장음표시 사용
21쪽
ro Phisica rara II. sui non esse: ubi Iy ex successioneni genotas inter non est e & esse rei productae , quae successio seu prioritas & posterioritas locum no haberet si res haberet esse ab arterno. Luarib ex parte modi faciedi:quia seque
retus illum non esse liberum , non enim po tui fiet Deus abstinere a productione creaturae: quando nam enim no antequam produceret, clim non daretur ullum prius in quo esset impro dueharnec dum actu producebar,
'nia du productio adest, non potest non a est e,j uxta illud,Omne quod est. exsuppositione quνdes, necessario es: nec postqua produxi quia no datur podentia ad pretieritu, cum imisplicet id quod semel faetu est non esse factu. Ad hujusmodi ob monem re*ondeo nega
do antecedens quoad omnes partes.
Adprobationem prima resso eoi illud non esse intelligendum necessario de sequela dumtionis, sed naturae & dependeutiae,quq stae
Ad prebationem secunda respondeo propri-nm este creaturae & ellentiale non quod actu ex non . si ς transeat ad esse, sed quod possit; in quo differt a Creatoaς qui nunquapotuit non esse, vel incipere Ad aikorita rem n. Patrum respondeo ipsos intelligendos esse de aeternitate essentiali & indefectibili
non de accidentali & defectibili vel si absolute & distinete intelligendos velis , lo-
22쪽
Dissutatio I. ri qmntur de facto & non de possibili, quia de facto certum est ex Scriptura & Fide solum
Deum esse sternum,creaturam Vero omnem
coepisse in tempore, atque ita recte& valide arguunt contra Arium Filium Dei esse Deum, & non puram creaturam ex eo quod sit patri coaeternus. Ad illa inconvenientia re-jφondeo negando ea sequi , ex illis enim contradi ctoriis solae assivmativae forent Verae , n gativae vero falsae. Et quidem salsa esset illa , Mundus aliquando non fuit, quia tunc productio non connotaret rem antea non fui si eb& de novo coepisse; illa enim differetia productionis a conservatione aceidentalis solsi est competens ipsi, prout res facta est in tempore, non essentialis: eadem ergo actio prout esset praecise emanatio creatutae a Deo ex
nullo praesupposito subjecto, dieeretur creatio 3 conservatio vero quatenus esset manu-
tenentia Musdem in esse, quae est distinctio rationis tantum. Haec similiter , Deus uoncreavit mundum, falsa esset , quia saberet se illam de insile , Deus non crem mundum , falsam,non quidem in i nstanti temporis fluentis, sed in nunc aeternitatiS permanenti, in quo sicut de Divino Vmbo vere assirmamus quod nunc generatur . & quod goneratum est, & quod in perpetuum genera- bitur, S ita demudo vere assirmaretur quod nunc creavit, quod creatus est , & quod simier creabitur , quia- videlicet sicut
23쪽
ND Phsica Pars Iraetern kas nunquam transit, ita necigeneratisint creatio illi coexistens. Ultima denique esset falsa, quia tunc contraria illa non sese destruerent, Deo ut supponitur ea ab aeterno sub eodem summo gradu intensioniS conservante. Neque ho foret nunc contra ipso- sum naturam, naturale si quidem esset eis in
talis at in etsi alioquin corruptibilibus ' durare per infinitum tempus,. g Ad tertium respondeo negando ly ex denotare successionem seu prioritatem &posterioritatem inter non esse & esse creaturae nisi ad sumarium rationis vix naturae,quario cum haberet etsi res esset ab aeterno , prius enim
intelligeretur secundum id quod habet ab intrinseco Sc ex se, quod est nou esse, quam secundum id quod habet ab intrinseco & a
Deo, quod est esse. Ad ultimum regpondeo productionem mmeda ab aeterno fore liberam Deo, R antequam produceret, intelligendo per hoc prioritat εnarurae', in qua poterat non pro ducere,& duactu producebat , dc postquam produxit νquia quod tune posset non' producere , estraratum necessi tas ex suppositione orta ex ipsae Divi rea libertate , quae subinde ipsi nom eae , L unicus
24쪽
Disputatio I. De munde. s. 'unicus statuitur mundum potuisse esse ab atem etiam quoad successi*s.
HACTENus - de . aeternitate mundi quoad permanentia, quoad successiva Verm. Dico non repugnare etiam ipsisper se loquem do , ab aremo esse: licet ter accidens aliqnibus eorum repugnare queat. de quo in solutione
objectionum sub fine paragraptaij Sensus c5 lusionis non est unumquodq; successivum in particulari, puta quemlibet motum si oll-- latim potuisleabsque ulla interruptione esset ab aeterno licet id etiam de circulari motu possibile fisset sed quod tot motus loca eb v.
g. tot alterationeS , tot heonum aut aliorum
generationes successive praecedere & multiplicari potuerint: ut ante quamlibet talem mutationem designabium fuerit alia, & an
te illam alia, sic in infinitum quod est tota illarum saccessivam collectionem fore ab
aeterno. Sic autem explicata conclusio Probatur , quia ex asicitione praece denti non repugnat cinium salse ab aeterno productum et ergo nec repugnat quod m ius fuerit ab aeterno. Probratur Consequentia , quia si coelum esset ab cutei no , alterutrum concedendum foret vel quod ab aeterno moveretur, vel quod quiescetur:
25쪽
Si moveretur,' habemus intentum. Si ver quiesecret, idem: clim enim qhies illa esset privatio motus in subjecto apto moveri, coelum enim ab aeterno esset ex sua natura mobile, utpote ens naturale licet non fui si ex
de facto motus ille in hujusinodi corpore aut subje sto ab atein potui stet tamen esse, tu co si quidem consistit privatio motus, seu quod idem est, quies privativa. Consirmatur: Si esset aliqua repugnantia quo minus successiva esse possent ab aeterno, maxime quia nequeunt intelligi fluxisse s- ne principio: sed hoc est falsum, erohininor probatur, quia concipimus tempus imaginarium fluxisse ab arterno sine initio 3c sine fine fluxurum, quidaergo repugnantiae est in Aelligere temptas rerum creatarum Verum &reale illi coexistere, & 1ta sine initio fluxisse; siquidem fluxum temporis veri& realis in- relligere possumus cum fundamento in re ad modum fluxus temporis imaginarii Confirmatur hoc magis, quia tempus imaginarium est privatio temporis veri & realis. atqui tempus imaginarium nullum habet i filium , sicut spatium imaginarium nullos concipitur habere limites r ergo potuit Vesum tempus nullum etiam habere initin m. tamdiu enim potuit este serma, quamdiu ejus privario quae aptitudinem ad cam im-
26쪽
Dul. I. de mund . . I isinitate temporis imaginarii insertur potuisse dari verum & reale tempus infinitum seu auternum ipsi coexistens, etiam ex infinitate spatii imaginarii inseretur dari poste infiniatum corpus verum & reale replens hujusmodi spatium . . Nam contra est. quia infinitas rein pugnat quantitati permanenti quae est tota simul, non vexo successivae, quale est tempus aut duxatio; quia ex hac non sequitur dari revera infinitum actu & simpliciter,sicut ex illa,ut alias diximus. Ex infinitate ergo spatii imaginarii solum inferri valet quod possit dari moles infinita synca tesorematice . id est non tanta quin major produci queat. Objicies primo Implicat,id quod includit
prius & posterius,est e ab aeterno: omne suc- .cessivum , seu motus & tempus in cludum: prius & posterius , in hoc enim differunt abente permanente quod est totum simul: ergo. Probatur m or: tum quia aeternitas dicitur duratio rei omnino immutabilis , ergo quod mensura lux aeternitate,est omnino immutabile , subindeque non habet in se prius& posterius, sed est totum simulatii m quia id quod habet prius & posterius, nec potest este
ab aeterno quoad part em posterioiem , cum illa prassupponat aliam , aeternum vero nihil prius supponere debeat , nec quoad partem priorem,alias haec esisti in aetern ita te per infitinitum tempus antequam posterior adveni
rot, quod implicat; erso nullo modo potest sile ab aeterno. Constrin
27쪽
Physica Pars π.Confirmatur primo , Non potest fieri ancesse ab aeterno corruptio partium motus sed solum ex tempore .: ergo nec apsarum gen- ratio aut productio ab aeterno esse potuit.
Antecedo is videtur .mersum : quia aeternum
nihil habet prrus se : atqui corruptio partium motus hibet aliquid prius , nempe productionem earundem quae sine dubio prius id telliguntur este aut pinduci quam corrupi vel desinere: eri, Consequentia vero non est mimu evidens : si enim partes motus
forent ab aeterno, corruptio vero aut desitio aliarum solum ex tempore, porteret motum
illum aut partes ejus dui asse per infinitum tempuS antequam ex eo aliquid corruptum esset quod est contra natura aentis successivi, Consi matur secundo : quia alias fuissint ab aeterno anni, menses, hebdomadae, dies, hora: : 1ed hoc implicat. Sequela majora est o idens: si enim anni v. o. non essent ab
aeterno , lem S etiam & motus non Luciat
ab aeterno , sed incepissent quando in cepi sient anni,falsitaS Vero consequentis videtur apeIta: etum quiaanni supponunt menses, menses hebdomadas, hebdomadae dies,&c .ergo nullum eorum potest esse ab aeterno, quod enim ab aetemo est non supponit aliquid prius: tum quia infinit di nequit ficri additio sed qAibusvis annis praecedentibus pollunt addi alii sequentes, ergo : tum quia infinitum non est pertiansiiale , maxime
28쪽
t transitum successivum, si autem anni λ- at ab aeternodam pertransitum esset infini
Pro solutione adνerte, id quod jam in su-rioribus innuimus , & ex quo tota hujus .ateriae intelligentia pendet, alio modo en i . 1 permanentia fore aeterna, & alio successii. .a Eternitas enim rerum permapentium,
ata Solis,leonis, hominis, angeli, & simili-m, qua appellaripotest aternitaspermanentia,nnsisteret in hoc quod hς numero res deter-1inatae fuissent ab aeterno : aeternitaS Vero accessivoxum, pyta circulationum coeli aud
olis, genurationum leonum, & hujusmo-li; sita esset non .in hoc quod hic numero notus,aut haec Solis circulatio ves generatio injus determinati leonis fisset ab aeterno, d enim manifeste implicat, clim quilibet Jeterminatus motus supponat prius tempore aut saltem reali instanti ipsum mobile, Scquaelibet determinata generatio praesupponat ipsum generanS nec non materiae dispositionem antecedentem; sed in eo quod ante quemlibet determinatum motum laetit alius & alius in infinitum; & sic de generationibus, ita Et nunquam deveniretur d prima quod est totam circulationum aut generationum siccessivam collectionem, & non
quamlibet illarum in particulati aut divisive sore ab aeterno: Ex his Ad objectionem , cujus absolutὰ posset Tomin I. S , negari
29쪽
is P sica pars II. . negari maior, re*ondeo distinguendo illam: υ- ρυοι It illud esse ab aeterno, aeternitate permanentia covcedo:'ιccesonis, nego : quae distinctio applicanda est consequentiae. Ad primam probatione majoris distinguo antecedens: AEternitas ut sic prout analogice abstrahit a creata& in creata , seu ab aeternitate perestentia ni& per participationem , nego, de ratione enim ejus ut sic est sol im quod sit duratio carens principio & fine; aEternitas per . essentiam & increata , quae est duratio ipsius esse Divini & proprium illius attributum , eon cedo: ex quibus facile etiam distinguitur eo e- quens, concedendo de eo qudd mensuratur aeternitate essentiali, negando de eo quod mensuratur eteternitate accidentali de qua hic loquimur, quae nihil aliud esset quam ipsum tempus ut non habens actu initium. Ad secundam probationem re θondeo illud non fore ab aeterno quoad partem posteriorem, nec etiam quoad priorem aliquam Oterminatam, ut probat argumentum , hoc enim ellet finisse ab aeterno aeternitate parma neu-tiae; fore tamen ab aeterno quoad partem
priorem in determinatam, id est, priorem &priorem in infinitum. seu quod in idem rediequoad partes priores & priores, non divisive 3& sigillatim, sed simul pro tota successiva
collectione sumptas, quatenus ante quamlibet assi gnatam Massignabilem fui sient aliar, absque eo quod unquam perveniri posset
30쪽
pestet ad primam, quod est esse aeternum aeternitate successionis aparte ante; quemad- modum esse aeternum eadem successionis aeternitate aparteps, est sore aeternum non quoad unam aliquam partem posteriorcm determinatam, sed in determinatam , seu se-
cudum partes posteriores & posteriores cor- lectivu sumptas, ita ut post quamlibet in par licui ari designabilem subseqnantur aliar& aliae absque eo quod unquam deveniatur ad
ultimam: Vnde nego congequentiam illam : vel
distinguo de aternitate permanentia se sucecsι- innis int supra. Ad primam consimationem distinguo eodε
modo antecedens: concedendo corruptionem partium motus no potuisse esse ab aerer.no a ternitate permanenthe, quasi assignari potuisset aliqua determinata corruptio, seu quod idem eli, alicujus determinatae parsis oesitio quae semper fuisset;negando dexte nitate successionis , potuissent enim ante quamlibet praecedere alie & aliae in infiniti7, quod est 'totam hujnsmodi corruptionum collectionem successivam potui sic ab aetermo esse, non aliquam de erminatu: Quae distiHctio proportionaliter applicanda inco- sectitioni. Adprobationem anteeedentis distinguo minorem, concedendo quamlibet determinatam seu di is1ve sumptam paritum imotuS corruptionem habere aliquid prius, i id est, productionem earundem , ut dic tur