Jo. LaurentII Berti Florentini Fratris eremitae Augustiani opus de Theologicis Disciplinis

발행: 1760년

분량: 218페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

LAURENTII

FLORENTINI

FRATRIS EREMITAE AUGUsTINIANI

O P U SDE THEOLOGICIS DISCIPLINIS

Nunc primum septem voluminibus comprehensum,&praeter uberrimum, generalemque rerum indicem ad calcem appositum ,

INTEGRA ADVERsARIORUM IN AUCTOREM OPUSCULA, OIAE HACTENUS PRODIERUNT,

Necnon Apologeticas omnes ejusdem Dissertationes

complectens.

EDITIO NOVISSIMA. re reeognita. yboliis perpetuis ae novis quibusdam Dissertationibus illustrara, atque ad A n quoque Seboia agidianae accommodata.

4쪽

FLORENTINI

FRATRIs E REMITAE AUGUSTINIANI

O P U SDE THEOLOGICIS DISCIPLINIS

Nunc primum septem voluminibus comprehensum,&praeter uberrimum. generalemque rerum indicem ad calcem appositum ,

INTEGRA ADVERsARIORUM IN AUCTOREM OPUSCULA, UAE HACTENUS PRODIERUNT.

Necnon Apologeticas omnes e)usdem Dissertationes

complectens.

EDITIO NOVISSIMA

AE Ara re moxnita. Sciatiis perpetuis ae notis quibusdam obsertationibus ilia vara, ariue ad inum quoque Seboia agissimis accommodata.

6쪽

LAURENTII

FLORENTINI

OPUS DE THEOLOGICIS DISCIPLINIS

Nunc primum septem voluminibus comprehensum, &praeter uberrimum. generalemque rerum indicem ad calcem appositum,

INTEGRA ADVERSARIORUM IN AUCTOREM OPUSCULA, IAE HACTENUS PRODIERUNT,

Necnon Apologeticas omnes ejusdem Dissertationes

complectens.

EDITIO NOVISSIMA

.. Au re remunita. Scialiis perruis ae novis quitasiam Disertationibus illustrara ,αque ad in m quoque Sebiae agi ais accommodata.

TOMUS SEPTIMUS

8쪽

REVERENDISSIMI

IOANNIS IOSEPH LANGUE ΤARCHIEPISCOPI SENONENSIS

on sine intimo doloris sensti ius Libris Theoloneis FF. Bellelli det Betti ex Augiminia rum familia, deprehendimus plerosque renovato errores Baji, Iansenii, & melislii, toties a ise ApostoIlea , Aes Epis libus iudiciis profligatos .

Temeritatem tantam in viris religiosis, praesertim qui in Italia libro, suos publiearunt, nusquam sus-ficari , nedum eredere potuissemus, nisi diligenti il-Iorum seriptorum lectione perversa doctrina nobis manifesta ammisset. Porro eum Episcopos superes res sciamus, ut aiad n v enim a longe prospiciant, de populis sibi commissis onmistudio caveant; non m sas rutas ea, quae fidei noxia sunt, dissimulare quocumque loeo a areant a, ... Etenim dicistia Dei , tae sis Augustinus , si . sunt contari mi , -- vitam n- - -t , nee tacet . Sane Religiosa viris, & ordini Sanctissimo addictis parcere dissimulando desideraremus, nisi venenum ovibus Christi paratum. & jam apud

nos serpere ineipiens, a nobis exegisset , ut posmquam errores in regionibus nostris arasitates reprimere eonati sumus, eosdem denuo grassaturos omnivi. & opera propellere conaremur.

Matum igitur examine Libris Theologicis FF. Bellelli, & Berti ponderatis, iudicavimus illos Αuctores in pluribus e tra sanam doctrinam, Ae o thodoxam peccasse, principia nova, temeraria, ac noxia proserendo erroribus in quinque libri Ja senii pmpositionibus eontentis favendo I eosdem e rores aliquando subdole, aliquando aperte pmpi mando 3 veritatem Catholicam eontra Baii . Aemaeiselli placita assertam dissimulando ; & tali a te, ut horum Novatorum Sectatores Fratrum placitantile adoptare parati sint sine errorum suomm eiuratione. Qim quidem aliquot exemplis inter plurima selectis apPlebit.

De voluntate Dei ei rea filarem bomnum s christi

redemptimem.

Iuxta infinitiones Concilii Tridentini, & iudiae tum in librum Jansenii, & propositiones ex eo extractas a SS. PP. Innocentio A. & Alexandro VlI. latum iudicarunt centum, & amplius Lei se H Gallicani, uiarum esse ex Fidelibus , qui Muteneatur Gedere νδε fν- Deum Hlle ipsum salH-- iris re, O ebrisAm pro eius siste Duuinem suum cemnem fudisse, ae proiiae illi Gratias e et e n cessarias, ut post Abari. Enim vero quilibet fi 3 14. delis tenetur de fide eredere orsum pro eius δε- . tute passum, O mortuum ι prout seri Symbolum L Nicaenum a quolibet fideli recitandum, & a m libet fideli in articula mortis exigitur, ut fide er Ferat Threl. Tom. VII.

Ι , ET BERTI

dat Chrisum illo, ejus falute aeterea vis rumae. Ex quibus Fides punctis duo ad fidem aequa

liter pertinentia sequuntur alterum Deum volun--state vera & sincera velle salutem aeternam, saltem

cuiuslibet fidelis, juxta illud Euan Iii : Hae ess

-umas Patris, sit omnis, qui eredit in eum, non

pereat, sed haleat vitam aeteream . Alterum qi odinus euilibet fideli iubministret gratias , .quae illi salutem aetemam reddant vere possibilem juxta illud Concilii Arauseanit Noe secundum fidem Oti licam eredimus , quod accepta per Baptismum gratia, omnes baptitati, auxiliante christo, s eo per te, quis ad salutem anima pertinent, possint , ' debeant ad Alere . sfridito laboraere volarerint Hoe Catholimm Gem, nulli, elare , ae distincte exponitur in libris Theologicis Fratrum Bellelli, & Berti. Imo ea principia ponunt, quibus aut infirmatur, aut desbuitur . Equidem ut a Iansenio recedere videantur, madent asserere volu tatem Dei, & passionem Christi pm salvandi, omnibus hominibus; ted voluntatem illam ita exponunt, ut a Jansenio, Se eius discipuli, admittat Er, absque eo, quod errori in sensu libri Iansenti damnato renuntient. Loco voluntatis verae, &' sincerae , quae est in Deo salvandi saltem omnes fideles, admittit ute que Frater Bellelli Berti voluntatem, quam V cant metaphorisam, de quae nulla habeat adiuncta media vere lassicientia ad salutem eorum, qui pe

reunt . Illam umque antecedentem vocant, ted -- recedentem ad praevisionem peceati Adam, quaeque

st in Deo quatenus omnes suas creaturin dilexit , praescindendo xb Angelorum, & hominum lapsu . aantum autem ad voluntatem salvandi omne homines, quam admittere se profitentur , ita illam explieant: Sie scribit Frater Bertit Dico unμ - hversos homines recemptas , quatenus pruina es

omnibus prvitiatio per fidem in Iuniane tarsi :o: atmur Christus sua p. ne remisit ea am nostra

liberatioris p quatenus obtulit pretium , ut e usomnia meeata deleantur ; quarentis demum harm. nam inura, fas erit proster e---- hemin-ρerditionem. Atque hac est vestineas Mincedens, quam dixi remotare ordisis instituti em.

Nihil illic de voluntate illa fineera, & benesca , qtia dius ouemlibet sdelem, etiam eos , qui pereunt , adiuvat ut salutem assequi Dossint e imo illam exeludit postmodum se loquendo i ,, Fateor eandem e se de voluntate antecedenti, di de morte ιμα ,. Christi rationem; sed voluntas illa antecedenseonis ,, notat , sententia nostra , institutionem rem is dii, pretii oblationem, Memptionis virtutem,

,, non distributionem . & applicationem benesei ,,riam, & Nisonis Christi essecta, atque muneta , ,, quae sint etiam extranesseommunia. Verissimum eliis ergo eam Apostoli sententiam, nis emet homines

9쪽

LANGUET JUDICIUM

,,salvos feri r aceipiendam esse cum Augustino pro is teneribus singulonim, non pro singulis generum, F, H im ramur de largitione gratiarum &e. . Ex his concludit Muntatem illam antee edentem esse in Deo mi horis , si comparettar ad actualem consecuti nem salutis , redemptionis proprietatemr sincera est tum, O vera, , etiam effectum suum consecuta, ut refertur ad unam causam humani generis a Domino η veritate susceptam , ad efusonem favianis , ad institnuram Fulsae, ad virtutem pretii , cd PM p ratisinem remedii, ad vocationem gentim, O ad

aciam Sacramentorum.

ut jam observavimus. flet de voluntate illa speciali, qua singulis fidelibus , etiam iis , qui rimant, Deus subministrat media, ovibus salutem ressunt a sequi; silet. inquam, ubi haec media maxime commemorare debuisset. Voluntas ergo qux lios quam praedestinatos respicit, nihil aliud, ex Fratre Beri ι, conmtat, quam suffcientiam pretiii iii, & alia hutiis oci. inter quae non recem set Iargitionem memiorum saluti vere, S proprie susscientium, nequidem pro fidelibus. Hoc aut madhuc clarius aperit , dum voluntatem illam metaphoricam, quam iam antecedentem voeat , docet

omnino sterilem , nee auxilia distribuentcm iis , qui pereunt: qui rus auxiliis salus aeterna vere fiat possibili; saltem fidelibus renatis in Christo; sic enim

par. Ioquitur , , Ex voluntate antecedente in simulos a ua- ,, Iis gratia non derivat. sve voluntaten, illam dixeris . ,, signi, non beneplaciti, sive illam explicaveris coma' se parate ad universum genus humanum, at non adhu-o ius generis individua incertis circumsantiis consti tuta ; sive esus effectum dixeris institutionem ordia

, , ni in m consecutionem quam postremam sententiam

is nos amplectimur :& paulo post sedes. Prospe- iniuste loquitur: is in respons ad obiceta Massilicia--sium, & Carmine de In ratis, ubi generalem vo- ,,luntatem salvandi i mnes, S commvncm humani pe- ,, neris redemptionem explicat per institutionem, A ri efficaciam remedii, non per ab ualem eratiae largi--tionem, ut ostendimus . omnia Λ Jan senius,

S: Iansenti defensores admittunt libenter , hoc

sensu Christum pro omnibus mortuum confitentur absque eo quod errorem in v. propositione damnatum eiiciant, & eiurent. Iisdem principiis consonant placita Fratris Bellelli. voluntat in quid in antecedcrtim salvandi omnes otii cilcit in Deo, scd quae homines praci se tot hc mines sunt, S ante Iseccatum Adami considcrat o I tenim, inquit, Deum antecedenti voluntate homi-

ναν ν i. o nem quem innocentem iectumque condidit inquan-

- - , tum hominem salvum fieri velle satis diserte s eri ., ' S. Augustinus; At vero post culpam tametsi is cunctis hominibus. nemine prorsus excepto per I i-- lium suum Crucisxum redemptionem praeparaverit, o volueritque illos esse in via salutis, conseqtienteni , ,hilominus voluntate quosdam misericorditer liberat, , , quosdam vero iusto iudicio plecitit; antecedentiquo se que Redemptoris voluntate Omms hominis postis lapsum secus ac Daemones in via salutis voluit reo man re, consequenti vero ostendit, quid deinde pos- ,, set eratiae benescium, iustitiaeque judicium , . Paria repetit iisdem sere verbis to. 2. in propositionem 7 esne Ili. In Christo, inquit, duplex

, , voluntas salutis hominum asserenda videtur cum Pa ., tris voluntate conformis, altera scilicet inemeax , antecedens, qua voluit sicut Pater lapsos homi- , ncs non ad ic minum iisque damnationis ruere, o sed in via salutis aetemat manere, legibus diri ecre,

si atque sufficiente possibilitatis gratia urgente lege ju-

- vare : altera vero estica x xc.

Tila in his textibus facile est perspicere, S im

probare .

Primo. Non aliam asseri voluntatem salvandi h mines nisi illam, qua Deus bomines praecise ulli mines , & antecedenter ad culpam Aesami considerat, in quo contradicit Apostolo, qui de hominibus etiam in Adamo lapsis pronuntiat, quod Deus vult omnes salvos feri, O asarnitientis veritatis secundo nullam magis 1 pecialem ab ec em Beialelli agnosci voluntatem in Deo,& Christo salvandis deles, qui pereunt. quamvis de fidelibus specialites diuat Christus r Haec est voluntas Patris , qui miast me , vs cmris qui ridet filium , credit in

M, hastat vitam aeteream .

Tertio quod quidem dicit F. Bellelli Deum velle ut homines post culpam secus ac Daemones ta viis tutis remaneant. Id est, quemadmodum ille e plicat, ut non illieo damnationi addisantur, sed exterioribus fruantur auxilias, i e Tvangelii diris antur intra Ecclesiae sinum recipiantur,& vivant. cies nullo modo indieat veram, & s eram ineri Deo, , Christo voluntatem post Adami lapsum est casalutem eorum, pereunt ne quidem Melium. Quae quidem, iis maxime smul attentis, & perupensis quae de duplici delectatione relative necessita te, nee non de insuficientia gratiae omni stratia enficaci destitutis eo esse, quod paulo post ex F. Bellelli reseremus, manifestiam iaciunt ab eo non ignosci media Melibus, cui pereunt, eo essa, quubus salus illis sit vere possibilis vera possibilitate,& relativa ad es stacula, de urgentes tentationes ,

in ovo aberrat a Concilii Arausicani superius est a ti doctrina pronunciantis, quod omnes baptizati auxiliante Christo quae ad salutem pertinent sunt adimplere; quoes de ve & relativa poterite non potest non intelliti.

Porro in his omnibus P. Bellelli a Jansensi

rore minime recedit, de vidimus ejus sectarem, qui in hoc regno pro Quesnellii defensone stri itarunt, saepius eadem eum F. Benelli statuere, x confiteri absque eo quod mi bellonos mores ei, rarent, & s. Jansenti propositionibus renuntiarent. I I.

De merito, G merito, libertate euatrum e requi ita . . Non minus Iuculenter a Veritate Catholica re.

cedunt FF. Bellelli , & Betti circa libertatem is

meritum, & demeritum requistam, circa possibi litatem mandatorum Dei, ac resissentiam burim cratiae interiori. Equidem nominali iis, possiabilitatis, resistentiae usurpant Iibenter, sed tali lensu, quem lan senius ante inos admisit, aut quem eius cssectae ultro admittunt absque eo quod erroritas damnatis in sensu libri Jansenti dertaret. F. Bellelli expresse a noscit necenatem tuo nientim imponi libertati, aut a sortiori gratia, aut a solliori cupiditate prout dominaptur . Cum si tamen nccessitate stare meritum, ae demeritum &hoe impud ter , & salso s. Αu ustino tri t consat in nece itate absoluta, inquit, O insecem, τι ati Fel fortioris concupiscentia

a 3 carit. Ut hanc neces ratem a gratia, vel commpiscentia voluntati impositam conciliet eum libe ratis do male distinguit libertatem essentialem mini a m cessitate inducta accidentes iter per gratiam Victricem, aut concunt Gentiam Drtiorem, & per peccatum oria inale. Quasi vero voluntas xecidental, t. r. relative necessitata ad actum ressit esse ci- pax meriti , de demeriti. Voluntas enim meriti, &demeriti capax esse non potest nisi mota, & excitata sit actu lit,cra a aetendum relative in quodl l et impedimentum . Et fecundum trafcotes . quas b rit vires , sic autem loquitur, conse us votot tori . accidentaliter necessarius dicitur. ytpostea de gratia, qtiae sertior est concupiscentia, ait, 'Quod non tam inducit Merstatim, quae in escula humanae voluntatis collocatur , sed consequriarum , quae tos inflicta ter peccatum vulncra O mr victricis gratiae adiutorium inducta .

Paulo superius hanc sibi proposuerat obissionem Gratia ter se illicax opposit is est im sibi- μ

D. Catholice credenti responsio erat facilis ruaan do maiorem, quae expresse contradicit Concilio Tr

dentino statuenti hominem sub ρratiae actualis motu posse dissset ire. Aliam responsionis viam sibia crit F. Bellelli. Respondimus, inquit, Variam ter se isticacem hoe est piam delectationem sup xiorem , re indeliberatam γ i, dimentum esse ρ. xt non est ab iste hoc est abstrahendo a peccato originali , & a delectatione superiore gratiae ex 'omni parte impossibilis ,

O consequenti neces tate , nimirum in peccatum originale,aut per gratiam sortiorem indum.

Sibi quoque objecerat ex S Anselmo quod M- cessitas antecedens es illa, quae Deit rem es '; Η cessitas vero consequens, quam res tua facit . sic cautem respondet parum curans de definitione s. tDoctoris . A Umo ire ita desinitis admitti pse Ateris i accidentali sorma eidem accidente statuitur. idem est ae si dic rei libertatem ess tialem fuisse in homine innocen te ante peccatum, sed accedente peccato necessitatem experiri per concupistentiam, nisi alia necessitas per victricem gratiam succedat.

Aliam

10쪽

DE op ERIB Us BELLELLI ET BERTI.

ν. ar . Aliam obmionem hoc quoque modo exposuerat: Consensus liber Wia uitur a virtute indisserenti . Porro gratiam essicacem susti mi esse ad unam

determinatam. Ad Me respondet quod consensus a gratia, O arbitrio procedens dici potest smul ne- ω-ιes artur , O liber o consensum necessarium. Et paulo post : suam repus recte diciatnr relate ed eratiam , relate ad 1κ- differentem erbitrii potesatem dicitώr tiberum. Sic I . Bestelli omnia miscet, & superquadlitonem sim.plicem tendi bras si argere conatur, ut se a censura eximat. Quis enim ante illim hominis libertatemper mysterium Trinitatis explicare unquam tenta-Vit 8 Sed quod pejus est, iudidio Ecclesiae illudit ;& si1b praetextu libertati x essentialis, quam in homine ac noscere cNitur , illius exercitium sustinet immutatum m necessit.:tem accidentalam: quae necessitas accidentalis libertatis exercitium tollit relate , seu relative ad tradum delectationis aut concupiscentiae, aut gratiae, quae necellitat ad bene , aut male aetendum privit una sortior est altera .

Unde sequitur qu Q quamvis voluntas praedicetur libera essentialiter Iibertate indifferentiae, tamen accidentaliteν non potest resistere aut eupiditati , aut zratiae dominanti secundum praesentes quas batet vires ; S in actu sua caret activa indi fierentia r late ad delectatio in victricem, quae superior est . Porro haec domati Iansentano ita construit, ut l-lus sit inter Ians emi assecla s. qui eodem pacto Imbertatem non agnoseat, minio admittatur cum illo Theoloeto miratum , di demeritum componi pollie uni nece Ctate relativa , quae actum bonum , aut malum ei ficiat.

Haec autem in illo Theob ro eo peius sonant , qu ψ de pira determinatione physica in nruiralibuς

di iterenx dicat expressie: ratia ales, aut liberas ν Rin δὲ tuntates ad actum, or sit Am erus . principio praedete minat 1on m physicam Thomi statum reiicit . ut libero arbitrio noxiam.

. . . . . . PradsIfrmi ationem pbysicam excrudit . Si

er c. N. essentia libertatis tonsistit in potestate indistrum: iesus , O oppi tum; ii virtus ad unum determinans tollit illain indifferentiam. certe gratia victrix . aut concupiscentia tortior necessario determinans ad xctum tollit libertatem illius actus. Nee refert quod dicitur illam tollere accidotalia ter, siquidem tollit relate, ut ait . ad motivum

aratiae, aut concupiscentiae, quae sit in gradu ε--tior. Unde sequitur ac iam . quem Zratia, aut con olpi ieentia dirigit relative a 3 circumstantias tibi ve latur voluintas carere illa indifferentia ad op situm

qiram cssi nitalem actui libem esse ipse consessuς est. l . verti cautius to ut videtur, ubi de libertate hominis. 3: de necessitate, qux se eundum F. BH-

lilii voluntati per gratiam , alit concupiscentiam victricem imponitur accidentaliter , consequenter xl peccatum Aila mi , voces libertatis . indist ientiae, ritissentia , ali xilii siisticientis frequenter usurpat, ut a san senio lonae remotum se ostendat Verum lcctori sucum facere conatur, nec alitera L sali sum de libertate, de merito iudicat. Ac prini, qualis est illa ι tristimentia, tu macti-v .m at 8 illa secundum eius diuirmo in in ei sta est, quod voluntas pollit aut per gratiam aut 1 tr concupiscentiam alternis vicibuς moveri , nimautem quid polist secundum praesentes, qua ha bet, vires. aut resistere aratiae moventi, aut adjut a eratia resistere concupiscentiae actu dominanti, Ac relative 1d illam. Semper tot, inquit , in natu a osse rec/pere gratiam . . .. dici consuevit rim τ 1 ta irae sit ainem illa potentia r mota , it eo qua possit homo resistere concupiscentiae . aut

ηρ-- diuina . ita explie, vit approbando dici iam quarundam l. vaniensiim, qui tunc ad lanienti doctrinae defensionem satis aperte labi rabant . Ut homo

nem non manducavit λ Potestne iustum in hae im-PO intra delerere ut ente prxcepto λ Et qui in tali im potentia versatur mi ερ implere praeceps stim δε- laudum trasentes , quas habit νires λτ, ii Objectioni huic occurrit dicend Neque dicas i νη m. lusorie hoc dici dorsa xii timus . Sta hoc

non Ix test exprobrari justo, qui mist justitiam re

ceptam nondum incavit,& tamen urget mandatum

praesens,& aratia destituitur ῖ Deus ergo deserit illvitiant uam deseratur, de iusto illi secorum praesentes , quas i abet vires, mundisti ' i bile, deesIratia , qua ei possibile fat. Quod est praeei se una ex Propositionibus in Jansenti libro damnatis. Porm fluit haec ero stio Qui de caeterae in Ian senio damnatae ex illo primipio Yetensis Episcopi, quod magis delectat delectatione indeliberata , illia operari necesum est. Idem principium sibi genuianum fecit l-. dii ii, & ita pro certo ab eodem is di tu , ut concurrentibus duinus delectationibus gramtiae, & concupiscentiae in aequali zradu volimias de

beat remanere anceps cum Irasatur animus , i a T. t. ν.

ouit, deste tata ληe , si ex aequo di latur desectati ei aures, O noata, nunquam se iucunabit in unam F rias , quam in alturam; sed pendebit anceps , donccnna sit robustior , tamque de rimat . Rationem retadit illico, nullus enim nisi a fortiori vineit Mν, Os eratur . Quod impol sibilitatem. & neeessitatem a P. Vellelli traditam omnin' exprimit. Qia is ergia libertatis Euoranae, N: indifferentiae usus λ

Hinc est quod ita gratiam efiicacem definiat: Est 'victrix delectatis , sire caritas, quae superat coaetra-νlam cupiditarim. desinitionem explana doait: Haec delii fatis , caratas ctuod antea non dejectabat . Nec vox illa Lbere obtein rat ad

saciendum sucum apposita iniicquam sestsemiti er tiae nece 'I tantis detrahit; si tu idem paulo post addit: SequitMr ex hac victrice desecta e i inihilitere ess fias co quod animus amplectatur honam, quod magi, d lectat lib. cap. 8. p. I 6. Hac fretus sententia, quam ex A ustino male intellecto deprom-

sit, & cui sispius in suo opere inhaeret, cautum nMi , inquit, duet nos necessario sequi gaia magis des fiat.

Ut autem hane necessitatem relativam conciliet

cum iis, quae praesare dicere videtur de ii rtatis insisterentia . & de merito, di de demerito al:am a s sali suo viam inite tentat. quae non minus de sinitionibus Eee si e contradicit, de Ians nil erroribus non minus lavere vidctur Onitend enim ad meritum sub gr rix m. 'ulsu s,rtioris. seu suo rioris dei dirationis cae estis indeliberatae fu eme in flatu naturae laptae notest item non quisem A,sinendi ab Mno cinere, sed in testatem hoc vel illud bonum elicen. M. Item iii, im; tilita concupiscentii sortioris suille re ad demerendum potestatem cli macti hoc , vel illud purum . nec requiri potestatim abstulendi sim liciter a peccato. Ex quo principio icquitur iustum in statu naturae lapi e suscienter ei te liberum solo impulsu gratiae nec est tantis ad bonum. si unum prae alio bono possit eligere. Similiter At iu- stum. cui pratia a laxo deneraretur, sufficienter esse te lil, Tum ad . civ rendum si solum prest , v. q. loco furti homicidium t Uctrare, aut sornicati nis Ioeo adulterium. Quae doctrina aeque pugnHeum Concilio Tridentino, re elim decretis lumniorum Pontificum lati, contra Janientiam. Audiatur ipse Auetor: contivere tamen potest stit voluntas sit e terminata libra arbitrii tot st is, indi serensia . . nuuium . Haec di . nerti de libertate ad metendum requisit. a . Au diditur etiam disserens de libertate ad denicrone timili meienti in statu naturae lapsae ... possumus ergo ob issentibκs hominem c c Am . Vel '' 'ulterum citrem . Et paulo post Ins More Theologi larissimi refellunt hoc argumento Iansmianos qhomam hia puti emum in controversiis M. Sane Iansenti sectatorere hane libertatis speciem non reiicerent, imo ultro adoptarent . Porro iustus urgente praecepto aee tam gratiam iuuiscantem reuine censebitur , S: susticienter liber ad demerendum si praesertim et catur de impletione praecepti ostirmativi , cuius Oblieatio instat , quodque omittere non potest sine peccato, nec aliud pecta. tum potest eligere λ Erit ereto reus etiam justus, etiamsi modulum ei fiat impossbile secundum praesentis, emas habit vires. O risit ei gratia, qua illi fiat hos bile, quod est pura Jan senii doctrina in a. eius propositione damnata ut haeretica, & im. De iscaria gratia, iratia sussiliente , Quamquam FF. rullelli. & Berii ausi fuerint ipsistermini, asscrete nullam este gratiam vere suffcientera

SEARCH

MENU NAVIGATION