장음표시 사용
151쪽
ias Hrs TORI Agoram , sed Pantenum in Cathechetica SchoIa praedece rem habuit. Insignem nihilominus suae aetatis philosophum non solum , ac de christiana Religione benemeritiam , silentibus etiam ecclesiasticis Scriptoribus , ipsius Athenagorae opii scula testantur: quem etiam Athenogenem martyrem suis Ie , cujus meminit S. Basilius, quique S litteris , & pietate floruit, eruditi viri suspicantur . Neque obstat , quod veterum nemo Athenagoram martyrem dixerit; nam cum illius opera ignoraverint, mirum non est martyrium quoque ignorasse . Ceterum pro Christio sanguinem sudisse , probabile quidem est , cum ea aetate vixerit, qua ex M. Aurelii rescripto , c de quo in epistola Martyrum Lugdunensium) deIati Christiani , ac fidem conmientes, supplicio alliciebantur: probabilius vero, cum de eodem constet , non modo Christianum Imperatori se ipsurn pr dulisse, sed & Christianorum mores, institutaque vindicasse. I 8. Apologiae suae initio imperatores, ut erga Christi a Qquiores essent, his verbis compellat: 'fer Orbis ma- Re es , alite n- -- taui uiuur , c, Iegibus ; nee qui
quam Iege , sut judicii metu patria instituta , etiams ridicula fuerint , diligere prohibetur : quod & pluribus exemplis de-
onstrat. Quare quod Christianorum nomen odio haberetur coninqueritur , cum non nomina odio digna & poena silit , sed malefacta : deinde dum universus orbis illorum beneficio sumina pace perfruitur, Christianos tantum nihil agentes mali , vel
potius omnium , ut progressu orationis patebit , functi me, aequissime de Deo , ac de Imperio vestro sentientes , ex gitari , rapi, in vexari Mitis , pleriseque bellum nobis , Ob
lum nomen , inferentibus c. obsecramus itaque , subdit, ut in de nobis ali id cogitetis , quo tandem aliquando a Sycophantis muctari dessemus . Neque enim ad pecunias spectat inimicorum injuria , neque ad multum ignominiain , nec ad alitid quidpium rei majoris iuvia damna, haec enim contemn, mus , quamvis studio digna mestis pideuntur ; Ied e rporibus, ac visae nosrae instantur, criminum acerptim in nos effundentes , quae nos nec cogitatione quidem atting&nt. Ι'ost aliqua : uuod igitur commuκe jus est omnium , nos quoque posulumus , ut noquaquam odio habeamur , in puniuinis , quia dicimur ciri ia-ni quid enim nobis hoc nomen ud nequitiam offert Z Dicemur de quocumque quis pocaverit , ac vel a solvatur refurato crimine, vel convicta improbiIute puniamur, non propter
152쪽
nomen , sed propter crimen ; & paulo post et Nobis quoque fer- J 'b Oth.
oesis hae juris aequabilitas, inquiratur in Pit- reorum, no As .i .men erimine omni exsereatur. 19. Crimina autem Christianis ameta , Atheismus erant, Calumnis Thiasteae caenae , & indipodei concubitus: quae omnia per ca- Christianis ab Iumniam invenia , & ab eorum moribus alienissima pluribus ostendit . Quae a Gentilibus Poetis de Deorum numero , natura , ossiciis traduntur, absurda omnino esse ac ridicula demonstrat: Christianos deinde unum Deum colentes , nec Atheos, nec damnandos elle probat . De castis etiam Christianoruntia Clirist; ano. moribus disserens , inter plurima , eos a promiscuis sagitiis xum L stlino longe abesse, inde facile suadet, iii Iurie queis ne aspicere qui- ''dem ad concupiscendum liceret . Tum addit , Christianorum quidem plurimos uxorem ducere; sed secundum leges , & ut Itbercis procrearent . Multos tamen reperiri, tum viros , cum mulieres , qui callibes consenescerent , arctius se cum Deo - - . conjunctum iri sperantes . Tandem de humanarum carnium, esu adversariorum calumniam retundens: Tules , inquit si c- ν
ur, quit, nis inful simus , nos homicidas esse dixerit Πῆ que enim earnes humanas degusare possumus , ius prius aliquem occiderimur . Idque quam impudenter Christianis assingo ' retur , pluribus evincit argumentis , quae prosequi longum:
zo. His itaque, aliisque ad Christianorum innocentiam de- Peroratν A- clarandam praenotatis, orationem suam sic claudit : Vos au- then*ῖο M.tem tum natura , tam doctrina rebus omnino in omnibus boni , ae moderati, in humani, Imperio digni mperatores, iam mihi, postquam criminutiones dissslpi, ae nosram in Deum pietatem, mansuetudinem ct animi temperantiam demonstravi , regio capite annuite . uuinam enim digniores, qui ea, quae petunt impetrent, quam qui pro Imperio vestro precamur , ut mius a Patre , prout aequi Mum es, Regnum accipiat, accusionibus ae incrementis Imperium pes is , Omnibus Ationi vestrae jubjectis, adigeattir. AIque id quidem nostra etiam
1nteres, quo tranquillum visum agamus , ct impetratu omnis alacres minifremus . Hucusque in sua Apologia Athenagoras, cujus etiam adhuc egregius de mortuorum resurrectione commentarius superest: quem sane cum Maurino editore adfirina- ' sp D, re non dubitamus, expolito dicendi genere , ordinis venustate , praeacutisque ad captandam benevolentiam circuidoni-rim. III. S hus,
153쪽
scopus creatus quis tu eis rit .
138 HIs TORI Abus, jure meritoque Iustinum superasse. At et si , quinam hujusmodi Apologiae fuerit exitus , nobis non innotescat ; post hiennium tamen , morte M. Aurelii secuta , Christianos sub Commodi imperio aliquatenus respiralle comperium est . De noevis autem in Athenagorae scriptis occurrentibus , & an Montanistis faverit, ut eruditissimus Tille montius suspicatur. videri plura possitnt in praefatione ad ejusdem opera , ubi doctissimus editor tanti viri famam a suspicionibus liberare curavit. a I. Labenti anno Smyrnaeorum Urbs , horrendo terraemotu concussa , maximam accepit cladem , quam Iugubri adeo oratione deflevit Aristides Philolophus, ut ipsum M. Aurelium ad lacrymas , Urbisque instaurationem compulerit. Hac itaque de causa decennali tributorum immunitate , ut Eusebius ac Diotradunt, concessa , urbem reficiendam curavit Imperator, cui propterea , tamquam Reparatori, aerea statua in foro Smyrnensi erecta fuit . JESU CHRISTI A M. I 8. ELEυTHERII PAPAE 3.
1. Photino Lugdunensi Episcopo vita suncto , ut anno superiori diximus, Irenaeus ejusdem Ecclesiae presbyter, post eum Episcopus ordinatus est : Cum motinus , ait Eusebius , anno a tatis nonagesimo una cum Gallicanis mar ribus ecfur esset, 'b
scopatum Lugdunensis Ecclesie post dum fuscepit Irenaeur . quem quideis in adolescentia Abearpi auditorem fui e eom
perimus . Eadem Hieronymus , qui non tantum Polycan i , sed & Papiae eum discipulum suisse addit . Irenaei patria , genus , aditas, ob veterum flentium ignoratur; Asianum tamen fuisse , ac sorte Smyrnensem , non levi conjectura ex ejusdem ad Florinum epistola scimus , qua se eum , cum puer esset , in Asia apud Polycarpum splendide agentem in palatio vidisse narrat . Dod ellus quidem vigesimum quintum annum tunc egi se Irenaeum tradit, cum inter Polycarpi auditores puer consederet; viri tamen docti inter Dod elli figmenta haec recensent , atque Irenaeum Circa annum I o. in lucem venisse autumant : unde quadragenarius sere Lugdunensis Ecclesiae Episcopus hoc anno ordinatus fuit.
154쪽
et . Lugdunensem Episcopum , totiusque Galliae splendidissimum lumen maxime commendavit antiquitas . Vir propterea Apostolicus , aut vicinus Apsolorum temporibus , omnium doctrinarum curio simus exploriarer a Tertulliano dictus, ac , juxta Epiphanium , Spirituriandri donis , ae caelestibus ornamentis infractus , Catholicae semper Ecclesiae strenuus extitit propugnator, atque in Gallias a Polycarpo missus. a Photino Episcopo primum diaconus, deinde Lugdunensis Ecclesiae presbyter ordinatus , dignus tandem , ut eidem succederet, ac Lugdunensem Ecclesiam persecutione vexatam , doctrina & Sanctitate erigeret, dispersam colligeret, ac fidelium numero eousique augeret, ut si vera narrat Gregorius Turonensis , nota multo post , ingruente Severi Imperatoris persecutione , per
plateas sumina currerent de sanguine Christianorum , quorum
nec nomina , nec numerum colligere potuimus .
3. Quis Irenaeum ordinaverit , manusque eidem impsuerit , nobis non constat . Nam a Photino Epἰscopo tum sinisse, ut sibi succederet, Haloixius tradit. Alii e post Photini martyrium id factum narrant , quod & Lugdunensium Martyrum epistola confirmat , quam , persecutione v gente, ab Irenaeo tunc presbytero ad Eleutherium pontificem delatam fuisse scimus: quare a Photino, qui persecutione e dem martyrio occubuit, ordinari non potuit. Cum vero universae Galliarum Ecclesiae, vel ipso Tillemontio fatente, aliis que eruditis viris, ea aetate solum Lugdunensem haberent Ep scopum ; merito quidem cum eisdem conjicimus , Irenaeum Romam eo tempore milium , atque Eleutherio commendatum , ab eodem Episcopum consecratum fuisse , ne , Photino mo tuo , viduatae Pastore diu remanerent. Etenim si Episcopus ali
cubi in Galliis tunc fuisset , Viennae certe celeberrimi Galliarum Oppidi fuisset. Verum ne ullum quidem vestigium in saepius laudata Lugdunensi epistola de Viennensi Episcopo reperitur, etsi Sancti ejusdem Ecclesiae Diaconi memoria fiat : quapropter nullum ibidem tunc fuisse Episcopum inserri potest . Praeterea non tantum Lugsinensi , sed & omnibus Galliarum Ecclesiis Irenaeum praesuisse Eusebius testatur .
Germaniae populis , adversus eos Marcus una cum filio expeditionem suscepit: Derum profectus , ait Lampridius , tertio
An Tremus Eleutherio omano Pomi se ordina. tus tuerit. H Irixius rimis Irea.
ser. a. in Ire M. Aurelius In Scythas saliciique pinpulos iterum proficiscitur . Lamprid. iocin-d. c. s
155쪽
I4o III sTORIA Ja,u Cust. bus , idest hoc anno . Antequam vero proficisceretur, Crispi-AM. i 8. nam , Praesentis viri Consularis filiam , Commodo in m C 'i s. la trimonium junxit, ait Capitolinus: Nutiis celebratis exempla Mi c. -*7- privatorum , quare etiam eon iurisis popula dedit ; deinde ad ose 7 conficiendam bestam concier s , in admininratione ejus belli obiit. Triennio bellum postea eum Marcomannis, Hermenoris , Sarmatis , suadis etiam egit ad annum inque I 8O., quo obiis: unde illud triennium incompletum fuit. Pecuniam hel-IO necessariam , antequam ex aerario extraheret, a Senatu petiit : Nos enim, Patres alloquens, dixit, inque adeo nil proprium habemus , ut etiam vestras .edes habitemus.
Nandrini ob tus , cui du- ianus succin
IESU CHRISTI AM. I s. ELEUTHERII PAPAE 4.
M. AURELII IMP. I9. , ET COMMODI IMP. 4. Coss. Au RELIO COMMODOADG. II.,ET T. ANNIO AUR. UER OLYMPIAD. 23 O. AN. I. URBIS AN. 932.
Agrippino Alexandriae Episcopo e vivis erepto , Iuli nus decimus Auxandrinae Ecclesiae Episcopatum finitur annii decem, ait Eusebius in Chronico ; in historia vero ad annum M. Aurelii I . , & ultimum, idest ad Iabentem: Cum Antoninus novem)ecim annis LMperium tenuisset , Commodus Principatum accepit , cujus anno primo Julianus Alexandrinae Ee
cisae suscepit Sacerdotium , eum Agrippinas duodecim annos Episcopalis administrationis explesset. De Juliano tradit Seve
rus , in divinis litteris eruditisminum suisse , modestum , rei, glosum, morumque gravitate insignem , ac homilias, & sermoncs multos scripsille . His addit, ejus succes res extra Urbem latitasse , atque surtim Sacerdotum ordinationes fecisse :quae quidem , si vera is auctor narrat , persecutionis tantum tempore accidisse , arbitramur . E. Paterni Legati industria , illustrem hoc anno victoriam de Scythis , & Marcomannim M. Aurelius reportavit:
Restitere Barbari totam diem , ait Dio, tandem picti omnera Romanis caesi fiant. Marcus decimum Imperator dictus est . Cujus Victoriam numismata , qupe extant, testantur.
156쪽
Maret Aur sit obitus, cui Commodus succedit.
. Cuin adhuc in Pannonia esset Marcus, arma adversus Marcomannos , Scythasque illaturus , trophaeaque erecturus, xv I. Kalendas Aprilis, seu xv M. Martii obiit, cum imperasset annos XI x. dies II., annos natus octo & quinquaginta , menses decem, dies viginti. Vindobone eum obiisse, Vicior tradit ; Surmii vero Tertullianus. Vindobone interiit, ait primus , maximo gemitu omnium mortalium . Tertullianus autem : Majestatii fuc , inquit, in Urbem collatae grande δε- tumentum nostrae etiam aetati proposivit, cum M. Aurelio apud EUBOEA. Θrmium Reipublicae exempto die decimo sexto Kal. Apriliuis . Urc. cap. 8. Post mortem maximis honoribus , praeconiisque ornatus esν, ἐς atque Deorum numero juxta impium Gentilium ritum uadi adscriptus , sed & statuis , columnis, Sacerdotibus decoratus: Omnes, ut habet Herodotus , eum una Doce alii parentem. πή-M. r. probum, alii Imperatorem bonum , quidam fortissimam Dacem, inonnulli etiam continenteis , moderatumque Principem vocabant . a. Plures ex Faustina filios, filiasque susceperat Marcus, De Mocci fiut ex inscriptionibus a Mabi Ilonio vulgatis constat . Comino tWβi Sui. dum tamen ex masculis superstitem tantum , Imperiique successorem reliquit ; nam Antoninus Commodo frater geminus anno. I o. obierat. Ex steminis viro tres Commodo fratri R. Mamil. ιο. .. perstites vixerunt, ait Lampridius in Commodo . Libros etiam posteritati M. Aurelius reliquit , duodecim nempe praeclaris i 'f' ρ' κ' quidem sententiis refertos , a Casau bono editos, quibus & pro acceptis beneficiis Diis sitis gratias agit, ob id praecipue , quod a vitiis , impurisque amoribus alienus merit . Multaque alia philosopho non indigna congerit ibidem Ethnicus I iruerat de recia vivendi ratione , hominumque vera felicitate , quam frustra in honoribus , divitiis, aut voluptatibus quaπi, Pluribus prosequitur Ha. Mario Aurelio successit Commodus , cujus impurin Commodismos mores his verbis describit Victor in epitome . Sa olor
omnibuι , libidine, atque avaritia , crudelitate , nulli Idus R ' '
157쪽
as. 18 o. ingentibus extulerat . Non illico tamen pessimus evasit , sed paulatim . nam , submotis vitae suae custodibus , ac praeceptoribus a Patre destinatis, improbos, sceleratosque admisit , quorum consilio eoulque in vitia prolapsus est , ut crudelitate , &impudicitia nemini cederet , omnesque superaret: Domitiano proinde, Cajo , Neroni simiIlimus. Unde post ejusdem inter, tum , acclamatum elle Patrae hostem , parricidam , occisorem Senatus , carnisicem ejusdem , CDium necatorem , impurum gladiatorem , sepiorem Domisiano , Nerone impuriorem , Ie- statur Lampridius . Commodux 4. Ulciscente Numine , ob innoxium Christianorum san- Ultor satagub guiuem injuria effusum . Urbem, & Orbem immani belluae,3m chriiii Commodo , traditum fuisse , dubitari vix potest , ut Gentiles, qui imperante M. Aurelio in Christianos hucusquo in ierant, injustae persecutionis poenas darent. Hinc factum , quo- tempore Commodus Romanum vastabat Orbem . nul-C, Isti anu lar Christianis molestiam in serret , nullaque in eos persecutio Commodo vigeret. Immo cum Ecclesiae res in tranquilliore statu versa; b. i. 48 . in iur, tum maxime salutaris Evangelii praedicatio quamplu-iruuntur. rimos ad verum Dei cultum undique pertrahebat ; adeo ut multi, qui genere , atque opibus eminebant, smia cum unive δε domo, ac familia uetatem consecuturi accurrerent . Ad res Christianas amplificandas Martia quaedam sortasse opem con- Drod. lib. i. tulit , quam, Herodiano teste , utpote Commodo carissimam, summis honoribus enituisse scimus ; quam & Christianis im-DIo lib. 7 a. pense savisse , auctor est Dio: Hane , inquit, Grisianoram
Isis linam Disse , ct quod esset apud Commodum magna Gucto
ritate , multa in eos beneficia contulisse memoriae proditum es. Commodus s. Interea Commodus Romanarum deliciarum amore R Mδ ς captus , post patris funus , pace cum Marcomannis inita, Rinsisto., . mam rediit, faustis exceptus accIamationibus a Senatu , Po-HDod. lib. Puloque Romano, ut pluribus narrant Augustae Historiae Scri
158쪽
I. De Germanis triumphasse Commodum , tradit Eus CommodIbius in Chronico : quod & numismata tunc edita testantur. 3 iumphus de Lampridius vero de magnificentissimo triumpho agens , inter i, caetera, Iascivis osculis illum foedalle refert : Antero pos se cώγοη. ρ.νωο. Dcato in curru ita triumphavit, ut eum saepius cervice resexa Lamprid. iupublice oscularetur , etiam in orchesra hoc idem fecit . '- ςυ-I-2. Hoc tempore Christi fides ultra Romanum orbem a De fidςi P est propagata ; nam, ut auctor est Beda , Britanniae Rex Lu--μ, . cius, perhonorifica ad Eleutherium Pontificem missa Legatio: Luetum Rene , Evangelii Praedicatores eo deducendos curavit: Anno ab em.
Incarnatione Domini Iss. M. Aurelius , ct Antoninus Verhus fraus decimus ab Auguso Regnum eum Aurelio apiniso o C, ''nstre suscepit, quorum temporibus, eum Geutherius vir Im- et cur Ponti catui Romanae Ecelsae praeesset, misi ad eum Lmetur Britanniae Rex e solum, obsecrans, ut per ejus mandu'tum Chrisianus inceretur; ct mox essectum piae pinutationis
consecutus es . Haec Beda . Eadem fusiori stylo narrat Baro- M . σο. IsI. nius. Usterius tamen rerum Britannicarum peritissimus, ejus- a, cemodi acta a Centuriatoribus primum, deinde a Baronio An- Bris .eo. . nalibus inserta, fabulosa ac nullius auctoritatis esse , Omnino- pug. 6.que rejicienda contendit: quod licet certissimum sit , negari tamen non potest , hoc desinente saeculo Britanniae populos Evangelico lumine illustratos fuisse , cum id paulo post diserte testetur Tertullianus : S itannorum Romanis inaccessu loca , NHHI. Ge. Chri vero subdita : idemque confirmet Origenes Tertullia-- σμγ.no coaevus . At quonam tempore Christiana fides Britanniae In- Lia sulis disseminata fuerit , quive Satores , libentius ignorare, quam incerta proferre seligimus: quare Lucii Regis legatio ad Eleutherium Pontificem uti res dubia habetur ; istius vero Catilem Mad Lucium epistolam inter apocrypha monumenta, adscriben- σν M. p. as. da in esse exploratissimum est . - 3. Multa siquidem adversus hanc Lucii ad Eleutherium Lucii legatio legationem objici possunt, & ut Eusebii, Hieronymique silentium praetereamus , Gilda Britannus , qui ct Sapiens dictus Mes dubia '
159쪽
r 4 HISTORIA est , in suo de excidio Britanniae commentario , saeculo sexto ineunte , edito . Christianam fidem saeculo primo , & Tiberii temporibus illuc illatam suilla , apeTte tradit e quae sane cum Bedae historia convenire non possunt . Quapropter si Gildae utpote antiquiori fides est adhibenda , corruunt omnino , quae ab eodem de memorata Lucii Iegatione traduntur . Nec ex veterum tantum silentio ea historia suspecta redditur, sed & ex Britannicarum Ecclesiarum disciplina , quam a Romanae Ecclesiae ritibus plurimum discrepasse scimus. Et ne in plura abeamus, adnotare sufficiet , quod de Britannis narrat Beda , eos scilicet, Gregorii Magni temporibus , & Augusti, ni Anglorum Apostoli, sexto desinente saeculo , Paschatis se-stum luna decima quarta adhuc celebrasse; cumque ab Augustino, & sociis urgerentur, ut in celebratione Paschatis cum Romana .& universali Ecclesia consentire vellent, responde- 'unt Britanniae Sacerdotes: peram esse viam justitiae , quam
si dicaret Augustinus , sed non se posse absque Dorum con- a Ansio doc licentia priscis abdicare moribus , idest a moribust olus er fidei satores inductis. Quam fidem si ab Eleutherii
Legatis suscepissent, cum eadem simul & Romanae Ecclesiae fisciplinam circa Paschatis celebrationem didicissent; jam enim V. eo praecipue tempore cum Asianis hac de causa disputatum fuerat. Ita eamdem rem observandum occurrit , Lucium Regem , qui auctore Beda , ad Eleutherium Pontificem legatos destinavit, Ecclesiasticis non solum scriptoribus , sed & profanis ignotum esse: ita iit eum nullus ante citatum Historicum in Britannia regnaste dixerit. Cumque , adnotaute Uiserio , nobilior tunc Britanniae pars Romanis Imperatoribus pareret , qualem Lucius teneret , nemo hactenus dicere potuit . Userius vero, qui antiquitates Britannicas scrutatus est , etsi ut prinhabilem Bedae historiain admittat , caetera tamen in eamdem rem a Magdeburgensibus , Baronio , aliisque tradita , ut insulsa , ac apocrypha , Penitus rejicit, atque ea , quae de fidei pro pagatione in Galliis adnotaverat Bosquetius , & ad Britannicas aptari polle fatetur I incerium , scilicet, longa antiquitate , poserorum commentis esse originem: de quibus plura ibidem videri possunt.
160쪽
IESU CHRISTI AN. I 82. ELEuTRERII PAPAE 7.
r. Vix a Gentilium persecutionibus Romana Ecclesia respiraverat, cum domestico schismate Blasti, & Florini presbyterorum iterum turbata est , quos utpote non recte incedentes , gradu suo privat Os , ab Ecclesia Eleutherius ejecerat . Florinus Polycarpi discipulus, quemadmodum ex Irenaeo superius indicavimus, inter Romanae Ecclesiae presbyteros adscriptus, plurima rerum principia somniavit, Deumque mali conditorem atque auctorem cum Ualentino delirans asserebat: illum propterea duobus libris de Monarchia, & de Octonario consularit Irenaeus, edito etiam altero de schismate adversus Blastum , iii quibus ciun plurima adversus Florinum congerat, inde tamei ejus doctrinam uti haereticam arguit, quod Apostolicae traditiσ-ni adversatur: me dogmata hi, qui ante nor vixere presbieri,
qui etiam Apogulorum discipuli extiterant , nequaquam tradiderant . Et post aliqua r in conspectu Dei a mare possῖm , βω- tum illum , in Apostolicum preMFterum, Polycarpum schi-cet, cujus Florinus auditor fuerat quid ejusmodi unquam audisset , exclamaturu- continuo , ct obturatis auribui Dis , dicturum fuisse . prout ibi moris eras: Deus bone, quae me in tempora reservasi , is haec fusinerem l atque ex loco gri aufugiturum , in quo , seu sans , im sedens , ejusmodi fermones audisset . Hunc memorans Auctor appendicis ad libros Tertulliani de praescriptionibus , Judaismum latenter in Ecclesiam introdu-Cere voluille narrat, praecipue in Paschate , si undum legem Moysis , quarta decima mensis celebrando . Sed & Theodo- retus utrumque Valentini haeresim adoptasse ait : Iam vero Furinas quoque , ct Elafius , qui in Preroterorum cat Agum Romae eram cooptati , in Rulentini pernici9am sectam declinaverunt . Ferum , beatis um Irenaeum Grain morbum deplorantem seri ius adveryur Halentinianos . Augustinus vero eum tantum errorem Florino adscribit , Deum scilicet malorum causam esse. Suos & ipse discipulos habuit, quos magistri deliramentis Carpocratianorum Obscoenitates adjunxisse , testis est PhiIastrius.