Angeli Galluccii e Societate Iesu De bello Belgico ab anno Christi 1593. ad inducias annorum 12. an 1609 pactas. Prima altera pars

발행: 1671년

분량: 472페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

Qitae in illa d heiaceant

POST Rinia Mauritius eum conuiuio excepit. Quo peracto eumdem cum Brederodiose uocauit. Et respontum ab ordinibus quamprimum datum iri pollicitus opus esse, ait, in eius modi rebus perspicuitate loquendi. Tum se semper animum induxisse, confirmationem , qualem postulabant , nunquam ab Rege menturam. Eva prolata fuerat, ad rem non facere. Talem omnino 'rmam eius esse debere , tamque claris expressam merbis , qualis Archiducis fuerat . R Iem nempe cum ordinibus Foederatis agere melle, tanquam cum Populis omnino liberis , in quos nullum ius sibi mendicet. Id aperte proferi si neget I ex, omnem quoque cum eo tratiationem concordia ordines abnegare . Die tertio Uerreychium septem conuenere Delegati. Quo inter praecipuus Barne uellius multa de rebus anteactis proloquutus, asseruit ad extremum : Ex parte Foederatorum aditum Zatefactum tractationi Pacis ingenua , ae diuturna. Laberius mero Partis agendi modum nimis artificiosium esse, atque Fusspectum: elim tamen Commi artus Nedius sinceritatem promisisset. In inb Chirographi principio magni momenti lineam defiderari,quam injuά formula Foederati possisient. Eam non mi eri caseu, aut errare praetermissam. tam Regis Confirmationem coarctatam esse, atque in multis defectam. Si bcibus,,dilucidis merbis eum Festis agendum. Illud mero inprimis pro certissimo tractationis omnis fundamento ponendum : deratos omnino pro liberis haberi melle , nominari , tractari. Id nisi prius consequantur , nullam tractationem inituros. Qippe haud irarer m imperitos esse, quin piant :posse in posterum 3 gem, Grinidu-cemaue iactare se pactis , aut conditionibus non teneri: si quidem cum rebellibus conuenta non tenent , neque seruari fides debet non manentiabui in fida. stitur si nullum haberet aliud, quod proferret, Regium Chia rographum, neminem eum tenere. Imo eius moram fore pectam :quemadmodum tanta etiam in tota negotiatione tarditas fispicionem faciebat , tempus , aestatiumseis commodis aucupandi. Multis Ver- reychius ad obiecta respondie: sed nullo fructu. Iu alio cum septenis Delegatis congressu retulit Barneuel- . tius: in sipremo ordinum Conuentu reeentissimὸ habito ab omnibus reiectam Confirmationem Regiam , ut deficientem di mancam non minus re, quam verbis. Nec sibi quemquam eorum persuadere posse , non haberi ab Archiduce aliam ampli rem, eique, quam ipse postremam miserat, similiorem. Quari licet ipsum remittere, quasi tractatione desperata,Ordines decre' uissent ; sex tamen adhuc dierum moram eidem concedere, qui bus melioris sermae Chirographum ab Archiduce impetrareto Denique ex his, athsque congressibus frequenter initis Verre' chius intellexit: de concordia verba fieri valde remisbe: Mauritium

342쪽

Eretiuolus. Memsius, Baudius.

Marchio adnia Itiij.

rium in eam parum propensum: plerosque iam pigere, eo se cum Archiduee tractatione progressos,unde gradum reuocare arduum foret . postremo in procliui esse , ut adrumpatur tractatio, sin ulla spe illam redintegrandi. Haec omnia significauit clandestinis notis Alberto, ac Spinulae Verreychius. Verum plerique Belgici belli,aut harum separatim Induciarum Scriptores,alia memorant in Regia Confirmatione a Foederatis notata, quorum causa illam omnino reiecerunt. Quod scilicet in ca Rex Archiduces, quasi totius Belgij supremos Principes appellaret : quod verba communia essent variae interpretationis patientia: quod sermulae solemnes in re tanti momenti praetermistae : quὀd non proprium

Rex nomen subscripsisset, uti cum sibi non subiectis consuesset ;sed titulum dominatus indicem Ego Rexi quod in papyro scri

pta esset , non autem in membrana, ut in grauioribus negotijs

assolet: quod demum minore sigillo, quam adhibeatur in pu-iblicis Chirographis, obsignata.

A et Archidux,& Marchio cum aliam nullam haberent,quam proferrent, Regiam Confirmationem: ad Regem illico certum nominem allegarunt cum literis , quibus aut aliud Chirographum postulabant , ne syllaba quidem a forma, quam priua miserant, diuersum: aut certe Regiae voluntatis significationem . Interea Vero ne dissolueretur negotiatio , iussit Albertus Richar-

doto Praesidi, ut Verreychio suo nomine scriberet. Voluisse sode rei eventu Regem facere certiorem : neque ipsi ante responsum dare, quam ab Rege acciperet: eamdemque cautionem Spunulla praescripsisse . Interim cum tractatio tantum processerit, aequum non esse, ut ob aliquam in Chirographi torma discrepantiam, bellum resumatur, aut Clastis reuocatio retardetur. Causam,cur praefinito ab Ordinibus tempore urgente,responsum, ab Archiduce, ac Marchione non fuerit , hanc is Regi reddit. Ut nempe , si tractationem abrumpere Foederati velint , iure ille suo intercedere possit, assirmans, aequitati consentaneum non videri

id prius agere, quam ab Archiducis Aula responsum detur. Et sapiens consilium non caruit successu. Namque dum Verreychius ab Archiduce , Archidux ab Rege res,onsionem expectant; De-

legati , ne tempus frustra dilaberetur , multos dies mane , ac Vespere conuentus habuerunt: ac pdst varias deliberationes, postre- md decreuerunt continuare cessationem armorum, & Classe reuocare. Ineundae quieti a naualibus pugnis diem dixere Nonas Septembris. Maiorem vero tractationem non ante inchoandam pronunciarunt, quam ab Rege Confirmatio talis acciperetur , ut formae, quam ipsi tradiderant, ab omni parte responderet;

Alia Cosirmatio .

quae placeat Ircis deratis,peritia ex Hispania.

343쪽

Hispani peet P: Timem literae ad Zaithionem. λ'arelitonia rea sponsio. Spimilae aguntue gratiae Resis n

338 DE BELLO BELGI Co

eaci ire exprimeretur semone vel Latino, vel Belgico, vel Gallico. isor V si peruenit ad Regem, tam male acceptam a Foederatis Comfirmationem suam; quos animo sensus indignationis conceperit, facili coniectura assequetur quicunque reputauerit animo, tam

tum Orbis terrae Principem a Populis, suae quondam ditionis abiectis, minus honorifice habitum, quam si pares cum par, bus egissent. Tahto tamen maioris Diuini obsequij quod ipse i uis in literis frequenter inculcat & publici boni, ac Pacis postram diuturnum, ac luctuosum bellum prope necessariae, studio flagrabat: ut non dubitarit, quod illi tam obstinate postulabant,

indulgenter concedere. Scripsit itaque ad Marchionem: Θaquam a Farderatorum pervicacia , eaque , quam in tuerant, agendi ratione parum boni sperariposset; Diuinum tamen obsequium prae cateris omnibus spectando, utique utilitatibus, atque ipsi existimationi an res rendo; tam obnixe effagitatam eis se libertatem concedere. Sed cum ea conditione, ut liberum ipsi quoque, publicumque permittant insisProuincijs Catholica seligionis exercitiumaque quamdiu medit,iamin diu tus libortatis duraturum . Ita Princeps optimus obedientia Romanae sedis praehabebat suae: ut quos ab imperio suo quodam modo emancipabat, principatui Religionis subiectos esse contenderet.

Ao hanc Regiae voluntatis significationem rescripsit Archi- 7. ς en b. ducis nomine Spinula. Eum quidem scopum utrique in omni tractatione propositum iri. Non tamen mutuum illud pactum Ianciri posse, nisi in amplisimo utriusque Partis Delegatorum congressu: ubi ageretur de Pace, aut maioribus Inducii. 2 eque enim ante concordia ab

Istam palam assensuros Foederatos de Religionis fatholica libero usis: nὸ 'Principes Sectarios, siue Protestantes ut appellant foedere sibi deuin

ctos offfinderent, atque abs is Partibus abalienaroni. uare optimum factu mideri, ante con sum illum ostendere solum Foederatis, non autem tradere Confirmationem Regiam, qualem ipsi omnino requis bant . Eam uamque ni miderent, in nullam unquam tractationem

menturos. Inito merὸ congressu ,pro libertate Regio assiens. permissa , Religionis at lica liberum exercitium ab eis exigere. Ita futurum, ut vel Pax ineatur, duabus hisicepraesertim conssitionibus mωtuo acceptis r zel hae si renuantur, nihil altera Pars alteri donet ,sed utraque in priariino rerum statu persistat. O v haec, aliaque tam opportuna consilia, simmamque in t ta negotiatione Marchionis sedulitatem ; iussit Rex, sto nomine Zor ηαμ ε ab Lermae Duce gratias eidem ingentes agi ; stimulosque addi, ut pari in posterum studio, atque ardore rem tanti ad Diuinum, ac Regium obsequium momenti in optatum finem promoueat:totoque

344쪽

i s o . toque praecipuὸ pectore incumbat, ad publicum Catholicae Reli

gionis usum sanciendum . Ea namque ratione Regis indulgen. tiam in suos quondam Populos, deinde rebelles, quae nimia plerisque videatur, tam Diuino, quam Humano iudicio probatum iri. Pax eos dies Belgicam Archiducis Aulam adierat nouus Pontificius Nuncius Vido Bentivolus Archiepiscopus Rhodiensis: qui cum hanc fere totam Induciarum tractationem praesens nouisset: aliaque eo spectamia ab Oratoribus Principum, caeterisque Archiducum Admittistris comperta haberet, in suis primum descri

ptionibus Belgii, postmodum vero in parte Historiae de Belgico

bello postrema eam sapienter exposuit. Nou A interim ex Hispania venit in Belgium Regia,&qui-a8.Septem dem gemina, Confirmatio cum longioribus literis ab Rege ad. 0. Marchionem datis. In his, Singula se diligenter expendisse, Rcx ait, prius misso chirographo ἀ Foederatis obibebamur. Et promptum, ac facile sibi se obiecta refellere. Nam quὸd Hispanica lingua exaratum non suo nomine JedRegis titulo subsicriptum siti re ferri non debuisse, quia minime nouum: sed a situm eum esse Regum Maiorum suorum morem. Ita Parentem suum semper mictura memoriae

eum Rege Vallia in Veruini Pace egisse: ita ipsum se cum Anglia a gel

isa cum Regibus , Principibus, ac j ebus.publicis consuesse. recentissime se formam eamdem usurpasse cum gallico he in confirmatione iurisiurandipro Pace Veruini. Gyasi Gallicus apud Hollandos Orator contrarium agmmauit; mel ignoratione rei, vel Partium odis 'e-e e. Dium eumdem seruatum is Cassessam Comite Stabuli, qui eum Aulia idem sua nomine prastitisset. Θοὰ meia in eo Foederati nequaquam declarabantur liberi,'nullius iuri sebiembriosactum, ut

ea declaratio tum qs concederetur, cum ipsi-cissim usium Catholica Rebeionis liberum, publicumque in suis Prouincys concearent. Tempus autem ad hanc quasi mutuam donationem opportunum maxime sibi misium, quando tractatio maior institueretur. Ita quippe palam freorbi terrarum , merum Dei cultum, es Catholicam Religionem esse di omni suo iure, ae dominatu potiorem. Rederatis mero longὰ di turniorem, ac 'ibiliorem eam libertatem futuram, qua non simplici declaratione permitteretur sed quasi iure tribueretur in operis tam aequi, pijque compensationem. Hunc adfinem mitti o=irographum, in quo mens hae Regia exponatur. Usi tamen illi declarationem hanc tam ardenter assectatam disserri in tempus illud nolint, adeoque sine iatractationem omnem recusent: alterum se chirographum mittere in eam, plane formam, quam Usiprascripserunt: quod ostendi tantum in pra-sens possit , non autem tradi. Hinc intelligi d Faederatis Abere, qudi

vido Bentisolus Pontifieius in Belgio Nuncius. Nouum eonfirma tionis Chirographu ex Hispania. Α Foederatis damanata defunduntur.

345쪽

3 o DE BELLO BELGI Co

climenter ab se eum ipsis agatur: a eateris meia, nihil omnino perserisse , quo minus concordia puccederet. Hi s Regiis literis, de Chirographis acceptis a Spinula,& cum Archiduce communicatis ; vocavit is in consilium Marchionem ipsum , Richardotum , & Verreychium , aliosque Consiliarios. Cumque utraque Confirmatio proposita fuisset in medium; una omnes sententia censuerunt , posteriorem ad Foederatos mittendam , ubi Religionis nulla mentio. Exploratum quippe cunctis

erat, non selum eam conditionem ante maiorem tractatione

propositam reiectum iri: sed periculum etiam esse, ne Catholicae Religionis odio in sit is Conuentibus decernerent, ut de illa ne in ip a quidem praecipua tractatione ageretur. Quamobrem de hac pariter actum sere. Missi vero ad Confirmationem Regiam exhibendam, eiusque non exemplar, sed exemplum tradendum, Commissarius Nerus,& Audientiarius ut vocant Verreychius. Hagam CO- mitis hi peruenere nono Calendas Novembris: ac postridie datus eis Senatus. Frequentissimus hic suit ex centum fire prima-rijs keἡeratarum Prouinciarum Viris. Tanta erat Regij huius Chirographi expectatior tanta in fis Populis cupiditas, ut liberi ab eo Rege declararentur, qui dominatum in eos suum repetere tot annorum bello, tam immani pecuniarum ,&sanguinis profusione contenderat. Intererant prae caeteris Mauritius, Guillelmusque Nasiavij. Causam illi exposuere principio aduentus sui. Tum Regiae Confirmationis exemplum tradidere. Quod coram omnibus cum exemplari collatum . Hoc sibi cum resim psissent Archiducis Internuncij, secesserunt. Paulo pdst reuocatos percontatus est omnium nomine Barne uellius. Ecquod aliud super ea re scriptum haberent λ Negantes illos, rogauit ut in scriptis traderent, quaecunque ore protulissent. Promisere: ac die postero promissa praestitere.

Di ε . multos mane, ac vespere ordines quotidianos habuere senatu . Quid in ijs ageretur, Neyus, ac Verreychius ignorabant. Per familiares tamen aliquot compererunt: parti eorum maximae Regiam Confirmationem placere. Uerum quod formae ab eis traditae non omnino conqrueret: & aliqua praeterea ad finem adhcerentur , non eam prius acceptum iri, quam singulis Prouincijs exhiberetur. Quare plurima iam ad eas exempla transmissa: simul etiam cum Gallico, Anglicoque Oratoribus communicata: atque

ab his ad suos Reges missa. Magnum quippe negotium erat, quod tantam Europae partem occupabat. Ijdem Oratores ossicii cau: μrchi ducis Intem uncios inuiserunt: colloquiisque cuti su

Mansiridota ad Marchi ne, 6.Octob. Marchis ad

c ctobris. Ex eorun relatione 29. Octobr.

346쪽

LIBER VIGESIMUS.

etiam inter insensos humanissimis inter se habitis, operam omnem suam verbis amplissimis polliciti sunt, ad Regis Hispani

mentem optimam prosequendam.

Sax elapsi diebus, in Curiam iterum euocati Neyus, & Verareychius. Octo dumtaxat aderant Delegati: Hollandiae bini , cae toti e singulis Prouincijs. Barneuellius omnium nomine prolocutus . Perlecto Confirmationis exemplo, multa in eo desiderari. Non prorsus conuenire cum forma ἀ Arderatis Verre 'chio traditά: neque in

eo contineri, firmatism id ab Archiduce, ac magno suo sigillo iusium obsignari: Hispanica lingua scriptum: titulo, non Philippi nomianesiuscriptum . Ubi sermo de tractatione ututa, voces, lineas magni momenti Omeri: neque idfortuito factum, sibi persuadere . His dictis denuo rogauit, an Chirographum aliud apud ipsos esset. Negarunt illi: ac subiecere .hullius esse ponderis, qua d essent. In eo , quod pracipuum erat, ac tantopere Foederati exigebant,

ut nempe liberi appellarentur , iam Vsis fastum satis. De Hispani Elingua , es Regu uescriptisne, non esse quod immutari contenderent: quania is esset Hillanici regni ritus cum Regibim, ac Principibus cun. Elis seruatus. Eam ergo consiuetudinem Felga Hispania relinquerent: ut pani Belgis Selgicas relinquebant. Relicturos se , res,onderunt, post3uam Verre chias eis ostendisset, uti pollicitus fuerat, Vallica, Anglicaque Pacis Chirograffha ea ratione scripta, atque subseripta. Illud

etiam Foederati quaelierunt: an ubi maiorem tractationem inirent, sibi, tanquam liberis, liberum suturum esset ea cunctarecusare, quae contra suam libertatem proponerentur. Responderunt hi: cum liberi forent, ut liberos se gesturos. Id vero opportunius in tractatione declaratum iri. Certum tamen ipsis essed Bere ἱ non conueniente concordia, utramque Parcium in suo tu re mansuram . Ad extremum cum illi dicerent: De rebus actis omnibus ad maximum ordinum Conuentum reserendum ; ac

breui datum iri responsum: congressias solutus est. P ast eos dies Ordinum Commissarius ut appellant Archiu

ducis Internuncios adiit, retulitque rimperatum sibi, ut Hispanos unum viginti, captiuos in Hollandia, Antuerpiam perduceret . Praecipuos ex ijs Petrum Velascum, & Consaluum Fernandium. Pro illo soluisse Ordines eis, quorum intererat, sexies mille fore nos . Compertum quoque clandestinis literis ex Verreychio: Gallicum Regem Mauritij Comitis opera concordiae adue sui ratque hunc dictitare solitum: Ordines, si se audiant, attenute perpensuros, quid agant: neque facile fidem habituros II x tandem in frequentibus ordinum Senatibus,cumque Re .guni Foederatorum Oratoribus diu,multumque consultata;quaristo

Neque posteriar sciliacio sitis. fuit Foederat:s . Ab Archid um Internuneius d fenditur. Galliae Rex, ae Mauritius PaVaduersuatur.

347쪽

to Nonas Novembris Neyo,ac Verreychio huiusmodi responsumdatum. In posteriore Conormatione Regia non soli m linguam, eqseM

scriptionem non placere :Jed murta quoque et erba addita, multa δε- tracta contra formam ab Ordinabiu traditam. Sed illam pra cateris clausulam tolerari non posse, qui Rex pronunciabat: Si 8raecipua tractatio Pacis, aut longiorum Indutiarum in qua tam de Religione, quam de rebus alijs controuersis arcndum est, minime nocederet, neque Pax, aut tales Inducia sancirentur: eam libertatis riclarationem irritam fo-ης , neque quid1 am Regi , atque Archiducibus de pristino iure dec ιμ-rum , ast I deratis accessurum . Eam conditionem appositam magno fuisse ordinibus incitamento , ut institutam ιractationem dissoluerent. tamen tam piam negotium, atque uniuerso Te is tam salutare

praeci etur ; ab esdem decreιum , ut id chirographum singulis Prouin-cys inspectandum mitteretur : eoque perspecto, post sex bcbdomadas signiscarent, an iri in tractationem concordiae placeret. Disertissimis me-rὸ merbis testari,nusto unquam tempore se quidquam admissuros,quod nila ratione regia illi Confirmationi, Archiducumque promissis aduersaratur , aut intelligi csset aduersari. aod si tractatio promoueretur, certo sese confidire, nihil in ea mel Regis, mel Archiducum nomine propo

situm iri , suod prsentem suum publicum statum laederet, aut Ciuium

saluti minus constentaneum foret. Posr haec ut Regium autographum, ex Archiducis sponsione sibi traderetur, ordines postularunt. Negauere illi id praestare se posse. Traditum ipsis exemplum, quo existimare deberent, sibi tictum stis. Vehementςr ad hoc responsum commoti, tu

multuari coepere, conclamantes: Id mero esse totam tractationem abrumpere. Cumque tam diserte Chirographo adiecta foret conditis: neutram Partium quidquam detrimenti pa ram, si concordia minime firmaretur, non midere se cur exemplar denegarant, nisi adnectendas moras, spatiumque captandum, ut nisis artibus fallirent. Eoque progressa haec suspicio, ut parum abesset, quin res tora pessumdaresur. Quare opportunius censuere Internuncij, iii multuantibus non obluctari. Ac Nerus in se recepit, Bruxella, excurrere,

di superet re voluntatem Archiducum explorare. Quod ubi est exequutus; Archiducibus, spinulae, caeterisque Consiliarijs visum iuit, non ob eam rem tractationem priscidendam ; animo praesertim reputantibus; autographum ipsum, si Pax eucia iret, in eorum potestatem permissum iri; sin m. inus, nullam vim habi

turum.

REvERsus Hagam Neyus, in Senatu renunciauit ab Archi- ducibus : Concedere Uses Faederatis Regia Confirmationis exemplar , eum his tamen tonditiombus. Primὸ,ut aeceptionis indicem θngrapham

darent.

348쪽

LIBER VIGESIMUS. 343

r o . darent. Deinde ut e rim profiterentur, in assensu Regis imp traηΔμ ab Archiducibus factum satis. Ibidem postremὸ polucerentur , si minus

eoneordiasucederet, se reddituros. Neque huic tradit oni conditi nibus obligatae ordines acquievere.Secundam praecipue, ertiamque recusarunt: illam , quod Confirmatio Regia non talis esset,

qualem Archiduces promiserant, hoc est Foederatorum sermulae eongruentem: hanc, quia si Pax non constitueretur,essedius nullus Chirographi futurus erat: quod perinde censendum, ac non habere. Hac autem ambitione Foederati tenebantur squod ipso-

gaudiuibb. rum non nemo scripsit ut pignus illud imperij, quasi Palladium

libertatis, apud se perperuum esset. H ag C illorum in omni siorum commodorum puncto mordicus obtinendo peruicaesa : & nolle in re quantumuis minima quidquam sui iuris concedere: cum contra Archiduces, ac Rex. I spaniarum tantum de suo concessissent, ac pene de maiestate declinassent; supra quam dici possit, alte, acriterque Internunciorum animos vulnerauit. Verum tam ardens erat, in Nem prae

sertim , illius ad exitum perducendae concordiae desiderium : ut sensu doloris, atque indignationis dissimulatos quando aliter tis procedere non poteratὶ non dubitarit hic se rursus offerre, ad iter eius rei gratia Bruxellas versus repetendum. Ivit, redivit, retulit . ab Archiducibus liberam facultatem Regium autographum sine ulla prorsus conditione in manus ordinum tradendi. Agre admodum dijudicare quis possit, maior-ne fuerit Foederatorum in

post alandis omnibus, atque extorquendis, quae forent e re sua , ' confidentia ,& pertinacia: an Archi ducum in concedendis omnibus, quamuis sibi parum utilibus, aut honor ficis, facilitas, atque indulgentia. Sed extreia: a belli pernicies tot annos tam luctuosὸ tolerata ,& Pacis in misero , discerptoque Belgio summa necessitas res ad huiusmodi conditioncs compulere. His in hunc modum constitutis, Neyus, & Uerreychius

Bruxellas ; Delegati ad suas quique Prouincias reuersi sint: atquc hi quidem cum ordinum mandatis; ut quae gesta erant in habitis Conuentibus,ad suos Populos relatis, eorumque rogata sententia de tractatione Pacis, aut maiorum Induciarum; quarto Idus Decembris Hagam iterum conuenirent. Antequam ijdem discederent; allatae sunt ab Imperatore Rodulpho Secundo literae ad Ordines Foederatorum septimo Idus Octobris datae. Commemorabat in eis Caesar: Ganto conatu , atque ardore Maximilianus Pater Tetricis motibus, bellique tam exitiali finem imponere stu- . duisiet: quantum ipsiemet curae , ae collicitudinis ad eumdem nem im

pendisset. Id manifesta rectari Fameratu missu abs toties eam ob causam

derat. .

Querelae Caesiri

cumFoederatis de rebus se inscio actis.

349쪽

De illis variet siti,

Responso Foede

DE BELLO BELGI CO

I Co 7.sam legationes. Iam mero se inconsi sto ,se inficio, non modo cessationem armorum ad certum tempus innituram sed condictam quoque tractationem perpetua Pacis, mel Induriarum ad multas annos : id mero sibi valde nouum, ac mirum accidisse, nec nisi agerrime ferendum. Imo quod magis videatur obuiam ire Materiati , ac iuribus Romani Imperj voluisie Prouincias Arderatas ab Archiducibus, atque ab ipse pano Rege liberas, , nulli subiectas declarari: cum tamen nemini ignotum, aut dubium sit, Selgium se Sacri Feudum ut appellant Imper3:quemadmodum ex Caesarum tabulariolublicisque monumen ris apparer . 'amobrem intelligerent Ordises, nisi de consensu, , aμ ctoritate Casaris, nihil in eά re ab ipsis innovari posse, aut immutari . Othoid secusfactum fuisset, aut feret , irritum prorsus, ac nullius penderis futurum. Idcirco optare se certiorem ab ipsi eri, quὸ res usique sentprogrest, qua mens, quod-me consilium in posterum: ne quid maiestas Imperj detrimenti pateretur. Denique suose iure postulare, m*ς assiense suo negotium promouerent, aut aliud suid aggrederentur,

quod imminutum iret Caesaream auctoritatem. Q vabivis hae literae tam apertam continerent de Foederatis querimoniam , & rerum gestarum redargutionem: uti tame

humana ingenia prona sunt ad quaerendum in scirpo nodum, ac suspicionum umbras in media luce fingendas , non defuere, qui crederent, scriptas eas ad eleuandam eorum, quae in maiori tractatione sancirentur, auctoritatem, ubi propria cuiusque Partis utilitas posceret. Factum id quoque consilio Regis Hispani, ac velut ex condicto, suspicio fuit. Alij vero interpretabantur,men tem Caesaris esse, laederatas Prouincias a Burgundico principatu ea tractatione diuulsas, in ditionem Impexij reuocare. A D eas literas ordines sub initium sequentis anni responderunt. Mirum sibi pariter accidisse, Maiestatem Caesaream neque ab Rege Hispaniarum sanguine tam propinquo , neque ab ipso gcrmano Fratre EAsserto Archiduce factam certiorem de re tanti momenti, at-ue ad ipsos non minus, quam ad Gederatos sepectante . Id si prius in bam noritiam peruendet, nunquam se fuisse commissuros, ut ossicium

tam aequum , tam conueniens ἀ Caesare desideraretur. Replicaret me- moria, quoties antequam Belgio praficeretur Matthias Archidux,, quando prouit ; implorata fuerit , se rustra, Caesarea Maiestas ad subleuandos Se vi presses Hispanico dominatu . Illud etiam meminisset, quod se auctore, ac sequestro actum fuerat anno salutis millesimo quingentesimo septuagesimo nono: cum abfuis Legatis omni opetentatum reconciliaresubiectos Populos Principi seuo Regi Hispaniarum. Sed in nihilum ea tentamenta re cidisse, quod eodem tempore hostilia in Zelgas exercebantur. βuare coactos se suis summis malis extrema

350쪽

Gratius.

LIBER VIGESIMUS. 3 3

adhibere remedia: Eiuctoque promulgato, absoluere se sacramemto, quo Philippo Regi semet obstrinxerant. Exinde Prouincias aliquot sedere

coniuncta se gessisse pνo liberis; , liberas p modum ἀ musiis Regibus,

Principibus, ac Rebus-publicis habitas. Aa eam libertatem tue m , bestum ingens multos annos continuatum aduersus pMentissmos Hostes, eum incredibili ex utraque parte tum pecunia, tum sanguinis profusione. Cum tamen eodem ιempore, tam Casari, quam agi Principibus testarentur ; nihil sibi magis se in motis, quam stabilem , atque bis nam Pacem . Sed eam non alio fess acto unquam amplexuros, quam ut empta tam care libertatispossessores haberentur. Gare cum recer tisime eAlbertus , atque Isabella Archiduces concordia tractationem obtulissent; istam non ante inire moluisse, quam ab Urim publicis, a que Obsignatis bieris liberi Populi nominarentur. Euam declarationem

Rege quoque Histaniarum tres intra mensis confrmatum iri, pollicitos eosdem, praestitisse. Caterum se minime dubitare, quin Casar, alijque Impei Primipei ,pro με in Belgas perpetua moluntate, hane Pacis, hoe est communis quietis, est securitatis tractationem qui boniaquefacturi simi, adrosue promoturi , ut expetitum a bonis omnibus ex

tum consequatur.

TALE re*onsim ordinum fuit; ea praetermisa epitalae Cri. sareae parte,in qua seudum Imperii Belgium dicebatur: ideoque, si quid sine ipsius consensu de tuo statu Belgae constituissent ; irrritum suturum. Causam eius praeteritionis hanc alij afferunt: ne quaestione intempestiua in medium producta, mora rebus, quae tum agitabantur, inserretur. Alij, quod cum se armis Foederati

contra potentissimum Regem in libertatem vendicassent, di ficillimis temporibus sublidium a Caesare fiustra postulassent; non videbant, cur se subiectos Imperio declararςnt. Alij, quia refellere odisum, , fateri ingurium S v a huius anni finem Damae Regis in Belgium venῆre Legati, Iacobus V lesellius Regni Consiliarius,&Ionas Charisius Iu elum .eniunt. ri consultus; ut Forueratos consilijs suis in Pacis tractatione iuuarent:cum paulo ante tres Emnia Legati Foederatorum,peracto suo munere, redijssent in Belgium : Iacobus nempe Boulenius,

Nicolaus Simonius, & Iacobus Magnus. Brandeburgensis quo- que Caesarum Elector Hieronymum Discourum, qui erat ipsi ab arcanis eonsilijs, ad Ordines Idiauit . Palatinus item Septem-Vir Hippolytum a Collibus,Consiliarium, de Iudicem Auli cum . Et Hassiae Lanigrauius ut vocantὶ & alii Germaniae Principes L statos Hagam Comitis miserunt. Perinde quasi Pacis haec tracta. tio omnium interesset. Nisi potius scedus, dc amicitia , quae ipsis cum Belgio foederato intercedebant sin re tanti momenti mn xx λ

SEARCH

MENU NAVIGATION