장음표시 사용
31쪽
Cant. V, 4. Ioeo P,ν habet 'bz. Mele. 1, I 6. legit m,o P. Ierem. I, I 6. in Apht. muo iuxta ritum hispan. habet mullu, operi in Sing. de qua temone vide, quae alibi notavimus. I Reg. li, 3. in Sect. 2pς 'rm legit UmS et praecepta eius eum vav praefixo, In cuius temonis praesidium nonnullas alias antiis quas editiones, variosque codices producimus in eommentario de Typogr. Heb. Ferrar. Pag. S8.
DESCRIPTIO.ltissimum apud Bibliographos silentium tum Maelimor huius Pisa -
renss, tum IV. saerorum uoluminum, quae in eo reperiuntur. Editio in fronte tertia dieitur, et a Sonetuatibus lacta, et ex ornatuae charactere eerte ad Pisaurum reserenda est, et ad initia XUI. Mineuli. Quatuor saera volumina impressa sunt eharactere maiori eum punctis et aecentibus. iisdemque typis, quibus exeusa sunt Biblia pisaurensa an. I s tr. ae Prophetae Priores ae Posteriores eum com. Et mehit, vel Abarbanetis Pisauri excus an . Isi I Is I 6. Is sto. Ligneus unieuique volumini ornatus, vel maiores litterae ornamentis stipatae praemittuntur. Vol. I. sol. 83. extat Canticum, sol. a 23. Ruth. ae sol. I 3 I. Threui. Eeelesiastes reperitur sub fini. ll. Uol. sol. 137. Nullum in iis raphe oecurrit, sed divina nomina per Daleth efferuntutif. a.
32쪽
QUA NUPER RIMA BIBLIOTHECA fACRA LE LONGIO MASCHI AN A sUPPLETUR ET EMENDATUR.
34쪽
Methillotheum Commentario sed Bononiae anno 242.
Iarini in Pol. sine minoris Iudaeorum supputationis. Consulantur quae superius Cap. I. de ignotissima hae editione dicta sunt.
Agiographa eum Variorum Commentariis in Fol. minori Nea. poli anno 247. Haee Agiographa tres diversas editiones complectuntur, quae etsi uno eodemque charactere constent, eademque forma, a diveras tamen typographis, et eum diversis Commentariis prodierunt, adeoque seorsim reserendae sunt. Psalterium cum Comment. Κimehii edidit Iois seph filius Iacobi Germanus, proverbia eum Commentario R. Imm nuel edidit Chalim filius Isaaeei Levitae Germani, reliqua vero Agiographa Samuel filius Patris Samuelis de Roma. Quae de uno solo horum Agiographorum exemplari adhue superstite, ae Gudaeorum flammis erepto, tradunt Pelletus ae Kennieottus, paueis ae eursim reis futavimus in Speeim. Pontis Codie. pag. Io; et adeo fabulosa sunt, ut varia, apud me unum, extent exempla Di melltimum tamen .st omne4 Agiographorum partes simul eonnectere, atque omnium rarior est liber psalmorum.
Biblia Heb. Soneini Fol. En. 243. Falsa sunt, quae pag. 6. notat Masthlus ad eeleberrimam hane editionem, cuius praeter mutilum illud, quod ipse memorat, integer rimum aliud possidemus er emplar, editiones in ossis nis Soncinatum exseriptas sibi invicem exacte respondere, idque non sine fundamento exeommuni illarum origine eolligere. Soneinates varii fuerunt, et pro D 2 - , dive
35쪽
diversitate Ioeorum ae temporum diversos etiam aeri Textus redires edendos susteperunti Hine feret omnes discrepant. Haee autem Biblia Soneinr quidem, sed ab Abrahamo ben Chalan pisaurensi impressa, quam maxime . Brixiensibus anni I 494. aliisque Soneinatum editionubus differunti
Pentateuctus eum Tars Via Meghyloth, Ap taroth , cimm Rasei, et VoL Antiochi in 4. Neapoli anno 2s I. per Soneinates. Ignotam hane editionem nuperrime Romae detectam in Commentario de Typographia Hebraeo. Ferrar ; seu in eius Appendie memoravimus, et nonnullas varias eius lectiones tetigimus. De eae eonsulatur syee en italice editum a pochio 4. Romae I 78o; et quae nos fuse in Mnalibus nostris Hebraeo . typographicis dieemusia
Pentateuehus Imb. Brixiae an. 2S2. Notat Masthius pag. 67. in prsori pagina primum Geneseos venishum conspici ornamentis multis eolore rubro cinctum. Quae de colore rubro observantur , ea solum exemplar Duriaeense Carolis rutiae respi. Hunt, in quo color ille litteris illis vel ornatibus superinductus est. Iabinis exemplaribus, quae possidemus, huiusce Petateuchi extremae reapse raritatis, ornatus ille incisus conspicitur , et nigro quidem atramento pro Soneinatum typographorum more. Bina mea eXemplaria membranacea sunt, ae sorte membranaeeum etiam est Duriaeense, etsi chartaee exemplaria eusa fuerint, aetate et usu consumpta, ut constat ex fragmento , seu mutilo alio exemplari huius editionis chartaceo , quod apud
Proverbis eum Targum, et commentariis Gersonidis ae Mesri FOL 1ssipone an. Sas 2. Ad hune annum, non ad annum I 497. reserenda est haee edi sumnade raritatis, quae olim Mantuae in publiea ludaeorum Bibliotheca, ubi eam vidit . et quoad selecta lora contulit Brunsus, extabat, nune autem in manibus meis meaque potestate extat, ut alibi ex epigraphe Ipsa ostendemus. In eo etiam eorrigendus Vasthius, quod asserat pag.
Mi. in Keilossi Mosce, seu Bibliis Bilbinicis insteiodamensibus anes
36쪽
x r4 primo m ex Ms. Cossice editum esse Comm. Ateiri in proverbia. Εκ his eorrigantur quoque, quae de hae editione habet lienni cottus pag. Ios. Dissert. Generalis, qui in sua Collatione numerum illi assignavit sues. Isaias ae Ieremias cum Comm. Tmehit in FOL Ulyllipone anno set sa. . Editio a Bibliographis, quos Vasellius sequitur, male hueusque
relata ad M. I 497. Ipsa enim epigraphe, ut alibi innuemus, doeet litateram He voeabuli riana, quod annumi designat, quinque millenaria, non quinque annos denotare. Insignis admodum, ae singularis est raritas huius editionis. De ea testatur Κenni trus in ne Ten Annuia Ae- eounts pag. Ios. ignorari locum, ubi nune servetur, nee lieuit et eam videre, aut pro Bibliis suis conferre. Nos postqnam diu, sed frustra, editionem hane eonquisieramus, bina tandem exempla selieissime obtinuimus, quorum alterum integerrimum est, alterum vera in Isaia mutilum.
Prophetae priores eum Comm. Abarbanetis Fol. Neapoli an. 2s3. Mitio non dubia, aut suspecta, sed manifeste lalsa, ae reserendae
ad pissurum, et ad annum ISTI, vel Is Ia. Conserantur, quae diximus de Heb. Typographiae origine pag. 79. ubi monuimus aperte consuissum era a Bibliotraphis annum eompositionis m 'ra, leu 233, quo ait auctor se absolvi me Commentarium Regum, eum anno editionis. Ex his emendari etiam queunt, quae de supposititia hae aditione an. I 493, veII 494. tradit Kennieotius in Dissert generali pag. 92. ad Cod. 262. quum in eundem plane errorem et ipse lapsus sit, mutilo usus exemplari Libit thecae regiae Parisiensis.
o Blasia Heb. Brixiae an. Sa S 4. Falsum quod hie coniicit noster auctor, recusa minori hae somnBiblia Soncinensia anni I 488. et utram que editionem quoad lactionum v rietates sibi inviem respondere. In quam plurimis variis lectionibus Efferunt inter se bina haee Biblia, et ex diversis videntur proculdubio e diei bus edita. BibIia Heb. eum pnnctis, et sine punctis in fol. et 4to pi Aurian. 2ssHorum I ibsiorum fallitatein confirmo. Quae ad eorum existentiam,
adverIus ineata coniecturam stabiliendam, et ad Tigurini Memplaris a
37쪽
Brixtensi diverstatem eonfirmandam auctor noster pag. I x. produeiteriteria ae diserimina , si vera essent, ad diversitatem exemplarium, non editionis reserenda essent. Sita enim sunt in una aut altera littera, et in rebus minimi momenti, in quibus saepe unius eiusdemque editio. nis exempla dissident. Sed iam Cl. Hemis , st doctissimus Tigurinae Bibliotheeae praefectus, meo nomine a Clarissi Se urrero , amieo meo sngulari rogatus, aeeuratissime Tigurinum codicem eontulit, eiusque uberrimam deseriptionem ad me transmisit, ex qua certo liquet euncta illa diversitatis indicia nostro auctori olim eommunieata falsis prorsus esse, ae Tigurinum exemplar esse sine dubio Brixiense, ut suse iterum monebimus in Annalibus Hebraeo - typographieis. Contuli et ipse v Tia, quae apud me reperiuntur, Brixiensium Bibliorum exemplaria, aenullum, ne minimum quidem, in eontroversis locis a Masellio prolatis discrimen eona peri. Ipsa etiam vari lectionum comparatio Kennieotis uim in meam opinionem pertraxit, eonvieitque Tigurinum codieem eundem prorsus esse eum Brixiens, ae proinde eodicem a se collatum 396. eundem esse eum Cod. 264, quod a criticis animadvertendum est. Vid. eius Dissi gener. Pag. I . O.' prophetae priores eum Comm. Elmehit, ae Getaonidis in Fol. Letriae in Lusitania an. 2S4. Est apud me mutilum exemplar rarissimae huius editionis, seu quod certo ad hane editionem reserendum puto. Est enim in sol. eum Targum, ae Commentariis Elmehit, et Gersonidis, eodem charactere, et chartae genere , quo elaboratae sunt editiones hebrateae lusitanaesee. XU. In eo autem adsunt puncta , non desunt, ut seribit noster auctor. Quoad annum vero , Eenni cottus qui usus est libris Regum
huius editionis in Bibliotheea Regia parisiensi extantibus, sub quorum finem reperiri debet epigraphe, annum illi assignat I 49 s. in Disserti
AUT SUB INIT. XVI.' Fragmentum Iobi in 3. Ignotum et antiquum supra deseriptum.
. Aphtaroth, seu Propheticae Sectiones, vel pentateuchus eum Aphtaroth in Fol. Editio antiqua ignota.
38쪽
3IFragmentum Ignotae huius editionis nuperrime sub finem Valleant
Cossieis Hebraeo- biblici repent, eiusque notitiam; ae varias lectiones henevole meeum communicavit doctissimus Adlerus. Unieum tantum folium, illudque membranaeeum, eomplectitur, quod sistit partem sectionis uesa 6, depromptae ex Cap. VIlI. Ieremiae, binasque eoia Iumnas, quarum una quaeque constat lineis triginta. Etsi porro posteriori manu atramentum sit calamo superinductum , dubitari tamen nequit , quin folium sit impressum, constatque etiam ex voeabulo od Impressum, quod legitur sub finem, quodque seriori manu eorrectum est In 2 a Seriptum. Supra litteras conspieitur Raphe. Ierem. VIII, I s. legit Nῖ ia eum aleph. Vers. I 6. proin habet Uers. 22. deest 2 Quoniam, ut deest in septem eodicibus Kennieottianis, in LXX, Syro, et Arabe , et in altero Pentat. antiquo in 4. membrana eo cum WMegh. et Aphti sine anno et Ioeo, apud me extante, in hae eadem sectione.' Oseas vetustissimae editionis In 4. sine punms. Proverbia eum Comm. Muvenili in Fol. sine anno et Ioeo, sessitassipone ei rea an. 2492. . Psalterium Hebr. in I a. Brixiae editum. Pentateuctus eum Targ. et Com. Rasti membranaeeus in Fol. a. Voll. Pentateuctus eum Aphtaroth et Merail. Fol.
. Pentateuehus Heb. in 8. antiquus.
Singulas has ignotas editiones seorsim, ae singularibus eapitibus insiperiori opustulo illustravimus.
Extat apud me horum proverbiorum exemplar sub initium ae finem mutilum, ad XUI. seculi initium, ut videtur, reserendum. Antiquitatis indieia haee sunt, quod solia non numerantur, character est rudis, divina nomina superstitiose ubique impressa sunt, eharta est crassior, Κametet punctum habet a lineola separatum, matres lectionis retentae, Teri intextu ipso reeeptum. Biblia Heb. In Fol. sne anno et Ioeo apud me extantia. Pisaurensem editionem an. Is II. ad hane esse formatam , aut hane
ex Pisturensi sibi persiuadet Vasthim, quod falsum esse, collatis utrisque exemplaribus, experimento didici. In multis lectionibus, potissimum in plenis ac deficientibus litteris inter se disserunt duae hae editiones. geri
39쪽
parvo eireaeo notatur in textu Pisaurens; nulla plane eius vestim M. eurrunt in Bibliis antiquis. Num. X, 3s. 36. nullum in his Nun inver sum; extat autem in Pisaurensibus. Contra Num. Hi, 39. super vomis bulo TnN an editione antiqua habentur puncta; desunt in Pisaurens. In hae divina nomina superstitiose ubique esseruntur, quum suis litteris in priori illa exarentur. Prophetae Priores ae Posteriores cum Comm. Abarbanetis in Fol. sine anno et Ioeo. Antiquissima editio. Ex Wolfio memorat hane editionem insebius pag. I 3 s. quae uouexistit, ae proeuldubio Pisaurensis est anni rsa I, et Iseto, de qua insta agimus. Cum in solo titulo Prophetarum posteriorum , quo antiqua exemplaria carere solent, notetur annus et locus editionis Pisaurensis, verosimile est, Wolfium exemplar titulo mutilatum habuisse prae maxibus.
. Psalmi nonnulli in Iudaie. Deprecationum sibro 4. Pani m. 2 66. Infinitus essem, s editionum omnium Iudaiearum precum, ubi Psalmi vini extant, haberetur ratis.
Falla editio male hueusque a Bibliographis relata ad hune monum. Conserantur quae inserius animadvertemus ad M. ISII, , ad quem est reserenda. Is I . Prophetae Priores eum Comm. Tmelili In Fol. PisaurI mn. 27 I. Non prophetae omnes, ut Ie Longium sequius seribit Masthius, sed soli Priores hoe anno editi sunt, ae falsum est, quod subdit, quatuor hie 1eeundum Iatinoram morem a Iudaeis numerari Regum Ebros. Posteriores Prophetas, seu alterum volumen, edidit Typographus anno
. Prophetae Priores eum Comm. Abarbanesis in Fol. sne anno et ideo, sed Pisauri ei rea an. ISII. Est idem textus et eharacter superioris editionis Pisaurensis, ae Pisaurensis Typographus , Tetenta textus eompositione, solum Abar banetis commentarium Κimehiano substituit. Vid. speeim. Pontis cod.
Prophetae Posteriores eum Coaementi Abarbanetis in Fa Pisauri
40쪽
Bis noster auctor Posteriores Prophetas eum Abarbanesis commentario pisauri prodi in ex te Longio ae Wolfio tradit, anno 27 I, et 28o, Christi Is II, et Iseto. Ae posterior quidem apud me extat editio, sed prior illa est supposititia. Le Longius ae Wolfius Priores
Prophetas eum posterioribus consuderunt, ae proinde Priorum prophetarum editionem, quam supra restituimus, omiserunt. Emendandus est etiam Eenni eoitus, qui in Diff. generali pag 93. ad Cod. 269. reserthane editionem ad an. Is Io, eam manifeste eonfundens eum altera Comm. Umelliani pariter Pisaurensi eiusdem anni.
Isaias ae Ieremias eum Comm. Elmehii Fol. Cpoli an. 273. Ualde mihi suspecta est haee editio, ae sorte eonfusa eum ulyssi- ponensi anni I 492, quae reapse lueuientis typis constat. Nullum a Bibliographis memoratur exemplar, et illam multo quidem studio, sed irrIto hueusque conatu conquisivimus.
palmi, proverbia, Iob, et Daniel eum Comm. Rasei in Pol. Thessalonicae an. 27s.. Vix hane editionem, quae apud me prostat, innuunt Ie Longius, Wolfius, ae Masehius. Ea est in 4 maiori. In medio adest textus charactere quadrato maiori eum punctis duabus Columnis, supra vero et intra Commentarius Iarchianus charactere rabbiaico hispanieo. In Psalmis litterae Raphe notatae sunt, et ineflabile Dei nomen plerumque per Daleth expressium. In fine haee legitur epigraphe. Et absoluta ,,est opera operis sancti horum quatuor librorum, psalmorum, Proveris torum, Iobi, et Danielis in domo Don Iehudae Ghedaliae , hie AThessaloni eae sub dominio domini Sullani Selim, cuius honos exalt ,,tur, die quarta mensis elui anno INVM Vri s 27s. a Creatione. ,, Ita maior legitur Iudaeorum aera, qualem assertile Longius, . non minor, qualem notant Wolfius ae Masellius. Ex hae autem inseripilone eruitur hos solos quatuor libros Agiographorum fuime impressios. Epigraphena exeipit poema 38. versuum , quo absoluto dieitur exeusus liber opera typographi minimi hominum, ac parvuli disti pulorum Iosephi Metatron. Mutilum huius editionis exemplar vidi quoque in Ca-E sanain