장음표시 사용
101쪽
eapitales, & si qua urgeret necessitas, etiam publicas. Capitalium autem rerum cognitionem qui sola huic senatui tribuunt, ij regat is potius reip. instituta, quam Cognitio Ais popularis, videntur spectare. Qui enim a regibus ad opagitarum. capitales quaestiones exercendas est institutus, idem a Solone ad totius prope reip. custodiam,non adempta tamen rerum capitalium cognitione, est collocatus. Quod innuit non obscure Plutarchus, cum Areopagitas rerum omnium speculatores, & legum custodes a solo ne constitutos scripsit. intellexit autem Ci- .cero disputans de officiis, cum consilium Solonis,quo primum constituit Areopagitas, non minus praeclaru,
quam illud Themistoclis fuisse dixit,quo Salaminia victoria parta est; illud enim semel, hoc semper prosuisse ciuitati, hoc consilio leges Atheniensium, hoc in iorum instituta seruata; de Themistocle quidem nihil
dixisse, in quo ipse Areopagum adiuuerit,at Solonem potuisse dicere vere,a se adiutum Themistoclcm . esse enim bellum gestum consiIio senatus eius, qui a Solo- e erat constitutus. Quibus verbis factum illud pra eipue etiam attingere Areopagi videtur, cu, ut scribit in Politicis Aristoteles, Medicis temporibus, exhausto aerario,octonas drachmas singulis militibus num rauit, Sc victor a nobili parta multum propterea spiritus sumpsit, eam q. reip .partem seueriorem esccit. Praeterea vero eundem moribus ciuium praefuisse, satis
constat. hoc enim optimus in primis auctor in Areopagi tica declarat Isocrates. Apud maiores nostros,in- 'quit,pueri ne in viros quide adscripti, quod lubebat, , agere poterat, sed multo plures in corroborata, quam in tenera aetate curatores habebant. Etenim usque , , adeo maiores nostri modestiae studuerunt, ut moribus
. , instituendis senatum ipsum Areopagi praefecerint. cu, , autem omnium ciuium, tum praecipue adolescentum
i , curam suscςP runt, ut quos rerum domesticarum di ia
102쪽
., ficultate oppressos cognoscerent, ad agri culturae stu- , , dium,& mercaturae conuerterentiquos diuitijsas fluetes, in equestri disciplina,& gymnasijs, & venationi, , bus,& itudio philosophiae4retinerent. Quamobrem, , VIbe quidem in uicos, agro vero in populos distribi , , to vitam cuius i. inspiciebant, & parum modestis mo- , , ribus praeditos ad senatum adducebant, ut eos alle aut , , admonitionibus, aut increpatione, aut, si res posceret, , , supplicio coerceret. Ex quo scite in Axiocho Socr , , tes: Ubi vero in ephebos aliquis, inquit, inscriptus, , sit, omne tempus sophroni itis, & Areopagi iuuenum censurae tribuitur. Hoc autem e Solonis, ut cetera,pria dentia prosectum videtur euius i consilio institutuni scribit Plutarchus, ut Areopagi senatus, quid qx isq. Atheniensium ageret, & quo se quaestu sustentare illa quireret, dc ignavos, inerte'. poena afficeret. itaque Athenaeus libro xiii, ex Hyperidis sententia prodidit, si quem in caupona coenasse comperisset, eum in Are pagum ascendere prohibuisse. & Quinctilianus scripsit, puerum damnasse, qui cothurnicum oculos eruebat, quod iudicarit, signum id esse perniciosissimae mentis, multi R. malo , si adoleuisset, futurae. Eundo porro, quae ad pietatem, & sacerdotia pertinerent. Procurasse , ex oratione cotra Neaeram apparet. id qua scriptum est, mulctasse eum Theogenu regem, quoad ius habuit, quod uxorem, quae ciuis non erat, haberet, eam q. Vt reginam, sacra pro patria facere passus esset, Narrat etiam Plutarchus in Hyperide, cum conten tio cum Deliis orta esset, viri sacro praeessent,Aesch ne patrono lecto, Areopagum Hyperidem in Phocione autem, cum turbatores ciuitatis, α rerunouarum cupidi Charidemum in tribunal traxissent, eum q. seditiose praetorem deposcerent, optiniates imutu perculsos Areopagi senatum, quem in populo habe
bant, lac misi di precibur induxisse, ut Phocioni
103쪽
rem p .commendaret, Ex quo apparet, Areopagitas cu difficilibus, & turbulentis reip.temporibus subuenisse, tum in consilijs capiendis porrectione manuum, perinde ac populum, sententiam suam declarasse. Vt autem prytanes ad senatum Quingentum uirum, proedri ad populum, sic nouem archontes ad Areopagi seis natum rettulisse,verisimile est. si quidem in oratione contra Neaeram scriptum est, nouem archontes statis diebus in Areopagum ascendisse; & Lysias in Areopagitica, Atqui si ais, inquit, non oportuisse moriam caedere,nouem archotes adduxi sses,aut alios ex Areopago. Ac de consiliis quidem Atheniensium haec inue
104쪽
I v DIC II S. Da Getes s Ri avs IvDICIORUM. E i es c ε p s sequitur, ut de vetere Iudiciorum ratione dicendum esse videatur. in quibus Solo maximam ferme rei p. a se constitutae partem collocata visus est , cum ut concionem , sic
iudicia ciuibus omnibus impertiuit. credo, quod iam tum sapietissimus legislator animata uerterit, nihil, ut inquit Aristoteles, esse tam populare , quam omnes ex omnibus, & de omnibus, aut certe de plurimis, aut de maximis iudicare. Difficilis autem haec in primis,& plena obscuritatis est disputatio. Quare danda opera est, ut, si non aliud,at ordinis saltem lumen ad eam tractandam aliquod affer mus.Primum ergo ut in costiis de rebus ijs praecipue, quae ad commoda ciuitatis pertinent, consultatur, sic
105쪽
in foris iudicialibus, quae vix nominarunt, de iis, quae iusticiae sunt, disceptatur, cum ciues a legum praescripto discedentes, aut rei p. aut priuato alicui iniuriam attulerunt. Ex quo duo actionum , quas illi ληας appellarunt, genera dimanarunt, publicarum 'unum, alterum priuatarum. Ac publicae quidem p - u ph. .
cipuo nomine καταγορindictae sunt, priuatae vero comis muni'. rati . Quam differentiam Isocratem aperte docui me video in oratione de Iugo, cum dixit, Aκας quiadem de priuatis criminibus intendi, κατηγορίας vero de rebus ciuitatis institui. Inter has autem illud intemfuit , quod in publicis actio cuiq. ciui concessa asti in priuatis vero ei tantum, qui se laesum esse asserereti quod & scripsit in Solone Plutarchus, & indicauit id econtra Lochi tam Isocrates, cum dixit: In alijs crimi- γ nibus is solus, qui iniuriam passus est, eum qui fecit, ii in iudicium adducere potesti in cotum et i a vero, qu at si communis res agatur, licet cui placet. Vnde merito in prima aduersus Stephanum de falso testimonio dixit Demosthenes, se dicam priuatam non potuisset intendere , quia bello dicae sublatae erant, sed υβρεως γρα
γλια. Id ita ess e, non solum Pollux, qui haec ipsa libro est oetatio de industria persequutus, sed Dein ,, sthenes quoque declarat , qui in Androtiana, Multis, , inquit, modis Solo harum legum lator permisit, ut ae,cepta iniuria ius vestrum persequeremini, & poenas, , repeteretis ab iis, qui iniuriosi fuissent. ves uti in fu
, , to, vales ne viribus λαπαγε. imbecilliores niagistrati- , , bus ἰφνω. vereris ne mille drachmas λ ut' furti apud , , arbitrum, neque Periculum adibis. neutrum horum, ν uis 3 γραφου. times & hoc horum nullum est ide. ,, eadem rationem impietate αππαγειν, γρας, Δου,-- α, , apud eumolpidar, Mneu apud regem licet. in Gra
106쪽
tione aduersus Boeotum: Si quid horum, inquit, in po
sterum facere tentaverit, quales sunt τρx pia , Φασεεις, ἐ-flcisciς,ἀπαγωγαι: & contra Theocrinem: Si quis scitu faceret, licere infamibus Α- amus ergo de his singulis, quidq. ea sint, ex veterum, quoad po ssumus, sententia aperientes, quam multa, de varia Athenis iudicia consti tuta sint. demoliremus.
x p. dictum est publici cuiusdam iudicii genus, cu
aut publice,aut perinde ac in publicis, alius alium iudicio est persequutus. Crimina vero, de quibus scribi per leges potuit, haec fuerunt οσο τρο&Ft η -
insidiae, sacrilegium, impietas, proditio, impudi c1tia, corruptela, adulterium, neglectae nuptiα, 'eglecta militia, deserta militia, lesertus ordo, timiditas,. de serta nauis, neglecta pugna naualis, abiectum scutum fessa relatio, calumniatio, ementita citatio, clona, munera, Peregrinitas, peregrinitas dono tentata, contumelia, deletum nomen, improfestum metalli/,. non redditae rationes, violatae leges, probatio, repe-
tundae, probola, apographe, & apophasis. Ex quibus alia satis quid ipsa sint, nomine ipso declarant, alia, eYplicationis lumen aliquod sortasse desiderant . cui officio videtur faciendum esse, vi serviamus. Ac pra- naum quidem de caede leges eiusmodi fueriit, ut quo cli seriptum est in Mediana, qui mortem alteri de and stria attul i ssent, eos morte, & perpetuo exilio , & bO- morum publicatione mulctarent, qua vero Inviti, venia , atque humanitate . multa dignos exiitimarent.
107쪽
λενα- autem nomen duobus,ut inquit Arpocratio, in criminibus valuit, uno,quando alter alteri per insidias necem parauit, siue consequuta mors esset, si iue non esset, altero, quando aliquis,ut aeratu debitor
inscriptus litem inferret adteri, quod se contra ius inscripsisset. prioris testis est Isaeus in oratione ad Lucii dem, qui inquit, de eo cognitum esse in Palladi i do Dinarchas contra Pistium, qui in Areopago; Aristo-GIes autem assentitur Isaeo; posterioris Demosthenes in prima contra Aristogitonem,& Hyperides in prium a contra Athenogenem. Προδραα fuit, siquis capta ab hostibus pecunia aut reip. nocuit, aut certe nocendi
eo inlium habuit. De proditione vero, & sacri Iegio
legcm recitat Xenophon in primo rerum. Graecarum:
Si quis ciuitatem prodiderit, aut sacra surripuerit,aduersus eum iudicium in foro constituatur; & si damnatus fuerit, in Attica ne sepel liatur, sed bona eius publicentur.E- σις, quam impudicitiam vertimus, quae fuerit,i satis notum est. Deca vero lex extat Solonis apud Aeschinem in actione cotra Timarchv Si quis
Atheniensium impudicus fuerit, ne ex nouem archo tibus sit, neue sacerdotiu obeat, nec populo patroci netur , neque magistratum aliquem gerat, neque praeco, neque legatus eat, neque legationes; ne os iudicet, neque mercede sycophantam agat; obc sententiam dicat neque in populo, neque in senatu. Quod
si quis; addit orator, ad uersus haec Reerit, γραφα in1 pudicitiae Solo instituit, & maxima supplicia statuit. Φ'lat praecipue insidiae dictae sunt liberis pueris libidinis caussa paratae . quod indicauit Aeschines eontra Timarchum: Cum Mi olas , inquid, do Phaedrus T marchum adolescentulum cum peregrinis quibusdain caupolia coenantem offendissent ac peregrinosset in careeremo ius iustissent, adolescentulum li
108쪽
gam se conieceriit. Quo factu est ut qui Socrati nocere
voluerunt, duoru eum criminu reu fecerint, & quod deos nouos induceret,& quod iuuentute corruperet. quoru illud est τῆς ἀσβειας, hoc τις φθορας. Ατρος ειαν ostedit inor. de ordine deserto Lysias fuisse, quoties quis
miles coscriptus cu ceteris in castrano venisset. Λω
et in vero, no solu si proelio recessisset, sed etia si pedestre militia neglexisset,& equestre optasset. Vt autem inquit aduersus Ctesiphontem Aeschines, Solon iisdepoenis teneri statuit eum, qui militiam neglexisset, &qui ordinem deseruisset, & qui timidus esset. voluit
- autem naturam etiam insimulari, ut unusqui'. ciuiui
de poenis,ouae legibus constitutae sunt, magis, quam de hostibus lolicitus, melior patriae propugnator euaderet. igitur eum , qui militiam neglexisset,& qui ordinem deseruisset, & qui timidus esset, a foro ameuit , nec corona donari, neque ad sacra publica admitti permisit. et innis x , , Polluce teste, fuit, non siquis alterum falso debitorem ad aerarium rettulisset, quod Arpocratio censuit, sed si falso debitorem in gistratui aliquem indicasset. et iii ονλὴτεία Polluci fuit, si quis se alterum in ius citasse ementiretur. Arpocrationi vero, si quis falso alterum, ut debitorem , in ius vocasset. de GYMMMα si quis ex iis, qui in re p.ve sarentur, donis se corrumpi passus esset, ut α ιος. si muneribus iudicia corrupisset. Qua de re lex est in oratione secunda contra Stephanum; Si quis, inquit,
, coierit, aut Haeliaeam, aut aliquod forum eorum, quar, sunt Athenis, aut senatum, praebitis ad corruptelam, pecunijs, aut acceptis, aut manum secerit ad popu- , laris status euersionem, aut, aduocatus cum esset,pe, cunias ceperit in priuatis caussis, aut publicis, harum, rerum sunto apud Tesmothetas. Eoiqii quisna, tus ex ambobus parentibus peregrinisse princi uegeia, sisset. Vinde Vlpianus ρd Timocrategm, si quem , in
109쪽
quit, eonstabat, sibi vindicasse ius es uitatis, cum Atheniensis non esset, & eadem tamen, quae ciues faceret, hic ante iudicium in carcere habitabat, post uictus iudicio uenum ibat toti,ix, si de peregrinitate postulatus, iudicium pecunia subuertisset . υρις, quoties quis liberum , tanquam seruum , aut vinxi sset, aut verberasset. Vnde dixit orator aduersus Nicostratum rPuerum in hortum vicinum immiserunt, ut rosariue uelleret, eo consilio, ut, si eum ego deprehensum aut vinculis constrinxissem, aut verberibus affecissem, ut seruum , expx3 mihi intenderent contumeliae . A xφuir, si aerarij debitor, antequam satisfecisset, nomen suum de publicis tabulis deleuisset.Vnde illud est co-tra Theocrinem : Lex non aduersus eos, qui debent, & no inscripti sunt, D ripis costituit, sed quorun omina non soluto ciuitati debito e tabulis sint expu-cta. Αγραφου μεταλλου dica, teste Suida, fuit huiusmodi. Qui metalla argentea exercebant, ubi uouum aggredi opus cupiebant, rem indicabant iis, quos populus praeposuerat, ut noui metalli vigesimam quartam pensitarent. quod si quis metallum, quod non professus esset, exercuisset, ius erat cuilibet, eu πα*-α. ψοτὰ vero,si rationes reru, quas tractasset, no rettulisset.
Παρανομων, si decretum scripsisset ita, ut leges, quae deferendis decretis erant, transgressus esset . quo de genere multa in Ctesiphontem Aeschines, & in Androtionem Demollitenes. Miul attris excutiebant, ut inquit Arpocratio, senatores, de magistratus omnes, an idonei essent ad imperandum , oratores, an impudici essent, an patrimonium effudissent, an parentes male habuissent, & equites, an satis culti essent. Quin etiaAesehines omnium, qui ad rem p. se contulissent,qu quam nullum magistratum gessissent, vitam hoc genere iudicii Solonis lege inquit esse a quot ibet exquisitam. atque eo nomine ipse Timarcho iudicium in-
110쪽
tentauit . Tu uix actio suit aduersus eos, qui magistra- tibus, aut legationibus functi essent, de pecumjs, Sedelictis intra certum tempus, quo transacto agere non licuit. Cui quaestioni minimam etiam quaque curam . .
tione fuisse subiectam, idem aduersus Ctesiphontem
contendit. quae vero actio legatis est intentata, ea proprium nomen παροπρεσβειας obtinuit. quo iudicio Demosthenes ea, quae extat, Oratione Aeschinem oppi
gnauit. A ro ea , inquit Pollux, aduersus eos fuit, qui male erga populum affecti essent, qui sycophantae essent, qui in festis contumeliam , aut iniuriam alteri intulissent,ac deni q. ut scribit Xenophon libro primo rerum Graecarum, qui populum decepissent. A roin erat, quoties quis publici quidquam alterum retinere . arguebat, qui q. urgebat, mrογραφοῦν instituebat, Osten- .dens , unde pecunias haberet, & quam multas haberet . Quod si ille se habere negaret, iudicium, Arpocratione teste, fiebat, quasi non iuste facta esseta πογρας- , quae caussa in oratione contra Nicostratum aDemosthene pertractatur. fuisse autem pubi icu iudicii , ex eo cognoscitur, quod idem scribit, ei iudicio mille drachmarum periculum propositum fuisse, & ne que postea posset suo nomine γραφεβοα. quae conditiones ambae in publica iudicia conuenerunt.A G p-ς autem erat, cum alter alterius bona aperiebat ,& eo facto eum ad fortunarum , & publici muneris permutationem inuitabat, quod Arpocratio ex Demosthenis ad Phaenippum oratione collegit. fuit detectio eorum, qui in metallis, aut emporijs exercendis deliquissent, aut qui vectigalia publica auertissent, & uno verbo omnes ocu Itorum delictorum patefactiones φασεις appellatae sunt. quin etiam Libanius ex oratione aduersus Theocrinem elicit, legem fuisse, qua dabatur φαγις aduersus mercatores, tinauicularios, qui frumentum alio, quam