, quae primum his copum non dumis , quama sede Minucia
quatuor scriptores illarum Ecclesiarum, quarum una iscopos misit. altera recepit. Tertullianus ipse Carthaginiensis doctor antiquissimus, Augustinus Hipponensis in Astica Episcopus ac doctorum omnium coripheus testantur, Africam fidem obtinuisse per Romanam Ecclesiam in Innocentius I. ac Gregorius Magnus praestantissimi Romanae Ecclesiae Pontifices testantur, a praedecetaribus suis transmissos fuisse
Episcopos aut sacerdotes, qui Amonam Ecclesiam instituerunt: ut si Carthago rimatem obtinuit, a Romaid Ecclesi cuncta Primatis rivilegia promeruerit , prout disertis verbis testatur Leos epist. um Care giniensem Episcopum maximum Africa Metropolitanum Leo
privilegium suum a Misarat alia, Arist. --δε suscepisse
s. Et ex hisce recte consideratis facile erit de Carthaginiensium Episcoporum privilegiis iudicium serre,quae licet specialem quamdam Primatus dignitatem senant, sicut tamen a Romana Ecclesia originem traxe re , ita ab eadem paulatim auctasunt. Ac primo iidem missi aut institutia Romanis Pontificibus Praesules Carthaginienses pote tem obtinuerunt instituendi Ecclesas , consecrandi Epilcopos aliaque Metropolitanorum munia exereendi pereas, quae fidem in