Institutionum juris canonici authore Francisco Maria Gasparro Romano ... Pars prima quarta

발행: 1721년

분량: 258페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

ao Institui. Canonic.

F. de jurisdict. privato autem tribui jurisdictio conse su litigatorum non potest l. I. de Dic. l. C. de jurisdictisn.

9 Non secus , ac quoad effectum prorogationis , &modum prorogandi differunt jurisdietio ordinaria,& delegata, differunt pariter jurisdietio volunta- r ria, & contentiosa in hoc, quod jurisdictio contentiosa possit prorogari etiam a judice inseriore , eo a quo prorogatur L . F. de jurisdict. omn. judic. Chassen. in Catholog. glor. Mund. pari. cox erat. per . tertio quoniam , G Caris l. Loco cit. num. II sb. 8o propὸ init. Voluntaria autem non si in Iudice superiore queat prorogari ut colligunt. DD. communiter ex L I . F. de manumig. exl. 18. f. I. 1. de manumiss vindict. Salaeis dict. I. I. 1 de juri . Omn. iudita

Deo citato circa med. ν . . .

De Foro Clericorum.

81 Xplicationem Immunitatis personalis Clericis cO- petentis consulto omisi sub titulo de Immunitate Eccles parte a. ut hic accommodatius de illa dis-

sererem.

81 Stando igitur promissis, accuratῆ inquiramus, quo jure exempti sint Clerici, & personae Ecclesiasticae a jurisdictione Iudicis saecularis . 83 Duae hac in re sunt sententiae. Prima, quae comm nior, & verior est, ac omnino amplexanda, restatura jure

42쪽

Pars III. Titulus II. 3I

iure naturali, dc Divino procedere hanc exemptio nem . Ita Gig. in Canon. si Imperator verbo , G discutidis. 65. EP in c. quampis perb. Divino de cens insexto,

Ret. deef. a. de consuetud in antiquissimis , ta decis Io.

84 Probatur primo ex locis Sacrae Scripturae , nempὰ Gen.47. Levit. ult. Num. 3. I 8. V 43 . ex quibus constat in lege veteri Sacerdotes , & Levitas exemptos fuisse a jurisdictione saeculari aliarum Tribuum , deIege solvendi tributa, quae Jura quamvis a Lege Gratiae sint abrogata, tamen ex iis colligitur non minora privilegia Sacerdotibus , & Clericis novae Legis suisse concessa , qui adeo excellentiores sunt Sacerdotibus , & Ministris antiquae . Rursus Ualm. I94. habetur nolite tangere Cisrsos meos , O in Prophetis meis nolite malignari , Et Christus Dominus Matth. 17. exemit se , & Apostolos suos ab obligatione pendendi tributa saecularia ita Petrum interrogans :ges Terrae is quibus accipiunt tributum, is filiis , an ob alienis i respondente Petro: Ab alienis : hanc con-8s sequentiam Christus deduxit: Ggὰ liberi sunt filii; ubi teste Maldonat. in ictum locum vers. 2s sicuti sub

43쪽

; a Institui. Canonis.

nomine filiorum Regum temporalium comprehendere voluit domesticos etiam , & familiarum Regum , quae pariter ab onere solvendi tributa erat exempta ;ita sub nomine filiorum suorum non omnes Christianos voluit intelligi, sed familiares, & domesticos, quales sunt personae Ecclesiasticae. 86 Probatur secundo ex Canonicis sanctionibus is e. quanquam de cens in exto α ibi α Cum igitur Ecclesis , Ecclesiasticaeque perγonae , aeres ipsarum non soluν Iure humano , quin imo Divino a faecularium persona-87 rum exactionibus sint immuner c c. Idem habetur in . Concilio Lateranensi sub Innoc. III. relato in cap. ni

reis de Iurejur. ubi dicitur di, mis e Pure Dipino. quidam Laici usurpare nituntur , cum piros Ecclesia- meos nihil temporale obtinentes ab eis , ad praefanda 8 8 Abi fidelitatis juramenta compellunt. Consonat his Omnibus Tridentinum , quod Seg. 2 s. cap. 2 o. de resormvocat personarum Ecclesiasticarum immunitatem Dei ordinatione, & Canonicis faninionibus constitutam. 89 Probatur tertio ratione . Clerici sunt Deo dicati, vocati in ejus sortem,& segregati a negociis saecularibus;ergo eo ipso sunt exempti a s*culari jurisdictione, quae nihil omnino juris, quoad illos sortitur. Probatur consequentia a fortiori; nam si res facret inanima tae , ut Altaria , vasa , vestes &c. per hoc, quod Deo sint dicatae a s cularis potestatis dispositione sunt ipso jure immunes ; a sortiori Clerici, utpotE Templa animata,& viventia gratiae eo ipso, ac Clerici sunt,erunt exempti a potestate qualibet saeculari. 9o Confirmatur ; Nam nulla potestas , sive jurisdictio potest propria virtute ferri extra limites sui objecti , atqui jurisdictio temporalis versatur per se tantum, quoad personas saeculares, tanquam circa suum objectum ,

44쪽

Pars III Titulus II a a

yr chum ; ergo Sc. Denique si jure tantum humano Immunitas personalis Ecclesiastica inducta esset, postent

Principes saeculares abrogare in toto,vel in parte hanc Immunitatem per revocationem expressam, vel prae

scriptionem, quod, quam perniciosum seret Ecclesiae

toti, nemo non videt. i

et Altera autem sententia docet Clericorum Immuni- tatem personalem imperatam quidem fuisse a jure Divino in causis mere spiritualibus , & Ecclesiasticis ; in causis autem merE temporalibus tam civilibus , quam criminalibus inductam fuisse a jure humano positi vo . Ita Molin. dejus. O jur. tract. 2. disp. 3I. num. 2. ει 6.Leg. eod. troes. lib.2. eap. 33. dub. 4. num. 28. N. Salas de legib. disp. I 4γMI. I 2. Covar. pra A qq. c. 3I. 93 Et hoc primo,quia in primitiva Ecclesia, Clerici , &eorum res subdebantur Principibus saecularibus ; unde , & Paulus appellavit ad Cesarem AI. 1 G ad

ram. I 3. ait ae Omnis anima sublimioribus potestatibus subjectasit. Et Matth. 22. Dddise , quae sunt . Caesaris Caesari, ac Ioan. I9. dixit Pilato ti Non hab ressotesatem adperius me ullam, nisi tibi data esu 94 desuper. Secu Christiana Religio non liberat fid

lea ab ullo vinculo saxuli , puta a debito pecuniario ;Ergo neque a jurisdictione Magistratuum s cularium. 9s Tertio. Clerici possunt inire contractus cum Laicis, puta emptiones 1, loc riones &α Ergo a Lateis conveniri possunt coram judicibus suis ad pacta servanda sEt ex alia parte , cum Clerici adhuc sint Reipublicae partes, possunt ab illa puniri, si ejus civilem , ac polis 6 ticam quietem perturbent. Ultimo . Pontifex potest Immunitate Clericorum ex justa causa restringeret , seu diminuere , quod facere non posset , si ea a jure Divino , & naturali emanasset.

45쪽

s Addunt tamen hujus sententiae Authores , quod licet Immunitas haec non sit a jure Divino imperata tamῆn quodammodo , seu initiative ad illud quoque spectet, quatenus jus Divinum docet hanc exemptionem Clericis a Principibus fore concedendam . 98 Adeoque argumentis pro prima, & veriore sententia addustis, aliquo modo, non tamen valido respon

dere conantur.

Dicunt enim ad primum, in lege veteri omnem terram AEgypti factam fuisse tributariam, praeter Sacerdotalem , sed ex ndetra beneficentia Ioseph, non autem praecepto Legis Divino. Et illa verba MattΘ- cap. II. α Ergo silibunt liberi, prolata fuisse a Christo ad probandam exemptionem propriam, qui erat filius Regis, nempe Patris Coelestis, non autem Apostoloruin , dc Clericorum quorumcumque , alias deberet dici fideles omnes etiam Laicos frui hac Immunitate, cum omnes sint filii Dei per gratiam , & adoptionem. 99 Ad secundum respondent,allatos Sac.Canones vocare hanc exemptionem a jure Divino promanantem , accipiendo jus Divinum juxta usitatissimum, & frequentem modum, quo Sacri Canones illud accipiunt, vel quia a veteri Lege originem duxerit, vel quia remo te sit de jure Divino, vel qui, ius Divinum dictaverit Ioo Clericos a Principibus fore eximendos . Ad tertium deductum ex efficacia rationis asserunt,illo evinci tantum, quod jus Divinum,& naturale iuberet a Summo Pontifice concedendam fore Clericis hanc exemptionem, non vero, quod illam verὸ jus Divinum per se

praeceperit. Io I Faciliori tamen negocio solvuntur argumenta secundae sententiae. Et primum quidem omnino corruit,

animadvertendo ad prima illa tempora vagienti. adhuc

46쪽

Pars III Titulus II que

adhuc Ecclesiae,quibus Clerici subjecti erant potestatibus saecularibus non de jure i sed de facto, cum Paganorum , & Gentilium tyrannica potestate tenerentur,adeoque magis expedire videbatur universali Ecclesitae bono,si permitteretur aliqua subjectio Clericorum erga Laicos , quam si ea non concessa , pax , de quies Christianae Religionis, certissimς perturbationis gravi periculo eX poneretur. Id 2 Quod autem Paulus appellaverit ad Caesarem nihil

refert : Non enim valet illatio . Paulus appellavit ad Caesarem; ergo non erat exemptus, cum ideo ad eum

appellaverit, quia is unice erat Superior Festo a quo Paulus appellabat. Maxime quia Caesar erat Gentilis, & non admittebat jus Christi ; Quod si Paulus coram ipso allegasset, vel illud irrisionibus exposuisset, vel addidisset stimu- Io 3 los validiores persecutoribus suis,& Evangelii. Sicuti parit Er potestas, quam Christus asservit Pilato non erat potestas juris, sed facti, qua omnes Tyranni praediti sunt, illique similis , quae bellu is datur in homines , de qua Lucae χχ. idem Christus dixerat di me

es hora vestra , potesar tenebrarum . Iv4 Et ita pariter explicandus est Paulus I 3. ad Romam iubens, omnem animam debere esse subditam sublimioribus; nam ibi tantum praecipit Christianis , ad quos scribit ut obediant Principibus saecularibus etiam Ethnicis,ne peccent, nam Principes non incutiunt timorem boni operis ; sed mali , quare dicit Paulus αIos Vis non timere potesat e honum . Ulterius illud dictum Pauli retorqueri potest contra Adversarios. Paulus enim inibi dicit omnem animam subditam esse

potestati sublimiori ; sed Clerici sunt sublimiores, &digniores Laicis, non Laici Clericis ; Ergo Laici sub-

47쪽

duntur Clericis, non Clerici Laicis. Ita ex allegato Pauli loco intulit D. Bernardus eris. I 38. ad Corr dum Imperatorem electum ae Corradi Imperatoris elacti dedecus. RUni diminutionem nunqum volui ,

volentes odit anima mea . Le ι qui ρὸ , omnis anima

potestatibus sublimioribus subdita sit , o- qui potestati

resipii , Dei ordinationi resipit , quam tamen sente

nam cupio vos , ct omnimodis modis cusodire in exhi-δendo reverentia summa , in Apsolieae Seri Petri Vicurio. 5 Ad secundum vero argumentum dicitur , Religionem Catholicam non liberare quidem fideles ab omni vinculo , Clericos autem,cum sint in sortem Domini vocati, eo ipso , ac Clerici sunt eximere a seculari jurisdictione ; alias enim melioris conditionis essent res inanimatae Deo sacratae , quam homines , & Clerici ipsi, ut dixi supra num. 89. ror Ad tertium pariter dicitur,fatis Laicis contrahentibus cum Clericis sitisse provisum , si Clericos coram Magistratu Ecclesiastico convenire possint , ut pacta servent , vel , ut ab illo puniantur. xo8 Ad quartum negatur ossicere libertati Ecclesiastic , quod Laici exerceant jurisdictionem in Clericos ex concessione Romani Pontificis , tunc enim illam non eXercent propria potestate,sed delegata, & aliena . Rursus de jure Divino, & naturali solummodo praecipitur, ut potestas, & Magistratus secularis suo arbitratu , de potestate nihil possit disponere circa res,&personas Ecclesiasticas , non vero quod nequeat illud exercere ex potestate Romani Pontificis: prohibitio enim iuris Divinis, de naturalis respicit tantum Magistratum secularem , non vero E clesiasticum. Ita res pondet Tanner. tom. 4. Theusscholas. HO. 7. quors. 4. b. 6. num. I s7. Et

48쪽

Pars III Titulus II. 7 7

Io 9 Et re vera , ut optim8 notat Hau Id. tom. s. ius. jur. traLI. I. cap. 4. contr. I. num. 228. interpretatio textuum asserentium juri Divino, & naturali IIo hanc prohibitionem videtur omnino violenta: Αjunt enim ex authoritatibus allatis pro firmanda nostrata ,

sententia solum evinci,quod Christus dederit quidem facultatem Vicario suo serendi legem eximentem Clericos a jurisdictione saeculari, non autem , quod III per se illos a tali jurisdietione exemerit. Haec sane interpretatio violenta est , & omnino gratis adducta, cum nulla ratici,nec ulla vis argumenti cogat ad illam asserendam . Cur enim quaeso Christus relinquere debuit libito Vicarii sui facultatem ferendi hanc legem exemptionis, & exponere Clericos periculo perpetuae subjecitonis Laicae potestati, casu quo nunquam Pontifex favore illorum hanc legem tulisset nonne melius honori Ecclesiae consuluit,hanc legem per se ferendo Rursus, si Pontifex a Christo accepit hanc facultatem eximendi universum Clerum ergo jam quoad personam suam fuerat a Christo exemptus, quomodo enim se, & alios eximere potuisset

II 2 Ulterius Imperatores agnoverunt hanc exemptionem Pontificis non plane diversam ab exemptione

aliorum Clericorum,juxta celebre factum Constantini relatum in Can. Sacerdotibus II. qucs. I. his verbis di

Melesiastica quoque hissoria testatur , quia cum siue memoriae Confantim Principi in scripto oblatae accusationes contris Episcopos fuissent, libellos quidpm accus

rionis accepit, in eosdem , qui accussi fuerant θίγο- Ioa conpocians, in eorum con edla libellos , quos acceperat , ineeniat dicens. Vir Dii ejus is vero Deo consituti.

Ite, G inter vos causi vestras dissest ite, quia dignum non es , ut nor judicemur Deos.

49쪽

a 8 Insilui. Canonici

Ira Sicuti pariter non immerito Martha de iuri . heocitato nurner. I. g. ad quem textum , G f. seq. succenset Coparruvix viro alioquin de Canonica Censura optime merito,acri tamen oppositae sententiae fautori, quod superius recensitum locum Psalm. Io4. Nolite tangere Christor meos , nobis parum proficuum ostendere satagat, illumque unice accipiendum dicat, quatenus prohibeat tantum ullam viin, vel injuriam Clericis inferri , non vero eos etiam eximat a jurisdictior I 4 ne Iudicis saecularis. Primo enim Hieron. in mecharieap. illum textum itὲ accipit, ne quid vel minimum in Sacerdotes patrent , nec quid eos vexent, aut assiciant, idemque asserit D. Gregor. Quod denotat ipsam verbum tangere significans quidquid ad aliquem aliquo modo spectat, unde iuxta usitatum modum loquendi hare res nihil me tangis interpretatur,

ad me nullatenus spectat ; Iudicia autem , & Iudicis

jurisdictio spectat ad litigatores , adeoque etiam spectaret ad Clericos si coram Magistratu saeculari conveniri possent. II s Rursus loquendo etiam in sensu Covarruviae , esto

verbum tangere reserendum sit ad sbiam vim , & injuriam Clericis illatam , adhuc nostrae favet sententiae , cum dicatur inserri injuria Clericis,si cogantur subesse

iurisdictioni laicali, cui non sunt subditi. Et ideo illa

verba Zachar. cap. 2. vos tetigerit, pupillam oculi mei tanget, intelligit Anactetus Papa relatus in Cam' Accusatio it primo 2. qu. 7. non solum de injuria personali inserenda , sed etiam de sententia serenda , &iudicio. 1i 6 Cum igitur Iure Divino,& Naturali in decus totius ordinis Clericalis inducta sit haec personalis immunitas , jure optimo decrevit Innoc. yin c.Si diligenti hoc

iit.

50쪽

Pars IV Titulus II a V

tit. quod neque volens possit Clericus renunciare sori privilegio ,& constituere Iudicem saecularem in Judicem sibi competentem, etiamsi juramento id proin 'ar mittat. Ratio autem est quia iuri inducto pro tota Communitate non potest privatus pro suo libito renunciare L Imperatores 1. de pare EP l. illud F. α pare dotaL Cum igitur privilegium fori non sit inductum in favorem hujus , vel alterius Clerici, sed in honorem totius ordinis Clericalis , non potest illia I 8 Clericus sua voluntate privata renunciare . Iuramen tum autem,cum non debeat esse vinculum iniquitatis, Gn. in malis 22. quaest.2. & super re illicita praestitum non habeat vires, ideo neque talis renunciatio juramento firmata sustinebitur. Ita cum text. in Z capit.

A diligenti unanimiter sentiunt IV. in I. I. num. IO. A quis in jur poe. Ge. Nati. eou. 324. Cabaz resuerimis. cons. 22 s. per tot. Gratian. discept. I9o. m. 7. Menoch. ae arbitr. cas. 43o. Pax Iorae elucubr. Pol. 3. lib. I 3. tit. 8. num. I . - seqq. Maria. de juri . pari. 4.cent. I. cV. 6 I. num. 13. Sanse D. decis 227. num. 6. Speret. deris Io. num. I 3. decf. Io4. num. 8s., &in fortioribus terminis 2 t. decf. I 48.num. I9. pari. s. ac decis. 343. num. 24. 5 sqq. pari. IO. rec. II; Mirum tamen est , verissimam hanc sententiam , &adeo statui Clericali favorabilem , valida ratione munitam , unanimi Canon istarum consensu comprobatam , & Innocentii III. Summi Pontificis , ac maximi jurisconsulti oraculo roboratam in i eap.si diligenti , uni tantum displicuisse Cujacto . Cujacio, inquam,illi qui alias jurisprudentes inter eum locum obtinet, quem ipsi invidere merito possis , assequi nunquam . Igitur in c. I. hoc tit. livido arguendi genere Innoeen

tium carpit inquiens. God ex consessu fit Easipi ,

SEARCH

MENU NAVIGATION