장음표시 사용
241쪽
224tur ecclesiam romanam. Ceterum retulat D. Discretum
Nilaum autocataeritum p. 7si. D. Tractatum de ecclesia, o s hsυjδηινι scriptum de mutatione religionidi P. 6 TO. D G2 -ι Apostasiam ecclesiae romanae, Tys. tangitque D. Arcana Dei iudicia, p. 8μ. &pta contra Pontificios. p. 8sq. Vide μ' t. :ηρος A 1714. 9 97. Huie libro opposuit studiosus quidam, praeside D. Io. Fran. Budis 2, disputationem de iudicio Lutheri dθ ecclesia romana ,
Ιenae ITIT. 4 cuc: Antonio, sed in Anteesura. Vide Acta erudit.
Pag. 6Io. Cum autore Orobaviliter, celeberrimo Antonis Am
Claude. '7 6. D. Iob. Valentin Laesther. D. Valentinus Eruestri Desther
ΕI VSDEM Berichi, Narratio de occasione seribendi Antinuo-christianas cogitationes, deque correctione N emendatione Primae earum Partis. Brunsvigae ITH. In qua memorat. ee tem- cire eum consilium de facienda Inter eeclesiam Proteliantium &Cmano catholicam concordia CASIMI RVM Electorem moguntinum, & AVGVO VM Ducem Brunsvie. ac Luneb. eumaue ab hoe illi negotium conciliationis quam maxime commendatum, neque ille ab eo alienus fuerit inde vulgo tune creditum, eminentissimum Hectorem ilia ius auctorem elle, idque romano Pontifici proponendum curasis.
Fuisse te alios, qui id perillustri tribuerent Baroni a qui
ea aetate ad Romanentium castra transiverat; sed εt hos a vero aberrasse. Auctorem videri esse catholicum ; qui tamen non semper observet modos loquendi , Romano - catholicis usitatos.
Ouicunque vero tandem ille suerit, ipsum Raeseruirium eius positiones commentario illustrare voluisse, ut amicis moderati animi di sedatorum affectuum ostenderet, conciliationem isthane, si Deus adspirare velit, sibimet non videri esse ex iis, quae fieri nequeant. Ceterum de vitiosa libri impressione, quae ipso absente iacta est, gravissime conqueritur. XCII. An-Djsiligo o ste
242쪽
Andreae ΚUHNII Discretus catholicus autocatacritus. Ienae Isao. In quo id agitur, ut demonstretur, auctorem, qui se Sineorum, item Diseratu- ωιholicum vocat, qui quidem est serenissimus Mnestus, Hassiae Landgravius) in filo A. Is . edito Tractatu sive Discursu de hodierno religionis statu, nee non in eius A. I673. insecuto Extracto, non tam sincere, uti se iactet. esse pontificio - catholicum, sed Romanae ecclesiae multis in arti eulis praeiudicare. Capita autem, de quibus hic tranatur, sunt
XXXVII. nimirum de ecclesia romano Pontifice,Conciliis,conell.tri dentino. schisinate. Scriptura saera, invocatione sanctorum, reli-.quiis, imaginibus earumque cultu. purgatorio, indulgentiis, pertegrinationibus, processionibus, flagellationibus, Deo dc Christo. peccato, baptismo, confirmatione, eucharistia paenitentia & conia sessione, sacramento ordinis. extrema unctione, caelibatu, ieiunii festis, cultu externo, ministerio verbi. catechismo, miraculis, monachis & religiosis, clericis S episcopis Magistratu Politico, bonis ecclesiasticis, disciplina ecclesiastiea, pontilicia religione in genere, Pace relisionis & reformatione. Post haec XIII. auctor Moativa expendit, ob quae Discretua catholicus neminem ait pium ae prudentem sive ad aliquam religionem Protestantium se recipere, sive in ea permanere posse. Ecquaenam illa Τ quia sint r. schi- . smaticae. z. sibimet invicem contrariae in rebus fidei, dogmatum& cultus divini. 3. repugnantes antiquae illi ecclesiae, quae ab astensione Christi per quinque floruit secula. 4. principia religionis sib elegerint infirma & inania. s inter se discordes S irroeonciliabiles. 6. careant vocatione ministrorum ecclesiae. 7. testimoniis suis quaedam Rom. ecclesiae dogmata confirment. 8. m. tam visibilem ecclesiam inde ab eius principio usque ad hodierna tempora, factamque ab ea ethnicorum conversionem ludibrio ex ponant. 9. affictae a rom. ecclesia, par pari retulerint, di violen tia erga eius socios use sint. Io. primi reformationis auctores non ita se gesserint . ut pro apostolicis, atque ad tantum opus diviniatus electis viris sint agnoscendi. II. non sint conformes uni saniactae & cecumenicae ecclesiae, sed, moribus praecipue, difformes.-ia. nihil singulare divinum S irituale habeant. II. atque ab
243쪽
habet.quod hic non tantum refutatio Discreti catholici, sed etiam excerpta libri, quem scripsit, omni tempore rarissimi, cum pauca duntaxat exemplaria impressa sint, exhibeantur. Notabis etiam, serenissimum Principem Discretum suum catholicum, sub titulo iExtracti. in compendium redegisse, atque, ut diximus, anno Innoublieas . de anon q*Q' . Andreasse S. theol. D. S superintendens annabergentis, seripsit etiam Vindicias contra Ch. Frid. Crestium, S Refutationem Desensionis Discreti catholici . deque eo relatum est Petro episeopomysiensi, ec suffraganeo moguntino. moderatius ipsum de rebus eum ecclesia catholica controvertis sentire. Vnde non dubitavit epistolam, quae hie p. 249. legitur, ad eum scribere ut, quantum in ipso erat, ostenderet, ecclesiam lutherariam esse schismaticam, nec Lutherum caussam habuisse discedendi ab ecclesia romano-catholi ea. Ras ol*tur autem, uti iam iam audie-
Inus varia in eo taxanda esse autumat.
Pag. 4. Io. Mucius in Praefiit. ad allegatio. R se ii J Ser. Ernestum, Hass. Land- lineat. 747.
a o. Non potest vere nomenim statim papsa, qui roma- gerere Sinceri romano. caιbolici, no-catholicus. sive veri yσps . . aio. Excitat auctorem anglica- Ut Io. Brerete , qui edidit Apo- num in German a inauditum , logiam Protestantium pro ec er nusquam parabilem, nomine clesia romana, anno I 8.
EIUSDEM Tractatus germanicus de appropinquatione Discreti eatholici ad Catholicum lutheranum, ut & Cuneus conistra cuneum. I67'. In eo respondet auctor ad obiectiones, conistra Discretum catholicum autocatacritum allatas. Quis autem Tubuli refutator sit, Princeps ne ipse, ut sere apud Piaccium de anon. p. 42O. suspicatur D/ecmannus, an alius, non liquet.
244쪽
Iemitur, Masterum non este bonum logicum. Atque hoc scriptum oppositum est illius libro , Hambursi edito A. i 696. S inscripto, Pontificia irrationalis logica novae Iesu iticae & blasphemae Academiae sic enim appellat Academiam amoris viratistaviensem in Silesia: in quo probare nitebatur, Romano- catholicos scriptores miseros esse logicos. AN ONYMI Euangelica doctrina de bonis operibus. Wratistaviae 1 oo. Est schedia a hominis romano-catholici, qui probandum sibi sumit, dostrinam Romanensium de merito bonorum operum non obscurare meritum Christi, sed fundari in gratuita Dei promissione , S infinito Christi domini nostri merito, ita ut opera hominum bona non aliunde, quam ex hoc ipso, vim, valorem ac pretium suum petant, atque habeant. Io. Dieter. Godose. SONNEM ANNI Discussio Examinis Innocentii Deodati Sincor . Hildesiae I o 8. Sincerus hic erat D. Io. David Scώυveroner , superintendens pirnensis, qui Examen emiserat professionis tridentinae & regiam Sponsam, Professionem illam edentem , maximique Principem nominis irreligiose .atisque insistentius tractaverat: quos tamen excessus postea, potentissimi Heri sui iussu, agnovit, poenitentiam egit, conceptis verbis deprecatus est, ostensique Principis veniam S gratiam humillimo imploravit. In Discussione autem Examinis ipsa excutitur Prosensio fidei romano - catholicae, prout in Concilio tridentino praescripta est, idque secundum sensum taclesiae romanae, S multa quae a dissentientibus sinistre intelliguntur, dextre & moderate.
nee tamen subdola, & contra rei Veritatem, evolvuntur atque exinplicantur. In meo quidem exemplari , quod prodiit Francosurti anno Iso' i
in solio illa P, Π . . Pag. 42. Chemnitius in Exami- ne Concilii trid. eiusqui De.
: tione . Sanctorum , haec verba: Per filium eius Dis, sum christum dominum nostrum, qui salus noster redι tar s μι
Io. Dietericus Godoliedus ecclesiae ad s. Andreae in urbe hildesiensi canonicus ec sacerdos, nec non theologiae iu-- . . GS riumque
245쪽
duo etiam alia scripta publicavit, videlicet Apologiam veritatis eatholicae contra I. R. & Depulsionem imputati sibi ab illo sy, cretismi: quae hie statim sequentur. EI VS D E M Apologia veritatis catholicae. Hildesiae I o8.
In qua articulos fidei romano- catholitae ordine recitat & exponit, falsasque imputationes removere madet. Commendatur a Ras Detineat. eccles cathol. p. 666.
EIUSDEM Κurete und destaendige Ablehnung, Brevis &Ierpetua depulsio imputati sibi a I. R. 1yncretismi: eum Iudicio e denegata a binis ecclesiae ministris a Principe. ipsorum hero
praescripta gratiarum actione propter feliciter finitum longinis quum & periculosum iter augustae Sponis. Hildesiae i o9. Arguis mentum eius est ostendere, quid in ecclesia romana de merito doceatur bonorum operum, etiam a Cardinale dι-Bι tarmino de Adamo Bure habero, quodque, praeter meritum de condigno congruo, non doceatur, sive a praedictis, sive ab aliis doctoribus. meritum purae conditionis.
et eommunes doctrinae ae fidei christianae, hκ Lu bHP operibus excerpti a Io. CORVINO. Germanice. Vrsellis Is64. Sunt autem loci sequentes: De verbo Dei. Deo & S. Trinitate, peccato, libero arbitrio, lege, disserentia legis it euangelii, vera fide christiana, paenitentia, fidem solam salvare sine operibus, de bonis operibus, oratione, certitudine fidei, falsis doctoribus quod acerbe lint redarguendi reliquiis peccati in christiano haerentibus, ossicio pastorum in taxandis vitiis, cruce, mundo euangelii inimico, seandalo & discordia in ecclesia, aeterna praedeshmatione,
eognominatione Luι--ε, de ecclesia, excommunicatione, adia-phoris sive eaerimoniis, obedientia erga Magistratum . - Principes Iutheranos non esse seditiosos, di denique de eoniugio. Tales libri quoque sunt Lutheri Schata und Giden Meinod sve Aurea dicta ex Luthero excerpta per Andr. Mustulum , denuo edita& aucta a Ioach. Morgenvvech, Erasmi Lutherus redivivus, & D. Eliae Grundiicher Vnterrichi, seu Fundamentalis do. ctrifia de christiana religione, in devotis meditationibus, e scriptis theri petita. Vide Acta erudit. A. ITOI. I s.
246쪽
Io. Carvinus, philos magister, & sacro muneri addictus, fla-eiani dogmatis de peccato originis amicus. hpstis autem theol logiae philosophise, & acer Lutheri vindex, eique plane deditus, vixit medio saeculi XVI. S ultra.
Conradi PORTAE Pastorale Lmhινἐ. Lipsiae isis. Est utilis & necessaria instructio de potioribus sacri ministerii partibus,
collecta ex S. litteris, S Lutheri operibus. Mitio altera, multis in locis aucta & emendata. Prior autem exiit A. Et hiequidem tractatur de dignitate sacri ministerii, voeatione ministrorum, eorumque studiis. & modo docendi, de doctrina, reprehensione, contolatione, adhortatione di dehortatione, precibus, coniugio clericorum, & regimine eorum familiae, de baptismi S sacrae coenae administratione . de melancholicis, tentatis & obsessis, de aegrotis S maleficis, de sepultura, salariis S cruce ministrorum ecclesiae. Hoc opus Micralius Syntam. hist. ecclesiast. p. 777. vocat egregium, & Veron. Moe/lius in Praefat. veteri li-vrum utilem & necessarium: cetera vero encoma, videlicet Mich. auδει, Petri Streuberi, di Noae Fraudemaui legi possunt in eius
Conradus silebiensis verbi divini in patria minister vir excellentibus & praeclaris dotibus praeditus, boni iudicii di indefessi studii in legendo, scribendo, concionando, aliisque laboribus , quos munus sacrum imponit ae postulat; nec inflatus, amisbitiosus & superbus, sed humanus , modestus, atque ad officia paratissimus, S ideo omnibus earus & gratus, plura etiam germanice scripsit & vulgavit, Libellum, puta, de utilitate scholarum. Orationem adhortatoriam ad assiduam lectionem scriptorum D. Mart. Luther , Quaestiones de utilitate eatechiseni, & Speculum virginum secundum ordinem Decalogi, mundoque valedixit anno Mentiunt in praedicti Praefatione, 'bim in Epit. Biblioth.
247쪽
germanicam conversi, atque a Mela chthoue A. iri. revisi. Nolibertae Cum dedicatione ipsius Melanchthius ad Annam, Ioach. C. serarii uxorem, qua docet, omnibus Christianis
quotidie meditandam esse divinam revelationem & doctrinam. Laetis litteris it symbolis comprehensam, multitudinem autem librorum ac litium ortam ex diversa explicatione verborum Sphrasium S. scripturae, quatenus in sontibus luis legitur; ossicium i-σitur ei se doctorum S pastorum ecclesiae, praelectionibus illorum sibiungere Grammaticam, h. e. verum sensum linguarum fitndamentalium proponere atque ostendere; cumque in finem, at-oue ut constet, quae nam doctrina sit Ecclesiarum protestantium. se se eomposuisse Locos istos theologicos, & quamvis nactus sit multos adversarios, in primis cochlaum , A boasum, Perisκἰum, O
a.dram, se ipsum tamen & libros suos subiicere iudicio ecclesiarum N academiarum verbum Dei recte intelligentium. us sive, ut alii esserunt, etiam Erasmus, Iodocus I M. notthusanus, initio se dedit studio iuris, deinde autem theologiae.
eiusque doctor renunciatus, ae praepositus ecclesiae omnium Saniactorum mittebergae constitutus, sacra ibi utraque in cathedra maiasino eum adplausu docuit: erat enim vir doctrina, eloquentia animi magnitudine ac prudentia excellens, magnique aritimatus non tantum a Luthero & Meiai cbrbone, sed ab Erasmo etiam, ut
cui eum in Epist. 43Ι. p. 6 . agnoscit pro organo quodam Dei electo ad illustrandam filii sui Icta gloriam atque ideo adhibitus ad opus reformationis in Comitiis augustanis, quando Confessio Protestantium edebatur, ad Colloquium marpurgense, atque ad reformandas ecclesias in Milaia dc Thuringia. Non tamen per omnem vitam mittebergae sedem habuit. verum Halam Saxo num abiit ad Inspectionem ecclesiarum obeundam, Indeque exuheoncessit Ieriam', perque aliquod temporis spatium professione functus est, ae denique hoc etiam loco relicto superintenden.
fiam eisseidiensem in Principatu coburgensi sibi passus est imponi,
ibique vitae suae curriculum, non sine tentationibus, absolvit anno. 1ses quum nondum absolvisset annum climactericum 63. Semelato te iterum singulari Dei providentia servatus fuit in vita. nimirum quando cepe , ' quod Parens eius peste insectus modo ab
abseeitu revulsum in scamno deposuerat , . imperitus puerulus avide Dissit ad by GO la
248쪽
vide abripuit atque devoravit, S cum centurio, cui domus ipsius Halae magdeburgicae pro hospitio assignata erat . in mandatis haberet eum occidendi, ingenue fassus se se non posse id exsequi cum videati virum esse probum, multaque virtute praeditum. Sic Deus suos scit servare. Sed & scripta eius ad extremum sunt indicanda. Nimirum, praeter Versionem quorundam Lutherι scriptorum germanicam, ab eo habemus Desensionem pro coniugio sacerdotali, adversus Io. Fabrum, Annotationes in Acta apostolorum, & Narrationem de morte Luiberi, cui ipse adsuit, contra Georg. micelium. Nicheli. Adamus in vitis theol. p. 2 8. Mndero
εὸν in Nordhusa illustri p. ii Se sudors Lutheranismi p. 344. Iidem Loci communes. ex versione Iusti IO NA Ε. Nori-bergae Isol. Iterum ad antiquum exemplar, quod anno Is36. pr diit Wittebergae, editi: cum dedicatione ad Serenis. Electiarem Saxoniae IO. FRIDERICUM. qua summe necessarium S utia Ie ait esse, ut exstet clara & perspicua summa articulorum fidei, atque ideo hune Iibrum a Melanchthone scriptum, eumque oppido utilem esse ad recte intelligendas S. litteras in praecipuis cogmatibus fidei. De aliorum elogiis. quibus hos Locos prosequuntur, vide Biblisthecarium nulli parti addictum T. I. p. 37. . iXCVI. CHARITATIS. abbatissae monasterii noribersensis S. Clarae. Missive seu Epistola ad D. Hieron. Em serum. Wittebergae 1sas. Ipsa Epistola scripta fuit anno Isaa. d. VI. Iunii, qua gubernatrix illa, pro superstitione sua dolet. totam civitatem haereticis erroribus esse insectam, laudat vero libellos Emseri, eumque elogio mactat strenui defensoris christianae fidei di columnae ecclesiae. Additae sunt aruiolationes seu resutationes marginales, Lepe autem sarcasticae. Hieron. EM SER An den stier Eu mittenberg, Ad taurum mittebergensem. Sine die & consule. Conqueritur de bistola aliisque Lutheri contra se editis scriptis, quod acerbissime uripserit, teque Sc stultum 6c asinum vocaverit. negat se invidia odi ve contra Lutherum laborare, libellive Thomae Radiisi auctorem esse, adversarium hortatur, ut desistat ab impugnatione fidei r
249쪽
23a Enrser. ODηῶν manae. auxiliumque suum in exstirpandis abusibus qui in elerum eum Romae, tum in Germania se te insinuarunt, pollicetur. Hieron. Emser, laevus, licentiatus Iuris canonici, & prosensor lipsiensis nec non sereniss-Ducis Saxoniae secretarius Neonsiliarius. primum amicus, deinde hostis Lutheri, qui S aeerobius contra eum scripsit, & Aegoceratem sive Capricornum, ob insignia, in quibus caper exsiliens repraesentatur, vocavit in publicum emisit Responsionem ad Epistolam Lutheri, Annotatione, in illius versionem biblicam, Novam versionem germanieam N. T. Historiam de vita re miraculis Bennonis, & subito mortuus
est anno isa . die 8. Novembris. Oliarius Biblioth. scriptor. ec elesiast. T. I. aro. S L xicon nulυιή. histor. T. II. 32.
EIUSDEM Antwori Responsum ad Dehortationem sive libellum famosum, insulsis rhythmis, sine nomine auctoris editum. Sunt etiam rhythmi, illis, quos vocat insulses, oppositi, quibus exprobrat antagonistae, quod ex rebus fidei faciat Baechaianalia ; seque non sitire ait sanguinem Lutheri, sed pacis & coniscordiae esse cupidum, di Patrum traditioni addictum. Andi. OSIANDRI Veranimortvng, Defensio Catechisminoribergensis, contra IO. Echium. Noribersae Is 39. Io. M vr, alias Ee M. in fine sui de X. praeceptis libri confutavit Catechismum noribergensem, praecipue IX. S X. praecepti explicationem; adeoque hic disputatur de eoncupiscentia, observatione praeceptorum divinorum, peccato originis infantum, S pravis cogitationibus, quas consentus non excipit. Andreas O lauder germanice Hasmanu, unde S pater eius βα- , auriris dictus. GunZenhusa -francus, ob ingenii acris niant ae studium, industriam & facundiam carus eruditis praecipue Bilibaldo Pirc heimero, quem tamen postea moribus suis agre-mbus & fastuosis, sicut S alios, offendit, Iector fuit ebraeae linia guae, postque ea pastor aedis Laurentianae in urbe noribemensi sed ob librum Interim sedem mutavit, & Regiomonium in B tussiam ad Albertum Marchionem brandenburgicum, suum cateis chumenum, abiit, ab eo'ue constitutus est primarius in nova academia irosetar theologiae, pastor veteris oppidi, di post obitum Geoigii a nuηιμ episcopus sambiensis. Mox autem, cum doceret.
250쪽
Osiandare. Andrea 233 teret, iustitiam nostram eoram Deo esse ipsam essentialem iustitiam Dei, communem Patri. Filio & Spiritui saristo, in magnas incidit turbas, sibique plurimos adtraxit adversarios, & inter eos Sta.
phylum, Mortinum, Melanehthonem; μηecim tamen eum defendere nititur in Commentario in suam Chronologiam lib. X. Miram secutus est diaetam: nam studiis operam dabat circa horam nostis nonam, eaque continuabat ad primam vel secundam usque. Mane surgebat, quando cibus ad mensam serebatur; dc tunc hilariter prandebat ac bibebat. Postea ibat deambulatum unam veIalteram horam: tertia vel quarta hora legebat aut scribebat aliquid, postea cinnabat, ic circa horam noctis nonam iterum austudia redibat. Et huic consuetudini tribuitur, quod factus est
hydropicus. Memoratur etiam, auream eum catenam collo gestasse, ne lepra inficeretur: sed mortem illa non poterat avertere, quippe quae secuta est anno Issa. eum annum aetatis ageret s . Melch. Adamin in Vitis theologor. 2M. Camerariis in Vita Mela chthonis 3oo. Thua- p. 224. See e domin Lutheran. Rich. Simon. Hist. criti N. T. Parte III. e. M. & iaxicari univers. histori
T. IV. 83. Iae. ANDREAE Klare undhelle antoorti Clarum &peris spicuum responsum ad Frid. Staphyrum, eiusque Gesenberichi. Tubingae issi. In quo agitur I. de vero sensu verbi divini. a. deversione SS. bibliorum germanica. 3. de concordia pastorum seu praedicatorum Iutheranorum. Estque hoc tertium Respo
EIUSDEM Berichi, Relatio destristiana eoneordia meis ologorum lc pastorum Saxoniae superioris & inserioris, nec nonsuevicarum & aliarum ecclesiarum superioris Germaniae. Wolfenbutielii is7o. Concordia haec mutuo declarata fuit Servestiein Synodo per aliquot Electorum. Principum, Civitatum Imatos A. is o. die Io. Maii. Multa hie ad historiam illius aetatis pertinentia inseruntur, atque in fine adsert Victorini Britιω Declaratio die articulo de Libero arbitrio; neque etiam nihil de eius se tentia de definitione euangelii. propositione, Bona vara Ium uia cessaria ad salutem, it adlaphoris. EIUSDEM Absert ung, Resutatio Reseonsionis Henr & pastorum figurinorum, contra Defensionem Testiis