장음표시 사용
81쪽
Sedis Apostolicae inserendis de rebus Afrorum sententiis oblocorum distantinis Q ris interiectionem. Cum enim ceperansnon laici sed ipsi clerici circumcursare, apiscoporum concordiam cohaerentem suli subdola cullaci temeritate collidere,obstiterunt Micani Epist pi, signanter Cyprianus epist. s. ad Cornelium Papam Admittit
Cyprianus Privati veteris haeretici factum , qui dum in Lambesitana Colonia ante multos annos nonaginta Episcoporum sententia esset damnatus , Romam ad Occidentis Patriarchamis totius Ecclesiae Pontificem Fabianum confugerat, sed addit, Fabiani litteris severi
in stilli Mirium subdit Cyprianus noti m quinque schismaticorim, qui Fortunato sibi in Pseudoepist si creatoplura mentientes ad se ςypri nelium Papam conse erunt se Romam cum mendaciorum fiorum
merce navigaverunt Circumscribere nitebantur Patriarchale Judicium.& hie est, quod contra exclamet Cyprianus: porret utique eas quibin praseum in non circumcursare, nec Episcoporitin concordiam coherentem sua subdola is fallaci temeritate collidere , sed agere illic causam suam , ubi ct accusatores babmis testes sui criminis usini Hisque Saliis praetensa Asticanae Ecclesiae rivi a firmare studuit Cypri . nus, viamque stravit, ad inferioris cleri causis vindicandas Atificae Conciliis, quin etiam ad tentandam Autocephaliam pro maioris clari judiciis, quod tamen numquam Africa jure obtinuit. . Enimvero sui hoc olim post Cypriani tempora Donatistarum
tentamentum, cum exortam de sede Carthaginiensi contentionem ad Constantinum Imperatorem detulerunt, Sed Imperator, qui non dum in fide instructus erat, de regimine Ecclesiae certior factus rem
istam non ad petitum Gallorum hinicium, sed ad Romani patriarcho tu tribunal transmisit, o inquit s. optatus Mileuitanus in Aselea, mi pus libroti contra Parmenianum Donatistarum Principem rs. latus. Etiam Meltiadis sementia ... s virium ita sim est. Adfuit istici
dicio Donatus totius factionis antesignanus, ipso facto Patriarchalem potestatem in Melchiade agnoscens, quam adeo revereri debuerunt Donati sequaces, ut orbis Africani oraculum Augustinus epistola 6
δε-φη seriptum reliquerit an forte non debuit Romana Ecclesia Meuhiades uisivas cum collegis transmarinis Episc sibi usurpare judicium ore laquidem tentarunt Donatis , de cum a summo Pontifice duo
Epistopi ad Africam missi sint Eunomimae olimpius, ut pronuntia Moesitu, rent ubi esset Catholica, Moseoisse rari Domiti 'ri ρ a mn est i ta cumii, tollitur . uius libro . ab omnibus in asticam Catholicis
82쪽
tholicis Romani Episcopi auctoritatem in veneratione habitam funis declarat, uti & firmatist iis , Caeciliani, qui cum clero, populo non schismatic sed fideli, Melchiadis svitentiae adhaesit semper, Macquievit. 8. Non ignoramus, quam contradictionem sedes Apostolica iii serendis de gravioribus causis judiciis passa fuit ex prurigine novitatis, eam in Episcoporum ordiarationibus , quarum lus aliud Patriarchatus privilegium constituit, palsam aliauando fuisse ex turbato rerum statu, vel praetens Africanae Ecclesiae privilegi, sed obstiterunt suo tempore sedis Apostolicae praestales, quorum unius siricii superest decretum ad Astos transmissim, in quin extra cissimum si, licsia apost olica , hoc est Primat. nuavi audeat ordinare. Extat hoc
decretum Siricii in tomis Conciliorum is novissime ex antiquissimo Codice illud edidit tomo et operum Leonis Magni Paschasius Queianel, ubi verba Sirici sic concepta leguntur : Ut extra Consciens iam Sedis Apostolica Primates nemo audeat ordinare. Ita Codex Oxonienis
sis, de cuius sensu idem Quesnei planus est per sedem enim Quesnel. , Apostolicam Romanam intelligit per primates vero similarum, Provinciarum Metropolitanos designatis vultque auctor Epistolae, prohibitum esse, ne quisquam Asticanorum Metropolitanorum oris dinari posset absque consensu & conscientia Romani Episcopi,atque is adeo non dubito,qum haec genuina sit adulterinae Epistola lectio. AHue usque Quesnel, qui Epistolam Sirici adulterinam contendit. motus inter alia ex eo, quod complura huius Epistolae verba reperiantur in Epistola Innocenti t. ad victricium Rothomagensem Episcopum, ut altera n x aurea muscriptam esse necesse si verum aliter i Wi . 1 abbeus tomoti in notis Marginalibus ad hane siricii Epistolim iEa fiam riuiuis in Epistola Innstanti I. Papa ad ictricium Lab M. Rothainagensem Episcopum eoque quibusdam Doesta minin recte cuiuisηοcentivi libente relegat vestigia Syricii, ut patet epist. 3. aliisque. 9. Sed , inquies, etiamsi ex laudata ratione pro Epistolae suppositione concludi non potat , aliae rationes quam plurimae sunt, quarum, una haec ipsa de ordi latione 'verba respiciunt, . quomodo enim, Qu.ses.
, inquit Questanus, luee de non ordinandis exui conscientiam so,,. dis postolici rin vi us intelligere poterimus si enim rim is tum nomine Cardinisi h sem Episcopum intelligas, non pluralis, sed singlauris numerus apponi debuerat Deum unicus esset huiusm is di Primas in Africi sed Ocquam hoc inasticanis juribus de con- suetudine
83쪽
is .etudine alienum , ut adipissium, odianum de ordinando Caris triginiensi Episcopo consultatio is relatio mitteretur. Quod si, per Primates Metropolitanum uniuscuiusque Provinciae pisco, pum seu prima Sedis Antistitem designat, iam vero ineptissimum est ac ridiculum illud decretum quod rimates extra conscientiam Sedis Apostolicae ordinari vetat: cum Primates in Africa , excepto Carthaginiensi numquam ordinarentur, ut saepius a viris, eruditis observatum. , Haec obiectio, Quae nodis suis non careret, si lectio, quam ex omniensi Codice protere mestellius, retinenda fore t sed quisnam certo dicet, lectionem Oxoniensis dicis esse genuinam Deditio sane vulgata in cimis Conciliorum habet et ut extra
Conscientiam Sedis Apostolici, hoc est Primatis, nemo audeat ordinare. Sic etiam habet Codex M. S. Bibliothecae Thuaneae octingentorum circiter annorum ac optimae notae ipso Que ellio attestante
Si demum habent alii Codices , inter quos Corbeiensis , quem Chiaeetius laudat authoritate venerandum. Nec sensus istorum verborum querendus , cum Asticanis quibussam piscopis Donatistarum exempta Aut ephesum'. inducere tentantibus , auctor
tatem . quam ex mero Sedis Patriarchalis Romanae indultu in ordinandis Episcopis exercebant Primates , Primatibus Africae vendicare volentibus sese opponere potuerit Siricius Pontifex , tum , quam praecessores sui gratiose indulserant, authoritatem revocando, di sibi iterum reservando, ut ostendimus saepius, quoad alios factum
parte prima antiquitatis illustratae , idque jure Patriarchali Romano Episcopo etiam per Asticam competiisse : jam intelliges eruditissimi viris inolim ad can.6. Nicaenum loquentis de hac eadem siricii sen- Luru, tentur,oηtercessit Si in Ponti , duos Autin'alum Primatem nurum esse, nisi Roma a istarum , id questu rivi sic Miam
se sic Episcopos creari. t . Cum Sirici successor Innocentius primus Epistola ad Decemtium Eugubinum EccLsias Sed Patriarchali Romanae subiacentes enumeraret, manifestum esse tuetur, nullum in Africa instituisse Ε Dinorent. i. oesas, nisi quos Petri successores inegitur inrisacerdotes. Sede P triarchis Romana Episcopos suos obtinuerat Astica, quidquid de aeteroriam ordinatione indulserat Carthaginiensi Primati aliis Primarum Sedium Episcopis Carth giniensis in primis ordinatimnem sedi suae intimandam reservarat. Hinc, Cypriani tempore relationem mitti debuisse, ipse Cyprianus variis in locis declarat. dum
84쪽
eontentio inter Caecilianum δέ Maiorinum de Sede Carthaginiensi orta erat, missi a Sede Apost ilica Episcopi Lunomius molimpius, ut remotis duobus unum ordinarent , satis ostenderunt, cur Patriarcha Optae. iis lis per Africam Potcstas competebat: id ipsum manifestum reddunt i v. - .
complura in aliis rebus antiquorum testimonia, quibus consul, mmanos Episcopos non modo Concilia per as iram celebrania indi. xis, de suas inibi vices aliis mandasse, sedis Africanos Antistite, Romanum Episcopum consuluisse semper, de ut speciale caput suum
movisse , mandando suis ex Africa ad comitatum proficiscentibus ut prius Sedis Apostolicae Pontificem adirent, suis ei redditis Pacificis, alias ab eo pacificas ad Imperatores obtinerent, ut intra suo loco fusius ostendetur. -
De mente Asticanae Ecclesiae, circa supremam Srnodorum suarum auctoritatem.
i. sinentia Daminiae Marca circa supremam Prerincialium Synia rum auctoritatem ex rarum testimonii δε ρω, His simior
refellenda. a. Primum contra sententiam illam argumentum subministrant cause Priνati ob heresim Exepisopi, O Fortunati a Schismaticu reali Pseudo-episcopi latum de primi Fabiano Papa judicium probat Cynianus appellationem posterior ad Stephalium non ita , quod si
85쪽
. Hel 3 sigia insecui in est ' in , Occasione cuius Itismus Papa aventiones minoris cleri etiam Iocum habere voluit per Asticam mi μή is ad Africam Faustino,ut paut ex ri commonitoris de tro iciis presbyter uni Diaconorum causis apud fini imos Epis. pos quomo verborumse Uin isquiritur, o ex amneseptimo Sa . dicensi hauritur, estquι D, in mi a Mis an sica lagoi - nitimis Episcopi judicent. 8 Apiari, historia sensum confirmat, cum prim per Faustinum Z mi Iegatum Presbyteri redditus fuit , in alia Ecclesia ministeriοβη-ctin Appellaνi tamen Seeundo Apparius, sed aude detecta rogam Patres Asticani, ne ampli in ad Sedem Apostolicam appelletur.
tum est. II. Allata ex Codice Canonum Asticana Ecclesa testimonia nihil evin-δειην, sed Par eos Archiepiscopi Sententiam eo ipse destruuηr, quauium inutia S MDjudicium, hi alia oria tremis v. ra cl-μubo sicut&de iscopista' constitutum est. μα- ali iis conrigiasturisi,seda si πνοι-c-His .cinc, o cari inferta. 33. Pro vestationum jure ad Sedem Apostolicam stestante fruor' exemplum Antoni, Fussalaesisti Eri'μ , o sui minoris ex Mitur ex verbis Augustini. 1 . Huic adjungitur testimonium Leonis Psa D causa vicini, ubi an Lemi vistu sun iiii st. a. aestiolim novissilia pro nit D. de Marcalib.7. cap. t. cu-- ὸ mentem Stephanus Balvetius in hoc compendium redegit is liticopos vetu Ecclesia instituit in principalibus urbibus uniusci
, iusque regionis Rerum omnium confirmatio tributa Episcopo, Metropoleos, ita tamen , ut eas componeret cum Concilio Coeis piscoporum suorum. Itaque judicia Ecclesiastica uniuscuiusque Proin, vinciae supremae authoritati erUt nec ab eis Pr ocare licebar is smiten D 9llide by OOgle
86쪽
sententiam hane stabilire quidem conatur Dominus de Marca uariis Antiquorum testimoniis, sed ut plurimum ex Africanis scriptoribus, QAfricanis Conciliis in Africa est, quod Cyprianus clamavit, illie uniuscuiusque causam audiendam, ubi est crimen admissum, reum ex antiquo suae gentis privilegio, minorum clericorum causas Concilio si terminandas defenderet, eo res devenit , ut canone statutum
fuerit de presbyteris, o clericis, ut non appellent nisi ad Asticana Conciti ira marina autem qui ut νε- anellodum amr LAMMgiorum suorum conservatrix, hinc Ecclesia receptam semel consuetudinem abdicare noluit, quin potius, si credere fas est, Episcoporum suorum in Syriodis congregatorum supremis judiciis augere tentavit - , uti habes in synodica ad Caelestinum transmissa is in fine Codicis Λsricani relata Turbidas Africanae Synodi litteras in sui favorem arripuit Parisens, Archiepiscopus, ae iudicia Episcoporum, ac inferioriscleti inappellabilia se tuetur, contra quem res haec paulo altius'
repetenda est, incipa Africa refellenda. a. Privatus Lambesitanus in Provincia Numidiae Episcopus in haeresim inciderat , inciderat cin grauia delicta Fortunatus Carthagini. ensis Ecclesia presbyter uterque damnatur Synodaliter primus ob Har- resim Exepiscopus . secvodus a quinque Haereticorum Episcopis creatus Pseudoepiscopus r uterque insuper accedit Sedis Apostolicae
Praeselem prior tabianum ripam, si r Cornelium Fabiani sicce forem thiique positis, Privati Roma Mappellationem laudat Cypria
nus, cum scribit, epist. s. Privatumin veteremibaretuum in Lam Cyprianus. besitam Colani a te multas fer annos , ob invita iravia delicta nonaginta Episcoporum sententia condemnatum , anteceserum etiam nostrorum Fabiani θ Donati litteris notatum, qui cum causam suam apud nos in Concilio , quod habuimus idibusviai , qua proximefuerunt,agere velle se diceret, nec admissus est Fortunati vero appellitionem ad Corin
rationem sui actus Domina redditurus, variet utique eos, quibus pra*mus, nec circumcursare , nec Epis Orum concordiam caberentem sua Dbdola fallaci temeritate collidere dc instari an causa earum cognita
87쪽
Derim experiri, veniam. Mirari possent Cyprianicae mentis ignari,cur
venerandus ille Episcopus unum R. mam accedentem 5 utum a Romano Epistopo Decretum laudet alium vero' omam properantem improbet Dat lacilis est nodi dis Iolutio, si antiquum Africanae Ecclesiae morem inspicininus , quo Ahica minoris ordinis clerum Romani
accedere nolebat , maioris Hro orditus antistites libere accedere persemittebat. Enimvero Fortiniatus erat unus ex quinque presbyteris, qui Cyprianora cathecumeno in Episcopum electo recalcitrarant, cit rum a Felicissimo Archidiacono Carthaginiensi ob facinora damnati ad novum schisma resuscitati erant. Cum enim Cypriano repugnarent citati presbyteri, Felicissimus quinque lim pridem ob haerelimae crimina Exepiscopos advocat Carthaginem , in qua malignantium Synagoga ex schismaticis supradictis presbyteris Fortunatus eligitur in Episcopum . ipsumque consecrat Privatus, adeo quod ab L. iscopis eiectus&consecratus erat in locum viventis Cypriani , sultoni inino ille tinὰ ordinatus unde Cyprianus constanter tuetur, hu Fortunatum ex regis sibi commissi portione esse ovem in Pastorem , utique illam, cui praeesset. Sicque damnatum a se, cum erat minoris ordinis clericus falso Episcopatus titulo itisignitus , immerito' mam accessisse , cum fle eius .factionis suae causa cognita erat,in de eis dicta sententia Quodque haec sit Cypriani mens, ulterius liquet ex respons ad S. Cornelii expostula ionem eidem in epistola r
.minum, Orferri. De rebus maioribus curam Apostolicae edici eum re, decens putabat Cyprianus, ideoque addidit neque enim ad Catholica Ecclesia maiestatem pariter ac dignitatem pertinere debet quid apud se bareticorum 4cbisnaticorum moliatur audacia. Nempe temerari uin haereticorum in promovendo Fortunato ausum existima,
bis initunt nullum indeque Fortunatum mansisse in gradu smnoris ordinis, cuius appellationes transmarinas non ita probabat Africa. Abud'uid erat de causa Privati,qui,cum legii imὸ ordinatus suisset, post Episcopatum dumtaxat in haeresim prolapsus, licet a Numidi a
nonaginta Episcoporum Synodo fuerat damnatus Antecessorum tamen Fabiani o Donati litteris notatum Probat Cyprianus, quod ut rectὸubtervasit Christianus Lupus parte . ad can. io dictatus Gregorii
sitim , a suae Provinciae Numidicae synodo ad Privi xiώς totius
88쪽
dicensis synodum sub Dinisti, si se . Carthaginiensi provocasi di ab his iterum ad Apostolicae sedis praesulis Fabi miles, i md in
Donato eius damnatio erat confirmata. . 3. At inquies, plane aliam fuisse Cypriani mentem constat ex ouissa Basilidis Legione talis, Martialis Asturicensis , quos ob Idololatriae crimen cum Episcopi Provinciae Boeticae depol uissi ni, malisia eorum locum lubstituissent Episcopos, consultus Cyprianus de eo
fugientibus ad Stephanum Papam Rom num Basilide Martiali pro Episcopatus recuperatione,reposuit debere Egscopos Hispanos primo judicio ad verere. Vcnim re iam, i niter Mutare petitum ex o
lectione argumentum Scribit Cyprianus ex relatione Episcoponini Hii paniae, Bolidemis Martiriem libellu Idoislatria commaculatos, iispaniis nefandorum Minorum consilantia vinctos Episcopatum gerere o Sacerdo Epistos. rium Dei administrare non oportere. Et rei ribit idi. in Carthaginiensis in Atrica Episcopus post trabitum desuper Synodicum in Africa Concilium, ipsos Episcopos pruria erimina fuisse conlitas, de sic seleri dignos Epi copatur indidiuedine in tali rasu subsidium , sed Amst lici herandisuxi Io iii ι- .. md in bis in cum πινν-- cypri inuis ut o in tot mundo constitutis, etiam elim cri g,-- per Sacerdos Pacificis ac justin. ruom δε μοροι dignatione μιαμ
ni honoratis decrevit,huiusmodi homines ad anitentiam quidem agendam posse admitti, ab ordinatione autem cleri, atque Sacerdotali honore pro hiberi. Quid inanitellius p ta es, qui idololatriae crimine innodati erant, non potuit se ad Sacerdotalem aut potius Episcopalem hon
rem recipi, ex ipsa Sedis Apostolicae constitutione repetit magnus Carthaginiensis Episcopus Cyprianus epistolaeditionis Pas eiij dc Rigahit 68. multo niagis si crimen idolintris ipsime fuissent consessint
plebs mclerus ad Legionem Asturicae inmeritae consistentes cum Felice Sabino Episcopis in locum Basilidis de Martialis constitutis retulerant. Neque culpandus erat Stephanus, quod ut Appellantes Episcopos ipsos receperat , sed culpando tantum dicit Cyprianus depositos Episcopos, quod tepilanum longe potitumis gestae te a iaci . . iure ii . sesellissent. Eiumvero Basilides a litiam just conquerim de iudicio sy di, multa persi a st eno impae de iudicum iriustitia criminis impositione, aliisque ausi faventibus cum tamen ipsemet crimen sium conis' Milet tro cossientiam propria confessione nudata inquit Cyprianus, addit: quod solido adbu Mer raur dimend-- istuli
89쪽
agendum paenitentiam conversus sit. Quid mani lettius t alibi des eri mina sua consessiis sponte Episcopatu cesserat, ipsi cedenti legitime a Provinciae Episcopis successor datus est Sabinus, etiam plebe praesente suffragante in reponit Cyprianus, nihil amplius expostulari
gesta rei a iacitaveritatis iviari fefellit, ut exambiret reponis inj- in Episcopatum , de quo fuerat juste depositin. Non agebatur de Appellatione a iudicio Synodico, te repetitione Episcopatus , quo sponte cesserat Basilides, delicet per fraudem a Stephano Papa tan . quam injuste depositus Episcopatum sibi restitui Postularet, non eis sat Cyprianus Stephanum, quod suprematii Concilii Provincialis aut imitatem iniregisset, quod Synodi judicium retractare ausus sit, quod proprii iuris terminos excesserit i sed agit contra Basilidem. quod cum ei ponte cedenti legitimis successes datus esset, circumis scriptus fraude dolo esset Pontifex r neque enim tam culpandus est ille , cui negligenter breptum est , quam hic execrandus, qui fraudu-Iente obrepsit. Similia dicenda est de Martiali Alluricentis Ecclesiae Episcopo , consequenter insinuat. Cumis ipse actis etiam publice tabuli apud nocuratorem ducenarium semperasse se idololatria, ochristum negasse, satus fit. Et de idololatris geneniliter statuerit Cornelius Papa i Episcopatu indignos a Mindotali honore prohiberi. Et haec intum absunt upremam Synodorum authoritatem promove re, ut potius confirment , ad Romanos Pontifices spectare plenum post Provincialium Synodorum sententias de Episcoporum causis judicium. . . Necsolum ex dato ad causam Basilidis Martialis Cypriani
laide indubitatam, Asmeam Ecclesiae sententiari . Episcoponim judicia etiam apud iudices transmarinos retractari posse S. optato Mileuitano testante Caecilianus Synodices Donatistis subsecim
Tigi sitano Numidiae Primate damnatus est, cum acquiescere nollet iudicio , pro ratione dedit, se communieare transmarinis Ecclesiis r nec reponunt primo Ionatistae,Provincialis Concilii judicio standum asse vi supremam authoritatem instingi non posse, sed ultro trans-
90쪽
maritim judices postulant, quos Constantinus ' missili sit Melestiade papa in Romano Concilio iudiculinis idem Mais
desiderabat Coecilianus Carthaginiens; Epilcopus , ac ne quisquam ipsius desiderium illegitimum asserat , scribit magnus Augustinus
epist. 62. Neque enim de preserteris aut Diaconis, aut inferiori, ordinis Augusviici, clericis , sed de collagis agebatur. Quod nimirum Epistorum causae possent tunc tempora retractari appellatione interposita . non ita presbyterorum aut inferioris ordinis clericorum derelae. od autem
inserior clerus appellure non post, synodis Atacae, e re metensus Intis Onon vel consuetudo, cui amen derogatum fuit ipse Astra ynodis consentientibus in causa Ciaest ij. . Circa annum Domini. ii Ut colligitur ex epistola Concilii
Carthaginiensis ad Innocentium , celebratum erat Carthaginiense Concilium in causa Caelesti, cuius fragmenta extant apud D. Augustinum lib. 2. de peccato originali cap. 2.3. -.ex quibus videmus, Caelestium per Diaconum Paulinum fuisse convictum de negata
originalis precati traducti te, ει ob bime,lioque errores damnatus
secit, quod scribit Marius Mercalor incommonitorior a quastare maritis ure ad Diari insevi examen credidit appellandum.Ipsemque Paulinum magni quondam Ambrosii Mediolanensis Episcopi Diaconuin , ipsius Caelesti apud Patres Carthaginiensis Concilii accusatorem non excepisse de suprema Provincialis Synodi authoritate, sed illico'
mam se contulisse coram Innocentio primo causam dicturum, testatur
Paulinus in libello Tosimo Papa oblato primum per Cardinalem Baronium ad almum' is publicaio,. postea per Philippum Lab unitom.a Conciliorum inserto trium nihilum Otus inquit Paulinusde nulla' sua Romana per innocentium evocatione inlusis quia Ansuli msedem preMcinerat, defuit quem oportuerat uti- moira sua appel-dationis adstruere Enimvero appellitione ad Innocentium interposita, Romam non contenderat Caelestius, sed inquit Marius Mercator: mox idem ipseM eliatione neglecta Ephesum Asia urbem contendit.indeque t rius er- post aliquot annos Constantinopolim petiit , ubi cum vitiit suis '-yetectus tandem ad inseritumam subsancta inmini. sima pisiva inai ratio peruacu , ibique errore, suos, dequibus apud Carthaginem fuerat convictus, se condemnaturum promittens , Zosmo papa ad audientiam admissus est, qui cum epistola benignitate plena Basiliscum Subdiaconum suum ad Afros misit de inquit Paulinus in libello linxcitato: mrlimsermon Basilistus Subdia insaluatiatitu Paulinua. Diuitiae by Corale