장음표시 사용
221쪽
zos P sica Pars mocialiter dicta est vere intensio:ergo sunt raritimi duae species alterationiS, nempe intensio& remissioo Probatur antecedens ; quia per illam non acquiritur qualitas praecise secundum essentiam, sed cum aliquo aut aliquibus gradibus, sine quibus non potest esse a parte res: ergo per iplam alterationem in
Respondeo negando antecedens et ad probationem concesso autecedente distinguo co- sequens: Per illam intenditur , intensione lataesumptat quae est acqui sitio alicujus gradus
quaIitatis ex alia qualitate proprie & entitative contraria tanquam ex termino a quo icon cedo et intensione proprie di D, qu ae est m o-tus a qualitate remisia per aliam actionem jam producta ad eamdem ut perfectiotem dc intensorem,nego. unde alteratio propite αspecialiter dicta non coincidit cum intensione etiam proprid sumpta- . -
- πε Intensione se Remissione qualitatum.
D V E R T E inter Augmentationem 3c T smisionem ex una parte , & In-ffensionem ac Remissionem ex alia, illud interesse discrimen , quod per Augmentationem
222쪽
De Intensione o Remissione c. 'Toxaequiritur quatitas in diversis partibus sub jecti,& per Diminutionem deperditur: per M- tensionem vero perficitur & augetur qualitas in eade, aut eisdem partibus subjecti in quia bus jam antea erat, per Remissionem vero in eisdem decrescit & fit imperfectior. Sed disificultas est de modo quo qualitas intenditur seu perficitur in eadem parte subjecti. Et i
Dico primo qualitatem intendi per adventum alicuius persentionis ipsi superaddita. Est contra nonnulloS antiquiores , quorum alii voluerunt qualitatem antendi per sola depu. rationem a contrario,puta caIorem per abjectionem fetigoris, nulla perfectione intrinse- ea ipsi calori superadditaralii vero putaverut per intensionem destrui praeexistentem qu litatem & novam perfectiorem produci Probatur tamen conelusio: Per intensionem qualitas praeexistens fit intrinsece perfectior& aetu alior t ergo superades N illi siqua
perfectio Sr actualitas intrinseea 3 atque adeo nec destruitur praeexistens qualitas, eum perficiatur i nec intenditur per solari
deputationem a contrario. Consequentia tota es evidens . Antecedens vero probatur e
Per inten fionem habet qualitas prae exi stens quod magis quam antea perficiat subjectam, constituendo illud magis tale, puta magis caIidum . atqui ad hoe necesse est qacidi a fiat intrinsece perfectior, cum ef-
223쪽
. xot Ph et Pari Infectus formalis perfectior nihil aliud sit qua
ipsamet forma persectior communicata suta lecto: ergo &c. Con matur: Nam sicux motus Augmenistationis consistit in acquisitione novarum
partium quantitatis in di versis partibus subjecti, seu in hoc quod quantitas praeexistens fiat perfemor extensu e in illis 3 ita intensio in eo essentialiter sita est, quod per illa qualitas,quae jam inest subjecto, fiat persectior& actualior intensive in eadem parie, siquidem per motum intensionis habet quod perfectilis actuet subjectum quam antea , seu perfectiorem illi tribuat effectum formalem constituendo illud e.g.magis calidum: quod intelligi nequit, nisi ipsa qualitas praeexistes fiat se seipsa intra propriam speciem per-
R. , atq; adeo nisi nova ips accrescat v
Iuc rfectio intrinseca. Unde habes quod sculper augmentationem non destruit mi titas minor quoad sitam entitatem, sed soltati secundum postivam terminationem seu modum minoritatisuta nec per intensionem qualitas imperfectior deperditur nisi secundum modum imperfectionis,secudum quem est terminus a quo persectioris intensionis. Per qμod solutum manet fundamen tum corum qui voluere per intensionem destrui qualitatem praeexistentem.
224쪽
Da latensione se Remissione cte. zo3I Nee in his est amplius immorandum , conveniunt enim omnes in hoc quod intensio fiat popadditionem alicujus perfectionis qualitati praemistenti superadditae: sed maxima & celebris est controversia, utrum illa nova persectio sit nova qualitas partialis,launova entitas caloris exempli gratia ejusdem rationis cum praecedenti cui superadditur, . vel tantum no us modus perfectionis ra- tione cujus qualitas pretexistens ead ementitative manens magis & magiς perficiat subiectum: primum asserunt recentioreS quamplurimit secundum Thomistae, cum quibusi i Dico secunῶ Intensionem qualitatis non sei riper additionem qualitatis ad qualitatem pr
Probatur, Impossibile est novum calorem'.g. superaddi praeexistenti in eadem parte subjecti, ergo nequit fieri intensio per additionem qualitaris ad qualitatem, Probatuν Ampossibile est duo accidentia sori Io uumeto distincta esse simul & eodem tε-pore in eadem parte subjecti, atqui calor s potaddit distinsueretur solo numero a prς- existenti r ergδ impossibile e quod in eadepalte subjecti recipiatndi cum rillo. , Maior probabitur a nobis in Met si ea , ubi osten- demus accidentia individuari a subjectis, eo quod unitas & distinctio materialis. petenda sit ab unitate vel , distinctione materiae , sicut formalis di essentialis
225쪽
2o φ . ph ira pars III. ab unitate & diversitate formae: materia autem accidentium est subjectum ipsorum eatque adeo si simul essent duo accidentia so- Io numero distincta, in eadem parte subiecti essent duo ut supponitur, es non essent,quia haberent unum & idem numero subjectum
nor vero non est minus evidens: nam calor
ille de novo superadditus realite distingue. Letur a praecedenti, cum ei realiter adveniret M posset prior esse sine i posteriori atqui non distinsueretur specie ves essentialiter ab illorergo solo numero: Probatur minor : tum e communi sententia Dcustorum qui censent omnes calores esse ejusdem speciei : tu quia una qualitas specie distincta non perficit ali , am, at verd calor superadditus per motum intensionis deberet perficere praeexistentem , ergo nequit specie distingui ab illo
, Confirmatur: Qualitas de novo adVen, enS per motum intensionis nequin intendereae pinsiὀ et pio xii ccntem . niuei uniatur in
eadem parte subjecti : atqui non potest ei
hoc modo uniri e erg5. Probatur minor: nam vel uniretur ei sicut actu spotentiae, vel per solam continuationem sicut una pars integralis unitur alteri: neutrum: ergo Proba- -,
mr minor: ct inprimis quoad primam partem trula duo individua eiusdem speciei no pos mise habere per modum actus & poten
tiar intex se, siquidem id quod ab intrinseco
226쪽
De Intensione ct Remissione. 2 o s,in potentia respectu alterius , distinguitur essentialiter ab illo, ut in materia & rma constat: atqui duae illae qualitates . nempe praeexistens & superaddita. ellent duo individua ejusdem speciei, cum selo numero different . ut ostendimus .' ergo non possunt uniri per modum actus & potentiae. Quoad secundam vero partem suadetur eadem mino a quia duae qualitates non possunt uniri per continuationem tanquam partes integrales vel enestativae, nisi ratione. continuationis partium quantitatis. quibus insunt: eigo impossibile est in una & eadem parte subjecti intelligi duas qualitates unitas per cotInuationem tanqua paries integrales. Amece sprobatur. quia cum habere partes & cotinuationem ipserum sit propriu quantitati, nulla alia res potest habere multitudinem aut co-tinuationem pallium nisi ratione partium quatitatis quibus inest aut quibus assicitur, Ex quibus omnibus impugnatae manent Ieseponsiones adversariorum, inter quos L- Rsondent Vasques & Rubius , quod quamvis duae qualitates totales solo numero distinctae neqMeant simul esse in eadem parte subjecti, bene tamen partiales , quales dicunt Eine eas, quas per intensionem addi
sed contra est : primo, quia qualita tes non sunt partiales nisi ratione diversarum paulum quantitatis quibus insunt et
227쪽
quia qualitas quae primo est in subjecto, est
individuu totale α completum ante adven- tum alterius quas per intensione additur quet est ejusdem rationis cum praecedenti:sed illa adveniente qualitas praeexistens non amittit suam perfectionem & completione,alias petintensione fieret imperfectior erg3 manet in ratione qualitatis totalis & copletet,subinde. que eti/ ea quae superadditur cum sit ejusta rationis ut concedunt isti authores. unde
Respondisseeundo Suares, quod quamvis duo accidentia solo numero distincta nequeant simul esse & uniri in eodem subjecto si sint entiant edistincta,omnino similia,&aequat is inter se perfectionis ; bene tamen si . sint solum distincta ex natura rei, inaequalis pinectionis, & inter se subordinatae r gradus - autem ille seu qualitas superaddita praecedeti, quae lum ex natura rei ait ille distinguitur ab ea, sunt in qqualis persectionis, Minter se subordinantur.
Sed contra: vel enim illi gradus aut quali- tates distinguuntur specie; vel selo numero, etiamsi intra eandem speciem sint inaequalis perisctionis. quatenus posterio est peis ctior priori: uidquid dicat suares emcaci ter impugnatur ex dictis maxime in prima
Dico tertiis latensionem qualitatum fieri periaequisitionem novi modipersectionas, ratione euisu
228쪽
De Intensione se Remissione. Lo Ius qualitus praexistens magis perficit subiectum sed perfectiori modo est in illo: & hoc est quali
ratem intendi per majorem siti radicationem in subjecto, ut loquuntur Thomystae, metaphora sumpta ab artiore aut plata cujus persectio & augmentum maxime petituI CX eo.
quod firmiores figat in terra radices: sic etiam persectio qualitatis & augmentum illius intensivum consistit in hoc quod perfectiusi insit in ctoe Pio majori autem intelligentia Nota quatuor esse in qualitate iniensibili dia singuenda; nempe essentiam seu rarioncm pN-niam illius ; Existentiam iratione cujus Potest Divinitus existere separata a subjecto Vnimem ipsius cum subiem, seu actualem anha keneiam , is eundem --- perfectionis seu
majoris radicationis, qui per intensionem ei advenit distinguiturque realiter modalirer a tria hus praeedoribus, eum adveniat is pareas illis invariatis. Hoc posito - l' Probatur conclusio : Intensio fit per acquisitionem alicujus realiis perrectionis ad propria lineam seu speciem illius qualitatis quae intenditur , pertinentis, ratione cujus ipsa fiati perfectior ic actualior intra propriam specie atqui nova illa actualitas & perfectio advenies qualitati sputa calori)intra propriam lineam seu speciem, no potest esse nisi modus aut modalis persectio : ergo intensio fit, per acquisitiooem novi modi persectionis
229쪽
et 8 Phisirapars ImMajor relinquitur certa ex prima conclusione , ad hoc enim ordinatur inrcnsio ut per illam qualitas piaeexistens magis perficiat subj ehum,deu perfectiorem illi tribuat effectum: formalem intra eandem speciem; puta conmstituat masi, calidum et hoc autem intestiginequit nisi ipsa qualitas fiat in se, persectior & actualior,quaucloquidem non causat sese maliter nisi per communicationem suae pI priae actualitatis re pedi octionis, subindeque effectus formalis persectior nihil aliud est quam insemet forma perfectior ut communicata subiecto. Minor verὐ non est minud ce iam diosic illa enimBova peifectio non potest esse nisi vel inova emitas qualitatis 'clmodus ipsius: non primum 3 ut ostendimu codes usione praecedenti et i ergo secundum
Confirmatur, Qualitas, praeexistens non potest perfici intra propriam lineam per ad- ditionem alterius qualitatis etiam partialiS, datρ quod est et talis,bene autem pernovunx modum perfectionis et ergo intensio fit pes acquisitionem novi modi perfectionis, Pr batur antecerius: quia vel illa qualitas super addita distingueretursolo numero a praecede-ti, velθecie, si solo numero, non posset in ea, dem parte subjecti recipi, nec consequenter perficere intensive praecedentem: sissecie, no. adderet persectionem ejussiem rationis ac ,
speciei cum praecedenti, sed diveris , su
230쪽
vis'. II. De inten. se remis . qualitat. 2 os indeque non perficeret illam intra propriam lineam, at vero si nova illa perfectio permotum intensionis superaddita calori, v. g.
st modus duxtaxat, poterit utrumque l1abere, nam inquantum modus, debebit reci- .pi in re modificata; id est,in illo calore a quo specie m Hali & incompleta differt: in qua tum vero actualitas 3c perfectio reductive pertinens ad speciem caloris, perficiet ipsum intra propriam lineam & rationem caloris: α cum sit ipsum ut ita loquar. magis seu quantitas virtualis caloris , non constituet lubjectum simpliciter calidum , quia jam suppomi, sed magis calidum. Ex his omnibus habes nomen ira in seu latia studinu gradu alis, quo communiter utuntur auctores ad explicandam Intensionem quali- tatis, ut cum dicimus calo tem ignis esse iaoctavo gradu, alio sensu sumi ab adversariis, di alio a Thomistis, illi enim per fradus intelligunt qualitates partialis, ex quIbus volutcomponi unam totalem: unde imaginantur inquit D. Thomast augmentum intensivuqualitatis ad modum augmenti extensivi quatitatis : noS Vero per gradus intelligimus modos majoris vel minoris perfectionis seu dicationis in subieriis, qAia qualitas per talem modum intensa & perfecta ut octo v. g. aequivalet octo gradibus seu partialibuς qualitatibus si ex illis componerentur ut Volunt adversarii, es nos im possibile esse osten- Tomus III. cc dimin