Prælectiones philosophicæ, in octo libros physicorum, R.P. Thomæ Mlodzianowski, Poloni, Societatis Jesu. Insertæ sunt et quæstiones magis disputabiles, De coelo et mundo

발행: 1670년

분량: 398페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

18 Trinatus I

non , quod est contra communem doctrinam, quaerereque: An agens possit agere in distans 3 idem erit in re,ac quaerere: An possit agere sine actione rabuidem de essentia actionis est, indistantia, quae tamen duo longe simi condistincta. ONicnuR I. Actus dί potentia debent esse simul. Causa & effectus, sunt actus 55 potentia.

Ergo. REsPONDE R. Actum de potentiam pro principali accepta significatione importare materiam & formam, quae duo ut constituant compositum,debent esse simul,quomodo enim erit compositum,si utrumq; a se distet , non tamen actus,& potcntia cccpta in minus princiali sensu, seu in ordine ciscientis,nulla enim inoc implicantia. μο iciTuR i. In loco , in quo res non est praesens,perinde se res habet, ac si non existat. Sed res non existens causare non potest. Ergo.

stens,non habet entitatem,si non habet entitatem,non habetur , quod elevetur ad operandum, modo sibi indebito , causa autem dissita, habet clatitatein elevabilem. Dici etiam pot- cst,rem quae tam in sic , quam in aliquo sua non

est praesens, perinde se habere, ac si non esset, non tamen perinde se habet ac si non esset, si sitan aliquo sui. DsTApis. Non potest aliquid elevari,ut agat

non existens,in temporc saltem imaginario. Ergo nec potest elevaris non existat in loco. REsPONDETuR. Si res procedat de Agente, non existente etiam in aliquo sui. Concedo totum. Si auicni existat in aliquo sui , sufficit ut elevetur,sive existens in aliquo sui, in tempore, sue in loco. Quodsi in aliquo sui cxistat in loco, in nullo sui in tempore. Negabitur Consequentia.Quia si existat in aliquo sui in loco,erit quod

clevetur,non erit quod elcvetur, si in tempore, in aliquo sui non existat.

OBsicivio 3. illa actio,quae supponitur possedari in distans,vel prosciscitur a Deo, supplente locum agentis creati,ubi illud non est, vel ab ipso agente: non a Deo supplente , quia Deus non potest supplere principium actionis , cum haec elisentialiter pendeat a principio: Non etiam prosciscitur ab ipso principio , quia agens non est in illo loco. Ergo actio,non procedit ab illo,in tali loco. REsΡONDETuR. Negando MMorem. Quia a ctio illa,ncc proficiscitur aDeo supplente principium,neq; ab ipso immediate agente producitur eda virtute ipsiuslosita inibi miraculose, cum non fuerit transmissa, per medium. OAlici Tui . Si agens crcatum posset agere in distans,sequeretur illud fore infinitae virtutis, senim ageret etiam miraculose in aliqua di

stanti non agendo in medium , non in ratio, cur in remotius agere non posmet. REsPONDET. Pontius ad vim hujus argumenti Quia vel requiritur imprimis ad agendum in

majori distanti ma)or virtus, vel non requiritur : si non requiritur,ergo actio in distans, non arguit majoritatem, consequenter nec infinita tem virtutis, si requiritur major virtus. Ergo non

sequetur, si agens possit agere in aliqu distat tia,quod possit in omni. Deinde RESPON D ETuR.Negando sequela. Quia sicut non datur infinita distantia, nec dabilis est ; ita nec poterit illudAgens,in infinith distans agere. Deniq; ex eo, ludit ages possit aliquid minus, nosequitur, qudd possit Agens,agere ctiam majus.

OliciTuR s . Spectatum agens non clevatum,

non apparet qui principiet illam actionem, nec etiam intelligi potest, quomodo ab illo jam elevato,pendeat illa actio. Ergo non datur. REsPONDETu R. Negando imprimis consectu tiam,quia non infrequens est, quorum modum ignoramus, ea tamen asserere, ut reductionem materiae in punctum quantitate sublata,tratistu Angelorum ab extremo ad extremum,sine medio, c. similia. Deinde Antecedens est falsunt, quia quod attinet ad ignem v. g. non elevatum, ille suum non potest calorem impedire., ne agat in medio, sed si passumsit dissitum, non habet vim illuc porrigendi suum calorem: potcst auteid facere Deus, non potest item calorem situm replicare; potest Deus. Quia autem illa actio pe- debit a calore,qui est virtus ignis existentis alibi, producta ab eodem igne,fit ut ratione hujus,illa actio,pendeat ab illo igne. Caetcru,posito quod corpora, ne divinitus quidem possint transire ab

extremo ad cxtrcinum,non pertranseundo me

dium, recurrendum ad hoc crit , ut jam innui, quod transeat quidem medium illa virtus. sed nooperetur in medio,cum alias possit ; sed id replicationem non impediet, nam in rcplicatione, rem replicatam,non cst ne sic in medio agere. INsTABis. Agens,non potest naturaliter agere

in distans, neq; extra suam sphaeram. Ergo nec supernaturaliter poterit,quia nihil potest elevari extra suam sphaeram ,& ad id producendum, cujus inadaequatam , dc inchoatam non habee

Rrsi ONDET Oviedo. Agens non potest natu raliter agere in distans, non defectu virtutis, sed desectu conditionis,adeoque ad hoc, ut agat in

distitis,elevari poterit. Deinde dici potest talem

actionum esse extra sphaeram naturalem , non obedientialem, inchoata autem virtus, est nccessaria,in clevatione , tantum ad actus vitales,

de quo alias nam potest a Sacramentis produci divinitus Grati idque physice,cum tamen non habeant inchoatam vina,illius producendae. Osticia ui . Ad operandum hic, requiritur praesentia hic; ergo agens non potest operari in hoc spatio, quin iit in hoc spatio. I sispo NoETuR. Ad operandum hic, sesse re praesentiain hic, vel in se , vel in virtute

32쪽

Disputatio t

ori lctrux VII. Actio, ipsa pendet ab ar do explicato. Dixi modo explicato, hoc est i ha-

proximatione,tanquam a Conditione. Ergo ab bendo saltem in aliqua sui virtute indistantiam, illa non potest non dependere; quia,quod con- licor non effer praesens in medio,& licet non es venit actioni per se ipsam, semper illi convenir. set in sc praesens, ipsi effectui, aut si esset praesen ROpONDET Ovicdo. Quod adaequale non effectui,quamvis non cisci praesens in medio. depcndeat ab approximationet actio, alias sino PROBAUR I. Quia id non implicat Contraa hac numero approximatione, non possct ego dictionzm,dC quo in solutionc argumentorum, actio, dependet ergo per coexistentiam actio- & certe. nis,cum approximatione,& per decrerumDei, Perfectior est conceptus Omnipotentiae, po quo ex praevisione approximationis, determi- tentis agere in indistans,& distans,quam potenta navit se Deus, it concurreret. Conformiter au' ris agere, nonnisi in indistans, periectior enim tem, ad materiam de connotatis dici potest, est modus agcndi, qui est magis illimitatus,seut quod dependentia actionis, secundum id , quod S esse magis illimitatum, persectisis est limita dicit in recto, non possit ab illa separari; diciῖ e' to,ergo iste modus agendi persectior erit,de cini in entitatem actionis , sccundum aut cin id, teroque est postibilis. quod dicit in obliquo,potest bene scparari; nam PROBATuR II. Posito quod Deus esset localia in obliquo, licit istam, vel istam viciniam- ter nonnisi in coelo,haberet principium operan Issi 1 Complutentes.Necesse est virtutem di immutatum, ergo eodem modo, quo nune activam esse comunctam actioni, ergo & ciis' operari posset in mundo , alias hoc ipso illud ctui,quia actio tenet se ex parte cilectus. Ante' principium esset mutatum. Antecedens proba cedens probatur. Tum quia Expcrientia id do- tur, Principium operandi in Deo non est ipsiu, cet. Tum quia virtus activa,& principium Quo, Prssissentia,scd omnipotentia,crgo cum sola prae debent esse conjuncta. Causae,crgo & causalitas, sentia illius mutaretur, adlluc principium agena Tum quia actio est datio esse, ergo dubeς cito di, esset immutatum. Hoc ipsum Anteceden

coniuncta S causae,&este i. prob tur, Tum quia alius est conceptus omnia I EspoNDETuR.Concedendo actionem debe' potentiae,alius autem ubiquitatis. Tum quia nre esse conjunctam ipsi virtuti,v.g. calori,M ipsi nobis praesentia, non est principium operandi imet est elui,sed non ipsimet igni,rationcs cxi in Tum quia, si idem est praesentia & principium duae adseruntur,non convincunt. Quod axtinet operandi, pr sentia in actu, essct principium a ad experientiam illa est pro actionibus naturali' gendi in actu, quod dici non potest; quia saepἡbus non miraculosis, imo etiam nunc de facto, Deus est principium agendi de novo in actu ubi ubi non est ignis, sed est solum calor, fit calefa- non est praesens de novo in actu.ctio cur ergo si transmittatur calor pur medi' Hoc ipsum proponitur aliter. Potest agenaum Constando in eodem,non poterit agere in cre in agere in distans. Ergo&agens increa extremo.' tum. Probatur consequentia deo antecedenstNo Praesentem hanc doctrinam suppone' est Verum,quia sussicit virtutem illic esse &acti re quod virtus, vel ipsum agens, semper debeat Onem, ubi est effectus, ergo etiam suffetet, ut esse, ubi est actio, licet non sit, vel non agat in Deus illic sit, quamvis non sit in medio. medio cum possit: Ratio. Tum quia i illic non PROBAUR IU.Non est ratio,Cur non susticiat est avens, vel virtus, quis inibi principiat actio- ad hoc,utDeus alicubi agat,cile tantum praesen nenia Tum quia, illa actio vel est modus vel in- tem catactui,in virtute sua, vel in se, licet non sit distinctum quid ab agente, prout producente praesens in medio; Quod ipsum sic proponitur.estectum. Non primum; Quomodo enim pro- Praesentia Dei,'prout cum facit praesentem R ductio illius modi,transmitteretur per medium; mae, Vel conducit aliquid praeter praesentiam, si secundum, quomodo salvaretur, quod sit illic quam Dcus habet Parisii ad agendum Parisiis ipsa actio, quae est ipsum agens, si illic non est vel non conducit; si non conducit; ergo sussicit ipsum agens. Tum ciuia, si illic nec agens, nec illum esse praesentem illic,ubi agit, si conducit, virtus est, quomodo non se ita habet, acii non ergo illa praesentia, prout est Romae, agit in di

c stans, cum praesentia, prout esc Romae, non sic

praesentia,prout est Parisiis,& tamen ingreditur

actioncm. Concedo tamen virtutem remoti

esset simpliciter.

DIFFICULTAS II.

An Deuspast agere in diflans a se

CErtum est: nihil esse quod sit, & tamen ditam sita operaretur; de op retur,& nori operaretur, Entena mundo,quaeritur: An aliquid in mundo QPς δrpyRr ζ QPP dix n Operaretur mi- a 'ere posses Negat recentior Teg. xcm, quia recratio,in ipse effectus indictan; seu 'DicENDuM est. Posse Deum agere in istos moia ui Hus. .cnta ris,conducere ad actionem dissiti passi, rationa augmenti, sed quod mera praesentia conducat ad id ,non satis apparet, OniicietuR I.Si omnipotentimet posset ope. rari effectum, sine praesentia ad eundem, dum

33쪽

Dactatus I

Rrsposnet R. Inprimis hanc objectionem, non esset ubique,tolleretur ipsus potentia ope

nos non urgerc, quia non affirmamus,Deum randi,tanquam aliquid,immediate connexum,

perari esse tum,sine praesentia ad curidem, sinu cum illius praesentia, hocque ipsum est, quos

inquam praesentia,vel suae virtutis,uel s ui,scd iac- negatur.

go, quota per impossibile in medio non esset, OUic IV. Dcus si solam praesentiam suam operari non posset. Et sicut,qui ncgat Deum es- in coelo haberet,illic,ubi vellet operari iv et esset se realiter in spatiis imaginariis, co ipso concc- prqscns in aliquo sui,vel in sciSi in aliquo sui ergo dit, quia in illis ipsis incipit os crari, incipit illic in sua virtute S potentia, haec autem sunt, ipso

esse praesens,licet non sit praesens,in reliquo spa- Dcus, adeoque iam non indistans operaretur. tio imaginario; ita de in praesenti sufficit ut ibi, REspo NDETuR. Dcum in suppositione sor- ubi operatur, esset praesens Deus, quamvis per mat posse interdum existero illic, ibi operatur. mpossibilemon esset in medio, sufficit inquam, in aliquo tantum sui, respectu scilicet eorum o- ut sit praesens,vel in se,uel in sui virtute. perum, ad quae possct uti aliquo instrumento Onicit II. Recentior Suamz. Dcus habet Creato,&sic V. g. ad justificandum peccatorem persectissimum modum essendi ,ergo &opcrari' Parisis,posset uti sua gratia, in coeloque, localidi, atqui persectissimus modus operandi, dcbet rer creatam,transscrrς Parisios,respectu autem cxerceri per intimam praesentiam causae ad ci' corum operum, ad quae uti non potest, vel non sectum. Ergo. Subsumptum probatur ut Deus vult,instrumento creato, deberct esse illic prae- habeat perfectissimum modum cssendi, debet sens ubi agit, operaretur tamen indistans, quia esse intime praesens rebus,quibus inest.Ergo cir medio intercepto, non COcxisteret, nec per iuiam ut habeat perfectissimum modum operan- lud transmitteret virtutem. di, debet esse intime prauens rebus, in quibus IN TABis. Si Deus posset aliquid operari,qua operatur. Vis in aliquo tantum sui praesens,sequeretur cre-REspoNDEUR. Negando subsumptum , εο aturam,posse non depcdere strictissima depen probationis rius Antecedens, in qua, nominet dentia a Deo, quia magis opus habemus eo sine essendi Dei,non intelligitur aliud, ain modus quo,in sua entitate praesente,nihil sumus, osta coexistendi creaturis,d tame salsum est,Dcum sumus,quam Opus habeamus eo, sine quinaut G. habere perfectissimum modum coexescndi: jus satellite,esse non possumus. persectior cim cst modus coexistendi per u' REspoNDE R. Strictissima dependentia creanionemHypostaticam,& pcr visonem beatam, Murae aDeo in hoc solo stat,ut nec ess*nec con cum creaturis omnibus rationalibus, S tamen.scrvarUaec operari possit,independenter meo. talem coexistentiam Deus non habet, sussicit quod t'tu,etiam in praesentisalvaretur. Nec est: ergo modus persectissimus coexistendi j secun- necesse,aliam dependentiam ponere orto enim dum id,quod dicit in recto. Rursus,si Deia non suo modo, strictius pendet humanitas Christi,a semper 'operatur, quod optimum est, nec erit Verbo,quia praeter communem dependentiam necesse, habere modum operandi persectissi- dependet etiam, lependentia suppositi,S tameninum. Negari etiam potest,esse perfectissimum non omnes creaturae,iam strictam dependentia modum operandi,per intimam praesentiam, cta habere debent. Rursus,strictius dependet aDeo,

iam in medio positam, propter dicta, in proba' quod ab ipso solo immediate producitur,quam

tione Conclusionis. Paritas adlata non teneri quod producitur, etiam a Creatura, & tamen Quia,si Deus non coexistat creaturis,nullaria in- non est necesse a solo Deo produci omnia. de habebit persectionem, ex suppositione prae- OBlici R V. Si ponamus Deum praesentem cipue,quod de facto sit,cui coexistatur,acquire- in coelo,&Cracovi ubi causat non existendo inrct autem persectionem,ex suppositione impos- medio,casu tali, Deus a se distaret,quod est im-

sibili, si ad arbitrium in distans & indistans age. possibile,quia idem a seipso distare non potest. xet ; sicut persectior est potentia creata, quae vel RE ONDETuR. Non osse possibile, it Deus in propinquum, vel in remotius agere potest, si non sit ubique, sed supposito hoc impollibili,

velit, critque adhuc praesens illic, ubi operatur, quaeritur: an vi sublatae illius praesentiae,tollerescet non praesentia,etiam per medium interce- tur potentia agendi, etiam in ordine ad nostros Pta. Denique procedit argumentum de eo, conceptus, in refundatos, necessario connexa,

quod est de facto, non autem de eo, quod sequi nonnisi cum praesentia tiam permodium trans- deberet,ex suppositione impossibili. fusa, tenemusque non tollendam. Iam autem: OWiciTuR III. Non est possibile, ut Deu an .ssici deberet Deus distare a seipso, de hoc secundum suam immensitatem, non coexistat gelu ubi de loci praedicamento. ubique, supposito, quod detur illud, cui coexita OsjiciTio VI. Locus S. Pauli, qui Actor.

stere possit. Ergo,non es possibile ut non etiam xvII. ex opcratione Dci,in quo vivimus,move-st praesens ubique,crgo etiam non est possibile, murque,colligi r ejus praesentiam leu,quod non ut non operetur,tanquam praesens ubique. longe a nobis sit. REsPONDE R. Concedendo totum. sed REsPONDETuR. Cum ubique Deus operetur

quaeritura an suPPOsixQ per impossibile, quod in univcrso,recte colligitur, illum esse ubique,

34쪽

Disputatio I. J

nroceditque argumentum sPauli, ex iis, quae spectu actionis,il lud non requiritur proprie, 6c

sunt de facto. Et certe uni nulla sit virtus,quae per se,sed tantum est identificatum, seu conne- desacto detur, quae vicaria Dei,faciat nos vive- xum cum co , quod per se requiritur, a quo ure,moveri dcc. bene hic subi hoc facit Deus be- posset separari,nullo modo requiretur. Sed ap- ne inquam colligitur,cjus praesentia. Proximatio,non requiritur tali modo ad cale- OBJiciTuR 7. Auctoritas ex Ps. 38. factionem ; alias , si agens existeret sine omnit EspoNDERi ad illam debet, ut ad auctorit, praesentia,poslct in extraneo siil ecto, praesei tem Pauli. tiam producere,&movere corpus, in quocunque loco existens, quod est falsum. Sed hoc Argumentum non convincit. Myle enim definitur, ly Concomitanter, per inseparabile seu identificatum,certe enim in consc- cratione calicis, concomitanter ponitur Corpus,quod neque est identificatum sanguini,nec inseparabile ab illo. Deinde falsum est , air proximationem per se,requiri ad actionem: per se enim requisitum,& ipsum agit, cum tamen approximatio, non urat. Quare autem non possit agens agere, in quamcunque distantiam, quamvis approximatio, concomitanter nonnis si se habeat. Rationem redderet Arriaga,quia agens,non tantum non potest agere, si illi deficiant requisita ex parte actus primi , sed citam non potcst agere, si deficiant , etiam nonnisi

Concomitanter requisit possetque hoc referri in naturalem vim,& operativitatem agentis, eo GH am, mUM u sic CX tendentis,& ita ignis natus cales .

non censetur prius esse approximata,sed si cit cere ad tres palmos , approximare vim tuam, illam,tunc esscpraesentem,cum movetur , go non potest ad quatuor palmos. Ut resolvatur ctiam idciri dicendum de reliquis agentibus, quou-

DIFFICULTAS IU

Sonuntur aliqua quaesita. QUAERre hoc loco Arriaga: An indistantia

& approximatio prior sit essectu , icneatque ic ex parte actus primi. Quod sit prior,wncatque se ex parte actus primi. Ratio cst,quia ignis non potest calefacero passum , nisi illi sit proximus. Ergo approximatio,cst conditio,crgo est prior ad operandum , praecipue cum approximatione pendeat calefactio, a calcfact io-nc autem,non pcndet approximatio. Quod autem non sit prior. Ratio est. Quia

anima non potest moverc, dc animare corpus distans,& tamen antequam moveat, & animet

tencreque subsistendi consequentiam , adap- proximationem , tanquam ad aliquid con- comitans , non tanquam ad aliquid antece

dens.

Oppo vir sese huic doctrinae Oviedo.Supponunt uterque praesentiam cilc Modalitatem. Supponunt item , quod ut aliquid propriam praesentialitatem producat,in genere causae cLiicientis,aut illam patiatur in genero causae materialis, non indigeat praesentia, ex parte actus

AssERO I. Ab approximatione ad essectum, drangatione approximationis ad negationem esse Dus, non posse dari legitima ub Oiendi consequentiam, per ordinem ad Dei potentiam. RATio. Quia agens approximatum , potest impedire Deus, ne agat, oc remotum,facere ut

agat.

AssE RO 2.si habetprioritat maliquam Me qua mox approximatis , respectu esseritus/aec prioritas non es necesse , ut Urioritas temporis , vel

primi requisita , quia aliὶsi, idem praesupponeretur , ante seipsum. C. aeterum , in instanti, calciactione , priorem esse calefactione in- distantiam , vult Oviedo. Argumento autem, a pari ficto, disparitatem adieri, quia approximatio inter antiarum,dc corpus,in uastanti temporis,in quo corpus movctur localiter, est quid consequens motum localem; ergo non potest illam antecedere , approximatio vero, inter agens, dc passim , in instanti temporis , in quo est motus calefactionis , non est quid consequens motum. Scd huic dis Dritati Ruio. Quia naturalitor loquendo, eodem instanti, quo anima cst approximata corpori, ultimo disposito , eodem illi unitur. Consequenter sufficiet prioritas dependentiae; hine ulterius AssERo 3. Approximatioem respectu ess/ctus , habere se antecedenter , non concomitan-

RArio. Quia prius intelligitur est approximatio,quam aetiis , quod etiam intervenit in quae prius intelligitur approximata,

'' Rεsrosocet Arriaga ; quod sufficiat illam quam unita; prioritate non quidem alicujus in

appro imationem esse concomitantem, licet tantis,s P suppositioni 2 sicut non intel- non sit antecedens. ligitur concomitanter se habere rationale adri. Porro pro sua doctrina, hanc format ratio- sibi cscd per modum prioris,ita δί in praesumi, nem Oviodo , probatque approximationem, approximatio non sc trabebit concomitantor, non possc se habere concomitanter ad amo- ωquaecunque tandem regula legitima assignanem. Quia, quod sic habce concomitantur re- bitur in Citigandi, quod te i a cat aliquic per

35쪽

Tractatus In

modum requisti antecedenter, ea in praesenti ipsum secundo non posset se ipsum determin, re secundo,ad existentiam, quia si per primani actionem supponitur esse in rerum natura. Ergo implicabit substantialiter reproduci pcrs replicabitur.

QUAESTIO IV

De praedicato di tactionis a essem de

Ato causu.cundam,quia huic secundae terminus, A quo,as signari non posset. RESPONDEUR. Terminum a quo secundae reproductionis esse, non esse secundae prodii ctionis. EA I g INsTAT 2. idom. Sicut hoc esse secundum e quaeuione i i pNρο ' habitum per secundam productionem, non est An idem possit agere in seipsum. Et non . . V e V. , 2

n I ς - 1 a primo csse diversum , ita hoc non osse secun-

Im' 'ςμ' ' ci dum,nequit esse diversum a primo non esse,nisi

possit idem esse sui causa secundo, vel tertio, & *ςVndum modum, quae diversitas non sussicit sic ulterius. Assirmat Suareκ , etiam desecto G n om productionem substantialem. Christum se inproducere in Eucharistia. Ne- h RMI TI Sicut ternum ad quem non

Suar. M alii. Haec quaestio spectat quidem ad M' Vin iςCund m utcunque, secui cari a Molonii non ineommode dum modum qui sit, esse siccundum , quod esse

siccundum , nego quod terminarc non possit materiam de causa estici cnti,non incommode tamen & hic tractatur: An autem causae intrinsece distinguantur a suo causato vide ubi de t to composito. secundam productionem substantialem. INsTAT 3. Licet actio prima qua intelligiturres existere,ex vi alterius causae,sit prior, quam secunda actio, qua intelligitur de novo a se ipsa pendere, tamen tota haec prioritas, versaretur inter ipsas actiones , non inter Candem rem,

cum se ipsa , est enim scmper idem , consisquenter non potest esse prior se ipsa,a parte rei. R EspoNDE R. Inter actiones est indubie il- IcgNnuM est. 'sibile esse, ut idem p Huco sic prioritas & posterioritas realis sed non inter termi nos,cum illic non sint plures termini, sed

unus realiter. Negatur tamen duarum actionum , qua rum una cst prior realiter , altera posterior realiter , non posse esse terminum eundem realiter, seu eundem , iterato tamen terminantem actionem distinctam : de qua ipsa

DIFFICULTAS L

PROBATuR. Quia ex Ena parte id non implicat contradictionem,& ex altera parte Exaltatur pcr hoc omnipotentia divina, potens quam amplissime uti suis creaturis , in ordine effi

cientis.

Ostieir i. de Lugo. Causa est principium per se influens esse in aliud. Ergo nihil potest actione dici potest, quod sit adaequata respectu causare seipsum, non enim causatum est aliud productionis secundae,nam actio adaequata,peril se Mastrium dicitur illa ex vi cujus nulla alia in-REspoNDi supra. Negando ianc esse legi- tellecta terminata ad cundem cstectum, potest timam definitionem causae. Sed illa etiam poni sufficienter cflectus, a parte rei. Iam au- concessa , dici posset: hoc esse requisitum ad rem nulla alia actione secunda intellecta,sed so- causam simpliciter dictam , α producentem la hac secunda,potest poni susticienter secundo primo. a parte rci,illud , quod dicitur productum s Caeterum producens seipsum secundo, do cundo. terminat se ad existendum secundo , hocque Et licEt nihil uniter positum sibi ipsi realiter sensu producit scipsum secundo,non tamen ad praesupponatur, reproductum tamen & posi- se refertur rclatione rcali producentis, de pro- tum secundo,potest scipsum supponere realiter ducti,quia haec est nonnisi inter primo produ- primo positum,lyipso realiter, non inuchontecens,& primo productum. Et quamvis pro- inter producens & productum secundo a se ducenti seipsum secundo,in se ipsum, concedi ipso , distinctionem realem in ipsis intitatibus, debeat influxus realis, non enim intentio no- sedinvehente quod independenter a cogitatio stra est, produci illud secundo, non tamen exi- ne nostra,fuerit primo productum, quod tamen get terminum distinctum realiter, a producen- idem non repugnat se ipsuin producere. te, solum enim influxus realis , dans esse pri- OBircia in a. Omnis causa secundum essemo, exigit productum , distinctum realiter a per quod causat,debet praesupponiadeflectum. producentc. Idem autem non potest praesuppo ni ad seipsum INsIAT i.MastriRS disp. 8.n.M.Producens se- prioritate natura .

36쪽

Disputatio I. 33

te primo,non autem de causa causante secundo.

Nam quod idem non possit esse seipso prius natura,ratio convincit , quia & esset prius natura ut supponitur,& non effet,quia effer idem natu

raNum eo quod cst posterius natura , quod autem idem non possit causare seipsum , nec dum ostendis implicantiam. Dici etiam posset non supponi primo productum si producat seipsum secundo,non supponi

inquam simplicitor prius prioritatc naturae, eandem enim habent naturam,supponit tamen

prius natura secundum quid, quia scilicet non primo productum qua talo,accipit esse a secun do producto,sed vice versa,valetque subsistendi Consequentia a secundo producto , ad primum productum , non e converso. Arriaga etiam sufficere dicit, ut prioritas haec desiiuratur uoia ratione effectus simpliciter,sed ratione effectus prout .actione posteriori producti & ita agno

scit ipse Lugo, prius esse seipso corpus Christi,

prout intelligitur conservari a solo Deo, quam prout intelligitur conservari in Eucharistia: Midem effectus secundo productus . a causa di stincta realiter, crit posterior seipso , ratione actionis distincta .

INsTAT Lugo. Per prioritatem causae ad cD

sectum, non solum significatur prioritas actionis ad essectum,sed multo magis prioritas ipsius

cause,secundum cntitatem ad cilectum,itidem secundum entitatem. Ergo ubi lion datur haec prioritas, non datur vera causalitas. REspoNDETuR. Esse haec vera,sol im de causa primo producente effectum. Oajiciae s. idem. Illa actio secunda non est adaequata respectu corporis Christi ; actio enim adaequata dicitur illa,cx vi cujus nulla alia iiitellecta,quam terminet idem offectus,ponitur suo scienter effectus a parte rei, ista vero actio es sentialiter est talis, ut praesupponat corpus Christi existens. R Espo NOETuit. Illam actIonem esse adae quatam in suo genere, & non praesupponere in eodem gencrc aliam , ordinis ejusdem, nec enim productio secunda, supponit productionem secundam aliam sicut cum duae totales causa , sive diversi, sive ejusdem ordinis saltim divinitus cundem causant effectum , unaquae que in sua formalitate est totalis, ita& haec secunda productio , in ratione secunda: , totalis

erit.

Ossiciet . Vasqueg. Nihil potest esse stib-jectum seu forma sui ipsius. Ergo nec idem pol est efficere seipsum.

RESPONDETui . Negando Consequentiam, quia tu o antecedenti cist implicantia, quam tymen pro consequenti non ostendis , implicat

autem ut aliquid sit subsectum sui ipsius, quia illud secundum,& esset sub tectum primum Esset subjectum primum , quia citat materia,& non essetfubjectum prἰmum, quia supponeret tu jectum primum,S huic secundo,esset aliud sub jectum primum. Rursus non potest esse idem forma siti ipsius,quia illud primum & esset actus,

quia esset forma, Δ non essct actus qui 'subjectaret hanc secundam formam , ab illaque actuaretur,in hoc enim staret esse formara, forAmam sui ipsius secundam. univerialiter etiam ab implicantia unius,

non tenet argumentum ad implicatitiam alius, nisi ostendatur commune utrique fundamen

tum quod hic tion ostenditur. Et corte hoc, quod citet materia vcl forma siti ipsius,non posse set secundo esse , nisi per destructionem ca relatiam praedicati convenientis prinab, nempe vel stibiccti primi vel actus. ex quo,sequitur,fore idem cum primo ut supponitur, non fore

idem ob dictam carentiam praedicati , ita intimi INSTAvis. Sicut illud quod causaret se;psum materialiter SI ciset subjectum primum de non esset sub)cctum primum, sic etiam si idem pro duceret seipsum , illud secundo productum

esset primo productum S non esset primo pro ducturn,csset primo productum,quia esset idem cum primo producto , non esset autem prinibproductum, quia esici secundb productum ut supponitur. R spoNDET uR. In hac instantia,committi fallaciam accidentis,quia ab identitate in uno, arguitur ad identitatem in alio , in quo, non

idem,sed distincta sunt; porro ita ratione primox secundoproducti qua tali , non sunt idem,

quia hi termini trahunt iccum actiones , quae sunt inter se distinctae realiter, licet sint termini producti idem in ratione entitatis. Dici etiam

potest esse productum primo & non esse productum primo, non esse terminos contradicto nos respectu ejusdem,nam quando dico de materia cadem sic causante secundo materialiter,

quod noli elici suriectum primum & esset sub jectum primum, non intelligo actionem primo

productivant,in isto enim sensu materia prima elevata afflui productionem secundo, non esset

subjectum primum , sed intelligi ur recipi, sustentari &c. in alio , cum tamen subiectum primuin in nullo alio recipi debeat. Ita ergo primum subjectum , delu non prinatim sublectum,respectu ejus sciri vcrificaretur , quando

autem de illo secundo producto prae licas,quod esset primo productum & non cit et primo productum , diverso respectu veri scaterue di id non esset primo productum, ratione scilicet actionis diverse producentis, cisci autem pri mo productu n1,ratione ejuidern cntitatis iitrue producens ex productum. O icire 1. Pontius. Implicat aliqua actib totalis respectu alicujus cilcctus, perquam Ib-lam , non posIet poni clicctus. Sed per actio nem illam non pollet poni effectus , quia laesio

37쪽

Tractatus 3.

nente prima actionc, deberet desinere res per mysterium T initatis, poteritque ulterius dici, illam producta, quo d Filius,& Spiritus Sanctus, producant se REsroNDETuR. Quaerendo : an si desinat ipsos secundo , quodque Filius non aliud sit. primo productui sit desiturum etiam secundo quam Pater,seipsum producens secundo. productum, quantumvis producatur nona sic RLspoNDETO. Disparitatem esse , quia ipso se b alio distincto realiter. Directe et' quod primo productum non est, non potest solam dici potest quod possit conservari secundo producere secundo, quia de citat idem cum se- productum etiam detinente primo producto , cundo ut supponitur,producto,&non esset,quia de quo latius in materia de replicatione. eam negationem,quam intrinsece & essentiali-Osjici R 6. Illa actio&haberet usum , M terirnportatunii,intrinsece&essentialiter non non haberet ; haberet,quia esset ens, & Voli bile importaret secundo pti ductusa, quod ipsum Deo; non haberet autem,quia nihil potest fic- probatur. Quia unum dicit intrinsece, & es ii per illam solam,nec per illam ut conjunct in sentialiter negationem productionis, est enim eum alia actionc,quod non aeque bene fieret, improductum quid, nempe natura Divinae aeque necessario,per illam actionem. Pater) secundo autem productum, inccrot ii REsroNDEUR. Argumentum hoc multum trinsecὁ & essentialiter productionem. Porro probare. Probaret enim ne a distincto quidem ea, quorum unum dicit essentialiter,& intrins realiter posse idem produci secundo. Deinde cum illa actio secundo productiva , aeue pro ducat ac prima, quamvis supponat primo productum, falsum est, quod nihil pollet fieri per illam solam .illudque productum secundo, posicut roductionem, & aliud negat intrinsece Messentialiter productionem , non possunt esse

Sed nec dum sequetur, quod Filius & Spiri- illam solam .illudque productum lacundo, p*i tu, Sanctus cum sint producti,possint reprodus et habere inter alia usum occup3ndi Pi δ QVδγ eere se: psos si eundo. Idque iaco, quia in crea'

DIFFICULTAS HSonitur argumentum a pari.

tis secunda productio non est essentialiter frustra,esset autem in Divinis essentialiter frustra. Quod ipsum probatur. Quia ob limitatam perfectionem,creatura acquirit aliquid, secundo producta quod non haberet si h imo esset tantum producta,haberet enim posse coexistere pluribus locis, haberet distinctiocm virtua-

. . . Am lcm quandam aequivalentem cuidam quali rea-OBjici ruR7. a Pari. Prima pari QR Kς li Vieu, in possit desinere in uno loco, non desilatio non est ad seipsum, Ergo nςς py0 nete in alio, sicut Christus replicatus in specie latio non est ad seipsum. EG ductio. bus sacramentalibus, desinit in uno loco , non

m ςβς qu/δ yς desinit in alio loco ; jam autem Filius,5c Spiritus latio definitive est ad aliud,non prgo ci iς satiau, sunt illimitatae perfectionis ; hinc quidia, ut sic , non l si et liabere per tuum essu secundo , hoc e , ndi implic/0 zam habe per primo sui produci. Rursus,qui tim,quod idem non possix produςςrς iςipi in otii est riosse produci secundo , quam poscunde etiam negandum est, quod omnς py0dR oduei secundo a se ipso produci cnim secun-cens,& productum,sint correlativa , iis x i QR hi, uni si inerius . divisibile per haec

i. do, est tanquam superius , divisibile per haec omnis cognitio,& objectum , iunx ςQryς membra. produei secundo ab alio , produci ii Nam cognitio reflectens se,suprase,non cit iis 1 3 Cum ergo nec naturae Divi-

'is,quia jam non bene inserretur, ex prodi i Nex urim o nem possibilam octioncidistinctiorcalis, in quo tamen sundatur ductivi alcm, o Producibilitat cra, nulla ergo

38쪽

Disputatio I. 3s

illic potest esse productis, quae non sit prima,

cum item illa productio prima, sit ab intres, cleposcit necessariam, de invariabilem sui contianuationem ; quia autem prima productio in creatis, on est productio adaequata,nec exhaurit producibilitatem secundo,aliὲs nec a distincta realitur causa,poiIct idem produci secundo, fit ut cum ex una parte non repugnet creatis producibilitas secundo , & cx alia parte cuni non ostendas repugnare producibilitatem secundo, a seipso,sit ut idem possit producere seipsum secundo.

Denique responderi potest ex principiis Theologicis. Quia scilicol si possibilis esset productio secundo in Divinis, illa jam defacto

daretur,quidquid enim in Divinis ab intra potest esse,jam de facto datur. Cum ergo fides nos loccat,non osse productionem secundo in Di vinis,nec possibilis erit; fides autem in crearis, non docet implicare , secundo sui productionem,nec ratio ulla ostendit. INsTAsis i. Etiam primo productum dicit negationem secundo producti,sicut natura Di vina dicit negationem producti, S tamen hoc non obstante,primo productum, porcst produci siccundo. Ergo ctiam produci poterit natura

Divina,vel,si illa non potcst produci secundo, nec poterit quidquam scipsum, producere se

cundo.

REspoNDETio. Quando primo productum, dicit negationem secundo producti, non dicit absolute negationem producti adniittitque nisi caeteroqui repugnet) productionem secun dam, infundatam praehabito titulo producti.

1am autem hunc titulum non habet natura Divina. Deinde instantia vi ictur multum Probaret enim a causa etiam distincta realiter , non posse produci secundo , cundem enectum.

INsTABis 2. Id, quod improductum est , hoe est, natura Divina potest: identificari personae productae; ergo etiam identificari potest denatura improducta,cum se ipsa producta.

REsPONDETuR. Negando consequentiam. Quia pro antecedente nulla est implicantia :pro conloquenti autem datur, quia dc identisi Caretur natura improducta, cum seipsa producta,& non identificaretur, identificaretur qui dein ut supponitur, non identificarctur autem, quia repugnat illam ex dictis produci secundo. Deinde quando identificatur natura cum pcrsona,iabit eidem praecise sormalitati , scii virtualitati,competit esse productum quod competit esse productum quod competit personae) dceis se improductum quod competit naturae in ca

su autem objectionis,cidem formalitati, de virtualitati, naturae competeret uisu productum,' non esse productum.

DIFFICULTAS III

Respondetur Objectis ins altis.

AMicus Tomo primo disp. 23. a n. 7G. con

gerit varia argumenta in oppositum. Ossici R i. Haec sententia, Principium luminc naturae notum tollit , quo Patres ute ui tur contra Satellium ; negantem Filium distin-

gui a Patre, tollit inquam , illud principium; quod producens dc productum sint distincta realiter, de in hac sciatentia,Pater scipsum pro ducere posset. I inspoNDETuR. Negando, ab hac sententia tolli dictum principium , quod verum cit de producente primo,& producto primo, de quia in divinis non potcit cise nisi producens primo,& productum primo,ideo in divinis ex productione, recte arguitur distinctio realis. Nega tur item in his principiis,posse Patrem seipsum

producere sccundo.

IessTAT idem. Persectior est identitas de unitas,quam multitudo dc distinctio. Ergo si non implicat,ut idem sit producens cum producto, talis identitas,ut major persectio, concedenda est Deo. ii EspoNDgTu R. Implicare, ut idem sit primo producens, & primo productum. Implicare item, ut in divinis sit secundo productum. Antecedens etiam cum grano salis est accipiet dui alias probaret in divinis non esse Trinitatem persi,narum, in isto ergo sensu nonhisi verum est,quia persectior est unitas, distinctione in compctente divinis. Osii CITuR N Omnis causa , media actione,

dat aliquod esse effectui , & effectus, medii

actione,accipit aliquod esse a causa nec alis est, vel causam,sbiam actionem dare, vel cflectum, solam actionem rccipere, cum actio essentialiter sit medium ad communicandum aliquod

esse at nullum singi potest esse , quod por hanc

actionem detur, vel accipiatur i, quia idem esseestectus,invariatum persevcrat. Espo Moga uR. Retorquendo argumentum , & quaerendo quomodo agens distinctum realiter possit aliquid producere secundo. Di- recte autem dici potes, qubd quamvis causa primo causans,det effectui esse simpliciter,cautans tamen secundo,sussicit,ut det cilc cum addito, hoc est v.s esses undo, vi colus esse secundo, inter alia nabet , quodsi non poneretur extra

usas,& si primo productum desceret, adhuc

39쪽

Tractatus I

vi illius esse secundo plura spatia occupare,hoc- ctionem realcm,non autem omnem,ut si pro-oue esset quod daret illud e se secundo. ductionem realem; quia autem in divinis, non . Iusi Aci. idem. Haec sententia admittit ali- potest esse productio, nisii primo, hinc fit, utinouid difficilius , quam fides doceat de produ- divinis arguat distinctionem realem. Actione divinarum Personarum, scilicet produ- OUIciTuR 3. Communiter. Non porcs iEttam a producente, distingui praecise, solum ra- idem Fcncrare seipsum secundo, seu , csse Patortione assionis,non autem ratione termini &ά- sui ipsius secundo , non potest idem esse Domi sectus producti: nam hic ut distinctus ab actio- nus,& scrvus sui secundb. Ergo nec producerone, est idem prorsus cum seipso producentc, seipsum secundo.

cum tamen Personae divinae non uoluin realiter RESPON ETuR discurrendo, ut sic, degene- distin uantur a producentibus, ratione produ- ratione. Non apparet cur ignis A, Osdem disse,ctionis qua producuntur ed etiam ratione ter' positiones, & scipsum secundo, cducere, gene- .mua producti. rareque non postit cxcadena,vel alia parte ma-REspoNDEUR. In vertendo argumentum, teriae. Discurrendo etiam de goncratione ti-

Quod si idem producatur secundo a causa ctiam Eativa , potest ei loquaestio de re, Aquaestio dedistincta realiter , tamen dissicilius hoc crit, Voce; quaestio erit de re ; An formam maicta . uuam id quod fides docet. Quando enim Pa- lem suam spositionesque illius secundo,po- ter producit Filium est terminus distinctus rea- nere non possit genitum, item, an homo dispoliter,quando etiam idem Pater cum Silio pro- sitiones ad sui generationem secuncio ponere ducit Spiritum Sanctum, est distinctiis realiter nonpossit , ad quas secundo Deus producat , rerminus, luc autem duplici productioni idem candem animam. Et in hac parte quaestionis, respondet terminus. Addo,non in hoc sitam es assirmativa pars tenenda. Quaestio autem se difficultatem Mysterii Trinitatis, quia inter erit de voce. An debeat dici principium ita producens S productum cst distinctio realis, disponens, Pater. Probabileque est non posses Eduuia producens & productum distincta rea- dici,Quia usus, hoc nomen Pater , applicat ad lite identificantur in eadem naturamos autem generatione producens. Quod attinet non dicimus idem producciis seipsum sEcun- ad servum, laci possct , quod nullus possit est do , distingui realiter cum identifidatione, a rigorose servus sura pilus, quia Justitia est virtus u imo ad alterum,secundo autem productus a se, non

'Issr r L. idem. Distinctio inter producenς ossiet sibi altor ;)am autem indetamone rigoro- & productum possibilis est,non minor eariu in sepro Ἀ- fides inter personam Producentem, &prodi mensta quod Pr luctu, secundo, possit sibictam agnoscit. Atqui inter personam produ- ς ibcrc ivrvm ObligarCac in . centem& productam,non solum admittit fides distinctioncm personae productae, a producentc, ratione productionis , sed etiamIratione termini producti. Ergo minor possibilis

non est. REspoNDETuR. Invertendo argumentum,

ut supra , nimirum casu quo idem producatur secundo a causa distincta realiter, quὁd ratione termini, inter illa producta, distinctio non erit. Directe autem dici potust distinctionem inter producens, & productum primo, non cise pos sibilem minorem,est enim cum identificatione in natura : possibilem tamen esse majorem indistinctionem, intcr producens, & productum, non primo; licet in divinis repugnet tale productum non primo. INsTAT 3. idem. Ex hac sententia sequitur,

Dedivisione causarum in communi.

PRaemissa divisione in causam creatam & ii

creatam, attingemus divisioncs magis necessarias easque Philosophichuris. Aristoteles divisit causas in materialem, formalem, essicientem, finalem; divitionis hanc adfert rationem Suarea. Dantur de novo re rum productiones , qmne autem quod fit, ab alio tit;&hoc crit causa elliciens, & quia nullum agens agit,nisi motivo boni, hoc bonum ii nis erit; quia vero ex nihilo nihil fit, datur prinpossibile esse, ut filius non tantum ratione per . iacens suricctum, dc hoc sol ded etiam ratione naturae , producatur a ro ciliciens debet aliquid cic

Persona producente; siquidcm per realam piro inc erit forma,quod si sit cilcctusincio n α. - minalis est flairitualis iubstantia, nonnisi creatio- ductionem in nostra sentcntia, non toltcrcturejusdem,rcalis identitas, cum producto & pro

ducentc.

R poNsuu supra, cum natura divina, dicat rationemimproaucti, non posse cana produci secundo. Unde ulterius dicitur , realem productionem primam, inscrrc essentialiter dilitu- qualis est spiritualis substantia, nonnisi creatio-no ponenda, lebct nonnisi poncre dispositiones cxigitivas , ut prima causa aliquid creet. Ru sus alia in causa totalis, quae sola , quantum ex illa,producit effectum, de alia est Partialis, qua: nonnisi una cum aliis causat. Rursus alia est

causa Phutica, alia moralis. Physica est, quae per

40쪽

Disputatio I s.

per verum & realem influxum determinat ad Iacobum,non conservabat ε, secundὁ,causa re' existendum. Moralis aulcm causa esst,quae con- mota vel actu producit,ves actu conservat cise-sulendo, imperando &c. influit in errectum. ctum, medio quo agit anc causam, dicit elle Alia autem eii causa instrumentalis. Alia prin- veram & propriam causam non Vero priorem. cipalis,de quibus ubi de Efficienti. Dcinde alia Ratio ejusdem. Quotiescunque effectus ita deest causa per se, & alia pcr accidens ex siccundi pendet a causa, ut sine illa, vel vices illius sup- Physicorum tex. 33. Causis per se dicuntur,quae pleiate,subsistere non possit,illa causa Us per se Causantcstectum,qua tales,ut dum musicus can- influcns, si enim per accidens influeret , subsi-rat. Causa autem pe3 accidens est,quae nonnisi steret effectus illa non subsistente,vel non pos-CQnjungitur cum eo.quod est causa,vel contin- ta, loco illius alia, & ita aedificium stibsistit, si genter influit in effectum. Denique alia est musicus aedificet; respectu enim aedificii, muli- caula proxima, alia remota. Remota est quae Ca per accidens se habet; jam aulcm mortuo medio effectu a se producto influit. Proxima avo, nullus desectus suppletur in generatione autem,quae immediate influit. Hinc insurgit nepotis. Quando vero calor in igne prodii difficultas: An causae remotae sint vere causae. ctus, producit alium calorem in aqua, ignis re- Distinguit Oviedo & dicit. caulam remotam spectu illius secundi caloris,cst vere causa,quia dupliciter se posse habere,primo, ut producen- illo deficiente de non suppleto per alium ignem, do cffcctum,medio, quo agit illum, tamen non &ficiet calor in aqua receptus. vide de hoc conservet,& sic Abra h am avus,P.urem Josephi Oviedo. is is ue

DISPUTATIO II

' De Causis in Communi comparative spectatis.

i Isputabitur hic imprimis de

Causis conjugatim acceptis pcr ordinem ad cilectus; An scilicet idem effectus a pluri- . bus causis produci possit trursus de causis inter se comparatis : An scilicet una aliam causare possit

QVAESTIO I

An duae causeae eundem essectum causere

Potest procedere quaestio: An duae Causae

conjunctii possint eundem ellectum causare; deinde an possint divisim. Sit

DIFFICULTAS I

An duae causae di rusim eundem essectam cau'

s ire postrat.

PRAEMira o i. Non esse di cultatem de causali. talibus G ilia siunt morilitates distincta , quod

qua causalitate agit unum,agens cadem numero non possit agere aliud. RATIO cst. Sunt enim essentiales determinationcs, vi quarum habet hoc agens, ut agat.

Si ergo non lit hoc agens jam illud determinare non poterit illa Modalitas. PRAEM ia To r. Ese is uuarem de issis Causis, an scilicet eum effectum,idque cundem numero,possit alia causa causare non quidem prima; sed Secunda. Quae quaestio videtur else inde pendenter a mente Aristotelis tractanda; nam si ille agnovit causam primam,omnia CX neces- state agere, multo magis id sensit de causis se cundis,quod necessarib sint ad hos effectus determinatae,& ex proportione, quod hi essectus sint ad has causas determinati, idque Uare indicat octavo Metaph. tex. in. & secundi Physic.

rex. 36. S quamvis ille agnoverit causas, & aequivocas,&per accidens, non agnovit tamen

causas per accidens in isto sensu: quod possint

causare effectum,quein aliae causae causant, sed in isto sensu; quod non per se influant in effectum. AEqui vocas item causas agnovit isto scnsu ; quod eminenter contineant persectionem suorum effectuum in eo genere,in quo illos causant; sed non agnovit,quod contineant cum vi, quemcunq; similem numero producendi essectum .ita ut sit quide in causa aequivoca vis com producendi eundem enectum, una cum uni- Voca Causa, non tamen divisim ab illa.

PRAE MITTO 3. Hon esse ias ulratem de causis intrinsecis. An scilicet duae causae distinctae, successue eundem effectum causare postini. Indubie enim non possunt. Ratio, quia ciunenectus causarum intrinsecarum sit idem realiter cum ipsismet causis, si in re non sint ea: dem causae, in re non erit idem effectus, adeo que a duabus causis intrinsecis etiam divisit' idem effectus causari non potet .a Orauigii dii -

SEARCH

MENU NAVIGATION