장음표시 사용
121쪽
ios HISTORIA. et, si quod apud nos trimum es, apud illos novissmum sit. Illi ad omne pene delictuis Ecclesiae obferant fores : deinde: rigidi autem , t , ndin quo iis pejora non peccent: yed hoc inter nos, c, pos interes, quod illi erubescunt confieri peccata quos j si: nos dum paenitentiam Mimas , facilius Peniam
promeremus. Praeter Mitto scelerata inseris , quae dicuntur de lactente puero , c, de picyaro marib re confarratu . A Iulo , in- qu M , non credere, sit fiat w omne , quod, anguinis es: quodicilicet Quintiliani , seu Pepugiani, Montanistarum germina , Epiphanio teste , infantem in festivitate quadam per totum corpus aereis aciculis compungentes , ipsius sanguinem ad apparatum sacrificii sibi compararent . De eoruin quoque mysteriis Paschatis sesto fieri solitis eadem tradunt Plii lastrius.& Augustinus ; verum Theodoretus subdit : De seriis autem nono VIIu qui am juctitant , Ied illi non futentur , occvfutionem calumniuis appellant . Nec dubitamus h. ec Montanistis falso fulisse attributa , cum antiquorum nemo ejusmodi scelus iisdem eXprobraverit. Nuin vero , qui ex eo prodierunt li retici , talia factitarint , in incerto relinquimus :quos quidem ea infamia Iaborasse indubium est ; et si quae de ipsis scribuntur, diversa sint ab iis, quae de Gnosticis narrantur , de quibus S. Augustinus: Post funguinem e punctaris infantis emunctum , si ille ex eo mortuus fuerit , apud tuos celebrari pro Marore : se autem dixerit , pro magno Sacerdote . s. Quod usu haereticis venire solet, & Montanistis accidit . Cum enim in incerto ambularent, nec in proposito ullaenus consistere possent , inconstantia nutantes , in deterius prolapsi sunt. Hinc etsi Montanus , Tertulliano teste, Trinitatis musterium incorruptum servasset , ejus postmodum discipuli
violarunt; quare Hieronymus: Nos Patrem , ct Filium, Spiritum Sanctum in Da unumquemque Persona ponimus, licet substantia copulemus: Illi Sabelli dogma sectantes Trinitatem tu unius personac angustas cogunt ; quae de Montani discipulis intelligenda esse pluribus prosequitur auctor Tertulliano additus ad librum de Pra,scriptionibus , quo haec habentur : Acce frunt alii haeretici , qui dicuntur fecundum 'ogas , Ied horum non una doctrina es, funt enim qui fecundum Proclum dicuntur , funt qui fecundum E hinem pronunciantur. Hi habent alia is communem blasphemiam , aliam blasphemiam non comGunem , sed peculiarem , c, Dais , ct communeis quidem illum a Duilirco by
122쪽
illam , qua in Ap flatis quidem dierent Spiritum Sanctois Difδε , Puracletum non fuisse , ct qua dicunt Pararietum plura in Montano dixisse, quam Christis in Evangelio pratulis ; nec
tuκ plura , yed etiam meliora , atque majora . Privatam am
tem bla bemiam illi , qui funt fecundum Ochinem , hane habent . qua udjiciunt etiam hoe , ut dicant Chrisum ipsis sis
Pitium , O Patrem: haec de differentia inter Montani discipulos Auctor anonymus. Quos etiam Tascodrigitas, ct Quintillianos a duintilla , Priscillianos a Priscilla , PepuZianos a PepuZa Phrygiae vico , unde originem ea liceresis habuit, dictos sui illa , pluribus innuit Epiphanius ; qui & addit ad sua usique tempora in Phrygia , Cappadocia , Galatia , ct Cilicia eos haereticos perdurasse . De Ancyra Galatiae urbe Iaaec Hieronymus tradit : Scit mecum qui vidis Anoram Galatiae civitatem , quod nunc inque schi Hatibus dilaceruta At, quod dogmatum varietatibus constuprata . Omitto Cataramgar se. Quo tempore cum iisdem insanire coeperit Tertullianus , in serius suo loco dicturi sumus .
I o. Ipso autem Montanistarum haeresis exordio, a sanctis doctisque viris confutatam fuisse , ex anonymo Scriptore re
fert Eusehius: Sanctus os Episcopor spiritum illum , qui in Maximiua residebat, eo citare conatos quidem Disse ; Ied ab
oliis , qtii Spiritui favebant, prohibitos . Atque ex Asterii Ur-hani libro Maximillae in Catholicos querelas recitat , quod tamquam Iupus ab ovibus arceretur ; ibique inter eos , qui elusedem impost uris adversati sunt, viros non solum probos , sed Ee episcopali dignitate praeditos recenset , Zoticum scilicet G- manebem , Iulianum Apamenum . suibus Themisen , aliique os obturantes , mendacem tuum , ct vulgi seductorem Spiritum ab tuis coargui vetuerunt . Tum ex eodem libro falsas eorum Prophetias ex eo etiam manifeste coarguit , quod bella & tumultus imminere Maximilla praedixillet , quae minime acciderant et immo Christiani , praecipua quadam Dei misericordia , firma stabiIique pace fruebantur . In tertio vero Iibro Montanistarum temeritatem castigat, qua vi & potentia prophetici spiritus , qui apud ipsos erat , plurimos ex suis martyrio coronatos fuisse jactabant; eosque frustra in ipsis gloriari facile idem Auctor probat, quod & aliarum haereseon sectatores, cujusmodi er ant Marcionitae , plurimos se habere martyres praedicarent , quos Catholici adeo aversabantur, ut , . O a quin Jssu CHR.
123쪽
Io 8 HIs TORIA quoties Ecclesiae Viri ad martyrium pro vera fide subeundum vocati, una cum quibusdam de Phrygum Ia. aeres , qui Martyres dicebantur, casu quodam convenerunt, semper ab illis dii Tenserint , eorumque communionem sollicite vitantes, glor osum martyrii exitum fuerint consectui ; quippe qui Montani , de muliercularum Spiritui assensum accommodare nefas ducerent . Atque id verum esse consul ex iis, quae uos ra aetate in
urbe Apamea, quae ad Alcandrum tu es, gesta sunt a C D , ct Alexandro Martyribus, ortandis Eumenia . Hactenus
ex Atronymo scriptore Eusebius . II. Non privato tantum clariis morti in Virorum judicio Montanistarum haeresin damnatam esse , sed Se Episcopotami auctoritate , cx eodem scriptore constat . illi eni in , qui ith Asia erant, cum suptias. & in plurima loca convenissent, novamque doctrinam examinast 'nt , profanam prorsus , alqui impiam judicarunt, eamque sectantes , vel approbantes Ecclesiae communione prohibuerunt . An Onymo consonat Serapion
Antiochenae Ecclesiae post Maximinum Episcopus in epistola ad Caricum , de Ponticum , qua habet : Ut sciatis qualitertinioersu quae in terris es furernitur , operationem illam stat atae fuctionis, quae nova prophetia nominatur , a Perfata , st-que abominatu es, Beati Mi Patris Gaudii ApoIlinoris Hi rapolitani Episcopi litteras ad vos miser tum subdit Eusebius, in eadem Serapionis epistola additas fuisse variorum Episcoporum subscriptiones , Aurelii scilicet, utilii Publii Delveti Coloniae Thraciae Episcopi , aliorumque complurium idem cum illis sentientiuin . Nec in Oriente solum , aut ab Asiae Episcopis eadem pestis damnata fuit ; sed & per Graeciam , habitis hac tempestate Synodis, ut testis est Tertullianus, cum jam ad Montanistas transisset et Aguntur per Graecius certis in locis concilia ex universis Ecclesiis ; per quae ct altiora quaedam iucommune tractantur , ct ipsa repraesentatio Iorius nominis Christiani inqua veneratione celebratur . Ita super in Galliarum Ecclesiis , cuni eorum hominum causa, idest Montani Sociorumque, dissensio orta esset , fatres , qui in Gallia erant, ait
Eusebius, privatum de his judicium suum , religiosum in primis , ct cum recta se consentiens , eidem epistolae j,bjunxerunt epistolae scilicet de Martyribus Viennensis , & Lugdunensis Ecclesiae ) ; nam addit : prolatis interfectorum repud se Matrorum variis epistolis, quas sili , duis in vinculii essui,
124쪽
partiis ad fratres in Asia, ct 'rigia degentes , partim ad Eleutheriuiis Romanae Urbis Episcopum scripserunt pro pace Ec
clesurum , quasi Iegatibne fungentes . Haec Eusebius de sollicitudiae Ecclesiarum Galliae iii Montanistarum schismate sopiendo . I 2. Quid autem contra Montanistas egerit Eleutherius Romanus Pontifex , quidve Soter ejus praecessor , sub quo ea Orti sunt , in obscuro est. Hoc tamen scimus , ipsos non solum
a Victore Eleutherii successore , sed ab ejusdem antecesibribus, Sotere scilicet, ct Eleutherio, fuisse damnatos, ut Tertullianus ipse jam Montanista testatur in libro adversus Praxeam :bie primur , idest Praxeas , ex Asia hoc genus perversitatis haeresim nempe Patripas Iianorum intulit . . . Nam idem tune Episcopum Romanum agnoscentem jam prophetias Montani , Priscae , Mux illae , c, ex ea agnitione pacem Ecclesiis Asiae, c, Phogiae inserentem , fuimu de ipsis prophetis , c, Ecclesiis eorum asseverundo , edi I cdecesserum ejus auctoritates defendendo , coegit, c, IBIeras pacis revocare jam emimus , c, a proposito recipiendorum chari utum concesre . Ita duo negocis diaboli Praxeas Romae procuravit, prophetiam expulit, o resis intulit, Paracletum fugavit, c, PatreM cruci xit. Haec Tertullianus, qui licet Pontillae in , sub quo laaec acciderunt,
non nominet, ex tempore tamen, quo Praxeas Romam advenit , Victorem designat ; cujus communionem surripere totis viribus cum Montanistae conati essent , ac Victor communionis epistolas dedisset, mox cognita ipsorum impietate , revocavit , a Praxea nempe tunc temporis catholico edoctus , quae essent illius seetae , qui errores , quive mores , quos antea SO-ter , & Eleutherius Romani Pontifices , ac reliqui Asiae, &Phrygiae , aliarumque Gentium Episcopi damnaverant . Nec
magnum quid es , ait Baronius, fui is assertionibus subrepitiis
pacificis litteris communicationem dare Romanum Pontifem , quod c, alius saepe accidit . Cum itaque Victor, Tertulliano teste , ne Praedecessoribus suis adversaretur , Montanistas ab Ecclesiae communione rejecerit, manifestum est , eosdem a Sotere , & Eleutherio parem sententiam subiisse : unde ab Apostolica Sede abscisis , ubique in posterum abstenti sunt . Praeterea si antiquo Scriptori , quem sub Praedestinati nomine Sir-mondus edidit, sua stat fides, non solum Apostolica sententia
AN. I 72. A Romanis Ponti se;bus
125쪽
adversus Baris haros victoriae
N. Aurelii Iaperterendi, Iniuriis patientia.
Soter Montanistas confixit , sed & scripto consutavit ; nam de Cataphrygibus agens cap. 26. inquit: Scripsit contra eos librum Soter Papa Urbis, Apollonius Ephesiorum Anii es, eontra quos scripsit Tertullianus pres ter Carthaginenses ; & iterum cap. 85. Tertullianisas olim a Sotere Papa Romano damnatos . At cum neque Eusebius, aut Hieronymus de opere a Sotere Papa contra Montanistas scripto mentionem habeant; quae de Sotere ibidem narrat obscurus auetor , ut dubia saltem ab Eruditis habentur . II. M. Aurelii adversus Marcomannos gesta.certo a Lligari anno non possunt . Eum primo impetu Marcomannos, Quados, Suevos , Sarmatas , aliasque Gentes in ipso Danubii traditi delevisse , praedamque , quam provincialibus abstulerant, restituisse , narrani Dio , α Capitolinus . Iaaigas deinde ad Rheni Ripas, ac in ipso sumine , glacie concreto . fugasse , certum est : qua victoria relata , cum milites Ripendium sibi duplicari petiissent, se id facturum negavit , addens absque Dei injuria id sibi non licere , cum ex subditorum substantiis stipendia praestarentur . In rebus autem agendis & sagacissimus erat , & amicorum consilia libentius sequebatur, solitus dic re r AEquius es , ut ego tit, ct talium amicorum consuum sequar , quam , ut rei, O tales amici meam unius voluntatem sequantur . Nec militaribus solum vacabat negociis , sed inter armorum strepitus privatis jura reddebat . Cum Syrmii hoc tempore esset , patientiae illustre edidit exemplum . Nam cum eum Herodes Atticus, vir consulatu illustris, convenisset, ut causam suam cum Atheniensibus ageret ; ubi etiam Athe niensium aderant Iegati , quibus favens Faustina Augusta filiam trimulam docuerat , ut Patrem pro Atheniensibus deprecaretur I Atticus iracundia captus , Imperatorem p a Iam arguit, quod mulierculae, ejusque trimulae filiar immodico raperetur amore . A Ballea autem Ruso Praetorii Praesecto admonitus , ne tanta temeritate vitam sperneret ; Optime , respondit Atticus , Senex raro formidat et quibus dictis a Praetorio se subduxit. Illa tam tamen injuriam absque animi pertu batione Imperator sustinuit , ct ad Demonstratum Ath niensium Legatum conversus , Causum , inquit , dicite Athenienses, etsi Herodes non permittat. Audita causa , ut vidit Athenienses ii' uria ab Herode vexatos fuisse, in ejus potius libertos si
126쪽
tos, quam in ipsum noxam adscripsit, quorum aliquos suppli- JLsu Cure. cio affecit . Cumque Herodes veniam precaturus postea lin- AN. I 72. peratori scripsit set , humanissimam M. Aurelius reicripsit epi-
I. Nominis similitudine Onuphrium , & Baronium hallu- De Pompellacia tos esse, dum Pomprianum hujus anni Consulem , cum alte- Rψς0 iv ἰς ro Pompejano Marci Aurelii genero confuderunt , adnotavit Ca dinalis Norisius, ct alii post eum: nam hic Pompeianus, M. Aquis epist. Aurelii cognatus, anno I s. post Avidit Cassi lateri tum Con. c gsul suit , ut ex Marci epistola ad Faustinam uxorem scimus: is HisSi ex mea fententia de bello judicatum esset, nec Avidius eget strii Viatori occisus ; deinde , ' ejunum nostrum tu annum sequente uis Confulem dixi. Haec Imperator anno I s. post devictum , oc- ς - 'cisumque Cassum , qui in Syria ab Imperatore defecerat. a. Cum de rebus Ecclesiasticis nil memoria dignum hoc Dς Pausinia, anno occurrat , de Pausania nobilissimo Graecae lingui e Scripto. hi ri' re , qui imperante Marco Aurelio floruit, pauca dicamus, de
quo Suidas : Pulmonias Lacon hi oricus scripsit de Hele Onto , Loc nica Chronica de AmphitIionibus , de festis laconicis . Gusti IZ μCeleberrimi scriptoris extant de veteris Gradiciae regionibus li- ιοM. s. hri decem. Eliacorum librum primum hoc anno edidisse, sta-Τ et ex his, quae libro quinto narrat: Abhine annos ferme dicemos decem , ct septem Colonia bri ab Imperatore deducta es , scilicet a Julio Caesare ; librum vero octavum , qui de Arcadica inscripsit, post exhaustuin Marcomannicum bellum ,& post annum i 77, de quo habet : Marcus ferocissimos Germaniae. populos , O plurimas Barbarorum in furopa nationes , ct in his Sauromatarum gentem , a quibus injusti bella erui propocalua, armiι domuit.
127쪽
, IESU CHRISTI AN. I 4. Soranis PAPAE T.
M. Au RELII IMP. I 4. Coss. GALLO , ET FLACCo . OLTMPIAD. 233. AN. Σ. UP3IS AN. 927.
I. Cum quadriennium fere Marcomannico bello implicatus transegisset M. Aurelius, Barbarosque saepe fugasset, hoc anno eoru in numero, locique angustiis circumseptus, aestivis caloribus , aqv. xve inopia laborans , maximo in discrimine una cum exercitu fuit; praeter spem tamen ereptus , Barbaros iterum vicit, Quadosque profligavit. Celeberrimam , divinitusque adeptam victoriam ethnici , & christiani Scriptores nar Tant , et si , qua virtute eam M. Aurelius retulerit , inter se con tendant . Gentiles enim Diis suis adscribendam censent; Fid lium vero orationibus impetratam suilla nostri uno ore testantur. Res quidem, aut venia , aut miseratione saltem digna erat, quod ethnici Deorum auxilio Barbaros devictos fuit se dicerent; at cum inter christianos scriptores quaestio agitur , cui ea adscribenda sit victoria , dubitari non potest. Compertum quippe est, Gentium Deos vana suisse simulacra ex auro , argento , lapide , aut ligno, facta, quae , ut in psalmo legitur , oculos habent , ct non videbunt: quare necessiario fatendum , unico ac vero Deo eam esse tribuendam , de quo cecinit Psa Ites r
adisii Jogittas fuat , ct diffsipavit eos , fulgura multiplica
pit , ct conturbavit eos, S iterum : fulgura in pluviam fecit . Rem his verbis narrat Dio : 's haee subactis scilicet Marcomannis , & JaZigis acie vicit eos , qui ludi vocantur ; quo ex bello victoria , praeter nem , vel potius Dei benescio consecuta est : propterea quod Romani eum esseri in praelio , atque in maximum periculum venissent, mirabiliter Iane, ae dioinitus conservati sum . Sperantes enim Quadi Romanos
siti, Sc calore perituros, eos sic concluserant, ut nec Pugna. re , nec evadere , ullove pacto aquam habere possient e quare in eas angustias inciderant , ut morbo , vulneribus, a dore solis , ac siti pereundum esset . Repente tamen ita coadiae sunt nubes , ut maximus imber aquae euiderit , non
ne Deὶ beneficio . Fama es Arnuphin magum AEgyptium , qui una cum Marco erat , Mercurium ilium , qui es in aere , aliorique Dcmonet, quibusam magicis artibus invocasDiqitigod by Oile
128쪽
ECCLESIASTICA. I I Is , ae per eos pluviam extorsisse . Haec de Mercurio Per ma- Jκαυ Cust.
gum invocato Dio , quod ejusmodi Deus princeps magi V λψ.1 4. esset, ac doctor: de quo Prudentius: ' Prius ent. adv.
Nee non Nessalicae doctis ni ille magiae . ιε
Quamobrem artis magicae professores Mercurii fuerunt studiosissimi .
2. Majora adhuc de mirabiliora sequuntur . Cum enim Ff ,Π Romani, urgente siti, in coelum suspicientes , pluviam in ora ' reciperent, ac scutis , galeisque sui'ectis, inde largiter hiberent , unaque simul bibentes , & pugnantes , vix hostium vim Telaellere possient I vehemens grando , compluraque fulmina ceciderunt , ac dum in eodem loco aqua Romani reficiebantur , igne exurebantur Barbari. Hic enim Romanos non at- Barbarorum tingebat , neque imber juvabat Barbaros ; sed non sectiς ac miωrandλoleum inflammabat : ita ut aquam requirerent pluvia persu- ix 'o 'si , infligerentque sibi vulnera , ut sanguine saltem ignem restinguerent . Plerique autem Confugiebant ad Romanos , quo, rum quum Marcus Aurelius misertus esset , a militibus septimum Imperator fuit appellatus . βuod etsi admittere non consuevit, priviquam esset decretum a Senatu; tamen non reptiriaoit , quas id divinitur acciperet. Hucusque de his Dio. D;6nt, Ii Ist At illius Epitomator Xiphilinus adnotat: Haec quidem de vim ria a xiphili, go Afraptis a Dione dicuntur , sed is miri mentiri pidetis no ςMς d t volens, an invitus , nescio , polentem magis arbitror eum non ignoret Iegionem militum , quae fulminaIris appetiatur proprio nomine ejus enim mentionem facit in catalogo exterorum multum ) nulla alia eau neque enim alia circumfertur quam ex es , quae eo belu accidit , id nomen aecepisse: quae causa etiam tum Romanis stati, Barbaris exitio fuit. Non enim Arnuphir magus erat , cum nusquam memoriae proditum sis , Marcum magorum societate , aut praestigiis fuisse
delectarum . Rem itaque aliter omnino evenilla observat ,
nempe cum M. Aurelius quid consilii caperet ignoraret , ad eum praesechis praetorii dixit , nihil esse , quod ii, qui Christiani nominantur, precibus impetrare non possint ; esseque Iegionem unam in exercitu hominum hujus generis , Melite- nam scilicet . Qua re cognita , ut Deo suo Christiani supplicarent , hortati sunt; quorum preces ita exauditae fuerunt, ut Tom. H. P subi-Diuitirco by
129쪽
AN. I 74 Legio Fului, natrix unde dicta a Comum
Ir4 HIs TORIA subito Deus hostes fulmine percusserit , Romanos vero pluvia recreaverit . Miro itaque eventu vehementer obstupefactus
Marcus , edicto suo Christianos honore affecit , ipsamque legionem Fulminatricem appellavit ' Atque de iis rebus e so-Ia Marci extare dicitur . Grcei autem sciunt eam legionem fulminatricem appellari , ejussique rei testes sunt: causam vero cur ita appellata sit, non dicunt. Ait Xiphilinus Dionem arguens , quod Arnuphio Mago ea portenta tribuerit, quae Christianorum precibus adscribenda erant. I. Rem paucis expedit Capitolinus , de M. Aure Iio scribens: Fulmen de Cela precibus suis contra hostis machinamentum extorsit, suis pluvia impetrata , cum sit laborarent. Claudianus etiam in carmine de sexto Honorii Consulatu , M. A relium precibus. & Magorum ope eam de Barbaris retulit se victoriam , versibus cecinit et
Laus ibi nulla ducum, nam flammeus imber in hos Decidit: hune dorso trepidum flammante ferebat Ambustus sonipes: his tabescente solutus Subsedit galea , liquefactaque fulgure cuspiscinduit, ct filiis fluxere vaporibus eses .
Tunc contenta polo , mortalis nesia teli , Pugna fuit. Chaldca mago seu carmina ritu Armavere Deos : seu quod reor omne Tonantis Obsequium Marci mores potuere mereri. Sed & Themistius in oratione I s. ad Theodosium Imperato rem , Antonini , seu Marci Aurelii supplicationibus pluviam militibus impetratam fuisse narrat, quod & pictura repraesentatum se vidisse addit , Imperatorem scilicet orantem. Milites vero galeis imbrem excipientes, liquore divinitus concesse , sese implentes . Quid plura vel ipse M. Aurelius , ω divina virtute eam obtinuisse victoriam , ad Senatum scribens, testatus est : id etiam innuit nummus argenteus hoc anno inscriptus, quo haec leguntur :
M. ANTONINUS AUG. POT XXVIII. In postica r RELIG. AUG. IMP. VI. COSS. III.,
Stansque Mercurius exhibetur , qui dextera pateram , sinistra Caduceum tenet . Tribunitia vero Potestas 28. Iabentem an-
130쪽
Ec CLEsIA TICA. I I spum designat . Ut autem iIIustrem victoriam aeternitati comis mendaret , in Columna , quae adhuc Romae extat . quaeque Antonini dicitur, rem gestam opere scalptorio incidendam jussit M. Aurelius , ubi inter cetera Jovis Pluvii imago cernitur, Romanis pluviam emittens. in Hostes fulmina vibrans; quam erudita dii Ieriatioue Castallius , aliique illustrarunt . 4. Quod de Dione resert Aiphilinus, eum scilicet sive volentem , sive invitum, in hujus historia: enarratione mentitum fuisse , ceteris quoque gentilibus scriptoribus conveni in re non dubitamus , cum eam victoriam M. Aurelii precibus, aut AEgyptii magi incantationibus , vel Mercurio , aut Iovi pluvio tribuunt magis, quam christianorum orationibus . Tertullianus etenim non semel, sed iterum idem testatus est ; nec clam, ant inter domesticos parietes , sed palam , & publice , in Apologia scilicet, & ad Scapulam Asiae proconsulem scribens; ejusque rei confirmandae causa Imperatoris epistolas c, tat tunc ad Senatum datas: unde fingi vix potest , gravissimum Scriptorem ea de re hallucinatum ella, aut fallere voluisse: Ceterum, inquit citatus Auctor , de tot exinde Principibus usque ad hodiernum divinum humanumque sapientibus, edite σώ- quem debellatorem Chrisianorum . At nos contrario edimul Pr
tectorem : Si litterae M. Aurelii gravissimi Imperatoris requirantur , quibus illam Germanicum sitim , C risianorum forte tituis precationibus, impetrato imbri, discissam contestatur. aut sicut palam ab ejusmodi hominitas poenam dimovit, ita alio modo palam dispersi, adjecta etiam accusatoribus damnatione , quidem tetriore . Haec Tertullianus in Apologetico ; ad Scapulam vero et Marcus quoque Aurelius in Germanica expeditione Christianorum militum orationibus ad Deum factis, imbres in siti fua impetravis. Eo etiam respiciunt haec ibidem dicta : uuando non geniculationibus , in jejunationibus nostris etiam siccitates j.m depuliae . Eadem Apollina ris Hierapolitani Episcopi , S Tertulliani auctoritate confirmat Eusebius in Chronico : Imperator Antoninus eum in suadorum regione pugnaret. iiii oppresse pluvia divinitus misya es, cum e contrario Germanor, Sarmatas fulmina persequerentur , plurimor eorum interficerent . Extant litterae Marei. quibus illam Germanicam sitim . Chrisianorum forte militum precationibus impetrato imbri , discussam tantestatur. Haec in Chronico . in historia autem : Cum adversar Germa