Prælectiones philosophicæ, in octo libros physicorum, R.P. Thomæ Mlodzianowski, Poloni, Societatis Jesu. Insertæ sunt et quæstiones magis disputabiles, De coelo et mundo

발행: 1670년

분량: 398페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Tractatus I

brant vim sibi convenientem agendi, perquam vim agendi,cxcluduntur conditioncs,qualis est approximatio, tuae non agit, sed agcras, unit i caliter Per ly rite iram,excludunturPersonae divinae Nam determinatio,indifferentiam salteri priori naturae exigit: quid enim detorminaret, & auferrcti Nulla autem etiam cogitabilis fuit indifferentiam Personis Divinis, ut essent. Determinatio etiam significat limitationem. Hinc Bessarion. cap. ult.ad fili. Concit. Florciat. negat in isto leniit,in quo causa limitationem dicit , appellare GKecos, Patrem aeternum, cari sam Filii. Per quem etiam terminum, trivatio nes , imb & conditioncs cxcluduntur a ratione causar: quia possunt esse, & non determinarc ad existentiam , nec habere vim determinandi. Subsistentia etiam Verbi non est causa Humanitatis : quia illud non determinat ad existendum. Denique si daretur Creatura ab aeterno, Anima item rationalis , quae cxigit esse sena Per post, fiant causatae: quia Creatura ab aetcr no, erat adhuc indifferens ad cxistendum, indifferentia priori per rationem. Anima itcm, etiam , postquam cst crcata , adhuc cau- fatur a Deo , quia est pcndcns a Concursu Divino , qui potest exhiberi & non exhiberi , habetque est e limitatum , & restrictuin, ideo adhuc debet dici , determinari ad cxistentiam. Porro ratio determinantis , causalitati,ut Quo, causae,ut Quod,convcnici. De- torminare ctiam ipsum, non tantum ad genus causae cilicientis , scd etiam formalis spectat. Hinc per multos determinativitas , cst doprimo essentiali conceptu formae,spectat etiam ad causam materialem ; quia haec doterminat ad esse corporci , compositum. Denique

cum aliquid propter diversbs sines seri pollit,

vel certe fieri, dc non fieri; bonitas finis ad utrumque determinat. Sicque ulterius procedendo, in aliis huc revocabilibus speciebus causarum,advertetur,omnibus illis convenire vim detcrminandi. Qu RES. . Cur P tres rejecerint nomen causa Divinis 'PRAEMITTO I. ali mos Patres veritos esse etiam

nomen rincipii dire Patri resectu Filii. Proprium, inquit Naaianzenus ejus qui principio caret nomen est 'Pater,ejus autem , qui citra ultam principium geratrus es Filius. Imo de Arrius scribens ad Euseb. Niconi ex eo Filium non esse Deum volebat , quia habet principium. Principium autem, inquit, habet Filius. Dcus autem carci principio. Sed Arrius volebat Filium habere principium , h. c. cile ex non ciatibuε , seu non exstitisse aliquando, hocque illi volebat iacP

PRAEMITTO 2. Aliquos Patres dixisse , ὸd Filius pendeat a Patre. Ita idem NaZianZ. V. dc Filio Dei. Nihilerit an e Patrem magnum , nam

cuncZa concra, amplectens is qui pensi de Patre. Cyrili. Alex. Dial. 3. de Trin. dicit. Filium ρω- dentem es ubstantialiter ab eo , qui genuit. Sed his locis , ly pendere , supponit pro proce

dere. PR AE MIetro 3. Graecosfer omnes, Patri, no

men causae tribuere,resectu Alicimo de Aug. L. 83. qq. q. I6. Deus, inquit,stmnium quae sunt, causa est, quod autem rerum omnium causa est,etiamsapientiae

suae,causa es: igitur sempiterna suae sapientiae , causa est sempiterna. Sed ly causa supponit pro pro'

duccrc. HispraemisisRATro datur. Cur Pater, respectu Filii non sit causa Z Quia causa & cliectus sunt correlativa hinc si Pater ellet causa, respectu Filii, Filius

estet eficctus,contra Nicaenum, in quo dicitur, genitum non factum, dc contra Symb. Athan. non factus,nec creatus,ssed genitus. Rursus causa debet habere prioritatem naturae, rospectu causa-ti. Z tamen S.Thomas. Op. I. Contra Errores Graecorum, C. 2. ait. NHue enim , inquit, priores Pater tempore , cum Filius fir aeternus. Neque prior natura. Cum Patris, o Filii si una natura.

Aliam Rationem, tali discursu , proponit Oviodo. Ex phrasi ipsa consorinem definitioni causae , a nobis adlatae. Omnis causa non potest producere ciscchum perfectiorem se, SI limitatio determinatioque perfectionis , est a causa: Nam si effectus immediate a Deo crcc-tur , a Deo limitatur,cujus voluntas, non applicat omnipotentiam, ad cffectum perfectiorem, ut poterat, produccndum. Quod si a creatura producatur cffcctus,illa criam perscctiorem se, non producet,adeoque determinabit, & limitabit persectionem illius. Cum autem in Divinis,producens non laxet perlectionem pro' ducti,sed est utriusque cadem perscctio : quia& eadem natura. Hinc si principium producens,non limitat persectionem producti, non est illius causa. Haec tamen ratio, indigeret ulteriori lumine : quia etiam secundum pors nam V.g. detcrminat Pate nonnisi ad esse Verbi. Rursus,si produccretur per iiDpostibile infinitum,non citet quid limitatum; de tamen causatum. Si autem dicas ex eo fore limitatum: quia in certa specie constitutum; ctiam Verbum in certa specie constituitur, estque dc linea intellectionis, non volitionis, dicitque distinctionem , alietatemque realem a Spiritu

Sancto, qui est de linea volitionis.

DIFFICULTAS II.

De sinita Causae in actu Primo.

sam out tentem operari , causam autem in actu Secundo, fumi causam , prout re isto operatur.

Sub praesenti autem titulo , decidendum erit; per quid constituatur causa in actu primo. An sciri

12쪽

Di putatio

scilicet pratter propriamentitatem, includat 5 DicENDii se . Gusam in a ta primo, atile importet actioncm, saltem ut pollibilem. Ne- quate, imporcare actionens po in m.

sat Huri, Arriaga , Oviedo. Assirmant alii Nomine auicua causa: in actu primo , ad equato Recentiores. Ipsa autem causa in actu prius tamen spectata , accipitur causa, S omne illud,

potest spectari adaequate,& in adaequate, seu sc- quod illa siccum poscit cointelligi , ad haberi cundum praecisam entitatem , cui habere vim dam completam , de se notitiam, quantumvi

producendi convenit. illud, non habeat rationem principii, ut auia DicLNDii, est l. Oufami Madaequale PROAATugi. Cius in actu primo ada qua- nc situi actione. te tamen spectata, est quid correlativum ad ci

P s Aetiit i. Causa inadxquaru acccpra sectum rout a se pendentem postibiliter. Ei - .est causa secundum claritarem spe ia , cui go si aequale accepta dicit ei sectum a se pen- identificatur vis causandi. HVsi non conixi ui' dentem . non potest dicere sine causalitate

iur actione. Ergo Major est d. initio, ipsi in pollibili: propter causalitatem enim , fit ipsi . statum Quaestionis continen . Min prQb- Tum dependentia. Ergo dicit & ipsam causalitatenis quia nihil coiistituitur in sua ci Litate , pcr ali' possibilem. quida sedistinctum: constitutivum enim in cur PRosATust 1. Causa in actu secundo , ad . titate , identiscatur constituto ; di illi 'i' quate accepta, dicit causistitatem , & cilcctuin rem sibi non identificantur. Titin quia it actualem, norumque aliquo non habito, neu se secundum entitatem specta a,Constitu rctur trum erit, b e. nec sine causalitate,cis chus, nec actione , vel constitueretur actione actitati, dc causalitas,sine cflectu am autem nulla cit cau- hoc non: quia haec cst pol crior ipio en it te salia actu secundo. Ergo etiam causa in actu pri causae ; vel constitvcretur actione pOis bili, α ino adaequa te spectata importabit effectum, Δ hoe non potest dici: quia in illo priori in quo causalitatem possibilem. eoticipitur causa , sine possibili dcti Wς , ψ ι Phobhrust . S ponamphitieipium , siciit ei dixi PQ si ii , , W- ς φδ- ψmnem causalitat: Hul iri VCH1, notar: eausalitatis possibilis. Erpo Di OpD Uti ipsi, erit impossibilis Oinnis effectus, impossibili

ficienter est constituta in cilc causis in actu pri ni . . . ., P etiam omni tacetu, redditur init ollibilis eatis iamo alias non possc P mMPὲδ ' Ergo apparet, quod ad intest indam ada quin prius enim est, Me constitu um , 'ς i ta It onem uis haec o ma re in postea causare. AntCCedς ymmς Ne autem ex particularibus principiti, de con si obatur. similis priori, aut PDMQ, MXione causis a umentum , pecnon esset principium causalitati possibi , ,ς possibili uini omnis effectis, accipe et unsalidis possibilis , non produceretur a causa, Vquod ipsum probatur. Non enim prbduceretur a cauca in actu secundo, quia h. ec cst posterior cautilitate pollibili. Non etiam a causa in-

adaequale accreetari ut conceditur. Non deni accipC ,

conditionatam postibilitatem sublatam. Os ii cirust i. Causa inactu primo dicit De Cretum tae concurrendo cum causa in actu primo. Hoc autem Decretum , i Deo formati

que a causta , Prour dicit ipse in causidit. item ita' 'P P ppo po sibilitate actio

returhecessiaribPTincipium iquidem hoc ψP in krcm actionis, principium I is constitu ci ctur ipso ctoo RE PONDETuR. Imprimis imbilitateni a PROBAn uit 1. Quia si causa inadaequale ac ctionis,duplicem spectari trossc,unam acti , ii ccpta constituereriar per causalitatem postibia &haec cit forma lilii me ipsa causa, inadaequa lena, it assumitiir,cssct causalitas antequam ce spectata, & nonnisi ex praesuppositione hujuς, sec. Scq probatur quia antequam intelligatur Deu, tormar Dccretum. Secundo possibilitas cile causalitas possibilis,intelligitia, este adit a Quis spc a pol passiva , ut ita dicam, iam causa in actu primo, tanquam principium quae est sori uissime causalitas,ut Qito, polli iusdem; & tamen tunc jam esse causalitas posta b lj i hanc non est nocelle, at pr. usupponat,D

sibilis : quia i ci I c in actu primo causa , dicit crctum Divinum, sed ut eadem,suo modo con- ii alitatem postibilem; Ergo esset causalitas, cuirat cum causa. Vcl ad maximum praetus antequam esses. poni Decreturn, possibilitatem actionis , non PnoaATuic s. Si causa pia actu primo diceret x ii tuain Conterentem Vini agendi causae adeo- caulalitatem possibilem , idem saltem inadae- quc nou taliquam aliquod constitutivum cau- quate, e fiet causa sui ipsius. Cum enim actus Lai, inadaequale accepta: , licet praesupponae primus causae sit causa possibilis actionis, dolito pollibili atem actionis, tanqtiam aliquid requi actus primus dicat inadaequale Der Te actio- titu u itarimi conceptu in causa num poisibilem,si actispinus Ausa ossibi. OAli uR E. Cauci in actu secundo , dicit lena actionem, criam actio polli bilis, importat a cati alitarcin actualen o ellcctum. Ergo S abactus viano caus e,c. uis abit saltem inadae quase cauta in actu primo ias, non solo statu cullerte seipsam. nt,lud etiam cpnstitutivis.

13쪽

REsposora ua . Etiam causam in actu secundo, inadaequatc spectatam non consti; i causalitate. Quod si dicas,causam in actu secundo, non posse inadaequale spectari, quia inadsequa-tὸ spectata, liceret tantum vim agendi, vis autem agendi,non est causa in actu secundo, hinc disparitas dari posset. Quia non habet , per quod aliud distinguatur causa in actu secundo, ab aliis, nisi actuali causalitate, per quam trala' sit, a non esse causantis in actu secundo Od e se causantis in actu secundo,ad esse causantis. Jam autem sola vi siri causandi , sufficienter a reli quis distinguetur causa, in actu primo. OsiicietuR 3. Causa in actu primo, etiam in- adaequale accepta, vel dicit relationem transcendentalem ad effectum,vel non dicit : Si non dicit. Causa non est: Si dicit, sine causalitate, tanquan atione fundandi ,& effectu tanquam

termino,concipi non potest. R EspoNDETui . Causam si materialter spectetur, non di re relationem transcendenthlem,ut dictum de relatione, ut causa autem est formaliter,dicit relationen , consequenter importat etiam causalitatcm , no tanquam tribuentem vim agendi,ad M'dsoli in praetin ri attenditur, sed tanquam circumstantionans illam vim agendi.

O i ruR . Causa in actu primo spectata, respicit effectum , si autem respiceret eum, re non diceret causalitatem possibilem, causa s ipsun saltem mediate aespiceret: respice tenim effectum,& non ratione actionis. J EspoNDET Arriaga. Concedendo , quod aliquid,mediate possit seipsum respicere. Sed aliter satisfit Argumento, quod causa respiciatcstectum mediante actione, quae sit ratio sun- dandi ; sed non quasi conserente vim principio,

n quo erit urcardo.

Osycreuix s. Principium productivum in Divinis constituitur per ipsam productionem activam,seu quasi actionem. Ergo & in creatis

idem erit. RE spoNDE R. Imprimis negando Ant cedens. Nam in prima Parte traditur, originibus,non actionibus constitui personas. Deli

de negari potest Cons. Disparitarum dat Ar- Rursus: in causa resplciat suos effectus, in universali,an in particulari. Denique: an reddito uno cise tu , ex possibilibus impossibili,&ipsa causa reddatur impossibilis 3

PRAEMroo a. quequos Auctores, concedere comnexionem essentialem omnipotentiae cum essectibus possibilibus, non tamen relationem transcendent um. Talis est Suar. Fasis quorum rationes sol .vit Ovicdo,Cont. 9. Met. p. 6 n. r. Alii & conn . xionem , & relationem transcendental mi iisdem causis concedunt , quos vide apud Rec. Suar. Tr. Σ. de Causis d. s. q. 3. Rursus Oviedonesat connexionem citentialem causae, cum cilectu ; admittit tamen causae creatae respectum transcendentalem ad suos ei sectus, loco citato n. . quamvis neget, respectum hunc causae in

creatae p. 2. n. I . .

PRAEM16o. 3. Ex Hais de retitionibus trum

fendentalibus facile colligi, uodca asperi Dariτὸ acceptae, nons primo essentialis his resperitas si detur , sed crit difficultas ; an sit essentialis, saltem secundb essentialiter. 4 riaga,quia in Divinis,actio est improducta, hinc

bene potest constituere principium. In creatis vero actio, procedit ab ipsa causa.

Punctum Difficultatis 3.

An co nexio cause cum effectibu posibili us,sit Caus esentialis φ

ribus communiter. sinprimis: An causis dicat relationem transcendentalem ad effoctus. PRAEMOTO .. Quod causa creata, dicas relati nem, ad esserius posbiles, eamque transcendenta--. Prioris est Ratio: quia, quod dicit esse ad aliud , dicitrelationem, causae dicunt esse ad aliud,hoc est ad effectum. Ergo: Minor probatur. Quia dicere causam esse ad aliud, hoc est essectus possibiles,nihil aliud est: quam causam habere vim producendi,& effectus esse prodi cibiles ; ut patet ex dictis de relatione, ad quod respexit Aristoteles : qui admittit relationes fundatas in actione,quae nullae essent , si causis negetur relatio,& si actio exercita,fundat relationem. Cur non fundabit actio possibilis praecipue, cum per Philosophos, detur relatio, etiam ad non existentem te inum, si sit transcendentalis. Quod ipsum ut probetur Ratio est,Relatio causae, ad effectus p ossibiles , est aliqua , sed non est praedicamentalis: quia, haec est nonnisi ad terminum existentem. Ergo est transcendentalis. PRAEMi o s. aluod etiam causa Increara, diraris Creaturas posta ses , respectum transcendi talim. Nos rcpugnat Deo , dicere relati

nes ad . Creaturas , ut probatum in Logica. Ergo etiam non repugnabit causam Increa tam,quo nomine venit omnipotentia, dicere relationem adessectus possibiles. sed non potest, licere ad illos, relationem praedicamentalem. Ergo dicet transcentantalem. Deinde causa creata dicit relationem transcendentalem ad effectus: ideo quia est Virtus productiva eorundem, & effectus sunt producibiles. Ergo cum idem computat omnipotentiae, etiam illa, dicet ad enecti possibiles elationem transcendentalela. ' .Risi ONDERET Oviedo. Disparitatem esse,

Quia virtus creata certos,& determinatos effe- . clus

14쪽

utatio

ctus in se continet, quos,&non alios , potest co-cervi , si productivum noli debet esse posse producere,& ita, speciali modo, se habet ad il- sibilis alicujus productivum , hoc autem est ab Ios,quos continet, quo , non se habet ad alios. surdum. Omnipotentia vero, nullam specialem habiti. RuspONDERI potest. Omne productivum,dinem dicit ad aliquem cisectum, sed aeque est debet esse productivum alicuius possibilis , ab- potens domnes enectus; & non solum se ex- solute nonnisi. Nego. Possibilis sub conditione, tendit ad omnes possibiles , sed illa se etiam si non implicet. Conccdo. Consequenter passio extenderet,ad omnes, qui implicant, si hodie Metaphysica,quae est esse producti lim,invaria

non implicarent. CONTRA est Iem ordinem tamaneret: quia cile productivum ,

st. Virtus creata,propter specia- modocunque est pamo Metapli ca , ad suos cilcctiis, dicit particul . productivum,si non implicet. cri

sed esse

rem,& ut ita dicam,dctorminatam relationem, docidem Argumento satisfieret. Passionem ad suos cilectus. Ergo de virtus increata, pro- Metaphysicam duo diccre,unum in recto, hoCpter etiam suum ordinem,qui est universalis,ad est silain cntitatem,& aliud in obliquo, hoc est quoscunque citectus, dicet, ut ita dicam,) uni- enectus possibilitatem, consequenter si passio vetialem relationem ad omnes enectus: Utrius- Metaphvsica secundum id quod dicit in rectoge enim eadem est ratio. Deinde per oppo- csset impossibilis citam entitas causae :nam com tam sententiam, si hodie, sonus osset colora- munis, & cadem utriusque claritas cst. Si auicintus,aspiceret illum oculus , & tamen hoc non passio secundum id , quod dicit in obliquo sit obstante, potentia visiva, dicit ordincm traim impossibilis, non sequitur causam fore impossi scendentalem , ad sua possibilia oblecta. Ergo bilcm,in obliquo autem dicit essectum; ad eum ietiam potentia increata, quamvis poti et hodie plane modum, quo si desineret esse relatio Pa producere hirco-cervum,ii non implicaret,ad- ternitatis in Petro,quoad id, quod dicit Pater huc poterit dicere,ad tauchus possibilcs relati H nitas in recto, ic in et esse etiam Petrus , nonnem transcendentalein. Quod autem adscri, desinet autem , si desinat re iose iidlim id

idem Oviedo, sequi ex nostra sententia, qudd quod dicit in obliquo. Deus dicat relationem transcendcntalem cita PROBAT z. Arriaga. Si sub conditione possi iam ad chimaeras, siquidem citan illas potest bilitatis respicerentur cflectus , sequeretur o producere,si non implicarent. Id non convim mnibus possibilibus essectibus redditis impossi cit. Quia per nos , non respicit Deus sub hac bilibus, adhuc causam fore possibilem conditione Des non implicet. RESPON D STuR. Concedendo seq. Unde et His praemissis discutiendum venit, quaenam iam , impossibili omni intelligibili, possibili, si connexio causae cum cisectibus possibili- Arct intc lectus,quantum ex illo intellectivus bus ξ

Punctum Difficultatis L

Unio item impostibilibus cxti cinis , quantum ex illa, esset unitiva; licet a parte i ci cxistero non possit sine exircinis : quia actu existens non deposci: esse tantum unitiva, quaritum cst de se,sed esse actu unitiva ; utpote essentialis determinatio habendi uniti. PROBATuR 3. Potentia , quae non potest audire, a potentia, quae potest audire,distincta est. go etiam omnipotentia quae non porcst pro- PROAAri Martinusolsete.ski illi Si non di' ducere omnia distincta erit. Aliter idem proceret causa essentialem ordinem ad cita tua ponitur. Si daretur causa productiva multorum

possibiles, effectu possibili reddito impossibili, este tuum,& praeter hos estectus , cu)usdam et adluic esset causa possibilis, quoad cntitatem. sectus,qui vocetur A; ex alia parte, laretur ali a Sed hoc est lessum ut probatur. Impossibilis est causa , quae ciliet productiva multorum esse- penduntur Rationes prolantes nexum es

sentialem Causae cumpossibilibus.

entitas causae, si non sit possibilis Metaphysica

passio , cncitatis causae, propter connexi nem , talis passionis , cum entitate. Sic homo impossibilis esset , si risibilitas impossibilis ellet. Sed si transiret est ectu possibilis, in impossibilem,entitas causae non haberet pericctionem Metaphysicam ; esse enim producti vum enectus, est passo Metaphysica entitatis causae,sed si impossibilis esset omnis enectus, impossibile esset productivum effectus ejusdem causae. Quod ipsum probatur; quia onino pro' ductivum, debet esse alicujus possibilis productivum , alias daretur productivum etiam hir-

ctuum,non tamen cifectus A. Illae potentiae es sent distinctae. Ergo & omnipotentiae essent distinctae,quarum una cisci productiva omnium absolute,de alia non ciliet productiva. RESPON DEa R. Si etiam kaec alia potentia esisset, luantum ex illa auditiva , vel quantum ccilla productiva ellectus A. non forent illae po- entiae,ratione intrinsecae virtutis producendi, distinctae. Sed forent distinctae, ratione alicujus in obliquo importati,si illos eae tus ponere non possent, quantum ex illis. Unde ctiam ea dem esset omniporcntia , quamvis impost bilis redderetux aliquis cilectus , modo impolitia

15쪽

Tractatus I

, non a partebilitas oriatur a parte effectus , non a parto mans ad existendum,& tuus repugnans, im ulla. sequenter Deus coexisteret duplici contradi-PROIATuR . Repugnat virtus , quae in sc ctorio, sed omnipotentia non potest coexiste- contineat eminenter Ens rationis. Sed enectus re duplici contradictorio. Ergo non existercerepugnans, in Ens rationis. Ergo illum omni' impossibili v. g. equo. potentia in sic non continet. Major prob. quia RrsposnETun. Negando Antecedens cumco ipso, quod virtus productiva producat ali- sua probatione. Quia supposita impossibilita- quia producit ens reale,5 non ens rationis. Et te equi, jam non existeret possibilitas illius, in sicuti, es insero a Deo non polle creari alium statu dictae suppolitionis. Unde iam nonnisi

Deum: qu luidquid crearet, jani non esseη uni contradictorio, coexisteret omnipotentia. Deus. Ita pollum dicere , causam non polle . Neque obstat,quod alteri contradictorio, anta

producere Ens rationis: quia quidquid prodia'. suppositionem coexstiterit: quia de iacto su cit,hoc ipso ostens reale.Multis hoc Argumen' cessivis contradictoriis, nos etiam coexistimus, tum solvit Ovicdo. Sed . ut cursui , & non cursui Petri. De caerem . REsroNn io Conformiter ad dicta. Quod etiam impollibilitas ex suppositione , & pos repugnet virtus, quae in se contineat eminen- sibilitas Physica , non sunt contradictoria: taliter,iaque absolute cns rationis , non repug'at busque bene potest coexistere omnipoteriautem quae contineat sub conditione , si scit. tia. non implicaret. Quamvis autem non produ- Iessetis i. Incapacitas coexistendi duplici catur quidquam nisi cnsrcale,non sequitur cau' contradictorio, non solum oritur ex impo ubi-sam,quantum est ex illa, non pone producercalitate existendi duorum contradictariorum, i etiam ea, quae sunt non realia, si forent realia. sed etiam ex peculiari repugnantia,ut coexistat unde principium vitale , cst connexum cum Deus duplici contradictorio. Quod ita proba- possibilitatu suorum enc tuum, si illi non im- tur. Si Deus coexisteret Petro, & carcntiae Pe-plicent,essentialeiicii est 'co, posset elevarin tri, in hoc instanti verum esset dicere. Hic ad actus supernaturales, si illi non impliccnt Deus, in hoc instanti coexistit Petro , sed hic Pstos ut 1. Possibilitas effectus, non est a Deus in hoc instanti,non coexistit Petro. Ergo

se, sed ab alio. Ergo ab omnipotentia Divina, hic Deus it m est hicDeus. quae illam non libere sed necessario producit: RispoNDE R. Suppositastis positione tinneque enim liberum est Deo , possibilemcnu possibili,de qua hic,falsa esset Major. Ad coexiliominem, vol non possibilem: Quodsi ncccisa- stentiam enim Petri Physicam, & independen-rio illam producit, inscrtur existente omnipo- tem a suppositionibus qualem habet, hic noni tentat, necessario emanare possibilit*tem An- attenditur,& si ad illa attenderetur, Minor esset geli,& aposteriori bcnc insertur hominis possi' falsa I adeoque argumentum non osset demon bilitas non est. Ergo neque est Omnipotentia: strative concludens, ut supponit arguens. Re nam haec si esset , dimanaret ipsius possibili- torqueri etiam pollot ostendendo , simili ratem. . modo arguendi , multum probari. FormoREspONDERI posset. Duplicem quodam' enim Argumentum , ut de ille formavit in modo esse possibilitatem crcaturae, unam acti- Camestres, proboque impossibile este, ut PC-vam , quae est ipsamet Omnipotentia, potens trus qui semel exstitit aliquando non existat. producere, & possibilitatem pallivam, quae est Deus coexistit existentiae Petri, Deus non co- ipsa cntitas potens produci. Haec postibilitas existit existentiae Petri. Ergo Deus non ust passiva, licit in rccto, ipsam entitalcm creatu- Deus. Negabis Consequentiam quia cxisten'rae,in obliquo autem potentiam Dei. Si crgo tia dc non existentia pro alio statu sumuntur: cli'

effectus redderetur impossibilis, secundum id, cam & ego possibilitatem & impossibilitatem quod dicit in recto , redderetur impossibilis pro alio statu sini; Nam possibilitas citct pro ipsa illius cntitas , non tamen rc idcrctur im- statu Physico: neque enim quod senaci est pos

possibilis possibilitas illius,sccundum id , quod sibile physice reddi potest pli lice impossibilo i

dicit in obliquo quiaadhuc,quantum ex Deo, impollibilitas autem erit, pro statu solo supposi pollet illamDeus produccre , nisi repugnareta tionis ab intentione formato. Hinc impossibili reddito V. g. homine , nego is Ατ 1. Deus est connexus essentialiter, quod possibilitas i ius activa,non citer, imo S cum sua scientia de pollibilitatu Petri. Ergo palliva non quidem siccundum id, luod dicit in est connexus ellentialiter cum Petri possibili- recto, sed, siccundum id , quod dicit in obli- tate: quia ipsi illa scientia polli bili tatem Perri

quo, importat.

PacozATuR 6. Si repugnaret equus non posset Rrsi ONO ET Oviedo. Deum connexum csse existere Omnipotentia. Ergo equus & omni- secum illa scientia , ex suppositionc obiecti potentia sunt citcntialitcr connexa. Antece- Addi posset : esse etiam connexum Deum dens probatur. Si repugnaret equus, existe- cum impossibilitate illius rei, si redduretur in 'ret duplex contradictorium, equus non repta- possibilis.

16쪽

Disputatio I.

Conformiter ad dicta superius aliter satissit Argumento. Qubd scilicet lycus sit connexus,cum illa scientia secundum id quod illa dicit in recho, h.e. ipsam entitatem Dei; nihil enim magis est ConneXum, quam idem siccum Ad non esse connexum essentialiter cum sua scientia, secundum id,quod dicit in obliquo, h.c. possibilitate Petri, nisi sorte connexione conditionata, h. c. si res non impliccr. INsT AT III. Deus per suam entitatem distingui debct, de ab hirco-cervo, de ab homine, idque neccisario,in dicta autem suppositionc,non distinguerctur. Iam ab homine, sed tantum ab hirco-cervo seu impossi bilibus.

ncret idcm. I EspoNDE R. Distinctionem illam mansiuram in Deo candem, secundum quod dicitur in recto; iicit enim ipsammet Dei entitatem. Hinc in recto,pcr idem Deus,& ab hirco-cervo,& ab homine distinguitur,quamvis non maneret Cadem in obliquo, ratione scilicet terminorum

mutatorum.

PROBATuR VII. Deus potest absoluth producere Petrum,S non hirco-Cervum. Ergo habet potentiam rcspectu Petri, quam non habet

respcctu hirco crvi. Sed si Petrus non esset possibilis non haberet talem potentiam. Ergo deficiente possibilitate Petri, deficeret aliquid intrinsecum Deo. RESPONDETuR. Dcum eandem potentiam siccundit in id quod dicit in recto,habere tam respectu Petri, quam hirco-ccrvi; sed tota varietas,ex obliquo est,uidelicet terminis producibilibus: hinc impossibili reddito Petro,cadem potentia manerct secundum id quod dicit in recto , licet non mancrct cadem secundum id quod dicit in obliquo. Utrumque hoc Argumentum ex Ripal. ab Oviedo propositum, est Argumentum Antonii

Cominuatur idem umen. PRiMA RArio ex Percχ est Disp. s. de Inteli.

Dei n. 17. Deus essentialiter est omnipotens. Ergo habet essentialem connexionem cum pos sibilitate creaturarum. Cons probatur,quia esse omnipotentem,est posse producere omnes creaturas. At possc producerc omneS creaturas, connectitur essentialiter , cum posse produci creaturas ipsas. Ergo. REsΡONDETu R ex dictis. Dcum habere essentialem connexionem conditionatam,cum pos sibi liraee creaturarum, quantum aulcm cst ex

illo, absol m. Et sicut Thomistae admittunt

Decretum absolutum cx parte actus, conditionatum cae parte objecti; ita v. g. exprimibile. Volo Petrum converti,si illum Iesus intuitus sucrit : Ita de connexio illa,quantum ex parte Dei, erit absoluta, conditionata autem ex parte Cre Ergo non m

aturae, ita exprimibilis: possum illam produce

re,quantum ex me,si de se non implicet contra dictionem. Instat I. idem. Si concedatur quod Deus habeat hanc virtutem conditionatam. Ergo necesse est concedere Deum habere essentialiter scientiam, qua cognoscat, habere sic Virtutem hanc quasi conditionatam, & cum illa scientia non sit confusa, cognoscet se habcre virtutcni produccndi ignem, si non implicet. Ex quo ulterius formatur Argumentum. Vel scientia illa videt in igne duo practicata contradictoria,c sentiam ignis constituentia,vel non videt: Si vita det,Ergo de facto ignis implicabit contradictionem; Si autem non videt,ergo Deo essentialiter repugnat, affirmare essentiam ignis involvere

duo praedicata contradictoria. R EspoNDETuR.Quod sicut non est Deus com ditionate omnipotens, alias esset conditionatis Deus; aaeoque non Deus,ita nec virtutem habet conditionatam producendi: Virtus enim illa idcm est cum omnipotentia, sed ex se absolutὰ omnipotens, S cx se absolute habens vim producendi, respicit objecta conditione Uecta, si non implicent. Et haec de phrasi Argumenti. Commoda tamen est haec phratis, quod Deus habeat vim absolutam produccndi obffecta,conditione assecta, si non implicent. Quod autem attinet,ad robur ipsum argumenti. Dico. Ante Casum suppositionis,non viderc Deum in igne, duo praedicata contradictoria,in casu autem factae oam suppositionis, supponitur cliam nonnisi videre illa contradictoria Deus, sed cum de fa cto illa contradictoria non sint, nec de facto illa videt esse, sed quia supponuntur nonnisi esse, supponuntur nonnisi videri, cum de facto non videantur; ex suppositione autem, quod supponatur Deus non posse producere igiacm,non sequitur ulla mutatio,in omnipotentia: quia Major,in hoc passu,cst haec: Dcus potest producere ignem,si non implicet. Sed si suppoliatur ina . plicare ignis,crit haecMinor. Sed implicat ignis. Ergo illum non potest producere Deus. Ubi

ut vides, tota mutatio, est in Minori, quae nihil de Deitate importat. Sub cadem Majori. Dcus potest producere ignem, si non implicet, extra casum suppositionis. Subsumitur haec Minor Sed ignis non implicat; ubi etiam est mutatio in Minori; impotentiaque producendi non insertur a parte Majoris, ec quantum est ex illa, sed a parte Minoris,adeoque non inseretur impotentia producendi quantum ex parte Dei,qui est in Maiori,sed a parte Creaturae,quae in Minori po

nitur.

Isset Ar II. De essentia Dci est, assirmare,

de illo conceptu objectivo, ea omnia, quae in illo essentialiter includuntur,de negarc includi essentialiter ca,quae Cus essetitia non includit, at ille conceptus obrectivus ignis, includit so maliter totam essentiam ignis, de nullo modo

17쪽

i4 Tractatus I

includit duo praedicata contradictoria. Ergo de cissentia Dei est, aflirmare illum conceptum ignis esse totam essentiam, & negare includere duo contradictoria. At hoc negare, idem mnino cit, atque negare ignem esse impossibilem. Ergo de id citentia Dei est,ncgare ignem esse impossibilem, ac proinde de cius cssentia est,asErmare ignem esse possibilem. RESPONDETUR. Dc cilciati aDei esse affirmare ignem esse possibilem, quousque sit pollibilis. Sed etiam de essentia Dei est assirmare igne esto impossibilem, si sit impostibiliis: priori illi cxigcntiae satisfacit nunc Deus, do facto cnim est possibilis,judicatque ignem esse possibilem,

posteriori autem parti satisfaceret in casu stippositionis Amper tamen a parte sui ine mutatione, quia Maior in hoc passii haec est; Noscit Deus,exigente sua essentia,possibilitatem ignis, si detur. Jam quod detur, vel non detur ponetur in Minori, quae mutationem importat non inDco,quia nihil in terminis linoris,cit deDeitate, sed in crcatura. Et sicut nunc defacto cognosccnte Deo, nunc Cursum, nunc non Cursum Potri, tota mutatio cst in objccto, ita S in illo casu, ret: adcoque,ut dicebatur supra, io rct mutatio ratione obliqui, importati a scientia,no ratione recti.Consulantur superius dicta.

INsTAT III. Idcm. Dcum csse Omnipoten- rem, non cst posse facere aliqui risi non implicet contradictionem,sed posse tacere,quidquid absoluto non implicat contradictionem. Hinc Pa-ircs cx co, quod Deus sit omnipotens, inserunt esse omnia possibilia Deo. RESPONDETuR. Omnia quidem quae non implicant contradictionem, absolute non implicant, adeoque illa Deus potest absolute producere. Sed est disticultas: An sit formandus conceptus omnipotentiae absolutus ex parte Dei, conditionatus ex parte objecti aancque partem affirmantes oppositi , negabunt Assumptum, quod procedit ac sormatione conceptus. Quavis autem formetur conditionatus ex parte Objecti conceptus omnipotentiar,bene iniserri porcii Dco citu omnia possibilia: quia notum est aliunde, hypotheticam transire in absolutam, posta conditione; dc quia nunc de facto, 'uae sunt possibilia,sunt possibilia,sit,ut bcne inseratur,DCo omnia esse possibilia. II. RATIO eiusdem cit. Deus cssentialiter cst benigians, miscricors, Justus, quibus omnibus

careret, si non essent creatura .REsPONDERI posset. Quod Deus cssentialiter sit misericors secundum id,quod misericor dia primo & per se dicit,& in recto,non vero sc-cundum id,quod dicit in obliquo. In obliquo autem est ollaeuum misericordiar, quod est miscria nostra.

III. RATio est. Deus habet citentialem connexionem, cum impossibilitate omnium, quae de facto sunt chimaerae. Ergo habet essentialem connexionem clun possibilitate rerum ,quae nosunt chimaera. Antecedens Probatur. Quia Deus habet essentialem connexionem,cum impossibilitate mendacii a Deo diccndi, vel cum impossibilitate actus fidei negantis Trinitatem. Quod totum ulterius in hoc sundatur, quia es-ssentiale os eo non posse facere,quod i Micat contradictionem. Quod ulterius in hoc fundatur, quiaOmnipotentia cst potestas persccta. Si est potestas perfecta dcbet ciscere ipsa,quod efficaciter vult, adeoque inducere inevitabilem positionem voliti cfficaciter,consequenter fac re impossibilein positioncm oppositi, quod tamen tunc non cssct: quia cxistcnte v. g. luce Volita, existcret oppositum contradictorie voliti h. e.tcnebrae quas postet ponere Deus,ut tu dicis, si dicis, pollo ab illo poni contradictoria. I ELPOND E Tu R. Conformiter ad supra dicta

Deum habere essentialem connexioncm conditionatam,cum impossibilitate implicantium, vel habere essentialem connexioncm,cum impossibilitate, secundum id, quod dicit illa connexio a parte Dei in recto,quod cst ipsamet

mnipotentia quae tunc siccundum suum rectum immutata maneret, ut praeexplicatum supra. Et licet omnipotentia debeat inducere impo

sibilem positionem oppositi, si illud poni bile non sit,sccus si poni bile sit. IV. RATio Rusilcm cst. Quidquid habet

liquod praedicatum , cujus carentia implicat contradictionem,habet essentialem connexionem cum cxistentia illius praedicati. Sed Deus, de facto, habet praedicatum scientis, creaturas esse possibiles,& implicat Deum carcre hoc praedicato. Ergo Deus habci cssciatialem connexionem cum existentia talis praedicati , ac proinde cum possibilitarc creaturarum. REspo Nsu M supra. Deum habere praedic tum sciciatis creaturas esse possibiles, si sint possibiles, durentque in possibilitate, nec potest Deus carere hoc praedicato,supposito quod sint possibiles. V. RATio. Adferri potest ex iis, quae habet

ctum,& cficetum posse fieri a causa non solum sunt convertibilia Logice, sed cita idem reMiter cum sola diversitate modi in diccndo, SI apprehendendo; sicut videre S videri. Ex quo principio inferri potest,ad intcntum: Ergo si illos inectus potest,quantum cX illa causa producere,ct iam illi possunt produci, si autem illi non possunt a Deo produci. Ergo nec Deus illos producere, adeoque mutabitur lam Deus. ii EsPONDETuR. Causa in posse sacere effectum,&cflectum a parte causae post ruficri, sunt idem rc si ter,sed causam, posse facere cifectum a sua pari non est idem cum poste fieri e lectua parto cissectus: nam non ropugnat ut causa illum, quantum de su producere posset,lota dereliquo reptignantia,ex impossibilitate essectus

ori,

18쪽

Disputatio I

t mente,praecipue cum per nos,non tantum detur extrinseca possibilitassed & intrinseca,coim sequenter in casu suppositionis,posset esse possibilitas extrinseca penes causam,cum impossibilitate intrinseca a parte citactus. INSTApis ex codcm. Repugnante musca,

repugnat Deus,quod ipsum probatur, quia hoc nihil est aliud, quam repugnare Deum, repu gnante Deo. Quod ipsim probatur. Possibilitas muscae,& existentia Dei, sunt idem realiter, ac proinde repugnantia utriusvis, & utriusque est cadem a parte rci. REsPONDETuR. Negando possibilitatem in scae intrinsecam, esse idem cum existentia Dei, licet sit idem cum existentiaDei,possibilitas extrinseca, secundum id, quod dicit in recto accepta.

Punctum Dissicultatis a.

Expenduntur Rationes negati a Sententiae. Os iciτ I. Rec. suar. tr. a. Phys disp. s. g. .

Rclatum transcendentaliter, dependet essentialiter a suo termino. Omnipotentia non

rendet ei lentialiter a possibilibus, Ergo nec ad illa refertur transcendentaliter , nec cum illis connectitur cilentialiter. Minor Probatur,quia videtur indecens diceret quod omnipotentia

divina, quae est Deus, sit dependens a possibili.

tale formicae.

REspoNsu M est alias,qubd omnipotentia Di-vὶna, sit dependens a sormica,non depcndcntia causalitatis, scd dependentia tormini. INsTAT. Etiamsi omnia eslent impossibilia,adhuc Deus potens esset producere ea, quae non implicant contradictionem. Quod ipsum probatur : quia Immensitas Divina eadem manerer, etiamsi de medio tollerentur omnes creat

rae, idque ideo, quia nulla creatura dari posset, cui illa non cocxisteret. Tum quia etiam scientia Divina eadem esset, licet ea, quae de facto

sunt futura non essent sutura. Ergo etiam & omnipotentia cadem mancrct, sive sint, sive non

sint possibilia. Et sicut ilic,qui rotat gladium,h-cet nihil feriat, rire tamen aptus est; ita omnipotentia in vacuo impossibilium constituta, licet non producat, produccre tamen apta esset. Habet similem Instantiam Oviedo de Potestate Sacerdotis ad absol vendum Turcam. RESPONDETuR. Cum productione actuali postibilium, non est connexio cilcntialis omnipotentiae , quia haec dependet a Voluntate Dei libera, ita S: immensitas Divina, dicens coexistentiam actualem cum creaturis & scicialia Visionis, & futurorum, non dicit essentialem connexionem. idque ideὼ:quia utraquς pendet a voluntate Dei libera; Esse autem omitipotentem resis c tu possibilium, seu esse connexum cum possibilibus, non pendet a Voluntate Dei libera. Impossibili tamen omni loco nego possibilem fore immensitatem. Nego item illum actum rotandi gladii,esic aptum ferires implicet, quod feriri possit. Os)ici T II. Idem. Ut sit aliquod relatum transcendens, lebct ordinari per se prim5 ad liud, it patet in A ct ibus & potentiis. Sed omni

potentia non ordinatur primario ad creaturas.1um quia omnipotentia est ipse Deus: Tum quia, si sumatur omnipotentia absblute, prout est virtus producendi, desiic prior est omniCre tura postibili: Si autem sumatur respective,quo a

ad terminationem extrinsecam,sic prior est creaturis, & hic Secundarius conccptus non est deprimaria ratione omnipotentiae. Ergo omnipotentia primario,non ordinatur ad creaturas. RESPONDET uR. Qui tenent cum Smiglectot clationes Transccndentales, non csse dc primo ostentiali concepti absolutorum, negabunt

Majorem. Independenter ab hoc principio ne gaturMinor. Hinc dico ulterius,omnipotentia, inadaequale secun tum id,quod dicit in recto a ceptam,dicere ipsum lacum. Et sic accepta non

ordinatur primario ad creaturas, accepta adae

quate sermaliter, dicit ipsum Deum, prout est

virtus producendi; & sic,nego primario non ordinari ad creaturas, tanquam ad torminum: est

enim potestas,ad sibi subdita possibilia.

AddoDeum non posse ordinari ad aliud,tai quam ad finem se perficientem,ordinari tamen potest ad aliud tanquam ad terminum se india gentem, a se persectibilem. Quod addit,csse creaturis posteriorem omnipotentiam respective acceptam,explicari debuisset: quid i t illam respective accipi,respectivi tate de qua hic. Nec obest,quod sub aliqua foris malitate concipiatur posterior creaturis: quia id,quod in aliqua consideratione posterius est alio, potest sub diverso respectu esse prius, per

multos. Sic in sententia,tenentium operationes

esse obiectum Logicae,in quantum fiunt a Logica, sunt posteriores Logica ,hriores autem, inquantum illam specificant. Rursus enectus, inquantum est Terminus Relationis Catae,antea cedit Relationem Causae,in quantum autem es sectus est, posterior est causa. O icim III. Idem. Relatuna transcendens non est magis nccessarium,quam ejus terminus, siquidem hoc sublato tollitur ipsiim relatum transccndens. Sed omnipotentia, cum sit ipsὰ Deus, cst magis necessaria, quam ens creatum.

Hinc Ansel. in Monit. dicit: Omne quod per a liud est, minus est co, quod per scit EspoNDErio. In ratione rescribilis, relatatum,& terminus,non magis sunt ad invicem ne cessaria: quia relationis cst, tantum reserre, independeliter a maJori,vel minori necessitate re fetibilium. In aliis tamen rationibus, relatum

potest infinite superare necessitatem essendi,

quae posset compctere termino.

19쪽

15 Traetatus I

osi sciTIV. Oviedo,' supponit, quod esse

possibile, non sit cile physicunt,in rerum natura existens dum ei sectus postibilis non existit, aeque non est, ac chimaera. Quae stippositio in hoc sensu concedi posset, quod scilicci de chimaera possibilo, qua tale, actu non cxistant. Admissa hac stippositione, sic procedit Argumcntum. Nullo genere dependentiae, intellcctus meus polosi dependere ab intcilemone possibili, quam nunquam clicerct, ncc cliciturus est,ob desectum speciei. Ergo frustra haec connexio inter causam dc cilectum possibilein fingitur. Antecedens probatur. Quia si cliet aliquod genus dependentiae, esset dependentia tanquam ab cilcetu,& tcrmino. Sed haec dependentia est nulla. Quod ipsum probatur, quia ab eo quod iacque est, neque cxstiturum est, qu modo virius causae physica, physice dependere potest. RESPONDERET communis sententia: Quod Virtus physic physice in ratione termini,depc dere possit a termino,licet in statu solius possibilitatis sit Terminus,quod non impugnat,nisi si

Ia interrogatione Oviedo. Hoc ut explicctur.

ADvERTENDuM est,quod Causa pnysica, ab eo,quod physice non cit,non possit physice dependere depcnduntia causalitatis: Nam prius cst existere, postea causare; ab eo tamen,quod non est,potcst causa dcpendero physicc,dependentia termini. Illustratur hoc instantia petita ex doctrina ipsius Oviedo, censet ille, quod respectus transcendentalis, possit esse ad terminunon possibilem,& sic potentia cognoscitiva habet respectum ctiam ad chimaeras cognoscibi-lcs,qui respcctus revera cst dependcns ab hirco-

Cc o,tanquam a termino: omnis enim rutatio. pendet a termino. Ergo ad hoc,ut aliquid de- Pendeat ab aliquo, tanquam a termino, non est

ncccssarium existere physice; de Ratio est, quia dcpendentia,quae est a tormino, non est dependentia, ius influat esse in rem . pendentem,led est sola dependentia ordinis,quae potost cile, ad

rem non existentem. Rursus censet Ovicdo

mnipotentia ordinari ad omne possibile,& im possibile,si non implicct. Rogo si non ordinaretur ad ista sive possibilia,sive impossibilia, si non

implicarcnt,cssetne omnipotentia Z ii non esset.

Ergo ab co,quod non est,potest aliquid pendere,ita,ut illo sublato,non sit.Si autem cliet adhuc runc omnipotentia. Contra est: quia &cisset ut tu dicis,& noΗ esset: iuiacmnipotentia extenditur ad aliud ponendum extra Deum,non cnim protermino,Omnipotentia importat Deitatem,&tamen tunc non extenderetur ad aliud, cxtra

Deum ponendum: quia nec supponuntur postibili nec impossibilia,si non implicarent pone

da sed se haberet tunc omnipotentia, icur oculus ad sonum, ad quid ergo se cxtundoret illa Omnipotentia. Denique Censet Oviodo connexionem esse essentialem citc tuum postibilia cum

causa,& si causa esset impossibilis, etiam effectus rei impossibilis; rogo quomodo id, luod noncst,connecti potest cum eo quod cst i quomodo illud quod non est, pendere potest ab co, quod est i de quod responsum fuerit, probabit simul

non obeste essectui ut quamvis non sit, pendeat

ab illo tanquam a termino omnipotentia.

Qu AE R Es. suid sit hoc pendere ab alio tanquam termino' Dico: Est habere tale praedicatum definitivuin sul,quod praedicatum imporici aliud ase,non sistencio in se,sed procedendo ad connotationem alius a se, S illud aliud, dicimus esse

terminum, ctactum, connotatum necessarium&c. Quomodo autem haec dependentia sit physic infra explicabitur. Quod autem talis dependentia possit esse ctiam ab eo, quod non est,

illustratur instantiis. I. INITANTI A est. Vcritas cognitionum pei

det ab obrecto, quod non est. Ergo potest esse

dependentia ab co,quod non est. REsPONDER E T Ovicdo. Veritatem componi actu,&cx objecto tanquam partibus, S: sic deficiente obiecto defecturam veritatem. CONTRA est. Quia non quaerimus, quare deficiente obiecto desciat Veritas: sed quare deficientc co,quod caetcroqui non est,deficiat veritas & si deficit,deficiente co,quod non cst,bcnδpendem potest aliquid ab eo,quod non est, de litis,quod non est,potest componere aliquid tanquam par multo magis ab co,quod non cst,potest aliquid pendere,tanquam termino. Quod autem dicitoviedo: Vcritatum esse totum quoddam morale, adeoque posse constitui per id,quod non est,id etiam non satisfacit.Nam

licet in sentcntia componente veritatem, cx actu S objecto,tanquam partibus,Veritas,sit totum morale:tamen liqc sententia non est admi tenda, secundum dicta in Logica,& etiamsi vera esset,restat illi solvendum: Cur non etiam actus Dei verus componatur ex obiecto dccognitione Divina ' quod si componitur,sic formabitur armgumcntum. Actus i ci vertis,quamvis in sua cntitate non constituatur objecto, quod supponitur esse creatum, tamcn in quantum est totum quoddam inoralc,Componitur,adcoquc dependet ab co,quod non est. Ergo de omnipotentia, quamvis in quantum est causa,non constituatur creaturis possibilibus tamen in quantum cst totum quoddam morale, componetur ex omnipotentia, &Creaturis postibilibu adeoque pendebit ab illis: Nam ad constituenduin totum

moralc,non requiritur,ut utrumque sit pars,sed potest vise,utrumque totum,ut cst unum morale torum,duo amici, potest esse unum tanquam terminabile, &aliud, tanquam tcrminativum.

Dcniquc totum istud morale, vel depondet ab eo, quod non est, vel non depcndet: Si non dependet. Ergo illud aliud,non est pars illius; Si dependet, Ergo ab eo, quod non est, potcst esse

dependentia

20쪽

tutatio

Sic auo Instantia. Actus fidei respicit plu- num necessarium, sicut terminus si non esset ne raobjecta, quae non sunt, sed suerunt, vel crunt, cessarius, possct esse,& non esse; ita dc rotativum vel essent. Ergo potest citu dependentia ab eo, illud praedicatum,puta omnipotentia quod sine quod non cist. Quod autem dicit Ovicdo, , termino no possct cisc,similiter secundum con ctum fidei,esse coli nexum,cum cognitione Dei ditionem termini,posset esse, A non esse. Brevi actitati, quam habet de oblecto , hoc non satis- ter loquendo: quia hoc pr. aedicatum omnipo- facit. Tum quia Actus,quo ego credo futurum tentia, non est tale,quod posset adeste 5 abesse a AntiChristum non liabet pro termino cogni- Dco, hinc ad id quod poterat esse de non esse i e tionis, & objecto , Divinae cognitionis entita- ferri non potest, sed Gebet resurri ad possibile, rem sed enti taleiu Antic stristi, quae non est. quod nonnisi determinate possibile est. Tum quia ipse actus Dei, quem habet de Anti- Deinde negatur Antecedens, vel distingui- Christo dependet, non a se ipso, sed ab ipsa enti- tur. Quod causa in actu primo ipectata, non pentate Anti Christi. Tum quia omnis acuis fidei, deat ab cxistentiaci sectus,pendeat causa in actu innititur revelationi, quae Jam pr. aeteriit , ab ea- secundo, cum enim causi in actu primo spectaque pendet, licet iam non cxistente. Nam quod tae ion sit correspondens existens est ecfus,sed dicit Oviedo esse indecens, ut Deus concurrat; polcias existere, hinc ad effectum existentoria, tanquam Auctor supernaturalis,ad actum fidei, non resertur causa in actu primo sycctata C conqui non sit intrinsece verus, hoc dissicultatem verso, quia causae, secundum polle suum causa- non attingit: Nam non quaerimus de lioc, qua- re,cst proportionatus cstectus psssibilis,idci, adre actus fidei non possit esse falsus,sed quare in- illam reseretur causa. Addo committi hic tal- niti potesti clation , quae desacto non est,sed laciam accidentis. quia praedicatum quod coi fuit. Commodius dixisset, actimi fidei pendo venit cri inci effectui, transfertur ad possibi- rc a revelatione, quae non cit quidem actu, cst icin Dilcctum,transfertur inquam,non in quantamen in aliquo sui: nempe in apprehensione tum idem sunt, scd in quantum hoc praedica sidelis, quam habet de illa revelatione, sibi ab tum convenit existenti cilcctui, prout con s-

Ecclesia applicata. sed neque per hoc dissicul- stinguitur, a se, possibili. tatem solvisset. Nam illa ipsa apprehenso & inlicia' vI. Idem. Non implicat virtus.qua applicatio, pendet ab eo, quod non est, hoc est impossibili existento dilectu subsistata Ergo ne

revelatione praeterita. cessiriam connexionem non dicit cum est auolicis V. idem. Causi non dependet ab possibili. existentia dilectus. Ergo nec ab e ius possibili--REsPONDETu R. Negando Antecedens, dcitate: Nam existentia actualis, possibilis, est quo etiam infra.

dem. Os iciet VII. si daretur connexio praedicta, REspos DLTure Imprimis . Hoc arsumentum sublata possibilitate unius entis tolleretur omni- multum probare: quia probaret possibilitatem, potcntia; hoc autem est absurdum: quia si subla- atque pendcre a voluntate Dei libera, ac exi- ta possibilitate unius entis, tolleretur omniposterariam actualem , cum possibilis Ec actualis tentia, non esset summe persccta,lioc autem est existentia, sint idem. Deinde disparitas est, absurdum. Se i probatur. Si concipiatur in Deo quos quamvis et cetus existens & possibilis, hoc omnipotentia talis naturae, quae sublatis etiam sciuu sint idem : quia non aliud existit, quam om'ibus possibilibus durci, adeoque sit incon

quod crat possibilo,non codem tamen modo se nexa, perfectior crit omnipotentia,quae cst con- liabent: Nam existentia possibilis non pendet nexa,S qalii blatis possibilibus tollitur. Ergo a voluntate Dei libera: non enim Deo est libe- connexa Omnipotentia non est siminae pertexum, ut homo sit animal rationale, pendet exi- cta. Antecedens probatur: quia Omnipotentiastentia actualis a libertate Dei, existentia actu connexa,& Omnipotentia non connexa, cisentalis est contingcias, non est contingens possibis pare, in continentia incctuum, seu in virtutelis, hinc a possibilitate, seu existentia possibili, causandi,& pr. x ter hoc,Omnipotentia non coimyci debit causa, non pendebit ab existentia a- nexa, subsisteret impossibilibus cflectibus, non tuali. Et quamvis ei sectus demiit realiter exi- subsisterct connexa. Ergo cit et persectior non stans re possibilis, quia tamen existenti compe- Connex prae Omnipotentia connexa. tit contingetitia, non Competit possibili, hinc RESPONDE R. Hoc quod implicat non est quam is causa, non nectatur necessario, cum perfectius,co quod non implicat. Porro omni-

contingenti et sectu, noctetur cum possibili. De potentia non connexa implicar, quod ipsumeus necessario sit omnipotens,& n probatur. Implicat relativum, vel si vis dicere et ordinatum ad aliud ine illo alio; alias citet o inde cumDeus necessario sit omnipotens, 5 a pendeat hoc a libertate Dei, ut sit omnipotens; δί cx altera parte, cum D edicatum hoc omnipotcntis, sit relativum, delici etiam habere te

minum necessarium, qui est possibilis,de non a-cbialis existentia. Dixi quod debeat liabere te minuui necessarium : aliis si non haberet termis riatum ad mlii consequenterque non ordin tum, sed Onini potentia est quid relativum, it diactum supra, vel saltem ordirotuniadat iud, non est enim causativa sui ipsius, sed alius a se. Si autem omnipotentia est quid relativum . habenu

SEARCH

MENU NAVIGATION