Vindiciae ecclesiae Anglicanae; siue, de legitimo ejusdem ministerio, id est, de episcoporum successione, consecratione, electione, & confirmatione item, de presbyterorum & diaconorum ordinatione, libri quinque. ..

발행: 1646년

분량: 779페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

91쪽

go De Ministerio glicano Lib. 2.

Quin si hanc quoque a primis temporibus daretur deducere, non tamen inde ecclesiam Romanam veramin catholicam esse essic res. Nihil enim obstat qui Constantinopolitana Alexandrina tales habeant ordinationes perinde ac Romana. Praeterea, . quod superius attulisti exemplum teipsum iugulat. Manasse sua n- se a rep. mus Pontifex templi in monte GariEim positi erat fratera ad , Ηο.- - , summi Pontificis Hierosolymitani, similemque ab Aarone secerdotii successionem habuit Ecclesia tamen Samaritana nihilosectus erat schismatica,templumque eorum dictum est templum miransgressorum Denique ponamus in locum Episcopi catholici atque canonici nuper defvn virum idoneum&Catholicuin canonice electum esse honsecratum fieri tamen potest,ut etiadat haereticus, verbi gratia, Arrianus, armem suum in similem secum pernitiem trahat. Nunquid tu hic dieiurus es hunc gregem, Aria-nisino contaminatum erum esse ecclesiae vestra catholicae membrum Hic tamen est localis personalis successio, imo illa ipsa successior ordinationis catena aurea. Quamobrem quod asserit aeram Cim ilice iam Catholicam defendi non potest. Multo, rne reli I. ius pelluminus. Non colligitur necessario ibi esse Ecclesiam, ubi in succesuo. Nam preter hanc externam, requiritur interna doctrinar Irm. . . e. s. Apostolica successio ad veram ecclesiam constituendam. Irena usari,stolorum succrebres huiusmodi esse describit a ui eum

tria,acceperunt. Et hoc successionis genus princetin uere nemap. R. ea . Pellar. Magiamenus,cum dixissiet Athanasium modis oris coad Marci thranum esse euectum,quive qui non minus pietatu, quam principam essetfaccessor, paulo postreiungit qua quid propriesuccessio existimanda est. Nam qui emdem fidei doctrinam profitetur, eiusdem

suome throni suiu est . aut autem contrariam sententiam tuetur adueris

- quoque,etiam in throno,censeri debetia atque hae quidem nomen in vero rem ipsam Overitatem is risuraefisonu.

Quamobrem estram Ecclesiam charismate veritatis succedere probetis oportet, alioqui aduersarij, vel in throno censeri debetis. P, i L. Id nos liquid ubi res postulat,demonstrabimus. Int rim quamuis non licet assimatiue concludere, ubi est successimordinatio, ibi quoque esse Ecclesiam, licet tamen negative infe reobi non est,ibi non esse. Oire, Sciscitari libet, an Pelagius, Pontifex eius nominis primus ,hac aurea catena decoratus fuit. Pia L. Profecto, vel hac ratione beatis successit Apostolis O, T M. A duobus tamen duntaxat Episcopis sacratus est, ut superius ostensum est. Perconto secundo in loco, nunquid Euagrius Antiochenus hac gemma ornatus incederet e

92쪽

Cap. i. De Minisserio Anglicano ci

Puri L. Quidni et Numeratur inter Sancti Petri in Ecclesia Anti hena succes res eumque pro vero Episcopo habuerunt non modo reliqui Occidentales Antistites sero uniueis, sed etiam Saricius,& Innocentius primus,Pontifices maximi. st x M. A solo tamen Paulino inauguratum constat.Quamo, rem verus degitimus esse potest episeopus, genus suum ac ori ginem ab ipsis Apostolis,per successivam ordinationem,repetens, qui tamen ab uno solo Antistit est consecratus Carteium,Philoadoxe,hic te rogatum velim,ne mea verba in alienum sensum rapias. Non enim hoc assero,quasi quispiam ex Anglicanis Episcopis protest: intibus, primis Ecclesiae reformata temporibus ad hunevsque diem ob uno lato ordinatus esset. Etenim ostendere parati sumus,illorum ordines,non modo ex rei natura fatis esse validos, verum etiam ecundum rigorem Canonis satis exquisitos. Pin L. Sin minius, profecto ut qui successsionem ab Aarone producere non poterant/Lim Hii 'depo ebantur ita si vobiscum perinde agatur, ob violatam auream illam successionis catenam, aequo animo ferendum. OR, M. Quandoquidem nos de aurea illa successionis catena violata,insimulare non desinis, age,eandem versa manibus,sevolve, a summo ad imum explorata singulos annulos intuere,& quos mihi narras hiatus,lacunas, rupturas distincte explica Caeterum, quoniam vos Ecclesiae vestrae in Anglia olim florentis, successionem tantopere venditatis, aequum est inprimis ut in solem&lucem producatur haec vestra tam splendida ac gloriosa successio. Putta Nos episcoporum nomina fidem nostrum amplectentium,ab Augustino ad Cratimerum usque recensere possumus.

in vis. Quid hoc ad id de quo agitur Aliud est Episcopos

nominare,aliud eorum successitiam ordinationem ob oculos ponere. Hoc a nobis exigitis an penes vos est hoc ipsem praestares Sin minus, secundum vestram ipsorum sententiam, a sacerdotio deponendi estis e

PHIL. Hoc quoque praestare possumus, modo id nobis com cedatur,quod candorsia quitas, Hagitant. Animaduertas enim velim Catholicos,qui olim in Anglia floruerunt, Episcopos, Saxonibus,Saxones a Gallis,Gallos a Romanis, Romanos ab omnibus fere gentibus suos ordines deducere. Quamobrem infinitus Gie Aresuliorum numerus esset e tendus euoluendus, si vel unius Episcopi, qui his posteriobus vixit sarculis, successitia ordinatio sigillati: n sit explictanda . nam uis autem ecclesia, per omnia taculi ,episcoporum suorum Consecrationes in publicas Tabulas re- iri diligenter curauerit,fieri tamen potest ut nonnullae,Registrariorum negligentia, omissa fuerint, nonnullae in Archiuis repositae,temporis iniuria deperierint, nonnullae etiam, cum ab inimicis

possideantur, nobis inspici non possint. Sed quid inde Leges ecclesiastiuae in omnibus saeculis: gentibus,tres postulauerunt,&G perpetua

93쪽

gi De Miniflerio Anglicano Lib.2.

perpetua Christiani Orbis praxis hunc numerum semper accurate obseruauit Quotieseunque igitur legimus aliquem ab ecclesia pro Episcopo habitum,&Episcopali munere sine contradictione senagentem,sacros ordines conferendo, Concilij subscribendo caeteraque episcopalia officia exequendo, eundem a tribus Episcopis

fuisse consecratum,iusta ratione&iure optimo, existimare oportet; praesertim ubi nec fama publica, nec ratio probabilis, nec ulla spargitur in contrarium vel leuissima suspicio. Coercenda enim sunt lasciua ingenia, ne in venerandam Antiquitatem petulantius inuolent, vel curiosius inquirant. Alioqui enim,cum Episcopus esse nequeat qui non est presbyter, vir morosus eum Episcopum e negarei,de cuius presbyteratu non est certior factus, perliteis ras Episcopi testimoniales stigillo munitari Praetere cum presbyter esse non possit qui non est bapti Zatus, homo proteruus nem nem pro presbytero a nosceret, nisi ubi Ma quo baptiEatus sit liquido intelligat. Verum haec non est ferenda curiositas,neque harum rerum a nobis exigenda est probatio, sed, cum nihil in contranum adduci possit, haec omnia secundum leges ecclesiae, sui. uersalem Christiani Orbis praxi fuisse peracta supponere debe

mus.

a. et A. Recte mones Illud tantum postulamus tquam v bis ipsis veniam exposcitis iobis quoque prout decet viros aequitatis amantes indulgeatis. Iam, ut ordine progrediamur,quoniam omnes qui Cranmerum antecesserunt pro vestris vendicatis, agite igitur iureae huius Catenae annulos a prima nostrae Insulae conuersione,ad Cranmerum usque deducite, nos a Cromero ad hodiernum usque diem extensuros spondeo.

94쪽

Cap. 1. De Minicterio Abicano.

Frima Eritanniae conuersio.

CAP. II

De prima Insulae ad fidem Christi eo

uersione. genare Britanni cm is dilacuo.

Apogolo nempe ad Paulo. Specie qua-

ritur, anco

'rit ni prius conuersa

quam Rama, tum Mirem publicam fidei professionem I

d se Constantino Britanno a

Agna Britannis,dulcissima nostra patria triabus vicibus ad fidem Christi, a tribus Romanis Episcopis, Sancto Petro, Sancto Eleutherio, Gancto Gregorio est conue se. Ex quibus Sanctus Petrus ' in propria 'Paef. per ahanc Insulam salutauit Eleutherius, Gregorius, per Legatos. O TH. Prima conuersio duobus m distractari latet in genere, vel in specie. In genere si agamus, Christianam fidem nobis diluculo eluxi e clarissime liquet. Quadore sic 'Theodoretus Neque Aethiopes, quisunt Aegrpilii Thebis diro

contermini,nequeetiam multa I Muticanationes, non E. hi non Sami Tl 'non Abasti,nequeplurimi ali, Barbari, Romanorum dominatu accedito,-hs Romanis legibus insui conuentionibus Munium c nostri cibis tores ac Publicani, Satorquetsi noser,cunctis nationibus legem Euangeliueam deluserunt,nequestum Romani,quiquesub Romano vivunt imperio, sed Sosia quoque ac Sauromatas,lauos praterea Aethiopes,Perses,Seres, et Hircanos, Disitired by Omle

95쪽

iis De Ministeri, glicano Lib. r.

Hircanos,Britannos,vmmerioncs Germanos, ct ut semeldicatur,omne hominum nus,natimssique omnesinduxerunt ut crucifixi legem accipereiii Non armis si non in ita vimilitum dilecIoram, non immanifatis Persicae istunc hetaverbam v a,niens him quas praedicabant,

egi it viilitare. Hactentis Theodoretus. Et ante cum Sanctus Hierony- E mus haedi sit, Britannia e traffrica, d Persandrorum,d India, est omnes Barbarae nationes butis Chrisum adorant, unam obseruant re- qchra iis gulam veritatis. Et, ante Hieronymum chryses omus: Ubicun

mum finem terrarum,inuenies; In principio erat Verium, O Verbum erat At viris epist apud Deum. Et,ante Chrysostomum, qathanasius Nicani

, ,et, ta idpatrum assentiamur omnes ique ecclesiae in Histania, Britane Ori, Moma nia,Gauia Et,ante Athanasium, Origines: uando terra Britan- in F o. i. Uae,ante aduentum christi nista Dei consensiti religionem V uando Pet I 3 terra Matirorum, quando totussem orbis, Nunc veropropter eccos quae mundi limites tenent, niversa Terra cum Othia clamat ad Dominum I rael,est capax est bonorum secundum nes suos. Et ante Origes Teristadiar nem g Tertullianus 'Britannorum inacces a Romanis loca, risio veres '--, -τ s,bdita. His astipulatur Gildas,scriptor gentis nostrae antiquissi- , Mor. h. mus,quiivi est apud , Polydorum Virgilium testis est,Britannos,ine. I,ia iam inde ab initio orti Euangeli, Chrisianam recepisse reogionem. Ita,

iub ipso Euangeli crepusculo, in tenebris imbra mortis sedentibus ex sempiternat amitsit, Gol iustitia radios suos salutares

communicauir. Eic Britannia,eremus quondam, sterilis, ac solitudo,versia est in hortum fertilem ac florentem quaeque olim arbda fuit ac sitieulosa, rore coelesti ubertim est irrigata. Vndhex PFacs L parte impletum est quod praedixit Psalmista i Duo tibi Genio Lia reditam tuam est cessionem tuam,Terminos Terrae. Hactenus in genere. In specie vero, quinam fuerint canales illi aurei,per quos haec aeternae vitae aqua ad nos transfusa est, non

PH I L. Variae hac dcre doctorum sunt sententiae Alij Sancto Petro,Sancto Paulo alij, si Simon Zeloti, nonnulli Aristibulo, complures Iosepho Arimathaeo huius rei gloriam transcribunt omnium vero solidissima ac verissima videtur opinio,quae

Sancto Petro hunc honorem tribuit. O, T H. Vtinam,Philodoxe,hoc dictum praestare possis;quam Anglorum genti esset honorificum, a tam nobili stemmate genus dedicere l Farss. I L. Pater, Parsonius plurimis argumentis corroborauit, inprimis autem Simeonis Metaphrastis authoritate. 5--- in et n. Simeonis parum admodum valet authoritas, teste Ame et M paronios dicente: Si qua es adhibenda est Metaphrasti. Et rudi sus se muli ibi abi opestis,errare eum certum est. Iba rum in x x. tiae de Petrosententia aliquatenus confirmata 'videtur, ex ' P--- eo MidInnuentia. Romanis Pontifex eius nominoprimus, ante annos mille Disitired by Cooste

96쪽

Cap. r. De Ministerio Anglicano ob

mille ducentos,conscripsi Iscilicet,primas Ecclesiasper Italiam, Galliam, Ni paniam, Uticam,Siciliam et Insulas interiacentes a Sancto Petro,

MIeius discipulis,aut successoribus es undatas. O cui Personatus ille P nius languide frigide hoc proponit neque enim audet dicere conmmatam, sed aliquatenus confr-matam nec esse, sed videri. Sed audiamus ipsum ' Innocentium, lameemiis litanifesum in amnem Italiam, Galliam, Hispaniam, i Africam, atque Pempsi. . Siciliam, Insula que interiacentes; ullum instituis ecclesis, nisen his, f Venerabilis Apostolus PArus, aut eius successeres consitueruntsceristes. Quid hoc ad nostram Britanniam Num eam nominat Innocentitu'Profectb qui Si iliani, quinte eius parti vix parem, commemorat, idem si Britanniam, Insulam omnium quas nouit antiquitas longe nobilissimam,intellexisset, stilentio, ut est credibile, non obuoluisset. Sed fortesidicet aliquis insitarum interiacentium nomine eam eomplectitur fieri non potest. Prisca enim tacula Britanniam,trea quam terram alia ubsole iacentem, et orbem extra orbem sitam hau huerunt,neque regionibus ab Innocentio recensitis interiacet, sed Galliae: Germaniae,interfuso Oceano,obiacer. Quarci verta Innocentiana de Britannia intelligi ipse locorum situs non patitur. Verum cum ex altera parte maris Medite remet, Italiam, iliam,

Hispaniam nominasset,ex altera Africam accedit ad Siciliam, Insulasque interiacentes, id est reliciuas hic illic in mari Mediterraneo sparsas. Sed fingamus, disputandi gratia, Innocentium his verbis Britanniam quoque nostram designare voluisseti quid inde concludes Non dicit uniuersias has ecclesias a solo Pelio fundatas, sed nullum in his regionibus insiluisse ecclesias nise quos venerabilisi pagatus Petrus, aut eius successores consituerunt sacerdotes Largi mur igitur ecclesiam Britannicam ab aliquo Romano Pontifice, Petri scilicet successore fuisse institutam. Quid inde sequetur e Vos ipsi assimatis,Petrum usque ad obitum suum Romanum extitisse Episcopum S staganeos igitur adhuc vivus habere potuit,

Successorem ver ni mortuus habere non potuit. Ergo cum nultu bis taede e Petro in Romana Cathedrasuccedat, nil mortuo,cificitur ecclesi ---am Britannicam non fuisse institutumnisi Petro mortuo. At Par Treet sonius Petrum huc venisse,atque Insulam in propria persona con defunctis auri uertisse,probare voluit. Quocirca hic locus nihil ad institutum.

PH, L. Scribit etiam Gulielmim Evsingressius centuria pri metima, Prima Chrisiana Angliae Ecclesas asancto Petro,sub P erme esse 'arsim Acri

O, M. Miseret me Parsonii, qui hac in causa omnes ingenij neruos intendens, argumenta tam elumbi cogitur emendicare. Eysing renius enim, qui heri vixit, aut nudiustertius(nam librum suum anno millessimo qumgentenim sexagesimo sexto edidit)permagnae authoritatis,in huiusmodi praesertim rebus ad antiquitatem spectantibus,esse non potest. Tantb tamen est minoris,quod baculo nitatur arundineo, qualis est Metaphrastes Sic enim ait sin MetaphrasegDisi tiro b c Omle

97쪽

88 D Afinis rio Anglicano Lib. 2.

Metaphrastes Ormas,complures recti' per Phtanniam a Sancto Petro, postolorum mussim mos undasa

:rre mi L. Huc respexisse videri potest Gildas, qui cum Biώ. U annicis sui temporis Sacerdotibus, de nequitia& vitae turpitudine propter quam vindicandam ira Dei Anglo-Saxones introduxis et expostulans, inter alia crimina hoc illis impingit quodpiam Petri Aposoli inuerecundispedibus usurpassem innuens Petrum vel totius ecclesiae Britannicae prima fundamenta iecisse, vel aliquod saltem orarium,aut sectam Ediculam pos se. ORYH. Neque huic argumento confidit Partamus. Non m nim vicit,hoc affirmauit Gildas, sed huc respexit imo nec huc respexit, sed is videtur respexist et imo nec videtur, sed videripotest. Quare,vel suo ipsius iudicio,quod hinc vult astruere,non inde fluit

ex necessitate,sed colligitur tantum ex probabilitate. Cuilibet ta. men verba Gildae aequa lance ponderanti, haec collectio Parsoniana ne probabilis quidem videri potest. Sic enim Gildas de Sacem dotibus Britannicis Sedem Petri ostia in erreum pedibus usum pantes se merat cupidiatu, in Iudae Traditorulem num Caethedris,

deridemes Si Iuda cathedra Iudam in Anglia fui e non innuat, cur Petri sedes Petrum hic isse arguet e Si Iudae cathedra illis metaphorice tribuatur ob cupiditatem, quidni velis pastoribus Petri sedes,ob sinceritatem e Deinde idem Gildas paulo post E- piscopos, qui sacro ordines in Simoniacos contulerant, increpans,licaitu Nicolaum in locum Stephani Mart rufatuunt. Nuna

quid haec verba significant vel Nicolaum Diaconum, vel Stephtanum Proto-Martyrem localiter in Anglia isse e Nunquid uel totius ecclesia Anglicana sit amenta iecisse, vel saltem aliquod orarium,aut sacram Ediculam hic posuisse. R I L. Quid ergo sibi vult Gildas ORY, Nempe Ecclesias, quae a viris olim sanestissimis, Petri MStephani doctrinam pietatem redolentibus,regebantur,nunc ab impuris homunculis,quales erant Iudas,& Nicolaus Diaconus, polluta esse, conspurcatas. DU-- si ire e Abiatis Menuallus, Abbas Anglicanus, ordinis Cisreciem

apud sae tuae se ante annos augnetento reuelauionem cluandam et 'tarrtianem ranis

cristi: In qua narrat,beatum Petrum viro cuidam Sancto regnante Eauaris Confessorti apparuisse,niam retusisse, quomodo se in Anglia Verbum Dei radicasset, Precansequenti quanto amore Ineuolentia illam rechsam estgentem complexu uisset. a Cn. Cum rem idoneis testimonijs firmare non potestis,adreuelationes, somnia te ad aniles fabulas nugas siquisquilias,vestro more confugitis. Hoc tamen delirium non eo tendit, quo delirat Pars ius. Resert enim eo loco Alredus, Sanctum Petrum empore Eduardi Confessori cuidam recluso, qui in specu subterraneo complures annos latitasset, visone nocturna apparitisse,&in mandatis dedisse, ut regi significaret, secum vaso im

98쪽

deperegrinariam ad terram Sanctam dispensasse, eiusque vice per

Pontifidem mandasse, ut Monasterium extrueret, quod hunc in modum de bit mihi locugis Occidentali parte Londonta me electata mihi dilectus, amem quondam mihi propri3i manita consecram, mean Misaabrasentia, diuinis etiam miraculuia rami Threneianomen est ei. Haec sunt quae retulit Alredus De Petri autem in Ah-glia prinlicatione, quam memorat Parsonius, ne verbum qui

dems

Piri C. Nonne diuit Sanctum Petrum proprijs manibus Thoraneiam consecrasse, praesentia nobilitasse, miraculi illustrasse

Quid haec sibi volunt eo xv M. Haec nihil ad Rhombum. Regnante enim apud Canti inos Ethelberto, Seberius rex Orientalium Saxonum, extra muros Londoniae in Occidentaliparte' honorem Sancti Petri,Moneseri.uminsigne fundauitast multi possessionibus ditauit Nocte autem dedic mtionem eiusdem eccles pracedente sulfabulatur, Dedusipiscatori cui dum Tham nisu i iidem Moneseriam'aetersit et teriori ripa

in habitu peregrino Sanctas Petrus a Meni,promissa mercede transportaris abestium Spelut,rapromouit. Egressus autem nauicula, ec Samspiscatore cernente ingreditur, Oeccesubit lux caelesti emicuit, miroquestsendore illustrans omnia, noctem conuertit in diem. Ad uit cum Arimo malitia ociuiumsupernorum, ingredientium melod auerar sui Mist,inducibilis ardori retrantia, nares perfundebat Peractu amiem omnibus,ma ad Ecclaesa dedicasionem sectant,ssennus, reditia Piscatorem plicium piscasor egregius hominum: quem dam diuini minis

fulgoreperterritum d a natum mesensis reperisset, eriti a consio-lasione reddit homines ad ait, Laxa nanc retia in capturam. Paruit imperanti'siatores mox implet rete piscium maxima multitudo. Omnes e .intra demgenerupisces,praeter num mira enormitatis socium; quihus ad ripam extractu,dixit, spopolis, Hunc, quipra cinerupretio est magnitudine raecessii,Mestuo ex meaparte deserpiscem Episcopo pronauticave o mercede caeteratibi solete. En miraculum Petri praesentiam,

Mecclesiae dedicationem proprijs manibus peractam, sed de prae dicatione lutum silentium vel si ne tunc praedicauit,profecto cum iam quingentis atque eo amplius annis fato suo functus esset praedicasse dicendus est. Sed quid fabula putidissima immoror e Vel quid hoc ad id de quo agitur quamuis igitur Sanctus Petrus,

placator admodum egregius, innumerabiles per totum orbem c. eos scrutatus,multa ceperit animarum millia, in Oceanumtamen

Britannicum sua unquam demississe retia, nondum ullo idoneo thstimonio probauit Parsonius. P, ita . Si forte gentem nostram in propria persona non com uerrit, Item hoc idem per legatos suos praestitit. R T, Si hoc a Sancto Paulo ela Simone Chananaeo factum fiat,ut quibusdam placet, libere&audacter affirmare licet, Sancto Petro per legatos suos praestitum non esse. Isti enim Apostolita erant

99쪽

erant diud ac Petrus,Mad omnes gentes,no a Petro,sed a Christo se .ema. Iegabatur.Pro Pauli aduentae Parsonius Theodoreti Sophronii, et Venanti Fortunati aestimonia protulit. Quibus Arnoldum Miraelawhae e. i. mianum adiungit,qui Sanctum Paulum anno Christi quinquagem simo nono,id est,Neronis imperatoris quarto,Britanniam accent L se assirmat. Et sane huc aliquando appuli e non est incredibile, quippe qui Gentium esset Apostolus, laboribus ad miraculum unque abundans,secialis nobilis,ad promulgandum annum acceptum Iehout paratissimus,stella lucida,ab oriente ad occidentem celerio ter transcurrens,tuba denique canora, benedictum nomen Domini nostri Iesu Christi ubique buccinans. Pro cuius in Britanniam ingressu non adeo multa extare testimonia est Parsonius quae immen ipse attulit longe sunt clariora, maiorisque ponderis xsoluditatis,quam quibus Petri aduentum molitur astruere. Vt reliqua me mittamus, quid aptius,quid apertius dici potuit,quam illud v,

Transi est Oceanum vel Ofacit Infulaportum, Proximus est Simon Zelotes, qui ut est apud Nicephorum

Mephaa. cum piritumsanctum a caelo defendentem accepisset, ae petam, mem ' - Amram,aaritaniam, se totam Libam transiuit, ibique Euangelium pr.edicauit,sdemque a Oceanum siue occiduum,insul que Britannicarum star monomi detulit, Dorotheus etiam quem, ut scriptorem valde antiquurra, si au.peri.i Iaudat Parsonius in Britannia cruci um,occisum, drBultam naret M. Orax; suod Graecorum quoque refert, Menologium. Quae te quantulacunoue sint,ij tamen omnibus, quae pro Petrientu congessit Parsonius,longe praeponderant. Sed iam rem pus postulat,ut ab Apostolis ad viros Apostolicos, istobulum,&Iosephum conuertatur oratio. ire . hi Arimbulo Sancti Petri discipulo simonium perhiberum

ti parsi rara prateis authores, Mirmianus, Dorotheus est, ex Graeco Menologio, Baias ex Ci. --, onms; nempe oda Sancto Petro in Britanniam misit esset Oibid m

-R--sa. Oin, Cum Dorotheo quam bella agatis ex eiusdem verbis satis elucere potest. Armissis uinquit dris ab Apsa adHm nos commemoratus, sopus Britannias Ais est. Quibus verbis Aristobulum non ut Petri discipulum nobis depingit, sed potius ut Pauli Apostoli ad Romanos, id est, Sancti Pauli meminit, Sancti Petri non item. Hunc tamen locum adducit Parsonius,ut inde probet Aristobulum a Sancto Petro ofrontem hominis in Britanniam filii e transinissum Caeterum si Aristobulus fuit primus Britannorum episcopus, Britannia primum suum Episcopum non tam Petro,quam Paulo acceptum referre debet. Sed Aristobulo valedicamus salutemus Iosephum. P, I L. De Ieseph Arimathaeo,quomodo in Galliam venerat-scimi in Britanniam ue a Samio Philina,vi quibusdam placet luem alii

volunt

100쪽

tolum a Sancto Petro istuc transmute, mi sus est quomodo in i A. Asellania et si nanc Glasconia locum consecutus it in quo ipse cum eram

sici si ut mi iremtticam mei uit,quamuis nullum o itum aut anti utim scriptatem hac asserentem reperium,quia tamen reccmiores re is centos,ui amphiis annos,ct in Iohannes Canruuio ex ordine Do 'Asauror minicano Vir ocius es paseum alii multi eadem, tanquam ex traditio, CUR '

accepta,ampsecrantur, non es animus rem subtilius venti re, sed potius caelestiem prouidemiam admirari,ct summis Dudibus esebrare. ORTH. Et nos, sublatis inre Plum oculis pariter .animis, idem tacimus. Sid quorsum Parsonius Ioseph gloriar tantopore derogat, uas haec narratio authorem Capgrauio antiquiorem non agno sceret Tria igitur adducam argumentorum Cnera. Primum a Cipgrauio,alijsque aut horibus Capgrauio antiquioribus secundum ab antiq.ris monumentis,quae in Ioseph mc mori oam prisca statuerunt tacula te irium a chartis, seu diplomatis re gij . Verba Capgi aut haec sunt: Eodem anno Po ad Sanctum Phi 'Iv mcto pumis Mura, venerant ab eo in Britanniam missisunt. Et rursus. I. Ist vhq subeam filio suo ac decem ali, secet, peragrantes Si itanniam,regnante

itinc in ea n Rige Arvirago, anno ab incamatione Dominicia fidem Christisducialiter praedicabant. Rex,uis eorum vitae modestia Pandam Distam,silus,rubis,ac paludibus circundatam,quae ab incolis In .mit is, est Insula Vitrea dicebatani, teribus suae,retonis habitanetam conces

. Scis, relicto Capgrauio,ad alios transuo. Quo saeculo Narata sit manuscripta i ii Anglorum historia mi ,ex bibliotheca Vaticana,citat a uonius, haud equidem scio scd in illa traditum est Ase Iosephum ex Gallia in Britanniam nauigasse, isti ueri praedicastim Euangelut diem cla s. cri Gulielmus ' Malmesburiensis, in Capgrauio ducentis annis antiquior in libro de Monastcrio Glas tr ' imor contenti, antiqtiam tam Desecclesicam a Iospho, quem huc mise Philippus,constructam narrat Extat insuper Sancti Patrici j si modo Pa

tricis qui Cipgrauiu non ingentis antecessit annis,epistola,a 'Le 'stinaeis eflando citata, in qua sic legituta Osreiurant mihi'abessc ipta sancto si V 3σh r fiorum Fugati, et Damiani in quibus continebatur,quod duodecim discipuli

sinciorum Philippio Iacobi ipsim vetussam ecclesiam confruxerant, quod tres Reges Pagani mi duodecim totidem terrae poststonis dederant. Si haec sit genutria Patricii epistola,non deest nobis qui hoc asserat antiquus scriptor, Patricius scilicet, immo Patricio ducentis annis antiquiores, Fugatius mamianus. Sed ego huius fidem non praestabo liberum hi cuiquci permitto iudicium. Nunc ad secundum argUmentorum genus nos conuertentes, insulam ipsam

consulamus. Nulla hic Petri, nulla penitus cliquorum signa aut indicia Sancti vero Ioseph non leuiter pressa ,sed ad arternitaternfixa visuntur vestigia Primo, Rex Mas,ante annos noningentos, lasoniae,in memoriam Sanecti Iosephi qui ibi ixerat,monasterium condidit, olente Parsonio Secundo,in eiusdem Monasteri ecclesia reperi savuerctur Elogium in aes incisum, columnae anixum,quod reuerendus 8- *pater Disitired by O le

SEARCH

MENU NAVIGATION